Archives for June 2013

,,Nova Makedonija,,dhe manipulimet për popullin shqiptar

June 30, 2013 by dgreca

Reagim i SHSHA-së në Çikago kundër analistit bulevardesk Zidos Daskalovski/
Shkruan: Skënder Karaçica/Chikago/

Për këto 65 vjet të veprimtarisë botuese dhe informative të së përditshmës maqedonase,,Nova Makedonija,,në Shkup,gjithherë ka qenë në ballë të skenarëve të pushtetit sllavokomunsit dhe tashti edhe në vijat e demokracisë së brishtë kundër çështjes shqiptare,thekson në fillim të reagimit SHSHA-ja në Çikago që ka të bëjë me manipulimet për popullin shqiptar për përkatësinë kombëtare të tij(krejt skandaloze)më pak se 20 përqind(!).

Kjo e përditshme informative e afërt me qeverinë e Nikolla Gruevskit përmes skenarëve të vjetër rithekson sikundër dhe shumë herë tjera se ,kjo ka qenë arsyeja kryesore për ndërprerjen e regjistrimit të fundit të popullisisë në Maqedoni,që nuk përkon më të vërtetën ngaqë saherë që ka pasur ,,regjistrime,,të popullsisë Enti Republikan i Statistikave(pa asnjë shqiptar të punësuar tash e sa vjet)ka manipuluar si ka dashtë dhe si i ka shkuar për shtati politikës ditore maqedonase kundër çështjes shqiptare të pa mbrojtur,thuhet më zërin e arsyes të këtij asociacioni politiko-kombëtar të Çikagos.Tërë fryma lidhur me përbërtjen kombëtare të shqiptarëve me statistikat e dorës së falsifikimit me vulën zyrtare kemi informacione të sakta se ato kanë shkuar madje edhe në zyrën për shënimet ndërkombëtare mbi popullsinë në OKB në Nju Jork.Përkitazi me këto manipulime subjekti politik shqiptar ndër vite dhe (BDI-ja)në kaulicionin pa marrëveshje paraprake dhe jashta taborrit kushtetues nuk besojmë se është në dijeni për të gjithë kolovajzën polititike antishqiptare karshi statistikave me vulën e manipulimeve(!).

Në analizën e ,,Nova Makedonija,,na del sheshazi analisti bulevardesk Zidos Daskalovski,i cili për qudinë tonë,,zbulon,,(sic!)se shkaku i ndërprerjes së regjistrimit të popullsisë paskësh qenë fakti se numri i shqiptarëve në Maqedoni është më pak se 20 përqind(!),gjë që do të nikonte në atë që (populli shqiptar)të mos mund të shfrytëzojë të drejtat që i parasheh (lexo:Kushtetuta e këtij vendi)për komunitetet(lexo:pakicën shqiptare!)në përberjen më të ulët se 20 përqind me numrin e përgjithshëm të popullsisë në këtë vend,janë disa nga venerimet politike të SHSHA-së në Çikago.Për hirë të së të vërtetës dhe duke iu kundërvënë ,,analizave,,redaktoriale të ,,Nova Makedonija,,po ritheksojmë se për pesëdhjetë vjet të regjimit sllavo-komunist në Maqedoni,në ballë të statistikave të kohës ka qenë (vetëm)një numër prej 17 për qind të përbërjes kombëtare të popullit shqiptar pa e ndryshuar deri më sot,thuhet në reagimin e shqiptaro-amerikanëve të Çikagos.

Po i tregojmë ,,Nova Makedonija,,dhe analsitit të bulevardit Zidos Daskalovskit se në Samitin e NATO-s në Çikago(mbajtur në maj të vitit 1012)është thënë zyrtarisht se përberja kombëtare e popullit shqiptar në trojet e veta etnike në Maqdoni është 40 për qind për këto të dhëna pati dëgjuar edhe delegacioni nga Maqedonia që mori pjesë në cilësinë e vëzhguesit me kryetarin maqedonas Gjorgje Ivanov.Përkitazi me këto statistika të vjetra dhe të pakorrigjuara asnjëherë,kujtojmë se qeveria e Nikolla Gruevskit po luan lojën me buxhetin dhe të drejtën (e pashkruar kushtetuese)që tash e sa vjet nuk ka ndarë asnjë cent për politikën ekonomike të investimeve në komunat shqiptare prej 20 përqind të mjeteve nga buxheti vjetor prej 2 milion e shtatqind milion eurove që kjo shumë do të akordojë 200 milion euro që sadopak do të zbuste gjendjen e rëndë ekonomike dhe do të ndalte migrimin e qindra shqiptarëve për në rrugët e botës,kështu ia bënë të ditur analizës në të përditshmën maqedonase,analsitit bulevardesk Daskalovskit dhe të gjithë atyre që mendojnë bashakarisht për aktualitetin shqiptar në Maqedoni me statistikat kuturu dhe falso edhe para opinionit ndërkombëtar,thkeson në fund të këtij reagimi SHSHA-ja në Çikago.

