dgreca – Page 1264 – Dielli

Dita e parë e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Nju Jork

September 23, 2018 by dgreca

Dita e parë e Shkollës Shqipe “Alba Life” për vitin akademik 2018 të -2019 të nisi plot gëzim/

Në ceremoninë e fillimit të vitit të ri shkollor nderoi me pjesëmarrjen e saj Konsullja e Shqipërisë në New York znj.Najada Sojli/

Nga Keze Kozeta Zylo/(Per me shume foto shikone ne FB(dielli vatra)/E shtuna e shtatorit në Staten Island ishte një ditë plot diell dhe cicërima zogjsh në pemët e gjelbërta. Ishin cicërima si gumëzhitja e zërave melodiozë të fëmijëve në mjediset e këndshme të Shkollës publike Amerikane PS: 9, vend ku zhvillon mësimet Shkolla Shqipe “Alba Life”.

Kam dekada që jap mësim midis dy kontinenteve dhe cuditërisht e mirëpres me të njejtin emocion muajin shtator, një muaj që është i stamposur në kujtesën time si me vulën kombëtare për fillimin e mësimit shqip. Korridoret e shkollës u mbushën plot me nxënës te vjetër dhe të rinj të regjistruar enkas për këte vit shkollor. Nxënësit e vjetër takoheshin plot dashuri me njeri tjetrin dhe bisedonin se ku i kishin kaluar pushimet verore, apo krijonin ndonjë lojë të vogël midis njeri-tjetrit, ndërsa të rinjtë pranë prindërve të tyre shikonin disi me çudi, apo dikush kujdesej për vëllain ose motrën e vogël që e kishin në karroce ose në krah të prindërve.

Është një atmosferë gati hyjnore të vëzhgosh dhe të dëgjosh çuçurimat e tyre, çantat mbi shpinë me abetare, sytë kurreshtarë dhe gadishmërinë për të qenë gati pranë bangave të shkollës. Një prind në Staten Island si Albana mamaja e Arbnor Okshes më tha se:

“Gjithë verën djali më pyeste se kur do te filloj Shkolla Shqipe mami?”

Shumë interesant ishte dhe me fëmijët e Adelina dhe Ekuran Shehut të cilët janë të regjistruar në shkollën nëBrooklyn dhe kishin shkuar një ditë para shkollës duke e pyetur: “Mami do të na dërgosh prapë në Shkollën Shqipe, mami je e sigurtë se nuk ndërron mendje?”

Dhe në rrjetin më të madh social në F/B mamaja e tyre më kthente këtë përgjigje:

“Për besë një javë para, Blenda, çdo ditë më ka pyetur: “Mami do të na dërgosh prapë në shkollën shqipe, mami je e sigurtë se nuk ndërron mendje”… po si jo i thashë unë me qejf bile, kur ti je kaq shumë entuziaste të shkosh e te flasësh Shqip si mundem unë ta kem zemrën me ta pre rrugën?”

Ne as nuk ju telefonuam as nuk ju shkruajtëm, por deshëm të vinim direkt nuk u penduam edhe pse asnjë nuk ishte dhe mësimet e Gjuhës Shqipe s’kanë filluar, ne prapë do te jemi aty.

Një ish mësuese dhe prind në Shkollën Shqipe në Queens Alda Ahmet më shkruante se vajza ngeli duke më pyetur se kur do të fillojë Shkolla Shqipe që të vemi në klasë me mësuese Arditën?

Të gjitha këto copëza nga bota e pasur e fëmiëjve flasin dhe tregojnë qartë për dashurinë e madhe për Gjuhën Shqipe si dhe për seriozitetin dhe autoritetin e Shkollës Shqipe “Alba Life” dhe me sa dashuri e mirëpresin për të ardhur pranë bangave të Shkollës Shqipe “Alba Life” që operon në disa lagje të Nju Jorkut.

Ceremoninë e hapjes e mbajti z.Qemal Zylo themelues dhe drejtor i Shkollës Shqipe “Alba Life” në New York. Pasi iu uroi mirëseardhjen gjithë nxënësve, prindërve dhe mësuesve ai tha se jemi krenar që kemi hyrë në vitin e 11-të hapjes së Shkollës Shqipe dhe shpresoj që ky program të qendrojë i hapur përgjithmonë. Me plot respekt dhe dashuri prezantoi mësueset e shkollës si: Adelina Lacaj, Entela Muda, Vlera Thaqi si dhe iu uroi punë të mbarë dy mësueseve të reja si Denisa Sinani dhe Brunilda Pula te cilat i janë bashkuar programit të mësimdhënies. Një falënderim i vecantë iu dha dhe sopranos së shquar shqiptare Dëshira Ahmeti Kërliut e cila ka dhënë koncerte në disa skena botërore dhe është njëkohësisht drejtore e programit artistik për shkollën. Të gjitha mësueset pothuajse kanë një pervojë të shkëlqyer në Shqipëri dhe shumica janë të licensuara dhe në Amerikë. Ai tha se këtë vit shkolla Shqipe do të ketë dhe një program të veçantë me valle shqiptare dhe balet, programet qe do të drejtohen nga balerini i shquar Klevis Tafaj.

