–Letër e hapur kryeministrit në ardhje, z. Albin Kurti/

NGA ALBAN KRASNIQI/

I nderuari z. Kryeministër në ardhje,/ Më në fund jenifituesi plebishitar i zgjedhjeve të fundit. Fitorja Juaj, më shumë se e mirëpritur, është më se e nevojshme. Shtegtimi Juaj politik nuk ishte shtegtim dallëndysheje, por ishte shtegtim zgalemi.Me një fjalë, aktiviteti juaj nuk qe mund Sizifi.

U bënë të gjithë kundër Jush: pozitë e opozitë, medie elektronike dhe medie të shkruara, analistë e opinionistë. Ata ju akuzuan, ashtu siç akuzonte Katilini Ciceronin. Sa herë mundoheshin t’ju deformonin, Ju krijonit formë më të veçantë; sa herë tentuan t’ju thyenin, Ju nxirrni tshkëndija. Kurrë nuk arritën t’jua japin formën e dëshiruar. Përballë këtyre akuzave, fyerjeve e sharjeve,Ju parapëlqyet të mbeteni një Sokrat i vuajtur e jo derr i kënaqur.Edhe përkundër kësaj fushate, qytetarët ju deshën dhe ju përkrahën, sepse, siç thoshte Kanti, Ju vepruat “gjithmonë në atë mënyrë që njerëzit i ke vetëm si qëllim dhe asnjëherë vetëm si mjet”.

Tani, kur Ju qëndroni aq lart, sa që lihet përshtypja se të tjerët i kundroni nga maja e Olimpit, s’do mend se përgjegjësia ju shtohet edhe më tej. Nevoja për ndryshim dhe plotësim të nevojave të qytetarëve ju bëjnë të nguteni më shumë, sesa realizimi i premtimeve. Ngutuni ngadalë e mos u ngadalësoni nxitimthi. Siguronivaksinën dhe vaksinoni qytetarët, vini drejtësinë në vend dhe promovoni shtetin e së drejtës, rritenipunësimin dhe udhëhiqe dialogun. Dialogu të bëhet për interesa të shtetit e të qytetarëve e jo për interesa tëndonjë diplomati, qëprioritet ka karrierën politike apo pasurimin e CV-së së tij; bëje dialogun në emër të së drejtës e jo në emër të “miqësisë së përjetshme me aleatët tanë”.Përveç këtyreveprimeve, mos lini pa lëvizur gurë e dru për t’ua prishurfurrikun komuniteteve që mos të kenë vende të rezervuara, por veç sa mund të marrin në zgjedhje.

Këto prioritete janë edhe shumë, edhe pak; janë edhe të mëdha, edhe të vogla. Janë shumë për politikanët tjerë, por jo për Ty; janë të mëdha për të tjerët, por jo për Ty. Ti, që theve bastione, zhveshe mite e shembe idhuj, mund ta bësh edhe këtë. Intuita dhe mendja jote i përballon pa kurrfarë telashi dhe pa kurrfarë zgjatjeje kohore. Nuk do t’ju duhet më shumë se një mandat.

I nderuari z. Kryeministër në ardhje,

Përfundoni këto punëdhe drejtohu andej Drinit. Edhe andej është si mos më keq. Vendi dhe qytetarëtvazhdojnë tësundohen prej një kaste narkomanësh dhe hajdutësh, aq sa i Gjatii vogël silletsi Qesari. (Kur fitoi veshgjati, trupgjati desha të them, të gjithë shpresuam përnjë dritë e ngrohtësi, por ajoshpresëevyshkursot na i kujton vargjet rrëqethëse të epikës sonë legjendare: “drita a dalë e dritë s’po bân, ka lé dielli e s’po nxeh”).Bëhu Augusti! Bashko shqiptarët! Kjo është dëshirë e jona e kamotshme, që buron nga ati, biri dhe shpirti. Mos i lini të tjerët të na nëpërkëmbin! Është turp se si një komb kaqi vjetër, një komb që i ka dhënë aq shumë jo vetëm rajonit, por edhe globit tëkatandiset në këtë mënyrë prej të vetëve dhe prej të huajve. Dikur Lamartini pati thënë: “Ky komb e ky popull nuk merret nëpër këmbë… Kjo është toka e heronjve të të gjitha kohëve… Homeri aty gjeti Akilin, grekët Aleksandrin e Madh, turqit Skënderbeun, njerëz këta të së njëjtës racë, të të njëjtit gjak”. Shpresojmë që me Ty në ballëdo të ringjallet Moti i Madh. Ti mund ta bësh këtë. Ti duhet ta bësh këtë, sepse i ke dy cilësi praktike të dëshmuara: gjakftohtësinë në kohë rreziku dhe shpejtësinë rrufe në veprime; ke furtunën në kokë dhe zjarrin në kraharor. Të gjithë politikanët tanë pretendojnë se i dinë gjërat e mira, por vetëm Ti mund t’i bësh ato. Me një fjalë, jeni personi i duhur për ta rihapur Kutinë e Pandorës, që të rishfaqet shpresa për këtë brez të nëpërkëmbur. Mendo dhe vepro për to! Kujtoje Arkimedin, kur kërkonte një levë! Përmbyse këtë botë të çmendur e të shthurur! Përmbyse këtë pushtet narkomanësh dhe çoje atje ku Ali Podrimja e çoi hasmin, kur lypi me ia nda një copë tokë!