*Është e pakuptueshme reagimi i shpejt i bllokut opozitar të inatit se nuk dëshirojnë të marrin pjesë në zgjidhjen e ngërcit politik të propozuar nga PDK, që i bie se ata këtë pat pozicion e pelqejnë apo thënë më mirë se liderët e e tyre po frikohen se po i humbin ato “poste” që vetë i zgjodhen pa e pyetur askënd/
Opinion nga XHAVIT ÇITAKU/
Sado që njeriu mundohet të mbetët indiferent karshi ndonjë ngjarjeje, ndodhie apo procesi të rëndësishëm, kjo gjë nganjëherë është e pamundshme. Si mund të mbetesh indiferent, sidomos, pas zgjedhjeve nacionale që u mbajtën kohë më parë në vendin tonë kur me ato makinacione të liderëve “ tanë” po shihet ashiqare se ata nuk janë të interesuar të punojnë për miletin, por thjesht për vete dhe interesin e tyre personal. Bie fjala, koalicioni pas zgjedhor del para opinionit me një marifet që rrallë kush e dëgjon në një shtet demokratik, që po shtiremi se edhe ne kemi instaluar një sistem të tillë. Thonë se nuk duan të bëjnë koalicion me partinë fituese. A janë në vete këta politikanë të deklarohen kësisoj, apo e marrin vesh se çka po thonë e si tingëllon kjo në masën e gjerë popullore. Nuk duan të bashkëpunojnë me një parti dhe liderin e saj që fituan zgjedhjet, thjesht, për shkak të xhelozisë politike e shndërruar në urrejtje të skajshme. Të mos bashkëpunosh me partinë fituese do të thotë të mos bashkëpunosh me qindra mijëra qytetarë të vendit që i besuan asaj partie dhe liderit të saj. Ta injorosh këtë subjekt politik dhe atë masë të gjerë që ia dha votën PDK-së, është më shumë se një ligështi, është një frikë, është e bezdisshme, e tmerrshme , e pakuptimtë, e patolerueshme, e pakripë, apo më mirë më thënë shumë e padrejtë. Ç’është e drejta, liderët këtyre tri partive mund edhe të refuzojnë bashkëpunimin me PDK-në dhe para opinionit të thonë se programet e tyre po përputhen më së shumti, që nuk është e vërtetë, dhe kësisoj inatet e xhelozia të mbetën brenda shpirtit të tyre të nxirë e jo të dilet ashtu hapur se cili është qëllimi parësor i tyre.
Me inate e revanshizëm nuk ndërtohet e udhëhiqet shteti
Nuk duhet të jetë njeriu aq i mençur sa për të kuptuar se koalicioni i subjekteve politike bëhet në bazë të një afrie programesh që kanë dhe vullnetit të shprehur për të vazhduar së bashku qeverisjen eventuale të vendit. Nuk ka asgjë të keqe që edhe pas zgjedhjeve na u formua ky koalicion i inatit edhe pse aspak parimor. Mirëpo forma, mënyra dhe deklarimet e liderëve të këtyre tri partive politike nuk janë aspak korrekte, në rend të parë, se bashkimi i tyre është bërë kryesisht e për shkaqe xhelozie, hakmarrëse e revanshizëm me pretendimin kryesor që të pengohet formimi i qeverisë Thaçi3. Ky nuk është sinqeritet e punë e ndershme dhe të tregojnë para botës se në çfarë niveli të ulët kanë rënë.