Ndihmoi për sigurimin e mbarëvajtjes jashtë klasave nëpër korridore me profesionalizëm z.Dëfrim Sinani ish punonjës i policisë së shtetit shqiptar.

Në këtë ditë të shënuar për Shkollën tonë vazhdoi z.Zylo pranë nesh ndodhet dhe Konsullja e Shqipërisë në New York znj.Najada Sojli me të cilën para pak kohësh u takuam në Konsullatë ku morëm librat e abetares dhe fletoret e punës të dhëna falas nga shteti shqiptar.

Zonja Najada Sojli përshëndeti me emocion dhe plot respekt pë punën e palodhur të mësuesëve të Shkollës Shqipe si dhe për themeluesit e kësaj shkolle që kanë vite që po drejtojnë këtë program të rëndësishëm për nxënësit në Diasporë për të mësuar Gjuhën Shqipe. Një falënderim special iu dha fëmijëve dhe prindërve të tyre që me plot përkushtim vinë për të mësuar Gjuhën Shqipe, Gjuhë që tregon identitetin e shqiptarëve, rrënjët tona se nga vimë. Mos e harroni kurrë gjuhën e të parëve vazhdoi znj.Sojli dhe nuk ka më mirë se të vish çdo të shtunë dhe ta harxhosh me mësimin e Abetares sonë të shtrenjtë.

Nxënësja e Shkollës Shqipe “Alba Life” Emma Liri Watkins i dhuroi në emër të nxënësve dhe të mësueseve një buqetë me lule të freskëta në shenjë respekti të mirëseardhjes. Fjala e saj u mirëprit me duartrokitje nga të pranishmit.

Dr.Valbona Zylo Watkins drejtore e programit të Shkollës Shqipe “Alba Life” si dhe mëuese e programit me studentë të kolegjit dhe të rritur dha udhëzimet përkatëse për vitin akademik 2018-2019 dhe më vonë mësuesit kanë marrë nxënësit e tyre nëpër klasat përkatëse duke vazhduar mësimin Shqip në ditën e parë të Shkollës Shqipe “Alba Life” për vitin akademik 2018 të-2019 të, vit që do të shënojë suksesin e radhës.

Ndihmoi për sigurimin e mbarëvajtjes jashtë klasave nëpër korridore me profesionalizëm z.Dëfrim Sinani ish punonjës i policisë së shtetit shqiptar.

Dita e parë e shkollës u filmua dhe fotografua nga Shpëtim Bardhi, prind pranë shkollës Shqipe “Alba Life”.

22 shtator, 2018

Staten Island, New York

Mbi historitë me kufij të lëvizshëm

September 23, 2018 by dgreca

Nga Akri Çipa/

Në parantezë duhet theksuar edhe njëherë se ideja e shkëmbimit të territoreve ndërmjet Serbisë dhe Kosovës nuk është e re. Në fakt, ajo është një ide që Presidenti Vuçiçe ka përkëdhelur prej kohësh. Edhe në Kosovë ka pasur aktorë politikë që e kanë përqafuar këtë opsion përpara se të fillonin ethet e tanishme. Gjithsesi, në anën shqiptare të kufirit këta mbështetës kanë qënë të izoluar dhe kjo ide publikisht konsiderohej tabu.

Sot gjendemi në qendër të një historie ku kufijtë e lëvizshëm fandaksen si një realitet i prekshëm në Ballkan. Ishte ambasadori amerikan në Prishtinë i cili la i pari hapur mundësinë e ndarjes duke mos e refuzuar si zgjidhje potenciale të çështjes së Kosovës, ndërkohë që duke nisur nga përpara shpalljes së pavarësisë, SHBA gjithmonë e kishte përjashtuar cënimin e integritetit territorial. Këshilltari për Sigurinë Kombëtare John Bolton u tregua po aq i vagullt dhe e la hapur portën e shkëmbimit të territoreve duke thënë që përgjegjësia e arritjes së një marrëveshjeje ishte vetëm mbi aktorët protagonistë. Komisioneri Hahn dhe Përfaqësuesja e Lartë Mogherini ndoqën të njëjtën vijë duke lënë Gjermaninë, si të vetmin vend të interesuar për rajonin që e refuzon kategorikisht ndryshimin e hartës dhe pasojat që rrjedhojnë.

Në të gjithë këtë skenar ka një ngutje nga pala zyrtare serbe dhe kosovare, sipas të gjitha gjasave për të shfrytëzuar momentin e tanishëm në të cilin ka një ndryshim retorike nga përfaqësuesit diplomatikë dhe vendim-marrësit në Europë dhe përtej Atlantikut. Te europianët kjo ndodh për shkak të zgjedhjeve parlamentare të vitit 2019, sikurse edhe prej mbarimit të mandatit të Komisionit Europian, duke përfshirë dhe zonjën Mogherini. Është pikërisht kjo e fundit që ka ndërmjetësuar dhe drejtuar dialogun Kosovë-Serbi deri më tani dhe padyshim që synon ta mbyllë mandatin me një marrëveshje përfundimtare në këtë drejtim.

