Nga Shefqet Kercelli/
Mbrëmjen e 19 korrikut, në Teatrin Kombëtar të Operas e Baletit në Tiranë filloi interpretimi dhe regjistrimi i himnit të Nënë Terezës. Himni mban titullin e poezisë së saj “Lamtumirë, që nobelistja jonë Gonxhe Bojaxhi e shkroi gjatë udhëtimit nga Irlanda për në Kalkutë të Indisë. Himnin do e interpretojë sopranoja shqiptare me famë botërore Inva Mula nën kompozimin e muzikantit Lorenc Antoni. Nisma për këtë himn mori jetë dhjetorin e vitit të kaluar në Shkup gjatë simpoziumit për njëqind vjetorin e Dom Zef Ramës, pagëzues i Gonxhe Bojaxhiut. Në interpretimin e Inva Mulës, Orkestrës Simfonike të Shqipërisë j’u bashkuan edhe instrumentistë nga filarmonia e Kosovës dhe kori i saj, si dhe muzikantë e artistë të tjerë nga Maqedonia, ndërsa këtë kompozim e orkestroi dhe e luajti në piano Genc Tukiçi. Në fakt ideja që kjo poezi e bamirëses sonë të kthehej në një këngë-himn i lindi gazetares Diana Toska. Autorët besojnë se himni i Nënë Terezës transmeton mesazhe të fuqishme paqe, fetare dhe kombëtare, të cilat do frymëzojnë të rinjtë për të vazhduar rrugën e bamirësive të Nënë Terezës, ndaj mund të përdoret kudo nëpër botë në çdo veprimtari kushtuar asaj. Realizuesit e këtij himni mendojnë që ta paraqesin atë publikisht më 5 shtator, ditën ndërkombëtare të bamirësisë, ku ndërkohë në sheshin “Nënë Tereza” të Prishtinës pritet të mbahen manifestime të shumta me pjesëmarrjen e mijëra qytetarëve nga rajoni e diaspora shqiptare. Është koincidencë e bukur që ky Himn u realizua një vit para se Vatikani të shenjtërojë Nënë Terezën në vitin 2016.
DJEMTE E DETIT DHE TE TOKES
Djemtë e detit dhe të tokës, guxim, profesionalizëm dhe shkathtësi në ujërat e Pashalimanit/
Mbyllet me sukses stërvitja komplekse ujore “Pashalimani-2015”/
Nga Shefqet Kërcelli/
Për bazën e Pashalimanit ndër vite janë shkruar më qindra artikuj, reportazhe, tregime, poezi dhe drama, janë xhiruar plot filma dhe dokumentarë, të cilët kanë mbushur faqet e gazetave dhe ekranet e televizorëve tanë. Me gjithë këtë shumore veprash artistike, historike dhe ushtarake është njohur jo vetëm opinioni shqiptar brenda dhe jashtë vendit, por dhe opinioni i huaj dhe shqiptarët që jetojnë jashtë kufijve tanë. Gjithkush sa herë shkruan për të, përpiqet të zbulojë dicka të re, ndërsa interesi dhe kërshëria e shqiptarëve, mjaft prej të cilëve kanë shërbyer në këtë bazë, me ose pa uniformë është e përhershme,-cfarë ndodh në bazën e Pashalimanit, sa anije kemi ne, cfarë bëjnë marinarët atje? Të paktën këto pyetje i bën cdo qytetar i thjeshtë cilido që e sheh me uniformë marinari. Mbi të gjitha është fakt që cdo familje shqiptari ka pasur një pjesëtar të familjes, fisit, mëhallës, fshatit, lagjes, qytetit që ka shërbyer në këtë bazë në detyra të ndryshme. Shqiptarët sa janë të ndjeshëm ndaj detit, aq janë të ndjeshëm ndaj uniformës së marinarit. Ndërsa ata më të diturit, gjithfarë analistësh, politologësh, historianësh, e shtrijnë diskursin e tyre më larg,- hedhin mendime dhe shtrojnë teza për rëndësinë gjeopolitike të kësaj baze në shekuj apo për të ardhmen e afërt ose të largët.
