Archives for November 2013

Shumë kandidatë për titullin e kriminelit

November 7, 2013 by dgreca

Nga Skënder Blakaj*/

Në këtë numër të revistës „Albanica“ po botojmë raporte të konsujve serbë nga Prishtina, që janë vëzhgime interesante për Lidhjen „BesaBesë“ të Pejës, janar 1898, organizator dhe kryetar i së cilës ishte Hazhi Zeka, dhe e cila kishte në Pro gram mbrojtjen e trojeve shqiptare, gjegjësisht autonominë e Shqipërsië. Konsujt në raportet sekrete dërguar shefave të vet në Beograd shkruajnë se tubimi po mbahet në Arnautllëkun e trazuar dhe se „autonomia e Shqipërisë është vdekje për Serbinë“. Të shohim si shkruajnë dy prej ideologëve të Rilindjes sonë. Sami Frashëri, 1899: „Kjo Lidhje, kjo mbledhje e kjo Besë që po bëhet sot në Shqipëri , do të jenë krej’ i shpëtimit të Shqipërisë“ dhe Faik Konica, te revista e tij „Albania“, 1899, e quajti „një asamble kombëtare, që u mbajt në Shqipëri, ku u diskutua në gjuhën shqipe rreth mjeteve për mbrojtjen e truallit shq iptar, që kishte një karakter me të vërtetë kombëtar dhe do të sillte si rrjedhojë forcimin e idesë së atdheut shq iptar“. Madje, pas një rebelimi antiosman flamur i ngjashëm me atë të Vlorës ishte ngritur në Pejë që më 1905. Po botojmë poashtu edhe një Proklamatë të NDSHsë, të vitit 1946, me titull “Duam bash kimin me Shqipërinë”. Kjo organizatë u masakrua. Ashtu si shumë të tjera, deri në ditet e tashme, që kishin të njëjtin program. Tash duket më e pëlqye shme formula “Bashkohemi në Europë”. Pa sqaruar në cilin kontinent ishim deri tash. Fundja, edhe kufiri midis nesh po dobësohet. Udhët që na lid hin dhe sidomos kjo e tashmja e Kosovës, Prizren Podujevë, që na lidh me Durrësin te deti, këtë po e bëjnë tamam Udhë të Kombit, që duket se do të na çojë te synimi shekullor. Por, atmosfera aktuale politike në qendrat shqiptare po vlon nga grindjet ndërpartiake, dhe do të na vonojnë në integrimet tona dhe ato evropiane. Dozën e temperaturës e ngriti deputeti i PDKsë në Parlamentin e Kosovës, Nait Hasani, me nismën për dënimin e krimeve të komunizmit në Kosovë, titulluar “Kallëzim penal kundër ishpolitikanëve, prokurorëve dhe udbashëve”, e sidomos lista me 30 emrat e dorëzuar në Gjykatë, me zotimin se do të shtohen. Në prezentimin e parë u tha se “akuzohen për gjenocid kundër njerëzim it“ që doli se është formulë e fortë, në vend se “për krime ndaj njerëzimit”, ose “akuzohen si bashkëpu nëtorë të okupatorit”, që është formulë kërcënuese e vetë kriminelëve. U tha si argument që,gjoja kjo sortë, në Lidhjen e Dytë të Prizrenit, me 10 qershor, kishin marrë vendim për bashkimin e Kosovës me Serbinë. Gabimisht u njollos kjo organizatë poli tike antijugosllave, e cila ishte poashtu viktimë e UDBës, nga kreu deri te anëtarët e thjeshtë. Ven dimin e tillë e kishte marrë “Kuvendi populluer kra hinuer i Kosovës e Metohis“, mbajtur me 10 korrik

1945, kur ishte miratuar „Rezoluta për aneksimin e Kosovës e Metohis me Serbin federale“, …“si pjesë përbase e saj”. Kryesia (Mehmet Hoxha, Xhavit Nimani etj.) ishin po ata të Bujanit, 30/31dhjetor

