Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

MRIKA KRASNIQI, FITUSE E CMIMIT”BEST HUMAN 2015″

by

Mrika Krasniqi fiton Cmimin “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin e ndau komiteti europian i hebrenjeve me seli ne Paris/
Profili i Mrika Krasniqi/
Mrika krasniqi eshte producente, skenariste dhe regjisore e filmit.Ajo ka nje kompanine te krijuar vet “Nil Corporate” ne Kosove dhe ne USA. Gjithashtu Bashkepunon me kompani te ndryshme amerikane e europiane. Me 2012 ka themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar ne Amerike. Aktualisht ka disa projekte ne prodhim ketu ne Amerike. Arti eshte pasioni dhe profesioni I Mirikes qe e ka kultivuar me shume vullnet e kembengulje
Festivalet dhe prezantimet nderkombetare e motiviojne per tu bere edhe me e mire.Mriken Ajo ka pasur nje sere suksese kete vite, por me I rendesishmi eshte cmimi “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin me ndau komiteti europian I hebrenjeve me seli ne Paris. Prandaj, vleresime te tilla, sigurisht se te motivojne, por njekohesishte jane edhe me teper pergjegjesi qe te punoj edhe me shume per performimin ne rrugen e artit dhe Produksionit
-Mrika ka lindur ne Prishtine. Ishte periudha e shperberjes se ish Jugosllavise dhe ajo thote se nuk mban mend dicka te veçantë nga femijeria ime, sepse ka qene e preokupuar per problemet e te rriturve. Eshte diplomuar ne Akademine e Arteve ne Prishtine Dega e Artit Dramatik-Drejtimi Dramaturgjise. Mbeshtetjen me te madhe e ka pasur gjithmone nga familja qe ne fillimet e saj e deri me sot. Ka realizuar shume enderra qe ka pasur, disa i ka lene pergjysë, e disa jane ne realizim e siper. Ester shperblyer per talentin dhe punen e saj cilesore ne shume festivale nderkombetare, dhe synon pjesmarrjen edhe ne shume te tjera. Ka dy filma te metrazhit te gjate qe po merret me ta, nje dokumentar dhe Festivali Java e Filmit Shqiptar ne Amerike.
Perceptimi I saj kur kthehet ne retrospektive eshte sepse ajo ka qene dhe vazhdon te jete e apasionuar pas piktures, skulptures, dizajnin, muziken, filmin e gjithçka tjeter qe ka te beje me artin. Pra ajo eshte njé talent I lindur dhe pastaj e ka kultivuar me shume vullnet e pasion. Sinqeriteti I saj te habit ‘’them sinqerisht, une beja skenare por se beja per tu bere skenariste’’, ‘’beja filma por se beja per tu bere regjisore, thjeshte ishte me teper si nje nevoje per te mbijetuar shpirterisht’’.

BASHKEBISEDIMI

Liliana Pere-Pyetje: A mund të më thoni si ka lindur tek ju dëshira për tu marrë me Art produksion , mund të më tregoni hapat e parë dhe fillimet tuaja?
Pergjigje-Mrika Krasniqi:- Hyra ne Akademine e Arteve por nuk me pelqente shkolla, nuk i duroja dot afatet per te dorezuar skenaret apo dramat, nuk i duroja temat qe na imponoheshin, edhe pse ishin parapara me planprogramin…ishin shume te merzitshme. Nuk them per profesoret, sepse ne pergjithesi kane qene te mire, thjesht mua me dukej kot shkolla. Doja nje kohe me te shpejte, isha shpesh ne vrapim dhe e ndjeja se Fakulteti po me ngadalesonte vrapin. E shihja si pengese…Talenti im ishte I lindur bashke me pua , une punoj te hap diapazone te reja ne rrugen e produksionit
Pyetje:-Kam informacion se ju tani jetoni ne USA dhe jeni një producente, skenariste dhe regjisore e filmit mjaft profesioniste por dhe mjaft e vleresuar, mund të më thoni dicka më shumë rreth aktivitetitit?
Pergjigje -Jam producente, skenariste dhe regjisore e filmit. Kam kompanine time Nil Corporate ne Kosove dhe ne USA. Bashkepunoj me kompani te ndryshme amerikane e europiane. Me 2012 kam themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar ne Amerike. Aktualisht kam disa projekte ne prodhim ketu ne Amerike.
Pyetje:-Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me Artin, produksionin… cfarë ju pëlqen tjetër të ushtroni apo ti përkushtoheni?
Pergjigje-Arti eshte pasioni dhe profesioni im. Nuk eshte thjesht nje profesion qe te siguron ekzistencen per te jetuar, eshte pasioni im qe s’ka limit. Si puna e ujit te kripur; sa me shume qe pine, ndjejne aq me shume etje. Po ashtu, me pelqen skluptura, piktura, me pelqen muzika. Arti ne pergjithesi banon tek une. Nuk kam ndonje deshire tjeter qe ti perkushtohem nje punes qe s’perfshine artin ne thelb. E dua sportin, tenisin me saktesi, por me teper sepse me bene te ndjehem mire fizikisht, jo si pune ose passion.
Pyetje:-Ju jeni diplomuar ne Akademine e arteve, cilat kanë qenë raportet personalitetet e artit dhe c’fare mbeshtetje keni pasur….me ta cmund të më kujtoni?
Pergjigje-Kam mbaruar Akademine e Arteve ne Prishtine. Raportet kane qene relativisht te mira me koleget, por Kosova eshte nje vend akoma ne tranzicion dhe nje vend i vogel per te perballuar potencialit artistik qe ka. E them me keqardhje por s’ kam pasur pothuajse asnje mbeshtetje atje, dhe kjo, ndoshta per faktin se nuk jam profilizuar asnjehere politikisht. Thjesht, me neverit kur Arti vihet ne sherbim te politikes dhe te interesave klanore. Arti qe krijoj, buron nga thellesia e shpirtit tim, pa presion dhe kompaktibel me natyren time te lire.
Pyetje:-Cfarë filmi per ju, me c’fare devocion punoni, sa kembengulese eshte Mrika ne Projektet e saj si janë raportet me to?
Pergjigje-Kam punuar ne filma te gjate, te shkruter dhe dokumentar. Po ashtu edhe ne shume manifestime te tjera. Une besoje ne punen time dhe te ekipes qe punojme. Jam kembengulese ne realizimin e ideve te mija por gjithashtu jam gjithmone e gatshme te marr mesime te reja. Thjeshte, une nuk refuzoj te mesoj prej dikujt ne ekipe ose nga jashte qe ka ndonje sugjerim, apo ide per zhvillimin sa ma korrekt qe do te ishte ne dobi te projektit.
Pyetje:-C’fare motivi gjeni ju ne jeten tuaj ne raport me Artin dhe produksionin , nga se frymëzoheni dhe si është pritur nga kritika dhe artëdashësit? Tregoni ju lutem nje emocion te ndonjë ndjesie të thjeshtë që e përftojmë me shumë dashuri dhe sensibilititet të gjithë ne…
Pergjigje- Kur te frymezon dicka, nje teme e caktuar, motivin e gjen shume kollaj. Festivalet dhe prezantimet nderkombetare te motiviojne per tu bere edhe me I mire. Kam pasur nje sere te sukseseve kete vite, por dua te ndalem tek cmimi “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin me ndau komiteti europian I hebrenjeve me seli ne Paris. Ishte e papritur dhe shume emocionues momenti I ketij vleresimi, nuk e prisja… Prandaj, vleresime te tilla, sigurisht se te motivojne, por njekohesishte per mua jane edhe me teper si pergjegjesi qe te punoj edhe me shume.

