Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Vetëvrasje kolektive shqiptare- Ndërrimi i historisë sipas urdhërave të Turqisë

by

Nga Fahri XHARRA/

Si të mësohet historia e periudhës otomane ? Polemika për këtë çështje ishte më se kërcnuese: a duhet ndërruar disa “pjesë  “të historisë së shkruar  në libra ndër shqiptar , aty ku flitet për Peandorinë Otomane ? Ministria e Arsimit e kishte mbledhur një komision dhe premtonte një “ zbutje “ të termave të përdorur . Por intelektualët e shumë numërt e kundërshtuan këtë intervenim të Ankarasë (« Kosovo : faut-il « adoucir l’occupation turque » dans les livres d’histoire ? », Le Courrier des Balkans, 29 mai 2013.)

Si duhej të mësohej ajo histori e periudhës osmane? Turqia është investitori kryesor në Kosovë, ajo ka një ndikim të fuqishëm mbi këtë vend të vogël… Bile , shumë ndikim të madh. Në pranverën e e vitit 2013 , pati shpërthyer një skandal i vërtetë, pasi që Ministria e Arsimit e kishte kërkuar një “korrigjim” në disa libra të historisë së Kosovës. Pra , ishte fjala , “ të zbusin” shumë formula të cilat e përshkruanin “dominimin” turk” . Kështu  shumë historian shqiptar u ngritën kundër ketij presioni “ të padurueshëm” Frashër Demaj , historian dhe autor i shumë librave  shkollor të historisë , e futi një kazuistikë të re: Sipas tij “ diplomacia e Ankarasë nuk duhej të përziej historinë me marrëdhëniet e shkëlqyera shqiptaro-turke” sepse “ Perandoria otomane ishte okuptaor i cili i kontrollonte territoret shqiptare  , për derisa Turqia është miku më rëndësishëm i Kosovës dhe e Shqipërisë”…( Pour la Délégation aux Affaires stratégiques Ministère de la Défense Marché n°1505414462 )
Pra , duke “ ndihmuar”   Kosovën ekonomikisht , filloi të shihet këmba e arushës së vjetër turke.  
A  ishim të gatshëm për një vetëvrasje kolektive , ndërrimi i historisë sipas urdhrave të Turqisë . Së pari librat , pastaj …. të shohim më vonë.

“Humbja e traditës në kombinim me dobësinë e shtetit, ka krijuar një masë kaotike të hutuar. Këtë më së miri e pamë te Shqipëria post-komuniste. Komunizmi kishte ndaluar traditën dhe kishte instaluar një shtet të hekurt autoritar, për ta zëvendësuar traditën. Fuqia, dhuna e shtetit dhe regjimi, ishte ajo qe e mbante nën kontroll të hekurt hutinë e shqiptarit, që vinte për shkak të mohimit të traditës (religjioneve dhe kanunit). Pasi shqiptari u lirua nga hekurat në të ’90-at, ai nuk e pati më traditën në shpirtin dhe moralin e tij, por doli prej komunizmit si një egërsirë qe del prej një kafazi të hekurt. Ta zhveshësh një individ nga tradita, veçanërisht shqiptarin, ai shndërrohet në egërsirë (*2). Viti 97 ishe shfr yerja kulminante e kësaj hutije kolektive. Kanë kaluar 18 vjet që nga ajo kohe. Shteti është duke u ri instaluar dalëngadalë, por dobësia e institucioneve të tij krijon një mosbesim të madh në masë, dhe në anën tjetër kjo shoqëri pa autoritet shtetëror, rikthehet ne kohërat homerike e mesjetare, kur shoqëria pa shtet ka funksionuar me kanunin e trashëguar në besim (*2). Por, tani tradita është ndërprerë në kohën e komunizmit, dhe kjo tendencë për rikthim të traditës bëhet në mënyrë të devijuar dhe të keqinterpretuar, sa që në emër të kanunit i ngujojnë edhe fëmijtë ( Besir Bajrami Hutia e shqiptarit !, )