’431 e 2 janar 44, kur vendosen për bashkimin e Kosovës me Shqipërinë. As këso gabimesh, po as lista nuk mund të bëhen ngutas e me përgjithë sime e as me selektime dhe kriteret duhet të jenë të qarta. Sepse në qoftë se një pjesë e listës rrëzohet lehtë, qëllimi i mirë kthehet në të kundërten e vet vetes. Përgjithësimet e tipit masakra e Tivarit, li kuidimet në vitet 1944’48, shpërngulja me dhunë e vitit 1953, aksioni i armëve i vitit 1956 apo dhuna ndaj demonstrantëve shqiptarë me 1968 e 1981, duhen konkretizuar me dëshmi të forta. Fundja a do të futen në listë ata që i përgatiten dhe ata që i votuan ndryshimet kushtetuese në Kuven din e Kosovës më 23 mars 1989, të cilat i ngriten gjakrat e shqiptarëve që gufuan në protesta dhe mbetën me dhjetra viktima menjëherë ato ditë, kurse arroganca serbe arriti kulmin me 1999. Në atë Kuvend e shpërfilllen kërcënimin dhe votuan kundër vetëm nja dhjetë delegatë, midis të cilëve Ukë Bytyqi, i vrarë nga shqiptarët pas lufte, Me lihate Tërmkolli, Riza Lluka e ndonjë tjetër. Po çka të thuash kur shqiptari më i tërbuar proserb gjatë ferrit tonë të 1999shit është në të gjitha qeveritë e Kosovës që nga viti 2000. Azem Vllasi akuzohet për ndryshim të flamurit, në vend se për cilësimin e demonstratave si kundërrevolucionare e irreden tiste, pas të cilit vlerësim mund të ekzekutoheshin pa gjyq të gjithë ata që hynin nën kulmin e këtij vlerësimi, për përndjekjen e kuadrove të dijes e të kulturës apo për shfuqizimin e Rezolutës së Bujanit për bashkimin e Kosovës me Shqipërinë. Sepse A. Vllasi vetëm e ndryshoi pakëz flamurin, kurse delegatët e Kuvendit të tashëm të Kosovës (depu tetët ballafaqohen personalisht me votuesit, kurse këta u futen në lista nëpër biruca të partive, dhe as nuk janë legjitim me nja 27% të votave të Kosovës), prandaj në çfarë listash mund të futeshin mbasi e përbaltën dhe e hodhën fare flamurin e simbolet tjera. Kush ishte më shumë nën presion, këta apo Azem Vllasi? Edhe ata që i vërsulen kësaj nisme, me inercion komunistësh, duhet ta studiojnë për vojën e botësPragën e Lubjanën e civilizuar apo komisionet e tashme për periudhën e errët të ko munizmit në vendin që paradoksalisht quhej Re publika Demokratike e Gjermanisë, ku u vetëvra në dhjetëra pjesëtarë të policisë sekrete Stasi, ku edhe mësuesit largohen nga mësimdhënia dhe ku edhe vetë Erih Honekerin e penguan të varroset në tokën gjermane. Në Gjermani kanë shkuar larg i kanë shoshitur edhe emrat e mëdhenj që kanë qenë të afërm me strukturat shtetërore e policore, ose që e kanë hijeshuar së tepërmi ferrin komu nist të Honekerit. Një dijetare, edhe albanologe e shquar, nuk vie më as në Prishtinë. Të jetë pengesë tjetër,a nga turpi, nuk e di. Po fati i Çausheskëve të Rumanisë. E te ne qelbet dheu nga këto kërma. A ju kujtohet klithma e shkrimtarit Rexhep Hoxha në një vjershë, në kohë të rënda, ku i kërkon dheut tonë ta nxjerrë jashtë kufomën e UDBashit Enver Hoxha, dajakxhi nga Gjakova, posa të varrosur. A i trazon qindra e mijëra qytetarë të Kosovës kjo nismë, siç konstaton një analist. Mundet. Mirë, po a jetoi Kosova e tërë nën terrorin e tyre psikologjik e fizik? A është hakmarrje e revanshizëm nisma, siç e cilëson një tjetër. Mundet, pse jo. Hakmarrja është aq e ligjshme. Shiko Dhjatën e Vjetër, Kura nin a libra tjerë fetarë dhe ligjet e logjikën njerëzore në tërësi. Askush nuk e kërkon lakun e merituar për ta, por, po u shpërblyen këta me poste push tetore, siç po ndodh edhe aktualisht për këtë dorë të zgjatur të Beogradit, a nuk ju duket se jemi nën tutelën e Serbisë, se skllavëria vazhdon e se këto duar të zgjatura na gulfatin. Dihet që as në terrin komunist të gjitha macet nuk janë të zeza. E thamë që nisiatorët duhet të ruhen nga ky përgjithësim. Edhe një pyetje rreth këtij hutimimos i trembi N. Hasani edhe shokët e bashkëluftëtarët e vet? Kujt i tremben tash që nuk e përkrahinbiografive, për katësisë së vet ideologjike që nuk duan ta dënojnë apo nismës pa sistem e qasjes së lehtë kësaj çështje je kaq komplekse?. Njëmend duhen mekanizma shtetëror për punë sa më studioze. Pikërisht shokët e tij janë zyrtarë shtetëror në shumë nivele dhe mund të vëjnë më shumë rend në këtë nismë.

Një pyetje gërgatëse nuk më lë rehat si është e mundur që të apostrofuarit në listë, pos ndonjë banese, nuk u lanë pasardhësve pothuaj asgjë. Ishin dembelë? Se tash nuk ka zyrtarë paksa në pozitë, të ardhur para 45 vjetëve me opinga në Prishtinë, të vye shëm e me ritëm të sforcuar të punës, të mos kenë bërë pallate, lokale e biznese, e madje edhe “zonjat” e fëmijët e tyre të mos kenë nga një xhip tepër luksoz. Prandaj lista me 168 zyrtarë të dorëzuar gjykat ave, mund të jetë ndonjë gabim a xhelozi e Agjensionit Antikorrupsion, se ndryshe do të duhej të përfshiheshin disi në listën e kri meve kundër njerëzimit. Këta djem kaq të vyeshëm, o Zot!?

Kur po i shkruaj këto radhë kam para vetes shumë libra e kopje dokumentesh rezoluta për Kosovën, dëshmi të hetimeve, aktakuza e aktgjykime të rënda, deklarata për vep rimtarinë e armiqve që do të likuidohen, nënshkruar nga kriminel si Nazmi Kursani, disa dokumente personale etj, dhe të gjitha të disponushme në arkivat tona. Po i përcjell lexuesit tri procesverbale shënuar në ven din e ekzekutimit të të dënuarve me vdekje, botuar me faksimile edhe në revistën “Al banica” nr. 85, dhjetor 2008, me titullin “Kur do të dënohen krimet e komunizmit”. Për këto dokumente do të duhej shënuar – u ndalo hen të miturëve dhe shtatzënave, aq tmerr ka në to. Një aktvendim i Gjyqit të Qarkut në Prizren me të cilin, me 25 shtator 1945, Halim Spahiun dhe 5 të tjerë i dënon me vdekje pushkatim. Gazeta “Rilindja” e datës 14 shkurt 1946, ndër të tjera shkrua nte: ”U pushkatuan Halim Spahija, Tahir Deda, Rifat Krasniqi, Kajtaz Ramadani dhe Rexhep Kabashiorganizatorë të organizatës profashiste “Komiteti nacional demokratik”, e cila pregadiste kryengritje të armatosun kundra pushtetit popullor”.