Atributet e epokës “Berisha”

June 30, 2013 by dgreca

Shkruan: Dr. Enver Bytyçi/

Lideri i demokratëve shqiptarë, Sali Berisha, dha më 26 qershor dorëheqjen nga drejtimi i Partisë Demokratike. Ai e udhëhoqi këtë parti për gati 23 vite, ndërkohë që e dominoi drejtimin e shtetit shqiptar për 13 vite radhazi. Dorëheqja e Berishës erdhi si pasojë e humbjes së zgjedhjeve të 23 qershorit dhe kalimit në opozitë të Partisë që ai drejtoi. Ishte e pritshme së paku prej të hënës e deri mbëmjen e të enjtes, që ai të deklarohej se do t´i jepte fund drejtimit të partisë së parë opozitare në Shqipëri. Erdhi ky moment kur të gjithë kolegët e tij të Lindjes Europiane të jenë larguar prej shumë vitesh nga skena politike. Berisha ishte i vetmi që përballoi sfidën dhe u shfaq disa herë si feniksi në skenën politike shqiptare.

Deklarata e dorëheqjes së Berishës e të enjtes shkaktoi ndjesi dhe reagime të ndryshme te shqiptarët. Shumica prej tyre e përjetuan këtë ngjarje politike me dhimbje, trishtim e keqardhje. Pakica, një pakicë mospërfillëse, festoi në atë mënyrë, që në miniaturë të kujtonte festimet e 1997 me krisma kallashësh, kur Presidenti Berisha dha dorëheqjen prej postit shtetëror që kishte. Por kjo nuk përbën ndonjë shqetësim të madh. Në një demokraci do të gjenden një grusht njerëzish të pakënaqur ose të “militarizuar” ideologjikisht që do të festojnë gjithmonë dështimin e kundërshtarit politik.

Objekt i kësaj analize nuk është përshkrimi i mësipërm. Nuk do të marr kohë të analizoj në detaje humbjen e demokratëve dhe as do të përpiqem të sajoj ndonjë monografi apo biografi të liderit shqiptar të demokracisë, Sali Berisha. Thjesht do të përpiqem të jap versionin tim asaj çfarë përfaqëson Sali Berisha në botën shqiptare, sigurisht duke kundërshtuar disa versione të shfaqjeve të shpërfytyruara të disa analistëve, në përpjekjen e tyre për të përbaltur figurën politike të ish-kryetarit të Partisë Demokratike. Në fillim më duhet të theksoj se nuk kam ndërmend gjithashtu të analizoj gabimet dhe të metat njerëzore të Berishës, të cilat e kanë shoqëruar natyrshëm atë gjatë karrierës së tij politike. Kjo për arsyen e thjeshtë se kritikët e Berishës vazhdojnë të zbrazin thesin “e gabimeve” të tij, shumica e të cilave vazhdojnë të vijnë përmes instrumenteve të spekullimit, shpifjeve, trillimeve, ose lidhjes metafizike të aspekteve që nuk mund të qëndrojnë bashkë. Dhe nëse do të ballafaqonim vlerat që ai përfaësoi dhe gabimet e kësaj natyre të tij, atëherë peshorja do të shkonte dukshëm në drejtimin e vlerave.

Dorëheqja e Berishës ishte dinjitoze, mbresëlënëse, e pazakontë. E tillë ajo u përjetua dhe në këtë përjetim vjen në kujtesë ardhja e tij në skenën politike. Të njëjtat emocione si në dalje dhe në mbyllje. Personalisht u ndjeva keq atë mbrëmje të datës 26 qershor, por në vetëdijen time do të ndjehesha edhe më keq, nëse Berisha nuk do të dorëhiqej. Ai nuk mund të vijonte më të bënte rolin e opozitarit. Nëse do ta bënte këtë, do të dëmtonte veten dhe partinë, të cilën ai e themeloi dhe udhëhoqi për 23 vite. Me dinjitet të pakontestuar Berisha bashkë me dorëheqjen tërhoqi pas vetes përgjegjësinë e humbjes, gjë që nuk i përgjigjet realitetit. Jo se kreu I PD-së nuk ka përgjegjësi për humbjen e 23 qershoorit, porse ai u përpoq gjatë fushatës të mbyllte sa më shumë plagë që i krijuan në qarqe bashkëpunëtorët e tij më të afërt. Dhe këtë e dinë të gjithë këta, të cilët e ftonin dhe i kërkonin: “Doktor hajde në këtë zonë, se kemi problem”. Dmth, hajdeni e na ndihëmoni, se pa ndihmën tuaj ne jemi të dështuar. Prandaj dhe në këto zgjedhje nuk dështoi vetëm Berisha, dështuan më së shumti të dërguarit e tij në qarqe.

