Presidenti Nishani në Ditën e Falënderimeve: Kjo Festë përjetëson miqësinë mes popujve tanë dhe shpreh mirënjohjen ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës./
Presidenti i Republikës, Sh.T.Z. Bujar Nishani, në bashkëpunim me Ambasadën e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Tiranë, organizoi në Pallatin e Brigadave, një veprimtari me rastin e Ditës së Falënderimeve ku ishin të pranishëm Ambasadori Alexander Arvizu, qytetarë amerikanë që jetojnë dhe punojnë në vendin tonë, ushtarakë shqiptarë të misioneve paqeruajtëse dhe familjarë të tyre si dhe fëmijë të ngujuar.
Në fjalën e tij përshëndetëse, Presidenti Nishani u shpreh:
“I nderuar Ambasador Arvizu,
E nderuar zonja Cunningham,
Zoti Shef i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë,
Të nderuar ushtarakë,
Zonja dhe zotërinj të ftuar!
Dëshiroj që edhe unë sot t’i uroj në radhë të parë popullit mik amerikan, të gjithë qytetarëve kudo ku ndodhen, por veçanërisht atyre që janë sot në Shqipëri, t’u uroj nga zemra gëzuar Ditën e Falënderimeve!
Vitet e fundit, mes shqiptarëve dhe amerikanëve, po ndodh diçka mahnitëse, besoj gjëja më e bukur dhe më entuziazmuese që mund të ndodhi mes dy popujve. Ju amerikanët po na dhuroni ne shqiptarëve festa ! Dhe ne, dhuratën tuaj po e pranojmë. Festat tuaja po i bëjmë edhe festat tona. Festat tuaja ndër ne po gjejnë përhapje, kanë nisur të bëhen popullore. Dita e Falënderimeve, të cilën sot po e festojmë, është njëra nga këto festa. Për shkak se zig-zaget e fateve historike nuk na kanë mundësuar përvoja të tilla.
Gjatë rrugës së vështirë për mbijetesë, vendi ynë i vogël dhe i varfër ka eksperimentuar aleanca nga më të ndryshmet dhe më të çuditshmet me një numër të pafundmë vendesh, të afërt e të largët, të vegjël e të mëdhenj, të pasur e të varfër. Nuk ishin lidhje të qëndrueshme, dhe as të dyanshme, madje nuk mund të thuhet se ishin aleanca, e aq më pak marrëdhënie, sepse ishin të njëanshme.
Kur Shqipëria ishte e rrezikuar të zhdukej nga të gjitha hartat, gjatë Mbretërisë, fill pas luftës, dhe fill pas rënies së diktaturës, pra gjatë kohëve më të vështira kur na është rrezikuar mbijetesa, Amerika gjithmonë na ka dhënë, dhe kurrë nuk na ka marrë. Ka qenë pikërisht kjo natyrë krejt e veçantë marrëdhënieje që ka siguruar konstantshmërinë e pacenueshme të simpatisë reciproke, që Amerika ka ndaj nesh, dhe ne kemi ndaj Amerikës.
Brenda këtij konteksti mrekullues, brenda kësaj kornize madhështore, po ndodh dukuria mahnitëse që përmenda në krye, dhurimi i festave, së fundmi e Ditës së Falënderimeve. Ju falënderoj të gjithë ju të pranishmit që patët mirësinë dhe më dhatë kënaqësinë të jemi së bashku në këtë ditë të shënuar, e cila megjithëse historikisht është e juaja, e amerikanëve, tash e tutje do të jetë edhe e jona.
Për ne që vijmë nga dhurimi i ideologjive shkatërrimtare dhe armatimeve të frikshme, nuk ka gjë më të bukur se dhurimi i një feste. Sot jemi mbledhur për të festuar, një nga më të bukurat festa, atë të Ditës së Falënderimeve, ditës kur ai që ka i jep atij që s’ka, ai që mundet ndihmon atë që s’mundet, fatlumi ndihmon fatkeqin.
Sot në kontekstin e solidaritetit dhe ndarjes së të mirës e ndihmës me tjetrin, mes nesh kam ftuar edhe një grup fëmijësh që vijnë nga familje të mbyllura për shkak të dhunës, që vuajnë nga një plagë serioze dhe ende e pashëruar e shoqërisë shqiptare. Plagë, e cila kërkon solidaritet nga të gjithë ne. Plagë që kërkon angazhim nga të gjithë ne dhe një plagë që kërkon kontribut nga të gjithë për t’u shëruar, për t’i bërë pjesë normale këta fëmijë së bashku me familjet e tyre të shoqërisë shqiptare.
Sot mes nesh njëkohësisht, përveç ushtarakëve amerikanë, kam pasur nderin të ftoj së bashku me Shefin e Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë, edhe një grup ushtarakësh, të cilët kanë kontribuar me kolegët dhe miqtë e tyre amerikanë në frontin e luftës për liri, paqe dhe drejtësi. Edhe ata ishin të gatshëm për të sakrifikuar jetën e tyre, të ndihmonin dhe t’i jepnin mundësinë për liri një populli të tërë, njerëzve të atij vendi ku vajtën për të shërbyer.
E mira do ishte çdo ditë të ishte një ditë falënderimesh dhe, në një mënyrë ose në një tjetër, në këtë ditë të jemi të gjithë edhe falënderues edhe të falënderuar. Është e vështirë, por nuk ka asgjë të keqe nëse nisim të shpresojmë e ëndërrojmë që me kalimin e kohës kësaj do ia arrijmë.
Të nderuar qytetarë amerikanë që jeni sonte të pranishëm,
Të nderuar ushtarakë shqiptarë dhe familjarët e tyre,
Të dashur fëmijë që jeni të pranishëm në këtë darkë!
Shkrimtari i madh amerikan, O’Henri ka thënë se: ‘Ka një ditë që është vetëm e jona. Dita e Falënderimeve është një ditë tërësisht amerikane’. Por ne, bashkë me miqtë tanë amerikanë e kemi shndërruar tashmë në një traditë edhe në Shqipëri, sepse kjo Festë, nëpërmjet së cilës i falemi nderit për gjithçka Krijuesit, shpreh më së miri edhe mirënjohjen tonë të thellë për demokracinë më të madhe në botë – Amerikën, si dhe për popullin mik amerikan, pa të cilët rrjedha e historisë së kombit shqiptar do të kishte qenë krejt ndryshe.
Presidenti Obama duke na uruar Festën e Pavarësisë këto ditë theksoi në mesazhin e tij se: ‘Shtetet e Bashkuara janë krenare që e kanë Shqipërinë si aleate, mike dhe partnere të ngushtë’.
Prandaj le të na shërbejë edhe kjo darkë, jo vetëm për të dhënë falënderime, për të shprehur mirënjohjen e thellë, për të shpërndarë begatinë dhe mirëqenien tek të tjerët, por edhe duke ndarë pse jo së bashku urimin e përjetshëm për një të ardhme më të begatë e të ndritur të dy popujve tanë. Ju faleminderit dhe mirë se keni ardhur!”
Mbrëmjen e përshëndeti edhe Ambasadori amerikan Arvizu, cili mes të tjerash falënderoi Presidentin e Republikës dhe Zonjën Nishani, që për vitin e dytë radhazi organizojnë dhe mikpresin këtë Festë tradicionale dhe klasike amerikane në prag të 102-vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë, duke i bërë edhe qytetarët amerikanë që jetojnë dhe punojnë në vendin tonë të ndihen si në shtëpinë e tyre.