Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

19-vjeçarja Shqiptare, deputete në Zvicër

by

Zgjedhjet e fundit në Glattbrugg do të sjellin një deputete 19-vjeçare, e cila është deputetja më e re – jo vetëm shqiptare – në historinë e kësaj komune. Vetëm para një viti ishte anëtarësuar në radhët e SP-së, por me shpejtësi zuri hapin në politikë duke arritur që të fitojë më së shumti vota në mesin e të rinjve. Zëri i saj tash do të dëgjohet edhe në Parlamentin e Glattbruggut.Në përbërjen e kaluar SP-ja në Glattbrugg kishte pasur vetëm shtatë ulëse në Asamble, ndërsa tani, pas zgjedhjeve të fundit, i kanë mbetur gjashtë sish.

“Me vota jam radhitur e shtata, mirëpo edhe dy muaj njëri kandidat nga SP-ja e liron vendin për mua”, thotë për AlbInfo politikania e re, e cila shprehet të jetë më e votuara nga shqiptarët. “Edhe nga zviceranët mendoj që kam marrë vota”.Prej 16 mijë banorëve sa janë gjithsej në Glattbrugg, diku 2500-3000 thuhet të jenë shqiptarë.Jeta e Qëndresa Sadriut është me mjaft angazhime. Ajo përpos që punon si ndihmëse e stomatologut, në të njëjtën kohë ndjek mësimet e maturës. Ndërsa, ajo që e bën të dallohet nga të tjerët është angazhimi humanitar për t’i ndihmuar fëmijët që janë të sëmurë nga kanceri.

Përveç këtyre angazhimeve, Qëndresa tashmë ka filluar edhe një rrugë të re: me plot besim thotë se do të mundohet që në këto katër vjet të bëjë diçka për banorët e Glattbruggut. /AlbInfo/

 

Saimir Pirgu: “Dua më shumë Shqipërinë”, në Televizionin e Zvicrës

by

Në përfundim të emisionit, Saimir Pirgu lë vulën e tij duke kënduar këngën „Dua më shumë Shqipërinë“, me të cilën entuziazmon publikun dhe nikoqirin e tij, Aschbacher /
Tenori i famshëm shqiptar, Saimir Pirgu ka qenë pak ditë më parë mysafir në emisionin shumë të popullarizuar të televizionit publik të Zvicrës (SRF1) Aeschbacher show. Në një prezantim që moderatori Aeschbacher i bëri Pirgut, u shpreh veç tjerash se ai ka bërë një karrierë „përrallore e të rrufeshme“, duke mbërritur për pak vite në lartësinë e yjeve të operës së sotme botërore.
„Me 22 vjet Saimir Pirgu feston suksesin e tij në festivalin e Salzburgut, Austri. Ndërkohë, sot, Pirgu 31 vjeçar është bërë tashmë tenor i famshëm. Pak ditë më parë ai ka kënduar në krah të Placido Domingos dhe Diana Damrau në shtëpinë e operës të Nju Jorkut „Metropolitan“, ndërsa gjatë muajit maj ai është i pranishëm në shtëpinë e operës në Cyrih me „Traviata-n“ e Verdit“.
Në emisionin e përmendur, Pirgu imponohet me spontanitetin e tij dhe thjeshtësinë prej artisti të madh që nuk i pëlqen pozat por paraqitet ashtu si është. Ai, duke folur me një gjermanishte të mirë, evokon fillimet e tij në muzikë, në Shqipërinë komuniste, kur e kishin zgjedhur të shkollohej për violinë. Por më vonë ai ka parë se violina nuk kishte qenë zgjedhja e tij dhe ka zbuluar pasionin e madh për këndimin operistik.
Pirgu më tutje flet për kohën e fillimit të studimeve në Bolzano (Bozen) të Tirolit jugor (Itali), për peripecitë e tij si një student i varfër nga Shqipëria. Por, në saje të angazhimit dhe talentit të rrallë, ai shumë shpejt mbaron shkollimin muzikor. Madje, aq shpejtë sa që edhe prindërit e tij, laikë në muzikë, dyshojnë se mos ai po merrej me punë të këqija, atje në Itali. Sidoqoftë, Saimiri i bind ata se është bërë këngëtar i operës, vetëm kur i fton të marrin pjesë si shikues në festivalin e Salzburgut.
Në përfundim të emisionit, Saimir Pirgu lë vulën e tij duke kënduar këngën „Dua më shumë Shqipërinë“, me të cilën entuziazmon publikun dhe nikoqirin e tij, Aschbacher.(Albinffo.ch)
http://www.srf.ch/player/tv/aeschbacher/video/saimir-pirgu?id=491292f4-7a9a-4df0-b4f8-9638cff36201