vazhdon nga dje…
Ndërsa fakti qe tani politika ia bene kete ‘dhurate’ ASHAK-ut ka te beje edhe me lidhjet e disa shokëve ‘historiane’ te Schmitt-it ne Kosove, qe politikisht janë te afërt me ‘rilindjen’ ne Shqiperi, te çilet ‘historiane’ janë te ‘shkolluar’ ne universitetet evropiane, dhe (vetëm)  per kete arsye paraqesin ‚elitën‘ e re ‚shkencore‘ e politike. –
Shkrimtari i shquar Ismail  Kadare konfirmoi faktin se është në listën e intelektualëve që kanë firmosur peticionin kundër rishikimit të historisë nën mbikëqyrjen e autoriteteve shtetërore turke. Po, tha Ismail Kadare, unë u jam bashkuar intelektualëve pasi mendoj se ky është një problem madhor. Por ai shtoi se nuk është ai nismëtari. Jam një nga firmëtarët dhe ndaj të njëjtin mendim me intelektualët e tjerë shqiptarë se ndryshimet e historisë me ekspertë turq përbëjnë një agresion kulturor që godet shtyllën kurrizore të kombit, ato janë një fyerje e papranueshme për shqiptarët dhe me pasoja për të ardhmen dhe identitetin tonë. Të gjithë tashmë e dimë se çdo ndërhyrje në histori sipas skenarëve të paracaktuar politikë cenon ADN-në e kombit shqiptar dhe ne nuk duhet ta lejojmë këtë, theksoi Kadare.
Nga Peticioni “Përpjekja për të trilluar një histori të paqenë, me pseudohistorianë dhe pseudokomisionerë shtetërorë, të drejtuar sipas një projekti të errët politik, s’i shërben as paqes dhe as miqësisë së vërtetë mes popujve dhe as projektit të një të ardhmeje që sjell paqe, harmoni e mirëkuptim. Përpjekjet që interpretimi i historisë të bëhet në funksion të pushtetit dhe jo në funksion të së vërtetës, janë të rrezikshme dhe vënë në pikëpyetje të ardhmen tonë.( Kadare: Pse e firmosa peticionin, kundër rishikimit të historisë nën mbikëqyrjen turke )
Ndryshimi i historisë në formë arbitrare, duke i ardhur rreth oreksit të diplomacisë turke, krijon një precedent të rrezikshëm: pas disa vitesh edhe Serbia mund të kërkojë të shpallet vetëm një administratore në Kosovë dhe ajo të vlerësohet pozitivisht për lirinë, pavarësinë, kulturën dhe identitetin tonë. Paqja e bazuar në drejtësi është përvojë që i ka ndihmuar shumë popujve të kuptojnë të kaluarën, pa e mohuar atë, pa i fshehur ose shtrembëruar të vërtetat historike. “

Jo , dhe jo ndërrimeve arbitrare të historisë sonë !

***
Dans le monde albanais, la perception de l’Empire ottoman est particulièrement conflictuelle et polémique. En effet, les Albanais souffrent du « complexe » de s’être révoltés plus tard que leurs voisins contre les Ottomans. Encore lors de la Ligue de Prizren (1878), la revendication n’était que d’obtenir une autonomie pour les régions albanaises dans le cadre de l’Empire. Du coup, la tradition historiographique craint toujours la macule de la « collaboration »20. Pour mieux affirmer « l’européanité » et « l’occidentalité » des Albanais, tout un courant intellectuel, mené notamment par l’écrivain Ismail Kadare, rejette en bloc l’islam et tout l’héritage culturel et historique de l’Empire ottoman réduisant l’histoire albanaise à quelques figures, de préférence chrétienne comme Skenderbeg (1405-1468)21.

Dans cette construction nationaliste, allant des origines antiques plus ou moins mythifiées (Illyriens), les cinq siècles de domination ottomane deviennent une simple « parenthèse », un « accident de l’histoire » qui n’a pas affecté en profondeur « l’être national albanais », tout comme du reste le demi-siècle de dictature stalinienne…

FSHEHJA

by

Mëshehja e pellazgëve  nga vet shqiptarët/

(Bisedë e imagjinuar me zot. Arif Mati (Mathieu Aref ) )
Mathieu Aref: Këtu jam në Alpet franceze …në Malësinë e stergjyshërve !/
– Ju përshëndesë Juve Z.Aref, dijetar i madh me zemër dhe shpirt të një Shqiptari të lavdishëm!
Pse dhe çka po ndodhë me historinë tonë të lashtë ?