Por, edhe përfaqësuesit amerikanë kanë treguar një lloj padurimi dhe ngutje që në pamje të parë duket si një ndryshim qasjeje. Nga pikëpamja amerikane, vlejnë të konsiderohen disa elemente të tjera politike dhe gjeopolitike që mund ta ushqejnë këtë nxitim, si për shembull mbetja në vend e procesit të paqes në Lindjen e Mesme.

David Friedman, ambasadori amerikan në Izrael e pohoi rishtazi në mënyrë jozyrtare se gjasat që administrata amerikane të shpalosë një plan paqeje së shpejti janë minimale. Pesha e kësaj ngrirjeje rëndon mbi Jared Kushner, këshilltarin dhe dhëndrin e Presidentit Trump, mbi shpatullat e të cilit rëndon detyra e arritjes së marrëvëshjes së shekullit. Në këto kondita, burime jozyrtare pohojnë se Kushner po përfshihet gjithmonë e më shumë në çështjen e Kosovës dhe ka nga ata që pohojnë se konflikti Kosovë-Serbi mund të bëhet zyrtarisht pjesë e portofolit të tij të gjerë. Brenda këtij kuadri, mund të lexohet edhe takimi i disa muajve më parë ndërmjet Kushner dhe Ivica Daçiç në Shtëpinë e Bardhë. Nësë zërat konfirmohen dhe zyrtarizohet roli parësor i Kushner, logjika thotë që administrata aktuale po synon dhe beson në arritjen e një suksesi të shpejtë në arenën ndërkombëtare dhe një zgjidhje përfundimtare të konfliktit për të mbyllur një nga çështjet më me interes strategjik dhe investimet më të mëdha amerikane në Europë pas rënies së komunizmit.

Dëshira amerikane dhe europiane për të arritur në një zgjidhje përfundimtare dhe për ta mbyllur kapitullin Kosovë-Serbi në mënyrë të shpejtë, nuk do të thotë domosdoshmërisht që faktori ndërkombëtar mbështet ndarjen e Kosovës. Ndarja e Kosovës, shkëmbimi i territoreve, ose qoftë edhe korrektimi i kufijve, që trumbetohet publikisht nga Presidenti Thaçi janë nisma tejet komplekse dhe problematike. Edhe nëse arrihet një marrëveshje për një kufi të ri (mundësitë janë shumë të vogla), implementimi i saj do të kërkonte mjaft kohë dhe kushte specifike për t’u materializuar. Fjala vjen, do të nevojitej amendimi i kushtetutave të të dyja vendeve, potencialisht zhvendosja e një pjese të minoritetit serb nga Kosova në Serbi dhe një pjese minoriteti shqiptar nga Serbia në Kosovë. Këto elemente e bëjnë ndërrimin e territoreve një proces strukturalisht të gjatë, të komplikuar dhe që rrezikon të destabilizojë të gjitha rajonin.

Po atëherë, vërtet faktori ndërkombëtar ka dhënë bekimin për këtë nismë të vështirë dhe të rrezikshme, me pasoja në të gjithë rajonin dhe ndoshta më gjerë? Nëse jo, ku qëndron synimi i fushatës aktuale publike për propagandimin e ndryshimit të kufijve?

Djalli gjendet te detajet, ose më saktësisht te konteksti. Objektivi kryesor i kaosit që këto deklarata të vagullta kanë krijuar është, sipas të gjitha gjasave, ndryshimi i elementeve bazë të qëndrimeve aktuale. Në sistemet komplekse dhe konfliktet e tejzgjatura, status quondryshohet duke injektuar energji në sistem. Administrata amerikane aktuale e ka ndjekur këtë strategji gjerësisht, duke filluar nga dialogu aspak i zakonshëm me Korenë e Veriut, te zhvendosja e ambasadës amerikane në Jeruzalem dhe deri te tërheqja nga marrëveshja bërthamore me Iranin. Qasja aktuale ndaj konfliktit Kosovë-Serbi mund të jetë aplikimi i të njëjtit manual loje.

Të gjithë besoj pajtohen me faktin që sistemi dhe aktorët kryesorë tashmë janë energjizuar. Deklaratat e Presidentit Thaçi kanë shtyrë opozitën në Kosovë dhe kryesisht Vetvendosjen të shfaqë një angazhim të panjohur më parë për integritetin territorial të Kosovës. Njëlloj ka ndodhur edhe me një pjesë të madhe të komunitetit serb në Kosovë, duke përfshirë edhe përfaqësues të kishës serbe, të cilët janë mjaft influentë. Ndërkohë që flitet për ndryshime kufijsh, aktorët lokalë po ripozicionohen dhe po shfaqin prioritete të cilat nuk i kanë paraqitur më parë. Ndoshta ky ripozicionim i përgjithshëm ndaj Kosovës mund të sjellë edhe de facto zgjidhjen e ngërçit në zemër të Ballkanit. Dhe zgjidhja mund të jetë e njohur.