Po nxjerr vetëm titujt edhe të dy dokume nteve, që janë (serbisht) me shkronja të më dha: “PROCESVERBAL/ I KRYERJES SË EKZEKUTIMIT ME VDEKJE TË TË DËNU ARVE MARIE SHLLAKU, BERNARD LLU PI, KOLË PARUBI DHE GJERGJ MARTINI, MË 24. XI. 1946, në vendin e ngjarjes “. Këta të dënuar me vdekje pushkatim nga Gjyqi i Qarkut në Prizren me 15 korrik 1946, dhe pas refuzimit të faljes edhe nga J.B.Tito, në mbrëmje u kumtohet që të përgatiten dhe të nesërmen , me 24 nëntor , kur mjeku kon staton se janë të shëndoshë, një njësit i “mi licisë popullore”, në orën 6.30 shtin në ta me batare pushkësh “mbasi paraprakisht ishin vendosur buzë gropës së përbashkët tashmë të hapur”. Dhe dokumenti tjetër (serbisht): “PROCESVERBALI I EKZEKUTIMIT TË DËNIMIT ME VDEKJE TË TË DËNUARVE UKË SADIKU, AJET GËRGURI, GJON SERREÇI DHE OSMAN BUNJAKU, i për piluar më 31 gusht 1947, në vend të ngjarjes. “ Procedura e ekzekutimit e ngjashme si më lartë. Le të përkujtojmë që këtyre akteve të egra u paraprinte një fushatë politike nëpër tubime. “Rilindja”, datë 1 maj 1947, autor Asllan Fazlija, shkruante: ”Mbështetjen kryesore për krimet e veta e kanë pasë tek çetnikët, monarkofashistët grekë dhe reakcioni i jashtëm”. Ali Shukriu e të tjerë që dihen, ishin proku rorë e gjykatës, kurse këtu po shënojmë ekzekutuesit e dënimeve: njësite të “milicisë popullore”, (merreni me mend po ta shtynte ndërgjegjja ndonjërin e të paraqitej, nëse është gjallë ndonjë); Sadri Doçi, Ndihmës i Prokurorit Publik për Kosmet, merr pjesë në të tri gjykimet dhe ekzekutimet, Gligorije Sharanoviq, i Punëve të Brendshme të Ser bisë, në të tri ekzekutimet, Mjeku i Qarkut Luçiano Matroni, italian i mbetur në Priz ren, të cilin shqiptarët e deshtën si të vetin, merr pjesë në dy ekz.,Njazi Maloku, Shef i Sektorit të Punëve të Brendshme, në dy të parat; Hashim Mustafa, Shef i Seksionit të Punëve të Brendshme dhe Mjeku i Rrethit, dr. Vaso Jovanoviq, marrin pjesë në ekze kutimin e tretë të përmendur këtu. Pjesë e dënimit ishte edhe “T’i paguajnë shpenzimet e ekzekutimit sipas kostos së tyre”. Prandaj, le ta thërrasin ndërgjegjën dhe le të mos re agojnë idhshëm pasardhësit e kriminelëve të këtillë, dhe ata që kanë jetuar në flladin e strehës së madhe të jugosllavizmit! Fundja, nuk është keq ta kuptojnë se i kanë përkëd helur duar të përgjakura.

Tash diçka personale. Te libri “I izoluar“ (Koha, 2009) në listën me 253 emra, pashë se mungojnë edhe shumë të tjerë, nga të cilët disa i njoh personalisht. Ndër ta edhe unë vetë. Në parathënien e Rexhep Ismajlit, izolant i shkallmuar dhe Kryetar i pastajmë i Akademisë së Shkencave të Kosovës , thuhet se mund të jenë ndoshta 500 sish.Po kjo mungesë nuk ia ul vlerën botimit dhe dëshmive tronditëse që japin izolantët për dhunën tmerruese të ushtruar mbi ta. (Në Hyrje janë edhe tekstet e Gazmend Zajmit dhe të Adem Demaçit). Po, me sa zell morën pjesë shqiptarët në këtë krim? R.Ismajli :“ Izolimi ishte kamp përqendrimi, gulag, holocaust, praktika më e shëmtuar e ndësh kimit kolektiv të njerëzve që kishin shpi kur dy sistemet më tragjike të despocisë të sh.20, nazizni dhe komunizmi.” As nga përpiluesit e librit nuk janë sqaruar as as pektet juridike , shkruan Ismajli, as të tjera, po as “shkaqet e vërteta të izolimit pikërisht të njerëzve të caktuar”, dhe vazhdon “ Në rraf shin e strukturave shtetërore, ashtu siç e ka thënë Demaçi në parathënie, izolimi flet për “bashkëpunimin e mjerë të parazitëve të Kosovës e të Serbisë”, thënë ndryshe për kolabora cionizmin e shtresës sunduese kosovare… Askush nga përgjegjësit e instancave të për mendura, edhe pse të gjithë shqiptarë, asnjëherë nuk u desolidarizua me këtë akt të shëmtuar as pas publikimit dhe dënimit të tij nga bota, së paku me një dorëheqje simbolike”. Kisha bërë shkrime, kulturë e shumë seriale dokumen tare në TV, teatër, skenar filmi dhe njihesha në Kosovë. Më mshelen me 11 maj 1981 dhe më liruan me 26 korrik të atij viti. Plot 77 ditë të tmerrit, dhe ku di sa orë e sa minuta. Dhe deri me rënien e komunizmit më janë hequr të gjitha të drejtat dhe liritë qytetare: e drejta e botimit, e drejta e udhtëimit, e dre jta e ushtrimit të profesionit ( deri pas rënies së komunizmit), shumë gjatë edhe e drejta për çfarëdo pune. Familja, e tëra në ankth.

Pas disa vitesh më kthyen në RTK, lektor përkthyes në shërbimin financiar (!), që të jem larg objektit ku përgatitej programi, më thanë.Të gjitha dokumentet do të jenë pjesë e një libri që do ta nxjerr shpejt. Por një dokument këtu është i domosdoshëm. Që të mbetem mëtutje në izolim, në burg të Prishtinës, vendos jo Sekretariati i Punëve të Brendshme a ndonjë gjykatë, po drejt Këshilli Ekzekutiv i KSA të Kosovës, pra Qeveria e Kosovës.