Baza gjallërohet sa herë ka miq dhe vizitorë
Këtë më tha nja nga shoferët e bazës, Ilir Nelaj, teksa bënim rrugën nga Orikumi në Pashaliman. Iliri është një qytetar i vjetër vlonjat dhe e ka lidhur jetën me këtë bazë. Ai me shpjegon lidhjen e tij të hershme me ushtrinë, ku si babai dhe miqtë e tij kanë punuar për shumë vite si shoferë në ushtrinë shqiptare, ndërsa Iliri është më me fat, se po i përfaqson ata duke ushtruar këtë zanat në një repart me emër sic është baza e Pashalimanit. Ndërkohë Iliri vec profesionit të shoferit stërvit një ekip mundje në qytetin e Vlorës, ku është dhe djali i tij i madh, të cilët do jenë kontigjent dhe për ushtrinë dhe marinën shqiptare. Ka disa vite që e kam lidhur jetën me këtë bazë, ashtu si qindra vlonjatë të tjerë, më thotë Iliri. Një njeri i thjeshtë, gojëëmbël, Iliri përcjell cdo ngjarje apo zhvillim të bazës, me ndjeshmërinë e një njeriu të thjeshtë, por që ka brumin, dhimshurinë dhe sinqeritetin brenda. Respektoj rrëfimin dhe opinionin e këtyre njerzve, që djersijnë shumë dhe flasin pak. Kështu mbas kontrollit rutinë në postbllok, duke përshkuar rrugën që të con në bazë, kaluam shpejt objektet arkeologjike të Orikumit. Disa metra më tutje, Iliri më tregoi disa cadra dhe dy godina në të majtë,- janë paqeruajtësit tanë më tha, po stërviten së bashku me detarët e bazës. Në më pak se gjysëm milje, na shfaqen godinat e kantierit, ku të gjitha shkallët, ambientet dhe molet ishin mbushur me anije ushtarake dhe civile, që riparonin difektet e ndryshme. Pamja të tregonte një gjallëri të pazakontë. Kanë ardhur dhe specialistë amerikanë këtu më shpjegon Iliri, janë duke riparuar anijet bashkë më mjeshtrat tanë të kantierit dhe ekuipazhet e anijeve. Kam disa dekada që ndjek aktivitetin e bazës më të madhe detare të vendit, të them të vërtetën më pëlqeu pamja që më afroi kjo ditë e nxehtë korriku bashkë me rrëfimin e thjeshtë të Ilirit, që vërtet e donte këtë bazë me gjithë qënien e vet. Në fakt sa herë shkoj në Pashaliman dua të shkruaj dicka të re për të, dhe në këtë rast më ndihmoi mencuria e qytetarit vlonjat, -sa herë ka miq gjallërohet baza, më thotë Iliri, pasi këtë muaj kemi paqeruajtësit tanë dhe inxhinjerët amerikanë të anijeve.