Të njëjtat emocione u shfaqën në mbyllje të karrierës shtet-ndërtuese të Sali Berishës, si edhe në daljen e tij në skenën politike më 1990. Por midis daljes e mbylljes qëndron një epokë, një kohë, e cila ka marrë e do të marrë një emër: Epoka e Sali Berishës… Si do të vlerësohet e gjykohet kjo kohë, për këtë do të shkruajnë historianët.

1. Berisha si reformator dhe liberator

Historia do ta mbajë atë gjithë jetën si udhëheqësin e parë antikomunist në Shqipëri, si promotorrin e demokracisë, si njeriun e parë në Shqipëri dhe Lindjen Europiane, i cili u deklarua për anëtarësim në NATO dhe e orientoi Shqipërinë drej Perendimit. Historia do t’i rezervojë atij meritat për reformat e mëdha politike dhe ekonomike në Shqipëri, meritat për vizionin e tij për zgjidhjen e çeshtjes së Kosovës dhe krijimin e klimës politike stabile në rajon, si dhe për një ekulibër të jashtëzakonshëm në marrëdhëniet ndërkombëtare të shtetit shqiptar. Sali Berisha do të përmendet në histori për hapat e rëndësishëm të integrimit në Bashkimin Europian e në veçanti për liberalizimin e vizave. Sali Berisha do të përmendet si i pari dhe i vetmi personalitet e udhëheqës politik që la pas infrastrukrurën qindravjeçare më të prapambeturën në Europë dhe e futi vendin në hartën e vendeve me infrastrukturë moderne. Ai do të shënohet si ideatori i zhvillimit të industrisë energjitike, përfshirë dhe gazifikimin e Shqipërisë. Shumë vepra njerëzia në breza do t’i identifiokjë me emrin e Berishës. Këto arritje e suksese të epokës Berisha, të cilat u përmenden më lart, nuk do të zhvleftësohen nga arkivat, dokumentet dhe fakte të pazbuluara. Ato janë të dukshme, të prekshme, të pakontestuara.

Në këtë pikëpamje lideri shqiptar postkomunist, Sali Berisha, mbarti me vete guximin e madh për ta kaluar Shqipërinë nga një vend të izoluar, në një vend të hapur e në marrëdhënie të ngushta me Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Europën. Ai manifestoi vendosmërinë e rrallë për të bërë reformat më radikale në historinë e Shqipërisë në ekonomi dhe kalimin e saj të plotë nga një ekonomi e centralizuar dhe tufëzuar në një ekonomi të tregut të lirë. Berishës i përket merita e padiskutueshme e pranimit të Shqipërisë në NATO, jo vetëm se ishte i pari europiano-perendimor që kërkoi të jetë anëtar i kësaj aleance, porse zbatoi me përpikmëri reformat e kërkuara për të arritur në finish, kur Shqipëria ngriti flamurin e saj në selinë e Aleancës në Bruksel më 4 prill 2009. Berishës i takon merita e pakontestuar e plotësimit të të gjitha kërkesave europiane për liberalizimin e vizave. Në këtë kuptim pasaporta shqiptare do të kujtohet gjithmonë si pasaporta e kohës së Berishës. Si në asnjë vend tjetër europian, qeveria Berisha u përball në procesin e liberalizimit të vizave jo vetëm me qëndrimet strikte të Brukselit, por edhe me lëvizjen antiliberale të lëvizjes së shqiptarëve në Europë nga ana e opozitës, tashmë të ardhur në pushtet. Historianët e kohëve të ardhshme do ta kenë shumë të vështirë të vlerësojnë fakte të tilla, se për ta pas disa dekadash nuk do të mund të konceptohet sesi një opozitë e jona të mund të ketë bllokuar procese të tilla, por ata nuk do të mund të gjejnë asnjë argument kundër këtij fakti të trishtueshëm. Bllokada e opozitës i dha Berishës të drejtën që ta përvetësojë njëmijë përqind meritën e liberalizimit të vizave.