“Këshilli Ekzekutiv I Kuvendit të KSA të

Kosovës, në mbledhjen e vet të mbajtur më 21

maj 1981, duke vendosur sipas ankesës së Sk

ender Blakajt të paraqitur kundër aktvendimit

të Sekretarit Krahinor të Punëve të Brendshme

nr.81/1 të dt. 11 .V. 1981, muar këtë AKTVEN

DIM / Ankesa e Skender Blakajt e paraqitur

kundër aktvendimit të Sekretarit Krahinor të Pu

nëve të Brendshme nr. 81/1 të datës 11.V. 1981,

REFUZOHET./ Arsyetim/ Me aktvendimin e

sekretarit Krahinor të Punëve të Brendshme

nr 81/1 ndaj Skender Blakajt është urdhëruar

masa e qëndrimit në vend të caktuar për shkak

të dyshimit me bazë se veprimtarinë e vet do të

mund ta orientojë në rrezikumin e rendit pub

lik. / Kundër këtij aktvendimi i përmenduri ka

paraqitur ankesën me kohë. Në ankesë thekëson

se është i vetëdijshëm për situatën që është kri

juar porse nuk është fajtor, se gjithnjë ka punuar

me ndërgjegje në afirmimin e vlerave të krijuara

në Kosovë dhe në ndriçimin e ngjarjeve histor

ike duke përfshirë këtu edhe ngjarjet nga LNÇ

a. Lutet që aktvendimi i atakuar të anulohet. /

Këshilli Ekzekutiv i Kuvendit të KSA të Kosovës

si organ i autorizuar në pajtim me nenin 47 para

grafin 4 të Ligjit mbi punët e brendhsme shqyrtoi

ankesën dhe konstatoi se kjo nuk është me bazë.

/ Sekretari Krahinor i Punëve të Brendshme

me rastin e marrjes së aktvendimit të atakuar

ka shqyrtuar sjelljen e deritashme të paraqitësit

të ankesës dhe nga kjo sjellje ka konstatuar se

ekziston dyshimi me bazë që ky veprimtarinë e

vet do të mund ta orientojë në rrezikimin e ren

dit publik, prandaj me qëllim të eleminimit të

rrethanave të jashtëzakonshme dhe të mbrojtjes

së rendit public nga rrezikimi, ka marrë aktven

dimin e atakuar. Me vlerësimin e paraqitur në

aktvendimin e shkallës së parë është pajtuar edhe

Këshilli Ekzekutiv i Kuvendit të KSA të Kosovës

dhe për këto shkaqe edhe është vendosur si në dis

pozitiv të këtij aktvendimi.

Dërguar: Paraqitësit të ankesës, dhe –Sekr.Krah.

të Punëve të Brendshme

Vula e KE të KSA të Kosovës

dhe: SEKRETARI I KËSHILLIT EKZEKU

TIV TË KUVENDIT TË KSA TË KOSOVËS,

Arsllan Baruti (dhe nënshkrimi)”.

Dihet kush ishin këso kohe kreu dhe anë tarët e Qeverisë së Kosovës, dhe të tjerët në këtë zinxhir. Na dorëzuan udbashëve të cilët normë profesionale e kishin sa armiq i mbyllin e sa dajakë i japin kujt. Sa do të ishte e ndershme të paraqiten qever itarët dhe të mos na kërkojnë falje cinike, por ta pranojnë se ishin butakë nga të cilët i digjej shpirti Kosovës së mjerë!

Megjithatë, shqiptarët torturojnë e të vrasin, por nuk ka rrezik se i vret ndërgjegjja.

E falenderojme z. Blakaj qe pati miresine ta dergonte kete artikull per Diellin

Shërbëtori Thaçi dhe “e drejta” e tij

November 7, 2013 by dgreca

Opinion nga Albin Kurti/

Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, po e mbron Kryeministrin e Serbisë, Ivica Daçiq, nga diskriminimi! Ja cili është rezultati politik e konceptual i dialogut pa kushte për Serbinë e për çështje të brendshme të Kosovës. Jo vetëm gjatë fushatës zgjedhore por edhe pas zgjedhjeve, Daçiqi dhe të gjithë zyrtarët e tjerë shtetërorë të Serbisë do të mund të hyjnë e vijnë në Kosovë, të flasin e të veprojnë. Në mbrëmjen e 7 tetorit, pas negociatave në Bruksel me ndërmjetësimin e Baroneshës Ashton, Thaçi sërish lëshoi pe dhe u nënshtrua.

Pas raundit më të fundit dhe më të ri të negociatave të vazhdueshme në Bruksel, në njërën anë, Thaçi deklaroi që ‘askush nuk mund të pengohet në lëvizjen e lirë’, ndërkaq, në anën tjetër, ai theksoi që ‘Kosova do ta respektojë marrëveshjen për lëvizjen e lirë, pa diskriminim’. Herën e parë bëhet fjalë për lirinë e lëvizjes si një e drejtë, kurse herën e dytë për marrëveshje politike mbi lirinë e lëvizjes. E para gjithsesi do të ishte e pamjaftueshme sepse dihet që kriminelët e armiqtë, siç e mendojnë Daçiqin shumica dërrmuese e popullit të Kosovës, nuk kanë liri të lëvizjes. Prandaj, vjen kjo e dyta për marrëveshjen politike me Serbinë e cila e zgjeron lirinë e lëvizjes (duke e shkelur në thelb atë) edhe për Daçiqin e zyrtarët e tjerë shtetërorë të Serbisë.

Kështu Daçiqi, Nikoliqi, Vuçiqi dhe krerët e tjerë të Serbisë e fituan lirinë për pelegrinazhin e fashizmit serb në Kosovë. Ata që nuk do të duhej të kishin liri të fjalës, tubimit e veprimit as në Serbi i fituan ato në Kosovë. Thaçi po ia jep lirinë e lëvizjes Serbisë në Kosovë. Pas lirisë së krijimit të Asociacionit a Bashkësisë së komunave me shumicë serbe, pas amnistisë ligjore për kriminelët serbë, Serbia e fitoi edhe lirinë e fushatës për Serbinë në Kosovë. E legalizuan krimin e deritanishëm për të kaluar në një fazë të re për zgjerim e forcim shtesë.

Marrëveshja e këtillë na thotë që diskriminuesi më i madh nuk duhet diskriminuar! Sepse dihet kush është Ivica Daçiq: tetë vjet zëdhënës i partisë famëkeqe të Milosheviqit (SPS) dhe një Milosheviq-junge i spikatur; ishte bashkë me Milosheviqin kur ai ushtronte apartheidin në Kosovën e paraluftës, kur zbatonte gjenocid në Kosovë gjatë luftës dhe kur Milosheviqi i la trashëgim strukturat paralele në Kosovë pas luftës. Pas zgjedhjes në krye të partisë së Milosheviqit, më 4 dhjetor 2006, Daçiq tha se ‘askush nuk mund të thotë se nuk do të ketë përsëri luftë në Kosovë’, për të shtuar se ‘Kosova duhet të mbrohet me të gjitha mjetet’. Daçiq ishte bashkë me Nikoliqin e Vuçiqin gjatë bombardimeve të NATO-s në vitin 1999 dhe që prej vitit të kaluar u bënë bashkë sërish në qeverisje me qëllime të vjetra e për qëllime të vjetra (që i kanë të ndryshme mjetet e realizimit vetëm në masën e rrethanave të ndryshuara).