Baza e Pashalimanit në funksion të stërvitjes
Ndalesa jonë e radhës është sheshi kryesor para Komandës së Flotiles, ku marinarë dhe specialë ishin rreshtuar për të zhvilluar një stërvitje tepër specifike, luftën në det, bazuar në situate reale dhe koncepte bashkohore. Zv/Komandanti i Flotiljes, Kapiten i Rangut të II-të, Engjëll Sinanaj, është në krye të detyrës bashkë me efektivin. Kemi bërë gjithëshka për zhvillimin normal të kësaj stërvitje thotë Kapiteni. Në këtë mes kemi gërshetuar detyrën me mikpritjen. Kemi vendosur ambiente stërvitore, akomodim fjetje dhe ushqim, masa sigurie, mbeshtëtje shëndetsore, anije, grupin e bordingut dhe zhytësave, thuajse gjithë personeli i flotiljes është angazhuar për realizimin me sukses të kësaj stërvitje, shpjegon zoti Sinanaj. Më datën 14 korrik u zhvillua faza finale e stërvitjes nënujore. Djemtë e detit, tokës dhe ajrit, kishin 20 ditë që ushtronin veprime stërvitore në ujërat e Pashalimanit, veprime të ndryshme taktike, notime të gjata deri në 4 milje, zhytje në thellësitë e ujërave të këtij gjiri. Mbas angazhimeve të shumta në Irak dhe Afganistan, Forcat tona Speciale kishin disa vite që nuk kishin zhvilluar stërvitje në det. Ndërkohë që misioni dhe detyra e tyre përmbledh cdo lloj relievi, moti e natyre. Ndaj serioziteti, përkushtimi dhe mobilizimi ishte në nivelin maksimal. Një stërvitje e këtyre përmasave në këtë bazë të rëndësishme u ndoq direkt nga Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura, Gjeneral-major Jeronim Bazo, me stafin e tij. Gjeneral Bazo u prit nga Zv/Komandanti i Bazës Kapiten i Rangut të II-të Engjëll Sinanaj, Komandanti i Batalionit të Forcave Speciale, N/kolonel Qazim Hoxha, Shefi i Degës operacionale të FD, Kapiten i Rangut të II-të Eduard Jeminaj dhe trupat pjesmarrëse. Ndërkohë që personeli dhe mjetet lundruese mdodheshin në rajonin e stërvitjes, Major Agron Kuta shpjegoi detajet dhe skenarët e kësaj stërvitje taktiko-komplekse ujore. Qëllimi i stërvitjes ishte ruajtja e kapacitetve operacionale, integrimin i këtyre kapaciteteve në tokë, det dhe ajër, për përmbushjen e misionit dhe detyrave të këtij reparti special, nënvizoi major Kuta. Ndaj në stërvitje morrën pjesë dhe efektivë nga tre forcat, tokësore, ajrore dhe detare. Para se të arrihej në fazën finale këto efektiva zhvillluan ushtrime të ndryshme në det, që nga zhytjet në thellësi, not në distance të mëdha, me pajime, ditën dhe natën, operacione speciale në anije, bordim dhe kontroll anijes, zbarkimi dhe imbarkim me mjete të thjeshta, operacione zbulimi, braktisja e mjetit në rast dekonspirimi të detyrës, maskimi në det, kapja dhe neutralizmi i objekteve dhe personave terroristë nga deti, shpëtimi i efektivit të marrë peng,, etj. Kjo stërvitje kishte objektiv kompaktësimin e batalionit në gjithë nivelet e tij,, etj. Ajo kishte objektiv kryesor kompaktësimin e batalionit në gjithë nivelet e tij, mundësi reale për aftësimin e drejtim-kontrollit, harmonizimi i elementëve operacionale dhe logjistikë, vënia në eficensë e teknikës dhe pajimeve në përdorim, bashkërendim i veprimeve midis tre forcave, ajore, detare dhe tokësore. Ndërkohë gjatë praktimit të këtyre elementëve u synua shfrytëzimi i kohës në interes të stërvitjes, ulja e kostos finaciare, mundësi të tjera të FA për realizmin e stërvitjeve të ndryshme, etj. Më parë djemtë tanë kishin bërë rikonicionin dhe kishin peshuar cdo milje, kabel, pash, pulqer e djujm të detit me not. Pra, stërvitja u zhvillua në kushte reale për cdo temë e element përbërës të saj. Pastaj këta djem vinin në këtë strëvitje nga shkretëtirat e Kandaharit dhe kishin disa vite që nuk kishin “shijuar” ujërat Joniano-Adriatikase. Sigurisht që këta djem të fortë, elitë e ushtrisë shqiptare ndër vite janë trajnuar vazhdimisht nga instruktorë amerikanë dhe aleatë të tjerë.
