Nga Fahri XHARRA/
(Kaq shumë e kanë ushqyer syrin shqiptarët me ngjyrën e zezë, saqë edhe kur u del perpara tyre diçka e bardhë besojnë se ajo është një lloj i të zezës!!! (Agron Bala )/
Partneri ynë strategjik, Presidenti i Turqisë, Recep Tayyip Erdogan, ka qenë shumë i ashpër duke komentuar marshimin e paqes në Paris.
Ai ka thënë se reagimi i Perëndimit ndaj sulmeve në Paris ka qenë i mbushur me islamofobi dhe se në marshimin ku merrte pjesë edhe miku i tij Rama, ka pasur udhëheqës që ushtrojnë terorizëm shtetëror. (gazetaexpress.com).
Si mendoni ju Sulltan Erdogan, te ndjekim rrugën e Serbisë , Malit të Zi, Maqedonisë ?
Shkojmë më tutje : Mediat serbe ishin ndoshta të vetmet e rajonit që thanë “nuk jemi me Charlie”-n. Kjo sepse revista pasqyronte terrorin serb në Kosovë. Deri pas luftës së fundit Franca ka qenë një ndër vendet më mike të serbëve. Keq për shoqërinë serbe sepse nuk rradhitet me bllokun e asaj bote me të cilën janë shqiptarët. Si fqinj.Duket sikur indikacioni të ringjallet serish blloku i të (pa)inkuadrarve në linjën “Rusi-Serbi-Maqedoni- vendet Arabe -Turqi” të ketë hyrë në realizim. Të drejtë kanë dhe mund ta bëjnë (Xh.Leka).
Por mosshkuarja e Serbisë në Paris e ka edhe arsyen tjetër , mu ne gazetat tona patëm lexuar që Serbia është shitëse e madhe e armëve ISIS-t dhe e të gjitha vendeve arabe. Si mendojmë ne që ajo do të prishet me turqit dhe arabët për shkak të një vrasjeje të flalës së lirë? . Jo . Ajo e ndjekë interesin e saj strategjik dhe ekonomik , dhe jo sepse i do aq shumë arabët . Po me turkun çka e lidhë ? përsëri tregu i armëve dhe mos të harrojmë planet e mëshefta në strategjinë perandorake te Davutoglut. E dijmë ne saktësisht se ku biejmë në atë strategji të Strategut ? e di inteligjenca shiptare se ç ka mendojnë turqit dhe serbët për këto pjesë të mbetura shqiptare?
Deshta të analizoj qëndrimin dinjitoz të shqiptarëve me rastin Je suis Charlie! Por më ngeci në fyt fyt kudestaria e disave që çdo veprim shqiptar e shohin të zi sa do që i bardhë të jetë ai. Marre!
“Kryeministri Edi Rama që ndodhej në Paris në marshimin për nderë të viktimave të Charlie Hebdo, bashkë me stafin e tij, klerikët nga katër fe, si dhe gazetarë nga Tirana, ka bërë një veprim simbolik, duke vendosur në xhepin e xhaketës së tij tre lapsa me ngjyrat që simbolizojnë flamurin e shtetit të Francës.Lapsi i karikaturistëve që ironizuan jo vetëm radikalizmin mysliman por edhe të gjitha ekstremizmat, është kthyer në simbol të lirise dhe mendimit të lirë.” Çfarë menqurie diplomatike një politikani shqiptar që premton shumë.! Bota e civilizuar i durtrokiti me zëmër (edhe unë ),; sa krenari kur civilizimi të thot në gjuhën e tij “ Bravo”? ( Ju lumtë !)
Por ne i kemi qyqet ndjellakeqe që shofin vetëm zi , dhe duhet pa tjetër të nxiejnë çdo të bardhë shqiptare që na “dhurojnë” rrethanat botërore për t`a çfaqur.
Shetita portaleve , gazeta shqiptare ; lundrova me barkën time gati në të gjithë titujt që i kushtoheshin CharlieHebdo-s dhe pashë shumë ngjashmëri të anëve tona me qëndrimin serb dhe turk.