Subjektet politike gjatë fushatës zgjedhore shpalosnin programet e tyre zhvillimore për çdo sektor të jetës dhe të punës dhe është elektorati ai i cili më pas ia jep votën asaj force politike që ofron zhvillim më të hovshëm, sidomos, ekonomik. Po ashtu, elektorati hedh vota edhe në subjektin, lideri i të cilit është më i besueshëm dhe që ofron garancione se shumë punë të rëndësishme do të kryhen brenda mandatit qeverisës, siç ishte rasti me liderin e PDK-së. Mirëpo, blloku opozitar i krijuar pas zgjedhjeve të gjitha premtimet e dhëna gjatë fushatës elektorale i kanë hudhur pas shpine dhe hëpërhë program i tyre i vetëm është të mos e shohin të ulur në ulësen e Kryeministrit Hashim Thaçin për të tretën herë. Sa i duhen popullit këto sjellje lakmitare që po i bëjnë liderët e këtyre tri parti politike duke e quajtur vetën fitues të zgjedhjeve, ndërsa në anën tjetër që të trija nuk i kanë numrat për të krijuar qeveri , përkatësisht se LDK, AAK dhe Nisma kanë vetëm dhjet vende më shumë në Parlamentin e ardhshëm se PDK e vetme. Në anën tjetër, të tre këta lider të koalicionit nuk kanë marrë vota më shumë së lideri i PDK-së Thaçi. Demokracia nuk mund të ndërtohet me këtë ashpërsi të urrejtjes ndërmjet vete që do të ndikon shumë negativisht edhe në raportet ndërnjërzore për të cilën do të duhej kohë e gjatë deri sa ato do të vihen në binarë të shëndosh. Liderët shkojnë e vijnë por pasojat që ata i lënë pas veti janë tejet të dëmshme për shoqërinë. Së këndejmi, qytetarët duhet të jenë të vetëdijshëm që në rastet tjera të mendojnë mirë se kujt do t’ia hedhin votën e të mos na përsëritën këso lojrash të papara politike që në masë të madhe po ia prishin imazhin vendit tonë të bukur e të dashur. Duhet të mbajnë mend se kush po i realizon fjalët e premtimet e kush po mashtron e po tregon haptas se nuk di të qeverisë dhe nuk është i interesuar për prosperitetin e popullit dhe të vendit. Të tillët tashmë u identifikuan dhe Ti Sovran ndëshkoi, ndëshkoi ashtu siç dinë Ti, rrëzoj për toke, merrja fytyrën këtyre grykësve, këtyre karrieristëve që mendojnë vetëm për vete e jo për zhvillimin dhe hapjen e perspektivës për gjeneratat e tashme dhe të ardhshme. Sepse me inati e revanshizëm nuk ndërtohet e udhëhiqet shteti.
Isa po mundohet pa sukses ta imitoj liderin historik Dr. Ibrahim Rugovën
Fjala dhe premtimi i dhënë para opinionit ka peshë të madhe dhe ato me çdo kusht, madje, edhe duke sakrifikuar shumëçka duhet të realizohen sepse Besa e Fjala janë tipare që e kanë karakterizuar me shekuj shqiptarin. Posaçërisht premtimet duhet t’i realizoj politikani, përkatësisht liderët e partive politike, në rend të parë, për shkak se elektorati voton për program e për ato synime zhvillimore që ata i paraqesin para tyre. Dihet mirëfilli se edhe pse shumë “ ëndrra” të planifikuara nuk mund të gjejnë zbatim praktik ngaqë ato zakonisht janë tepër të stërmadhuara, prapëseprapë disa nga ato disi i “ gëlltit” opinioni , mirëpo ato premtime të thjeshta por që kanë domethënie në karakterin dhe moralin e një lideri gjithsesi duhet të zbatohen pa kurrfarë mëdyshje. Megjithatë, është për të ardhur keq se kjo nuk qëndron dhe nuk përfillet pothuajse aspak nga disa politikan tanë, të cilët, sidomos, pasi të marrin votat e elektoratit veprojnë krye në vete dhe në mënyrë cinike e duke e injoruar votuesin arsyetohen se u deshtë të veprohet kësisoj së ndryshe nuk u bë. Shembullin më eklatant të devijimit dhe të mashtrimit të votuesit e bëri Isa Mustafa, i cili, ndër të tjera, pati premtuar fuqishëm se nëse nuk do të fitoj zgjedhjet do të jap dorëheqje. Ai faktikisht jo që nuk e bëri këtë punë të obliguar, së paku morale,përkundrazi, u deklarua se nuk largohet nga pozita e kryetarit me arsyetim se ka punë tjera më të rëndësishme. Vërtetë ai kishte pasur punë më të madhe, por jo për miletin e shtetin, por për vete dhe karrierën e tij politike. Në kundërshtim me çdo vendim të Kryesisë dhe të Këshillit të Përgjithshëm, Isa Mustafa arriti që me një marrëveshje të ngutshme ta rehatoj vetën dhe t’ia siguroj vetës postin e “ Kryeparlamentarit” me synim që pas dy vjetëve të bëhet edhe “ President” i vendit. Nuk është aspak më i padhembshëm edhe mashtrimi tjetër që bën ky karrierist i pangopur për pushtet kur pa fije turpi “ dorëzon” postin e “Kryeministrit” një partie tjetër që ka tri herë më pak vota se subjekti i tij politik. Ç’është e