• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE: “FARMER THE FIRST”

August 20, 2016 by dgreca

BY Prof. Dr.  Andrea Shundi */

The core of this discussion is derived from my book “Arbereshe E(t)nogastronomy” published in 2016. The classical definition of enogastronomy is that “it comprises complementary linkages within a territory between wines and quality food among others “. It is a testimony of the culture and economy of a country.  It is widely accepted that agricultural and gastronomical activities have defined the sedentary life of people at the beginning of civilization.

The book presents traditions, realities, perspectives of Arberesh enogastronomy  as a system of values in two aspects:  technical/professional and linguistic.  It covers 610 food recipes, 26 vine cultivars, 40 enogastronomical activities, 31 wine cellars and restaurants. From the linguistic point of view, the Arberesh-Italian-Albanian  enogastronomical dictionary includes 1300 terms, synonyms and 720 proverbs and traditions.  Besides the linguistic and genetic analysis, the book proposes certain classifications and the inclusion of certain terms and synonyms in the standard Albanian language.

The essence of Arberesh enogastronomy is bio-agriculture, which is part of the Mediterranean diet.  Arberesh enogastronomy also means “Farmer First” and “Slow Food”; it’s serves for more environmental and healthy tourism purposes. Through the research and use of Arberesh enogastronomy, I have distinguished further the traditions, cultural and material heritage of Arberesh and Albanians overall.  Some meaningful examples are:

  1. Series of unique foods and deserts grouped into manner preparation of dough, soups, meals with meat, fish, vegetables, cheeses, olives, sausages, sweets and processed fruits; 2. Variety of wines and their use in cooking; more frequent use of red than white wine, table wines, desert wines, sweet wines paired with bread dipping it into wine, thick aromatic wines, warm wines, labrusca wine, etc. 3. Terms and pure words that are worth to consider for use in standard Albanian. For example: canes tie (lidhje shermendesh), rootstock (biljezë = fidan), shoot (fillestar =

lastar), planting (fytim = mbëltim fidani), new vine (hardhizë = hardhi e re), wooden jug (kryerinë = bucelë), pergola (lisarjel = pjergull), barrel (mbroni = vozë), wine press ( shtrydhore = trokull), etc. 4. Proverbs that are endless instructive and inspirated.  For example: ”Love each other like bread and wine”, ”Vineyard and olive garden are sufficient for good living”, “Like rootstock, like vineyard”, “Be honored like bread and wine”, “Live as long as bread and wine”, “Beautiful like wine”. 5. Traditions, rites and celebrations, well wishes and songs that are connected with the enogastronomy activities are endless. Also there are 14 dishes named in honor of Skanderbeg, national hero, like: Skanderbeg  cheese, Skanderbeg kulaç, Skanderbeg salad, Skanderbeg soup  ect. 6. Traditional crafts that have survived centuries. Evidence that Ilirian craftsmen alongside the Romans have passed on the mastery of wooden jags to Panoni. This tradition of wooden utensils production is characteristic, especially  at Mashqita  Arbereshe.  Also, ceramic wine utensils continue to be produced in Salentino Albanese region. “Kapazuni”, a utensil with a flat bottom that can hold 1000 liters of wine is a symbol and pride of this area.

Through studying technical, linguistic and philosophical aspects of Arberesh enogastronomy, I have identified similarities and cross points with Pan-Albanian enogastronomy, without leaving aside the similarities with Italian gastronomy.

Conceptually and philosophycally, such similarities cover:

  1. Welcoming guests not only with cordiality and food, but protecting them in case of danger; 2. Utilizing every alimentary product, cooking them and further foods processing are fundamental in Arberesh enogastronomy. Bread for instance, besides being used fresh is also used stale with milk, wine, toasted, or in olive oil. Bread crumbs are also used for pasta, pan fried etc. 3. Winter household provisions like meat, fish, fruits, vegetables, olives, dairies, smoking, canning, salting and olive oil preserving. 4. Home cooking is prevalent in Arberesh gastronomy as well as in overall Albanian cooking.