Shumë kundërshtarë të zotit Berisha kanë vjellë vrer kundër tij, madje vazhdojnë dhe në ditët e sotme të shprehin opinione pa asnjë fakt për sjelljet e ish-udhëheqësit më karizmatik të periudhës postkomuniste në Shqipëri. Më së shumti sulmet kundër tij vijnë nga kundërshtarët e përhershëm politikë, por edhe nga ajo pjesë e elitës politike, të cilën Berisha e promovoi në krye të shtetit dhe institucioneve shqiptare. Kjo kategori njerëzish duket se nuk ka mundur të përballojë këmbnguljen, vendosmërinë dhe integritetin personal, familjar e moral të udhëheqësit shqiptar, Sali Berisha. Kjo kategori analistësh, politikanësh e përfituesish nga mbështetja e kreut të mazhorancës, duket se kanë dëshmuar në përpjekjet e tyre për denigrimin e Berishës se janë inferiorë në intelekt, në dije, në kulturën politike e të përgjithshme krahasuar me të dhe për pasojë kanë kultivuar në qenien e tyre atë lloj egoizmi, cmire e xhelozie shpesh herë të shfrenuar. Rrallë herë ka ndodhur që në trojet shqiptare të vegjetojë një udhëheqës politik e shtetëror me integritet të tillë si Sali Berisha. Deri tani binjak i tij mund të konsiderohet vetëm Ibrahim Rugova.

Por sado të shfaqen opinione, historia dhe historianët kanë një metodologji strikte në vlerësimin e ngjarjeve e të figurave historike. Ato nisen nga rezultatet, nga ajo çfarë është arritur dhe nga drejtësia e vendimeeve që janë marrë. Për fatin e keq të kritikëve të liderit shqiptar post-komunist rezulton dhe do të rezultojë se epoka e Berishës ka qenë shumë e sukseshme, se vendimet dhe vizioni i tij për një Shqipëri të zhvilluar kanë qenë të një udhëheqësi të papërsëritshëm. Sali Berisha ka shtruar tashmë trasenë e zhvillimit modern të Shqipërisë dhe shqiptarëve. Kjo është arritja më e madhe e shtetit shqiptar në këto 100 vjet të ekzistencës së tij. Mos harrojmë se kryeministri serb, Nikolla Pashiç, që më 21 janar 1913 paracaktonte qëllimet politike të Serbisë kundrejt Shqipërisë. Në një letër drejtuar ministrit të tij në Petersburg, Pashiç shkruante se “Krijimi i Shqipërisë përbën një rrezik të madh, jo vetëm për serbët, por për krejt Lidhjen Ballkanike” dhe rekomandonte që, nëse krijohej një shtet shqiptar, ai duhej të mbahej i pazhvilluar dhe pa asnjë ndikim në gjeopolitikën e rajonit. Sali Berisha është i pari udhëheqës politik shqiptar që sfidoi këtë lloj politike të fqinjëve tanë dhe kuptoi se ekzistenca e Shqipërisë varet nga dy faktorë: Së pari nga zhvillimi i saj i shpejtë dhe së dyti: nga integrimi në strukturat e sigurisë euro-atlantike. Këta fqinjë antishqiptarë u përpoqën ta pengojnë këtë zhvillim historik në vendin tonë. Por ata nuk patën sukses, siç kishin pasur në dy dekadat e para të pavarësisë si dhe gjatë diktaturës komuniste. Dalja në skenë dhe udhëheqja me vizionin e një misionari të madh si Sali Berisha dhe ekipi i tij demokrat ka lënë gjurmë të pashlyeshme në sfidën ndaj përpjekjeve të armiqve të Shqipërisë për ta penguar zhvillimin e vendit. Në një farë mënyre kjo xhelozi është shprehur para disa muajsh edhe nga ana kryeministrit aktual të Serbisë, Daçiç, kur thoshte se nëse Shqipëria pranohej në BE para Serbisë, atëherë ai “do të duhej të vriste veten”.

