Vlora-është i vetmi qytet që ka një lulishte të bukur me emrin “Lulishtja e Shkrimtarëve”
Klubit të shkrimtarëve “Petro Marko”nderohet me titullin:”Mirënjohje e qytetit të Vlorës
NGA GËZIM LLOJDIA/
1.
Për çfarë shërben një shkrimtar?Nëse marrim një pikëvështrim teologjik, shkrimi mund të jetë ligj, sikur ka treguar Zoti kur ia ka dhënë Moisiut Dhjetë Urdhëresat të gdhendura në gur. Shkrimi gjithashtu mund të jetë profeci, sikurse është provuar kur Zoti ka shkruar në mur në oborrin e Darius, duke i hapur rrugë disidentëve dhe artistëve grafikë.Jezusi nga Nazareti i ka shtuar mundësitë e misterit duke shkarravitur në rërë në skenën e Testamentit të Ri me një femër të akuzuar për tradhti bashkëshortore. Origjinat e Kuranit dhe Librit të Mormonit, për shembull, tregojnë se shkrimi mund të jetë mjeti me të cilin zbulesa fillon rrugëtimin drejt besimit.
2.
Një qytet pa shkrimtarë c’ngjyrë do të kishte?I vdekur,sigurisht.Arsye e gdhendur thjeshtë:Citojë Ylli press që shkruan: George Orëell ka shkruar se njerëzit janë shtyrë të shkruajnë për katër arsye kryesore: për politikë, për të regjistruar ngjarjet historike, për të shprehur ngazëllim estetik, apo thjesht në mënyrë që egoja e tyre të mund të prehet në qendër të vëmendjes.Dhe cilët janë mardhëniet e shkrimtarët me pushtetin: “Shkrimtarët gjithmonë kanë pasur marrëdhënie të tensionuara me pushtetin, të vërtetën dhe realitetin…
Shqipëria është vend tipik,ku kanë ngjarë ndodhi, që kanë cënuar marëdhëniet mes shkrimtarëve dhe pushtetit:Censura, burgimi, mërgimi, vdekja: këto kanë qenë repertor i pandryshueshëm i ndëshkimeve për përmbysje të zgjuar.
3.
Është e pamundur ,të shpjegohet gjithë historia e një klubi të vecantë shkrimtarësh,që kanë një lulishte me emrin e tyre,kanë seli,promovojnë botime duke ndikuar drejtëpërdrejt në jetën kulturore të një qyteti.
Portreti i një Klubi Shkrimtarësh.Gjënden në katin e dytë të ndërtesë shumkatëshe të komfortit“Conadi”.Rreth 300m hapësirë.Në murre piktura,një bibliotekë me botime të shkrimtarëve dhe disa koleksione të piktorit dhe shkrimtarit Luan Toto.Myrteza Mara,kryetar i Klubit të shkrimtarëve “Petro Marko”,Vlorë zbulon historikun e thjeshtë të këtij klubi krijuesish.
“ Shoqata, (sot Klubi) e shkrimtarëve “Petro Marko” të qytetit të Vlorës është themeluar më 19 Qershor 1998, nga një grup nismëtarësh, poetë, shkrimtarë dhe intelektualë të pasionuar që menduan se ishte koha më e përshtatshme për të ngritur një “digë” të qëndrueshme për të grumbulluar prurjet e vrullshme letrare dhe ti kthente ato në dritë kulture. Ishte gjallë poeti i rrallë dhe i veçantë për fëmijë, Ferhat Çakërri, i cili me shkëndijat e syve dhe shpirtin të tij miratoi dhe mbështeti këtë nismë. Ishte Qerim Skënderaj, Myrteza Mara, Dr. Zeko Braho, Bardhosh Gaçe, Idajet Jahaj, Seit Seitaj, Anastas Bita, Xhemil Lato, etj., që hodhën themelet e para të kësaj “dige”.
Duke ndjekur traditën e figurave të shquara të letrave shqipe: Petro Markos (Nderi Kombit), Ali Asllani (Nderi i Kombit), Shevqet Musaraj, Odise Grillo, Aleks Çaçi, Andrea Varfi, Spiro Çomora, Fatos Arapit dhe brezave të mëvonë, poetët dhe shkrimtarët e qytetit të Vlorës kanë arshivuar vepra të arrira letrare.Kryetari i parë i shoqatës “Petro Marko”, deri në vitin 2000 ka qenë z. Qerim Skënderaj, që sot jeton në Itali.
Radhët e anëtarëve të klubit janë shtuar e shtohen jo vetëm nga krijuesit me stazh, si Petraq Truja-pedagog, Agron Dine-piktor, Arben Meksi-arkitekt, Petraq Kote-poet, Petraq Pali, Gudar Toto-pedagog, Fahri Shaskaj-historian, Luan Vrioni-piktor, Irfan Bregu-shkrimtar-gazetar, etj., por edhe talentet e reja, të cilët kanë gjetur përkrahje dhe mbështetje të vazhdueshme, si Edilberta Mitro, Evis Çelo, Simon Xanini, Eduard Frakulla, Elona Likaj, Lorela Veshaj, Evisa Maskaj, Meli Bocaj, etj. Në këtë Klub kanë shfaqur dëshirën dhe janë bërë anëtarë edhe shumë poetë e shkrimtarë shqiptarë që jetojnë në gjithë kontinentet, si Fatmir Terziu-Londër, Kozeta Zylo, Rajmonda Mojsiu, Dalan Luzaj-SHBA, Vasil Qesari-Francë, Silvana Bekri-Finlandë, Robert Martiko-Korfuz, Lediana Kapaj-Strasburg, Mimoza Hametaj, Simon Xanina dhe Teuta Gjata-Itali, Arqile Gjata-Athinë etj.
Në nëntor të vitit 2010, u vendos ndërrimi i emrit të shoqatës në Klub i Shkrimtarëve “Petro Marko”, me kryetar z. Myrteza Mara dhe sekretar Gëzim Llojdia. Sukseset e anëtarëve të Klubit “Petro Marko” në fushën e krijimtarisë janë të dukshme, të prekshme dhe shumë prej tyre të nivelit bashkëkohor. Vlerësime dhe opinione pozitive, brenda e jashtë vendit, për autorë e vepra të ndryshme, duke filluar nga prozatorja Vilhelme Vranari (Haxhiraj), Luan Toto, Myrteza Mara, Qerim Skënderaj, Idajet Jahaj, Leka Skëndaj, Enver Qama, Luto Memokondi, Albana Hodaj, Çlirim Hoxha, Sinan Elmazi, Pali Shtëmbari, Gëzim Llojdia, Pëllumb Velo, Albana Lulaj etj.
Veprimtaritë e Klubit “Petro Marko” janë të shumta e të larmishme, marrëdhëniet bashkëpunuese me klube dhe shoqata analoge si në Greqi-Klubi “Drita”, në ShBA-Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptarë, në Kosovë-dega e Lidhjes së shkrimtarëve Mitrovicë e Gjilan, në Fier, Lushnjë, Elbasan, Korçë, Durrës, Sarandë, etj. kanë dhënë e japin një frymë dhe kulturë të re jo vetëm në fushën e njohjes e shkëmbimit të përvojave, por edhe të emancipimit letrar e qytetar.
Vlen të përmendet organizimi dhe zhvillimi i simpoziumit për veprën e Prof. Dr. Isuf Luzaj, më 8 korrik 2011. Klubi Petro Marko e shpalli këtë personalitet me përmasa ndërkombëtare “NDERI I KLUBIT PETRO MARKO”. Ceremonia u zhvillua në sallën e Universitetit Pavarësia. E pranishme z/ministrja e kulturës Zana Turku, Prof Xhevat Beqaraj-referues, Bujar Leskaj dhe Dr. Prof. Gjergj Sinani. Po ashtu promovime të mirëorganizuara, për veprat letrare dhe ekspozita pikture, fotografike e karikature janë bërë e bëhen vazhdimisht nga Klubi “Petro Marko” dhe si gjithmonë, promotorët e gjithë kësaj lëvizje Myrteza Mara dhe i palodhuri Gëzim Llojdia.Mbresëlënëse ka qen vizita në shtëpinë e Petro Markos, nga z.Myrteza Mara, Fatime Kulli e Luan Toto, si dhe homazhi në varrin e Petro Markos në Dhërmi-27 dhjetor 2012. Në bashkëpunim me Klubin “Drita” u bë vizitë urimi në shtëpinë e Dritero Agollit, me rastin e 80 vjetorit të lindjes, po ashtu në saj të këtij bashkëpunimi klubi “Petro Marko” u bë mbështetësi kryesor gjatë kurorëzimit me titullin e lartë “Nderi i Kombit” i personalitetit të shquar të letrave dhe diplomacisë shqiptare, Ali Asllani.