Asociacioni i Komunave Serbe mbetet një pikë kyçe e dialogut të ndërmjetësuar nga BE-ja dhe, sipas përfaqësuesve të saj, thembra e Akilit në normalizimin e marrëdhënieve. E dakordësuar në parim ndërmjet të dyja palëve, por e refuzuar nga konteksti kosovar për arsye politike, juridike dhe strukturore, shikohet ende nga palët e dialogut si zgjidhja më e shpejtë dhe më e pranueshme. Një marrëveshje që ndërtohet mbi të, është një zgjidhje që Presidentit Vuçiç i lejon të kënaqë Europën (dhe mundësisht të marrë një premtim jozyrtar për përshpejtimin e anëtarësimit të Serbisë në BE), të shpëtojë fytyrën përpara popullit të tij, si dhe të ruajë një influencë domethënëse mbi Kosovën. Presidenti Thaçi merr bekimin e amerikanëve dhe europianëve (të cilët mund t’i garantojnë edhe liberalizimin e aq shumëpritur të vizave), krenarinë e të hyrit në histori si komandanti ushtarak që çoi paqen, si dhe siguron vazhdimësinë e tij politike. Asgje e re nën diell, paçka se tashmë aktorët lokalë politikë do e shikonin me një sy tjetër një njohje të Kosovës nga Serbia që bazohej tek krijimi i Asociacionit me fuqi të pjesshme legjislative dhe që mund të ketë disa shtojca të tjera, si për shembull limitimi i ushtrisë së Kosovës.

Treguesit aktualë tregojnë që një zgjidhje e tillë do ishte e pranueshme. Por, përtej pranueshmërisë, problemet strukturore do mbeteshin. Kosova mund të marrë njohjen në këtë mënyrë, por humbet shumë nga funksionaliteti i saj shteteror. Një njohje e ngadaltë, një integrim në organizatat ndërkombëtare që potencialisht mund të bllokohet ende nga Rusia, Kina dhe pesë vendet e BE-së, sikurse dhe rreziku i një Serbie në BE që mund ta bllokojë përjetësisht rrugën e saj europiane janë elemente të këtij skenari. Por, teksa fantazma e kufijve të lëvizshëm qëndron në ajri, shumë pak veta do e vënë kujën për këtë zgjidhje nëse e shikojnë si të keqen më të vogël. Dhe tabloja e tanishme, ashtu e paraqet.

Presidenti Thaçi në SHBA

September 23, 2018 by dgreca

-Kryeson delegacionin shtetëror në Asamblenë e Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara. Presidenti Thaçi, bashkë me Zonjën e Parë, Lumnije Thaçi, do të marrin pjesë në pritjen e përvitshme të Presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump/PRISHTINË, 23 Shtator 2018-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, ka udhëtuar për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku do t’i prijë delegacionit kosovar në punimet e Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara në Nju Jork.

Presidenti Thaçi, bashkë me Zonjën e Parë, Lumnije Thaçi, do të marrin pjesë në pritjen e përvitshme të Presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump, si dhe Zonjës së Parë, Melania Trump.Gjatë qëndrimit në Nju Jork, presidenti Thaçi do të zhvillojë takime me homologë nga shtete të ndryshme të botës, për të thelluar bashkëpunimin bilateral dhe rritur numrin e njohjeve shtetërore dhe anëtarësimeve në organizata ndërkombëtare.Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara për çdo vjet mbledhë përfaqësuesit e të gjitha shteteve të botës dhe organizatave ndërkombëtare.Delegacioni i Kosovës, gjatë qëndrimit në Nju Jork, do të ketë takime të shumta bilaterale me liderë botërorë, përkatësisht me presidentë, kryeministra dhe kryediplomatë të shteteve të ndryshme./b.j/

“Skrapari në Gotë” tërheq turistë

September 23, 2018 by dgreca

“Skrapari në Gotë”, festë në Bogovë , prodhimi i rakisë që po mbledh çdo ditë e më shumë turist të vendit dhe të huaj, për 10 muan 70 mij turist/

Për Diellin nga Bogova- Skrapar- Sulo Gozhina/

SKRAPAR – I piketuar si një nga 100 fshatrat turistik, në orët e vona të mbasdites së djeshme në fshatin Bogovë të bashkisë Skrapar është zhvilluar një festë e vaçant e cituar “Skrapari në Gotë” , event brenda të cilit ndodhet edhe tradita shekullore e kësaj treve që dallohet dhe është e identifikuar në vendin tonë por dhe më gjerë, në botë, për prodhimin e rakisë, si një nga pijet më prezente në evente të tilla, por dhe në festat tona familjare. Për të shijuar dhe për të marë pjesë në këtë festë të vaçant ishin të pranishëm qindra qytetarë të Bogovës dhe rrethinave të saj e më gjerë.