Pohimi që bëra më sipër nuk është thjesht opinion teorik. Integrimi i Shqipërisë në BE ishte penguar nga grindjet politike dhe bojkoti i opozitës. Berisha me dorëheqjen e tij i hapi rrugë këtij procesi dhe mazhoranca solide e krijuar më 23 qershor nuk do të ketë më me kë të grindet, që të japë sinjale negative për imazhin dhe integrimin e vendit. Berisha dhe qeverisja e tij mënjanuan recesionin ekonomik e financiar, gjë që mund të përdorej si alibi tjetër pengesë e pranimit të Shqipërisë në BE. Për herë të parë qeverisja e Berishës ndërtoi autostrada dhe rrugë të shumta për ta bërë vendin të aftë në rrugën e zhvillimit ekonomik. Për herë të parë ai la pa punë dhjetramijë gjeneratorë, sepse siguroi poltësisht nevojat e vendit për energji elektrike. Për herë të parë u dha një vizion kombëtar për zhvillimin e turizmit. Mbi të gjitha Berisha ishte i pari udhëheqës që kuptoi resurset e mëdha energjitike të vendit dhe dizanjoi zhvillimin energjitik të Shqipërisë. Arkivat do të dëshmojnë se projekti TAP, dhe qindra hidrocentralet në të katër anët e vendit janë vizioni, këmbngulja dhe priotiteti i kryeministrit shqiptar, Sali Berisha.

Në numrin e nesërm: Berisha, kritika unikale dhe gabimet njerëzore të tij

Libri i gjenocidit serb, në shtatë gjuhë të huaja dhe 100 faqe shtesë

June 29, 2013 by dgreca

Në një mesazh që ka marrë redaksia e gazetës Dielli nga Prof.dr. Nusret Pllana, libri i shkruar nga ai për gjenocidin e serbëve në Kosovë është përkthyer tashmë në shtatë gjuhë të huaja.Libri ka edhe një risi tjetër, ai është pajisur më të dhëna të reja shtesë, me ngjarje dhe foto të reja. Janë 100 faqe shtesë që hedhin më shumë dritë në masakrën gjenocidale të makinës shtetërore serbe.Ja mesazhi i plotë:

Të nderuar miq të dashur e të paharruar!

E nderuar Vatër

E nderuar redaksi e Diellit

Ju njoftoj se: Ky libër, të cilit i keni dhënë publicitet të merituar (në krye me VATREN Shqiptare), së shpejti pritet të ribotohet për herë të pestë, por i plotësuar edhe me 100 faqe tjera, materiale shokuese dokumentare. Ndërkaq fare në fund të librit, në gjuhën angleze janë edhe vlerësimet, vështrimet, recensionet dhe kumtesat e 21 autorëve ndërkombëtarë, nga Europa dhe bota përparimtare, që pa dyshim se ia shtojnë vlerën, edhe ashtu të veçantë të këtij libri dokumentar, i cili deri më tani është promovuar në 40 qendra botërore. Këtij ribotimi do t’i bashkangjitet edhe DVD – me filmin dokumentar “Rrugëtimi i një libri nëpër botë”, i përkthyer edhe në anglisht e gjermanisht, në të cilin është futur një pjesë e konsiderueshme e promovimit të këtij libri edhe në New York, Washington, Detroid e Melbourne të Australisë. Ndihem tej mase i kënaqur që, bashkëpunimi ynë profesional e intelektual, gjithnjë në shërbim të çështjes kombëtare po rezulton përherë e më suksesshëm.

Ju uroj shëndet e gjithë të mirat në jetë!

I juaji, Prof.dr. Nusret PLLANA

Kur erdhi Nana Tereze në Kombet e Bashkuara për herë të parë

June 29, 2013 by dgreca

NEW YORK : Kur erdhi Nana Tereze në Kombet e Bashkuara për herë të parë, kan qenë vetëm besimtarët e vërtetë të krishter shqiptar, patriotët edhe atdhetarët, anti komunistët ata që dolën e pritën me plot dashuri dhe respekt këtë bijë shqiptare që Enver Hoxha nuk e la as të merrte pjesë në varrimin e nënës së Saj dhe ia ja ndaloi hyrjen deri sa erdhi demokracia – dhe Presidenti i parë i Shqipërisë, Sali berisha, ia hapi dyert që ajo zyrtarisht të vizitonte Shqipërinë.