Gjashtë pjesëtarë të klubit “Petro Marko” janë anëtar të Akademisë Europiane të Arteve, ndërsa tre shkrimtarë (M Mara, V Vranari, L Toto) janë nderuar me titullin “Mirënjohje e qytetit të Vlorës” nga Bashkia e qytetit. Po ashtu tituj nderi për anëtarët e klubit janë dhënë edhe nga Komuna e Novoselës për fabulistin Pëllumb Velo, nga Kanina për zonjën V. Vranari. Komuna Vllahinë ka vlerësuar me titullin e lartë “Qytetar Nderi” shkrimtarin Myrteza Mara. Por tituj nderi dhe stimuj të ndryshëm ndanë edhe Kryesia e klubit “Petro Marko”. Kështu, janë vlerësuar me titullin “Nderi i Klubit” Qerim Skënderaj, Liljana Gjika e Nase Jani, ndërsa është bërë traditë që në fund të çdo viti ndahen diploma për krijimtarinë më të mirë. Një bashkëpunim dhe mbështetje Klubi “Petro Marko” ka me Bashkinë, Bibliotekën e qytetit dhe me Insitutin e librit dhe të promocionit, “Toena”, si dhe me DAR Vlorë, duke zhvilluar konkurse dinjitoze midis shkollave të mesme. Është i vetmi qytet që ka një lulishte të bukur me emrin “Lulishtja e Shkrimtarëve”.
Nase Jani,Kryetar i Klubit të Shkrimtarëve Shqiptarë në Botë “Drita”,shkruan:Kush shkon në klubin “Petro Marko”, që ndodhet në katin e dytë të Universitetit “Pavarësia”, do gjej përherë shkrimtarin dhe piktorin Luan Toto, këtë burrë me pamje fisnike dhe mikpritje po aq fisnike e miqësore, i cili ka vënë në dispozicion mjedisin aq modest dhe komod. Kontributi personal i z. Mara në pajisjen me tavolina, karrige dhe raft-bibliotekë i ka dhënë funksionin e duhur këtij mjedisi, i cili është vizituar edhe nga personalitete në fushën e letërsisë si dhe miq shkrimtarë nga Kosova dhe qytete të tjerë të vendit. Aty mblidhen herëpasëhere shkrimtarët, diskutojnë, promovojnë, recitojnë vargje, madje edhe këndohet kënga labçe. Aty janë të ekspozuara pikturat e Luanit, si dhe një koleksion mjaft interesant me mbi 400 çakmak të tipave të ndryshëm. Nga ky koleksion u dhurua Dritero Agollit edhe çakmaku-“Topi i Mato Grudës” dhe Luani mori dhuratë nga Driteroi një çakmak që e kërkonte por nuk e kishte në koleksion!
Portreti i klubit “Petro Marko” në Vlorë çdo ditë e më shumë merr dritë dhe lartësi sepse është gjetur dhe funksionon fryma e mirëkuptimit, e respektit dhe e dashurisë për letërsinë, për njeri-tjetrin. Sepse drejtohet nga njerëz pasjonantë dhe të pakursyer që e duan krijimtarinë letrare, e duan dhe nderojnë qytetin e tyre, Vlorën tone-poete, siç kam qejf ta quaj.Unë ndjehem i nderuar që jam anëtar i këtij Klubi që mban emrin e njeriut të shquar të letrave shqipe “Petro Marko”.
Klubit të shkrimtarëve “Petro Marko” Vlorë në ditën botërore të librit ju dha titulli:”Mirënjohje e qytetit të Vlorës”,nga Kryetari i bashkisë Vlorë.Me këtë titull u vlerësuan edhe krijuesit e klubi të shkrimtarëve : Vangjel Pici, shkrimtar, dramaturg,Gëzim Llojdia, shkrimtarë,publicist.
4.
-Përse shkruajmë,thotë në librin e tij shkrimtari Sulejman Mato: “Secili për një arsye të tij.-thotë Sartri,- Për ndonjërin arti është një mënyrë ikjeje, për një tjetër një mënyrë përvetësimi.” “Unë shkruaj për vete dhe për miqtë e mi, thotë Borges, -unë shkruaj për të bërë të durueshëm kalimin e kohës”Shkrimtari Vath Koreshi, duke iu përgjigjur kësaj pyetjeje u shpreh: ” E shkruara është si kolla.” Përgjigja më interesante që unë kam dëgjuar është“ Sepse…”Sipas arsyetimit tim, shkrimi është një mënyrë shkarkimi i mbresave dhe emocioneve, i ngjarjeve dhe personazheve realë dhe imagjinarë. Ashtu si reja e mbushu me shi që kërkon të shkarkohet diku, edhe shkrimtari që zotëron aftësinë e të treguarit, zbraz poshtë në tokë, here pas here, me vetëtima dhe bubullima , gjithë ngarkesat emocionale.Dëshira për të shkruar fillimisht lind si një hobi, më pas shndërrohet në ves, në një moshë më të pjekur, ajo i në nshtrohet disa qëllimeve të tjera, më të larta. Të shprehurit ka lidhje me ndjenjën e qytetarisë së gjithsecilit. Të jesh qytetar i lirë dhe i pajisur nga natyra me një talent të veçantë, jo vetëm për sa i përket mënyrës së shprehjes, por edhe mesazheve që dëshiron t’u përcjellësh bashkëkohësve të tu”.
Prandaj kjo është arsyeja që një qytet do të ishte vdekur pa shkrimtarët e tij.
UNIVERSITETI I BUFALO I SHBA DO TE STUDIOJE NE LAGUNEN E NARTES
Universiteti i Bufalo SH.B.A në lagunën e Nartës do të studjoi mënyrën e përhapjes së komuniteteve më të hershme bujqësore në Evropë dhe reagimi për efektet e ndryshimet klimatike që kanë ndodhur 8,200 vjet më parë/
Nga Gëzim Llojdia/
1.
Universiteti i Bufalo në Neë Jork SH.B.A do të fillojë në verë gjatë periudhës 30 qershor – 4 gusht, 2014, një program veror të quajtur : “ Árkeologjia në Shqipëri” i përqëndruar në lagunën e Nartës të gjirit të Vlorës.Universiteti Bufalo njihet në shtetin amerikan me më shumë se 375 programe, me degë si arkitekturë dhe planifikim, arte dhe shkenca,mjekësia dentare,arsim,inxhinieri dhe shkenca të zbatuara,ligj-drejtësi,mjekësia dhe shkencave biomedical, farmaci dhe shkenca farmaceutike shëndeti publik dhe shëndeti professional, punë sociale ka gjithçka që nevojitet për të arritur qëllimet akademike dhe profesionale .
2.
Vendzgjedhja e kryerjes të shkollës së verës është Laguna e Nartes mjedis i larmishm një zonë ligatinore pranë Vlorës , Shqipëri shkruan në programin që u paraqitet kandidateve ,Universiteti i Bufalo. Laguna është vendosur në një vend strategjik , ashtu siç është demonstruar nga afërsia gjeografike me një nga rrugët më të famshëm të antikitetit,Via Egnatia -dikur lidhte Romën me Konstandinopojën . Vetëm pak kilometra në veri , është Apollonia e lashtë , një koloni e themeluar në shekullin e 6 pes . Tre Faqet e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s , Berati , Butrinti dhe Gjirokastër janë gjetur në afërsi si zona përreth vendit është shumë e larmishme në ekologjinë e saj ,variacioni kulturor ,
Monumentet historike.Afërsia me Greqi dhe Italinë ka dhënë rajonit atmosferë multi – kulturore , i patejkalueshëm nga çdo tjetër në Europe .Vlora është qyteti i tretë më i madh në Shqipëri . Një qytet legjendar.Pamje e maleve të larta, plotëson panoramën e qytet në lindje dhe jug, të Shqipërisë.Shpallja e pavarësisë nga( Perandoria osmane) u shpall për herë të parë në Vlorë , e cila pak kohë u bë selia e qeverisë së parë shqiptare. Afërsia me Italinë e Greqinë , ka dhënë cilësi multikulturore,të dukshme sidomos në aktivitetet e përditshme dhe kuzhinë . Gjiri i Vlorës shënon kufirin në mes deteve Adriatik dhe Jon , duke e bërë qytetin një nga zonat më turistike të Shqipërisë .
3.
Programi i ditëve të punës që ky universitet prestigjioz ka ndërmarë dhe do të kryej në verën e këtij viti në lagunën e Nartës është një program akademik.(UB) Universiteti i Bufalos, Arkeologjia në programin veror , në lagunën e Nartës, ka për qëllim të hetojë mënyrën e përhapjes së komuniteteve më të hershme bujqësore në Evropë dhe reagimi i këtyre fermerëve të hershëm për efektet e ndryshimet klimatike që kanë ndodhur 8,200 vjet më parë .
Hulumtimi dhe gërmimet në të Lagunës së Nartës do pajisë studentët me një kuptim të hollësishëm të germimeve arkeologjike.
Metoda dhe teori , një përvojë të dorës së parë të gërmimit modern dhe metodologjia e sondazhit .Studentët do të fitojnë një total mbi 6 kredi të suksesshëm.Arkeologjia , e cila ofron një fushë intensive dhe arkeologjike të dobishme dhe përvojë laborator universitare dhe pasuniversitare për studentët të interesuar për arkeologjinë dhe përbëhet nga veprimtarit e përditshme sic janë: gërmimet , leksione mbrëmje dhe udhëtime javore në terren në pikat kryesore kulturore të rajonit . Programi përbëhet nga prezantime , seminare dhe diskutimet me specialistë vendorë dhe ndërkombëtarë dhe përfshin të gjitha aspektet e arkeologjisë , antropologjisë dhe historisë . Studentët do të ekspozohen, si studiues dhe student nga Shqipëria dhe vendet e saj fqinje ,të Ballkanit të tilla si Greqia, Maqedonia , Serbia dhe Kosova , do të jenë ftuar të marrin pjesë në këtë veprimtari vërtetë ndërkombëtare dhe multi – kulturore .