Festa lokale, aktiviteti “Skrapari në Gotë” bashkoi dje, qindra e qindra turist të vendit dhe të huaj, miqë dhe të ftuar vendas e vizitorë nga rrethinat, në një mbrëmje të veçantë në kuadër të përfshirjes së Bogovës në programin “100 fshatrat turistikë”. Pija tradicionale, Rakia e Skraparit, gatimet tipike, kënga dhe urimet ishin ato që e bënë këtë mbrëmje të veçantë. E sikundër çdo urim bashkon njerëzit, dje Bogova bashkoi plot miq e të ftuar, artizanë dhe prodhues lokalë. Është nder për ne, prania në këtë takim e qindra qytetarve që kanë mbushur këtë shesh duke e kthyer në një festë të vërtet, si dhe e figurave të rëndësishme që kanë dhënë e japin kontribut për Skraparin në mbështetjen e programeve zhvillimore të tij, duke ndihmuar me çdo përpjekje bashkinë tonë edhe në projektet e turizmit, do të citonte mes të tjerash në fjalën e tij kryetari i bashkisë të Skraparit Nesim Spahiu, teksa përmend, deputetet Spartak Braho, Nasip Naço, Fidel Ylli e plot figura të tjera të kësaj treve. Në vijim të fjalës së tij kryetari i bashkisë Spahiu ta se falnderoj për pranin e tij edhe Prefektin e Qarkut Berat Harilla Dafa për bashkpunim solid me pushtetin vendor, si dhe Kryetarin e Komunës Vaccarizzo Albanese Antonio Pomillo Itali, pjesëmarës që nderuan me praninë e tyre në festën që mblodhi Skraparin e traditave, zakoneve dhe vlerave brenda një gote plot mirësi duke e bërë Bogovën edhe më të bukur me festa të tilla që do të jenë pjesë e axhendave vjetore. Festa e gjatë kaloi nën muzikën popullore tradicionale të Skraparit, këngëve dhe valleve nga grupi i folklorit të kësaj treve duke e bërë festën edhe më të bukur… Sepse Skrapari ngado… është një festë e pambarimtë ! Vlen të përmendet se projekti i ideuar, “Skrapari në Gotë”, që i shërbim turzmit, pakë kohë më parë u shpall fituese nga Ministria e Turizmit dhe e Mjedisit, në konkursin kombëtar të festav e lokale. Të pranishmit i përshëndetën deputetët Braho, Ylli e Naço, Prefekti Dafa dhe kryetarit te komunës Vacarizzo Albanese Antonio Pomillo. Më pas pjesmarësin ndoqën një koncerët me këngë e valle nga grupi folklorik “Riza Cerova” , i trevës të Skraparit si dhe panë e shijuan nga afër panairin e rakisë dhe të produkteve të tjera bio të Skraparit.
Nesim Spahiu – Festa e rakisë “Skrapari në Gotë” , në Bogovë ,është një festë e re që i shtohet kalendarit festiv, të bashkisë sonë, dhe që do të kthehet në një traditë të përvitëshme. Rakia është një produkt që prodhohet në shumë zona të vendit, por Skrapari është zona që i ka dhënë asaj vlerë dhe emër. Prodhimi i rakisë në Skrapar vjen si një traditë shekullore, si një formulë mistike, e ruajtur dhe e trasmetuar me fanatizëm ndër breza. Rakia e Skraparit është sot një markë e respektuar në fushën e pijeve, e krahasuar shpesh nga turistët e huaj me pijen e famshme Uiskin Skocez dhe Gjerman. Turistët që vizitojnë Skraparin pasi njihen me bukuritë natyrore të tij, pijen e parë që kërkojnë në tavolinat e tyre është rakia e Skraparit dhe pasi largohen porosisin raki për ta marrë me vete. Skrapari sot është një zonë me potenciale natyrore reale për zhvillimin e turizmit. Bashkia prej vitesh po punon për promovimin, konsolidimin e infrastruktures turistike më qëllim që turizmi të gjenerojë zhvillimin ekonomik të zonës. Agro Biznesi është një formë e re për zhvillimin e turizmit dhe Skrapri ofron mundësi të jashtëzakonshme për zhvillimin e tij, jo vetëm në Bogovë si pjesë e 100 fshatërave për zhvillimin e turizmit, por në të gjithë zonën. Bashkia po orienton dhe asiston fermerët që të aplikojnë dhe të përfitojnë fonde për krijimin e Agro Bizneseve, jo vetëm nga shteti por dhe nga Bashkimi Europian. Promovimi më i mire i Rakisë së Skraparit dhe përmes saj e gjithë treva e Skraparit do të jetë një nga detyrimet tona më të mëdha për zhvillim nga turizmi. Shëmbulli më i mirë i rëndësisë së promovimit të një produkti dhe përmes saj i gjithë zonës vjen nga fqinji ynë Italia me verën e Toskanës, e cila i dha identitet dhe emër gjithë Rajonit, e shëndërroi atë në një nga destinacionet turistike më të kërkuara në botë. Mesazhi im në këtë ditë festive, “festën e rakisë” do të jetë : Rakia e Skraparit duhet të promovohet sa vera e Toskanës. Skrapari duhet të promovohet sa Toskana, ndoshta dhe më tepër pasi Skrapari përveç rakisë ka dhe kanionet e Osumit e shumë resurse të tjera që krijojn një atraksion turistike. Sot, ishte një nder i veçantë të prisja një delegacion të Komunës së Vaccarizzo Albanese, në mjediset e Bashkisë Skrapar. Gjatë paradites në cilësinë e Kryetarit të Bashkisë Skrapar pritëm ngrohtësisht Kryetarin e Komunës së Vaccarizzo Albanese z.Antonio Pomillo si dhe përfaqësues së sipërmarrjes së vendit ku mrekullisht gjuha dhe tradita shqip ruhen mirëfilltasi në mes të arbëreshëve shekullor. Në takim, njoha miqtë me Skraparin, Traditat dhe zhvillimin turistiko-kulturor ku po mbështetet zhvillimi i gjithë zones, e përmenda këtë për të falenderuar edhe njëhër ëpër pranin e tij në këtë fetë. Sot kemi shumë pjesmarës gjë e cila bënë që kjo ditë festive të kaloj sa më mirë, por mes nësh ka shumë turist të vendit dhe të huaj të cilit me pranin e tyre dhe shijimin e rakisë dhe të produkteve të tjera bio bëjën një tjetër promovim në vijim. Ndaj me këtë rast dua t’i falenderoj të gjithëve pjesëmarësit dhe t’ju uroj gëzuar festën e rakisë .
Antonio Pomillo, kryetarin e komunës së Vaccarizzo Albanese – Nga ana e tij theksoi rëndësinë e vazhdimit të bashkëpunimit të ndërsjelltë mes dy bashkiv, Komunës Vacarizzo Albanese e Skraparit. Emblemat simbolike të Bashkive Respektive u shkëmbyen si një tregues se përpjekja jonë e bashkëpunimit mes palëve do të vazhdoj sukseshëm vijoj në citimin e tij z. Pomillo. Vizituam mjediset e institucionit vendor të Bashkisë Skrapar si dhe disa ndër vendet e atraksioneve turistike të zonës, ku vëmendja e mbresat tona pa dyshim ishin pozitive jo vetëm për Kanionet e Osumit por edhe për gjithë qytetin gjë e cila kemi se çdo t’ju tregojm qytetarve, miqëve dhe shokve tanë kur të kthehemin në Vaccarizzo Albanese tha z. Pomillo, ndërsa shtoj se festa e rakiës ishte event i vaçant gjë e cila tregon se në këtë treve me një atraksion turistik të mbrekullueshmë vazhdon të ruhet në shekuj tradita e prodhimit të rakisë një pijë e mbrekullueshme që me praninë tonë po merë një tjetër promovim. Më ngelët t’ju falenderoj për mikritjen dhe ftesën për eventin si dhe falenderjon qytetarët për punën dhe ruajtjen e traditës kthyesisht në prodhimin e rakisë.