Me lejen e tij për Daçiqin, Kryeministri i Kosovës ka shkelur vendimet dhe qëndrimet e qeveritarëve më të afërt të tij: zëvendëskryeministrit dhe Ministrit të Drejtësisë, Hajredin Kuçi, si dhe Ministrit të Punëve të Jashtme, Enver Hoxhaj. Para vetëm pesë ditëve sipas shtypit ditor në Kosovë, Kuçi deklaroi: ‘Ka qenë një kërkesë e z. Daçiq që ta vizitojë Kosovën nesër dhe i është anuluar kjo vizitë dhe të tjerat me arsyetimin se gjatë fushatës zgjedhore nuk lejojmë të ndërhyjë në procese të brendshme. Kërkesat e tij gjatë fushatës do të refuzohen. Vizitat e karakterit politik dhe partiak nuk do të lejohen. Po ashtu kryeministrit Daçiq i është thënë se niveli i lartë në Serbi gjatë gjithë fushatës nuk do të lejohet të vijë në Kosovë’. Ndërsa para vetëm dy ditëve Kuçi tha se ‘ne jemi për atë që të inkurajohen serbët lokal për pjesëmarrje në zgjedhjet lokale, por jo që të kemi fushatë elektorale të Serbisë në Kosovë’. Vendimin e tij qysh në fillim e pat përforcuar Ministri Enver Hoxhaj kur potencoi që ‘kjo nuk do të ndryshojë, pa marrë parasysh presionin që do të bëjë Serbia në Bruksel’. Mirëpo, duket se një presion tjetër ishte më i rëndësishëm sesa presioni i Serbisë në Bruksel – presioni i Brukselit mbi Thaçin apo edhe ai direkt i Serbisë mbi Thaçin. Kuçi dhe Hoxhaj nuk janë të vetëdijshëm se sa pak trysni nevojitet mbi Thaçin që të kryhen punë të shumta për Serbinë. Deklarimeve të tij të mësipërme, Kuçi ia pat shtuar edhe atë se ‘pala kosovare nuk do të zmbrapset karshi shantazhit të kryeministrit serb’. Tash, ose Kuçi nuk e njeh fare kryeministrin e tij, ose nuk e konsideron atë të jetë pjesë e palës kosovare.

Serbia në dialogun në Bruksel vazhdimisht shtron kërkesa të reja e kërkesa shtesë, ndërkaq Kosova bie në defanzivë duke i plotësuar pjesërisht ato (hëpërhë) për t’i plotësuar tërësisht (ca më vonë). Në Bruksel ku ndërmjetëson Baronesha Ashton, edhe koha e raundit të ri të bisedimeve edhe substanca e tyre përcaktohen nga interesi dhe nisma e Daçiqit. Kur ai është i pakënaqur (ndërkohë që është i pangopshëm) organizohen bisedime e negociata ku pak e ngapak, por gjithnjë dhe përherë e më shumë, Thaçi lëshon pe, zmbrapset dhe bën kompromise.

Pasi që iu nënshtrua Daçiqit sa i përket datës së zgjedhjeve lokale në Kosovë, Thaçi pranoi edhe kërkesat e Daçiqit për përmbajtjen e zgjedhjeve duke futur 12 mijë serbë shtesë në listat zgjedhore për komunat në veri të Kosovës. Madje, pranoi edhe kërkesat e Daçiqit për fushatën e zgjedhjeve ku Serbia po bëhet njëri ndër opcionet elektorale. Kompromiset e Thaçit nuk janë të tilla që të mos ketë më kompromise të tjera, e aq më pak të atilla që mundësojnë të ecet para. Mbase shumë më tepër Daçiq beson në shtetin e Serbisë sesa që Thaçi beson në Republikën e Kosovës.

Në shekullin e kaluar Serbia nuk kishte një kryeministër në Kosovë sikurse që tash e ka Thaçin. Ky njeri është bërë shërbëtor i dyfishtë: në njërën anë është shërbëtor i privatizimit neoliberal e në anën tjetër shërbëtor i shovinizmit serb. Është e qartë që Thaçi është në lloç të gjallë. Problemi është se teksa po fundoset gjithnjë e më shpejt, ai po e shtrëngon gjithnjë e më fort Kosovën që don ta marrë me vete.

JA PSE P K SH (PPSH)… ME PASUESE,ISHIN DHE MBETEN: PARTI TERRORISTE !

November 7, 2013 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/Australi/

Shqipnia dhe Shqiptarët në vitin 1941 nuk ishin të angazhuem në asnjë front të Luftës së Dytë Botnore, dhe tue pasë mundsi me u bashkue me Trojet e veta, tue krye pra, këte bashkim në mënyrë paqsore me evolucion, pa asnjë konflikt, dora sllave gjeti terroristin Enver Hoxha, që me megallomaninë e tij çoi Popullin Shqiptar në një luftë civile, dhe per 47 vjetë Shqipnia ishte nder shtetet ma diktatoriale të Europës. Fillimi i kësaj katastrofe historike asht data 8 nandor 1941, dita e zezë e themelimit PKSH.

Instruktimi i tyne në interesin e nenshtrimit të Popullit Shqiptar, dhe premtimet e mercenarëve jugosllavë ndaj Enver Hoxhës per kolltukun e drejtuesit të shtetit vasal, sollën ate, që ky me tradhëti e spastrim tue vra shokët e bashkpuntorët e vet, mërrijti per 40 vjetë me qendrue në krye të PKSH (PPSH) dhe të shtetit, ku viktimat e masakrueme dhe të zhdukuna nder hetuesi e kampe shfarosje i kalojnë tmerret e Luftës II Botnore.