Gjatë kohës së tyre në Shqipëri, studentët do të jetojnë në një hotel të madh në Nartë, një fshat turistik në brigjet e detit Adriatik, jo shumë larg nga qytet i këndshëm i Vlorës. Guzhina shqiptare do ofrojnë 3 vakte në ditë. Cilësia e ushqimit është shquar, si rajon është i famshëm për llojet e gatimit
Në këtë shkollim vere do të pranohen studentët e diplomuar të regjistruar në SHBA të
Kolegjeve të akredituar apo universiteteve me interes në fushat si:antropologji, arkeologji, historia arti, kulturë ,studime të trashëgimisë, histori, studime muzeale, apo art.
Nga “”AREE PROTETTE APPULO ALBANESI”të dhëna studimeore për Lagunën e Nartës
Vendodhja:Laguna e Nartes eshte vendosur ne zonen Vlore-Myzeqe, ne pjesen jugore te deltes se Lumit te Vjoses. Ajo perfshin zonen nga Grykederdhja e Vjoses deri ne Kepin Triport. E gjithe zona prej Grykederdhjes se Vjoses, perfshire fshatrat Bishan, Novosela, Cerkovina, Panaja, Narta, karakterizohet nga dominimi i fushes bregdetare aluviale qe shtrihet gjate bregdetit te ulet ranor.
Pershkrimi i zones:Laguna e Nartes ka nje siperfaqe ujore rreth 42 km2, prej te ciles 14 km2 perdoren per prodhimin e kripes ne minieren e kripes se Skrofotines. Thellesia e lagunes shkon nga 0.70 m ne 1.50 m. Ky kompleks, qe eshte me i madh se vete Laguna e Nartes, perfshin tipe te ndryshme mjedisesh natyrore si dunat ranore te zhvilluara ne afersi te grykederdhjes se Lumit Vjosa, pylli Mesdhetar i pishave (Pishe Poro Vlore), shtreter te vjeter lumenjsh, ligatina te vogla bregdetare, kripore, toke kripore e pakultivuar dhe toke bujqesore ne lindje te zones.
Hidro-gjeomorfologjia:Procesi baze gjeomorfologjik eshte akumulimi dhe depozitimi i reres kryesisht nga brendesia dhe nga deti. Proceset hidro-gjeomorfologjike ne lagune jane te lidhura me rrjetin me te afert hidrografik, kontributin e materialeve solide te aluvionit te lumenjve te vegjel (kryesisht gjate periudhes se dimrit), dhe gerryerjes shkaktuar nga thyerja e valeve te Detit Adriatik.
Mjedisi ligatinor:Laguna e Nartes ka nje siperfaqe totale prej 4000 ha dhe thellesi maksimale prej 0.8 m. Aktualisht 1/3 e siperfaqes se pergjithshme eshte e okupuar nga pans kripe. Laguna e Nartes lidhet me detin nepermjet dy kanaleve artificiale, veriorit dhe jugorit. Ne pjesen Jug-perendimore te lagunes gjendet nje ishull i mbuluar me qeparisa, te cilet fshehin ne brendesi nje manastir te vogel dhe interesant.
Ne saje te nje shkembimi te ulet uji me Detin Adriatik, thellesise se vogel dhe avullimit intensive gjate stines se thate siperfaqa totale e lagunes peson nje reduktim prej 30%. Laguna e Nartes eshte nje nga lagunat e Shqiperise qe po peson nje degradim shume te shpejte ne saje te prurjeve shume te kufizuara te ujit te detit dhe ujerave te embla rrjedhimisht laguna eshte subjekt krizash te shpeshta distrofike. Llojet me te pasura te makro-zoobentos (gjallesa te thellesise ne nivel te pergjithshem) jane bivalvoret Cardium edule dhe krustacet si Gaforrja. Iktiofauna eshte e ngjashme me ate te Lagunes se Karavastase, por paraqet dominim te Ngjalave, Aterines, Celikut dhe llojeve te ndryshme te Qefullit. Laguna strehon nje avifauna interesante vecanerisht gjate periudhes se dimrit. Zogjte qe ndeshen me shpesh ne lagune jane: Pula e ujit, Cafka e përhime, Karabullaku i detit, Karabullaku i vogëi, Kredharaku i vogël, Kuqla qafëgjelbër, Rosa kërre, Kryekuqe e madhe, Marsakja, Bajza, Çafka e madhe e bardhe, Çafka e kuqërremtë, Laraska e detit, Qyrylyku këmbëqirizë, Pulëbardha kokëzezë, Pulëbardha e argjendte.
Mjedisi tokesor:Pyjet e kesaj zone jane mbjelle rreth 30-40 vjet me pare. Llojet dominante jane Pisha e egër dhe Pishë e butë, ndersa niveli i meposhtem i pyllit formohet kryesisht nga Mersina, Shqopa e egër, Xina dhe Dëllinja e kuqe. Bimet barishtore jane shume pak te perfaqesuara. Midis llojeve me te zakonshme jane Vulpia e tufëzuar, Shpargulli gjethemprehtë, Badhra verore. I nje interesi te vecante jane speciet endemike si Salepi shqiptar. Vegjetacioni kripedurues eshte kryesisht i pranishem gjate bregdetit Verior dhe Veri-Lindor te Lagunes se Nartes dhe ne kufi me grykederdhjen e Lumit Vjosa. Gjate periudhes se veres zona mbulohet nga vegjetacion (halofitik) kripedurues i formuar kryesisht nga Atroknemë shkurrëz, Atroknemë e rimtë, Ambruk, Fshesë e rëndomtë, Kulmak bregdetar, Xunkth i butë, Marinë e dalmacisë, Marinë e Hampeanit. Ky lloj vegjetacioni zevendesohet gradualisht nga shoqerime bimore te Kallamishtes, Shavarit gjethegjërë e Shavarit gjethengushtë gjate brigjeve te lumit, gjoleve me uje te kripur dhe atyre me uje te embel. Dunat ranore te kesaj zone perfaqesojne shembujt e vertete te dunave qe haseshin shpesh pergjate gjithe bregdetit Adriatik Shqiptar. Duke arritur ne disa pjese lartesine deri ne 4-5 m ato mbulohen nga nje bimesi tipike e dunave ranore te dominuara nga Amofilë e ranishteve qe i japin fizionomi kesaj bimesie.
Aktiviteti njerezor:Pervec nje aktiviteti te paket bujqesor ne tokat e bonifikuara ne zone jane praktikuar aktivitete te tjera si peshkimi, pylltaria, nxjerrja e kripes (Narta), gjuetia,etj. Zona e Nartes eshte gjithashtu e njohur per vreshtarine e saj dhe prodhimin e vererave te cilesise te larte.
Vlerat kulturore:Ne kete zone dhe rreth saj gjenden zona te ndryshme historike te tilla si Ishulli i Zvernecit ne Lagunen e Nartes me Manastirin e Shen Merise shek. 13-14 Pas Krishtit, dhe zona arkeologjike e fshatit te Nartes me ngulimet e hershme te Aulones (e pa germuar ende) dhe qyteti i Vlores.
Statusi aktual mbrojtje/ruajtje:
Ministria e Mjedisit, Pyjeve dhe Administrimit te Ujerave, nepermjet Drejtorise se Sherbimeve Pyjore te Vlores eshte pergjegjese per administrimin e zones ligatinore te Nartes. Me vendim te Qeverise Nr. 680, date 22.10. 2004, zona ligatinore e Nartes (duke perfshire edhe lumin e Vjoses, sikunder dhe territoret rrethuese) jane percaktuar si Terren i Mbrojtur Ujor dhe Tokesor.
Prift, po rrëzohet Manastiri!
Nga Gëzim Llojdia*/
1.
Shkallina e parë.Silueta e manastirit në ishullin e vogël dhe të bukur me emrin Zvërnec është shfaqur për një kohë rreth shekullit 13-14,nëse s’është i kësaj kohe, mjegulla e kohës i fshinë kufinjtë,le të përcaktohet kjo vepër në qëndrimin tonë stoik ka ardhë më shpejt në jetë në shekullin e 10.
Shkallina e dytë.