Një betejë detare kundër elementëve terroristë…
Stërvitja, kjo betejë e vogël detare, filloi me një demostrim të forcave speciale për kapjen dhe neutralizimin e një grupi terrorsit që kishte kapur një objekt të bazës detare. Në sajë të veprimeve të shpejta nga deti, djemtë tanë me shkathtësi, ekselencë e forcë arritën të hyjnë në objekt dhe të kapin terroristët. Si ishushtarak ndjej kënaqësi kur shoh stërvitje të tilla. Gjithëshka prefekte, reale, me sa duket këta djem, në këtë performancë të pazakontë i ka ndihmuar dhe përvoja në operacionet paqeruajtëse në Irak dhe Afganistan. Por ndërkohë që këta luftëtarë po conin terroristët e lidhur, anija me të cilën ata zbarkuan ishte marrë peng nga një grup tjetër terrorist dhe po ushtronin dhunë mbi ekuipazhin e saj. Situata u bë më komplekse. Por në nje kohë rekord, zhytësat, grupi i përbashkët i bordingut, mbështetur nga një helikopter i Forcave Ajrore u futën në anije dhe bënë të mundur clirimin e ekuipazhit dhe lirimin e anijes. Pamvarësisht veprimeve të kundërshtarit për përmbysjen e mjeteve lundruese dhe mbytjen e forcave tona në det, specialët dhe marinarët tanë me veprimet e tyre të guximshme ju shmangën këtyre kurtheve. Për mëse një orë baseni i Pashalimanit u shndrrua në një ujëmbledhës beteje. Hapësira midis anijeve të bregëzuar në molet e bazës u kthye në një teatër lufte. Nëpërmjet demonstrimeve të varianteve taktikë dhe skenarëve të ndryshëm u konktretizuan elementë të luftës antiterror, clirimi i pengjeve në tokë dhe det, sigurimi i anijes, operacione SAR, një stërvitje me kushte dhe situate reale, pasi dhe moti qëlloi me det dhe erë. Një spektakël ku u gërshetua spektri i gjithë operacioneve në det, këtë na dhuruan djemtë tanë të Forcave Speciale dhe marinarët e Flotiljes, ditën e 14 korrikut. Ndërkohë dhe grupi i bordingut i Forcës Detare, me komandant KapitenLejtnant Spartak Shytin, për gjatë gjithë kohës ishte pjesë e stërvitjes me forcat speciale. Ai siguroi rajonin e stërvitjes, anijen “Butrinti” pjesmarrëse në këtë stërvitje dhe shkëmbeu përvojën me djemtë e tokës. Sigurisht stërvitje të tilla me një dinamikë reale të dhurojnë emocione të vecanta dhe meritojnë vlerësime pozitive. Këtë theksoi dhe Shefi i Shtabit të Përgjithshëm Gjeneral Bazo, mbas përfundimit të stërvitjes. Gjenerali përgëzoi efektivat pjesmarrës për rezultatet e arritura në këtë stërvitje dhe theksoi përmirësimin e teknikave të saj në të ardhmen. Gjithashtu Gjenerali falenderoi efektivin e Flotiljes për masat e mara dhe kushtet e siguruara në mbarëvajtjen e kësaj stërvitje .Në vijim Gjeneral Bazo shprehu vlerësim dhe konsideratë të veçantë për punën dhe profesionalizmin e trupave të angazhuara në këtë stërvitje dyjavore. “Nuk është thjesht cështje noti…ju jeni asa në tokë, por jeni edhe në det shumë të mirë. Këtë e treguat në stërvitjen e sotme. Situata reale është e vështirë për këto detyra, askush nuk i kupton kushtet reale menjëherë dhe kjo ishte një stërvitje në kushte reale. Ju përgëzoj për këtë stërvitje në kushte të detit. Është një sakrificë e shtuar, një vlerë e shtuar për efektivat tanë…”, theksoi gjenerali. Sa veta e bënë katër milshin not?-pyeti gjenerali. Të gjithë u shprehën njëzëri specialët tanë. Gjenerali shprehu besim se elementët e kësaj stërvitje specifike do përmirësohen në të ardhmen. Gjatë vizitës në bazën e Pashalimanit, Shefi i Shtabit u ndal dhe tek kantieri detar, ku u njoh me punën konkrete që po bëjnë specialistët shqiptarë dhe amerikanë për riparimin e anijeve. Në fund të vizitës gjenerali vizitoi kampingun e Forcave speciale, ku u diskutua mundësia e ngritjes së një kampingu të përhershëm në këtë bazë,{ duke riparuar objektet ekzistuese}, i cili mundëson zhvillimin optimal të stërvitjes nënujore në vitet e ardhëshme. Kështu Baza e Pashalimanit ka mjaft kohë që po përjeton një dinamikë dhe gjallëri të pazakontë, ku kryesore janë operacionet në det. Më gjerësisht për këtë do njiheni me reportazhet e ardhëshme për këtë bazë.