M.A.: :Ja një rast  i cili më lejon që dënoj  vrullshëm disa qëllime të fshehta, të cilat e kanë për qëllim sabotimin e të gjitha studimeve SERIOZE që i përkasin PELLAZGEVE, të lashtët e shqiptarëve dhe paraardhësit e Grekëve në botën ballkanike, paraardhësit e Egjeut dhe Azisë së Vogël. Më duhet të them që sot të përmendësh  etnonimin “ Pellazgë” është  një mode që sjellë keqardhje apo ndryshe edhe e rrezikshme.  Karshi të huajve , kjo “modë “ e zbulon mospërputhjen e dukshme , gabimet në vrojtime,  kundërthëniet, kronologjinë e rreme,, mungesën e studime te thella e serioze dhe praktikisht mungesën e e referencave të besueshme të cilat vetë sa e errësojnë historinë dhe mbjellin farën e dyshimit , duke i vënë në pozitë shumë të vështirë studiuesit  meritor dhe serioz; e gjithë kjo vetëm  sa  e sjellë kënaqësinë e armiqve të tezës pellazgjike

-Pse dhe si arritëm këtu Zoti  Aref ?
M.A. : “ Pikë së pari , historia e vërtetë e popullit shqiptar ishte mëshehur për gjatë 45 vjetesh nga regjimi komunist i Shqipërisë. Historianë (dashtë e pa dashtë ) servilë të regjimit kishin urdhëruar që gjatë asaj kohe të flitej vetëm për Ilirët si para ardhës së shqiptarëve.
– Pse?

M.A.: “ Që të mos ketë fërkime me serb dhe grek, sepse ata mendojnë që janë të stërlashtët e civilizimit grek.  Ishte vetëm Sipro Konda , i cili në vitet e gjashtëdhjeta u mundua të bëj një studim mbi Pellazgët, por puna u ngulfat sa ishe si vezë. Drejtori i sotëm i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë Myzafer  Korkuti ishte “vrasësi “ më i dhunshëm i kësaj teorie. – Pra e gjithë kjo shpjegohet , se pse edhe sot e ashtuquajtura akademi “shkencash” ende  nuk i beson Pellazgëve si të stërlashtit e parë të shqiptarëve?

M.A. – Po.  Mandej që nga rënja e komunizmit i shkruanim të gjitha, në ofiçinat gazetareske, forume të internetit, në artikuj të ndryshëm në Facebook si dhe në libra të ndryshem që i vërshuan libraritë e Shqipërisë , Kosovës dhe vendeve tjera   shqipfolëse ;por jo të vërtetën historike. Dhe çdo gjë në dëmtimin e tezës pellazgjike.

-Si e spjegoni ndryshe Zoti Aref ?

M.A.: “ Këtu shihet dora perfide e armiqve të trashëgimisë shqiptare :  dora e grekëve dhe e serbëve  dhe lakenjve të tyre shqiptar.

– Kë mund ta përmendim për të mirë?M.A.:” Robert D`Angely ,  Aristidh Kola,  Niko Stilos  (Les plus connus d’entre eux sont Aristidh Kola [1944-2000 (Gjuha e perendive, Plejad-2003, Tiranë)], Nikos Stillos [1946 – …(Historia e shenjtë e Arvanitëve, 2004 Pristinë)]. J’en ferai prochainement une critique approfondie.)

-Unë po iu përmendi juve: “Shqipëria-Historia dhe gjuha- Odiseja e pabesueshme e një populli parahelen”( (Albanie – Histoire et langue- ou l’incroyable Odyssée d’un peuple préhellénique)  , “ Greqia_ Mikenanasit”,  “Pellazgët apo zgjidhja e enigmes”

-Nga të  studiuesit e huaj , cilët  i kishit përmendur ?
M.A.L:” Edwin Jacques,  Robert Elsie,  Georges Castellan,  Serge Métais
Ju falemnderit , deri në takimin e vërtetë me  Ju, Zoti Mathieu Aref !