Tue iu referue gjithnjë librit “Diplomacia” me autor z. H. Kissinger, në kjoftë se Rusvelti shihte tek Stalini: “…një mik të vertetë!” dhe si dhuratë të “simpatisë” së tij prej paralitiku, i dha diktatorit Stalin “të drejten e vendosjes së pushtetit sovjetik në qendren e Kontinentit Europian…” (fq. 465) që pasohej me “mospranimin e zbarkimit të trupave amerikane në Ballkan, tue i dhurue “Jugosllavisë, perveç tokave Shqiptare të humbuna që në 1913, e që ishin të çlirueme që në vitin 1941, bashkë me ta edhe Shqipninë Nanë.”

Duhet pranue se, u “harrue” shpejt thelbi i fatkeqësisë: “Idetë ruse të drejtësisë shoqnore dhe ekonomike do të udhëheqin gati një të treten e Botës!” (fq 469). Dy shtetet ballkanike “Jugosllavia dhe Shqipnia, ishin të vetmit shtete diktatoriale komuniste mbas Luftës së Dytë Botnore, në gjithë Europen. Ndersa, nder shtetet tjera të Europës Lindore pranohet me paturpësi se: “demokracia nder ata vende asht e mbulueme me një gjethe fiku”… Kur Ushtria e Kuqe arrijti në lumin Elba: “Sunduesit e Rusisë ishin në gjendje të realizonin ambicjet e Perandorisë Ruse dhe qellimet ideologjike të komunizmit.”

Edhe pse Shteti Shqiptar i shpallun në vitin 1912, nuk kishte as një gjysë shekulli që njihej në Europë si Shtet i Pavarun, edhe pse hundët sllave kullonin nder të gjitha zyrat e të gjithë drejtuesëve të Shtetit, që nga 1913 e deri me 1939…Populli Shqiptar në gjithë historinë e kenjes së vet, asnjëherë nuk e ka pranue zgjedhen sllave as turke aqsa atë italiane, apo të ndonjë shteti tjeter të imponuem nga Fuqitë e Mëdha!

Kjo krenari kombtare duhej shpartallue me të gjitha mjetet antikomtare!

Ishte pikrisht PKSH (e ma vonë PPSH) vegla ma adapte në doren sllave, per me shkatrrue perfundimisht deri në temel binanë e Shqipnisë së ngritun me gjak dhe me sakrifica të pashembullta, gja që e vertetojnë edhe sot fletët e Historisë së Shqipnisë, ku Emnat e Atdhetarëve Shqiptarë, që dhane edhe jeten per një Shqipni të Pavarun dhe me pikpamje Europjane Perëndimore, “nuk janë askund ndër fletët e saj”! Dëshmia ma e saktë e këtij fakti asht Monumenti i Pavarsisë së 1912, i ngritun në Vlonë në vitin 1972.

PKSH dhe drejtuesi i saj terrorist Enver Hoxha, i dha provat e para me shitje të Trojeve dhe i garantoi per “besnikërinë” ndaj politikës tyne antikombtare, me të gjitha gjyqet, ndjekjet nder male, vrasjet me gjyq e pagjyq, interrnimet, shfarosjet, shnderimet, dhunimet, terrorin dhe perkufizimin e të gjitha këtyne në “luftën e kllasave, vepra më e shkelqyer e organizuar dhe drejtuar nga PKSH (PPSH), dhe udhëheqësi i saj E. Hoxha.”

Kur BRSS ishte rreth 200 miljon rob nen diktaturën e perbindshit Stalin, numri i të vramëve në luftë, në burgje e kampe shfarosje apo gulagët e tij, arrinte në 50 miljon. Kjo shifer e mnershme asht pranue edhe nga e bija e tij në vitin 1992.

Shqipnia në vitin 1944 kishte 1.200 000 banorë. Pa shenue këtu të vramit në luftë civile (të ashtuquejtun “Nacional Çlirimtare”), para vitit 1944 dhe të kosovarëve të premë në besë nga Kukësi e deri në Masakren e Tivarit, ku ishin mbi 12.000 vetë… Dy drejtuesit komunistë, (dhe asnjeni Shqiptar), anadollakët Enver Hoxha dhe Ramiz Alia, kanë vra dhe kanë krye të gjitha krimet që ka ba Stalini, por besoj, se edhe ia ka kalue jo vetem per numrin e popullsisë… por edhe me ate që nuk ka arrijtë as Lenini e as Stalini, me “Gjenocidin kunder Klerit Katolik Shqiptar 1944 – 1990”, ku janë perfshi mbi 131 Klerikë nder rreth 200 Klerikë, që ishin në vitin 1944. Pa shenue Klerikët e besimeve tjera!

Numri i të vramëve dhe të shfarosunëve nder hetuesi, kampe dhe burgje, deri në vitin 1974 në gjithë Shqipninë, i kalon 50.000 Shqiptarë të masakruem…Ndersa, numri i të burgosunëve dhe të interrnuemëve nga viti 1944, i kalon mbi gjysë miljoni njerëz.

Duhet percaktue shifra e saktë e krimeve të kryeme nga PKSH (PPSH) nga viti 1944 deri në vitin 1991, kur PKSH (PPSH) e drejtonte terrosti Enver Hoxha dhe pasuesi i tij Ramiz Alia. Mosdenimi i krimeve të komunizmit në Shqipni, asht pasojë fatkeqe që vjen nga trashigimia e qeverisjes nga bashkpuntorët e djeshem dhe të sotëm me PKSH (PPSH), qeverisë dhe vegles terroriste e masakruese të tyne: Sigurimin e shtetit.

Krimet, vrasjet, vjedhjet dhe plaçkitjet e miljona miljona dollarëve nga drejtuesit e Shtetit Shqiptar, po vazhdojnë mbas 1992… e do të vazhdojnë prap… perderisa, terroristët që vodhën e vranë Atdhetarët tanë, “më vështirësi i banë shtrati i topit”, kur ngordhin!

Pa u dënue krimet e kriminelët e Popullit Shqiptar, Asnjëherë në Shqipni nuk do të arrihet Pajtimi Kombtar, elementi i domosdoshem per Vllaznimin e Shqiptarëve mbi bazat e Paqës, Drejtësisë dhe vendosjes së Shtetit Demokratik.