Pashaliman, 14 korrik 2015
SHBA, nismë për të luftuar ISIS me mediat sociale
Nga Shefqet Kërcelli/
Shtetet e Bashkuara dhe Emiratet e Bashkuara Arabe nisën një përpjekje të re të mërkurën për t’iu kundërvënë grupit “shteti islamik”, me anë të rrjeteve sociale. Ideja është për të paraqitur zëra të moderuar dhe tolerantë nga i gjithë rajoni, për t’iu kundërvënë ideogjisë së militantëve të grupit ISIS. Projekti në fjalë quhet Qendra Sawab dhe vepron nga Abu Dabi. Qendra publikoi mesazhe në Twitter dhe postoi një video në YouTube, ku thuhet se militantët shtrembërojnë fenë islame për të përhapur urrejtje, frikë dhe intolerancë. Nënsekretari amerikan i Shtetit për Diplomacinë Publike dhe Marrëdhëniet me Publikun, Richard Stengel, i tha televizionit Alhurra se qëllimi është që të përdoret informacioni për të bindur njerëzit që të mos i bashkohen grupit “shteti islamik” dhe për t’i nxjerrë jashtë loje ata që shfrytëzojnë mediat sociale në rekrutimet për ISIS-in. Zoti Stengel tha se një nga idetë e Qendrës Sawab është të përpiqet të frenojë rrjedhën e luftëtarëve të huaj:-“Pra, nëse dikush argumenton se përse duhet të bashkohet me ISIS, atij t’i shpjegohet se miti i asaj që grupi ISIS përpiqet të krijojë është i rremë, se Kalifati nuk është parajsë, se atje nuk ka ujë, nuk ka drita dhe as internet.” Frenimi i rrjedhës së luftëtarëve të huaj drejt Irakut dhe Sirisë është një nga synimet kryesore të vëna nga presidentit amerikan Barak Obama për t’iu kundërvënë shtetit islamik. Përpjekjet e koalicionit përfshijnë edhe një fushatë gati njëvjeçare bombardimesh prej më shumë se 5 mijë sulmesh ajrore si dhe punën për të ndërprerë financimin e militantëve. Si rrjedhojë është arritur përparim në rimarrjen e kontrollit të disa zonave, por fushata deri tani nuk e ka çrrënjosur grupin shteti islamik nga baza e tij kryesore, Raqqa në Siri, apo nga një numër qytetesh të mëdha të Irakut. Zoti Stengel tha se koalicioni, i cili përfshin më shumë se 60 vende, po arrin sukses. Fakti që ata kanë një armik të përbashkët, ka çuar në marrëdhënie më të ngushta ndërmjet Shteteve të Bashkuara dhe anëtarëve të Këshillit të Bashkëpunimit të Gjirit. Por ai përsëriti pikëpamjen e zotit Obama se lufta kundër terrorizmit është “luftë e një brezi të tërë” dhe nuk matet me muaj apo ditë. “Mendoj se nuk është realiste të thuhet se çdo formë terrorizmi do të zhduket apo çdo manifestim i ISIS do të zhduket. Por, si kërcënim i mprehtë, si kërcënim ekzistencial, si kërcënim që zgjerohet, kjo do të frenohet dhe është duke u frenuar,” tha zoti Stengel. Nënsekretari amerikan i Shtetit e pranon se “askush nuk është imun” ndaj kërcënimit që vjen nga shteti islamik, por se situata është e ndryshme për Shtetet e Bashkuara dhe për vendet e Lindjes së Mesme.