Pyetje:-Sa i intereson dhe u kushtoni vëmendje zhvillimeve sociale e shoqërore shqiptare dhe Kosovare, nje krijues i ndjeshëm e gati egonçentrik .
Pergjigje-E veshtire te shohesh nje ngecje ne zhvillimin ekonomik te dy shteteve tona. Kjo e pamundeson jeten normale ne keto treva te te gjithe banoreve, sidomos te rinjve te cilet kane nje potencial per tu avancuar ne fusha te ndryshme, por gjithnje mbaje shpresa se do te punohet me teper ne zhvillimin cilesor te arsimit, zhvillimit ekonomik dhe sundimit te ligjit.
Pyetje:-Si ju duket Arti dhe Produksioni ne Kosove dhe shqiperi , per ju një artist që jetoni në vendet perëndimore, ju si e shihni?
Pergjigje-Mendoj qe po ecen ne rruge te mbare, sidomos keto projektet e fundit te bashkepunuese te prodhimeve; Shqiperi- Kosove dhe produksioneve europiane, me gezon pa mase suksesi dhe paraqitja e tyre neper festivale nderkombetare. Sigurisht se ka akoma hapesire per tu promovuar dhe per tu paraqitur kultura dhe potenciali i artisteve shqiptar, por besoj se me nje perkrahje me te madhe nga vete shtetet tona kjo do te ndodh.
Pyetje:-Kosova eshte është vendi juaj i dashur, si janë raportet tuaja me vendin tuaj dhe njerëzit atje? Vendi i ëndrrave të tua për vet historine martire që ai mbart dhe a shkon fantazia dhe qellimi juaj, per tu ndjere protagonistia e saj ?
Pergjigje-Une jam rritur ne Kosove. Kam kaluar vitet e veshtira te luftes se fundit dhe kam perjetuar ekzodin. Kam humbur njerezit e dashur dhe shume miq ne lufte, prandaj eshte e pamundur te mos jeme e lidhur me Kosoven. Ta them me sinqeritet zemra ime eshte atje, dhe une jam protagoniste e nje periudhe shume te veshtire qe ka kaluar vindi im dhe bashkekombasit e mi. Keto gjera nuk harrohen kurre. Ato jane mbjelle ne memorien time dhe jetojne me mua si nje pjese e historise se dhembshme cfare qenje njerezore mund ti shkaktoj njeriut, familjes dhe nje kombit…Dhe gjithe kete pervoje te hidhur jame munduar qe te mos lejoje te kete ndikim negativ ne jeten time dhe njerezve qe me rrethojne. Kjo me ka bere te forte ne shume aspekte dhe te vendosur qe gjithe punen time t’ia dedikoje ruajtjes dhe promovimit te vlerave te kombit time dhe promovimit te tolerances e paqes midis njerezve te cfaredo kombi, race apo fe qofshin.
Pyetje:-Jeni një artiste e vleresuar dhe e dashur per publikun , A ju ndimon familja dhe a është një mbështetje kostante ? …
Pergjigje-Pa mbeshtetjen e familjes nuk do te beja asnje hape ne jete. Une gjithmone kam qene “me e mira, me e mençura, me e dashura”-keshtu gjithmone me japnin kurajo, e une thjesht ju kam besuar. Ndoshta kjo ka ndikuar ne rritjen e konfidences sime per te perballuar gjithçka me guxim, pa frike…
Pyetje:-Si jeni ndierë në Amerike gjatë gjithë këtyre viteve dhe a do ta linit ate nje dite dhe për cilin vend, dhe përse? A keni nostagji për të pare vitet e para, për vështiresite dhe frutet e para që keni patur
Pergjigje-E…., ne fakt, une nuk kam startuar nga zero ne Amerike siç kane bere shume bashkekombas te mi. Kam qene shume here me perpara ne Amerike ku kam punuar dhe kam zhvilluar aktivitetin tim si producente, skeanariste e regjisore ne kompani amerikane. Me vone kam krijuar kompanine time te produksionit Nil Corporate. Gjithashtu ne vitin 2012 kam themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar dhe e kam pare te nevojeshme qe te qendroj ketu. Kjo ka ndodh krejt natyreshem.
Pyetje:- Nuk është e lehtë për një që bën “profesionistin e lire” jashtë shtetit të vet.Ju jeni shumë mediatike dhe fotozhenike, është preferencë e juaja. Përse?
Pergjigje-Nuk frikesohem nga sfidat qe me dalin perpara, thjesht jane veç edhe nje pune me shume ne kalendarin e punes sime. Kjo qe bejme ne sigurisht eshte e lidhur ngushte me social media qe sot eshte shume e fuqishme ne te gjithe boten. Praktikishte eshte e pamundur qe ta ushtrosh nje profesion te tille pa vemendjen e mediave ne menyre te informimit te drejteperdrejte te publikut . Thjeshte, prezantimi ne media, eshte pjese e punes sone.
Pyetje:- Ju jeni një nje vajze shqiptare që me punën suksesin dhe profesionalizmin e tyre i kanë ngritur koken lart duke e nderuar vendin tuaj.A keni pasur bashkpunime qoftë me personalitetet Amerikane qoftë dhe me artiste tanë te famshem aty?
Pergjigje-Eshte obligim moral i secilit prej nesh qe te punojme sa me shume per te lartesuar emrin e kombit tone. Besoj qe secili qe ndihet shqiptar e bene kete, varesishte prej mundesive qe ka. Edhe une jam munduar qe te promovoj vendin tim gjithkund ku kam pasur rastin. Qofte tek bashkepunetoret e mi amerikane apo edhe te tjeret ne Europe. Puna ime prej producentes, skenaristes dhe regjisores gjithesesi me ka derguar tek kompani amerikane, siç jane National Geographic, ZoneX, Liones Gate e te tjera kompani qe i perkasin asaj cfare edhe merrem une. Edhe me te tjere shqiptare qe sot kane bere emer ne bote takohemi, shkembejme pervoja e krijojme bashkepunime. Fundja kete mission ka edhe festivali jone Java e Filmit Shqiptar; qe te krijoje ura bashkepunimi me te gjithe artistet shqiptar kudo qe jetojne ne bote. Dhe, per keto 3 vite ne ia kemi arritur kete.
Pyetje:A jeni e kënaqur sa keni arritur deri tashmë, dhe nëse do të kishit qëndruar në Kosove a do të kishit mundur të bënit maksimumin për të qenë të lumtur?
Pergjigje-Lumturia eshte proporcionale me ate cfare ne ofrojme. Nuk eshte nje parakusht qe te jetosh ne New York apo ne Paris apo ne Londer e te jesh e lumtur. Shancat jane me te medha, por edhe konkurrenca eshte me e madhe. Nese ne Tirane, ne Prishtine mund te jesh trend i muajit apo I vitit pa pasur shume konkurrence, ketu duhet potencial dhe kreativitet. I vazhdueshem sepse harrohesh sa çel e mbyll syt. Gjithashtu, puna qe beje une natyrisht me sjell kenaqesi, por duhet te jesh ne lufte te vazhdueshme…Eshte si ajo historia e peshkut te madh dhe peshkut te vogel…kam punuar fort dhe vazhdoj te punoj….Une nuk dua ta shoh veten ne barkun e dikujt, prandaj me eshte nevojitur oqeani per te notuar me kollaj. Ne Kosove nuk do te mund ta beja kete.
Pyetje:- Ju jeni plot energji e idera., si e quaj unë më mirë pa realizuar mrika qe i takojne te ardhmes? -Cilët jane projktet tuaja në vazhdim?
Pergjigje-Eshte Java e Filmit Shqiptar qe eshte bere tani me tradicionale dhe kete vjet jemi ne pergatitje te edicionit te 4-te. Kam disa projekte filmike me kompani te ndryhsme qe kemi ne plan per realizimin e tyre. Besoj se me kohe do te informoheni.
Pyetje:-sa shpesh e vizitoni vendin tuaj dhe sa e obliguar ndiheni per tu qendruar prane bashkeatdhetareve ? Cfarë ju mungon prej tij?
Pergjigje-Une asnjehere s’jam shkeputur prej vendit tim. Tani jetoj ne New York, por e ndjej se jam shume afer me krejt cfare ndodh ne Koosove, Shqiperi, ne Maqedoni e kudo tjeter ku jetojne shqiptaret. Bota sot nuk eshte me kaq e madhe sa c’ishte dikur. Edhe kur kam jetuar ne Prishtine, une kam punuar per kompanite jashte vendit. Keshtuqe, shpirterisht me mungon Prishtina, Tirana….me mungon familja dhe miqte, por vazhdoj te zhvilloje bashkepunime gjithandej pa shkeputje. Teknologjia sot ka mundesuar ne thyerjen e kufijeve dhe ne zvoglimin e distancave gjeografike. Kjo eshte shume mire.
– Liliana Pere:-Faleinderit per intervisten. Ishte kenaqesi qe biseduam.
Mrika Krasniqi: Kenaqesia ishte imja. Faleminderit Liliana Per Intervisten dhe punen e palodhur qe ben me Org e GSHB per njohjen e vlerave.

