Nga Fahri XHARRA/
“Nuk më befasonte që serbët e urrenin islamin por u ngrina kur e pashë që ata e urrenin edhe kishën tjetër të Krishterë. Nuk e pritja që katolikët shqiptarë ishin më shumë të urryer nga sllavët se sa myslimanët.”
( E.Durham, Londër 1920).
Shtrohet pyetja pse kjo urrejtje e sllavëve ndaj shqiptarëve katolik dhe ma pak ndaj shqiptarëve musliman?…
(Këte të vërtet e kam ndëgjuar dhe nga goja e disa pleqëve tonë para 40-50 vitesh, të cilët adhuronin babën Dovlet . Ata të ndikuar nga hoxhallaret pro ruso-serbo-turk shprehnin mendimin se ma ngat jemi me besim fetar me serb se sa me katolik ,DIGA ).”Azem Bejta u lind më 10 dhjetor 1889. I rritur në gjirin e një familje me tradita luftarake e patriotike, që nga fillimi u përcaktua për luftë të pakompromis me secilin që do t´i cenojë vatrat e të parëve. Si fëmij përjetoi ngjarje të hidhura dhe tragjike. Turqit ia vranë babanë dhe ia dogjën shtëpinë, duke i lënë të pastrehë. Rropatjet e kësaj familjeje nëpër dallgët e egra të jetës ia forcuan ndjenjën e atdhedashurisë dhe ia ngritën në një ideal të pashuar, për të cilin e dhe edhe jetën.
Tiparet e një trimi të paepur dhe të një vizionari të mprehtë u manifestuan që në rininë e hershme të këtij djaloshi. Si i vogël dallohej nga moshatarët. Ishte i zgjuar e i shkathtë. I pëlqenin shumë këngët e trimërisë dhe rrëfimet e pleqëve për ngjarje të ndryshme nga historia kombëtare. Në odat tona – shkolla, mori mësime të mira. Ky shpirt i shëndoshë qëndronte në një trup të shëndosh, siq do të thoshin latinët. Edhe për zhdërvjelltësi ua kalonte të gjithëve. Në mundje, me çobanë, ishte i pari. Por mbi të gjitha atë e cilësonin trimëria dhe guximi. Ende pa i mbushur 11 vjet me pushkën e dajës, e pati plagosur një serb të Selacit, (Stojanin) të cilit ia kishin frikën të gjithë.
Gjatë viteve 1910 – 1912 shpërthyen kryengritjet e përgjithëshme për pavarësinë e tokave shqiptare. Më 5 maj 1912 Hasan Prishtina doli në Drenicë, i mbathi opingat dhe e dha kushtrimin për një luftë mbarkombëtare kundër Perandorisë osmane.
Edhe Azemi, 20-vjeçar, u radhit në çetat kryengritëse të Drenicës, të udhëhequra nga Ahmet Delia i Prekazit. Kur drenicasit dhe shaljanët ishin nisur për luftë përbri tyre marshonte Isa Boletini, hipur mbi kalë e i shoqëruar nga disa trima. Në mes të shumë trimave i ra në sy djaloshi sypatrembur e i etshëm për luftë.

“Sot u mbushen 70 vjet nga dita e rënies së Shaban Polluzhës në altarin e lirisë. Ishte komandant i përgjithshëm i luftës së armatosur të popullit shqiptar e më gjerë kundër okupatorit serb. Mbetet përherë njëri nga personalitetet më të shquara në historinë kombëtare.. Veçanërisht beteja e fundit e brigadës së Drenicës në krye me Shaban Polluzhën, me 21 e 22 shkurt 1945 përherë do të mbete një prej epopeve më të lavdishme të heroizmit shqiptar kundër okupatorit barbar serb”, tha Rukiqi. “Anatemimi dhe stigmatizimi i qëllimshëm për më shumë se dyzet vite të figurës së Shaban Polluzhës dhe luftës së tij të njohur si Lufta e Drenicës nga historiografia komuniste ka ndikuar që edhe pas demokratizimit dhe heqjes së censurës historiografia jonë nuk ka arritur që ta laj borxhin që ka për ndriçimin e plotë dhe tësaktë të kësaj figure në tërësinë e dimensionit të saj”, tha Gashi. Historiani Mehmet Rukiqi tha se kjo është njëra ndër akademitë përkujtimore më të qëlluara kushtuar madhështisë dhe pavdekësisë së komandantit dhe tribunit të popullit, Shaban Polluzha.”
Ishte 13 maji i vitit 1981. Ate pranvere e tere Kosova ishte ngritur ne kembe dhe po kerkonte lirine e vet, te drejtat e veta qe shkeleshin me dekada e shekuj nga ata qe ishin ulur ne kolltuke prej pushtuesi. Renia e dhjetera te rinjve ne zemer te Kosoves per lirine dhe te drejtat qe kerkoheshin, ngriti me mijera te tjere ne kembe. Studente, punetore, te rritur e te moshuar, bujq e arsimtare, nxenes e pensioniste, ishin ata qe me zerin e tyre tunden themelet e ish Jugosllavise pushtuese!…. Tahir Meha me baben plak, bace Nebihun, i detyroi pushtuesin qe ne fushebetejen e Drenices te nxjerrin nje arsenal te tere armatimi, qe ta kishin ne dispozicion ushtaret e milicet e saj, te cilet po perballeshin me dy burra trima te Drenices. Edhe gjithe ata numra ushtaresh e milicesh, prape nuk mjaftuan per te mposhtur dy trima shqiptare te Prekazit, prandaj duhej angazhuar edhe njesitet rezerve te mobilizuara enkas per kete rast! Edhe helikopteret u desh te sillen ne qiellin e Drenices ate dite. Nje shtet i tere ishte ngritur ne lufte kunder Tahirit dhe babait te tij mu ne zemer te Prekazit legjendar!…
A nuk ishte kjo nje nder goditjet me te renda qe po merrte ish shteti i Jugosllavise? A nuk e vuri ne loje Tahiri Meha me baben plak nje shtet te tere ?fare ishte Jugosllavia e atehershme, makinerine dhe strategjine luftarake te atij shteti? A nuk e hodhi per toke moralin e maskuar te atij sistemi mbi gjoja barazine e popujve qe aq shume e trumbetonin edhe ish lakenjte e LKJ-se?! Ketij arsenali te tere armatimi, Tahir Meha me baben plak i rezistoi per me se 20 ore. Tahiri me bace Nebihun qendruan te palekundur nga pozitat e tyre. Tahir Meha luftonte dhe kendonte pernjeheresh: ?O Shqipni mos thuaj marova, se bijt tu oooo jane te gjalle!?…
Adem Jashari u lind në Drenice, në rajonin e Drenicës së Kosovës, më 28 nëntor 1955. Ai është një nga arkitektët kryesor të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Adem Jashari ishte kryekomandanti i UÇK-së.
A harrohen keta burra? këta burra të lirisë të cilët as shekujt nuk do të mund t`i shlyejnë nga historia e jonë e madhe. Kurrën e kurrës, serbi nuk do të mundet të çet pluhur mbi këto figura markante të qëndryeshmërisë lutarake shqiptare.