Pa këta elemente kurrë Shqiptarëve nuk do t’ ua hapin askush Dyertë e Europës Perparueme. Arritja e Pajtimit Kombtar në Shqipni, siguron Qeverisje Demokratike!

Qeverisja Demokratike nga Shqiptarët e vertetë, asht mjeti ma i sigurtë edhe per arritjen e Marrveshjeve të Drejta dhe Paqësore me të gjitha Shtetet Fqinjë, ku interesat dhe detyrat e ruejtjes së mardhanjeve reciproke dhe Paqësore janë të Baraspeshueme!

***

Kurrë mos e harroni thanjen e Fratit të dijtun të Shkodres, me intelektualët e Korçës, kur Shqipnia po zharitej nga PKSH në vitin 1944… At Anton Harapi, u ka thanë:

“…Ta kundërshtojmë terrorizmin, imoralitetin, luksin e alkoolin, vesin, dhunën, pasuninë e padrejtë etj.; e, jo, të kapemi për punë feje. Të na mbushet mendja mirë, se, sikurse nuk janë fajtorë myslimanët pse janë shumicë në Shqipni, ashtu nuk kanë ma pak të drejtë kristianët, vetëm pse numri i tyne asht ma i vogël…

Me gjak e ndasi jemi ngopë. Kemi provue edhe se shka asht kthetra e huej.

Jemi rysë tashma me të gjitha provat e egoizmit vetjak e kolektiv të partive dhe kemi pa e prekë me dorë se, një popull i përçamë me grindje të mbrendshme asht i gjykuem me mbarue…

A sot, a kurrë, të mobilizohemi për Fé e Atdhé! Ja, ky asht besimi e kjo asht Shqipnia që po na zhduket ndër duer…. Nuk shpeton, jo sot, as Xhamia pa Kishën, as Kisha pa Xhaminë, por as njena as tjetra pa Shqipninë.”

Melbourne, Nandor 2013.

LAJM I MIRE: BURIM I RI NAFTE NE SHPIRAG-1300 fuçi ne 24 Ore

November 6, 2013 by dgreca

Berisha: Lajm shumë i mirë për ne, Shpirag 2 burim i ri nafte në Shqipëri

Ish-kryeministri Sali Berisha ka përshëndetur lajmin e kompanisë “Shell-Petromanas” për gjetjen e një burimi të ri nafte të cilësisë së lartë në pusin Shpirag 2. Ndërsa përgëzon kompaninë, Berisha shpreson në identifikimin e burimeve të tjera në mënyrë që vendi jonë me fushen naftembajtese me te madhe ne kontinent, te behet nje nder vendet kryesore ne prodhimin e hidrokarbureve ne Europe .

“Te dashur miq, nje lajm i madh i mire vjen nga kompania Shell-Petromanas. Pas tre vitesh studimi te gjithanshem dhe shpimi te sukseseshem te pusit Shpirag 2 konfirmohet gjetja e nje burimi te rendesishem te ri nafte te cilesise se larte (nafte e lehte) me nje kapacitet fillestar 1300 fuçi ne 24 ore. Ky investim prej 60 milione eurosh u be ne nje zone ne te cilen nje gjigand nafte kishte shpenzuar me pare, por pa sukses, rreth 100 milone dollare.Studimet me mjetet e teknologjise me te larte dhe veçanerisht teknologjia tejet e avancuar e shpimit te pusit beri te mundur suksesin e rendesishem. Kompania parashikon nje seri shpimesh te tjera me optimizem real ne zonen e Shpiragut dhe rreth saj.
Duke falenderuar me mirenjohje te thelle dhe uruar perzemersisht drejtuesit, inxhinieret, tekniket dhe punetoret e Shell-Petromanas per kete sukses qe gezon te gjithe shqiptaret le te urojme qe burime te tjera nafte dhe gazi te gjenden dhe Shqiperia, qe ende ka fushen naftembajtese me te madhe ne kontinent, te behet nje nder vendet kryesore ne prodhimin e hidrokarbureve ne Europe. Urime!!” shkruan Berisha në fb.

Ne duhet ta ndihmojmë Luginën konkretisht

November 6, 2013 by dgreca

[Letër publike kryeministrit të Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, dhe kryeministrit të Republikës së Shqipërisë, Edvin Rama.]/

Të nderuar kryeministra Thaçi dhe Rama,/

në Ballkan kanë filluar të fryjnë erëra të reja. Pas një nate të gjatë padrejtësish dhe konflikti, gadishulli ynë po ridefinohet në disa dimensione. Ndër këto dimensione, mbase më të rëndësishmet për një të ardhme më të mirë, janë pozicionimi i ri gjeostrategjik (i brendshëm dhe jashtëm) i siujdhesës dhe rritja e mirëqenies së ballkanasve. Roli juaj si udhëheqës të qeverive të dy shteteve ballkanike, pesha e të cilave është në shtim e sipër, është dhe duhet të jetë kritik.

Për ata që dinë, kërthiza e ekuilibrit të ri gjeostrategjik të Ballkanit gjendet në Preshevë, Bujanoc, Medvegjë dhe disa lokalitete të baraslarguara në një rreze të shkurtër me këto tri qytete të banuara me shumicë shqiptare. Si politikanë dhe titullarë të qeverive me legjitimitet demokratik dhe para së gjithash si posedues të burimeve shtetërore, ju dhe ekipet tuaja duhet të jeni në rrjedhë të zhvillimeve gjeopolitike më mirë se qytetari i zakonshëm dhe duhet të punoni për interesat e qeverive që drejtoni ndërkaq, që, njëkohësisht, jepni kontributin adekuat për balancën e re ballkanike. I bindur që ju e kuptoni domethënien e gjeostrategjisë dhe pasojat e moskuptimit të saj, unë, si profesionist i ekonomisë, po ju shkruaj këtë letër publike për të ndarë me ju disa ide dhe për të kërkuar nga ju që të bëni më shumë për mirëqenien e shqiptarëve të Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës.

