• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for May 2022

VATRA NDEROI LEGJENDËN E BOKSIT SHQIPTAR XHEVDET PECI

May 26, 2022 by s p

Sokol Paja/

Federata Panshqiptare e Amerikës Vatra në një ceremoni të veçantë përkujtimi e vlerësimi, nderoi disa ditë më parë legjendën e boksit shqiptar Xhevdet Peci me rastin e ndarjes nga jeta. Me pjesëmarrjen e familjarëve, miqve të afërt dhe vatranëve të shumtë, legjenda e boksit u përkujtua me vlerësimet më të larta për rezultatet e arritura duke lartësuar në çdo ndeshje çdo vlerë kombëtare dhe sportive shqiptare. Miqtë e veçantë, mediat, vatranët e veprimtarët e komunitetit shqiptar në Amerikë, vlerësuan arritjet dhe krenarinë që kanë ndjerë me përfaqësimin e legjendës së Boksit Xhevdet Peci në garat sportive. Një foto e kampionit, dorezat tij origjinale që u ekspozuan në Vatër gjatë ceremonisë e bënë edhe më të gjallë prezencën e Xhevdet Pecit ne mesin tone. Ai shkoi në amshin shumë shpejt duke lënë shumë dhimbje te çdo shqiptar. Në takimin e vlerësimit për jetën e veprën e Xhevdet Pecit si kampion i gjallë, foli Kryetari i Vatrës z.Elmi Berisha, miqtë e ngushtë të Xhevdet Pecit: Musa Dakaj, Gani Ruhani dhe Presidenti i Nderit të Vatrës z.Agim Rexhaj i cili e nderoi në emër të Vatrës me Mirënjohje (Pas Vdekjes) me motivacion: “Për kontributin e shquar në sportin e Boksit, për rezultatet e jashtëzakonshme në arenën kombëtare e ndërkombëtare në ish- Jugosllavi, për përfaqësimin dinjitoz të vlerave sportive e kombëtare të kombit shqiptar, për veprimtarinë patriotike në shërbim të kombit e shtetit dhe për frymëzimin dhe mbështetjen e talenteve shqiptare e sportit të Boksit”. Kosova e kombi shqiptar humbi një nga emrat më domethënës të kohës, i cili na lartësoi jo vetëm në boks, por edhe në aspektin e identitetit kombëtar shqiptar në kohë shumë të vështira, duke u shndërruar në gardian të mbrojtjes së dinjitetit kombëtar dhe kundërshtar të diskriminimit në ish-Jugosllavi. Në ceremoninë e nderimit dhe vlerësimit Kampioni italian i boksit Vito Antuofermo e disa miq italianë të Xhevdet Pecit improvizuan disa tinguj ringu duke sjellë shumë emocione për të pranishmit e shumtë.  Në emër të familjes foli nipi i kampionit Xhevdet Peci, Fatlind Peci i cili shprehu vlerësim e mirënjohje për ceremoninë e veçantë ndaj një legjende të gjallë si Xhevdet Peci.