KAOS I RËNDË NË POLITIKËN KOMBËTARE

September 23, 2018 by dgreca

*ÇKA PO NDODHË KËSHTU?/

-KAOS I RËNDË NË POLITIKËN KOMBËTARE/

Nga Frank Shkreli/

Ka disa javë tashti që flitet seriozisht për shkëmbime territoresh, ndreqje kufijsh, korrigjim ose për diçka krejtësisht tjetër, midis Republikës së Kosovës dhe Serbisë, varësisht reagimeve se kush e thotë dhe kur e thotë. Sot e kësaj dite askush nuk e di dhe askush nuk thotë se si dhe pse ky subjekt filloi të diskutohej për herë të parë publikisht, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar. Sot jemi për shkëmbim territoresh, nesër për ndreqje kufijsh, ose diçka tjetër. Kriza e parë e pas luftës në Kosovë, në nivel kombëtar, i gjenë udhëheqsit shqiptarë në Tiranë dhe në Prishtinë, krejtësisht të pa përgatitur, të zbuluar, krejt lakuriq para popullit të vet dhe para opinionit botëror se si të merren me këtë situatë përballë të cilës gjënden, pa asnjë ide dhe pa asnjë strategji politico-kombëtare se si duhet shkuar përpara. Gjithkush në mendje të vet jep idetë e veta, ose kundërshton idetë e atij tjetrit, pa asnjë marrveshje ose vision të përbashkët se si duhet vazhduar. Presidenti i Kosovës kundër Kryeministrit të Kosovës, opozita kundër pozitës, ndërkohë që Tirana kryesisht heshtë. E njëjta ndodhë edhe në Tiranë, pa asnjë politikë bashkrenduese midis forcave politike në Shqipëri dhe as midis Tiranës dhe Prishtinës zyrtare për këtë çështje tejet me rendësi kombëtare. Ekziston pra një kaos i rëndë mendimesh dhe një mungesë bashkrendimi në politikën kombëtare përsa u përket interesave afatgjata të Kombit shqiptar, siç mund të vihet re nga debati mbi çeshtjet e kufirit midis Kosovës dhe Serbinë.