Similarities in terms and gastronomical practices are also plenty.  For instance, both areas use bread, bukevale, kulac, lakror, pershesh, beignes, pita, etc.  Also, Arberesh use lamb and goat less than a year old over beef, as they predominantly live in hilly and mountainous areas.  Vegetables are very common in Arberesh population as they are in Albania, Italy and other Mediterranean countries.  The most popular are various spontaneously grown leafy and tuberous vegetables “Liakrat”.  A group of researchers under the leadership of professor Andrea Pieroni have conducted five expeditions on the “liakras” of Vulture region where there are five Arberesh Communes. They appreciated the most the black small onion (Leopoldia

comosa) and knapweed (Centaurea calcitrapa).  Beans complement each other in daily cooking and are a key protein alongside meats, fish and dairies.  Herbs like mint, bay leaves, fennel, parsley, rosemary, sage, basil etc. as well as spice plants like onion, garlic, pepper etc. are used in breads, beans, meats, sausages, salads etc.  Among most, hot pepper is prevalent in South of Italy and Arberesh communities.  Like herbs, hot peppers are grown in gardens and pots.  Deserts are cooked in every Arberesh home and are very unique because main their components are: must, honey from honeybee or figs, lots of enzymes and fibers.  One such great example is “Easter kulaç/bread” that is named “majestic sweet”, but there are also 45 other quality deserts with Arberesh names.

In the vein of similarities are the technologies in producing wines through grapes selfpressing and grape juice fermenting in barrels where grapes and grape raceme are together. This method has been used in France centuries ago. It is also used in Arberesh communities and some parts of Albania (Narta, Pogradec, etc). Like Albanians, Arberesh produce wine from Labrusca grape.  In addition, sweet and thick wine is mixed with bread crumbs.  Children and old people have breakfast or dinner with this mix of wine and bread crumbs.

In this “Arbereshe E(t)nogastronomy” book are explained 60 recipes where wine, grape juice and dried grapes are involved in preparing different dough products (like breads, pastas, pitas, etc.), in meat and fish dishes and in deserts.  Wine is a diet therapy, healthy, sign of wellbeing and joy. Centrality of wine in the gastronomy and people’s lives has now become a part of daily life.  Many authors consider wine “ambrozia”, food of the gods. Wine enhances taste, flavor and color of food as well as softens food.  It increases food value, digestion, and increases the joy around the table.

Majority of cooking is in Arberesh language which testifies to the originality and ancient traditions. It is the inheritance of a rural society, organic gardening where home cooking is prevalent – simple but intelligent cooking. Arberesh have the culture of the table not only for eating, but also for behaving and having good and joyful conversations; that is why eating at the table is sacred.

Culinary Arberesh art follows seasonality as well as religious and secular traditions, preparing certain foods during different holidays. Above all, fresh season produce dominates cooking. This contributes to good health, wellbeing, and taking care of guests.  In the Lek Dukagjin Laws (Kanun), goes as far as affirming that “House of Albanians is of God and of the Guests”.

Arberesh gastronomy has exchanged extensively with the Italian tradition which is very well known worldwide, but it has preserved the way of cooking and combining ingredients in certain way depending on the environment and certain traditions. Therefore some of dishes and sweets are named unical of Arberesh enogastronomy. Such are: “dromësat” and “shtridhelat”, that are considered “Flower in bud” and the “Arberesh enogastronomy archeology”. These dishes are prepared only through housewife’s hands and they are cooked paired with chickpeas

and/or beans. Also omelet made of scrambled eggs, flour and chopped chicory, decorated with fresh bristle thistle and caper branches. Interesting there are different sweets as fried dough balls covered in honey, thick sweet pita filled with cottage ricotta and baked in oven, “brides” kind of large cookies doll’s shape and decorated with red boiled eggs, symbolizing bride’s face.

At first sight, ethnic cooking leaves one ambivalent as it is very unique evaluation, rooted in a specific territory and encompasses centuries of experience.  Dishes are material and nonmaterial parts where the culture and way of living of Arberesh people is both obvious and not so obvious, is touchable and untouchable. These foods help in knowing the essence of Arberesh people; they are both kind of “hardware” and software” of their daily living.

