Veprimtari e Vllaznisë Shqiptare në Kanada/
Shkruan: Qamil S. Llashtica /Nënkryetar i degës së Vatrës në Kanada/
Ma shumë se njimijë vetë morrën pjesë në fushimin që u mbajt të dielen e 9 gushtit 2015 në nji vend fort të bukur jashtë qytetit të Torontos. Në fushim, mikpritës itë cilit ishte Misioni katolik shqiptar i këtushëm “E lumja Nana Tereze”. Erdhën këtu shqiptarë të të gjitha moshave nga igjithë rajoni i gjanëiTorontos madje këtu qe edhe nji grup mysafirësh nga Detroidi, në mesin e të pranishmëve pati edhe shumë e shumë shqiptarë që mbajnë fenë e turkut dhe kjo tregoi se shqiptarët janë nji dhe vetëm nji. Dashti Zoti dhe pushuesit kaluen nji ditë të mrekullueshme mbasi moti qeibukur dhe me diell; ngado valonte flamuri kuq e zi dhe kumbonte muzika e bukur shqipe. Ishin përgaditun shumë lojna sportive,ushqime të shijshme dhe të shumëduershme ndërsa femijët iranë ndot dhe kryehupt ujit të pastër dhe u kenaqën me lojna të tjera të ndryshme. Ranë në sy sidomos të rijt dhe të rejat që shërbenin dhe mbanin rregull të cilët ishin veshun me veshje kombëtare. Nji fushim i tillë për shqiptarët e Torontos dhe të rajonit të saj asht ba tashti ipërvitshëm dhe ipërhershëmqëmbahet çdo herë në këtë kohë të verës. Aty kah dreka për besimtarët u mbajt mesha e së dieles të cilën e drejtoi prifti d.Mikel Pllumaj- mysafir icili në fillim e falenderoi për këtë nder qëibani- famullitarin e këtushëm d.Gjovani Kokonën icili si zot shtëpie që ishte sot, qemjaftingarkuem me punë. Predikimi iat Pllumajt shumëi ngjante nji fjalimi patriotik; ai e madhnoi figurën e naltsueme të Nanës Tereze që e mahniti botën dhe për krenarinë që ndiejnë shqiptarët për Ta; foli për qëndresën dhe bashkimin kombëtar, falenderoi shqiptarët që edhe këtu ne këtë vend të largët po e mbajnë gjallë atdhetarizmin, gjuhën,kulturën dhe fenë shqiptare, që shqiptaret pa dallim feje të gjithë të jenë të bashkuem, të mendojnë për kombin e atdheun, ta ruejnë burrninë, besën, racën dhe fisin të cilit itakojnë. T’i ruheni paburrnisë e pabesisë dhe të ligave të tjera, ta keni parasysh se të parët tanë nuk u gjujzuen dhe nuk e mohuen atdheun, kombin dhe fenë as para vdekjes që u kërcnohej. Marrënë tanësi pata përshtypjen se ky burrëi mpreht kelmendas kishte veshun petkun fetar vetëm e vetëm për qëllime patriotike. Gjatë gjithë ditës se fushimit nuk pushuen lojnat sportive të rinisë shqiptare dhe nuk u ndal për asnji çastkanga e gëzimi, vallja e hareja ndër pushuesit e gëzueshëm. Njerëzit hanin e pinin e këndonin, takoheshin e kuvendonin dhe çmalleshin me shokë, miq e dashamirë me të cilët ndoshta nuk ishin pa nji kohëtë gjatë dhe këtu gjetën nji rast të mirë tëçmalleshin me njani-tjetrin. Të rijt dhe të rejat vallzonin e këndonin ndoshta u lindën,u shfaqën dhe u lidhën dashni e miqësi të reja – pse jo!