Bisedoi: Liliana Pere
Presidente
Gruaja Shqiptare ne Bote

BLERTA ZHEGU, ARTISTJA QE KA FITUAR CMIME NDERKOMBETARE

by

Blerta Zhegu artiste me karriere Nderkombetare, fituese e shume cmimeve prestigjoze Itali, France, Prishtine, Shqiperi/
Blerta Zhegu është fituese e disa konkurseve ndërkombëtare, si: Çmimi i I-re në Konkursin ArsKosova në Prishtinë, Çmimi Special i Jurisë në kategorinë “canto Lirico”, në edicionin e gjashtë të Rassegna Concertistica në Montichiari, Itali, Çmimi i III në Konkursin “Trofeo la Fenice” të Seravezza-s, Itali.
E lindur në Tiranë në një familje artdashëse, Blerta Zhegu nis studimet e kantos që në moshën 14 vjeçare me Prof. Nina Mula (Mjeshër i Madh) dhe diplomohet më 2007 në Akademinë e Arteve të Tiranës (sot Universiteti i Arteve), në Fakultetin e Muzikës, dega “Kanto”, me rezultatin maksimal.
Në vijim të përsosjes së saj si soprano, ajo ndjek një specializim dyvjeçar në Konservatorin “Claudio Monteverdi ”të Bolzanos, Itali, të cilin e mbaron me rezultatin maksimal, si dhe një specializim tjetër në Konservatorin “Darius Milhaud”, të Aix en Provence-s, në Francë. Gjatë kësaj periudhe ndiqet profesionalisht edhe nga Maestro Nathaniel Brodsky (ish solist i Operës së Chicago-s dhe i “Metropolitan Opera”të New York-ut).
Në sezonin 2013-2014 ajo është stazhiere në strukturën prestigjoze Centre National d’Artistes Lyriques ,(CNIPAL) në Marsejë.
Formimi i saj si artiste është plotësuar gjithashtu edhe nga Masterclass-e të ndryshme me personalitete të shquara si: Renato Bruson, Leo Nucci, Jose van Dam, Luciana Serra, Sophie Koch, Claudio Desderi, Giulio di Raco, Enzo Tei, Claudine Ducret, Laure Florentin Jean Marc Bouget, Claudia Rueggeberg, Bruna Baglioni, Yvonne Minton e Inva Mula.
Karriera e saj skenike fillon në Itali, në Teatrin Komunal të Bolzanos, në rolin e Lusit (Lucy) tekopera “The Telephone ”e G. Menottit.Më pas është pjesëmarrëse në një numër të madh koncertesh në teatrot e Siena-s, Vicenza-s, Rovigo,-s Bolzano-s, për të interpretuar më 2012 një tjetër Lucy, këtë herë personazh i Kurt Weill-it tek “Der Dreigroschenoper” (Opera për tre grosh), në teatrot e Livorno-s, Pisa-s e Lucca-s.
Pas kthimit nga Italia në Shqipëri është aktive si soliste në Teatrin Kombëtar të Operës dhe Baletit me rolin e Adinës (“ L’Elisir d’Amore ”, Donizetti) ; me “Carmina Burana-n”e Carl Orff-it dhe me “ Ëndërr e një nate vere ” e F.Mendelssohn Bartholdy.
Në nëntor të vitit 2012, Blerta Zhegu ftohet në Quito (Ekuador) dhe interpreton me sukses në Sinfonine IV të G.Mahlerit, ndërsa në maj 2013 paraqet recitalin e saj “Plaisir d’amour”, në sallën e Universitetit te Arteve.
Prej disa vitesh ajo jeton në Francë, ku ka interpretuar si soliste në koncerte të ndryshme në Operën e Marsejës, në“Opera Grand” të Avignon-it, “Domaine d’O” në Montpellier, “Auditorium Campra”, “Pavillon Vendome” e “Hotel de Ville” në Aix en Provence, etj dhe ka qene e ftuar disa here si pedagoge për të zhvilluar stazhe kantoje brenda dhe jashte Frances.
Blerta Zhegu është fituese e disa konkurseve ndërkombëtare, si: Çmimi i I në Konkursin ArsKosova në Prishtinë, Çmimi Special i Jurisë në kategorinë “canto Lirico”, në edicionin e gjashtë të Rassegna Concertistica në Montichiari, Itali, Çmimi i III në Konkursin “Trofeo la Fenice” të Seravezza-s, Itali.
Gjatë karrierës së saj, ajo ka bashkëpunuar me artistë: Nathalie Marin, Oleg Arapi, Eddie de Nadai, Vittorio Parisi, Roni Porat, Emir Saul, Nicolas Cante, Edmond Doko, Paolo Coletta and Samuel Jean, Emanuele Plasson e Michel Plasson.
Para disa muajsh, në Teatro Coccia të Novarës, Itali, në rolin e Valerias, ajo ka qenë me shumë sukses protagonistja e premieres absolute botërore të operas “Il canto dell’amore trionfante”,të kompozitorit italian Paolo Coletta.
Që nga ajo kohë ajo ka interpretuar në disakoncerte në“Auditorium Campra”, “Pavillon Vendome”, etj të qytetit të Aix en Provence-s.Në korrik të këtij viti kam qenë fituese e një stazhi në Akademinë Internacionale të Muzikës Franceze, të organizuar prej dirigjentit të mirënjohur Michel Plasson, stazh i finalizuar nga një koncert në “Domaine du Regismont le Haut”. Në fund të gushtit ajo do të interpretoje në dy recitale për Festivalin “Musique dans la Rue” në Hotel de Ville të Aix en Provence-s.
Bashkebisedimi vazhdon…..
Pyetje-A mund të më thoni si ka lindur tek ju dëshira për tu marrë me muzike klasike, mund të më tregoni hapat e parë dhe fillimet tuaja?
-Dëshira per t’u marrë me muzike e me operën në vecanti lindi pavaresisht nga une.Kuptova në moshe shumë të re që kisha një pasion të madh për të kënduar dhe aktruar, mbi të gjitha, që ishte shumë e rëndësishme per mua ta ndaja këtë prirje me njerezit, derisa vendosa ta shndërroj këtë pasion në profesionin tim. Natyrisht, pati edhe profesioniste të fushës qe konstatuan në atë kohë kete talent dhe më inkurajuan të ndjek këtë rrugë.
Pyetje -Di që ju, edhe pse në moshë shumë të re, jeni një artiste mjaft profesioniste dhe mjaft e vleresuar. Pergjigje- Mund të më thoni diçka më shumë rreth aktivitetit tuaj?
Prej disa vitesh kam nisur karierën time, në fillim në Itali dhe Shqiperi, ndërsa sot e vazhdoj atë edhe në Francë. Shpresoj e mundohem që shfaqjet e mia të jenë çdo herë e më cilësore dhe rrugën time si artiste e shoh në radhë të parë si një zhvillim personal. Prej disa vitesh kam interpretuar role të ndryshme apo si soliste në koncerte recitale me një repertor jo vetëm operistik tradicional, por dhe muzike dhome, barok e bashkëkohor.
Pyetje:-Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me artin, instrumentin,cfarë ju pëlqen tjetër të ushtroni apo t’i përkushtoheni?
-Profesoni që kam zgjedhur kërkon një ushtrim të përditshëm fizik dhe psikologjik. Merrem me sporte të ndryshme, si vrapimi, noti, yoga apo tenisi dhe, përveç orëve që i kushtoj teknikës vokale apo notave muzikore, në kohën e lirë më pëlqen të dëgjoj shumë muzikë të zhanreve të ndryshme dhe të zbuloj çdo herë nje vepër muzikore që nuk e njihja më parë. Përveç këtij aktiviteti të domosdoshëm, më terheq jashtë mase edhe teatri, kinematografia, piktura, udhëtimet e natyra.
Pyetje:-Ju jeni diplomuar ne Akademine e Arteve, cilat kanë qenë raportet me personalitetet e artit dhe çfare mbeshtetje keni pasur prej tyre,ç’mund të më kujtoni?
-Në Tiranë kam pasur fatin të jem nxënëse në klasën e kantos të Prof. Nina Mula dhe, më pas, mbas Akademisë, të ndiqem nga bass-baritoni amerikan Nathaniel Brodsky. I kujtoj me shumë respekt këto personalitete ashtu si dhe disa nga pedagoget e tjere te Akademise, si mjeshtra që kanë besuar gjithmonë në talentin tim dhe kanë ndarë njohuritë e tyre me mua me shumë dashuri e përkushtim. Shpresoj qe personalitete të tilla në Universitetin e Arteve të jenë gjithmonë e më të shpeshtë dhe që brezi i sotëm i studentëve të ndihet i inkurajuar, vlerësuar dhe motivuar, pasi në hapat e pare çdo artist është tepër i brishtë.
Pyetje-Si ka qenë fillimi i punës për ju , me çfarë devocioni punoni, sa këmbengulëse jeni? Projektet tuaja cilat janë ?
-Jam mjaft këmbëngulëse e sistematike dhe kjo për arsyen se e dashuroj thellësisht profesionin tim. Projekti më i rëndësishëm për mua është të tejkaloj çdo herë vetveten dhe të jap maksimumin tim, duke fituar zemrën e publikut. Mendoj se një artist i mirë nuk mund të kalojë pa u vënë re dhe duartrokitet që merr në fund të një shfaqjeje janë kritika më e mire për të.
Pyetje- Çfare motivi gjeni ju në jetën tuaj në raport me artin, nga se frymëzoheni dhe si është pritur nga artëdashësit?
-Të qenit artiste është një privilegj, por edhe një përgjegjësi e madhe, në radhë të parë ndaj vetes. Për mua është mbi të gjitha një sfidë dhe një menyrë për te përsosur vetveten .Natyrisht, të interpretoj në skenë është gjithnjë e më shumë një kënaqësi dhe këtë kënaqësi publiku e ndien dhe e vlereson.Mbi të gjithë një artdashës i vërtetë vlerëson vërtetësinë e një artisti dhe guximin që ai ka për t’u “zhveshur” përballë tij. Pikërisht vërtetësia dhe ndjeshmëria e njerëzve që më rrethojnë është burimi më i madh i frymëzimit tim.
Pyetje:Sa i intereson dhe sa u kushton vëmendje zhvillimeve sociale e shoqërore shqiptare një vajzë e re si ju, një krijuese e ndjeshme dhe e talentuar?
-Përsa u përket çështjeve sociale, ajo që më tërheq më shumë vëmendjen dhe më trishton në shoqërine shqiptare dhe jo vetem, është pamundësia që shumë njerez kanë për të mbuluar nevojat e veta primare. Në kushte të tilla edhe arti kthehet vetvetiu në luks, ndërkohë që duhet të jetë një domosdoshmëri, një e drejtë për çdo individ.
Pyetje:Si ju duket arti në Shqiperi, si një artiste që jeton në vendet perëndimore, si e shihni?
-Shumë artistë shqiptarë kanë prekur skenat botërore dhe kjo nuk mund te jetë e rastësishme. Për më tepër publiku shqiptar, për mendimin tim, është nga natyra shumë artdashës. Fatkeqësisht, të paktë janë ata që në të përditeshmen e tyre janë në kontakt me një art cilësor dhe, për këtë arsye, nuk arrijnë t’ia kuptojnë vlerën atij dhe të jenë të ndërgjegjshëm se deri në ç’pike mund të arrijë ta shndërrojë e përmirësojë shoqërinë.
Pyetje-Shqipëria është vendi juaj i dashur. Akeni zgjedhur ju që karriera profesionale të ndërtohet këtu, apo në ndonjë vend tjetër?
-Vetë profesioni im është i tillë, që bën që karriera profesionale të mos zhvillohet vetëm në një skenë. Si shume artistë, do të zgjedh gjithmonë të jetoj aty ku do të ndihem e respektuar për punën time dhe ku do të gjej mundesinë për t’u zhvilluar si artiste. Natyrisht, rikthimi në skenën shqiptare është çdo herë një eksperiencë emocionuese dhe do ta bej me kënaqësi, sa herë të më jepet mundësia.
Pyetje:Jeni një artiste e vlerësuar dhe e dashur për publikun. A ju ndihmon familja dhe a është një mbështetje konstante?
-Familja ka qenëgjithnjë një mbështetje e madhe për mua dhe më gjendet gjithmonë afër. Megjithatë, prej disa vitesh kam vendosur të jetoj larg saj dhe përpiqem që të jem e pavarur, edhe pse për një artist në fillim të karrieres, kjo nuk është gjithmone e lehte.
Pyetje- Si jeni ndjere në vitet e para, vështirësite dhe frutet e para që keni marrë?
-Kam mësuar shumë nga vitet e para, pasi kanë qenë më të vështirat e do ti kujtoj gjithmonë eksperiencat e para në skenë e, sidomos, fitoret e para, me nostalgji për ngarkesën emocionale që kanë pasur. Ndihem gjithsesi edhe sot “në hapat e para”, pasi në një realitet artistik plot figura të mirënjohura prej vitesh, të cilet kanë një eksperiencë gjigante në skenë, ndihem “e porsalindur”.
-Pyetje:Ju jeni një pikë brenda një oqeani me vajza shqiptare që me punën dhe profesionalizmin e tyre, kanë ngritur koken lart duke e nderuar vendin tonë.A keni pasur bashkëpunime, qoftë me personalitetet nderkombetare, qoftë dhe me artistet tanë te famshem?
-Kam pasur fatin të takoj shumë nga artistet tanë që tashmë kanë një karriere nderkombetare si I.Mula, E.Shkoza, E.Jaho, G.Tukici, G.Myshketa, J.Gjipali etj dhe çdo herë kam shkëmbyer me ta pervojen time duke marre mjaft keshilla me vlere. Bashkëpunimi me personalitete të cilat i admiroj, do të ishte realizimi i një ëndrre.
Ju faleminderit, artistja e palodhur,me karrierre nderkombetare te suksesshme.
Faleminderit ju, e dashur Liliana, që më bëtë pjesë e ketij grupimi te privilegjuar. Iniciativa juaj per t’u dhënë vlerën që meritojnë femrave shqiptare, që na nderojne kudo, është vërtet për t’u
admiruar.
Pergatiti:Liliana Pere
Presidente/Org
Gruaja Shqiptare ne Bote

