Duke lexuar Librin “Rrëfime Lirie Shtegtimi i një mësuesi shqiptar nga burgjet serbe te Zëri i Amerikës”/
Shkruan Merita Bajraktari McCormack/
Falë dashamirësisë dhe mirësisë së autorit, unë pata kënaqësinë të marr dhe lexoj librin {Rrëfime Lirie të autorit Shaqir Salihu, gazetar i mirënjohur por edhe patriot i nderuar shqiptar.
Përmes historive personale, përvojes profesionale, rivizitave në biseda e ngjarje të ndryshme, na zbulohet portreti i një shqiptari patriot, të suksesshem në shumë sfera të jetës, përfshi ate profesionale. Sinqeriteti dhe detajet me të cilat Shaqiri rrëfen të benë të kuptosh se ke të besh me një person që ka dashuri të thellë per kombin, është dedikuar ndaj idealit të tij për të parë kombin e bashkuar e të lirë, është i etur për dije dhe arrinë të fitojë njohuri e aftësi profesionale sa ka mundësi.Njeh një person që pavarësisht rrëmujes politike dhe kërcënimeve të herëpasherëshme, ia benë të mundur të sfidojë ato dhe të mbrrijë në vendin e shumë nderuar prej të gjithëve e të krijojë një jetë të bukur e të qetë familjare, duke dhenë kontributin e tij në Zërin e Amerikës. Ai përjeton momentet historike për shqiptarët në vitet 1990 deri 1999 nga ky vend që Shaqa e ka tashmë atdhe të dytë.
Detajet nga persekutimi që Shaqiri ka pësuar në periudha të ndryshme të jetës së tij duke filluar me përndjekjet, arresimet , torturat fizike e psikologjike, janë fakte që nuk duhën anashkaluar pasi ato janë pjesë e dëshmisë kombetare dhe e historisë së shqiptarëve në përgjithësi.
Mbijetesa dhe forca e këtij shqiptari janë të admirueshme . Ai arriti që të bejë të mundur një trajektore jete mahnitëse nga burgjet politike tek Zeri i Amerikes, nje platformë e vyer dhe e respektuar mediatike nder shqiptaret kudo ku jetojnë. Keto tregojne se kemi të bejmë me një shpirt luftetari e këmbengulësi, pasi nuk ka qenë e lehtë dhe nuk është asnjeherë e lehtë, por që ky shqiptar e ka demonstruar dhe arritur. Fatkeqeësisht nuk mund të kalojë pa u venë re edhe eksperienca që ai ndan me lexuesin lidhur me disa maredhenie profesionale mes Shaqirit dhe te tjerë shqiptarë në Zërin e Amerikes, por shpresoj që këto të jenë zgjidhur tashmë,pasi gjaku nuk bëhet ujë dhe duke respektuar gjithësecilin permendur, unë uroj që të të jene zgjidhur e të ketë paqe në mes vëllazerisë shqitpare si brëdna vednit edhe jashtë tij.
I uroj Shaqirit shëndet, suksese, pension të mbarë e sa me shumë suksese në fushat e pasionit të tij sidomos në atë të pjesëmarrjes aktive në punë te mira per memedheun e larget.