Shënim.
Mendoj se dhe shteti shqiptar mund të reflektojë në lidhje me këtë cështje të rëndësishme dhe të bëhet pjesë e kësaj nisme. Muslimanët shqiptarë predikojnë një islam larg dhunës dhe vrasjeve, larg konfilteve dhe hakmarrjes. Ata e kanë treguar veten me urtësinë e tolerancën e spikatur në trevat shqiptare, larg radikalizmit fetar, por dhe në përpjekjet e tyre për paqe e siguri në botë. Mjaft predikues të fesë islame në Durrës, të cilët kam pasur fatin ti takoj, më kanë shprehur të njëjtin mendim. Feja jonë, s’ka të bëjë me dhunën dhe ekstremizmin, thonë ata. Marinari i vjetër shkodran, Bahri Guri, personazh i librave të mi të detarisë dhe një predikues i rregullt i fesë islame më shpjegon se ne jemi ndryshe nga ISIS. S’kemi të bëjmë fare me ta, ne duam paqe, vëllazëri e qetësi. Feja jonë nuk i pranon të tilla veprime. Nuk e kuptoj cfarë përfaqsojnë këta njerëz që bëjnë veprime të tilla. Më duket aventurë sjellja e tyre, thotë marinari i vjetër . Unë kam qenë dhe në Arabi Saudite, pasi djali im është trajnier i një ekipi futbolli atje. Por si ai dhe nipërit e mi predikojmë islamin tonë paqësor, human, vëllazëror. Ky është mesazhi që më dha ky detar fisnik në këto ditë të Muajit të Madhënueshëm të Ramazanit. Ndaj qeveria jonë për cdo nismë që dënon radikalizmin fetar, ka mbështetjen popullore të muslimanëvë shqiptarë në radhë të parë.
Operacion kundër terrorizmit, 10 në pranga
Operacion i përbashkët i policisë italiane dhe shqiptare në disa qytete. Në pranga të afërmit e një cifti italo-shqiptar që po lufton në Siri. Në Lushnjë arrestohet Baki Coku, daja i luftëtarit shqiptar Aldo Kobuzi
Autoritetet italiane dhe ato shqiptare kanë ekzekutuar sot urdhër arrestet për 10 persona të dyshuar si të përfshirë në aktivitete terroriste në emër të Shtetit Islamik. Në pranga kanë përfunduar katër italianë, një shtetas kanadez dhe 5 shqiptarë, njëri prej të cilëve u arrestua nga policia shqiptare në qytetin e Lushnjes. Bëhet fjalë për 40-vjecarin Baki Coku, i cili jeton në Itali, por ishte kthyer pak ditë më parë në Shqipëri për të takuar të afërmit e tij.Coku është daja i 27 vjecarit shqiptar Aldo Kobuzi, i cili së bashku me bashkëshorten e tij italiane Maria Giulia Sergio, dhe nënën e tij, ndodhen që prej shtatorit të shkuar në Siri ku i janë bashkuar njësive të organizatës terroriste ISIS. Kanë qenë pikërisht përgjimet e komunikimeve që cifti ka patur me të afërmit, që cuan sot në arrestimin ndër të tjera edhe të prindërve dhe motrës së italianes, si dhe të tezes së shqiptarit Kobuzi, Arta Kacabuni, 41 vjec. Sipas policisë italiane edhe ata po përgatiteshin për t’ju bashkuar ciftit në Siri.(SH.K)
Ushtarakët amerikanë në ndihmë të komunitetit civil në Shqipëri
Nga Shefqet Kërcelli/