Filed Under: Featured Tagged With: Sokol Paja, xhevdet peci

MARK MRNAÇAJ: DALIP GRECA, LAMTUMIRË NJERI MODEL

May 26, 2022 by s p

Të ndëruar miq e dashamirë, E ndëruar familja e zotit Dalip Greca… Eshtë e trishtë dhe e dhimbshme të përcjellim sot mikun tonë, me të cilin kemi ndarë ditë dhe netë, biseda, festa, gëzimet por edhe dramat e familjeve tona në emigracion, të cilat shpesh kanë kaluar edhe përmes penës së Dalip Grecës.. E ndjej nder dhe privilegj kur familja e tij të thonë: Ti Mark do ta mbash fjalën e lamtumirës për Dalipin në përcjelljen e fundit, sepse ai te ka konsideruar si vëlla..E pra, sot unë malsori i Kelmendit, po e përcjell për në amshim si vella Dalip Grecën, nga Darsia e Lushnjes. Përmes këtyre pak fjalëve të zemrës, në dhimbje dhe humbje si kjo e sotmja ne s’jemi tjetër veçse vëllezër … Me Dalip Grecën jemi njohur e miqësuar këtu në Nju York, e në veçanti te “Vatra”! Kemi pasur qindra ditë e netë të përbashkëta, ai në punën e paepur si editor që shpesh punonte deri në orët e vona të natës për ta ngritur dhe mbajtur në këmbë Gazetën e Konicës “Diellin” e ne duke e mbështetur pa rezerva në punën e tij të palodhur… Nderim dhe mirënjohje për këtë njeri që për 12 vjet, e në kohë të vështira, jo vetëm e ringriti “Diellin”, po u bë edhe përbashkues për shumë nga ne në raste dhe aktivitete. Dalipi bëri gjithçka ishte e mundur që Dielli dhe Vatra të ishte aktive dhe në lartësitë e dikurshme. Ai ishte duke kontribuar deri në ditën e fundit te jetes se tij pa pritur asnje shperblim . Dalip Greca eshte nje humbje e madhe jo vetem per familjen por te gjithe komunitetin Shqiptar. Ai duhet te na rikujtoje ne modelin e njeriut, familjarit, shokut dhe gazetarit shembullor .. Asnjëherë nuk duhet të harrojmë se ai ishte njeri i punës sistematike, i urtësisë dhe mirësjelljes, i sakrificave dhe i përkushtimit. Dalipi do ti mungoje te gjitheve shokeve te tij por Let te shpresojme se nje dite do te takohemi perseri dhe do te vazhdojme biseden dhe kafen e lene pergjysem….. Në mbyllje dua t’i falenderoj gjithë pjesëmarrësit që na nderojnë per ti dhene lamtumiren e fundit..E ngushëlloj familjen, gruan dhe shoqen e tij te jetes Xhemilen,qe kaluan beteja dhe sakrifica, fëmijët Doriani, Elizabeten,Dhe Almen per humbjen e babait … Por edhe krenar qe Dalipi ka mbete i pavdekshem duke lënë ndër ne gjurmet e tij me aq shumë kujtime të mira e aq shumë vepra dhe punë të vyera, qe nuk mund të harrohen… I lehtë të qoftë dheu Dalip Greca…!

Filed Under: Analiza Tagged With: Mark mrnacaj

TRASHËGIMI NGA DIASPORA KRAJANE

May 26, 2022 by s p

Nga: Hamid Alaj – New York/

Veshja e nusërisë krajane-allaturka është trashëgimi e trevës së Krajës që e ka ruajtur origjinën e vet edhe brenda shukullit XX, mbase edhe më parë, e deri në ditët tona. Ajo paraqet një thesar të çmuar  të kulturës tradicionale të trevës në fjalë, e cila po i kanoset rreziku i zhdukjes së saj nga vërshima e kohëve moderne.

Image may contain: 1 person, smiling, standing and child           Kjo veshje me ngjyrat e saja dhe dekoracionet e larmishme si dhe estetika e sajë i ngjanë një petku magjik që mund të zgjojë kurreshtjen e artistëve ashtu siç ka zgjuar kurreshtjen e mjeshtreve krajane, të cilat e  kanë qëndisur me gjilpërë duke formuar këtë veshje si formatike të ruajtjes së sajë në formë suveniri. 

Image may contain: 1 person, smiling, standing           Bukuria e kësaj veshje tradicionale e nusërisë krajane (allaturka) që i ngjanë një petku magjik, ajo shfaqet e qetë për bartëset e saj. Mirëpo,  kurë e shpalosë pjesë-pjesë këtë dekor ke të bëshë me supriza, me shumë mendime, me shumë gjykime etj., se si është krijuar dhe është ruajtur deri në ditët e sotit gjithë ky dekor i kësaj veshje, edhe pse me ndryshime të shumta që ajo ka kaluar nga dekada në dekadë. Një nga suprizë e tillë është edhe për ditët tona, që kjo veshje gjithnjë e më tepër po ruhet dhe po trashëgohet edhe në diasporen krajane, si në Amerikë, Australi, Gjermani e kudo ku ka krajane, e cila ja dinë vlerë dhe bukurinë e sajë. 