Fahri Xharra,19.09.16
Gjakovë




Mos harroni, është në pyetje geni “trashëgimtari “ që luan me ne

by

… “Në Galerinë e Arteve në Tiranë u hap  më 17 shtator ekspozita për një ngjarje të madhe të historisë së Serbisë gjatë Luftës I Botërore, e njohur si “Tërheqja e madhe”.”/!!!

Nga Fahri Xharra/
Ne Foto:Jemi me ty Mbreti i çfarosjes shqiptare ! : Mbreti jugosllav duke ikur neper Shqipëri /
“Se të gjatë e kemi jetën e kemi të shkruar në ballë por fatbardhësisht që nuk dimë të lexojmë” – na thoshin dikur . Kishin të drejtë ! , kjo në një farë  mënyrë ishte shpjegimi i trashëgimisë gjenetik e që bartët  nga brezi në brez. Dhe sikur t`analizojmë rrënjën familjare nga disa breza përpara nesh , përafërsisht do ta dinin se nga cila sëmundje do të vuajmë dhe po ashtu do te dalin edhe  gjëra te tjera të trashëgimisë.
Ne shqiptarët e kemi të shkruar në ballë se me ç`farë ardhmërie do të ballafaqohemi si komb. Mos harroni, është në pyetje gjeni  “trashëgimtari “ që luan me ne .
“E gjithë familja mbretërore serbe, e hipur në qerre dhe e tërhequr nga buaj të paushqyer prej një jave, mbërriti në shtëpinë e Esat Pashë Toptanit, ku pasi morën veten, me anijet franceze, arritën të largoheshin nga Shqipëria. Kjo tërheqje tragjike dhe humbjet e mëdha të serbëve hynë në histori si “Tërheqja e Madhe”, një histori krejt e panjohur për historinë tonë. (Shkruan  shtypi  i Shqipërisë këto ditë ). Ç`farë dhembshurie e Esad  Pashë Toptanit për Mbretin e sh Jugosllavisë ?
Me të vërtetë “humanizëm” i paparë ; me të vërtetë tradhti e parë kombëtare e Esadit tonë, turpit kombëtar të varrosur në Paris.Lexoni këtë servilizëm gjenetik të shtypit  shqiptar: “100 vjet më parë, në fillim të Luftës I Botërore, Mbretëria Serbe u gjet përballë një sulmi frontal të ushtrive gjermano-austro-bullgare. Duke mbetur pa rrugëdalje, armatat serbe, të demoralizuara dhe pa shpresë, u detyruan të tërhiqen nëpërmjet maleve të Shqipërisë, shkruan Syri.net. Shtigjet plot borë dhe malet e ashpra, mungesa e ushqimeve dhe tifoja e morrave bëri që kur trupat serbe të dilnin në bregdetin shqiptar, të kishin lënë pas një varg të gjatë me kufoma.” Gjeneratat e reja , do të qajnë dhe vajtojnë për atë se çka iu paska pasë ndodhur fqinjëve tanë “të mjerë “ (Historia serbe flet për humbjen e 150 – 200 mijë ushtarëve dhe civilëve serbë. ) .  Mrekulli e genit trashëgimtarit, i cili as sesi të ndahet  nga ne … geni është gen , ai vetëm trashëgohet .
E toptanët e rinj :  “Në Galerinë e Arteve në Tiranë hapet më 17 shtator, ekspozita për një ngjarje të madhe të historisë së Serbisë gjatë Luftës I Botërore, e njohur si “Tërheqja e madhe”.”
A duhet të harrojmë me urdhër apo ?” Më 1913 , u botua “Albanian Golgotha” dhe Leo ishte në mesin e ushtarëve të ushtrisë së Austro-Hungarisë në Shqipëri. Leo Freundlich , ishte gati apo më shumë  dhe shumë më shumë se një shqiptar.”
Sa për rikujtim brezave të rinj të toptanëve: Libri i tij “Akuza që ulërijnë” dëshmia e parë për shfarosjen kolektive të një populli evropian para atij Ebraik. Masakrat që u ndërmorën serbët në trojet shqiptare. Mbi 250 mijë shqiptarë të masakruar vetëm në veriun etnik të Shqipërisë gjatë vjeshtën e vitit 1912. Kopja e vetme e librit të Freundlih “Akuza që ulërijnë”, i cili përmban protestën ndaj Evropës që nuk reagoi në mbrotje të shqiptarëve gjatë zhdukjen masive të pjesës më të mëdhe të popullit shqiptar në Ballkan, është gjetur në bibliotekën e Universitetit të Harvardit në SHBA, në vitin 1982 nga studiuesja Safete Juka, me banim në Amerikë..”Edhe mua për këtë shkrim do t`më akuzojnë : Ja se çka shkruan sot shtypi serb për hebreun , mikun e shqiptarëve Leo Freundlich”:- “Freundlifhu dhe rrënjët e progandës anit serbe “( Leo Freundlich and The Roots of Anti-Serbian Propaganda):  “ Leo Freundlich ishte racist dhe një anti-serb histerik. Rrënjët dhe origjina e paradigmës së propagandës anti-serbe janë që nga koha e Austro-Hungarisë  para  LPB(WWI) ( Luftës së parë botërore) . Ishte Austro-Hungaria ajo që e propagoi gjëja se “Serbinë e Madhe” po përpiqet për “çfarosjen “ apo gjenocidin ndaj shqiptarëve..” .” Vetëm shqiptarët kanë mbetur në të njtën shkallë të prapambeturisë në  të cilën ishin edhe para një mijë vjet “(Sveta Protiq) ….E na sot e hapim ekspozitën madhështore “Tërheqja e madhe”, e cila sa do ku do do të rris “ urrejtjen “ ndaj vetvetes , se si nuk paskemi qenë “human “ në atë kohë me vrasësit tonë .
Me të vërtetë serbët janë pa presedan , ja se si mundohen në çdo mënyrë të ulin vlerën e kombit shqiptar “ Propaganda raciste e Leo Freundlichut quhej “Albania’s Golgotha” ( Golgotha Shqiptare) , dhe që  është një shembull i një nxitjetje raciste të urrejtjes etnike dhe fetare.
Leo Freundlich -u racist ?  Pas Ekspozitës , a thua edhe ne do ta quajmë Leon “ racist “. e Esadin “vizionar në marrëdhënjet emiar me fqinjët “
Eh  geni, trashëgmtari !