Lirza Zaloshnja, Violinistja e melodisë mëndafsh

by

Jam krenare që punoj në orkestrën e vetme simfonike RTSH në rang kombëtar, tregon e ngazellyer Violinistja e melodise mendafsh e talentuara Lirza Zaloshnja./
Profili i Lirzes/
Kam lindur në Tiranë më 4 qershor 1989 . U linda në një familje artistësh; ku mamaja ime është pedagoge violine dhe babai piktor, gjithashtu edhe gjyshi im Moisi Zaloshnja ishte shkrimtar i njohur, ku krijimtaria e tij perfshihet ne vitet 40 e deri kur nderroi jetë në vitin 1996. Që në moshën 5-vjeçare, duke patur mamanë pedagoge violine, nisa të marr mësimet e para në violinë. Sigurisht, pa punën, përkushtimin dhe mbështetjen e saj nuk do isha deri këtu ku jam sot. Më pas, kam studiuar në Liceun Artistik “Jordan Misja’’ dhe studimet e larta i përfundova në vitin 2011 me “ Medalje të Artë ’’në Akademinë e Arteve, Tiranë ( sot Uinversiteti i Arteve ), me një ndër pedagogët dhe violinistët e njohur shqiptar, Prof. Roland Xhoxhi, dhe në shtator të këtij viti punësohem si violiniste në Orkestrën Simfonike të RTSH.
Karriera ime si violiniste ka nisur shumë e vogël, ku daljet e para kanë qenë që në moshën 6 vjeçare. Më pas jam aktivizuar në konkurse dhe koncerte të ndryshme. dër arritjet e para të mia kanë qenë në moshën 10 vjeçare, kur në vitet 2000 – 2003, Maestro Zhani Ciko themeloi orkestrën “ Virtuozët e Vegjël’’, me të cilën bëmë një varg turneshë në Evropë; si në Belgjikë, Spanjë, Gjermani, Hungari. Në vitin 2008 kam fituar burs për turne koncertesh në Itali me dirigjentët Marco Pontini dhe Robin O’neill. Në 2010 përzgjidhem si koncertmaestër i Orkestrës Simfonike të Konservatorit të Muzikës së Monopolit në Itali. Gjithashtu kam zhvilluar rregullisht koncerte recitale në Shqipëri me pianise Silva Skënderi dhe kitarist Admir Doçi (në Shqipëri, Tajlandë, Kroaci, Zvicër). Daljen time të parë si soliste me Orkestrën e RTSH, e kam bërë në vitin 2013 me dirigjentin zviceran Simon Camartin. Në qershorë të vitit 2015 së bashku me Orkestrën e RTSH dhe Maestro Zhani Cikon, marr pjesë në zhvillimin e një koncerti me muzikë iraniane në Paris, ku koncerti ndiqet nga më shumë se 100 mijë vetë. Në 2015 jam zgjedhur në jurinë e Konkursit Ndërkombëtar “ ENKOR Competiton ‘’në Dyseldorf, Gjermani. Aktualisht jam duke ndjekur studimet doktorale në Uriversitetin e Tiranës, dega Trashëgimi Kulturore.
Ëndrrat e mia sigurisht janë të shumta, dhe besoj se me punë, përkushtim dhe mbi të gjitha shumë dashuri dhe pasion, do përpiqem t’i realizoj.
Bashkebisedimi vazhdon
Pyetje:Liliana Pere- A mund të më thoni si ka lindur tek ju dëshira për t’u marrë me art dhe pikerisht me instrumentin e Violines, mund të më tregoni hapat e parë dhe fillimet tuaja?
Përgjigjja: Lirza Zaloshnja/
Që në moshën 5-vjeçare, duke patur mamanë pedagoge violine, nisa të marr mësimet e para në violinë. Sigurisht, pa punën, përkushtimin dhe mbështetjen e saj nuk do isha deri këtu ku jam sot. Fillimisht, për shkak të moshës së vogël, e shikoja si një lodër argëtuese dhe nuk mund të mendoja se do të ishte profesioni im në të ardhmen. Por me kalimin e kohës e kuptova se do të ishte profesioni im i ardhshëm. Violina është një instrument sa i bukur dhe fisnik po aq dhe i vështirë, dhe kërkon shumë sakrifica dhe përkushtim. Nga ana tjetër një artist nuk mund të jetë kurrë i tillë pa qënë i kulturuar. Unë kam pasur fatin që këtë anë ta fitoj në saj të pëkushtimit të babait tim, i cili edhe sot shqetësohet nëse unë kaloj kohë pa lexuar. Por fati im nuk mbaron me kaq, unë kam trashëguar një bibliotekë të pasur nga gjyshi im shkrimtar, ku mjafton të “zhytem’’ në të për të gjetur gjithë lerërsinë botërore dhe shqiptare.
Pyetje:Lirza ka preferuar te jetoje dhe te punoje ne Shqiperi ne Orkestren e Radio Televizionit Shqiptar dhe eshte një artiste kaq e re, mjaft e talentuar, profesioniste por dhe mjaft e vleresuar, mund të më thoni dicka më shumë ?
Lirza Zaloshnja- Karriera ime si violiniste ka nisur shumë e vogël, ku daljet e para kanë qenë që në moshën 6 vjeçare. Më pas jam aktivizuar në konkurse dhe koncerte të ndryshme. dër arritjet e para të mia kanë qenë në moshën 10 vjeçare, kur në vitet 2000 – 2003, Maestro Zhani Ciko themeloi orkestrën “ Virtuozët e Vegjël’’, me të cilën bëmë një varg turneshë në Evropë; si në Belgjikë, Spanjë, Gjermani, Hungari. Në vitin 2008 kam fituar burs për turne koncertesh në Itali me dirigjentët Marco Pontini dhe Robin O’neill. Në 2010 përzgjidhem si koncertmaestër i Orkestrës Simfonike të Konservatorit të Muzikës së Monopolit në Itali. Gjithashtu kam zhvilluar rregullisht koncerte recitale në Shqipëri me pianise Silva Skënderi dhe kitarist Admir Doçi (në Shqipëri, Tajlandë, Kroaci, Zvicër). Daljen time të parë si soliste me Orkestrën e RTSH, e kam bërë në vitin 2013 me dirigjentin zviceran Simon Camartin. Në qershorë të vitit 2015 së bashku me Orkestrën e RTSH dhe Maestro Zhani Cikon, marr pjesë në zhvillimin e një koncerti me muzikë iraniane në Paris, ku koncerti ndiqet nga më shumë se 100 mijë vetë. Në 2015 jam zgjedhur në jurinë e Konkursit Ndërkombëtar “ ENKOR Competiton ‘’në Dyseldorf, Gjermani. Aktualisht jam duke ndjekur studimet doktorale në Uriversitetin e Tiranës, dega Trashëgimi Kulturore.
Liliana Pere-Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me artin,Instrumentin muzikor, dhe me sa passion e ka Lirza Violinen ? A e konsideron ajo si pjese te pandare te saj?
Lirza Zaloshnja-Marëdhënia ime me violinën është shumë e mirë. Dita ime nis me violinë që në orën 09:00 në Orkestrën e RTSH me provat përgatitore për koncertin e radhës dhe vazhdon deri në mbrëmje me studim individual, ku unë përgatitem për koncerte të ndryshme solo e muzikë dhome. Nuk ka ditë që unë mos të luaj në violinë, tashmë ajo është bërë një pjesë e pandarë e imja, si një gjymtyrë më vete. Dashuria dhe pasioni për violinën bëjnë që unë të luaj me gjithë shpirt dhe besoj se vetëm duke luajtur me shpirt mund të bëhesh artist, në mënyrë të tillë që t’ju transmetosh emocion e kënaqësi njerëzve që të dëgjojnë. Tingulli,që të përcillet emocionalisht tek publiku, është abstrakt në kuptimin më konkret të fjalës dhe kërkon një botë shpirtërore shumë të pastër e të pasur njëkohësisht. Unë jam e pëkushtuar gjithashtu edhe me mësimdhënie në instrumentin e violinës, pasi puna me nxënësit më jep shumë kënaqësi dhe mendoj se më rrit profesionalisht duke më bërë më të përgjegjshme në lojën time . Hobi im në kohën e lirë është të lexoj, sidomos letërsinë klasike (si Hygo, Balzak, Remark etj) dhe të dëgjoj muzikë klasike.
Liliana Pere-Ju jeni diplomuar ne Akademine e arteve, c’fare mbeshtetje keni pasur…nga familja . cilat kanë qenë raportet me personalitetet e artit, ta cmund të më kujtoni?
