Nga Ilir LEVONJA/ Nga mbrëmja e 14 shkurtit kur KQZ e Prishtinës nxorri Vetëvendosjen si fituese e zgjedhjeve të parakohëshme, shtypi i Tiranës ka vetëm një emër për debat, atë të Albin Kurtit.

I mëshojnë jo rastësisht. Gati të besosh se ky person është rrezik jo për Kosovën, por edhe Shqipërinë. Prek çështje tabu. Madje sot i kujtonin edhe Enverin. Megjithëse në një mënyrë apo tjetër, kur Rama krahasohet me Enverin, me rubrika gju më gju me popullin, apo se kush është kafsha politike etj. Mbi jetëgjatësinë e pushtetit dhe arsyet bajate për mandatin e tretë, këtë rrezik nuk e shohin. Ka një panik social majtist analistësh, plot parashikime mbi fenomenin i cili do të jetë një dështim për Dardaninë. Albini dhe Vetëvendosja do jenë një katastrofë. Madje në internet qarkullon me tendencë ideja e bashkimit kombëtar. Kjo me frikën se çfarë do të thotë Europa? A do të na lejojë Bota neve të bashkohemi? Apo Albini e bën këtë për të rritur imazhin e tij. Si është e mundur të ketë ide të çmendura për bashkimin e shqiptarëve. Megjithëse ishin po këta që shqyen ekranet vetëm për një deklaratë midis dy shefave të së njëjtës mitër majtiste, koshash basketbolli, kur Rama në nëntorin e 2014-ës i tha Vuçiçit se Kosova është një realitet i pakthyeshëm. Nga ana tjetër ka një nënqeshje me deklaratën e Kurtit, atë që vërtetë ishin referendum zgjedhjet e 14 shkurtit? Thua se e do Kosovën më shumë Edi Rama i nomeklaturës së Enver Hoxhës, se sa Albin Kurti, një ish i burgosuri politik i Serbisë për të drejtat civile dhe kombëtare të shqiptarëve aty. Ajo që të vjen menjëherë si ndjesi e ligësht është një pyetje me konstatim të dyshimtë? A duan shqiptarët të bashkohen? Po politika e Tiranës a e dëshiron bashkimin kombëtar? Shefat aktual, a e konceptojnë të ardhmen e popullit të tyre nën një çati? Se nuk jemi popuj të formuar, jemi një. Kam përshtypjen se shqiptarët mëdyshen ose janë të paqartë. Kurse politika aktuale e them pa hezitim që nuk e do unifikimin kombëtar. Dhe kjo është më se e kuptueshme sidomos kur një politikan nuk di të tërhiqet. Më 2015 Edi Rama i pohonte një stacioni turk atë që një politikan duhet të njohi limitet. Se ai kishte hyrë në politikë rastësisht, se politika i kishte rënë në kokë etj., por prapë politikani duhet të njohi limitet. Sot për ‘të nuk ka më të tilla. Ka në pushtet që nga viti 1998 dhe kërkon një mandat të tretë. Tani verifikojeni vetë se kush është një rrezik aktual, një opozitar njëzetëvjeçar apo një shtetar 23 vjeçar? Ja përse zhurma rreth emrit të Albinit nuk është e rastësishme, por e qëllimshme. E ideuar për të zhvendosur vëmendjen nga fakte të tilla si pushteti pa limit por edhe proçesizgjedhor 100% perëndimor. Dhe kjo ka rrënjë historie. Shqiptarët në vendin amë e kanë humbur sensin e civilit autokton të pavarur, janë vendosur në rresht për të votuar. Nuk janë adhurues të proçesit, por të njëshave. Dhe kjo i kënaq sedrën Edi Ramës dhe sojit të tij. Madje nuk e kanë për gajle ta suportojnë njëshin në krim. Kanë votuar kolektivisht me aheng. Ata në Shqipërinë e epërme e kanë refuzuar masivisht votën e regjimit. Madje në vendin amë zgjedhjet nuk janë zgjedhje, por vjedhje e mirëfilltë. Mund t’i blesh me ca pako makaronash e mielli, me ca konserva mishi e peshku. Në vendin amë zgjedhjet mund të mburresh që i vjedh. Sado përgjime të dalin nuk burgoset asnjë nga shefat. Madje madje, e quajnë arritje. Flasin në emër të popullit. Ndonjë komisioner edhe mundet ta dënojnë. Ndonjë nga ata që ka shkuar aty për një bonus financiar, për ndonjë premtim për një vend punë për të birin a vajzën. Pra në vend që të merren me proçesin, standartet e tia, nxjerrjen në kohë rekord të rezultatit etj., merren me Albinin. Albini ka qënë opizatar, jo pushtetar. Erdhi së fundi me votë në pushtet. Po punoi mirë do e mbylli mandatin, po nuk punojë do hapi krahun. Dhe po nuk e bëri vetë, do ia plasi në kokë vota. Kaq…! Pra mos shihni Albinin si rrezik, mos u merrni me ‘të. Rreziku është në Tiranë tek proçesi zgjedhor përjetësisht i kontestuar. Rezultate që duan muaj të dalin. Janë sojet si Edi Rama që kërkon mandatin e tretë me preteksin se do fusi shqiptarët nëpër shtëpi. Ai që dikur i fliste shqiptarëve nga Anadolli për limitet e politikanit. Shqipëria vazhdon, të përmbytet, megjithatë për ironi ujin e merr me orar akoma. Shqipëria vazhdon të përmbytet megjithëse është vend gjoja numër një për rezervat hidrike në prodhimin e energjisë elektrike, por dritat  i ndërpriten akoma. Ndërkohë që një qeveritar bullist ka zëvendësuar çdo poç llambe me propogandën e tij. Sot Shqipëria i ngjan një kohe me hori altoporlantë fushatash korrje shirjesh se sa një vendi perëndimor. Madje me fondet e botës shpërndan çelsa shtëpish. E ha malli, nuk mund të kthehet dot në familje, duhet të sistemoj të pastrehët etj. Nga ana tjetër qe i fundit që e uroi Albinin dhe as nuk e përmendi fare proçesin zgjedhor civili deri tek dorëheqja a vota e emigrantit. Shkurt, legeni bërtet kapni legenin!