Fahri Xharra,
Shtator 2015, Gjakovë,




Po iu barti ne origjinal tekstin e këtyre ditëve të shtypit serb, Nese jo , përdorni përkthyesit elektronik,

“Tokom okupacije Albanije u balkanskim ratovima, Esad Paša je sarađivao sa srpskom i crnogorskom vladom protiv privremene albanske vlade Ismaila Kemalija. U previranjima nakon proglašenja nezavisnosti Albanije, krajem 1913, uz pomoć Srbije preuzeo je vlast u centralnoj Albaniji, uspostavivši neku vrstu marionetske države.

 

kipediaOvaj hrabri Albanac bio je tokom Prvog svetskog rata na strani Srbije, pa je tako srpskoj vojsci i njenom kralju omogućio povlačenje preko Albanije, štiteći je od napada ekstremista.

Esad Paša je sarađivao sa Srbijom, pristajući na izmenu priznatih granica Kneževine Albanije u korist Srbije, Crne Gore i Grčke, a u srpskoj vladi našao je podršku za svoju ambiciju da postane albanski vladar.

On uz pomoć Srbije preuzima vlast u središnjoj Albaniji 16. oktobra 1913. proglasivši rivalsku Republiku Centralnu Albaniju sa sedištem u Draču. Njegova “država” je uglavnom obuhvatala muslimansko stanovništvo središnje Albanije, bez katoličkih plemena severa i pravoslavnih s juga. Zvanična Srbija je pomogala i druge lokalne poglavare koji su pružali otpor Kemalovoj vladi, upućujući ih na saradnju sa Esad Pašom.

 

Po izbijanju Prvog svetskog rata, Esad Paša dolazi u Niš, gde potpisuje tajni ugovor o savezu sa srpskim premijerom Nikolom Pašićem 17. septembra 1914. Ugovorom je predviđeno osnivanje zajedničkih političkih i vojnih institucija, vojni savez i izgradnja Jadranske pruge od Srbije do Drača. Sporazum je ostavljao mogućnost da Srbija, na poziv Esad Paše, vojno interveniše radi zaštite njegovog režima. Razgraničenje između dve zemlje je trebalo da utvrdi posebna srpsko-albanska komisija. Srbija se obavezala da finansira Pašinu žandarmeriju i snabdevanje vojnom opremom, plaćajući po 50.000 dinara mesečno.