           Kjo veshje është një trashëgimi e kulturës materiale, të cilën vasha krajane e ruan me fanatizëm, pa i’u shmangur asaj, kurse për nga zbukurimet e saja ajo është si pjesë e kulturës shpirtërore e vashave krajane, të cilat e kanë krijuar, dekoruar e dhënë formën e sajë të duhur, gjë që ka bërë të mundur mbajtjen gjallë të kësaj veshje, në radhët e tyre. Ajo jo vetëm është e pranishme në trevën e Krajës, por siç kemi cekur edhe më parë, ajo ruhet dhe trashëgohet edhe në diasporën krajane. Sot kjo veshje është, pothuaj se më e pranishme në diasporën krajane se sa në vetë trevën e Krajës, prej nga është e trashëguar në diasporë. Po thuaj se nuk ka vashë krajane që kurë martohet nuk e veshë këtë veshje kur bëhet nuse, ndoshta jo ditën e nusërisë së sajë, por patjetër që e veshë për fotografi kujtimi, apo edhe për trashëgimi, me të cilën identifikohet prejardhja e sajë. Kur shohim ndonjë vashë krajane me veshjen e “nusërisë krajane (allaturka)”, çdo krajani i cohet zemra pesh, çdo krajani ia kujton vendlindjen e vet Krajën, çdo krajani ia kujton ato ditët e dasmave të hershme krajane , kur një dasëm e tillë , kur përcillej nusja, ajo ishte e veshur me një veshje “allaturka”. Sot kjo nuk ndodhë në trevën e Krajës. Kjo nuk ndodhë as në diaporë, sepse aty nuk ka ndodhur kurrë, por sot në diasporë kjo veshje po ruhet dhe kujtohet edhe më shumë se në vetë Krajën, prej nga rrjedh trashëgimia e saj në diasporë.

           E gjithë veshje e “nusërisë krajane (allaturka)” është produkt i punëve nga vetë dora e vajzës krajane, pra e punëdorës shtëpiake. Materialet e kësaj veshje kryesisht janë nga mëndafshi dhe pambuku. Dikur, secila shtëpi krajane e kishte tezjehun e vendosur horizontalisht ku endnin gratë për përgaditjen e veshjes së nusërisë krajane. Ato, përpos që endnin, qendisni, qepnin pjesë të kësaj veshje dhe thurnin në grep materialet e nevojshme të sajë. 

F:\Pictures\1bbbbbbb.jpg           Vashat krajane dinë t’i ruajnë traditat e tyre të pasura, si në kulturë, në fushën shpirtërore, në folklor etj., poashtu edhe në veshjet e tyre, e në veçanti veshjen e “nusërisë krajane (allaturka)”. Ajo gjithmonë është trajtuar si element kryesorë i kulturës shpirtërore e asaj materiale të vashës krajane, gjegjësisht të përkatësisë etnike të sajë.

           Kjo veshje ka shumë karakteristika të rëndësishme në përbërjen e sajë, por njëra ndër to është për tu veçuar, mbulesa e kokës “kaferxhiku”, i cili është i punuar nga mëndafshi me ngjyrë të kuqe ose me ngjyrë rozë (bajbakame), i dekoruar dhe në fund të pëlhurës së mëndafshit ka thakë që lëshohen poshtë shpinës së nuses. Në përbërjen e “kaferxhikut” bënë pjesë edhe kapuçi i vogël i cili vendoset mbi kokë dhe ka ngjyrë rozë (bajbakame), ose të kuqe, qe duhet të jetë e kundërta e ngjyrës së “kaferxhikut”. Pastaj, për tu veçuar është edhe vargu i madh me lira ari (teste me florinj), pa të cilat kjo veshje as që mund të paramendohet se do ta mbërrijë vlerën e sajë estetike për nga stolit që ajo përmbanë në kuadrin e vet.

           Paraqitja e veshjes së nusërisë krajane te bartësja e sajë, bëhej sa më dinjitoze dhe ishte diçka e veçantë, andaj krajanija, konkretisht prindërit e saj, kompenzonion me vetëdije të plotë, sepse një sakrificë e tillë ekonomike për vajzën e vet (për t’ia përgaditur veshjen e nusërisë), konsiderohej si një gjë tradicionale apo detyrim shpirtëror ndaj fëmisë (vajzës) së vet, gjë së cilës nuk mund t’i shmangësh lehtë. Duke qenë kaqë e shtrenjtë dhe kaqë e çmuar në vlera materiale dhe ato shpirtërore, kjo veshje u bë shenjë e dashur e përkatësisë së vajzës krajane e sidomos atyre që e bartin atë.

