Nga Ramadan Bozhlani/
UÇK-ja e simbolizon zemrën heroike të kryengritjes shqiptare dhe shfaqja e saj mbi sipërfaqe të tokës e ngjalli shpresën për frymëmarrjen e lirë të popullit tonë.
Bashkimi i këtyre tri shkronjave e ngërtheu përmbajtjen hyjnore për çdo shqiptar dhe në këtë mënyrë u skalitën në ballinën e lavdishme të historisë. Kushdo që e dyshon konceptimin e përgjithshëm të saj e konfirmon antishqiptarizmin, ndërsa kushdo që ka guxim të shpreh kritika për individ të caktuar të saj duke i përfillur faktet, konsiderohet përpjekje fisnike, sepse, shënjestrohen personat të cilët kanë dalur nga suazat e misionit të shenjët duke e përligjur egon e shthurur. A ka persona të tillë? Fatkeqësisht ka dhe ne nuk mund të kemi qëndrim nderues për ta, përkundrazi duhet të tregohemi shumë kritik, sepse, përmes tyre u krijua një imazh i zymtë i ushtrisë.
Autorët e frazës tmerruse menjëherë mbas luftës nëpër objekte të ndryshme reflektuan ndërkombëtarisht habi: UÇK e nxane! Përdoruesit e asaj fraze famë keqe kanë qenë luftëtar dhe jo luftëtar, po kushdo qofshin ata konsiderohen armiqët e uniformës ushtarake dhe të aspiratës së UÇK-së.
Kam takuar me qindra ushtarë të denjët të UÇK-së që jetojnë në mjerim të thellë dhe që janë shprehur me ashpërsi ndaj babëzisë së kolegëve të tyre.
Modele shembullore ka me mijëra, por njëri që më ka bërë përshtypje të posaqme quhet Mensur Kasumi. Ai ka qenë pjesë e luftës së Sllovenis, Kroacisë, Bosnjës dhe Kosovës dhe sot mezi arrin t’i grumbullon parat e qiras mujore, ku edhe disa herë është detyruar të del në rrugë. Ai mohoj çdo gjë për hirë të kaluares së tij të lavdishme. E ka edhe mijra të tillë që i ka përfshi harresa dhe i kanë mbuluar plagët sociale. Ndërsa ka edhe të atillë që e jetojnë jetën e sheikave, e këta janë të detyruar ta mbartin koston e kritikave, prandaj le të tregohen më zemërgjërë.
UÇK-ja është populli dhe populli është UÇK. Vetë kritikat janë të mirëseardhura para se ato të na shfaqin të huajt.
Analizat evropiane i shestojn me objektivitet anët pozitive dhe negative pastaj dalin në një konkluzion të arsyshëm për një individ pavarësisht se kush mund të jet ai.
E kaluara nuk e ndriçon të tashmën dhe e tashmja nuk është e aftë t’ia errëson të kaluarën askujt, prandaj duhet të bëheni zemërgjërë për t’i pranuar opinionet publike në përputhje për të bëmat.
Për ta shikuar edhe për ta kuptuar humorin e stupcave duhet të kesh kultur të nënkuptimit, sepse, ata shprehen me metafor.
Stupcat e kanë lujtur rolin e një opozite të denjët dhe më shumë kanë bërë politik se sa humor nëpër projektet e tyre.
Ata janë zëri i denjët i popullit, e në të njëtën kohë i UÇK-së.
Nga skeçi e kuptova himnizimin e meritorëve dhe çmitizimin e pa meritorëve.