Në një portal që lansohet nga Kanada , e që është kryekëput antishqiptar ;pro serb, pro grek ,pro turk i gjeta aty të gjithë grumbull me shkrimet e tyre Andi Bushatin: Si do sillej sot një parti islamike shqiptare?; Erol Velijajn :”Lufta e religjionit në Francë”; Kastriot Myftarajn me :” Katër mashtrues fetarë nga Shqipëria në Paris “;Shefqet Dellialisin me
”Konvertimi në një fe? Triumfoi toleranca fetare” Ilir Kullen me:” Shqipëria rrezikohet nga injoranca, varfëria dhe korrupsioni jo nga terrorizmi “ dhe shumë të tjerë që me shkirmet e tyre i pakan pëlqyer portalit extremist antikombëtar .
Ilir Kulla pyetet: A rrezikohet edhe Shqipëria nga akte të tilla, duke patur parasysh faktin se dhjetra shqiptarë luftojnë për ISIS në Siri? ..i nderuari analasit medon që ne presim që diçka tragjike të na ndodhë, te dirdhet gaju e pataj të dalim me sharje e stërsharje për të gjetur fatorin që nuk gjindet kurrë. Keshtu shkruante edhe Fatos Lubonja një here pas një “inspektimi” që i kishte bër Kosovës : “ Nuk vërejta asgjë fundamentaliste në Kosovë “
Një lajm i mirë për ne në këtë halakamë mbarëshqiptare “Shkrimtari shqiptar Ismail Kadare ka fituar Çmimin “Jeruzalemi” për vitin 2015.Çmimi do t’i dorëzohet Kadaresë në hapje të Panairit Ndërkombëtar të Librit muajin e ardhshëm në Jeruzalem.
DITA citon gazetën Haaretz e cila thekson se Kadare i dha shprehje lirisë njerëzore në librat e tij.
Librat e përkthyer në hebraisht të autorit janë “Gjenerali i ushtrisë së vdekur”, “Viti i mbrapshtë”, “I ngrirë në akull”, “Pasardhësi”, “Prilli i thyer”, “Piramida”, “Dasma” etj.
“Kadare është një tregimtar ironik dhe tepër interesant që rrëfen shkëlqyeshëm me nënkuptime të tërthorta rreth fajit kolektiv, veçanërisht në mos ndëshkimin e këtij faji… Edhe pse në formën e të shkruarit personazhet janë kryesisht lokalë, kuptimi dhe rëndësia janë padyshim universale. ” – thuhet në motivacion.
Çmenduria shqiptare nën mospërfilljen ndërshqiptare
Nga Fahri XHARRA/
“O zot,mos lejo që në kohë të sprovave të mëdha dhe të jashtëzakonshme ta humb durimin dhe guximin, e mbi të gjitha mos lejo ta humb drejtpeshimin”- i thoshte vetes At Gjon Nikollë Kazazi (1702-1752) i Gjakovës, në shënimet e tij. A duhet që edhe sot ta themi të njejtën?PO.
Pse jam? Çka jam?Kushjam unë? Pse jam këtu? Për çka jam këtu? Janë pyetjet e rëndomta dhe sfilitëse që na mundojnë. Të gjithë sillemi rreth shumë pyetjeve, të cilave nuk uu dimë përgjigjen. Jo pse nuk dimë të përgjigjemi por nuk mundemi. Nuk mundemi se jemi te rrethuar me shumë probleme,e nuk dijmë s e cilës t`ia gjejmë të panjohurën së pari.
