Nga Ilir Levonja/

Sipas një njoftimi më të fundit, në Lezhë janë arrestuar 22 persona. Duke filluar me kryetarin e Bashkisë dhe vartës apo funksionarë të tjerë të pushtetit lokal aty. Akuza, tjetërsim të pronës, përmes këtyre korridoreve interpretuese të legjislacionit shqiptar. Nga toka arë, në truall etj., me qëllim përfitimi në ndonjë investim publik. Një modë tashmë tradicionale e shtetarëve tanë. Nuk dua t’i hyj debatit me faktin se një kryetar Bashkie, sidomos kur bëhet fjalë për prona me sipërfaqe të mëdha operon përmes këshillit bashkiak. Nuk po e konsideroj këtë pasi aty është arrestuar edhe nënkryetari apo kryetari i këshillit dhe funksionarë të tjerë. Një numër prej 22 kuadrosh, madje ka edhe më, në kërkim… Në bazë të një llogjike të thjeshtë, i bie që fitimi duhet të jetë baraz me një minierë floriri. Dhe hiset e tepsisë, goxha të majme. Sepse një kryetar nuk mundet e të bëj fallcifikime duke urdhëruar vartësit e tij. Kush vjen nga një farë përvojë në administratë e kupton këtë, madje qesh hidhët. Kështu që, ose bëhesh ortak me kryetarin, ose hiqesh nga puna. Megjithëse nga ana tjetër një kryetar shqiptar zor se ndan një haraç me njëzetë e kusur persona. Nuk ia vlen të merresh me këtë. Drejtimi është i qartë, sidomos tani që po afron edhe fushata elektorale për pushtetin lokal.
Por është naive të mendosh se dëmtuesit më të mëdhenj të pronës së shtetit qenkan ca kryetarë të porsa zgjedhur, të së djathtës, në kuptimin e një mandati. Si ky Frani i Lezhës, në zgjedhjet e fundit. Krahasuar me këta ujqërit e stazhionuar që kanë nga 3 mandate dhe po lakohen për një të katërt. Përshembull ai i Elbasanit, Durrësit, Skraparit. Pa përmendur ca isha në Fier e Vlorë. Këta i kanë shijuar si kohën me 3 si me 4 vite qëndrim në pushtet. Eimagjinoni se sa prona kanë transformuar e sa e sa firma kanë hedhur. Kështu që i bie që kjo e Franit nga Lezha, nuk është asgjë tjetër por një vrimë në ujë. Në fakt si Durrësi dhe Elbasani janë katëricëpërisht të pushtuar nga mafia e pushtetit të majtë. Aq sa janë shfaqur me pamje, sfidat e krimit kundër uniformave. Apo organeve të tjera të shtetit. Nga Durrësi përshembull, vijnë thuajse përditë denoncime publike, mbi shpërdorimin e fondeve, në transformimin e pronave bregdetare, por asgjë. Si në rastin e Elbasanit ashtu edhe të Durrësit, nuk ka një të arrestuar. Dhe a e dini përse, sepse janë një pushtet paralel me të cilin nuk dëshiron konflikt as shkëlqesia e tij, Edi Rama. Se po të kishte arrestime aty, ky kontingjenti i Lezhës ti merrte të keqen atij të Eëbasanit e Durrësit. Çfarë 22 persona? Po 222 për kokë… Po nuk e bëjnë. Aty nuk ka veting. Ka respekt padrinosh e tipit sicilian. Reforma në drejtësi filloi kështu me ca karkaleca gardhi si ky i Lezhës. Dhe në fakt mirë ja bëjnë demokratëve. Deri dje kishin një prokuror që mendoi vetëm për veten. Mbrojti ca syresh dhe nuk arrestoi asnjë, nga të dy krahët. U bë si të thuash një lloj shushunje që iu afrua tepsisë me lugë në brez. Nga ana tjetër fryma demokrate është përfshirë në një squllje për shkak të ca djemve me livando që merren me WhatsApp mbi orgjitë e tyre seksuale, jo me shifrat një katastrofë që na radhit me vendet e botës së tretë. Merren me ndryshim e datave të shenjta, mbi lirinë dhe të drejtat e njeriut. Me përzierjen e tyre me atë të krimeve të diktaturës etj. Dhe kanë të drejtë, se, nuk janë demokratë, por legena. Demokratët e kam thënë dhe herë të tjera, i ka nxjerrur në pension. Ndërkohë një popull i tërë beson këto dokrra. Mbi pastrimin e administratës. Reformat. Dhe broçkullat e fundit të Edi Ramës se, për një vit, në Shqipëri janë kthyer rreth 25 mijë emigrantë. Po, janë kthyer, apo janë përzënë?! Kjo është e gjitha. Mirëpo një të dëbuar, qoftë ky nga Greqia, Italia, apo Gjermania, apo një të pafat andej jashtë, Edi Rama e quan sukses të arritjeve qeveritare. Sukses i shtetit të tij. Ku flet vetëm ai. Ai dhe lali Eri…, industrialisti i punëve vullnetare.