           Mund të themi se ruajtja e kësaj veshje në diasporën krajane, si pasuri shpirtërore e vajzës krajane, si përkatësi etnike të trevës nga rrjedh ajo, veshja e “nusërisë krajane (allaturka)” është një veshje tradicionale që tregon për: relacionet në shoqërinë krajane, për ëndrrat, dëshirat, aspiratat, për të ruajtur traditën e vet, etj., të çdo vajzë krajane që ta ketë dhe ta ruajë si relike të origjinës së sajë, edhe pse sot kjo mund të konsiderohet si e tillë.

                                                                                                                  Nga: Hamid Alaj

                                                                                                                        New York

Filed Under: Analiza Tagged With: Hamid Alaj

Xhaketa e Xhaferit

May 26, 2022 by s p

Gezim Zilja/

Xhaferi  binte në sy të fëmijëve për këmbët e holla e të gjata, sit ë lejlekut, ku pantallonat lëviznin lirisht, kokën me majë të qethur zero dhe trikon e leshit, ngjyrë qepe, që i vinte deri te gjunjët. 

-Ta ketë,- kishte thënë e ëma, pasi e kishte mbaruar – dhe për vitet e tjera, se do zgjatet si i ati. Në klasë të tetë trikua i vinte deri te rripi i pantallonave. As që i bëhej vonë fare  madje as për emrin e ri që i kishin vënë shokët: skërfyell. Në vit të parë gjimnaz Xhaferi  ishte zgjatur  aq shumë sa trikua i binte thuajse mbi kërthizë. nga i dukej barku gati ngjitur pas kurrizit. Trikua ndërkaq e kishte humbur ngjyrën e qepës dhe vinte laramane. Kopsat ishin ndërruar me kohë  dhe nga gjashtë kishin ngelur vetëm vetëm tre: dy ushtarake dhe  një grash. 

– Nuk shkoj më në shkollë po nuk më bëtë xhaketë të re,- i dha ultimatum të ëmës. – Nuk bëhem më gazi i botës. Po ishte e vështirë. Kishin pak të ardhura se prindërit ishin punëtorë. Po Xhaferi nguli këmbë si cjapi. Një ditë  nga fundi i gushtit e ëma e çoi te rrobaqepësja e lagjes për të marrë masat për xhaketë të re.  – Do të më shikoni, se kush do tallet tani,-  u tha shokëve. Ditën e parë të shkollës Xhaferi lëvizte gjithë krenari kokën e tij me majë, që dilte mbi gjithë të tjerat dhe thoshte: – Hë ore po tani pse nuk thoni gjë, ëëë. 

Aty nga viti i tretë gjimnaz, xhaketa iu kap në një gozhdë në palestër dhe dikush zbuloi se pjesa e brendshme ishe e më vjetër. Ishte xhaketa e vjetër e të atit që rrobaqepësja plot finesë e kisht “e kthyer” si thuhej asokohe. 

 – Më mirë kishe trikon me kopsat ushtarake se këtë,.. – e qesëndisën shokët. Bëri sa mundi sherr me prindërit por fati i xhaketës ishte vulosur: do ta mbante deri në fund të shkollës së mesme; kur të shkonte në Universitet do t’i blinin një frigo të re dhe jo të zezë. U kandis Xhaferi. E drejta e studimit i doli për letërsi po punë e madhe: Mjafton të bënte shkollën e lart. Bëri sherr për një xhaketë të re por nuk ia doli. Ajo e vjetra kishte marrë nja dy mballoma të brrylat e ngrënë. 

– Është përforcim nuk është andër. Copa mban ende, –  i kishte thënë e ëma. Deri në nëndor do të priste, ndryshe do të linte studimet, ishte betuar. Në fund të nëndorit Xhaferi u shfaq me xhaketën e re fringo, me kuadrate e dy të çara mbrapa. Skërfyell ishte prapë. po dukej i bukur. E veshi, doli jashtë, u fut brenda, pastaj gjezdisi me nge, nga salla e madhe e studimit, nga biblioteka, nga menca, nga konviktet e vajzave…  Pasdite, ulur mbi krevat rrotullonte në duar xhaketën e vjetër dhe e krahasonte me të renë.  Po mund të mbante dhe ca ajo e vjetra. Pse ta hidhte poshtë?  Le t’ia dhuronte dikujt! Po kush ishte ai student, që mund të vishte xhaketën e stërkthyer e me andrra? Pasdite, ashtu fshehtas nga shokët, doli jashtë dhe e vendosi mbi një gardh te disa shtëpi të vogla qerpiçi në kufi me qytezën e studentëve.  