Këtu mund të lexoni një artikull me foton e Nanë Terezës , Nobelistes shqiptare, dalë në Qershor të vitit 1988, dhe e botuar në gazetën ATDHEU, organin e partisë Lëvizja e Legalitetit, një mbretëror i kulluar – anëtarë i Senatit të PLL në SHBA, zoti Musli Mulosmani, duke u përshëndet si e quan ai “me Shëjtnëshën Shqiptare – NANE TEREZEN, në mesin e shumë besimtarëve katolik shqiptarë në New York – në Kishën Sant Ritas në Bronx NY”
Në kujtimet e tij zoti Mulosmani, thotë se sot shumë flasin për Nëna Terezën dhe mburren se e kanë takuar ose e vlerësojne atë , por ne Mbretërorët shqiptar, Oraganizata Lëvizja e Legalitetit në Mërgim, sot Lëvizja e Legalitetit, besmitarët katolik atdhetar e patriot – anti komunistët, kemi qenë ata që luftuam dhe sakrifikuam duke mbajtur në dorë flamurin kuq e zi pa yll – dhe dashur gjithmonë këtë ikonë të Perendisë se besuam gjithmonë në Zot dhe Komb . “Ne jemi të parët, dhe të vetmit thotë ai që e kemi dasht dhe respektuar si bijë shqiptare dhe e kemi quajtur qysh në atë kohë Shëjtënësh, Nanë Terrezen, edhe kur qeveria e Shqipërisë, Enver Hoxha dhe veglat e Sigurimit të Shtetit, na thonin fjalët ma të ndyra për këtë njeri të Shejtë, dhe ne na përndiqnin duke na quajtur ne të arratisurit “Armiqtë të Popullit” dhe “tradhëtarët”.
Materiali është marrë nga gazeta” ATDHEU” ish – organi i organizatës kombetare “LEVIZJA E LEGALITETIT”, ku Drejtor i saj ka qenë Rasim SINA, kryeredaktor Hysen MULOSMANI( të dy kane vdekur), Kjo gazetë ATDHEU, sot nuk ekziston,më arsyet e saj ende nuk dihen se Pse?.

Raca shqiptare dhe shamijat arabe

June 29, 2013 by dgreca

“Kafkat e shqiptarëve e tregojnë racën më superiore të Europës”- ( Rudolf Virchow-Shih foton-)/

Shkruan:Fahri Xharra/

…. “Në muzeun e tij në vitin 1878, gjatë kohës që po mbahej Kongresi i madh në Berlin, të nesërmen e luftës ruso-turke, (shënim, A.Hitoaliaj) kur po flitej për racat e ndryshme të Ballkanit, doktori dijetar (Profesori Virchow) u ngrit papritur: “Shikoni! – tha ai. Ja raca me të vërtetë superiore e këtyre vendeve. Shikojini këta!” Përpara na vuri tri kafka me një konformacion të barabartë. “Njëri nga kolegët e tu më ka dërguar të parën, pastaj shtiva në dorë dy të tjerat. Janë kafka shqiptarësh të vrarë nga turqit. Vështrojini me kujdes! A s’janë të bukura?! A s’janë madhështore?!”

***

“Prej elementeve të ndryshme të popullsisë, asnjë nuk tregon tipare më karakteristike se shqiptarët, një racë që shfaq kapacitetin kafkor më të madh në Europë.Kafkat e shqiptareve tregojnë racën më superiore të Europës.

Ndërkohë, aq i bindur ishte Virchow në lidhje me përgjigjet shkencore për racën shqiptare, saqë i drejtohet Kongresit të Berlinit që të ruante këtë racë të rrallë. Atë, nuk e dëgjuan. Natyrisht që Shqipëria u copëtua si mos më keq. Shkenca para politikës (interesave, pazareve) është thuajse gjithmonë e zhvleftësuar. Po kaq vlerë kishte edhe drejtësia e Fuqive të Mëdha. Do të ishte me shumë interes për publikun shqiptar të dinte kumtesën e mbajtur nga Virchow në lidhje me racën shqiptare dhe përpjekjet që ai ka bërë për vlerësimin tonë, nga Kongresi i Berlinit, si racë me tipare të veçanta. Por profesori i ditur, nuk ishte i vetmi që i shikonte shqiptarët si një racë tejet të lashtë”

Shkenca para politikës (interesave, pazareve) është thuajse gjithmonë e zhvleftësuar. . (Albert Hitoaliaj )