Ndërsa dëgjojmë komentet e zyrtarëve të lartë shqiptarë në Prishtinë dhe në Kosovë, është e qartë se në radhët e tyre – në lidhje me këtë çështje — ekziston një hendek i madh, një pështjellim i madh ideshë, pa rregull e pa organizim, një gjëndje kaotike të cilës nuk mund i gjëndet filli. Kjo gjëndje kaotike vihet re nga komunikimet dhe komentet e udhëheqësve të Kosovës drejtuar prej së largu ndaj njëri tjetrit, mbi shkëmbimin e territoreve ose ndreqjen e kufijve midis Serbisë dhe Kosovës — në një kohë që u siguroj se Serbia është e bashkuar për ato që kërkon dhe çfarë pret si përfundim i këtij procesi, siç duket i planifikuar mirë dhe i promovuar prej saj prej kohësh, pikërisht, në këtë moment — për qëllimet strategjike afatgjata të Beogradit dhe padronëve të tij rusë, në Kosovë dhe në Ballkan.

Në këtë kaos politik kombëtar dhe konfuzioni, fatkeqsisht, bën pjesë edhe Tirana zyrtare, të pakën ky është mendimi im pasi dëgjova pjesë të komenteve të Kryeministrit Edi Rama në emisionin televiziv shqiptar, “Opinion”, para disa ditësh, ku kreu i qeverisë shqiptare u shpreh se nuk di “asgjë” për këtë çështje, kur u pyet nga gazetari nëse kishte dijeni se ç’po ndodhte. Pyetjes nëse “Presidenti Thaçi ju ka informuar për këtë çështje, Kryeministri Rama u përgjegj: “Jo. Kur them jo, them që nuk kam asnjë informacion të detajuar që të më vërë mua në pozicionin që të kem një pamje të asaj që po zhvillohet dhe të bëj komente.

Çështja e kufijve të Kosovës, terësia e saj territoriale, pavarësia dhe sovraniteti i saj si shtet, janë të rëndësishme për të gjithë shqiptarët, e sdiomos për Tiranën zyrtare. Është pak e çuditshme që udhëheqsi shqiptar shprehet se nuk di gjë për këtë çështje, ndërkohë që përdor një mjet publik të informimit të komunikojë prej së largu në lidhje me këtë temë — ndonëse e vështirë dhe e ndërlikuar — me udhëheqsit e Kosovës, Presidentin Thaçi dhe Kryeministrin Haradinaj, në vend që të takohet me ta me qëllim që të arrijnë në një qëndrim të përbashkët kombëtar midis tyre, në bashkrendim me aleatët perëndimorë të shqiptarëve, veçanërisht me Shtetet e Bashkuara dhe Gjermaninë.

Ndërkaq, nepërmjet programit “Opinion”, Z. Rama u bëri thirrje udhëheqsve të Kosovës që për këtë çështje të “krijojnë një proces”, përfshirë edhe një “konsultim me diasporën shqiptare në Amerikë”. “Tani pse nuk shkojnë ta pyesin diasporën shqiptare të Amerikës sot? Ku është diaspora shqiptare e Amerikës? Të gjithë ata kontributorë të pavarësisë së Kosovës, që lanë pasurinë për të blerë armë për Kosovën, sot janë viktima njësoj si ju, s’po fus veten time, që bëjnë diskutime dhe nuk kemi një proces. Ku janë njerëzit që merren me historinë? Që do të thotë, ne na duhet një proces”, është shprehur kryeministri Edi Rama në emisionin “Opinion” në TV Klan. Më heret, Kryeministri Rama kishte pranuar me të drejtë në programin “Open” të televizionit Top Channel se,”Për dialogun Kosovë – Serbi mungon një platformë strategjike kombëtare”. Absolutisht e vërtetë, por kush duhet t’a përpilojë këtë strategji, Z. Kryeministër? Kjo duhej të ishte bërë shumë më heret nga Prishtina dhe Tirana zyrtare dhe jo nga “Diaspora në Amerikë”. Ky nuk është roli i diasporës shqiptare, pasi falë nderës Zotit sot i kemi dy shtete shqiptare legjitime, të njohura ndërkombtarisht, të cilat duhej të kishin përpiluar një strategji kombëtare me kohë, jo vetëm për marrëdhniet Kosovë-Serbi, por për shumë çështje të interesit kombëtar. Udhëheqsit shqiptarë, në Tiranë dhe në Shqipëri – sipas orekseve të momentit — kanë deklaruar gjysmën e botës si vende strategjike të Shqipërisë dhe të Kosovës, por nuk kanë përpiluar një strategji kombëtare dhe ky nuk është faji i diasporës shqiptaro-amerikane.

E vërtetë se diaspora shqiptare e Amerikës, është këtu, Z. Kryeministër. Sot më pak e organizuar dhe më shumë e përçarë se kurrë, fatkeqsisht, falë edhe politikave zyrtare të Tiranës dhe Prishtinës dhe influencës së tyre në radhët e diasporës këtu në Shtetet e Bashkuara. Ky proces për një strategji kombëtare për dialogun Kosovë-Serbi, për të cilin me të drejtë ju bëni thirrje dhe i cili është tepër i nevojshëm, nuk i takon diasporës shqiptare në Amerikë që ta fillojë, por udhëheqësve legjitim shqiptarë në Tiranë dhe në Prishtinë, të cilët, falë votës së shqiptarëve, ua kanë besuar atyre fatin e Kombit. Ky moment historik, siç e cilësuat edhe ju Z. Kryeministër, kërkon një bashkim ideshë dhe një qendrim mbarë-shqiptar për bisedimet me Serbinë dhe jo vetëm, ashtu që të mos dukemi para botës, siç u shprehët edhe ju në programin Opinion”, “si një tufë amatorësh që nuk kanë sensin e historisë”.