Lirza Zaloshnja-Unë jam diplomuar në Akademinë e Arteve dhe kam pasur fatin që të jem studente e disa profesorëve të cilët janë emra të shquar të artit shqiptar; si Prof. Roland Xhoxhi,Prof. Zana Shuteriqi, Prof. Ibrahim Madhi, Prof.Iliriana Dema, Prof. Vasil Tole, Prof. Fatmir Hysi, Prof. Adriatik Kallullin, Prof. Sokol Shupo etj. Vërtet ndihem mirënjohëse dhe e nderuar që kam qënë studentja e tyre. Në saj të punës së tyre me profesionalizëm dhe përkushtim unë jam rritur si artiste në shumë dimensione. Këtu do të veçoja profesorin e violinës prof. Roland Xhoxhin, i cilin ka punuar për zhvillimin tim në violinë duke nxjerr në pah më të mirën time. Mbështetjen më të madhe ma ka dhënë familja ime, dy prindërit e mi të cilët më kanë përkrahur e më kanë dhënë shumë shtysë të ecë përpra, duke sakrifikuar pafund që unë të jem sa më e denjë në rrugën e vështirë e të bukur të artit. Sinqerisht, që pa ndihmën e familjes nuk do ja kisha dal dot.
Liliana Pere-Cfarëdo te thote te punosh ne Orkestren e RTSH per Lirzen, me c’fare devocion punoni, sa kembengulese eshte Lirza ne Projektet e saj si janë raportet me to ?
Lirza Zaloshnja-Fillimi i punës në Orkestrën e RTSH ka qenë arritja më e madhe e imja menjëherë mbas diplomimit me “Medalje të Artë”. Puna në orkestër më jep shumë kënaqësi, aq sa unë nuk e konsideroj si punë, por si një ambjent ku bashkëpunimi me dirigjentë dhe solostë të huaj më krijojnë mundësi të marr eksperienca dhe të zhvillohem më tej muzikalisht. Devocioni im është maksimal, me shumë pasion, dashuri dhe përkushtim, por duke qenë një punë kolektive ( në orkestër), ka dhe specifika të veçanta, ku përveç pasionit e përkushtimit duhet edhe durim e qetësi, pasi muzika është shumë relative, e jo të gjithë bien në një mendje. Për sa i përket projekteve për të ardhmen, unë jam duke ndjekur studiment doktorale dhe një ndër synimet e mia është mbarimi me sukses i tyre, për projekte të tjera nuk do të doja t’i zbuloja tani, ndoshta në një të ardhme të afërt.
Liliana Pere-C’fare motivi gjeni ju ne jeten tuaj ne raport me artin, nga se frymëzoheni dhe si është pritur artëdashësit? Tregoni ju lutem nje emocion ,ndonjë sensibilititet per të gjithë ne…
Lirza Zaloshnja-Frymëzimi më i madh për artistin janë duartrokitjet, fjalët dhe buzëqeshjet e përzemërta të publikut, por sigurisht edhe kritikat të bëjnë të përsosesh më tej. Artisti formohet si i tillë në skenë dhe unë e ndjej veten me fat që punoj në orkestrën e vetme simfonike të Shqipërisë, ku performojmë në skenë dy herë në muaj. Motivim i madh për mua janë mbi të gjitha koncertet solo si brënda dhe jashtë vendit, ku arrij kënaqësinë maksimale të kurorëzimit të punës sime. Frymëzimin për të bërë muzikë unë e gjej tek gjërat më të thjeshta të jetës së përditshme; tek njerëzit, natyra, lulet, zogjtë, kafshët etj. etj.
Liliana Pere-Sa ju intereson dhe sa vemendje u kushtoni vëmendje zhvillimeve sociale e shoqërore shqiptare, si néj artist me bote te pasur shpirterore?
Lirza Zaloshnja-Zhivllimet shoqërore e sociale shqiptare unë i ndjek me vëmëndje. Do të dëshiroja në të ardhmen të kishte më shumë zhvillime artistike për artistët dhe veçanërisht për muzikantët, ku puna e tyre të motivohej e shpërblehej më tej. Këtu gjej rastin të përgëzoj z. Liliana Pere për punën e saj me çështjen e gruas duke ndërtuar portalin “Gruaja Shqiptare në Botë’’, e cila punon me përkushitim e dashuri për të paraqitur histori femrash shqiptare të suksesshme.
Liliana Pere-Si ju duket arti, dhe produksioni ne shqiperi , per ju një artistë që jeton në Shqiperi por qe nuke te mungon kontakti dhe vajtja neper koncerte neper bote?Krahasimin me vendet perëndimore, ju si e shihni?
Lirza Zaloshnja- Shqipëria është një vend në zhvillim dhe si i tillë ka shumë vend për përmirësime në çdo fushë. Kështu edhe arti në Shqipëri ka problemet e veta. Në Shqipëri ka mjaft artistë të talentuar e të aftë, por duhet të egzistojnë mekanizma të cilat t’i mbështesin ata. Pa një suport financiar të mjaftueshëm, nuk mund të bëhet dhe të krijohet art i niveleve të larta, dhe kjo nis që me kushtet e përshtatshme specifike për të punuar artistët, dhe deri tek pagesat për punën e tyre. Kuptohet, pë r një artist që jeton në vendet perëndimore, ku ka një standart më të lartë zhvillimi, edhe aritjet janë më të larta. Megjithatë, vendi ynë, edhe pse shumë i vogël, vazhdimisht ka nxjerë artistë të cilët kanë debutuar me shumë dinjitet suksesshëm në skenat e botës.
Liliana Pere-Shqiperia eshte është vendi juaj i dashur , si janë raportet tuaja me vendin tuaj dhe njerëzit? Vendi i ëndrave të tua ku shkon dhe deri ku arrin fantazia dhe qellimi juaj , per te performuar si artiste?
Lirza Zaloshnja-Shqipëria pa diskutim që është vendi im i dashur, ku unë kam lindur e mbi të gjitha kam familjen time prandaj nuk do ta ndërroja me asnjë vend të botës. Unë kam bërë zgjedhje që të jetoj e të punoj në Shqipëri, por kur më jepet mundësia është eksperiencë e bukur të udhëtoj e të performoj jashtë vendit. Megjithatë një shpreje thotë “kurrë mos thuaj kurrë’’, kështu që të ardhmen nuk mund ta parashikoj dot.
Liliana Pere-Jeni një artiste e vleresuar dhe e dashur per publikun , A ju ndimon familja dhe a është një mbështetje permanente per ju ?
Lirza Zaloshnja -Familja është gjithçka për mua. Ajo është frymëzim, burim dashurie, mbështetje në momentet e vështira. Unë mendoj, që një artist të jetë i suksesshëm, baza nis nga familja. Cdo gjë e bukur e ndarë me familjen shumfishohet, dhe çdo gjë e hidhur përgjysmohet. Pa mbështetjen e saj unë nuk do të isha jo vetëm e arrirë profesionalisht, por edhe si njeri. Familja ime më ka mësuar vlerat njerëzore; siç janë mirësjellja, respekti, sinqeriteti, ndershmëria etj. dhe më kanë bërë të kuptoj që nuk mund të jesh një artist i mirë pa qenë një njeri i mirë.
Liliana Pere-Sa e veshtire ka qene rruga e suksesit per Lirzen per t’u performuar si njé violiniste e talentuar, dhe shume profesioniste, e pelqyer masivisht nga publiku,megjithese ne moshe te re?
Lirza Zaloshnja-Vitet e para të studimit të violinës, siç e kam thënë, kanë qënë që 5 vjeç. Fillimisht e shikoja si një lodër, por më pas, me fillimin e shkollës, ku përveç mësimeve të përgjithëshme, duhet të bëja edhe studim sistematik të përditshëm në violinë, lindën kështu vështirësitë. Pra vitet e para kanë qënë të vështira, duke sakrifikuar shumë argëtime nga fëmijëria, më pas nga adoleshenca e nga rinia. Por të gjitha këto ja kanë vlejtur, sepse frutet më pas kanë qenë dhe janë shumë të ëmbla. Frutet e para kanë qenë daljet e para në skenë, më pas koncertet e mirëfillta. Sot, unë jam krenare që punoj në orkestrën e vetme simfonike shqiptare në rang kombëtar.
Liliana Pere- Si jane raportet tuaja me median? A eshter Lirza pak mediatike?
Lirza Zaloshnja- Unë preferoj të jem diskrete në raport me median. Mendoj se një artisti i duhet kohë që të formohet si i tillë, dhe vjen një moment që nuk punon më artisti për kohën, por koha për artistin. Jam akoma shumë e re, dhe kam shumë rugëtim të gjatë dhe të vështirë në rrugën e artit. Ky është pikësynimi im kryesorë.
Lirza Zaloshnja:Ju faleminderit Znj Liliana Pere, per punen e palodhur qe beni dhe per njohjen e vlerave artistike apo c’do vlere tjeter te gruas shqiptare dhe perkushtimin tuaj.
Ju faleminderit,per bashkebisedimin,e hijshmja, e sjellshmja violinistja qe na dhuron aq hare me tingujt mendafsh te violins , e dashur Lirza.
Ju uroj shume suksese nga zemra dhe deshiroj t’u shoh gjithmone njé yll ne skene
Liliana Pere
Presidente
Gruaja Shqiptare ne Bote