Por sidoqoft në Parlamentin e Anglisë diskutohej:“Joseph Cowen: Besoj se qëllimi i anijeve luftarake që do të mblidhen në Raguzë është që t’u kallin frikën turqve. Po sikur të mos i zërë frika Turqit? Çdo të bëhet atëherë? Forca detare e Anglisë, e Anglisë së lirë dhe konstitucionale, a do të përdoret për të djegur a për të shkatërruar kasollet e gjahtarëve, peshkatarëve ose barinjve shqiptarë të Ulqinit? Për këtë qëllim të poshtër do të përdoret fuqia e Britanisë? Për fitim të kujt do të bëhet kjo padrejtësi? Për fitim të malazezëve…Malazezët janë rrethuar prej një populli tjetër, i cili është aq trim sa ata, dhe historia e të cilit humbet në brymë të kohës. Shqiptarët janë më i vjetri komb i Lindjes. Ishin atje më parë se grekët e vjetër. Shqiptarët kanë legjenda, gjuhë e karakteristika të veçanta të tyre. Kanë ca cilësi që ndryshojnë fare nga ato të malazezëve, po janë aq trima sa ata dhe dashuria e tyre për liri, as u vu as mund të vihet në dyshim. Plani i fuqive të mëdha është të marrin një copë të Shqipërisë dhe t’ia japin Malit të Zi, pa i pyetur shqiptarët dhe pa u marrë atyre leje. ( Përmbledhur nga Kristo Frasheri 1961)

Jemi apo nuk jemi? Sa e vlerësojmë vetvetën? Pse sot jemi aq të pa kurriz?

Në vitin 1915, pas ndarjes së padrejtë të trojeve shqiptare, Shqipëria kërcënohej sërish nga një copëtim i ri. Ishte viti i Traktatit të fshehtë të LondrësNë këtë vit, Faik bej Konica, intelektuali i njohur shqiptar, ngre zërin për padrejtësitë e radhës që po bëheshin ndaj shqiptarëve. Në atë kohë ai ndodhej në Lozanë, Zvicër. Më 12 nëntor 1915, duke i dërguar një letër të hapur, zotit Hans Delbruck, (këshilltar i afërt i qeverisë, profesor i historisë moderne në Universitetin e Berlinit), Në këtë këtë letër të Konicës, është se ndër të tjerë ai i referohet edhe Virchow-t, për t’i treguar profesorit gjerman, Hans Delbruck, tiparet e kombit shqiptar. Ja seç shkruan ndër të tjera Faik bej Konica:

“…mund t’ju vë në dijeni për ekzistencën e një traktati bullgaro-grek për ndarjen e Shqipërisë, traktat i sugjeruar, miratuar, vulosur dhe garantuar nga Gjermania. Për këtë arsye, marr guximin t’ju drejtoj, i lutur nga bashkatdhetarët e mi një pyetje: “Si do të arrini ju të pajtoni deklaratën tuaj me planin brutal të copëtimit të Shqipërisë?”

….Ja një vend, ja një popull që hyn në kategorinë e “kombësive të vogla” dhe që do të meritonte, në mënyrë të veçantë, mirësinë dhe vlerësimin tuaj. A nuk ka thënë Mommseni juaj se kombi shqiptar është më i vjetri në Ballkan? A nuk a ka quajtur shpesh Virchow-i juaj “kombin me të vërtetë më superior” të Europës Lindore? A nuk e kanë përsëritur në çdo kohë, dijetarët tuaj, që shqiptari dallohet nga fqinjët e tij për nga gjuha dhe shpirti?”

Që profesor Virchow ishte një prej emrave më të shquar të shkencëtarëve të kohës, vihet re lehtë. Këtë ide e përforcon edhe më tepër Blowitz në artikullin e tij. Duket se ky emër i famshëm kishte bërë që artikulli i Blowitz, të botohej, në të njëjtën kohë me Times, edhe në cepin më të largët të botës, në Zelandën e Re (“Dr. Virchow on skulls”, New Zealand 22 November 1878) Ja se si e përshkruan Blowitz-i takimin në shtëpinë e profesorit Virchow:

“Në muzeun e tij në vitin 1878, gjatë kohës që po mbahej Kongresi i madh në Berlin, të nesërmen e luftës ruso-turke, (shënim, A.Hitoaliaj) kur po flitej për racat e ndryshme të Ballkanit, doktori dijetar (Profesori Virchow) u ngrit papritur: “Shikoni! – tha ai. Ja raca me të vërtetë superiore e këtyre vendeve. Shikojini këta!” Përpara na vuri tri kafka me një konformacion të barabartë. “Njëri nga kolegët e tu më ka dërguar të parën, pastaj shtiva në dorë dy të tjerat. Janë kafka shqiptarësh të vrarë nga turqit. Vështrojini me kujdes! A s’janë të bukura?! A s’janë madhështore?!”