Vlerësimi i vetes. Parafytyrën e vetvetes (imazhin për veten) e bën një sistem goditës, mirë i strukturuar, ngushtësisht i lidhur me vlerësimin e vetvetes për planet, dëshirat dhe motivimet vetjake të çdo motivimi. Parafytyra e vetvetes nuk është aq e lehtë për të luajtur me formën e saj, por vetë fakti i dëshirës për vlerësim të aftësive, përtej bartjes së arritjeve nga vetja te tjetri është mundësi për ndërrim të parafytyrës së vetvetes. Parafytyra e vetvetes është dinamike e gjallë, por jo aq lehtë e ndërron trajtën. Ne e kemi një parafytyrë si extravertis në të njëjtën kohë një parafytyrë intravertis. Parafytyra e vetvetes është një llojllojshmëri e përbërë nga natyrat e ndryshme. Punimet e Wylit (1974) mbi zhvillimin e parafytyrës së vetvetes e tregojnë mirë llojllojshmërinë progresive dhe dimensionet e konceptit të vetvetes gjatë etapave në vazhdimësi.
A po e vlerësojmë veten sa duhet dhe si duhet?
Çdo gjë në natyrë është fryt i saj. Çdo gjë e gjallë duhet patjetër t`u përshtatet ligjeve të natyrës, përndryshe rrezikohet nga zhdukja. Një prej ligjeve më universale të forcave të natyrës është ligji i rëndimit (i gravitetit).
Është një forcë tërheqëse në mes të të gjitha gjërave. Çdo objekt në gjithësi është i rrethuar nga fusha e rëndimit e cila rritet në pakufi në të gjitha drejtimet, fuqia e së cilës është drejtpërdrejt proporcionale me masën e objektit. Çdo copëz në gjithësi tërhiqet me gravitet nga çdo copëz tjetër. Qysh moti, popujt e civilizuar e kanë kuptuar këtë ligj të natyrës dhe e kanë krijuar qendrën e tyre të rëndimit, i kanë krijuar të gjithë parametrat për të qëndruar, evoluuar, përparuar në udhëheqjen e tyre kombëtare, fetare, intelektuale, ushtarake.
Popujt dhe kombet që nuk i janë përshtatur organizimit sipas këtij ligji, janë dobësuar, kanë mbetur të rendit të dytë apo të tretë ose edhe janë zhdukur nga faqja e dheut.
Po ne ku jemi? Historikisht a kemi pasur qendër të rëndimit, qendër të vendosjes? Jo. A e kemi sot?.Jo. Qendra nuk është e thënun të jetë në një ndërtesë të bukur, me arqitekturë ultramoderne. Por një qender me njerëz të menqur, që e udheqin kombin. Një qendër që në rastin sprovave të mëdha dhe të jashtëzakonshme nuk e humb durimin dhe guximin ,e mbi të gjitha nuk e humb drejtpeshimin. Historikisht e dijmë shumë mire që çdo herë kur kemi humbur kontrollin e përgjithshëm jemi shkokëluar në copëza të shpërndara, pa kurrfarë mundësie të kthimit në tërësinë tonë.
Bota vëren dhe vrojton. Ne shqiptarët sigurisht që jemi në qendër të vrojtimit. Ata e dinë që ne jemi të lehtë, ata e dinë që ne nuk kemi qendër të rëndimit. Duke mos pasur qendër të rëndimit, e kemi të vështirë aplikimin e koncepteve të gravitetit.
Të tjerët këtë e dinë dhe llogarisin saktë se çfarë mundi iu duhet për të na larguar nga graviteti ynë, si dhe nga orbita e jonë e qëndrueshmërisë historike. Si veprojnë ata? E kanë të qartë dhe shumë mirë të llogaritur energjinë finale dhe nxitimin e duhur të një objekti që bie prapa në tokë dhe e dinë mirë se çka duhet bërë që ne të qëndrojmë gjithmonë pezull si objektet e humbura në gjithësi.
Si veprojmë? Një nga të këqijat tona është mendimi nihilist mbi vetveten.
Nihilizmi rrjedh nga fjala latine “nihil”, që do të thotë asgjë, ajo që nuk ekziston. Nihilizmi është qëndrim mohues ndaj botës e ndaj ekzistencës së njerëzimit, qëllimit, vlerës apo të vërtetës së kuptueshme.
