Nga Arjan Th. Kallço/

Zgjedhjet më të fundit në Itali dhanë alarmin që mesa duket nuk pritej, por që kishte kohë që po përflitej. Asnjë prej partive qoftë edhe koalicion nuk arriti të fitojë bindshëm në këto zgjedhje, pavarësisht parashikimeve pro koalicionit të majtë. Shpresat e Europës për një qeveri bis të Mario Montit, kryeministri që dha dorëheqjen pak kohë më parë, nuk u realizuan. Kjo votë ishte vota e protestës së italianëve ndaj sakrificave të panumërta që u është dashur të bëjnë dhe që bënë edhe në dy vitet e fundit. Bindja se politika do të zgjidhë problemet e shoqërisë italiane ka shkuar gati në zero, pasi protesta i dha një bum të paparë partisë së re, 5 yjet, të një njeriu që kurrë nuk kishte aspiruar për poltikë, por që arriti t’i bindte rreth 25 % të italianëve që ta votonin. Fitorja e tij në dhomën e ulët, është partia e parë me përqindjen më të lartë, ishte një tërmet i vërtetë apo si e quajtën analistë të shumtë tsunami në politikën italiane. Dhe kjo pritej, pasi kostoja e lartë e krizës që shkaktoi qeverisja e djathtë i kaloi limitet e durimit, pasi shtresa e mesme dhe e varfër i pagoi të gjitha pasojat e saj. Por protesta ka edhe një aspekt tjetër, se poltika e vjetër duhet ndryshuar dhe zëvendësuar me një poltikë të re dhe më sociale, pra për të gjithë. Votimi i djeshëm në Itali vuri në provë vetë ekzistencën e Europës, sepse një tronditje e dytë pas tërmetit Greqi, nuk do ta dëshironte askush, aq më tepër beniaminia e Montit, Gjermania. Fakt është se edhe bursat pas këtij kolapsi poltik në Itali reaguan shumë keq duke djegur rrth 20 miliardë euro, e vetëm në një ditë. Cuila është perspektiva e qeverisjes në Itali? Një pyetje që merr dy përgjigje të mundshme: një qeveri me bazë të gjerë, gjë qa ka gjasa të mos ndodhë dhe e dyta një qeverisje e mundshme e majtë me faktorin Grillo, por që sipas deklaratve më të fundit të liderit nuk ka gjasa të ndodhë. Në një deklaratë pak kohë më parë ai profetizoi të ardhmen se do të ketë zgjedhje pas 6 muajsh që mesa duket e shton % e votive në favor të partisë së tij. Vakumi istitucional ka rrëezik që të shkaktojë një krizë në republikën e dytë dhe që do të sillte si pasojë zgjedhje të reja të shpejta sin ë Greqi. Aktualisht ka disa skadenca të cilat nëse do të binin dakord për një qeverisje të përkohëshme, do t’i jepte një farë zgjidhje situatës: votimi i një kryetari të Parlamentit dhe senatit, dy institucione që nuk shprehin drejtpërdrejt vullnetin e popullit dhe më e rëndësishmja votimi për një mandate të ri të garantit të kushtetutës, presidentit të ri të vendit, mandate që skadon në datën 15 mars. E ndodhur në këtë situatë të pamundësisë për qeversije edhe dietë për një dalje nga kriza apo dhe rritje ekonomike të fuqisë së tretë të Europës duket se hyjnë në një stanjacion për të cilin është shkaktar ligji elektoral i votuar nga qeveria e djathtë dhe mangësia e një ligji të rëndësihsëm që do ta largonte përfundimisht shtresën e biznesit nga poltika, konflikti i interesit. Një populli mund t’i kërkosh sakrifica në emër të kombit, por kjo nuk mund të jetë e përjetëshme. Leksioni Italian është tepër i rëndësishëm në këtë vit zgjedhjesh europiane dhe për shqiptarët kjo këmbanë bën mirë që të jetë ajo e zgjimit përfundimtar që dinjiteti i vet i votës të mos përdhoset nga karakteri i paskrupullt i një poltike që deri më tash ka qënë tepër konfliktuale dhe e pazonja për një drejtim demokratik të një vendi si Shqipëria. Njeriu nuk lind i përjetshëm në poltikë, por duhet ta kuptojë se interesat e një vendi janë më të larta se të një individi. Fatkeqësisht Europa vazhdon të ruajë një lloj konservatorizmi poltik me njerëz dhe figura me një kohëzgjatje të pashpjegueshme në poltikë, për më tepër në këto vite të fundit me disa ligje elektorale tepër të dëmshme për një demokraci të shëndetëshme. Ngjarjet e disa vendeve edhe përreth nesh, ishin dëshmia më e qartë e një kolapsi institucional të paparë. Shqipëria dhe shqiptarët duhet ta kuptojnë se asnjë zgjidhje e problemeve të shumta në të cilat është zhytur vendi nuk vjen si një deus ex machina, por vetëm me një ndërgjegje të lartë qytetare dhe një përgjegjësi të madhe për të ardhmen.