Nga Sokol Demaku/

Vapë qershori, si çdo here në vendet ballkanike ku temperatura në këtë kohën arrin maksimumin e saj dhe ku dielli çdo gjë përcellon. Njeriu ndjen aromën e vapes, ndjen edhe ate që ne na mungon në veriun e largët ku trupi ynë ka nevojë për rrezet e diellit.Jemi në Tiranë së bashku me dy poete dhe shkrimtare të njohura në letërsinë suedeze, të cilatë kanë shprehurë dëshirën të janë se bashku më ne për një javë në disa qytete shqiptare për tu njohur me vendin tonë, potë, poete, si dhe me kulturën dhe traditën shqiptare.

Dita e pare e vizitës është plotë e ngarkuar me vizita, por kalohet dhe i bëhet ballë tempertaurës me mbi dyzet gradë. Miket suedeze na thonë se është kënaqësi të jesh me njerëz të tillë me kulturë dhe pasion për librin dhe letërsinë.

Ka ditë që me mikun tim nga Suedia Hamit Gurguri kishim caktua një takim me një poet, shkrimtar por edhe me profesion prej ish Diplomati të rryer shqiptar në kohët më të veshtira si ai vet thotë të diplomacisë shqiptare në shekullin e kaluar.

Është një e hënë pas dite, nga ora tetëmbdhjetë, por ende ndjehet vapa dhe zhega si thonë vendësit këtu edhe pse mbrëmje. Ne mësyjmë Hotel Tirana me mikun tim Hamit Gurgurin për të takua mikun tonë të përbashkët Besnik Mustafaj.

Marrim ashensorin dhe ngjitemi në katin e dytë në Terrasen e Hotel Tirana, shofim në një kend në një tavolin na pret me buzagaz miku ynë duke mbëshjtellë një cgare nga kutija e tij e duhanit. Na vëren dhe shofim se në fytyrën e tij njeriu shef një ndjenjë gëzimi, e kjo shprehet edhe tek ne sepse takojmë për të parën herë një shkrimtar, poet por ajo çka është më më vlerë një Diplomat prej diplomati të shtetit shqiptar të shekullit të kaluar kur nuk ishte lehtë të bëhej diplomaci në Europën e trazuar.

Mirë se erdhët në Tiranë! Është fjala e parë e mikut tonë.

Me falni po unë jetoj në periferi të Tiranës, atje buz Dajtit në Priskë dhe kështu që shumë pak jam në qytet. Më pëlqen fshati, natyra dhe njerëzit atje. Natyra është idilike, e pa prekurë, e pastër dhe të jep jetë. Kam një shtëpi atje, pakëz tokë ku merrem me pemët dhe perimet që kultivojë në truallin tim, ku kalojë kohën më shumë kënaqësi.

Atje ndjehem i qetë dhe më pelqen që të jem i shlodhur për punën time me shkrimet, sepse mbrëmjet janë shumë të rëndësishme për mua dhe janë shumë frytëdhense në punën time prej poeti e shkrimtari.

Pra kam zgjedhurë të jetoj këtu dhe kështu në mënyrë që ti përqendrohem më shumë shkrimit dhe punës së të shkruarit.

Pas këtij prezentimi të mikut tonë edhe ne të dy bem një prezentim se kush jemi, ku jetojmë dhe cfarë bëjmë. Kur përmendem se jetojmë dhe punojmë në Suedi, miku ynë u ndal dhe meditoj një cast!

Më vjen mirë që qenkeni në atë vend Nordik. Dua tua them edhe këtë se gjatë karrierës simë diplomatike pothuajse kam vizituar të gjitha vendet Europiane si dhe ato Nordike e baltike por i vetmi vend që nuk kam qenë asnjëherë është Suedia.

Kam degjua shumë për këtë vend, për mikëpritjen e atyre njerezve për të ardhurit e besoj se edhe ju ndani këtë mendim me mua dhe se jeni të mirëpritur atje. Me shkrime merrem që nga rina dhe ndjehem krenar me këtë. Politikën e bëra për ca vite dhe në fund vendosa te kthehem prap tek shkrimet sepse ia vlenë. Koha kur isha në diplomaci ishte kohë e turbullt, kohë që duhej mund e sakrificë keshtu që tani ndjehem me mirë me letrat e mia dhe shtëpinë time në periferi të Tiranës ku gjej vetën dhe ndjenjat e mia të cilat i vë në letër.

Biseduam edhe për librin, lexuesin por edhe bashkëpunimin e ndërsjllë mes poetëve nga dy vendet tona dhe besojmë se do ia arrim qëllimit edhe për te cilin në ishim me miqt tanë suedez në Shqipëri. Kembyem libra dhe me një kafe mbremje në hotel Tirana u ndam nga miku ynë Besnik Mustafaj.