Shkruan:Hajro Çini M.A. Economics/

Në liri e drejta e shprehjes, e drejta e përzgjedhjes, e drejta e vlerësimit, apo jo, dhe shumë të drejta të tjera janë vlera kaq themelore sa që ti imponohesh dikuj, qoftë edhe me dashamirësi, është e jashtkohshme. Kështu edhe me letrën që një djalë 16 vjeçar, plot ëndërra, i lutet Dr. Berishës të mos largohet nga politika dhe Dr. Berisha me shumë kulturë përgjigjet. Një akt i tillë ka shqetësuar jo pak një zonjën Buçpapaj, që e mban veten për gazetare, dhe përpiqet ti imponohet të tjerëve që të mos e lexojnë atë këmbim.

Me zonjën në fjalë, unë jam ndeshur shpesh, kështu që edhe kjo përgjigje e rradhës nuk përbën risi.

Zonja në fjalë deklaron se është gazetare dhe merr kredit që i përket antikitetit, më konkretish Kasandrës, në lidhje me rezultatin e zgjedhjeve, ku ajo shprehet se e kishte paralajmëruar verdiktin e popullit, “sovranit” siç kanë qejf ta quajnë shpesh politikanët kur janë të mbështetur nga ai.

Janë bërë disa analiza edhe në gazetën Dielli, ku më të spikaturat, për mendimin tim, kanë qënë shkrimet e Dr. Enver Bytyçit dhe shkrimi i Dr. Elton Marës, “Fitoi apo humbi sovrani/populli”.

Si cilësia e shkrimeve, si niveli etik dhe profesional i të dy personave ka qënë shumë i lartë. Pakrahasueshmërisht më i lartë krahasuar me të tjerë, që, vend e pa vend përmëndin titullin gazetar.

Unë nuk do ti hyj arsyeve personale dhe vetiake të zonjës në fjalë, për ngazëllimin e humbjes së PD-së, se nuk dua të bie në atë nivel, por po parashtroj disa gjëra që mua më kanë bërë përshtypje në këto zgjedhje dhe pak më gjërë.

Së pari, është hera e parë që komunistët, të kamufluar si socialistë apo LSI-stë, vinë në pushtet pa dhunën e armëve, por me një mënyrë pak më paqsore. Ata erdhën në pushtet me votën e blerë të “sovranit”. Ka me qindra raste të kapur në Shqipëri në këtë aktivitet. Edhe pse kjo dhunë quhet në perëndim, për standartet ku ka kaluar Shqipëria është progres.

Së dyti, për herë të parë, pala humbëse e njeh rezultatin pa asnjë kontensim, edhe pse atje ka me mijra raste të regjistruara. Edhe ky është një progres për tu përshëndetur. Këtu dallon ana që punon për kombin dhe jo për veten me palën që nuk do t’ja dijë asfare për komb, por për interesa të shovinizmit fqinjë, që edhe i organizoi më 8 nëntor 1941 në një parti kriminale.

Së treti, pas 8 vitesh në pushtet rotacioni është një gjë normale në një demokraci, qoftë edhe të brishtë.

Së katërti, të gjithë akuzat që i bëheshin Dr. Berishës si diktator, që po përpiqej të zaptonte të gjithë institucionet, për të sunduar, morën fund mbrënda natës. (Zonja në fjalë ka qënë ndër zërat më të çjerrë kundër kësaj “diktature”).

Së pesti, humbi ajo anë që kishte bërë shumë për çështjen kombëtare, që kishte bërë shumë për zhvillimin kombëtar, për progres dhe përparim. Kishte futur Shqipërinë në NATO, kishte hequr vizat për shqiptarët në Europë, kishte ndërtuar një infrastukturë fantastike nëpër gjithë Shqipërinë, dhe “sovrani” votoi anën tjetër, që për 50 vjet e kishte vrarë “sovranin”, e kishte shkatërruar në çdo anë, qytetare, kombëtare, ekonomike, politike shoqërore etj. Më e çuditshmja pa asnjë program të qartë elektoral.