Aq të njohura ishin bërë për kohën pohimet e Virchow-it, saqë kishte raste kur merreshin si treguese krahasuese të superioritetit. Qëllimet se përse bëheshin këto krahasime nuk janë më të rëndësishme sesa fakti që i referoheshin shkencës antropologjike si element i pakundërshtueshëm. Këtyre krahasimeve nuk iu shmang as poeti kombëtar më i madh rumun, Mihai Eminesku. :” Raca e pastër shqiptare, e para nga perandoria e lashtë e Lindjes”

Raca shqiptare nuk ka nxjerrë vetëm burra të pushkës,por edhe njerëz të mendjes e të shpirtit,filozofë,ligjëvënës,burra shteti,shkencëtarë,letrarë,dijetarë,poetë e artiste të mëdhënj.Numrit të njerëzve të dëgjuar,që njihen si Shqiptarë,duhet t’i shtohet një numër tjetër shumë m’i i madh të panjohurishë,që janë mbajtur si pjellë e ndonjë populli tjetër dhe që ne nuk ua dimë emrat.

E kemi edhe profesorin Stillman (antropolog i njohur gjerman) , i cili në kujtimet e tij për takimet me Z.Virchow në lidhje me studimet e racës shqiptare Ai përmend një bisedë që ka bërë me profesor Virchow në lidhje me Pellazgët dhe nisur nga kjo i dërgon atij kafkat e shqiptarëve. Nuk duhet shumë mprehtësi për të kuptuar se raca pellazgjike për të cilën Stillman kishte biseduar dikur me profesorin ishin pikërisht shqiptarët. Në të kundërt përse do përmendte këtë gjë kur synonte të shtinte në dorë kafkën e shqiptarit? (A.H)

“Mbledhjen e kësaj lëndeje, lëndës së racës ne nuk duhet t’a kërkojmë prej të huajvet,por prej vetë Shqiptarëvet..Për të zbuluar origjinën tonë dhe për të njohur vetvehten duhet t’i kushtojmë kujdesin e duhur studimit të races,që do të kishte për rendësi të barabartë,në mos më të madhe me studimin e gjuhës e të historisë ( Jakov Milaj1911-1997))Kontributin që kjo race i ka sjellë botës,në përpjesim më numrin e me kushtet në të cilat ka jetuar,nuk e vë prapa racavet të tjera fqinje. Tregon,për kundrazi,se paja shpirtërore e sajë është e madhe dhe e shumanshme.”

Duke e pasur një vetvete me një pajë shpirtërore të madhe dhe të shumanshme, si mundemi të luftojmë që ta shëmtojmë vetvetën. “Kurti tha se Vetëvendosje është pro mësimit të feve në shkollë.Po ashtu ai thotë se është pro mbajtjes së shamive në shkolla.( Tema Online)”.“Kur kemi një ndezje të pakontrolluar të atmosferës me deklarata denigruese ndaj kodeve të kulturës shqiptare, tashmë të identifikuara dhe nga grupe të caktuara antishqiptare, të shfaqura viteve të fundit në Kosovë. Albini, nuk hezitoi të provokoi inteligjencën duke lëshuar blof, në shërbim të vetvetes. (Albini, i kuq apo i gjelbër; Bekim Rexhepi)” .“Ata duhet ta dinë që 95 për qind e popullatës në Kosovë janë të besimit Islam, pra nuk kanë çka të frikohen nga kjo (Gazmend Islami “Kombi dhe Feja e Albin Kurtit?”) .Po ,ore po . Por dikur karshi botës thonim se ne Kosovë jemi 95% shqipëtar.

“Popujt që kanë patur të bëjnë me Ilirët gjatë shekujve kanë qenë kolonizatorë,pushtonjës ushtarakë ose migrantë endacakë.Këta nuk kanë patur kontakt të barabartëme të gjithë turmën ilirike të përhapur në një trevë kaq të madhe.Por,ndërsa,ndrydhja e tyre ka qenë më forte për disa fise e vise,ka qenë shumë me dobët ose nuk është ndier aspak nder fise e vise të tjera.Disa nga këta popuj,nuk kanë lënë gjurmë veçse në qytetrim: kurse disa të tjerë kanë lënë shumë gjak ndër fiset e pushtuara.Vetëm ai grup i Ilirve që më vonë u quajt me emrin Shqiptar,qëndroi m’i pastërti dhe,me gjithë se e ndjeu mjaft ndikesen e qytetërimit të huaj,mbeti gati krejt i paprekur për nga raca.”.Kështu pra na e spjegon Jakov Milaj racen shqiptare.