nga Astrit Lulushi/Fjalët e vitit të kaluar i përkasin gjuhës së vitit të kaluar, dhe fjalët e vitit të ardhshëm pritet t’i përkasin vitit të ardhshëm, shkruante T.E Eliot në 1930 në Four Quartets, një seri prej katër poezish, që është konsideruar si vepra e tij më e mirë. Ai jepti sinjalin se fjalët do të fliten ndryshe.
Duhet pranuar, se anglishtja është gjuhë e zhvilluar, jo për nga numri i fjalëve, as gramatikës a mënyrave të shqiptimit, por ndikimit. Kjo gjithashtu tregon se gjuhët e tjera si shqipja, me gjithë lakueshmërinë, që buron nga lashtësia e saj, mund të ketë filluar një udhëtim drejt të panjohurës dhe pritet të ndryshojë deri deri në njehsim në formë me atë gjuhë që do të dalë nga anglishtja e sofistikuar ku emrat nuk lakohen.
Dhe pa lakimin e emrit kuptimi i fjalisë në shqip transformohet: – Ai i tha Genc dhe ky nuk pranoi. (Nuk pranoi çfarë? Emrin e tij?) – Njeriut u duhen aftësitë e një gjuhëtari që deshifron mbishkrime të lashta për të kuptuar këtë fjali e të tjera të shumta pa emra te lakuar që kanë filluar të shfaqen në gazeta e shtypin elektronik shqiptar.
Zhvillimi i gjuhës vjen me zhvillimin krahas të njerëzve që e flasin. Kur ky zhvillim nuk është i barabartë njëra palë nuk e kupton tjetrën. Koha tregon se në këtë garë njerëzit kanë mbetur prapa dhe gjuha ka përparuar.