Vazhdon të pasurohet projektstrategjia për diasporën

by

Shkruan Vjosa Gervalla/Gjeneve/

Me krijimin e Ministrisë së Diasporës, qeveria kosovare bëri një hap drejt qytetarëve të saj jashtë vendit. Përveç mirënjohjes të rolit thelbësor që luajti në mbrojtjen dhe mbështetjen e Kosovës, diaspora kosovare vazhdon të jetë një shtyllë e palëvizshme për zhvillim e mirëfilltë të saj. Që nga hapat e parë të kësaj ministrie, entuziazmi dhe skepticizmi u ndëshkuan me kupa plot pesimizëm ose optimizëm, ndërsa disa të tjerë vëzhgonin rrugën e saj pa kuptuar se ku do t’ia dalë kjo ministri. Albinfo.ch ka përcjellë me një vëmendje të veçantë zhvillimin e kësaj ministrie të sapothemeluar, e cila duket të ketë synim parimor moshumbjen e kontaktit me popullatën e saj jashtë vendit. Dalëngadalë, kjo ministri po mundohet të hartojë sa më fisnikërisht projekte, të cilat u përgjigjen sa më mirë kërkesave dhe nevojave të diasporës.
Kësaj radhe qytetarët shqiptarë të rrethinës frankofone të Zvicrës ishin të ftuar në Konsullatën e Gjenevës. Konsulli Benjamin Nikoliqi mirëpriti të interesuarit dhe hapi mbledhjen, duke ftuar të pranishmit të mos koncentrohen në vërejtjet e drejtshkrimit, por në ato përmbajtjesore. Përfaqësuesit e ministrisë si dhe grupi punues me të hyrë në bisedë nënvizuan gatishmërinë e tyre për të dëgjuar pikëpamjet e çdo qytetari në lidhje me fuqizimin, plotësimin dhe pasurimin e strategjisë kombëtare të Diasporës. Ashtu siç kishte ndodhur edhe në Cyrih një ditë më herët (shih «Konsultim publik me mërgimtarët kosovarë të Zvicrës»),  të pranishmit kishin ardhur për të shprehur mendimet e tyre për draftin e hartuar në Kosovë me titullin “Koncepti i projektstrategjisë për diasporën dhe mërgatën 2013 – 2018“.  Ky dokument mund të shkarkohej nga albinfo.ch, ku ishte botuar edhe ftesa për këtë ngjarje.

Çfarë përmban ky koncept? I hartuar me mbështetje dhe ndihmën e institucioneve të ndryshme, siç janë IOM, UNDP, Instituti Albanologjik i Kosovës dhe Agjencia e Statistikave e Kosovës, ky projektkoncept do të marrë karakterin e tij final vetëm pasi diaspora dhe mërgata shqiptare të ketë dhënë fjalën e saj të fundit. Me ç’ rast një sërë takimesh janë paraparë kudo që janë shqiptarët për të dëgjuar shqetësimet dhe pikëpamjet e tyre në lidhje me organizimin e të ardhmes së kësaj ministrie. Dëgjimet kanë filluar në Gjermani dhe do të përfundojnë në New York më 28 prill.  Ministri Makolli rikujtoi se vijat e trasha të drejtimit të këtij procesi tashmë  janë vendosur, por plotësimi i tij duhet të bëhet me një vizion afatgjatë. “Nuk guxojmë të hartojmë politika afatshkurtra dhe pastaj të shohim se kemi bërë gabim. Kjo strategji duhet të parashohë se çfarë duhet të jetë zhvillimi i mërgatës sonë edhe pas 10 ose 15 vjetëve”, tha ai. Duke iu drejtuar mysafirëve, ministri Makolli tha që kjo bisedë nuk duhet të anashkalojë fushën e informimit, e cila patjetër duhet të jetë pjesë e përmbajtjes të strategjisë.

