Nga Astrit Lulushi/

Lufta e parë e madhe për liri zhvillohet në sferën e mendimit. Historia e njeriut të civilizuar është historia e konfliktit të pandërprerë midis lirisë dhe tiranisë. Çdo fitore për lirinë është hap i ri drejt progresit. Kështu, përparimi mund të matet nga sasia e lirisë së fituar. Jo, si je? por, sa liri ke? – kjo duhet të jetë pyetja e parë që duhet t’i bëhet sot njeriut. Autoriteti nuk ka besim tek liria. Ai mendon se njerëzit kanë nevojë për kontroll, madje të fortë.  Liria beson se njeriu rritet më mirë ndërsa fiton gjithnjë e më shumë liri. Liria e mendimit nxit njohuritë e për të njohur të shkuarën, jetuar të sotmen e planifikuar të ardhmen.  Kush mund ta bëjë këtë më mirë sesa njeriu që mendon i lirë? Tirania proteston, dhe hap zyra për të menduar për njerëzit. Fama (personaliteti, karakteri) krijuar me punën e tjetrit është famë e vjedhur, i ngjan njeriut të keq që gjithmonë është në përndjekje e përgojim të njeriut të urtë. Forca e të keqes është e fuqishme, sepse të këqinjtë janë të shumtë. Kjo e bën mirësinë të jetojë si peshku në thellësi. Mundësia e ndëshkimit nëse  del në sipërfaqe është e rrezikshme. Kështu edhe njerëzit shtyhen të keq-interpretojnë e keq-zbatojnë edhe ligjet më të mira.