Gjatë këtyre 25 viteve të bashkëpunimit intensiv midis Ushtrisë së SHBA dhe asaj shqiptare, krahas programeve të mirëfillta për zhvillimin dhe modernizimin e Forcave të Armatosura të vendit tonë, janë realizuar dhe mjaft projekte e ndihma për komunitetin civil anembanë Shqipërisë. Kështu Komanda e Korpusit Amerikan në Evropë nëpërmjet strukturave të saj, Komanda dhe ekuipazhe të anijeve të ndryshme që kanë vizituar Shqipërinë dhe portet e saj, kanë ndërtuar, rikonstruktuar dhe shpërndarë ndihma në spitale të ndryshme civile, vec spitalit ushtarak, në shkolla të niveleve të ndryshme, shtëpi të moshuarish, kopështe e qëndra fëmijësh me aftësi të kufizuara, nga Saranda në Shkodër, nga Vlora në Korcë, nga Elbasani në Lezhë, nga Tirana në Kukës, etj. Në këto projekte humanitare janë përfshirë dhjetra ushtarakë amerikanë së bashku me specialistët dhe vullnetarët e korpusit të Paqes në Shqipëri. Për konkretizimin e tyre është bashkëpunuar me organet e qeverisjes vendore, strukturat përkatëse të arësimit, shëndetsisë apo organizatave joqeveritare. Menaxhimi, drejtimi dhe shpërndarja e këtij aktiviteti të rëndësishëm në Shqipëri është bërë nga Zyra e Bashkëpunimit Ushtarak në Ministrinë e Mbrojtjes,(ODS) dhe zyra e Atasheut ushtarak Amerikan në Ambasadën e SHBA në Tiranë. Rasti më i fundit dhe sinjifikativ i kësaj ndihme të cmuar për popullin tonë ishte rikonstruksioni i plotë i shkollës “28 nëntori” në Kucovë, e cila është ndërtuar në vitin 1964 dhe nuk ishte riparuar asnjëherë. Rinovimi i saj përfshiu të gjithë ambientet, klasat, laboratorët, bazën didaktike, paisjet e saj, duke e bërë atë një shkollë moderne tashmë. Projekti prej 575,000 dollarësh u financua nga programi për ndihma humanitare i Korpusit Amerikan në Evropë. Ndërsa realizimi i punimeve u bë nga Distrikti i inxhinjerëve, strukturë e këtij Korpusi. Në ceremoninë e rihapjes së Shkollës javën e kaluar, vec 600 fëmijëve të moshës 6 deri 15 vjec, që studjojnë cdo ditë në të, morën pjesë qytetarë të Kucovës, personeli mësimdhënës i shkollës, përfqasues të pushtetit lokal, medias, etj. Në fjalën përshëndetëse kryetari i Bashkisë Kucovë, zoti Bardhyl Gjyzeli dhe Drejtore e Shkollës, zonja Mjaftoni Dhimitri, falenderuan ushtarakët amerikanë dhe Ambasadën Amerikane në Tiranë për këtë ndihmë të cmuar për fëmijët dhe qytetarët e Kucovës. Këta fëmijë që mbushin klasat sot, krahas mësimit do kenë kurdoherë në mendje dhe zemër ushtarakët amerikanë që ja rikthyen shkollën më të bukur se kurrë. Ndërsa atasheu ushtarak amerikan, zoti Ralph Shield, përshëndeti të pranishmit dhe në emër të ambasadorit Lu, i uroi suksese në realizimin e programit mësimor personelit mësues-nxënës të shkollës “28 nëntori”, Kucovë. Projekte të tilla që i vijnë në ndihmë komunitetit të cdo moshe ne do realizojmë dhe në të ardhmen, duke bashkëpunuar ngushtësisht me autoritetet vendore, theksoi N/kolonel Shield. Ndërkohë krahas urimit nga nxënësit që po vazhdojnë këtë vit mësimor, dhjetra ishnxënës të kësaj shkolle falenderuan përzëmërsisht ushtarakët amerikane dhe përfaqsuesit e ambasadës për riparimin kapital të shkollës së tyre, e cila i shërben direkt arësimimit të fëmijëve në qytetin e Kucovës.
- « Previous Page
- 1
- …
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- …
- 44
- Next Page »