Shfaqet ishull i Zvërnecit.Një pyll dhe disa ndërtesa në të verdhë.Përpara kemi një urë druri.Imazhi i saj dhe godina e manastirit enden në botimet turistike,ato kishat dhe manastiret bizantine.Ura mund të jetë mbi 1000m e gjatë, e ngushtë.Drurët e saj vende-vende kanë filluar të kalben.Ura prej druri një atraksion i bukur dhe më i veçanti, pra udha lidhëse që të shpie në ishull është bërë një vit më e vjetruar.Nën këmbët tona kërcisnin e rënkonin nga pesha,dërrasat.Kishin zëvendësuar dërrasa,mirëpo tanimë ajo urë nuk mund të mbajë më. Koha e saj dhe orët e saj kanë firuar,jetëgjatësia s’ka më limit.Të duket se nga çasti në çast,mund të thyhen,ato vetëm rënkojnë, koha,llohërat,zhegu,disa faktorë gjithsesi nëse nuk rindërtohet do të rrëzohet,d.m.th kjo kohë e urës tash e tutje quhet :“koha e fundit. Rrathët e urës prej këtij casi bëhen më të zymta.Ata shtërngonin duart,dhëmbët pas parmakëve,fëmijtë rrugëtonin në manastir.Komuna Qendër dhe institucioni religjioz fetar,që administron manastirin dhe godinat duhet të hedhin sytë tek një urë tjetër. Kjo urë ekzistuese nuk mund të shërbejë më,ngase në motet me erë,shi,kalimi për në ishull mbetet i rrezikuar.A do ta zerë dimri tjetër urën?
Në ishull ndodhet Manastiri:”Fjetja e Shën Mërisë” apo Hyjlindeses një ndërtim tipik bizantin.Ky monument është i stilit të veçantë.Kujtojmë se dikur kamë shkruar: Murgu i fundit nga ky manastir është larguar në vitet ‘67. Pas këtij viti u dogj edhe biblioteka e pasur e manastirit.Ngrehina në këtë ishull e ndërtuar nga dora e mjeshtrave,bekuar në gurët e themelisë,që kishte parë murgjë të lodhur nga lutjet dhe punët e manastirit,pra atë dimër kur u shkrua:”Feja opium për popullin”u pa se c’mund të bëhej me ngrehinën përtej ujërave,ngrehina mbijetoi,por mbeti stallë me banorë:” kuajtë e lodhur” të kooperativës.Pra sic shkuan punët,ngrehina i shpëtoi rrëzimit.D.m.th:” gjumi i vdekjes” gjendej larg.Nuk do të kishte rrëzim,por ’kohë të llangosur,që do të vuante tërësisht këto pasoja të shpërbërjes në një katastrofë të pritshme.
2.
Manastiri tregon një ndërtesë,ose kompleks ndërtesash , i cili përfshin lagjet e brendshme dhe të vendit të punës (s) e monastics,nëse murgj apo murgesha , dhe nëse jetojnë në komunitete apo vetëm ( eremitët ).Manastiri në përgjithësi përfshin një vend të rezervuar për lutje, që mund të jetë një kishëz , kishë apo tempull , dhe mund të shërbejë si një oratori .
Shkallina e tretë:Etimologjia e fjalës : Manastiri vjen nga fjala greke μοναστήριον , neut . i μοναστήριος – monasterios nga μονάζειν – monazein ” për të jetuar e vetme ” [ nga μόνος rrënjë – monos ” i vetëm “( murgjit e krishterë fillimisht të gjithë ishin eremitët ) ; prapashtesë ” – terion ” nënkupton një ” vend për të bërë diçka ” .
Shkallina e katërtë:Nëse themeluesi i jetës manastiriale thuhet në një broshurë Pakomi i cili lindi dhe jetoi në Egjipt gjatë shekullit IV. Ai krijoi komunitetin e parë të njerëzve, që jetonin të veçuar dhe i përkushtoheshin vetëm besimit. Këta njerëz u quajtën murgj dhe jetonin në kuvende, nga ku i largoheshin jetës së përditshme dhe kërkonin në vetmi paqen dhe qetësinë. Ata kishin si detyrë kryesore që ti luteshin zotit së bashku kurse pjesën tjetër të kohës e kalonin duke ju përkushtuar zejeve, shkrimit të librave, kopjimit të traktateve, veprimtarive të tjera, etj.Duke e njohur si praktike qëllimin se çfarë ishin manastiret në literaturë citohet kështu Manastiri është një institucion i veçantë që vepron brenda kishës si organizatë fetare zyrtare. Mirëpo cili ishte objekti dhe përse shërbente ai? Ai përbëhet nga një objekt në formë katërkëndëshi ku në qendër të tij është vendosur kisha, e cila zakonisht mban emrin e një figure të Panteonit Kristian. Kisha rrethohet nga një oborr i gjerë rreth të cilit janë vendosur një kishëz më e vogël, banesat e murgjve, mensa (trapezeria), punishtja, depot, stallat, etj. Manastiret ndërtoheshin në vende të veçuara, dhe të mbrojtura larg qendrave të banuara.
3.
Shkallina e pestë:Ishte llohe dimri,gjithsesi kur u bënë përpjekjet e para nuk mbetet shumë përcaktuese stinë-ardhja .Çfarë po e bren objektin?Qysh në hyrje të tij do të ndeshësh gjurmët e një restaurimi që është kryer në vitin 2003.Sakaq në mëndje,gjurma ka lënë qartazi mënyrën se ky lloj restaurimi.Pllaka guri me një shtresë llaci.Pllakat me ngjyrë,tej orgjinalietit.Ku është ngjyra gri? Një shtresë pllakash majolike,me ngjyrë të kuqe ishte filluar të shtrihej në dyshemenë e pjesës së jashtme të tij, por që ishte braktisur. Ka pasur një ndërhyrje nga DRMK dhe është bërë mirë sepse shtresa e pllakave bashkëkohore do të mbulonte gjurmët e historisë shumë shekullore, që ruan manastiri. Madje ato pllaka mund të hiqen për efekt sepse kanë krijuar një shëmti dhe shenjë të një pune që tregon mungesën e restautorëve. Manastiri ruan bukurin e tij në formën origjinale ashtu sikurse ai u rezistoi kohëve me mjegull dhe shekujve të jetës së tij.
4 kolona kryesore janë të degraduar deri në shkallën e fundit. Duke njohur përbërjen e tyre rreziku që shtohet bëhet edhe më prezent .Ngase ditët kalojnë ,por restaurim i objektit s’duket fare në horizont .Madje kjo bëhet kryesore duke njohur edhe faktin që këto kolona kërkojnë ndëryrhje të menjëhershme sidomos nga specialistët e monumenteve për t’i rikthyer ato në pozicionin e tyre fillestar. Gjurmët e restaurimit të ndërhyrjes rreth 11 vjet më parë shfaqen qartazi si punime të kryera jo me cilësi dhe jashtë parametrave.
Ndërhyrjet që janë kryer nga personeli që aktualisht zotëron pronësinë dhe kryen rituale fetare janë të dhimbshme. Kabllo, që përshkojnë që dalin e hyjnë kudo. Në këtë thesar që ende ruhet i tillë duhet të ndërhyhet me projekt restaurimi.Si pronësi është e kishës por duke qenë një monument kulture ai kërkon një ndërhyrje te specializuar në një kohë të shpejt marrë si shenjë edhe nga vizitueshmëria e madhe e frekuentimit në rituale fetare por më shumë nga vizitat turistike të qindra të huajve që e kanë të regjistruar nëpër guida turistike. Ky monument kërkon ndërhyrjen e shtetit për të nxjerre një fond të nevojshëm për punime restaurues dhe mirëmbajtje objekti. Gjendja e saj tejet e trishtueshme, po shpie drejt rrënimit një ndër monumentet historike fetare me peshë në rajonin e Vlorës.I cilësuar si një ndër perlat religjioze që ende qëndron në këmbë, Manastiri i Zvërnecit, po shket vajtueshëm nën peshën e dhimbjes erozionit mos vënies dorë dhe shpresës që tek shqiptarët vdes e fundit.Nuk ka dhimbje më të madhe për njerëzit që merren me trashëgiminë kulturore kur shikojnë gjendjen në të cilën është katandisur ky objekt monumental.
5.
M. Karrocieri ing,pedagog në “Pavarësia” ka realizuar një projekt për restaurimin e
këtij objekti religjioz në funksionim prej 10 shekujsh. Në problematikën urgjente ai ka konstatuar dobësimin e 4 kolonave të portikut,dobësimi i xhuntimi të llacit lidhës,në 4 zona të tjera,në nëdë rhyrjet, që këshillon ing Karrocieri janë :përforcimi i kolonave të portikut materiali prerë prej shkëmbinj sedimentar,ambient agresiv cikle lagje – tharje kanë cuar në gë rryerje sipërfaqë sore.Dobësimi struktural vetë m i portikut kolapsi i kolonave do të conte në rrëzimin e një pjese të harqeve si dhe i catisë së portikut .Përforcimi i kolonave të portikut – ndërhyrja e dallueshme e rikthyeshme strukturalisht e pranueshme.
6.
1 km nga qyteti i hershë m i Treportit,në ishullin e Zvë rnecit,gjendet monument që ka rëndësi dhe peshë në objektet e kultit dhe të historisë së ndërtimit arkitekturor në rajonin e Vlorës.Gjiri i Nartës në perëndim të qytetit ka një ndër ishujt magjepsës me një bukuri të jashtëzakonshme.
4.
Manastiri “Fjetja e Hyjlindëses”.Shqyrtimi i studiuesit prof.dr. Aleksandër Meksit.Kisha e Shën-Mërisë së Manastirit të Zvërnecit është e tipit “kryq i lirë” me kupolë,shkruan Meksi. Ajo mbart në vetvete dy faza ndërtimi, duke u veçuar në pjesën e vjetër dhe atë të re. E vjetra përbëhet nga Naosi (salla) dhe Narteksi (parasalla). Naosi ka formën e një kryqi të lirë, ku krahët lindore dhe perëndimore janë më të gjatë se krahët jugore dhe veriore. Ai përbëhet nga absida, një protezës gjysmërrethore dhe diakonikoni. Pjesën më të madhe të tij e zë tamburi me kupolën, i cili është ndërtuar me gurë e copa tullash të vendosur me llaç midis tyre. Narteksi është pjesa tjetër e ndërtimit të vjetër që përfaqësohet nga një zgjatim katërkëndor. Ndërsa pjesa më e re e kësaj kishe përbëhet nga ekzonarteksi (Portiku) dhe këmbanorja. Ekzonarteksi është ndërtuar me të njëjtën teknike si pjesa e vjetër e kishës dhe është shtuar më vonë. Fasada e tij përbëhet nga shtatë harkada të mbështetura në gjashtë kolona, të cilat janë ndikim i arkitekture romake në atë bizantine. Në pjesën perëndimore të kishës ndodhet këmbanorja, e cila mund të jetë e të njëjtës kohë ndërtimi me ekzonarteksin.
5.
Në të djathtë të manastirit, ku gjenden varrezat.Aty gjendet Marigoja prej vitit të më rgimit 1932. Ka edhe një gojëdhënë që letra e një të afërmi ka nxitur autoritete e kohës të gjejnë varrin e Marigosë, i cili gjendej brenda manastirit në të djathtë të tij poshtme kishte një kryq hekuri te ngulur ne toke. Ndërkaq duhet që pastrimi i vegjetacionit përreth këtij objekti të bëhet ndoshta edhe 4 herë në vit ,duke njohur faktin e zhvillimit të madh të vegjetacionit në këtë zonë bregdetare. MTKRS duhet të nxjerre fonde për këtë vepër dhe në bashkëpunim me institucionin religjioz që e ka në përdorim do të mund të bëjnë restaurimin në kohë për ti ruajtur thesarët e kësaj trashëgimie kulturore. Manastiri i Zvërnecit aktualisht ka dy funksione të rëndësishme.
Në të këtë objekt kryhen ritual fetaret ndër më të përmendurat është 15 gushti ditëlindjen e Shën Mërisë e cila festohet qysh nga mbrëmja dhe fjetja në territorin e ishullit pas ritualeve të shumta të kishës dhe shoqërimi në mëngjes me degën e dafinës. Funksioni tjetër është turizmi kulturor që tërheq mjaftë vizitorë. Mirëpo ka nevojë për restaurim edhe ura mund të jetë 1km ndërtuar prej druri e cila lidh dy brigjet përmes lagunës në ishull për te manastiri. Duhet përmendur edhe një fakt që shumë organizime shoqatash kanë realizuar projekte për këtë lagunë e pasuri të listuara në trashëgimin kulturore,mirëpo gjurmët që ato kanë lënë edhe këtu në ishull janë vetëm ndonjë epitafë dhe më shumë prej tyre, asgjë.Pas teje ishulli magjik,dafinë e qiparisë.
Ndërtesat religjioze i cek muzgu. Lëmë një lutje:
”Prift -po rrëzohet manastiri!Erdhëm u ngopëm me ajër, madhështin e tij e ishullit pa kufij, po ikim ,a të kthehemi vitin tjetër, lamtumirë …..
*Ms.Anëtar i Akademisë Evropiane të Arteve
Krimet e komunizmit- Khmerët e Kamboxhias
Nga Gëzim Llojdia/
1- Shqiptarët e kanë dëgjuar fillimisht Kamboxhian nga koha kur atje nisi kriza.Ndërkohë ,që në shtetin shqiptar vjen për një vizitë princi në mërgim Norodom Sihanuk me bashkëshorten Monica.Gjatë viteve, që atje zhvillohej lufta ,gazetat shqiptare jepnin shifra të të vrarëve. Kohë pas atyre viteve heshtja e ka mbyllur këtë vend në qetësine e tij dhe askush nuk interesohte më se cfarë ngjau në vitet 75-80 në Kamboxhia. Muzeu Gjenocidi Tuol Sleng është një muze në Phnom Penh, kryeqyteti i Kamboxhias. Vendi është një ish-shkollës së mesme e cila është përdorur si burg famëkeq i Sigurimit 21 (S-21) nga regjimi Khmer Rouge nga rritja e tij në pushtet në vitin 1975 për të rënies së tij në vitin 1979 . Tuol Sleng (Khmer do të thotë “Hill i Pemëve helmuese” ose “strikninë Hill”. Tuol Sleng ishte vetëm një nga të paktën, 150 qendra të ekzekutimit në vend, ku 20,000 të burgosur atje ishin vranë.
Dikur Chao Ponhea Yat shkollë emërtuar kështu nga një paraardhës mbretëroretë Mbretit Norodom Sihanouk ,të pesë ndërtesat u konvertuar në gusht të vitit 1975 , katër muaj pas Khmer Rouge fitoi Luftës Civile në kamboxhiane , në një burg dhe qendratë marrjes në pyetje . Khmer Rouge e quajti kompleksin ” Sigurimit Prison 21 ” ( S – 21) dhe ndërtimi filloi duke përshtatur burgun për të burgosurit : ndërtesat ishin të mbyllur në tela me gjemba të elektrizuar , klasat e konvertuar në burgje të vegël dhe dhomat e torturës gjitha dritaret ishin të mbuluar me shufra hekuri dhe tela me gjemba për të parandaluar largimet.
3.
Prej vitit 1975 deri në 1979, rreth 17,000 njerëz janë burgosur në Tuol Sleng ( disa vlerësime japin një numër të lart deri në 20,000 , edhe pse numri i vërtetë është i panjohur ) . Në çdo kohë , burgu mbahet në mes 1,000-1,500 burgosurve . Ata u torturuan në mënyrë të përsëritur dhe të detyruar nga anëtarët e familjes dhe bashkëpunëtorëve të ngushtë , të cilët ishin e arrestuar , torturuar dhe vrarë . Në muajt e parë të ekzistencës S -21 -së , shumica e viktimave ishin nga regjimi i mëparshëm Lon Nol dhe ka përfshirë ushtarë, zyrtarë të qeverisë , si dhe akademikë , mjekë, mësues , studentët, punëtorët e fabrikës, murgjit , inxhinierë , etj Më vonë udhëheqjen e partisë u kthye në radhët e veta dhe kreu spastrimet në të gjithë vendin me mijëra aktivistë të partisë dhe familjeve të tyre. Të arrestuarit përfshirë disa të rangut politikanëve më të lartë komunistë të tilla si Khoy Thoun , Vorn vet dhe hu Nim . Edhe pse arsyeja zyrtare për arrestimin e tyre ishte ” spiunazh ” , këta njerëz mund të kenë qenë të vrojtuar nga lideri Khmer Rouge Pol Potit si udhëheqës të mundshme të një grushti shteti kundër tij . Familjet e të burgosurve shpesh u sollën në masë me arsye se do të marren në pyetje dhe më pas u ekzekutuan në qendrën Choeung Ek të shfarosjes .
Në vitin 1979 , burgu është zbuluar nga ushtria pushtuese vietnamese . Në vitin 1980 , burgu u rihap nga qeveria e Republikës Popullore si muze historik për të njohur veprimet e regjimit të Khmer Rouge
4.
Thierry Cruvellier shkruan te Cambodia: Reflections on the Duch Trial.
” Emri im është Kaing Guek Eav . Kur unë u bashkua me revolucionin kam përdorur emrin e Duch . Kam hyrë në revolucionin për të çliruar popullin tim , duke përfshirë edhe prindërit e mi , të afërmit e mi , veten time . Kjo është arsyeja pse unë kam qenë i detyruar që të pranojë detyrën . Në atë kohë , në atë regjim , nuk pashë asnjë alternativë tjetër për të zgjidhur këtë çështje , përveç të respektojë disiplinën e partisë . Ndonjëherë ne duhet të bëjmë një punë që nuk më pëlqen . Unë do të doja të theksoj se unë jam përgjegjës për krimet e kryera në S- 21,veçanërisht torturimin dhe ekzekutimin e njerëzve atje.Unë do të doja të shpreh keqardhjen time dhe dhembjet e mia të për humbjen për të gjitha krimet e kryera nga CPK në vitet 1975-1979 ” .Duch ,ish-drejtor i qendrës së paraburgimit dhe torturës Phnom Penh e S – 21 ( i njohur më gjerësisht me emrin Tuol Sleng ) gjatë regjimit Khmer Rouge ( 1975-1979 ) është personi i parë që do të gjykohet para Dhomave të Jashtëzakonshme në Gjykatat e Kamboxhia ( ECCC ) , një gjykatë hybrid, që ka funksionuar që nga viti 2006 . Më 26 korrik 2010 ai u dënua për krime kundër njerëzimit dhe krime të luftës dhe u dënua me 30 vjet burg , nga të cilat ai ka kryer vetëm 11 vjet.Dhoma Gjyqësore vuri në dukje faktorët e rëndësishëm lehtësuese, për imponimin një afat 35 – vjeçar me burg më tepër se një burgim të përjetshëm . Këta faktorë përfshirë bashkëpunimin me Gjykatën , pranimin e tij të përgjegjësisë, shprehjet e kufizuara të pendimit ,mjedisin shtrënguese në Kamboxhian Demokratike dhe potencialin për rehabilitimin . Dhoma ka dhënë një ulje 5 – vjeçare në kompensimin e burgimit të tij të paligjshëm të të akuzuarit para transferimit të tij në ECCC . Dhoma gjithashtu theksoi një numër të karakteristikave rënduese ; në veçanti ,graviteti prej veprave penale të cilat janë kryer kundër të paktën 12.272 viktima gjatë një periudhë të zgjatur .Fytyra e Duch , 67 vjec , e rrudhur. Gjatë gjykimit , duke dëgjuar me vëmendje për përkthim simultan , ai do të mbetet ende për disa sekonda ,me gojën gjysmë të hapur , sytë e tij u ngushtua në përqendrim . Në ato momente , mosha duket se peshojnë mbi të . Nga një ditë në tjetrën ,lëkura në fytyrën e tij do të zhvendoset nga thatanike në të freskët, sy hapur të gjerë apo të reduktohet në një kafshë të thjeshtë . Vështrim i tij është intensiv dhe interesant, më shumë rrezatues si xham . Një ish roje burgu e përshkroi atë si ” një njeri serioz dhe të fortë , shumë të përpiktë “, një zinxhir – duhanpirës me të cilin ai nuk do të guxojnë për të bërë shaka .