Shqipe Malushi- Nje grua lidership dhe ambasadore e paqes

by

Bashkebisedim i Shqipe Malushi me Liliana Pere – Presidente e organizates “Gruaja Shqiptare ne Bote”/
Histori Suksesi, dhe jo vetem… histori te sherbimeve si ambasadore e paqes ne Afganistan, Indi, Liban, Kosove, Shqiperi…Ndjehemi krenare me Shqipen, qe ka kaluar shpesh here ne rreziqe kercenuese per jeten, por nuk eshte terhequr nga misioni per ngritjen e urave te Paqes!
Shqipja u nderua me Medaljen e NATO-s per mbeshtetjen e saj ne misionin paqeruajtes ne Kosove dhe Engjelli i Çmimit te Paqes nga Magazine Dita e Grave, dhe e zgjedhur ne vitin 2003 si Gruaja e Vitit nga Rrjeti i Grave Refugjate.
Profili i Shqipes:
Shqipe Malushi eshte lindur ne Peje. Ajo eshte nje shkrimtare, nje trajnere Lidershipi per Çeshtjet Gjinore dhe nje aktiviste e te drejtave te njeriut. Jep leksione mbi demokracine, te drejtat e njeriut, dhe menaxhimin e krizes ne SHBA, Shqiperi, Kosove, Afganistan, Liban, Kili dhe Indi. Ajo ka punuar ne Kabul si keshilltare per çeshtjet gjinore dhe fuqizimin. Perfundoi studimet e saj ne gjuhesor ne Universitetin e Beogradit, studioi ne Kolegjin Sarah Lawrence, NY, dhe mban nje diplome master ne Arteve dhe Shkences ne Universitetin e New York, NY.
Ajo përdor tregimin për të rritur ndërgjegjësimin, Sigurimi per ngritjen e kapaciteteve, forcimin e udhëheqjes, zbaton menaxhimin e ndryshimeve, dhe për të promovuar vizionin e ndërtimit dhe të kuptuarit e çështjeve ndër-kulturore . Tregimet e saj janë botuar ndërkombëtarisht, dhe puna e saj përfshin libra me poezi dhe aktivitetin e saj ne shqip dhe Anglisht
Malushi është më shumë se një poet dhe vizionare – ajo është një lider i rekomandueshëm për gratë në të gjithë botën.
Aktualisht ajo jeton ne Nju Jork me nenen e saj dhe motren e saj Magbule Alida.
Tegimi mesazhdhenes i kesaj gruaje humane , mbreselenes vazhdon…/
Shqipe Malushi gjithe jeten eshte mbeshtetur ne dashurine dhe dhembshurine per njerezimin. Ajo deshironte ti kuptonte te gjitha gjuhet dhe popujt e botes, enderonte se do ecte neper vende te ndryshme dhe te gjithe do ta kuptonin misionin e saj, i cili mbeshtetej ne te verteten dhe Zotin.
E kishte te qarte se jeta eshte e veshtire dhe gjithnje i veshtronte njerezit me dashamiresi. Eshte perpjekur te mesoje shume nga te gjitha moshat. Mendimi qe e bente te vuante Shqipen, ishte se perse njerzit qe e rethonin gjithmone ishin jo te lumtur. Kjo e shqetesonte shume.
E mbeshtetur ne drejtesine per liri e barazi per gruan, kursesi nuk e pranonte traditen qe thoshte se vajzat nuk kishin te drejta dhe djemte i kishin te gjitha te drejtat. Nje sfide perballe kesaj tradite.
Arsimimi dhe deshira per te marre sa me shume dituri ishte tipar krysor per Shqipen. Deshironte te dinte c’do gje, prandaj bente shume pyetje. Ishte shume kurize por brengoste kufizimi si femer.
Brenda saj kishte nje lufte ne mes te zemres dhe mendjes. Zemren e kishte shume te madhe, aty kishte vend per meshire, dhimbshuri, dashuri, mirekuptim, etj. Por ne mendje kishte gjithmone dyshim, tentim per ti ndruar gjerat, mos pranim, moskuptim, rezistim, rebelim. Dashuria brenda zemres saj gjithmone fitonte por nga njehere perballej me shpirtin e saj human.
Sjell nder mend kur ishte femije dhe ç’do vere Shqipja shkonte ne bjeshket e Rugoves per pushimet te veres. Reth saj ishin bjeshket e larta, pyll i pafund, ere e fresket e cila enderonte te fluturonte pertej ketyre bjeshkeve.
Ajo besonte se do te arrinte kete ender ,do te thoshte po, por si dhe kur nuk dinte se qe ne moshe te e re ka tentuar te shkonte sa me larg nga shtepija, nga rethi sepse ate kohe ata nuk I kuptonin andrat e saj. Ç’fare deshironte Shqipja? Deshironte te kishte lirine te hulumtonte jeten, te zbulonte te verteten e jetes, te shkurante , te aktronte, te vallzonte, te krijonte. Deshironte , te shijonte jeten ne te gjitha ngjyrat e saja. Jeta e saj ne shtepi ishte pa shprese. Babai i kishte vdekur kur ishte vetem tre vjec, ndrsa nena ishte gjithmone ne pikellim. Dhe ajo donte ta luftonte pikellimin dhe ta shendronte ne gezim. Kjo ishte qellimi i jetes saj. Deshironte ti bente te gjithe njerzit te lumtur dhe te qeshur.
Ah familja ime e dashur… shprehet ajo. Si femije nuk i paskesh kuptuar sepse mendonte se ata ishin pengesa sepse ishin tradicionale. Shume pak kishte ditur per familjen e saj deri sa u largua nga ata, dhe dashuria u be nje flake qe ende nuk eshte shuar. Kur shqipja vendosi te largohej, ndjeu mungesen e familjes. U miqesua me njerez nga te gjitha trojet, te cilet mund te zevendesonin familjen e saj. Sic thote nje fjale e urte “Vetem kur e humbim ate qe duam, e kuptojme sa shume e paskemi dashte”.
Liliana Pere- Deshiroj e dashur Shqipe te sjell ne vemendjen e publikut, kush eshte integriteti juaj i larte professional, dhe si ka vazhduar rruga e suksesit?
Dhe Shqipja vazhdon…
Edukimi im ishte shume interesant sepse une u rrita ne mesin e librave, tregimeve te gjyshes, tradites familjare. Gjimnazin e kreva ne Peje. Ishte gjimnaz klasik me shume rregulla. Pastaj fillova studimet ne deegen e farmacise, sepse babai im ishte farmacisti i pare shqiptar ne Kosove. Me pas familja me lejoj te vazhdoja studimet e fakultetit vetem nese shkoja ne farmaci. Une pranova dhe studjova farmacine dy vjet por u merzita shpejt dhe i nderpreva studimet. Pastaj studjova psikologjine dhe frengjishten, por nuk ndjeja se ishin lamite qe me benin te gjalle. Ma ne fund e gjeta, shkova ne fakultetin e filologjise ne Beograd dhe aty studjova gjuhen, letersine Shqipe dhe Anglishte. Aty dhe diplomova. Pra gjate gjithe rrugetimit tim te gjetjes se vehtes, une androja te ikja te shkoja ne Amerike. Dhe kur u diplomova, disa dite me vone ishte hapur nje konkurs per ndrim studentash ne Amerike, dhe une u pranova. Keshtu u largova nga familja per te dyten here dhe ika pas endrave te mija.