Srpski ministar unutrašnjih poslova Ljubomir Jovanović doputovao u Tiranu i 28. juna 1915. (na Vidovdan) potpisao tajni ugovor sa Esad Pašom o stvaranju realne unije između Srbije i Albanije. Srbija je sporazumom dobijala sledeća naselja: Podgradec, Golo Brdo, Debarska Malissia, Ljuma i Has.

Zajedničke institucije su podrazumevale vojsku, carinu, narodnu banku i diplomatiju. Uz pomoć Srbije, Esad Paša je trebalo da postane knez Albanije. Predviđa se da srpska vojska ostane u nekim albanskim gradovima da progoni i uništava zajedničke neprijatelje, dok finalne odredbe ugovora ne stupe na snagu.

Pašićeva vlada je smatrala Tiranski sporazum (en. Tirana Treaty) najboljim političkim rešenjem albanskog pitanja. Očekivalo se da će sudbina Albanija ponovo biti razmatran na mirovnoj konferenciji posle rata, pa je Vlada Srbije želela da osigura teritorije.

 

Austro-Ugarsko-Nemačka ofanziva na Srbiju – s čestim vestima o porazima i povlačenju srpskih trupa – ponovo je ojačala Esad Pašine protivnike u severnoj Albaniji. Krajem 1915. desetkovana srpska vojska je započela povlačenje preko Albanije, koje je ostalo upamćeno kao Albanska golgota.

Žandarmerija Esad Paše je pomagla srpskoj vojsci, obezbeđujući sigurne prolaze, smeštaj i hranu, i učestvujući u sukobima sa albanskim odredima koji su napadali srpske jedinice i izbeglice. Kroz oblasti gde Esad Pašina vlast nije dopirala, srpske trupe su se morale oružjem probijati do Jadranskih luka, gde su ih saveznički brodovi čekali.

Paša je objavio poseban proglas kojim poziva Albance da pomognu srpskoj vojsci. On je izdao naredbu da se na teritoriji Albanije obavezno mora primati srpski dinar kao sredstvo plaćanja da bi omogućio srpskim vojnicima koji su se povlačili preko Albanije da kupe namirnice za svoje potrebe. Takođe je objavio da srpsku vojsku niko ne sme napasti, a da će onaj ko je napadne veliki greh učiniti. (

http://www.telegraf.rs/vesti/politika/

“ Bombë “ në Beograd ?!

by

Titull shokues ne shtypin shqiptar : Tahiri Brukselit: “Na shpërbleni për dialogun me Serbinë”/

Nga Fahri XHARRA/
( Ajo po ashtu kërkoi që Bashkimi Evropian të njohë rezultatet e Kosovës në dialogun e Brukselit dhe të vendosë sa më parë për nënshkrimin e Marrëveshjes së Stabilizim  Asociimit  me Kosovën dhe liberalizimin e vizave për qytetarët e Kosovës (; 16 Shtator 2015  http://www.shekulli.com.al/p.php?id=317591 )
Dhe tjetra: “Lufta e Parë Botërore /Historiografia serbe flet, e jona jo: si u zhdukën  200 mijë serbë në malet shqiptare”( Mund të quhet një ekspozitë mirëfilli politike kjo që do të çelet në Galerinë Kombëtare të Arteve më date 17 shtator nga Auron Tare, e konsideruar një ekspozitë modeste organizuar nga Agjencia Kombëtare e Bregdetit në bashkëpunim me Ambasadën e serbe, si dhe konsullatën austriake të Shkodrës….“Historiografia serbe flet për rreth  200 000 serbë të zhdukur në malet dhe moçalet shqiptare. Për shkak të humbjes masive të jetës, kjo tërheqje e ushtrisë serbe nëpër Shqipëri konsiderohet si tragjedia më e madhe në historinë e kombit të tyre. Ekspozita organizohet ne kuadër tre 100 vjetorit tre Luftës  se Pare  Botërore dhe ka të bëjë me një ngjarje historike shumë interesante dhe aspak e njohur nga publiku shqiptar. Tërheqja e Armatave Serbe nëpërmjet maleve shqiptare në dimrin e 1915 dhe kalvari i gjatë i këtij marshimi më një përfundim tragjik”, shkruan Tare në njoftimin për mediet.; http://www.standard.al/lufta-e-pare-boterore-historiografia-serbe-flet-e-jona-jo-si-u-zhduken-200-mije-serbe-ne-malet-shqiptare/ )
Miq të nderuar, nëse diplomacia shqiptare dhe ajo e Kosovës nuk e dine këte: “Diplomacia si instrument konkret i aftësisë së udhëheqjes së politikës së jashtme të një vendi nuk ishte më një privilegj i rrethit të caktuar familjar, fisnor apo puthadorësh që shpesh udhëhiqej nga interesat e posaçme individuale e klanore.”(fxh)
“Diplomacia është një art në vete, e cila nuk mund të udhëhiqet pa i njohur teoritë moderne të rëndësishme të saj: të Teorisë së Forcës, Teorisë së Lojës, Teorisë së Integrimit, dhe Teorisë së Globalizimit të ndërvarur. (fxh)