– Do kalojë ndonjë varfanjak e do ta marrë,- mendoi. I vinte aq keq ta hidhte poshtë. U fut në dhomë, pa xhaketën e vjetër dhe gjithë krenari u deklaroi shokëve: – Shkova te ato shtëpitë poshtë. Po kur më dolën ca gra: ma jep mua për burrin njera, e ma jep mua për djalin tjetra. Ore më shqyen keni parë ju apo jo? Madje njëra donte të më jepte dhe ndonjë lekë por unë nuk pranova. Ia dhashë asaj  që po më lutej për djalin …  Ca e dyshimtë ajo puna e pagesës por shokët e lanë me aq –Bravo! Paske bërë sevap,- i thanë. Aty nga ora gjashtë e gjysmë ndërsa studentët (ishin pesë shokë në dhomë nga i njëjti qytet) po bëheshin gati të dilnin, dera troket me forcë. Dikush e hapi dhe para derës u shfaq portreti i dashur dhe i pafajshëm i pastrueses së konviktit.

– Ç’patët me xhaketën more të uruar!? iu drejtua me fytyrë qortuese studentit, që hapi derën. – Turp të kini! Këto nuk janë shaka! E gjeta te gardhet poshtë. Shyqyr që nuk e kishte marrë njeri?!  Pastaj iu drejtuaXhaferit: – Merre të keqen nëna se jashtë është ftohtë! Nuk është aq e vjetër. Mban dhe ca kohë. – Xhaferu shtangu. E mori xhaketën, e vari me kujdes në kremastar dhe e futi në dollap. Pas shumë vitesh edhe kur Xhaferi mbaroi studimet xhaketën nuk e lëvizi njeri nga dollapi, mbeti aty. U kthye në një lloj ikone.Vinin studentë nga gjithë fakultetet madje edhe vajza para provimeve. E shikonin, e preknin me gishta e buzëqeshnin të sigurt që sillte fat. Aty ka qenë deri vonë. Godina 14, dhoma 103, kati i 4-t. 

Filed Under: Kulture Tagged With: Gezim Zilja

NEW YORK HERALD TRIBUNE (1939) / RRËFIMI I MBRETËRESHËS GERALDINË NË VERSAJË : EDUKIMI I DJALIT, SIMBOLIKA E KURORËS MBRETËRORE, SKËNDERBEU, DHOMA E PREFERUAR NË KËSHTJELLË…

May 26, 2022 by s p


Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 26 Maj 2022

“New York Herald Tribune” ka botuar, të premten e 18 gushtit 1939, në faqen n°3, një shkrim në lidhje me intervistën e mbretëreshës Geraldinë realizuar asokohe në kështjellën e La Maye në Versajë, të cilën, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Edukimi amerikan për Skënderbeun (Leka Zogun) i marrë në konsideratë nga mbretëresha Geraldinë

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Mbretëresha shqiptare në mërgim në Versajë e intervistuar thotë se shqetësimi kryesor tani është rritja e djalit katërmuajsh; Planet e së ardhmes të pasigurta

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Mbretëresha Geraldinë e Shqipërisë, e cila tashmë jeton në Versajë, pas fluturimit (udhëtimit) dramatik nga Tirana kur italianët pushtuan Shqipërinë, tha dje në një intervistë ekskluzive për United Press se djali i saj prej katër muajsh, Princi Skënderbeu, mund të shkollohet në Shtetet e Bashkuara.

Sytë e saj duke buzëqeshur me miqësi ndërsa fliste, mbretëresha e re e gjatë dhe e bukur shpjegoi këtë mundësi duke thënë se “të gjithë e dinë se çfarë vendi i mrekullueshëm është.”

Nëse grushti i shtetit italian i së Premtes së Shenjtë merr fund, Princ Skënderbeu mund të vijë një ditë në fron në qytetin e sapomodernizuar të Tiranës. 