Promovimi i të drejtave politike dhe civile, ruajtja e identitetit dhe fuqizimi i lidhje me diasporën, integrimi i pjesëtarëve të diasporës në shtetet ku jetojnë si dhe lehtësimi i përfshirjes së diasporës në zhvillimin socio-ekonomik përbëjnë katër shtyllat themelore të këtij drafti.

Që në hyrje të pranishmit biseduan rreth kushteve të shtetësisë kosovare, kushte të cilat duhet të jenë sa më të lehta, në mënyrë që gjeneratat e dyta dhe të treta të gëzojnë mundësinë që fëmijët e tyre të mbajnë ose të marrin lehtësisht shtetësinë kosovare.
Por ajo që u bë pjesë e debatit ishte dobia e përfaqësimit të diasporës në Parlamentin e Kosovës. Si mund të përfaqësohet diaspora kaq e gjerë dhe e larmishme me vetëm disa deputetë. Edhe pse parimisht qëllimi vlerësohet sikur të jetë i dobishëm, përfaqësimi politik i diasporës në Parlamentin e Kosovës shtron disa pyetje të  efikasitetit. Për disa të pranishëm, deputetët e diasporës nuk do të jenë një instrument i fuqishëm. Ky mekanizëm përfaqësimi duket sipërfaqësor dhe vë pluhur në sy, duke krijuar iluzionin se diaspora do të ketë mjete për të ndikuar në politikat qeveritare. Duket i parealizueshëm, vetë organizimi i zgjedhjes së deputetëve të një diaspore e shthurur, një organizim i cili do të jetë shumë i rëndë dhe i ndërlikuar, kur merret parasysh numri dhe shpërndarja e madhe e diasporës kosovare. Por, ajo që brengosi më së shumti të pranishmit ishte fakti se nëse mërgata zgjedh deputetët e saj, ajo humb automatikisht të drejtën e zgjedhjes në vend (Kosovë). Fuqia e këtyre deputetëve zbehet aq më tepër kur parashikohet se këta të fundit të jenë apolitikë në një mes ku koalicionet japin peshë vendimtare.

Përfaqësuesit e LAPSH-it shprehën shqetësimin e tyre në lidhje me politikat për promovimin e mësimit plotësues në gjuhën shqipe. Pavarësisht përkushtimit të madh dhe organizimit të mirëfilltë të LAPSHI-it në Gjenevë, numri i nxënësve shqipfolës është në zbritje e sipër. Përfaqësuesit e LAPSH-it kërkuan që RTK-ja t’i japë një kohë të caktuar këtij lëmi, të bëjë publicitet për mësimin e gjuhës shqipe në mënyrë që të nxitet interesi për mësimin e gjuhës. Duhet patjetër të mendohen dhe të ndërtohen mekanizma institucionalë joshës në favor të rritjes së numrit të nxënësve për mësimin plotësues.

Në formë të bisedës së lirë, të pranishmit prekën tri orë të tëra temën e shtetësisë, përfaqësimit politik të diasporës, të mbrojtjes së identitetit nëpërmes mësimit të gjuhës amtare, si dhe problemet në lidhje me regjistrimin e popullatës kosovare jashtë dhe brenda Kosovës. Edhe pse numri nuk ishte shumë i madh, debati solli pikëpamje të reja për përgjegjësit e hartimit të këtij dokumenti. Lulzim Dragusha (Këshilltar i ministrit Makolli), Hysen Matoshi (Instituti Albanalogjik i Kosovës), Mustafë Xhemajli (zv. Ambasador në Zvicër) dhe Avni Kastrati (Agjencia e statistikave të Kosovës), u nisën me një valixhe idesh, por edhe vërejtje në lidhje me plotësimin e draftit të lartpërmendur. Të gjithë të interesuarit që nuk kishin mundësi të jenë prezent mund të dërgojnë edhe me shkrim propozimet e tyre. Sepse, edhe pse mbetët shumë për t’u bërë, të paktën themelet duket se po ndërtohen nën vëzhgimin e drejtpërdrejtë të diasporës.(Kortezi Albinfo.ch)

 