Ne Amerike pas shume e shume perpjekjeve dhe sfidave une pata fatin te vazhdoj studimet e larta. Perseri fillova te studjoja sepse fitova bursen ne njeren nga kolegjet shume te njohura Sarah Lawrence College, ku shume artiste te njohur kishin studjuar ne kete kolegj. Pasi kreva studimet ne nje aftat dy vjecar e gjysme vazhdova me studimet postdiplomike ne New York University. Me pas u punesova ne nje firme Editor & Publisher Co. Inc., qe quhej “Bibla e Gazetarise” dhe ishte e vetmja kompani qe merej me gazetaret dhe gazetari ne tere Ameriken. Aty punova 15 vite. Une gjithashtu kam vazhduar studimet per biznes dhe administrim ne Columbia University, si dhe kam shum trajnime profesionale nga vendet e ndryshme.
Liliana Pere:A ka ndjere Shqipja mbeshtetje permanente per qellimet e saja, profesionin dhe si kane qene keto raporte?
…Une kisha shume mbeshtetje nga miqte dhe dashamiresit qe i njoha ne Amerike. Kjo ishte nje mbeshtetje emotive e cila me nxiti te vazhdoja kah rruges se suksesit. Nga te gjitha sfidat e jetes, mbeshtetja e miqve dhe me vone e familjes ishte gjeja me e fuqishme dhe me e bukur ne jeten time. Une I doja shume, i doja te gjithe. Dashurija ishte energjija ime positive dhe une e shperndaja ate pakufi me te gjithe njerzit qe me rethonin. Pra dashuria u be edhe mjet komunikimi, edhe mjet sherimi dhe vizion i se ardhmes. E doja nje bote te bukur dhe me plot dashuri. Ashtu e shikoja, ashtu e krijoja. Pastaj dhe bursat qe i kam fituar per shkollim ishin nje mbeshtetje e forte. Edhe puna qe beja gjithashtu ishte mbeshtetje financiare. Pra une punoja nga dy pune te shumten e rasteve gjersa ne mbremje shkoja ne shkolle dhe ne wikend merresha me komunitetin.
Komuniteti Shqiptar ishte foleja ime gjithashtu sepse aty une e gjeja vehten. I perkisj atij, dhe deshiroja qe te gjithe te ngriheshim lart se bashku.
Liliana Pere: Si eshte Komunikimi me Shqiperine, me vendin tuaj dhe a deshironi te ktheheni? Sa nostalgji dhe dhimbje keni per vendin tuaj?
Shqiperia, Ah Shqiperia sa fort e desha dhe e dua. Une u ktheva vjet ne Shqiperi. Isha e angazhuar nga World Vision ne Tirane per nje Trajnim. U friksova teper per kete pune se nuk dija a do ja delja me sukses. Frigohesha per shkak te gjuhes sime te cilen e flas me dialect geg te Kosoves, pastaj 35 vite ne emigracion e kane bere te veten dhe natyrisht se kam harruar shum fjale. Por e mora kurajon dhe kur arrita ne Tirane dhe fillova trajnimin qe ne diten e pare e vendosa ta beja ne gjuhen Shqipe. Une nuk mundem t’ja u pershkruaj ndjenjat e mija, ishin sikur valet e detit Adriatik, vinin dhe riteshin pa nderprere. Mua te gjithe me pranuan me zemer te hapur, me priten te gezuar, dhe frika qe e kisha u zhduk. Gjuha ime ishte shume e kuptuar nga te gjithe. Shume pak bera gabime dhe te dy palet u dashuruam me njeri tjetrin. Une pata shume sukses me punen time ne Tirane me sistemimin e burave dhe te grave ne pune, me lidershipin, dhe manaxhmentin. Ata i pranuan sygjerimet e mija dhe me te vertete e beme nje hap shume pozitiv kah e ardhmeja. Te punoja ne Tirane per mua ishte sikur te diplomoja perseri. Sikurse isha diplomuar dikur nga shkolla e mesme ne Kosove dhe kisha ikur nga trolli. E tani isha kthyer ne troll dhe ja qendroja para popullit tim duke pritur a do me pranojne dhe a do diplomoja. Dhe kalova me sukses. Tani enderoj te kthehem ne Shqiperi perseri. Kam shume miq dhe kam deshire qe ti vizotoj perseri. Pra ne c’do rast qe do me jepet une do ve krahet dhe do fluturoj drejt Shqiperise.
Pa dyshim ty Liliana do te takoj me pa tjeter se je mikja ime me e re dhe ne Tirane do te bisedojme dhe me gjere per projektet e mia ne te ardhmen.
Liliana Pere: C’fare mesazhi keni per boten e gruas shqiptare?
Gruaja Shqiptare eshte e bukur, eshte e menqur, e kthellet, e bute, e dashur, me durim dhe me shume cilesi te tjera. Une doja t’ju them se gjeja me e shtrejte eshte Dashuria per vehten dhe pastaj per tjeret.
Ata qe nuk dijne ta duan vehten, ta respektojne vehten dhe ta ndihmojne vehten ata nuk dine ti bejne keto as per te tjeret. Gruaja Shqiptare gjithmone ka pase vlera te larta, dhe jam e deshiruar qe ne kur mos ti humbim keto vlera si edukimin, miresine, besimin, miqesine, familjen, kombin, kulturen e shume te tjera.
Tani me ndrimin e gjeneratave ne boten globale, edhe vlerat po zhduken dhe po mbetet nje zbrastire.
Gruaja Shqiptare kur nuk duhet me harru kush ashte dhe nga rrjedh. Ajo duhet te mburet me traditen, kulturen dhe edukaten e saj. Femra duhet ta ruaj bukurine dhe dashurine e saj e mos te krahasohet me askend perpos me vlerat e saja. Nje gje eshte shume e rendesishme per pavaresine e gruas eshte gjendja ekonomike. Kur gruaja ashte finaciarisht e pavarur ajo ashte gjithmone ne rruge te fuqizimit, dhe me lehte e ka ta baje drejtesine.
Gruaja nuk ashte krijuar per te duruar dhunen, ajo duhet besuar ne vehten ne krijuesin e saj dhe te drejtat e saja, dhe pastaj te fuqizohet, te edukohet dhe te pavarsohet. Ne kete rruge ajo do e gjeje lumturine dhe paqen shpirterore..
Falenderim nga Shqipe Malushi
Faleminderit znj. Liliana per biseden e ngrohte dhe te dashur qe patem , te falenderoj shume per punen e papertuar humane qe ben per njohjen e vlerave te grave shqiptare ne Bote. Shikoj se ju kete pune e beni me shume dashuri dhe per kushtim . Kur mos te harojne se dituria ashte liri dhe eshte fuqi.
Falenderim nga Liliana Pere
Ju faleminderit ju Shqipe Malushi gruaja me integritet te larte professional, paqesor, human dhe njerezor , je shembull pozitiv dhe i rralle. Historia juaj eshte nje mesazh i madh pozitiv qe ne si organizate ‘’GSHB’’ duam te japim, per te treguar se sa shume dashuri energji, pozitivitet dhe integritet professional, ka nje grua ne kapacitetin e saj ne brendesi , kur do te arsimohet, te ece , te luftoje , per lirine , te drejtat, humanizmin, familjen dhe Paqen ne Bote.
Nepermjet historise tuaj Une personalisht dhe GSHB sensibilizon dhe ndergjegjeson gruan shqiptare.
Ju faleminderit nga zemra e dashur Shqipe Malushi!
Te presim ne Tirane.
Intervistoi
Liliana Pere
Presidente e “Gruaja Shqiptare ne Bote”
Tirane 12.08.2015