Nihilizmi pasqyrohet duke i mohuar vlerat e çdo strukture sociale, shtetit e ligjit, normave të vlerës dhe principeve të moralit. Këto orientime mund të çojnë kah dhuna dhe terrorizmi kundër një sistemi të vendosur edhe të rezulton në rezistencën dhe qëndrimin pasiv ndaj çdo gjëje pa kurrfarë alternative në mendje. Kur Demosteni (371-322 p.e.s.) e citon se “çka ai dëshiron të besojë duhet të jetë ajo që të tjerët të besojnë”, ai e parashtron natyrën e marrëdhënies së dijes.
Nihilizmi mund të kuptohet në rrugë të ndryshme, si: nihilzmi politik, ai etik apo moral, nihilizmi ekzistencial dhe nihilizmi kombëtar.
Çka mohon nihilisti? Qëllimet e jetës në përgjithësi, principet e moralit, rendin moral në përgjithësi, si dhe ndjenjat kombëtare. Shumë afër nihilizmit është edhe absurdizmi, që thotë se përpjekjet e njerëzimit për të gjetur mendimin e pandarë (inherent) do të dështojnë.
Ku na qojnë këto? Akund .
Kur shqiptarët mendojnë dhe thonë se Perëndimi është antishqiptar (e që s`është e vërtetë), është detyrë e njerëzve të penës të përmirësojnë mendimin e popujve vendimmarrës në politikat shtetërore, rajonale, bile edhe kontinentale,për ne. Pra a po punohet në këtë drejtim? A jemi fundamentalistë antiperëndimorë, apo jemi miq të SHBA-ve dhe të Evropës? Si guxojmë të heshtim para faktit që Jeremiqët e paraqesin veten si viktima si ato të natës së kristaltë, kur dihet se shqiptarët janë i vetmi popull që nuk i ka vrarë e as dorëzuar hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore? Si guxojmë të heshtim ndaj Jeremiqëve sllav që në botën arabe na paraqesin si proevropian e ne botën e krishterë si” fundamentalista islamik”?
Nga vjen kjo? Nga mosperfillja ndërintelektuale nga mospërfillja ndërshqiptare. Një gjë duhet dijtur mire se mospërfillja ndërshqiptare e sjell guximin e të tjerëve për synime më të rrezikshme.
Mospërfillja ndërshqiptare shumë e lakmuar me vetëdije apo pa të, me frymëzim nga diçka që nuk po i vjen erë e mirë, mospërfillje deri në atë shkallë sa të mos vetëdurohemi, mospërfillje aq e madhe sa edhe të urrehemi ndërvete. Kjo është ikje nga vetvetja dhe një zbërthim në dromca të vogla ashtu siç e duan të tjerët.
“Perandoritë e mëdha gjatë qëndrimit të tyre plogështojnë dhe shkatërrojnë fuqinë e vendësve që ata i kanë pushtuar…dhe kur ata dështojnë gjithçka shkon në shkatërrim dhe vendësit kthehen në pre të vetvetes” (Bakon). Athua në çdo kohë duhet të jemi pre e vetvetes. Të qenurit pre e vetvetes jemi një kafshatë e përtypur dhe e lehtë për të tjerët.
Fenomeni i shamijeve dhe më thellë Vetë kërkesa për futjen e mësimit fetar në shkolla, është lëndë e parë për sajimin e përshtypjes kunderevropiane për ne. A e meritojmë këtë përshtypje e cila cimentohet ne bindje, apo vete po punojmë për të treguar atë që nuk jemi.
Kjo ndjell ndarjen, veçimin në na dhe ju, në mospërfillje të njeri-tjetrit, sajimin e identiteteve të veçuara, izolimin, e nga inati atëherë vjen përqafimi i kulturave fqinje dhe nga vetëzbërthimi fillon të kundërmon. Nuk guxojmë që në emër të lirisë së shprehjes të shfaqim atë që nuk është pjellë e mendjes sonë.