drejta, gjatë gjithë fushatës parazgjedhore e zgjedhore ky “ personalitet” i skenës politike shqiptare në Kosovë me pompozitet kishte deklaruar se LDK ka lidh marrëveshje me elektoratin se ky subjekt politik do të qeverisë me vendin dhe me ngulm dhe shumë i sigurt kishte thënë e premtuar se posti i njeriut të parë të qeverisë është i panegociushëm . Mirëpo, lakmia dhe në anën tjetër edhe frika se anëtarësia do të kërkojnë llogari ndaj tij, Isa Mustafa me një shpejtësi “ marramendëse” bëri koalicion me dy parti të tjera dhe pa një pa dy “ Rambos” i tha se ju mund ta bëni këtë. Pra, lideri i LDK-së në mënyrë të njëanshme prishi marrëveshjen me popullin për interesa të tij personale. “ Kapitulloj” vetëm pak orë pasi mori vesh se kishte humbur në zgjedhje. Të marrë të drejtoj qeverinë lideri i një partie që mezi mori mbi nëntë për qind të votave, kjo është e pafalshme për LDK-në, përkatësisht për ata që ishin nismëtar të lëshimit pe në këtë nivel kaq të ulët, por lirisht mund të thuhet edhe përbuzës karshi elektoratit. Me këtë akt të papjekur politikisht të liderit Isa Mustafa u dëshmua se ai nuk di të qeverisë dhe nuk do të marrë përgjegjësi për zhvillimin e vendit. Me këtë veprim të ngutshëm me apo pa vetëdije LDK ka pësuar dëme të pariparueshme dhe kjo do të shihet në zgjedhjet e ardhshme edhe lokale por edhe nacionale që siç po shihet nuk do të vonohen. Me një fjalë, elektorati nuk ka për obligim të votoj për ata që nuk dinë të qeverisin, për ata që nuk kanë haber se si duhet të zhvillohet vendi dhe për ata që mashtrojnë me premtime dhe veprojnë kundër atyre premtimeve që vetë i thonë. Sikur ka harruar Isa Mustafa që ai ka titullin e akademikut dhe se sa ka peshë të madhe fjala e dhënë para elektoratit dhe simpatizuesve të subjektit të tij politik. Në fakt, Isa Mustafa, edhe pse humbës i madh, me një mendjelehtësi të pashpjegueshme po mundohet me çdo çmim të imitoj ish-Presidentin e vendit dhe të LDK-së Dr. Ibrahim Rugovën, i cili me autoritetin e madh që kishte në popull ishte fiksuar pas postit të Kryetarit të shtetit të Republikës së Kosovës. Këtë ai nuk mund ta bëj kurrë me shkakun se nuk mund ti afrohet as edhe deri tek ” zogu i këmbës” këtij personaliteti të shquar,sic thotë një fjalë popullore, por edhe nga shkaku se Isa Mustafa kaherë ishte larguar nga rruga e rugovizmit, nga koha kur ia kishte bllokuar zhvillimin dhe kryerjen e punëve me stopimin e derdhjes së mjeteve të trepëqindshit të diasporës për presidencën. Ndaj edhe është e cuditshme se si arriti që tash të drejtoj këtë parti apo ndoshta rrethi i tij i ngusht janë të interesuar që ” sahat e para” ta shkatërrojnë këtë subjekt politik. Cirku politik paszgjedhor medoemos po i shtërngon masën e gjerë popullore që politikanët t’i quajnë “ rrenacak”.
PDK ofron tejkalimin e ngërcit politik- lakmitarët për pushtet refuzojnë
Se si do të përfundoi ky cirk politik mbetët të shihet, por mendoj se duhet të mbretëron logjika e arsyes të secili subjekt politik dhe të mos lejohet të shkohet në zgjedhje të jashtëzakonshme, të cilën gjë më së paku e dëshiron qytetari i Kosovës, por dhe Bashkimi Evropian. Është për tu përshëndetur gatishmeria e PDK-së për tejkalimin e ngërcit politik duke propozuar një qeverisje gjithëprëfshirëse me të cilën do të krijohej një stabilitet afagjatë dhe realizimi me sukses i shumë synimeve që shkojnë në favor të popullit dhe për popullin. Mirëpo, fatkeqësisht, pa menduar fare për pasojat lakmitarët për pushtet reaguan shumë shpejt duke refuzuar një gjë të tillë. Në fakt, përfaqësuesi i LDK-së Ismet Beqiri, që treguan haptas se nuk dinë të qeverisin me vendin, deklaroi se nuk janë të interesuar të bashkëpunojnë me partinë fituese, që i bie se ky subjekt politik nuk dëshiron të marrë pjesë në tejkalimin e kësaj situate jashtëzakonisht të pakëndshme në të cilën gjendet vendi. Në të njëjtat valë të bllokimit të arritjes së ndonjë marrëveshjeje eventuale ishte edhe pëfaqësuesi i AAK-së Ahmet Isufi sigurisht nga frika se cdo fillim i ndonjë dialogu posti i Kryeministrit as që do të bëhej fjalë ti besohet kësaj partie, ngase nuk e meriton bazuar në rezultatin e zgjedhjeve. Sille kah të sillesh tani “topi” gjendet posacërisht në duart e LDK-së e cila duhet të lëviz nga pat pozicioni dhe të marrë pjesë aktive në tejkalimin e ngërcit politik, i cili në momentin aktual po shkakton dëme të mëdha në jetën e përditshme.