Nga Oralda Lahe/
Njeriu nga natyra është egoist por më e keqja mbetet megalomania. Nuk mund të bëhemi moralistë jemi në një varkë të gjithë. Fatkeqësisht ndjeshmëria më shumë seç duhet të bën të vuash. Njeriu i brishtë, i egër, tinzar, i moralshëm, i pamoralshëm, krenar, i urtë. Ja që ekziston nuk mund ta mohojmë por veset, eh si t’i ndryshojmë. Njerëzit nga vetë natyra priren të kenë ego por kur ajo bëhet pjesë e megalomanisë është e dëmshme. Përpjekja për të realizuar qëllime, dëshira të çon në korsinë e gabuar gjë që dëmton. Në profesionet që kemi apo nga e thënë ndryshe në jetë përballemi me natyra të shumta njerëzore. Nuk besoj se nuk keni takuar të paktën një person të tillë pa përmendur emra por duke u ndalur tek vesi që e shoqëron fenomenin. Çudërisht ky i fund lind bashkë me natyrën njerëzore por dukja më tepër merr një tjetër përcaktim. Të jesh i zoti, i vlerësuar në jetë dhe profesion nuk është asapk e lehtë. Kërkon punë dhe zotësi të bësh sikur je i tillë është thjesht megalomania. Të jesh i vlerësuar nuk nevojitet mburrja apo disa ide që bluhen në kokat tona. Mund të jetë një moment i delirit por është e pafalshme të bëhet lajtmotiv i ditës apo jetës së përditshme. Pushteti i fjalës ka rëndësië por kur ka vetëm mburrje atëherë ka zhvlerësim të saj. Megalomania nuk është asgjë tjetër veçse një ves që shoqëron personat e të gjitha shtresave sociale. Dëshira për të bërë më të mirën mbetet një përpjekje e cila kërkon një mundim të madh drejt rezultatit. Ne njerëzit jemi të tillë, përpiqemi të kemi vlera por gabojmë duke zgjedhur korsinë e gabuar në momentin kur devijojmë nga sjelljet pozitive. Të gjitha veset janë shqetësuese por ekzistojnë dhe nuk mund t’i mohojmë apo zhdukim me anë të fjalëve. Dyzimet e veseve të cilat përbëjnë dhe sinonime në gjuhën shqipe është vështirë t’i ndash, Në këtë diktonomi është vështirë të bësh dallime pasi ndryshimi mbetet vetëm gjuhësor. Në këtë rast nuk na nevojitet niveli dhe analiza gjihësore por vesi i përmendur megalomania. Vetë veset lulëzojnë nuk mund të themi se janë shtuar apo zvogëluar. Janë të pranishme në çdo kohë dhe epokë. Askush nuk i shpëton veseve megjithatë sa të ketë njerëzim do të ekzistojnë. Njerëzit dhe veset bashkëjetojnë nuk shpiken apo largohen. Ekzistojnë kudo me praninë e tyre të shtuar apo disi të zbehur. Tanimë megalomania është një korsi e gabuar e rrugës njerëzore.