Së gjashti, pala humbëse, e drejtoi Shqipërinë për 8 vite. Me gjithë progresin në shumë fronte, qeverisja pati edhe mangësi. Pati edhe fusha ku dështimi ishte total, si tek pronat, pati fusha ku duhej të ishte bërë më shumë. Është dëmshpërblyer vetëm 25% e asaj që duhej bërë për shtresën e persekutuar, (edhe pse kjo qeveri është e vetmja që ka bërë diçka dhe ajo që po vjen jo vetëm që i ka shkaktuar krimet, jo vetëm që i neglizhoi kur ishte në pushtet për 8 vjet, por edhe do të bëj të njëjtën gjë sapo të marrë pushtetin.)

Administrata tregoi një paaftësi, arrogancë me qytetarin, dhe një korrupsion të papranueshëm. Por etika, mendoj unë, është problem kombëtar. Njeriu i Ri që formoi rregjimi komunist nuk ka as ndërgjegje as etikë. Duke shtuar këtu edhe faktin se prokuroria, ajo që duhet me kushtetutë të luftojë korrupsionin, ishte një celulë komuniste në shërbim të agjendës politike, në shkelje të Kushtetutës, të ish Presidentit Bamir Topi. Megjithatë pavarësisht nga shkaqet “sovrani” ndëshkoi këtë aspekt të kësaj qeverie, duke vërtetuar qartazi, se ai ka mundësi, me votime, të shprehet pa frikë.

Së shtati, “sovrani” ndëshkoi jo vetëm partinë më të madhe që kishte qënë në pushtet për 8 vjet, por edhe partinë më të madhe opozitare. Nga 66 deputetë që kjo parti kishte më 2009, sot ka vetëm 61. Dhe kjo duke mos qënë në pushtet, pra e pakonsumuar nga pushteti, nuk arriti të fitojë, të paktën të kishte qënë në nivelin e para 4 viteve. “Sovrani” shpërbleu me shumë gjenerozitet, partinë e tretë më të madhe në Shqipëri. Atë që kishte qënë në pushtet per 45 muaj dhe opozitë pak më pak se 3 muaj. Kjo parti kishte edhe një specifikë shumë domethënëse. Kryetari dhe nënkryetari i saj, kur ju prishën pazaret, u shfaqën në TV me zë dhe figurë, me bllok në dorë duke kordinuar aktete e tyre korruptive. Të dy dolën jo fajtorë, sepse pavarësisht se çfarë shprehu gjykata, regjistrimi ishte bërë pa aprovimin e një gjykate dhe për rrjedhim prova ishte ligjërisht e papranueshme në gjykatë. Por ndërsa Meta mund të mos dënohej ligjërisht, me të drejtë, kjo nuk mund të thuhet moralisht. Bota perëndimore ka një standart interesant, konliktin e interest në fakt dhe në aparencë. Kur ka një hije dyshimi për një shkelje standarti, qoftë edhe e pafaktuar, personi i dyshuar nuk mund të kryejë funksionin. Thënë qartë, një gjykatës që është pare për shëmbull në një klub sporti, ku rastësisht shihet edhe dikush që do të gjykohet në atë gjykatë është arsye e mjaftueshme që ai gjykatës të mos jetë pjesë e gjykimit, edhe pse ai mund të mos ketë pasur asnjë kontakt me personin që po gjykohet.

Së fundi, të marrësh atributet dhe statusin e gazetarit, duhet në rradhë të parë duhet, mendoj unë, të mos jetë ithtar politik i cilido krahu qoftë, apo më keq, kur të prishen pazaret, të hidhet nga ithtar në kundërshtar të rreptë. Një rast i tillë tregon shumë edhe për integritetin professional apo etik të gazetarit dhe sipas standardeve ndërkombetare të gazetarit profesionist, të skualifikon direkt nga ai status.

Hajro Çini M.A. Economics