– ” A keni frikë prej tij, me këtë fjalë, filloi gjyqi kundër Duch në mars 2009, dhe Prokurori Chea Leang tha : ” Për 30 vjet , një gjysmë milion viktima e regjimit CPK , i njohur gjithashtu si Khmer Rouge , kanë qenë të kërkuar në drejtësi për vuajtjet e tyre . S – 21 u formua si një një pjesë integrale dhe me të vërtetë një pjesë e një sulmi të gjerë dhe sistematik për të gjithë popullsinë e Kamboxhia . Ky sulm ishte zbatimi i një plani që udhëheqja e CPK -së ra dakord për të dhe ka filluar zbatimin edhe para fillimit të S – 21 . Si një vartës të këtij lidershipi , duke vepruar me urdhër të tyre dhe në mbështetje të këtyre politikave , krimet e të akuzuarit ishin pjesë e këtij sulmi . Disa atëherë dhe ndoshta ende tani argumentojnë se Khmer Rouge erdhi në pushtet me qëllimet më të mira dhe se diçka shkoi tmerrësisht keq . Por kjo nuk është thjesht e vërtetë . Nga fillimi , siç dëshmohet nga politikat e saj në zonat që kontrollohen përpara prillit 1975,udhëheqja e Khmer Rouge synon të hequr veten nga armiqtë e saj të perceptuar dhe vendosur pak vlerë në të drejtat e njeriut apo vetë jeta. Si një nga sloganet e tij famëkeqe:” Për të mbajtur ju ka fitim , për të shkatërruar ju, ka humbje ‘ ”
Prokuroria pranoi bashkëpunimin e të akuzuarit në gjykatë dhe asistencën e tij në hetimet , si dhe shprehjen e tij të pendimit dhe faktin se ai kishte kërkuar falje . Por kjo njohje ishte vetëm ndonjëherë me gjysmë zemre .
Gjyqi Duch ishte unik në historinë e drejtësisë ndërkombëtare në se fajit evoluar në një gjykim të plotë (në sajë të procedurës së drejtës civile që aplikon para ECCC dhe se nuk parashikon deklarimin e fajësisë ) . Në gjykatave të tjera ndërkombëtare , një lutje e fajtorit përfundon me një marrëveshje ndërmjet prokurorit dhe të akuzuarit , arritur pas bisedimeve të gjata dhe konfidenciale , dhe të miratuar nga Dhoma Gjyqësore në një seancë një -ditore . Ajo ka të mirën e ekonomisë gjyqësore , por ajo ka shumë pak vlerë për publikun dhe në të vërtetën thënë .
Asnjëherë më parë në një gjyq ndërkombëtar janë dëgjuar aq shumë hollësi . I akuzuari përsëriti pranimin e tij për rreth 85% të fakteve të pretenduara , dhe prokuroria u përpoq , kryesisht më kot , që të sjellë prova të forta për të mbështetur 15% .
Ka pasur shqetësime serioze dhe legjitime gjatë rrugës për mundësinë e procedurës të ngjitur në formë spirale dhe jashtë kontrollit . ECCC punon në një mjedis të rëndë gjuhësor dhe hartimin e saj ,që përfshin komplekse për ndarjen e pushtetit mes Kamboxhia dhe ndërkombëtarëve – ndjekur nga ndërhyrjet themelor politik – dukej i detyruar të dështojë . Gjatë tre muajve të parë , seanca të dukej e kontrolluar më shpesh nga i akuzuari sesa nga dikush tjetër . Gjatë muajve pesë e gjysmë , të paktën pesë prokurorë ndërkombëtarë kthehen , të gjithë këta , por nuk ka të vërtetë në dosje në detaje , dhe vetëm një kishte nivelin e përvojës zakonisht kërkohet që të jetë një avokat i lartë gjykues. Si rezultat , prokuroria shpesh dukej e dobët , e shpërqëndruar .Në një gjykim ku i akuzuari pranoi më faktet , pasojat ishin të kufizuara . Megjithatë kjo nuk do të jetë rasti në gjyqin e dytë të katër më të lartë të akuzuar.Partitë civile siguruan se u dëgjua një zë i rëndësishëm dhe legjitime , dhe lehtësuar një kuptim njerëzor , konkret për dëme të rënda të pësuar nga familjet e viktimave .Disa prej 30,000 njerëz çdo ditë morën pjesë të paktën një ditë të gjykimit . Grupet e fshatarëve dhe studentë u sollën fillimisht nga OJQ-të . Pastaj ECCC, shtypit dhe Marrëdhënieve me Publikun bëri një përpjekje të bashkërenduar për të pasur salla 500 – vendesh të mbushur açdo ditë . Kjo ishte e pashembullt në historinë e gjykatave ndërkombëtare . Ajo mund të ketë qenë më shumë një ushtrim propagande se çdo gjë tjetër , por ajo e bëri të sigurojë qasje në një ngjarje të jashtëzakonshme për një numër të papritur të njerëzve nga të gjithë vendin , duke përfshirë edhe nga fortesat ish Khmer Rouge . Në hapje të gjyqit , avokati mbrojtës kamboxhiane Ka Savuth ( i cili është edhe këshilltar ligjor i kryeministrit Hun Sen , të fuqishëm Kamboxhia për njëzet e pesë vjet dhe me vetë ish-anëtar Khmer Rouge ) bëri një nga fjalimet e tij të zjarrta dhe të bujshme . ” Cilat janë objektivat ndjekjese të udhëheqësve Khmer Rouge ? Ka tre : për të dhënë drejtësi për ata të cilët u shkatërruan dhe të atyre që mbijetuan ; për të që një regjim të tillë të ndodhë përsëri në Kamboxhia ; për të ruajtur sovranitetin e kombit , “tha ai .
E përbashkët me disa nga shokët e tij Kamboxhiane, ai gjithashtu ka një tendencë për të zmadhuar gjërat, e cila çon njerëzit të dëgjojnë vetëm gjysmë seriozisht fjalimin e ashpër të tij .Këto ndjekje penale duhet të ndalen ! ” Ai bërtiti para një audience kënaqur . Kishte katërmbëdhjetë udhëheqës më të lartë në regjimin e Pol Pot , tha ai , ” dhe emri i Duch nuk është në mesin e tyre ! Në qoftë se këta katërmbëdhjetë njerëz nuk janë ndjekur penalisht , atëherë kjo është një shkelje e ligjit për të ndjekur penalisht Duch.