Fjala e Edita Tahirit dhe njoftimi publik i Auron Tares tregon që diplomatet shqiptar janë largë diplomacisë  “dhe se diplomacia ashtu edhe “strategjia” e cila vetëkuptohet është vetë paraqitja e politikës së jashtme të një shteti dhe  dhe është një tregues i vërtetë i forcës dhe mençurisë kombëtare.(fxh):  “: Marrëdhëniet ndërkombëtare vejërohen në kontekstin e mbisundimit të konflikteve dhe gjetjen e interesave krahasuese (komparative) por që edhe në këtë rast forca është mjeti më i mirë për kënaqjen e interesave qenësore të shteteve. Diplomati i shkolluar dhe me përvojë duhet ta dijë se elementet thelbësore të marrëdhënieve ndërkombëtareve bazohen në madhësi të interesit dhe forcës i cili në bashkëveprim pozitiv e paraqet forcën kombëtare. Diplomati i rryer duhet të dijë që, duke i mësuar mundësitë e realizimit të interesave nacionale në përputhje me marrëdhëniet ndërkombëtare, ai duhet dhënë rëndësi shumë të madhe si diplomacisë ashtu edhe “strategjisë” e cila vetëkuptohet që është vetë paraqitja e politikës së jashtme të një shteti dhe një tregues i vërtetë i forcës dhe mençurisë kombëtare.(fxh)” (  Fahri Xharra, Ç’është diplomacia? http://www.telegrafi.com/lajme/c-eshte-diplomacia-26-4129.html   )
Së pari , nëse bisedohet në Europë për hatër të dikujt, ajo bisedë duhet te ketë edhe : “Diplomati i mirëfilltë e di se Teoria e Lojës niset nga ajo që qëllimi i çdo loje është përfitimi i potezave dhe pozitave më të mira ndaj kundërshtarit. Qëllimi i fundit është fitimi apo përfitimi i cili arrihet me përzgjedhjen e strategjisë më të mirë diplomatike.” e jo pritje  e shpërblimeve . Dhe për ekspozitën në Tiranë , diplomacia duhet ta di : “Diplomati që ballafaqohet me diplomaci e ky është roli i tij e di mirë se ekzistojnë lojërat me rezultatin e “ Zeros “ dhe ato të “ jo Zeros”. Te lojërat me rezultatin e  “Zeros “ humbjet janë të njëjta për të dy pjesët dhe që loja me rezultatin e “Jo zeros “ nuk është e thënë që të arrihet gjithmonë me humbjen e tjetrit. “ Pra ?