SHQIPTARJA QË FITOI 18 KUPA NË 5 VITE DHE 3 VENDE TË PARA NË GREQI

by

Irena Anastasia Bregu, Balerina, në pesë vite fitoi 18 kupa. Ne vitin 2015 dhe 3 vende te para ne Greqi/
Interviste/Histori/suksesi
Profili i Irena Anastasia Bregu Histori/
Irena Anastasia Bregu eshte njé Shqiptare e arsimuar ne Universitet Greke shume te mira, ka punuar si specialiste kulture ne olimpiada te lojrave olimpike aq te pelqyera dhe relaksuese per te gjithe. Diplomohet gjate qendrimit ne Greqi si Pedagoge American-Stile A teacher of Dancing ne Universitet shume te mire, ka krijuar nje Universitet baleti dhe e miremenaxhon ate jo vetem si nje institucion artistik shkollor , por dhe shume edukativ nga pikpamja cilesore,duke qene kreative,kembengulese dhe njé pedagoge e mire, ne perditshmeri. Shkolla e baletit Irena Anastasia Bregu, në Greqi, e krijuar dhe drejtuar me profesionalizem nga zonja Irena Anastasia Bregu ka në aktivitetin e saj me shumë suksese vënde të para dhe cmime nderuese dhe plejada të tëra djemsh dhe vajzash të talentuar që pregatiten nga 7 pedagogë të aftë, për ti dhënë krahë talentit te tyre. Rreth 180 studentë ndjekin rregullisht mësimet në këte shkolle.Irena ndjehet e lumtur sepse puna e madhe nder vite ka bere te ngjise shkallet e suksesit artistik si balerine e mire, pedagoge e mire dhe si menaxhuese e mire. Ka marre pjese ne Konkurse te ndryshme ne te cilat ka marre Cmime te pare te dyte te trete d.m.th. brenda 5 vjetesh reth 18 kupa ne 2015 dhe 3 vende te para. Nderkohe shfaqjet e shkolles te cilat kane pasur shume sukses, rreth kater vjetesh ne shfaqet perfundimore kam bashkepunuar me profesore te njohur dhe te vleresuar ne Europe ne baletin klasik KOSTANTIOS MARTINES ne Tango Argentine DIEGO MANSTRANGELO, ne Salsa de cuban ELOE MORALES ne Hip-Hop ARIS MOSHKULLIS
Bashkebisedimi rreth histories se karrieres artistike ne Greqi
Pyetje:Liliana Pere: Di që ju tanimë jetoni ne Greqi dhe jeni një ndër balerinat mjaft profesioniste por dhe mjaft e vleresuar, Olimpiada hapjet ceremonike para lojrave Olimpike kane qene née ogur I mire per ju,mund të më thoni dicka më shumë rreth aktivitetitit tuaj, rreth fillimeve te para ?
Pergjigje- Irena Anastasia Bregu: Pasi mbarova shkollen e mesme Artistike profesionale Jordan Misjia dega koreografike ne Tirane ne 1990, ne fillimet e demokracise ne 1991 erdha ne Greqi.Punova 18 vjet ne Qendren Kulturore te qytetit Serres ne te cilin banova gjate gjithe kesaj periudhe, veprimtaria ime artistike eshte teper interesante bashkepunime te ndryshme ne lidhje me Olimpiada hapjet ceremonike para lojrave Olimpike te cilat kane te bejne me ministrin e Arsimit dhe te cultures etj. Si dhe shume shfaqie te ndryshme qe zhvillonim ne qytet dhe jashte tij si Qender Kulturore, gjithmone ne lidhje me profesionin tim.
Pyetje: Irena ju vendoset te diplomoheni ne nje shkolle baleti , si ju lindi kjo ide ? Moret frymezimin dhe fillesat e para nga lojrat olimpike?Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me artin cfarë ju pëlqen tjetër të ushtroni apo ti përkushtoheni?
Irena Anastasia Bregu:Gjate kohes qe vendosem ne Greqi 1998 martohem me nje Grek , ndertoj familje dhe kemi nje vajze 12 vjece. Shikoja qe me mungonte dicka me rezultate zhvilloj studimet ne Athine per specializimin e kercimit Latino-American,
Ne vitin 2001 Dipllomohem si Pedagoge American-Stile A teacher of Dancing. Gjate kesaj periudhe zhvillova veprimtarine artistike ne Qendren kulturore te Qyteti.
Pyetje:Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me artin fushen akademike Si lindi ideja per te zhvilluar Shkollen e Larte per Profesore Baleti ?
– Irena Anastasia Bregu:Per mua me vone ishte shume e domosdoshme te krijoja dicka me cilesore sipas ideve qe une kisha ne lidhje me artin e kercimit. Lindi ideja per te zhvilluar Shkollen e Larte per Profesore Baleti ne Greqi.Vazhdova studimet ne Selanik dhe diplomohem ne 2010 ne Athine Diplome Shteterore nga Minisria e Arsimit dhe Kultures.Vendos te hape shkollen time per nje piksynim me cilesor ne lidhje me profesionin. Hape shkollen time ne Gusht te 2007 e cila eshte Shkolle baleti e njojtur nga Shteti dhe nga Ministria e Arsimit dhe Kultures.
Pyetje:Si eshte menaxhuar karriera juaj artistike deri tani….A keni pasur bashkpunime qoftë me personalitetet Greke qoftë dhe me balerinët tanë me fame aty dhe si jeni vleresuar?
Irena Anastasia Bregu:Ne shkolle kam programuar:Kercime si Ritmik pedagogjike – Balet – kercim Contemporary -Tzaz- Hip-Hop -Salsa-Tango Argentino. Me pak fjale u mundova te specifikoja llojet e kercimit duke ardhur ne bashkepunim me Profesore nga me te degjuar dhe secili i specializuar per kercimin te cilin zhvillon. Ne shkolle kemi krijuar klasa te tilla te cilat marrin pjese ne Konkurse te ndryshme ne te cilat kemi marre Cmime te pare te dyte te trete d.m.th. brenda 5 vjetesh reth 18 kupa ne 2015 dhe 3 vende te para. Nderkohe shfaqjet e shkolles te cilat kane pasur shume sukses, rreth kater vjetesh ne shfaqet perfundimore kam bashkepunuar me profesore te njohur dhe te vleresuar ne Europe ne baletin klasik KOSTANTIOS MARTINES ne Tango Argentine DIEGO MANSTRANGELO, ne Salsa de cuban ELOE MORALES ne Hip-Hop ARIS MOSHKULLIS nxenes nga shkolla e mesme kombetare te Tiranes si dhe me profesor Shpetim Dajci i cili eshte profesor ne shkollen e Baletit Tirane . Dy shfaqiet e fundit 2014, Ender e nje nate vere dhe 2015 Hirushia ne nje version me modern kane qene shfaqje dhe jane mirepritur dhe duartrokitur shume nga populli grek dhe bashkeatdhetaret tane. Ne shkolle kemi femije nga mosha 3 deri ne moshen 16 gjithashtu dhe cikle per te rrinjte nga mosha 18 deri 55-60. Ne keto moment kemi reth 200 student mosha tendryshme.
Kemi dale ne Gazeta te qyteti ne revista te ndryshme. …
Baleti eshte njé gjini e veshtire arti fuqia e fjales jepet me gjuhen dhe performance e kercimit,por qe e deshirojne te gjithe sepse ai fal emocion pozitiv, ndjenjat, te bukuren , kostumacione me kolore te bukur, kulturen dhe zhdervjelltesia e levizjes muzikale …Intervista me ju ishte me nje labirint artistik, ku exploron dhe gjen te bukuren ,kembenguljen dhe inteligjencen per te arritur c’do dite dhe me shume persosmeri, fleksibilitetin dhe edukimin mesimor artistik balerin dhe transmetimin e vlerave artistike tek brezi i ri i talentuar.
Liliana Pere: Ju faleminderit gruaja e suksesshme Irena Anastasia Bregu. Ishte nje kenaqesi bashkebisedimi me ju.
Ju uroj suksese nga zemra.

Bisedoi: Liliana Pere
Presidente
Gruaja Shqiptare ne Bote