“Por kur u pyet nga ana e gjyqtarëve për të shpjeguar veten e tij , ai menjëherë çaktivizoi bombën e tij . ” Këto ishin vetëm argumentet për Dhomës Gjyqësore . Unë nuk jam në pyetje juridiksionin e dhomës . Ky ishte një koment i thjeshtë , “tha ai me një buzëqeshje ..Katër muaj para paraqitjes Duch -së , pas një viti e gjysmë të hezitim , shtrembërim dhe manovrave politike ,bashkë – prokurori ndërkombëtar kishte kërkuar për gjashtë të dyshuar të tjerë që do të hetohen . Ai e bëri atë kundër vullnetit të kolegut të tij kamboxhian , i cili pasoi paralajmërimin e kryeministrit Hun Sen se duhet të ketë jo më shumë se pesë të akuzuar.Të tre gjyqtarët kombëtare të dhomës së Procedurës Paraprake e pasuan dhe votuan kundër ndjekjeve të tjera . Dhe deri më sot , gjykatësi bashkë – hetues kamboxhiane ka rezistuar çdo hetimi në këto raste të reja .Në tetor 2009 , gjyqtari Co i Hetimit ndërkombëtar bëri gjashtë thirrjet publike për të shërbyer zyrtarëve të lartë në qeveri të cilët ishin thirrur si dëshmitarë . Aty përfshihen disa nga njerëzit më të fuqishëm në Kamboxhia , Presidenti i Senatit dhe Presidenti i Asamblesë Kombëtare,dy ish- anëtarë të Khmer Rouge Menjëherë pas kërkesat janë bërë publike , Hun Sen dhe zyrtarë të tjerë të qeverisë haptazi deklaruan se personat e thirrur nuk kanë për të hetuar..I tillë është realiteti politik në të cilin kjo gjykatë dhe stafi i saj ndërkombëtar duhet të veprojnë . Të raste të tjera , të quajtura Rasti 003 dhe 004 , janë të njohur gjerësisht ku janë të përfshirë tre ish udhëheqës – qarkut të nivelit të udhëheqësve Khmer Rouge dhe dy ish-komandantë të lartë të Khmer Rouge që u bënë gjeneralë në ushtrinë aktuale . Këto raste janë të detyruar për të bërë një rast studimi i asaj që niveli i fuqisë politike ( dhe gjyqësor ) është akorduar ë gjykatësit dhe prokurorëve ndërkombëtarë, në varësi të mbështetjes politike që ata marrin , ose nuk marrin , nga Kombet e Bashkuara dhe disa shtete të fuqishme mbështetjen gjykatës . Në të vërtetë ,ECCC mund të jetë gjykata ndërkombëtare që ka marrë më pak mbështetje politike ( dhe të OKB-së ).Befasi, kjo ka të ngjarë të ketë përcaktuar fuqinë e saj gjyqësore dhe të performancës. Siç tregohet në çështjen e dyshimeve për korrupsion brenda anës kamboxhiane të ECCC , bashkësia ndërkombëtare nuk duket të jetë në gjendje apo e gatshëme për të marrë një qëndrim të fortë në ndjekje penale shtesë. Dobësi e gjykimit të dytë , ku katër të akuzuarit janë ndërmjet moshës 78 dhe 84 vjeç , dhe pasiguria e Rastet 003 / 004 , rreziku u përforcua me nervozizëm e shprehur nga mbrojtja Duch -së duke parë se klienti i tyre ka bërëfigurë më të shquar të krimeve të kryera nga Khmer Rouge .Është paradoksale që S – 21 është bërë simbol botëror i vrasjes masive të popullatës kamboxhiane e Pol Potit .Në fakt , 80 % e viktimave në S- 21 kishte marrë pjesë në regjimin Khmer Rouge , skllavërore ose me dashje . Disa prej tyre do të ishte në mesin e të akuzuarit para ECCC.Gjyqi i Duch ishte gjykimi i një Rouge Khmer detyra kryesore e të cilit ishte për të vrarë Khmer Rouge . Ai ishte ekzekutuesi i një , vetë revolucioni paranojak -shkatërrues . Kjo është paqartësia e statusit përfundimtar S -21 si një muze të genocidit që nderon qindra mijëra kambodians që vdiqën nën Khmer Rouge duke kontribuar në çmenduri të PKK .
Arkeologjia unike në Ballkan sipas gërmimeve të Universitetit të Olsos
Nga Gëzim Llojdia/
1.
Universiteti i Oslos,Norvergji gjatë viteve 2008 kreu gërmime arkeologjike në zonën kufitare midis Kroacisë dhe Bosnje-Hercegovinës.Në rrjedhën e disa javë gërmime arkeologjike intensive k të realizuara në vjeshtë, ekipi arkeologjik gjeti gjurmë të rëndësishme që u përkisnin një post tregtare ilire që është më shumë han me kohë dy mijë vjecare.Gërmimet e kryera në Ballkan nga Universiteti i Oslos , ishRoyal Frederick University është universiteti më i vjetër dhe më i madh në Norvegji , vendosur në kryeqytetin norvegjez të Oslos ,universiteti është i njohur si një nga universitetet më prestigjioze të Evropës Veriore . Rangimi akademik i Universiteteve Botërore e kanë renditur atë në universitet e 67 më të mirë në botë, mbajnë vulën e një përpjekje shkencore.
2.
Enciklopedia britanica:Provincën romake të Ilirisë shtrihej nga lumi Drilon ( Drin, në Shqipëri moderne ) në jug të Istrias ( Slloveni moderne dhe Kroaci ), në veri dhe në Savus ( Sava ) lumin në lindje ,qendra e saj administrative ishte Salonae ( afër Split ) ne Dalmaci . Me zgjerimin e Perandorisë Romake përgjatë luginës së lumit Danub , Iliria u nda midis provincave të Dalmacisë dhe Pannonia .Opinion i parë i ngrehur në këndvështrimin historik të një autori italian në vitet’ 30 të shekullit të XX.Ilirët dhe Iliria .Me këtë temë për fqinjët e tyre përkarshi detit Ardiatik, Piero Sticotti në viti 1933, shqyrton vendin dhe origjinën e ilirëve mirëpo gjykimi i tij vjen sipas traditës letrare greke e cila ofron lajmet më të hershme , por edhe më shumë të paqarta .Sticoti merr në analizë një legjendë të s hquar ështëlegjenda e Illirio , që i kishte lindur Mbretit Cadmus pas transferimit të tij nga Thives në tokën ilire , bëhet heroi eponymous degl’Illirî , ai ka një djalë, Encheleo nga ana e prindit të një tjetër fis ilir ,Enchelei që dominuan gjatë shekullit . VII . C. territori i gjuhës shqipe .
Fqinjët e Enchelei janë sipas grekëve Chelidonî , edhe Taulanti dhe Ardiei ose Vardei , trashëgimtarët e Enchelei në mbretërinë ilire . Këto dhe popullsi të tjera ilire , të tilla si. Labeati lokalizuara (Labeate) ( liqenit të Shkodrës ) , janë kuptuar nga grekët nën emrin e përbashkët të Ilirisë ( ‘ Ιλλυρία ) ose Illiride më të zakonshme ( ‘ Ιλλυρίς [ γῆ ] ) i korrespondon ( Regnum ) Iliri me kapital Scodra ( Shkodër e Shqipërisë ) , më në fund pushtuar nga Romakët në vitin 168 C. humbjen e mbreti Perseu Genzio .
Duke gjykuar me këtë rast edhe pse nga burimet greke nuk është theksuar ose vendqëndrimin apo shkallën e Ilirisë , është e qartë se deklaratat e tyre kanë të bëjnë vetëm për pjesën jugore të territorit të banuar nga fiset ilire , dmth ato rajone që kufizohen me Greqinë do të mund të jetë e njohur vetëm nga shkrimtarët e saj më të lashtë . Gjejmë tek P.Sticoti, mundësin për të shqyrtuar shtrirjen deri mbi Danub dhe përmëndjen e ilirëve nga shkrimtarët e lashtë grek.Ajo tashmë është vërejtur ,thotë Sticoti ,në raste të tjera , nocionet gjeografike të grekëve nuk të bëhet mbi bregun SE të Adriatikut , e cila ishte për ta në këtë mënyrë kufiri i skajshëm i tokës së banuar . Dhe të njëjtën gjë bënë Plini , kur ai e quan këto ilirët e jugut, nuk bën asgjë, por konfirmon opinionin e Herodotit në këtë faqe vjetër të Ilirisë. 2.
Territoret ilire me shtrirjen e tyre deri përtej Danubit.Tezë e hedhur qyshkur.
Shumë më të thella janë njohuri,shkruan Sticoti, se romakët kanë fituar direkt në vendet ilire mëse se dy shekuj të operacioneve ushtarake , të cilat çuan në pushtimin dhe organizimin e Dalmacisë , Moesia , Pannonia , Noricum , Raetia dhe Vindelicia : këto rajone midis Adriatikut dhe Danubit u kombinuar në një zonë të vetme doganore me emrin Iliri , ndërsa me të njëjtin emër ka shërbyer për të caktuar në kuptimin më të rreptë , ndoshta sepse më dukshëm krahinë ilire ,kthemeluar në vitin 2.7 para Krishtit . C. dhe përfshin Dalmacinë me territorin në lindje të lumit Drino , Pannonia për disa kohë dhe gjithashtu një vend ishte më vonë Moesia superiore.
Në kuadër të këtyre kushteve do të jetë shumë i përhapur me të njëjtën përmbajtje që zakonisht konsiderohet territore ilire territor (par excellence) .Problemi ilire duhet të jetë vendosur mundësisht në studimin e materialit gjuhësor . Ky material është marrë nga dy burime : një, shumë të varfër dhe të papastër , është trajtë e gjuhës shqipe , dhe të tjera të bollshme dhe të ndryshme , mbishkrime . Përveç një glosses disa , këto janë kryesisht emrat e vendeve dhe të njerëzve , të cilat janë shtuar në hapat e greke dhe autorët latinë.
Duke vepruar në këtë drejtim mund të vërehet lidhjet farefisnore dhe prirje pak a shumë të ngushtë : në lindje, në jug me dardanëve , paionianëve , maqedonasit , trakët dhe me popullin e Greqisë së Epirit të gjithë rrugën poshtë n të Peloponezit , në veri me Quadi dhe fiset tjera të Sudetenland dhe Danub në rajonin e Balltikut , në perëndim me Giapidi Liburnit , gl’Istri ,Carni ( ku , p . shembull . , ἕλος Λούγειον për Liqenin CIRCON , dhënë nga Straboni , venedikasit , të Picenes ose Picenti dhe popullsitë pulieze Iapigi dhe Messapi .