Të edukohet si njeri

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

“A do të arsimohej për të qenë një mbret demokratik?” u pyet mbretëresha.

“Ai do të edukohet para së gjithash për të qenë burrë,” u përgjigj ajo shpejt.

“Ai do të edukohet në të gjitha gjuhët e rëndësishme, duke përfshirë anglishten dhe frëngjishten.”

Çifti mbretëror, që tani jeton në kështjellën e La Maye në Versajë – shtëpia e banuar dikur nga Duka dhe Dukesha e Windsor-it – planifikojnë që më vonë djali i tyre të ketë shoqëruesë anglezë dhe francezë për t’i ardhur në ndihmë dados aktuale gjermane. 

Kurorëzuar me besim

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Por edhe nëse një ditë do të kishte fronin e tij, ai kurrë nuk do të mbajë një kurorë – pasi nuk ekziston. Mbretëresha Geraldinë e shpjegoi këtë situatë në këtë mënyrë: “Kurora e Shqipërisë është vetëm simbolike. Populli i Shqipërisë na kurorëzoi me vetë besimin në pavarësinë e vendit. Kjo është shumë më e qëndrueshme. Emblema e vendit tonë është helmeta e Skënderbeut.” Skënderbeu ishte heroi i madh kombëtar i Shqipërisë.

“Ai është aq i vogël sa nuk kemi bërë ende shumë plane për të ardhmen e tij,” tha Mbretëresha Geraldinë.

E qetë dhe e hijshme, mbretëresha e re më priti me një shtrëngim duarsh të fortë në dhomën e pritjes së vilës.

Mjaft e çuditshme, mbreti Zog dhe gruaja e tij e morën me qira kështjellën pa e ditur se më parë ajo ishte banuar nga Windsor-ët.

Nëna banon në kështjellë

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Me mbretëreshën Geraldinë gjatë intervistës ishte nëna e saj, tashmë gruaja e një oficeri të ushtrisë franceze.

Mbretëresha e re kishte veshur një fustan të bardhë sportiv me një xhaketë me stampa bardh e zi, të cilët i bleu ndërsa ajo dhe mbreti Zog po udhëtonin nëpër Evropë gjatë rrugës nga Turqia në Francë.

Ajo hodhi poshtë çdo përmendje të modave dhe stileve duke thënë se tani i kushton pak rëndësi “elegancës”, duke pasur parasysh se ka çështje shumë më të rëndësishme për të vendosur. Ajo ende nuk i ka blerë rrobat e reja të vjeshtës, por planifikon t’a bëjë më vonë – ndonëse nuk e di se te cili stilist i Parisit do të shkojë.

Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France
Burimi : gallica.bnf.fr / Bibliothèque nationale de France

Planet e ardhshme të familjes mbretërore duken të pasigurta. Tre motrat e Mbretit, të cilat kanë qenë me ta që nga fluturimi (udhëtimi) i ethshëm nëpër malet e Greqisë, do të qëndrojnë me shumë mundësi në kështjellë.

E pyeta mbretëreshën Geraldinë se cila pjesë e kështjellës madhështore i pëlqente më shumë. “Dhoma e bebit tim”, tha ajo me një sinqeritet simpatik.

Filed Under: Politike Tagged With: Aurenc Bebja

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • …
  • 48
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike
  • Lirizmi estetik i poetit Timo Flloko
  • Seminari dyditor i Këshillit Koordinues të Arsimtarëve në Diasporë: bashkëpunim, reflektim dhe vizion për mësimdhënien e gjuhës shqipe në diasporë
  • Ad memoriam Faik Konica
  • Përkujtohet në Tiranë albanologu Peter Prifti
  • Audienca private me Papa Leonin XIV në Selinë e Shenjtë ishte një nder i veçantë
  • PA SHTETFORMËSINË SHQIPTARE – RREZIQET DHE PASOJAT PËR MAQEDONINË E VERIUT
  • “Ambasador i imazhit shqiptar në botë”
  • “Gjergj Kastrioti Skënderbeu në pullat shqiptare 1913 – 2023”
  • Albanian American Educators Association Igli & Friends Concert Delivers Electrifying Evening of Albanian Heritage and Contemporary Artistry

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT