Visar Zhiti/
Maestro i dashur, Alfred!
Siç kam shkruar, i ndjek poezitë që përzgjidhni ju dhe përktheni, jo vetëm nga anglishtja në shqip, po edhe nga shqipja në anglisht, vërtet bukur, por dhe një dashamirësi e rrallë për poezinë dhe autorët…
Sot pashë që kishit nxjerrë “Ninullë për Macen” e poetes amerikane Elisabeth Bishop, krahas përkthimit ishte edhe origjinali siç bëni ju gjithmonë.
Më pëlqyen muzikiteti, ju jeni dhe muzikant, fjala, thjeshtësia e virtytshme dhe më befasoi ironia, aq e butë dhe e thellë, do të thosha. Mund të prisja fjalën ‘mjaullimë’, por gjithsesi jo ‘marksist’ në atë poezi. Unë kështu e shoh dhe me sa delikatesë e keni sjellë në shqip…
Dhe gjeta një foto të poetes me mace, Elisabeth Bishop ka qenë këshilltare në Bibliotekën e Kongresit amerikan, ka marrë dhe çmimin ‘Pulitzer’, etj, pashë se ka lindur në po atë vit, kur ka lindur dhe im atë dhe ka ndërruar jetë në vitin që unë jam burgosur. E di që këto s’kanë asnjë lidhje sidomos me poezinë, por ja, që më erdhën si asosacion mendimi dhe po mendoja për macet, aq shtëpiake dhe sa shumë vetanake, s’përshtaten lehtë e aq të dashura. Kam dhe unë poezi për to, kam shkruar dhe për macet në burg, shoku im Maks R. u jepte bukë nga racioni i tij, ua ngjyente me supë burgu… edhe ai përkthen shumë tani, ndërkaq më shfaqet një dritare nate me një mace që pret a ndoshta do të shikojë rrugën dhe e kam fotografuar dritaren e botës pa leje, kam imazhe te tjera me mace, macet e Shtëpisë Botuese Onufri janë të mrekullueshme, njëra nga ato, sa herë kisha ndonjë shkrim në gazetēn ExLibris, rrinte mbi emrin tim, më tregonte z. B. Hudhri, më ka dërguar dhe foto, më mbronte, – kam shkruar, – nga thonjtë e kritikëve socrealistë, s’ka shaka me ta…
…kujtoj që kur shkuam pelegrinë në Tokën e Shenjtë, një mace i vinte nga pas Edës time. Po sa shumë mace kishte në Romë në “Largo Argentina”, edhe në Stamboll, si nëpër poezira… Etj, etj. Macja është kryeneçe si gruaja, jeton dhe vetëm, diku e mbajnë dhe si perëndeshë a gjysmë perëndeshë, jo, jo thonë për gruan ashtu, është dhe një varg i…
Dhe teksa po e lexoja prapë “Ninullë për macen” mendova dhe kahun tjetër, ninullën e maces për njeriun e saj, duhet të ketë, s’dihet se si, e mistershme dhe po shkruaja mbi përkthimin tuaj, i frymëzuar për një tjetër poezi, një lloj parodie. Besoj ma lejoni këtë lojë dhe po i sjell këtu në murin e fb tim, poezinë e përzgjedhur nga ju dhe fotot e mia bardhë e zi, siç shohin macet, gati në gri…
1.
LULLABY FOR THE CAT
Nga ELISABETH BISHOP
(1911-1979)
Lullaby For The Cat
Minnow, go to sleep and dream,
Close your great big eyes;
Round your bed Events prepare
The pleasantest surprise.
Darling Minnow, drop that frown,
Just cooperate,
Not a kitten shall be drowned
In the Marxist State.
Joy and Love will both be yours,
Minnow, don’t be glum.
Happy days are coming soon–
Sleep, and let them come.
2.
Dhe përkthimi kaq i bukur
nga ALFRED KOLA
Elizabeth Bishop
(1911-1979)
Ninullë për Macen
Vogëlushe, shko fli dhe ëndërro,
Mbylli syçkat e ëndshme;
Ngjarjet rreth shtratit përgatisin
Të papriturën më të këndshme.
Ngri vetullat, Vogëlushe e dashur.
E bashkëpuno sërish,
Asnjë kotele nuk do të mbytet
Në Shtetin Marksist.
Me ty do jenë Gëzimi e Dashuria,
Vogëlushe, largo mërzinë.
Ditë gëzimi po vijnë së shpejti–
Fli, dhe lëri të vijnë.
Korçë, 3 mars 2024
*******
3
NINULLA E MACES
PËR NJERIUN QË PO FLE
– sipas Elisabeth Bishop –
Fli edhe pak dhe ëndërro,
Jam macja jote ledhatare.
Mbi shtratin tënd po kotem,
Paç befasira edhe ngjarje!
Je bërë me prona dhe veturë…
Dhe bashkëpunëtor dhe narcizist.
S’kam frikë kotelet të m’i mbysin,
Shteti s’është më marksist.
As ti nuk do të jesh siç ishe,
Po e kupton dhembshurinë
Dhe do vijnë ditë të lumtura,
“Fli dhe lëri të vijnë!”
Fli dhe lëri të vijnël… ditët! – kaq e qartë është porosia, e dhënë kaq çiltër gjuhësisht, pa inat, me mëshirë dhe rreptë: fli dhe mos pengo si dikur. A e sheh që është më mirë dhe për ty, ja, kështu si ne, megjithëse s’të rrihet pa çjerrë…
Çdo ngjashmëri me mace dhe persona reale (s’)është e rastit.