This Arberesh enogastronomy treasure needs to be studied and spread further beyond the homemaker cooking into the social and business sphere and furthermore into tourism.  It needs to be adopted into modern enogastronomy without taking away the essence: natural ingredients, ways of cooking, colors, smells and original tastes.

Arberesh enogastronomy will live as long as bread and wine!

Tirana June 4, 2016.

*(FAO, Academy of Sciences of Albania, Agriculture University of Tirana)

Tirana –Albania, June 5-6, 2016

A Cultural and Material Inheritance of Albanian Enogastronomy

Filed Under: Ekonomi Tagged With: “FARMER THE FIRST”, INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE:, Prof. Dr. Andrea Shundi

Si u mundesua tradita Arbërorët e Arvanitasve në Enciklopedinë Shqiptare

April 2, 2015 by dgreca

Dy ditë veprimtari studimore me Abdurahim Ashikun/
Shkruan: Prof. Dr. Andrea Shundi-Chapel Hill, N.C. SHBA/
Abdurahim Ashikun, megjithëse agronom sikurse unë, pata rastin ta njoh në Athinë në prill të vitit 2012, kur përmes njoftimit të kolegut Jorgji Muzaka mu mundësua bashkëpunimi me Abdurahimin.
Në hartimin e “Enciklopedi për Vreshtarinë dhe Verëtarinë” (Tiranë 2012), më duheshin të dhëna edhe për veprimtaritë vreshtare-verëtare të arbërorëve (arvanitasve), me shumë tradita e përvojë në këtë drejtim.
Arbërorët mërguan nga trojet shqiptare ku vreshtaria-verëtaria është ndër vatrat më të lashta në kontinent, por edhe në Greqi gjetën një shtrat vreshtar-verëtar shumë të vyer dhe e pasuruan më tej. Në krahinat e Atikës, Beotisë, Lokridës, Moresë, Peloponezit, Tebes si edhe në ishujt e Eubesë, Hidrës, Salaminës, Speces ende gjallojnë mbi 300 ngulime me popullsi kryesisht arbërore; krahas tyre, migrimi i arbërorëve është në qytetet e mëdha të Greqisë. Pozitiv është fakti se mërgimtarët shqiptarë të 25 viteve të fundit u mirëpritën nga arbërorët dhe një pjesë e tyre punojnë e jetojnë në këto ngulime. Njohjet dhe bashkëpunimet midis tyre, krahas vendosjes së demokracisë në Shqipëri, po ndihmojnë vizitat e shumta të arbërorëve dhe ndonjë hapje biznesi në Shqipëri, madje ndonjë prej tyre është akademik i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë.
Për Enciklopedinë kisha një sërë të dhëna burimore sidomos nga librat e arbëreshit At Antonio Belushi i cili ka shkruar disa libra për arbërorët, si edhe nga botimet e shumta të profesor Titos Jochalas. Të dy këto personalitete shkencore, përkatësisht i takova në Frasnitën arbëreshe (Kalabri) dhe në Athinë, duke këmbyer botimet tona.
Gjithsesi, këto burime ishin të pamjaftueshme. Një pjesë e njerëzve dhe e realitetit vreshtar-verëtar arbëror duhej njohur në vend, te burimi. Përgjatë 18 dhe 19 prillit 2012, Abdurahim Ashiku mu bë krah shumë i fuqishëm, duke përcaktuar trevën më tipësore dhe duke më mundësuar takime me vreshtarë-verëtarë të prodhimit shtëpiak dhe atij industrial, me të moshuar të cilët njihnin më mirë traditat dhe shumë fjalë të urta për këto veprimtari. Për më tepër, në ekspeditën studimore, mori me vete dy mërgimtarë shqiptarë: Ilia Thaka, ish kryetar i Federatës së Shoqatave Shqiptare në Greqi dhe veprimtar i shquar i mërgatës shqiptare në Athinë dhe Shpëtim Hyka, ish mësues, anëtar i Lidhjes së Mësuesve Shqiptarë në Greqi, i cili për shumë vite kishte punuar me arbërorët në trevën e Thivas.
U bëmë një katërshe shqiptarësh, që për dy ditë u përqendruam te vreshtaria-verëtaria arbërore në Tebe/Thiva, më se 150 kilometra larg Athinës.
Menjëherë, por edhe në vijimësi, Abdurahimi më la mbresat e një personaliteti të mirënjohur ndër mërgimtarët shqiptarë dhe arbërorët, tërësisht i përkushtuar çështjes shqiptare, atdhetarisë, arsimit shqip. Botues i gjashtë librave shumë të vyer për çështjet shqiptare, krahas qindra e qindra artikujve problemorë të botuar në shtypin shqiptar në Greqi, në Shqipëri, në Kosovë etj. Këto libra i kam lexuar me shumë ëndje dhe m’i rritin vlerat e bibliotekës sime, librat “Njerëz që i dua”, “Rilindësit e kohës sonë”, “Shkolla shqiptare e Athinës”, “Po Dibrës! Jo Skavicës”, “Rrëfimet e komshiut” dhe “Shkolla shqipe e Selanikut”. I orientuar tërësisht në çështjet shqiptare, me mendje dhe me zemër tek ato, kudo me mikrofon dhe me aparat fotografik, pa u ndarë nga lap-topi, Abdurahimi hulumton dhe përgjithëson, shkruan libra e artikuj, jo vetëm duke përshkruar dukuri dhe ngjarje shqiptare, por edhe duke i për imtësuar (analizuar) dhe duke ngritur probleme e paraqitur rrugëzgjidhje. Vëreni shkrimet e Abdurahimit sidomos të dy-tre viteve të fundit, sa hop cilësor kanë arritur: më të thukëta dhe më në thelb të çështjeve themelore në botën mbarë shqiptarë! Tematikën e përqendron te të drejtat dhe problemet ekonomike të mërgimtarëve, te shkollat shqipe për to, por shkruan edhe probleme themelore në Shqipëri e në troje shqiptare të tjera. Lexuesit nxjerrin përfundime, por edhe organet e interesuara besoj se nxiten për masa përmirësuese. Nëse më lejohet të bëj ndonjë krahasim me zotin Fatmir Terziu, letrar dhe studiues në Angli, që të dy me tematikë dhe me këndvështrime të përafërta (më me denduri Terziu), shtjellojnë çështje shqiptare.
Gazetari A. Ashiku është i mirënjohur në shtypin shqiptar dhe në atë grek. Përqendrohet te shtjellimi i tematikës thelbësore për botën mbarë shqiptare, te përmbajtja problemore dhe te propozimet. I pajisur me kulturë të plotë sa të traditës aq edhe të kohës, sa agronom dhe arsimtar fillimisht, aq korrespondent, gazetar, publicist dhe studiues në 30-40 vitet e fundit, të gjitha këto cilësi veçorizuese përplotësojnë brumin e portretit të veprimtarisë së tij.
Më drejtpërdrejtë, bashkëpunimin me Abdurahimin mund ta përmbledh në disa rreshta. Gjatë përshkimit të luginës së Tebës/Thivës, tipësore për vreshtari-verëtari cilësore, sepse veçorizohet nga mbizotërimi i tokave kodrinore dhe klima mesdhetare. Ditën e parë u përqendruam në Saranti, me pesë fshatra arbërore, ku shquhet Hostia që selit 50 ha me vreshta. Abdurahimi, fillimisht na ndali te vreshti dhe kantina e Thanasit i cili ka qenë disa herë në Shqipëri. Kishim të bënim me prodhim shtëpiak të rrushit e të verës, por në vreshtin tre hektarësh spikaste bashkëkohorja: kultivarë vendës si edhe ndërkombëtarë, shtatë mijë hardhi për hektar, mekanizim i plotë i punimeve. Mbasditen deri natën vonë e kaluam me disa vreshtarë-verëtarë arbërorë, miq të Abdurahimit dhe të mësuesit të shkollës shqipe Eqerem Elezi i cili na ndihmoi së tepërmi për organizimin e këtij kuvendimi.
Eqremi është i kursyer në fjalë për veten. Ka qenë mësues në malet e Librazhdit dhe i ka mbetur peng në shpirt që misionin e vet nuk e çoi në fund. Në kopertinën e fundit të librit “Shkolla shqiptare e Athinës-Rilindësit e kohës sonë-2” Abduarahimi ka veçuar nga intervista me të më 5 maj 2009, në ditën e parë të hapjes së klasës për mësimin shqip të fëmijëve të fshatit Saranti këtë thënie…
Gjithmonë kam pas dëshirë të arrij këtë ditë. Gjithmonë e kam pas brenda vetes. Profesioni i mësuesit më ka pas pëlqyer shumë. Kur u larguam ato vite, flas për vitin 1997, u ndjeva ngushtë, ishte një punë që nuk e çuam në fund, një punë që e lamë përgjysmë. Mbase kjo është ajo forca shtytëse më e madhe që më detyron, që më bren se kam lënë diçka pa bërë nga ajo që mundja të bëja.
Nuk flasim vetëm për ëndrra. Flasim këtu se kemi detyrime. Është ëndërr, por kemi edhe detyrime. Kemi detyrime ndaj Atdheut, në qoftë se do të themi këtë fjalë që sa vjen e nuk po dëgjohet më. Kemi detyrime ndaj atij mjedisi që na përgatiti ne për mësues, që të luanim një rol që duhet të luanim, por siç e thashë e lamë në gjysmë.
Shtoj edhe ndaj kërkesës që njeriu ka ndaj vetes. Ajo bile duhet të jetë kërkesa më e lartë: Çfarë kërkesash ke ti ndaj vetes? Këtë e bëj për të shlyer diçka që e kam lënë në gjysmë dhe në rast se do t’ia arrij qëllimit, siç duhet të them sinqerisht, do të ndjehem i lumtur. Është një ëndërr për mua sikur këta të arrijnë të lexojnë dhe të shkruajnë në atë shkallë që dua unë…
Më befasoi thënia e tij. E lexova në libër intervistën e plotë, lexova ata që thanë nxënësit e tij në ditën e parë të shkollës, nxënësit e familjeve mërgimtare shqiptare por edhe fjalët e Panajotit, grekut të vogël, shokë klase që në fotografinë në kopertinë e mban lart librin e madh të gjuhës shqipe ABETARE…
Eqeremi punon në peshkim, e pret dritën e diellit thellë në det ashtu siç pret dallgët që shkumëzojnë pamjet e egërsuara natën. Është edhe i dhënë pas pikturës ashtu si është i dhënë pas familjes, Lindës, shoqes së jetës, dy djemve dhe një vajze, dy të fundit të lindur në Saranti të Thivas. Një prind model në emigracion.
Eqerem Elezi është vlerësuar me titullin “Mësues model” në një konkurs nga revista “Mësuesi”, Model mes 7 mësuesve në shkallë republike, mësues që u jep dritë shkronjave dhe fjalëve shqipe në mërgim…
Në një shoqëri arvanitas e mërgimtarësh, ndërsa nata kish zbritur e deti heshtte në gjumin e natës, mësuam për disa ekotipe dhe kultivarë hardhie (Muhtaro, Risait etj.), ngjëruam verën e kuqe aq të trashë sa që shpesh e hollonin me ujë (rrush me deri 28 për qind sheqer, prodhuar nga hardhi të selitura shumë dendur dhe në trajtë kupore të ulët), në toka gurishtore mbi ujë. Mbresëlënëse ishin termat, thëniet dhe fjalët e urta që lidhen me vreshtarinë-verëtarinë. Abdurahimi, gazetar mjeshtër për intervistime, na ndihmoi sidomos për hartimin e pyetjeve, duke i a nxjerrë “me grep” përvojat arbërorit Lam Qefalai (“njëqind edhe tre vjet” – si na u përgjigj në arvanitishten shekullore), mik prej më se dhjetë vjetësh i Abdurahimit. Na treguan se Thanas Bujas dhe familje të tjera arbërore, prodhojnë 120-180 hektolitra verë në vit.
Të nesërmen u përqendruam te vreshta dhe kantina të prodhimit më të madh me natyrë industriale. Në to, pronarë arbërorë janë disa, por vizituam “Trashëgimi e muzave” e themeluar qysh më 1946 dhe e vijuar prej tre breza të familjes Zaharia. Vepron në Luginën e muzave të krahinës së Tebës, selit kryesisht hardhi vendëse “Muhtaro”, prodhon 180 mijë shishe me verë në vit dhe raki tejet cilësore, duke i eksportuar anekënd. Falë Abdurahimit njohëm një pjesë të visarit vreshtar-verëtar arbëror, me rrënjë te tradita dhe me përshtatje te bashkëkohorja e drejt ardhmërisë.
Përgjatë vajtje-ardhjes rreth katër orë me makinë, të katër e përqendruam kuvendimin rreth vreshtarisë-verëtarisë së arbërorëve. Madje Abdurahimi e përdori kohën duke më intervistuar dhe incizuar gjatë udhëtimit. Si zakonisht, botoi një artikull disavlerësh të mirëfilltë.
Nuk më hiqet nga mëndja thënia e Abdurahimit “po largohesh shpejt siç i thonë dibranët mikut sa që nuk arrite të ngrohesh në zjarrin e vatrës”.
Dy ditë veprimtarie intensive, e parapërgatitur dhe e organizuar më së miri, na afruan më shumë me njëri tjetrin, sikurse edhe me Ilian, me Shpëtimin, me mësuesin e shkollimit shqip të fëmijëve Eqerem Elezi në Saranti, me arvanitasin Lam Qefalai që pak ditë më parë ndërroi jetë në moshën 105 vjeçare duke lënë pas fëmijët dhe nipërit e tij që e kanë në gojë arvanitishten e babait dhe gjyshit, me arvanitët e tjerë që i sheh të gjallërohen tek flasin fjalën e bukur shqipe.
Chapel Hill 24 shkurt 2015

Filed Under: ESSE Tagged With: Abdurahim Ashikun, Dy ditë veprimtari studimore me, Prof. Dr. Andrea Shundi

Artikujt e fundit

  • DIAMANT HYSENAJ HAP FUSHATËN PËR KONGRESIN AMERIKAN – FJALA E MBAJTUR PARA KOMUNITETIT SHQIPTARO-AMERIKAN
  • Nga Besa në New York: Shoqata Besi organizoi një mbrëmje të veçantë për Festën e Flamurit
  • Në 90 vjetorin e lindjes së poetit Faslli Haliti
  • Dilemat e zgjedhjeve të parakohshme parlamentare në Kosovë
  • Nga Shkodra në Bejrut…
  • Faik Konica, fryma e pavdekshme e një atdhetari dhe dijetari shqiptar
  • Abetaret e para të shkrimit të shqipes, fillesa të letërsisë shqipe për fëmijë
  • Valon Nikçi, një shqiptar pjesë e ekipit të Kongresistit George Latimer në sektorin e Task-Forcës për Punësimin dhe Ekonominë
  • Dega e Vatrës në Boston shpalli kryesinë
  • VATRA NDEROI KRYETARIN E KOMUNËS SË PRISHTINËS Z. PËRPARIM RAMA
  • NDJESHMËRIA SI STRUKTURË – NGA PËRKORËSIA TE THELLËSIA
  • Si Fan Noli i takoi presidentët Wilson the T. Roosevelt për çështjen shqiptare
  • TRIDIMENSIONALJA NË KRIJIMTARINË E PREҪ ZOGAJT
  • Kosova dhe NATO: Një hap strategjik për stabilitet, siguri dhe legjitimitet ndërkombëtar
  • MEGASPEKTAKLI MË I MADH ARTISTIK PAS LUFTËS GJENOCIDIALE NË KOSOVË!

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT