Bëna të bukur. Pa goditur tavolina, pa sharë, pa ngritur gishtin tregues. Ti je pjesë e kulturës së Amerikës./
Nga Ilir Levonja-Florida/
Sapo e pashë emrin tend… çfarë nuk mendova! Së pari përrallën e bukura dhe bisha. Pastaj një lapsus i webit të Pd-së…, në emrin tend. Drida. Sikur d-ja të ishte t. Megjithëse edhe pa këtë lapsus ti je dritë. Ndërkohë që Webi i Pd-së e ndreqi gabimin e vogëlth. Të tjerë tituj vërshuan. Po mua edhe pse u gëzova prapë më trishtojnë konstatime të tilla. E zgjedhura e Bashës për Durrësin. Ashtu sikur edhe nga krahu tjetër, kur thonë e zgjedhura e Ramës.
 Së dyti… Para disa ditësh një qytetar, mësues i nderuar, studiues, më kujtonte se në Shqipëri, kandidaturat janë vendim absolut i kryetarëve. Jo të forumeve përkatëse. Nuk e di nga buron ky lloj absolutizmi kryetari për faktin e përvojës së pakte politike, si i angazhuar. Edhe pse jam një simpatizant i së djathtës. Simpatizant edhe i yti. Megjithatë vëmëndjes së mire të qytetarit i kam atashuar edhe atë mosbesimin klasik të provincialit. Që gjithmonë ka qënë kështu. Edhe pse ekzistonin forumet. Pra zgjedhjet me preference dhe jo zgjedhjet me vote forumesh. Dhe kësaj lloj praktike po ia shoh kërcitjet nga skaji i sipërm elektoral. Deri në deklaratën e fundit, që sapo u dha nga kryetari i Bashkisë së Sarandës. Edhe ky i eleminuar, për shkak preference. (Megjithëse kam obsionet e mia të rezervuara, edhe për këta që duan e riduan të rizgjidhen.)
 Ndofta këto janë gjëra që mund të sheshohen më pas, pasi demokrati mbetet demokrat. Dhe po ashtu socialisti, socialist. Mirëpo ekuivoku forum, kryetar bëhen një hendek. Në fund të fundit, ai që zgjedh ka të drejtën të zgjidhet. Po përmes kësaj formule, jo vetos së atij që zgjedh. 
 Por le të qëndrojnë në suksesin tend. Më erdhi mire përballë arrogances së parties republikane. Doli emir yt. Madje qesha me numrin e rritshëm të subjekteve pranë komisionit zgjedhor. Stoik, sapo doli dhe baba Gjinushi.
Që edhe pse e bëri Psd një thelë, prapë është kryetar. Më erdhi mire dhe uroj që ta spostosh vendit, tipin me pushtet të pangopur. Një legjislaturë e shumta dy janë mjaftueshëm. Edhe kur e ke bërë mire punën. Madje në kësi lloj situate, kurorëzohet suksesi. Merr pamje vlera.
 Së treti. Në Shqipëri po diskutohet rritja e përqindjes së gruas në forumet partiake, vendimarrjet, dikastere. A poste të larta drejtuese. Pra ka një përpjekje për rregullim me ligj. Për këtë ndoqa dhe një panel. Ky sigurisht asnjëri nuk e mbaroi fjalën. Ku gjithkush I jepte të drejtë, jo problemit, por mëndjes. Në fakt është një project ligj, marrëveshje a ku di unë çfarë…, që mënjehrë zhvleftësohet edhe për faktin preference kryetari. Por edhe për bashkëkohësinë. Ashtu sikur burrat e dine se mëndjemadhësinë e tyre. Bëjnë mire që shumë si ju, aty, dine dhe shfaqin mëndjemadhështinë e tyre. Pjesëmarrja nuk fitohet me rregullime përqindjesh, por me pjesëmarrje.

Së katërti. Në Shqipëri është futur, është bërë dominant kriteri i bukur. Fatkeqësisht I referohen pamjes. Jo mendjes, shpirtit dhe pamjes. E bukur Jozefina, por kur I sillte tavolinës, kur tregonte gishtin e madh. Kur na bëri të shikon Metën me të ndenjura mbi tavolinat e kuvendit të popullit. Nuk e di. Më vinte keq që isha në anën e saj. Kur shikoj gishtin asgjesues të një minister aktuale të ardhur nga Franca, po ashtu më vjen keq për popullin tim. Nuk është e bukur, e vogla, e imta Ema Bonino. Por është një histori suksesi. Nuk është e bukur Angela Merkel, por është një progress dominant në kohë e krizave të njëpasnjëshme. 

Nuk dua të shkoj më larg, pasi mesazhi im është i kuptueshëm. Bëna të bukur. Pa goditur tavolina, pa sharë, pa ngritur gishtin tregues. Ti je pjesë e kulturës së Amerikës. E di mire kuptimin e togfjalëshit, mos shëno me gisht njeriun.