NJË EKIP I MADH ZJARRFIKËSISH SHQIPTARË NË ZVICËR

by

Zjarrfikësit shpesh portretizohen si heronj, sidomos në raste të tilla kur vendosin jetën e tyre në rrezik për të shpëtuar të tjerët.Një portretizim i tillë vjen në albinfo.ch, por jo për ndonjë zjarrfikës hero, por për ekipin më të madh që përbëjnë shqiptarët në këtë shërbim në Zvicër.Janë pak qytetarë me prejardhje të huaj, të cilët i bashkangjiten këtij profesioni sa të rrezikshëm, aq edhe fisnik.Nuk bëhet fjalë për 100, tash për tash janë vetëm shtatë zjarrfikës shqiptarë në Opfikon të Cyrihut, por nëse krahasohet me numrin e të huajve që i bashkangjiten këtij shërbimi vullnetarë, është megjithatë inkurajues për të motivuar edhe të tjerët që të veshin rrobat e zjarrfikësve.Për komandantin e kësaj njësie zjarrfikësish ku shërbejnë shqiptarët në Opfikon të Cyrihut, zviceranin Chritian Stieget, nuk ka edhe shumë rëndësi se a janë të huaj apo zviceranë në ekipin e tij.„Për mua është kështu. Ka njerëz që janë zjarrfikës dhe jozjarrfikës. Për mua nuk luan rol se a janë me prejardhje të huaj apo jo. Të gjithë njerëzit që janë këtu i kryejnë punët e tyre, kjo është me rëndësi. Dhe nuk ka dallime se a janë zviceranë apo të huaj. Në vendet e tjera nuk e di sa janë aktivë personat me prejardhje të huaj. Ai thotë se edhe shërbimet e tjera të zjarrfikësve në rrethinë kanë në ekipet e tyre të huaj, si Rümlang, Walisesln“, ka deklaruar për albinfo.ch Stieget.Por, ndryshe i ka motivuar bashkëkombësit e tij shqiptarë Agim Kalludra me prejardhje nga Klina e Kosovës, i cili ishte i pari që iu ka bashkëngjitur njësitit të zjarrfikësve në Opfikon.Nënoficeri shqiptar doli vullnetar në vitin 2000 për të kryer këtë punë dhe falë përkushtimit të jashtëzakonshëm që tregoi gjatë këtyre viteve, arriti të ftonte në ekip edhe dy vëllezërit dhe djalin e tij 13 vjeç.

Janë gati një familje e tërë zjarrfikësish shqiptarë.

Kalludra ka bërë stërvitjet në mënyrë të vazhdueshme dhe është në gjendje sa herë që të jetë i ftuar të shpëtojë njerëzit nga flakët dhe nga rreziqet e tjera të papritura.

„Përveç që duhet të jetë obligim qytetar, unë mendoj se edhe duhet të kenë interesim për këtë profesion“, tha Kalludra.

Ai gjatë kësaj periudhe që ishte në shërbim të zjarrfikësve shpesh është përballur edhe me situata të trishtueshme.

„Trishtimi më i madh për zjarrfikësit është kur dëgjojnë fjalën „ndihmë“, do të thotë jemi para sfidës për të shpëtuar jetë apo jo njerëzish“, rrëfen zjarrfikësi shqiptar.

Kalludra ka përjetuar ngjarje të tmerrshme. Ai thotë të ketë parë pjesë të trupit të viktimave nga aksidentet, ndërsa flet edhe për rastet kur i kanë nxjerrë të gjallë njerëzit nga zjarri.

„Ne stërvitemi për këtë punë. Janë deri 30 alarme që pranojmë për ndihmë brenda vitit. Të gjithë ikin nga zjarri, e ne hyjmë në zjarr. Është ndjenjë tepër e mirë kur arrijmë t’i nxjerrim të gjallë njerëzit që janë ngujuar nga zjarri“, thotë Kalludra.

Ai thotë të ketë mësuar shumë në kryerjen e këtij shërbimi dhe për këtë arsye i kishte sugjeruar edhe djalit të tij 13-vjeç që të bëhet zjarrfikës.

„Më mirë të jenë këtu në shërbim të qytetarëve, sesa të humbin kohë para kopjuterit. Këtu mësojnë shumë, në raste të rreziqeve, si të bëhet reanimimi, etj“, tha Kalludra.

Përveç Endil Kalludres, nga zjarrfikësit më të ri në ekip (jugendfeurwehr) është edhe Atdhe Mehmeti nga Gjilani, që është motivuar të jetë pjesë e ekipit të zjarrfikësve në Opfikon.

Atdheu tha se dëshiron të bëhet IT, por paralelisht do të vazhdojë të kryejë vullnetarisht edhe profesionin e zjarrfikësit.

„Pasi jam konsultuar me prindërit, kam vendosur të bëhem zjarrfikës për të bërë diçka për qytetarët zviceranë që kanë bërë shumë për ne“, tha 14-vjeçari nga Gjilani.

Si ndjenjë të mirë e përshkruan kur iu ndihmon njerëzve në rast zjarri apo aksidenti edhe zjarrfikësi tjetër, Skender Morina, i cili bashkë me Agimin ishin të parët që veshën uniformën e zjarrfikësve në Opfikon.

„Ne ndjehemi krenarë që kaq shumë shqiptarë kontribuojnë vullnetarisht në njësitin e zjarrfikësve të Opfikonit“, tha Morina.

Është vështirë t’i takosh të gjithë zjarrfikësit shqiptarë bashkë në shërbim të zjarrfikësve. Ishte stërvitja vjetore (Schlussübung) që kishte bërë bashkë të gjithë zjarrfikësit në Opfikon. Ata kanë treguar në këtë stërvitje për profesionalizmin e tyre para autoriteteve lokale dhe të sigurisë. Në njësitin e zjarrfikësve në Opfikon aktualisht shërbejnë më shumë se 80 persona vullnetarë.

Qytetarët me prejardhje të huaj janë pak të përfaqësuar në njësitet e zjarrfikësve në Zvicër, për këtë arsye shpesh edhe bëhet thirrje që edhe ata të jenë pjesë e këtij shërbimi.(kortezi albinfo.ch)

 

PLAGET E DHIMBJES

by

Ketu gjithçka është e qetë, zë i gjallë nuk dëgjohet, por prapëseprapë unë, gazetari dhe fotografi zviceran, të cilët me shoqëruan për albinfo.ch, ndihemi të ndrydhur nga pesha e dhimbjes që mbretëron para derës së të ndjerit, Gëzimit, 29-vjeçar.

Laurent-i, gazetari zviceran, vështron palët e këpucëve të radhitura para derës në fjalë, dhe nga numri i shumtë i tyre rrëqethemi. Zemra ime nuk zë vend prej rrahjeve që nxitohen nën ushtimën e dhimbjes, këtu dikush ka marrë jetën e dikujt tjetër. Babai i të ndjerit hap derën, ndërsa djali i tij më shikon ngulshëm, buzët e tij i dridhnin tërë shprehjen e fytyrës. Në shenjë përshëndetjeje, shtrëngoj fort dorën e babait sikur për të ngrirë heshtjen e varrës. Për një çast harrova gazetarët pas meje, sytë e babait më kujtuan trishtimin që kam parë shumë herë në sytë e prindërve shqiptarë të të njëjtës moshë, prindër gjithnjë të detyruar të pajtohen me fatin katil. Vëllai i të ndjerit qëndronte pas babait, ai mezi mbante derën e hapur. Haberi i zi kishte kapluar fuqinë e tij, tronditja e bënte të mbajë me zor edhe trupin e tij. Më pas gratë punonin në heshtje, dukej që zëri i pamjes ishte fikur, sikurse nuk duhej prishur gjumin e të ndjerit.

Shpjegoj me shumë vështirësi që ne, albinfo.ch në bashkëpunim më shtypin zviceran deshëm të takojmë familjen për të ndarë dhembjen dhe për ta kuptuar situatën. I tregoj se hapi ynë kishte për qëllim t’u japim mundësi lexuesve shqiptarë dhe zviceranë të vetëdijesohen për këtë fatkeqësi. Pak para se t’i gaditet zëri, babai afrohet: «Të shtunën nisem për Kosovë, shpinë e kam plot. Nuk mund t’ju flas shumë gjatë. Familja ime është e qetë dhe pa probleme. Ne kurrë nuk kemi qenë të njohur nga policia për dhunë apo gjëra të tilla. Po nuk po mjaftuaka për t’i ikur të keqes».

Nuk mjafton…

Para se të tërhiqemi, sërish shtrëngoj me zemër dorën e babait të vjetër, të cilit dukej që edhe shpirti iu kishte tharë.

Laurent-i, gazetari zviceran, largohet me mua. Ndërkohë, duke zbritur në ashensor me thotë: «Çfarë burri, plot dinjitet ishte ky baba, qëndrimi i tij stoik më ka befasuar pa masë. Si është e mundur që gjëra të tilla të prekin njerëz kaq të butë».

Edhe pse fjalët më mungojnë, mendimet nxitohen njëra pas tjetrës dhe vështroj me shumë pikëllim se për një shtresë të popullit shqiptar plumbi vazhdon të jetë armë e komunikimit. Si të mos më shkojë mendja te puna e palodhshme e Anton Çetës dhe akolitëve të tij. Më kujtohen dhomat e stërmbushura me burra të mbledhur për të luftuar dhunën në mes të shqiptarëve në diasporë për hir të popullit dhe familjes.

Nisemi, gazetari, fotografi dhe unë, me plot pyetje në krah dhe zemrën e luhatur. Pas nesh qëndron ndërtesa ku një familje e tërë është dërrmuar në shpirt, nëna, babai, vëllezërit, motra, bashkëshortja dhe tri drita të syve, dy vajza (1 dhe 7 vjeç) dhe një djalë 5 vjeç.

Familja Hasani tregon adresën e varrimit të Gëzim Hasanit

Familja Hasani njofton të gjithë miqtë, shokët dhe dashamiret saj që me rastin e

vdekjes tragjike të djalit, vëllait, babait të tyre,

Gëzim Hasani

varrimi do të bëhet në ora 14:00,
të shtunën me 3 nëntor 2012
në fshtin Godanc të epërm,
Komuna Shtimë.

 

Vritet kosovari 29 vjeçar në rrethana misterioze

Në një garazh në Chavanes-pres-Renens të kantonit Vaud, në afërsi të Lozanës është gjetur kufoma e një 29 vjeçari të vrarë. Fjala është për një shtetas zviceran me prejardhje kosovare, njofton policia.Në trupin e të vdekurit janë gjetur disa projektile. Policia është njoftuar për rastin të hënën në orën 15.40, thuhet në një komunikatë të Policisë së Kantonit Vaud, e cila e kishte gjetur trupin e të vdekurit të shtrirë në garazh. Në oborr ndodhej vetura e tij, motori i të cilës vazhdonte të ishte i ndezur.Policia është dujke ndjekur disa pista të krimit, ka thënë një zëdhënës i saj për mediet zvicerane. Viktima nuk ka qenë e njohur për policinë deri më tash. Kufoma e tij do t`i nënshtrohet obduksionit.30 policë me dy qen gjurmues kanë vëzhguar të martën terrenin ku është gjetur i vrari por nuk kanë gjetur asnjë indikacion. Policia shpreson se do të ketë të dhëna rreth vrasjes pas shpalljes së kërkimit të dëshmitarëve të rastit.

Kunati, vrasësi i kosovarit në Renens

Pak pas vrasjes, hetuesit e Policisë në Vaud kanë identifikuar të dyshuarin për vrasjen në Renens. Në bazë të hetimeve dhe intervistave me dëshmitarët, hetimet kanë çuar te autori i dyshuar për vrasjen, në një apartament në La Chaux-de-Fonds.
Këto informacione i janë dhënë policisë së Neuchâtel-it, të cilët natën rreth orës 11:30 edhe e kanë arrestuar të dyshuarin dhe katër persona të tjerë.
Një armë që i përkiste të dyshuarit është gjetur në banesën në La Chaux-de-Fonds.
I dyshuari është një kosovar 27-vjeçar, banor i qytetit të Lozanës, i cili është marrë në pyetje nga policia e Vaud-it. Ai ka pranuar se ka kryer vrasjen duke qëlluar tri herë me armë në drejtim të viktimës, i cili ishte kunati i tij. Sipas hetimeve paraprake, mosmarrëveshjet familjare ishin motivet e këtij rasti në Lozanë.(Kortezi Albinfo.coh)