A kishim me qenë në gjendje , apo a na ka shkuar mendja ndonjëherë ( konkretisht në Shqipëri ) të kërkojmë që në Beograd të hapet një ekspozitë e njëjtë, reciproke me titullin ‘ Golgota shqiptare “ ku edhe ne të qanim dhe vajtonim me te madhe për një gjë , një kohë një tragjedi që populli serb nuk është i njoftuar, kurse për popullin shqiptar as mos të flasim: “Përndryshe nuk ka si të shpjegohet dalja e një fakti historik që ka ndodhur në tokat tona, që historiografia jonë nuk e ka përmendur, ndërsa ajo serbe e ka cilësuar si një nga tragjedia më e madhe në historinë e kombit serb. Ekspozita bën fjalë pikërisht për këtë ngjarje.(standard.al , po aty)
Duhet bindur opinion edhe shqiptar e edhe ai serb se ekspozita “Golgota shqiptare”nuk kishte me qenë bombë në Beograd , por një ulje e krenarisë serbe në garën diplomatike me ne .
Por: Diplomati është një burrështetas, ndërsa në kuptimin figurativ e pasqyron një njeri shumë të matur, të kujdesshëm dhe të mprehtë. Diplomacia i shpreh marrëdhëniet ndërkombëtare duke e nënkuptuar aktivitetin njerëzor si një “zanat” dhe shkencat politike. Shteti me anë të diplomacisë duhet të përmbushë detyrat e vetvetes, duke mos dobësuar asgjë nga obligimet e tij ndaj bashkësisë ndërkombëtare .

Fahri Xharra,17.09.15
Gjakovë



Foto nga “Golgota shqiptare”









…Vdiq Naimi, vdiq Samiu , vdiq Abdyli…

by

Vaje dhe turp kombëtar/

Nga Fahri Xharra/

Vdiq Naimi, vdiq Naimi, moj e mjera Shqiperi! Mendjelarti, zemertrimi, vjershetori si ai!
“Shtëpia muze e vëllezërve Frashëri në Frashër të Përmetit vetëm e tillë nuk mund të quhet më. Nga një objekt historik dhe kulturor, jo vetëm për Përmetin por për gjithë Rilindjen Kombëtare, sot është kthyer në vend që përdoret si magazinë. Librat janë të hedhur për tokë dhe një nga dhomat përdoret për të tharë bimët nga banorët e fshatit. “
 Ku na solli historia !?
Vdiq Naimi, po vajtoni shqipetarka, shqipetare! Naimne kur ta kujtoni, mos pushoni duke qare! “Pasi kanë zhbërë historinë, në dhomën ku lindi Abdyli, kanë filluar tharjen e gjetheve të hashashit.Ndërkohë edhe biblioteka e këtij muzeu është shkatërruar komplet.”
Vdiq Naimi, qe kendoi trimerine, Skenderbene, vdiq Naimi, qe levdoi dhe nderoi memedhene!

“Turp, turp, turp e skandal në shtëpinë-muze të vëllezërve Frashëri, në Frashër të Përmetit. Biblioteka e vëllezërve Naim,  Abdyl dhe Sami Frashri është e gjitha përtokë, brenda shtëpisë mund të thashë çdolloj luleje apo të fotografosh edhe m….”, është shprehur gazetari, Aran Xhani.”
Vdiq Naimi, po c’te gjeti, o moj Shqiperi e mjere! Vdiq Naimi, po kush mbeti? Si Naimi s’ka te tjeve. “Tre vëllezërit Avdyli, Naimi, Samiu përbëjnë trinomin e veçantë të historisë, kulturës dhe letërsisë shqiptare. Por duket se për njerëzit e Frashërit, por edhe për institucionet shqiptare shtëpia-muze e tyre nuk ka këtë domethënie”
Lajme te frikshme vine nga Frashri, fshati legjendar i tharmit te Rilindjes se vërtete shqiptare. Shtëpia muze ku linden korifenjte e iluminizmit Abdyli, Naimi dhe Samiu tashme i ngjan një nevojtoreje publike. Pasi kane zhbëre historinë, ne dhomën ku lindi Abdyli kane filluar tharjen e gjetheve te hashashit. Ndërkohe edhe biblioteka e këtij  muzeumi eshte shkatërruar komplet. Kjo shtëpi muze eshte pjese e trashëgimisë kulturore kombëtare dhe duket se as pushteti lokal e as ministria e kultures nuk kane kohe e as nge te merren me riparimin e këtij turpi nacional.
Vaje dhe turp kombëtar

Fahri Xharra,12.09.15 Gjakovë