*****
Por pasi që u shliruem , ndodhën “mrekullira “ në Drenicën tonë heroike. Ate çka serbi nuk mundi me vite të tëra, t`a bën me armë deri diku e arrijti me anë të ekstremizmit fetar musliman. Filloi zhburrërimi i ynë , filluam t`i harrojmë këto figura shenjuese dhe u orientuem dikah tjetër.: Mori para borxh dhe shkoi dy herë për të luftuar në Siri. Luftoi edhe në “Drenicën” e këtij vendi. Deri kur u lëndua. E shtynë pamjet e luftës në internet dhe xhihadi.
Gjithçka që kërkohet është një biletë drejt Stambollit për ku kosovarëve nuk u duhen viza. Prej kufirit turk, qindra njerëz pastaj i drejtohen territoreve siriane ku kryengritësit që nga viti 2011 luftojnë për ta rrëzuar qeverinë. Vetëm këtu “pranvera arabe” po shtrihet në më shumë stinë.

Duke i rënë kësaj rruge, Kosovari S.T. madje kishte mbërritur e kishte luftuar edhe në “Drenicën” siriane.

Dikur punonte si mësimdhënës i gjuhës angleze në një shkollë fillore .Tani, ai mban mjekër më të gjatë – diçka që nuk shihet aq perëndimore sa anglishtja. Në kafene zgjedh makiato. Aty ka të ulur edhe policë të Kosovës. S.T. thotë se të gjithë e dinë se ai ka qenë në luftën e Sirisë, por prapë nuk dëshiron të indetifikohet me emër e mbiemër. Tridhjetë vjeçari thotë se i ishte dashur të hynte borxh për të siguruar një biletë deri në Turqi. Ai ka qenë deri më tash dy herë radhazi vullnetar në kryengritjen siriane.
…..BIK-u ka heshtur kur një imam mashtrues nga Shqipëria organizonte ekskursione për gra të varfra të Drenicës në Turqi….
Autoritetet e Kosovës e kanë arrestuar, e më pas e ka dëbuar në Shqipëri Kastriot Dukën, imamin e vetëshpallur të Marinës së Skenderajt. Lajmi bëhet publik nga radio Europa e Lirë. Një ditë më parë, nën dyshimet për aktivitete të paligjshme, Inspektorati Komunal i Skenderajt, në bashkëpunim me Policinë e Kosovës, e ka mbyllur xhaminë në Marinë.

Në një deklaratë për mediat, të lëshuar nga Ministria e Punëve të Brendshme e Kosovës, thuhet se Dukës i është ndërprerë qëndrimi i përkohshëm në territorin e Republikës së Kosovës, pasi ai ka shkelur legjislacionin në fuqi, si dhe në disa raste ka cenuar rendin publik dhe kushtetues të Kosovës.
“Ekzistojnë arsye të besueshme dhe të vërtetuara edhe nga vetë zoti Duka në paraqitjet e tij publike, se qëllimi primar për të cilin ka kërkuar të qëndrojë në Republikën e Kosovës, është ndryshuar dhe ka orientim krejtësisht tjetër. Leje qëndrimi është lëshuar për zhvillimin e aktiviteteve humanitare, e jo të aktiviteteve të tjera, të cilat zoti Duka i ka ushtruar në territorin e Republikës së Kosovës”, thuhet në komunikatën e MPB-së.
“Nisur nga këto fakte dhe në bazë të këtij vendimi, Policia e Kosovës, sot, me datën 3 mars 2010, ka arrestuar dhe dëbuar në Shqipëri z. Kastriot Duka, duke i ndaluar hyrjen në territorin e Republikës së Kosovës” – citon Europa e Lirë.
Ishin këto disa përkujtime për njërëzit e Drenicës që e shkruan historinë , por edhe për shumë gjëra që gati e zhburrëruan Drenicën !
Por jo , Drenica nuk zhburrërohet kurrë , sytë e Kosovës janë andej !

Fahri Xharra, 12,03.15