3.
Publikuar në 10 tetor 2008 në Scence Daily zbulimet unike arkeologjike në Ballkan
,ku pohohet se :Ilirët ishin popull i lashtë të cilët jetonin nga gjuetia, peshkimi dhe bujqësia . Ata ishin të njohur si luftëtarë dhe piratët . Jo vetëm që ata luftojnë kolonistët grekë dhe banorët romake , fiset e ndryshme feude gjithashtu midis tyre . Megjithatë, gjetjet arkeologjike tregojnë se ilirët gjithashtu kishin lidhje tregtare me romakët .
” Ky zbulim është unik në një perspektivë evropiane . Ne kemi konstatuar se Desilo , ishte vendi quhet , ishte një post i rëndësishëm tregtar të një rëndësie të madhe për kontakt ndërmjet ilirëve dhe romakëve , ”
Marina Prusac tregon revistës kërkimore Apollon në Universitetin e Oslos .
Çuditërisht gjetej të mëdha janë bërë në një periudhë të shkurtër kohe . Arkeologët kanë zbuluar rrënojat e një zgjidhjeje , mbetjet e një liman që ndoshta ka funksionuar si një pikë tregtare , si dhe shumë anije të mbytura , plotësisht të ngarkuar me bute të verës – ashtu- quajtur amforat – nga shekulli i parë Arkeologu Adam Lindhagen , i cili ka një doktoraturë nga Universiteti i Lundit dhe është i specializuar në amforat romake , thotë se kjo është gjetja më e rëndësishme e të gjitha kohërave nga zonat ilire .
” Ka shumë për të sugjeruar dhe se shumë më tepër është e fshehur në baltë . Ne kemi gërvishtur vetëm sipërfaqe deri tani , “tregon ai .
3.
Teoria Pirate
Ajo filloi në pranverën e vitit 2007 , kur Profesor Snjezana Vasilj i Universitetit të Mostarit kanë gjetur 16 anije ilire në Desilo , plotësisht të ngarkuar me amforat vere romake . Gjetjet iu interpretua shpejt si dëshmi se ilirët ishin piratët dhe se anijet ishin mbytur nga romakët . Edhe pse teoria pirate e pranuar ka marrë vëmendje të konsiderueshme nga shtypi në shumë pjesë të Evropës , Marina Prusac dhe Adami Lindhagen nuk e besojnë këtë interpretim .
” Ka me siguri ishin aktivitetet pirat përgjatë bregdetit , por kemi menduar se më tepër i rastësishëm që piratët kanë qenë deri më tani në brendësi të tokës dhe aq afër koloni e rëndësishme romake të Narona . Sipas mendimit tonë Desilo mund të ketë qenë një qendër tregtare . “Desilo ndodhet 20 kilometra larg bregut në një fushë nga lumi Neretva . Lumi është e vetmja arterie e trafikut përgjatë gjithë bregdetit kroat që shkon në malet e Ballkanit . Ajo është e gjerë dhe që rrjedhin për 30 kilometra apo më shumë , pas të cilës bëhet pjesët e saj të ngushta .Pranë Desilo ka arteriet edhe të lashta të trafikut të tokës në drejtim të të dyja Narona , i cili ishte i pari një post tregtare greke dhe pastaj një koloni romake , dhe zgjidhjen ilire ” Daorson ” –i sotëm Osanic .
” Desilo është vendosur në pikën më intim me një gji të qetë për transferimin e mallrave në anije të vogla , kështu që vendi është perfekt për një port të brendshëm tregtar . Ne e dinim se nëse kemi gjetur një port kjo do të përbënte një shembull të rrallë të një pikë takimi në këtë peizazh të padepërtueshëm . Dhe e gjetëm atë! ” Një kënaqur Znj Prusac tregon .Gjatë dy mijë vjetëv të fundit lumi ka ndryshuar në mënyrë të përsëritur shtratin e tij në deltë . Arkeologët gjetën eshtrat e tregtare ilire nën disa metra baltë dhe llum, kur pronarët e tokave – vënë në dispozicion të tyr,një eskavator. Duket se disa pjesë të murit që kryelartë nga balta nga buzë të ujit mund të ketë funksionuar si një nga shumë kalata në rolin e tregtisë . Muri është 20 metra i gjatë dhe 60 centimetra i gjerë , dhe është ndërtuar si një strukturë poligonale .
” Muri ishte solid dhe i qëndrueshëm . Ana tjetër nuk është e ndërtuar aq mirë dhe ka shumë të ngjarë ka funksionuar si një dige . Ka qenë një numër ankorim vendosur në të njëjtën lartësi në mur , pothuajse si një grup horizontale . ”
Dhe, në qoftë se kjo nuk ishte e mjaftueshme , arkeologët nga Universiteti i Oslos gjithashtu zbuluan se nuk kishte të paktën dy herë më shumë anije si ato që ishin regjistruar tashmë . Anije , që romakët e quajtur Lembi , ishin të njohur për manovrimin e tyre të shpejtë .Në shumë pjesë të qeramikës të gjetura tregojnë se ky ishte një vend i madh tregtarë . Dhe e fundit por jo më pak : rreth njëqind metra nga site port ata gjetën një vendbanim ilir . Për më tepër , në bashkëpunim me – pronarët dhe së bashku me nxënësit zbuluan formacione tarraca në shpat mali .
” Kjo gjetje mund të interpretohet vetëm se tregon praninë e një zgjidhjeje që me sa duket ka ekzistuar për disa qindra vjet ose edhe më gjatë para se të ketë filluar tregtia midis ilirëve dhe romakëve . “Disa varre – vjetër – u zbuluan. Një numër gjen të veçanta janë bërë edhe në zonën : pjesë spirancë , heshtë dhe kërci , kopset metali për veshje f .
“Falë baltës dhe ujit të freskët objektet janë çuditërisht të ruajtura mirë . Ujë i kripur do të kishte shkatërruar pjesët e drurit . “Në shtratin e detit , së bashku me anije , arkeologët nga Moster gjetën qindra copa të amforat deri në 700 kapak.
” Importet nga koloni romake e Narona p duhet të ketë qenë shumë më të gjera se sa kemi menduar më parë , “-vë në dukje Adam Lindhagen.Ai ka analizuar qeramikën për të gjetur se ku erdhën nga amforat . Ato ishin prodhuar vetëm përgjatë bregdetit dalmat – nga ku vera është eksportuar në gjithë Perandorinë Romake .
” Në këmbim të verës romakët mund të kenë blerë kripë , metal , lëkurë dhe skllevër . Çmimi mund të ketë qenë i njëjtë në veri . Sipas Julius Caesar ( 100-44 pes) , ishin të kënaqur që të bie në ujdi një rob për një amforë verë me 25 – litër . ”
Ndërsa Profesor Vasilj ishte i mendimit se të gjitha anijet ishin të zhytur në të njëjtën kohë në një fushatë romak kundër Pirates ilire , arkeologët kanë gjetur indikacione se anijet ishin mbytur gjatë një periudhe prej gati një qind vjet . Dëshmia e tyre është e bazuar në takim e amforave të verës .Një nga pyetjet e madhe është arsyeja pse asnjë nga amforat nuk janë të gjithë pjesët . Ata janë të gjitha në fragmente .
” Ne nuk e dimë pse anijet ishin zhytur dhe s shkatërruar . Është absurde të mendosh se romakët i mbytën pothuajse një mijë amforat që përmbanin verën e tyre . Amforat mund të ketë qenë hedhur kur ata do të qenë të zbrazur . Por eshtrat e kafshëve, dhëmbët kalë, qeramikë ilire dhe armë si akset dhe shtiza janë gjetur edhe në det . Pra, është e mundur që ata bënë flijime rituale në det – një fenomen i njohur në Skandinavi ne epoken e hekurit . Nëse ne mund të konfirmoj se ky është rasti , atëherë ky është shembulli i parë që kemi dëgjuar nga zona ilire . Hulumtimet arkeologjike në iliri ishte përdorur politikisht si zam kulturës – historike të grupeve të ndryshme. Sot fokusi është më shumë në dallimet në mes popujve ilire .” Termi neutral ‘ ilir ‘ ishte aplikuar për të gjitha grupet etnike. Ilirët janë përshkruar si luftëtarë , dhe fokusi pak ka qenë vendosur në lidhjet paqësore midis ilirëve dhe Romakëve . Pra, është e rëndësishme që të jetë në gjendje të zbulojnë marrëdhëniet paqësore dhe për të treguar se ilirët kishin bërë një rrugë të gjatë në kontakt e tyre kulturore me kombet e tjera , në të njëjtën kohë si kishte dallime të mëdha në mes të fiseve ilire . Prandaj zbulimi ynë është i rëndësishëm për të kuptuar e identitetet kulturore në Ballkan në kohrat e lashta , ” tregon Marina Prusac.
- « Previous Page
- 1
- …
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- …
- 70
- Next Page »