Presheva, Bujanoci dhe Medvegja me rrethinë gjenden nën sovranitetin e Republikës së Serbisë dhe nuk trajtohen ende si duhet nga autoritetet e Beogradit. Vendbanimet që gravitojnë rreth këtyre tri komunave janë regjioni më i pazhvilluar dhe diskriminuar në Ballkan. Sidoqoftë, përkundër sjelljes së keqe të Beogradit dhe pozitës së dëshpëruar të qytetarëve në Preshevë, Bujanoc, Medvegjë dhe rrethinë, përgjegjësia e pasivitetit eventual nga Prishtina dhe Tirana gjithsesi bie mbi ju, ngase mosveprimi i Republikës së Serbisë nuk e justifikon mosveprimin e Republikave të Kosovës dhe Shqipërisë për të mbrojtur dhe mbështetur jetesën e shqiptarëve atje. Nëse qytetarët shqiptarë të këtij brezi territorial nuk janë në gjendje të gëzojnë dhe realizojnë aspiratat e tyre për jetë të begatshme si ballkanasit tjerë, kjo është e padrejtë dhe rrezik për përmbysje të cilësdo baraspeshë gjeopolitike dhe gjeoekonomike.

Si duhet të ndihmohen menjëherë, jo me fjalë dhe vizita simbolike siç ka ngjarë deri më tash, por konkretisht, Presheva, Bujanoci dhe Medvegja me rrethinën e tyre?

E para: qeveritë tuaja, në Prishtinë dhe Tiranë, duhet të financojnë ndërtimin e një materniteti brenda 6 deri 12 muajve . Kujdesi për foshnjat është e drejtë fondamentale humanitare dhe kusht primar për të ardhmen e secilës bashkësi njerëzore. Ndërtimi i maternitetit duhet të pasohet me zgjerimin e tij në spital të madhësisë së mjaftueshme për t’u shërbyer të gjithë qytetarëve në Luginën e Preshevës. Qeveritë tuaja duhet të paguajnë specialistë të gjinekologjisë dhe obstetrikës nga Republikat e Kosovës dhe Shqipërisë që të shërbejnë në këtë maternitet dhe, sigurisht, edhe mjekë të specialitieteve tjera, më vonë, në spital; deri kur numri i mjekëve në regjion do të rritet gjegjësisht Republika e Serbisë do të plotësojë kërkesat shëndetësore të të gjithë taksapagueseve të saj.

E dyta: Prishtina dhe Tirana, duhet të heqin njëanshëm çdo taksë apo tarifë për qarkullim të lirë të njerëzve, automjeteve dhe mallrave nga Lugina në territoret e Republikave të Kosovës dhe Shqipërisë. Në fakt, qeveritë tuaja duhet të financojnë ndërtimin e një tregu lokal me infrastrukturë dimërore dhe verore, në ç’vend biznesmenët vendorë dhe sidomos bujqit do të mund të shisnin dhe grumbullojnë produktet e tyre, të cilat, pastaj, do të mund të transportoheshin për shitje edhe në tregjet e Republikës së Kosovës dhe Republikës së Shqipërisë ku do të duhej të kishin trajtim të posaçëm në tatime. Ky treg dhe këto subvencione për prodhimet në fjalë mund të jenë gjeneza e një projekti më të madh për ta shndërruar tre-kufirin Serbi-Maqedoni-Kosovë në një Zonë të Lirë Tregtare dy-tri vjetët e ardhshme.

E treta: ekspertë të ekonomisë, financave, ligjit ndërkombëtar dhe integrimeve europiane që punojnë për qeveritë tuaja duhet të bashkëpunojnë në kapacitet mbështetës me qeveritë komunale në Preshevë, Bujanoc dhe Medvegjë dhe të bëhet hartimi i një propozimi për Fond Emergjent administratës së BE-së në Bruksel. Paratë nga Fondi Emergjent do të përdoreshin për rehabilitimin e sistemit të ujërave, infrastrukturës urbane dhe rrugore në regjionin e Luginës. Ky Fond Emergjent nuk duhet të ngatërrohet me Fondin Zhvillimor, i cili duhet të financohet nga Republika e Serbisë dhe i cili, sipas të gjitha konventave ndërkombëtare, është obligim i saj sepse qytetarët e Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës me rrethinë paguajnë tatimet në buxhetin e shtetit serb.

Të nderuar kryeministra,

këta do të ishin vetëm tre hapat e parë konkret për të rimëkëmbur shpresën për jetesë më të mirë të banorëve të Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës; por edhe një ecje në drejtim të vendosjes së qytetarëve dhe mirëqenies së tyre në plan të parë ndërsa vazhdon tentativa e përafrimit dhe forcimit të bashkëpunimit në të gjitha anët e Ballkanit.

Lugina mund të jetë pikë afrimi apo largimi mes popullit shqiptar dhe popullit serb. Një ndër variablat përcaktuese se cili do të jetë roli i saj në marrëdhëniet serbo-shqiptare do të jetë kualiteti dhe kuantiteti i angazhimit tuaj dhe qeverive tuaja për njerëzit e Preshevës, Bujanocit dhe Medvegjës. Regjioni i Luginës nuk mund të mbetet në margjinat e zhvillimeve më të reja në Ballkan. Ne të gjithë dhe veçanërisht ju si kryeministra duhet dhe e kemi detyrim të ndihmojmë Luginën konkretisht. Presheva, Bujanoci dhe Medvegja janë mbajtur në gjysmëterr edhe për shkak të mosangazhimit të qeverive në Prishtinë dhe Tiranë. Koha ka ardhur që së bashku ta nxjerrim Luginën aty ku e ka vendin i gjithë Ballkani— në dritë. Alternativë tjetër nuk ka për ne; por as për ju.

Të respektuar kryeministra Thaçi dhe Rama,
Lugina kërkon veprime konkrete. Duke u ndihmuar qytetarët atje, ndihmohen Lugina, shteti i Kosovës dhe Shqipërisë, Ballkani dhe e ardhmja paqësore e të gjithëve. Ju ftoj ju, të dyve, të filloni të angazhoheni seriozisht për Preshevën, Bujanocin dhe Medvegjën që nga ky çast.

Sinqerisht i juaji,

Uk Lushi

* Uk Lushi është investitor shqiptaro- amerikan dhe ekspert i ekonomisë në New York.