Është një fakt i njohur tanimë se komuniteti shqiptaro-amerikan, historikisht, ka luajtur dhe duhet të luajë edhe sot rolin që i takon, në mbrojtje të interesave të shqiptarëve në trojet e veta, pranë enteve më të larta qeveritare dhe jo qeveritare, si dhe publikut dhe medias amerikane këtu në Shtetet e Bashkuara. Në të vërtetë, gjatë dekadave – atëherë kur shqiptaro-amerikanët konsideroheshin si “armiq” të Shqipërisë nga regjimi komunist enverist dhe kur Kosova pësoi të këqia e mundime nën fashizmin serb — ky komunitet ka luajtur rolin e ambasadorit më të mirë që mund të kishte kombi shqiptar, duke filluar nga Fan Noli e Faik Konica fillim shekullin e kaluar e deri në kohët moderne. Komuniteti shqiptaro-amerikan, e kishte të qartë misionin e vet gjatë shekullit të kaluar dhe në fillimin e këtij shekulli. Shëmbjen e komunizmit në Shqipëri, çlirimin dhe pavarësinë e Kosovës nga zgjedha shekullore serbe duke siguruar mbështetjen amerikane për të drejtat e shqiptarëve anë e mbanë trojeve të veta në Ballkanin Perëndimor.

Me vullnet të mirë dhe pa përzierje dhe ndërhyrje politike, komuniteti shqiptaro-amerikan, sidomos brezi i ri, mund dhe duhet të riangazhohet përsëri në mbrojtje të interesave të kombit shqiptar, ashtu si në të kaluarën jo të largët. Edhe organizimi më efikas i diasporës shqiptare në Amerikë dhe gjetiu duhet të jetë pjesë e një platforme strategjike kombëtare, që ka përmendur Z. Rama, por diaspora nuk I ka as mjetet, as njerzit dhe as orgnaizmin për të qenë një nismëtare e një procesi të tillë.Ish-Sekretari Amerikan i Shtetit Xhon Kerry duke iu drejtuar përfaqësuesve të diasporës në Amerikë tre vjet më parë, është shprehur se “Shekulli 21 kërkon një politikë të jashtme më gjithëpërfshirëse. Komunitetet e diasporës janë të parat që mësojnë për një çështje me rëndësi ose krizë në vendet e tyre të lindjes dhe përfaqësuesit e diasporës janë të parët që njoftojnë zyrtarët e lartë të shtetit dhe të qeverisë amerikane”. Këtë fakt e kishte kuptuar më mirë se kushdo tjetër – para tij ose pas tij – Presidenti i parë i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. Nëqoftse Tirana dhe Prishtina zyrtare dëshirojnë të konsultohen për angazhimin e diasporës për marrëdhënie më të mira me to, atëherë ndiqni shembullin e marrëdhënieve që gëzonte dikur Ibrahim Rugova me diasporën shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe me diasporën në Evropë.

Dekadat e 80-ave dhe 90-ave të shekullit të kaluar konsiderohen si periudha e artë e unitetit të komunitetit shqiptaro-amerikan rreth një kauze të shenjët dhe një udhëheqësi që kishte besimin dhe respektin, jo vetëm të shqiptaro-amerikanëve pa dallim — por si rrjedhim — Presidenti Rugova siguroi shpejt edhe respektin e zyrtarëve më të lartë amerikanë – si simbol i bashkimit të komunitetit shqiptaro-amerikan rreth kauzës së Kosovës, pa dallime politike, fetare a krahinore. Gjatë krizës në Kosovë, influenca e komunitetit shqiptaro-amerikan në Uashington konsiderohej si më e fuqishmja pas Izraelit. Kjo, fatkeqësisht, nuk është më! Lobimi i fuqishëm i shqiptarëve të Amerikës në Uashington gjatë viteve ’80 dhe ’90, si dhe në fillim-shekullin e ri në të cilin jemi, është zëvendësuar tashti me pagesa jo transparente ose gjysmë transparente, prej qindra mijëra dollarësh dhënë kompanive lobiste amerikane nga udhëheqësit qeveritarë e partiakë të Tiranës dhe Prishtinës zyrtare, vetëm për të siguruar ndonjë fotografi individuale me ndonjërin prej presidentëve amerikanë, për t’u përdorur për qëllime elektorale në vend. Nevojitet pra një angazhim më i madh e më serioz se kaq për një partneritet të vërtetë alla-Rugovian me diasporën shqiptare, pasi përpjekjet e deritanishme për të organizuar më mirë diasporën shqiptare në përgjithësi, kanë dështuar, megjithë krijimin e ministrive të diasporës në Tiranë dhe në Prishtinë. Roli dhe angazhimi i diasporës shqiptare, në Amerikë dhe në Evropë është jetik, sidomos në fushën e politikës së jashtme, jo vetëm për përforcimin e marrëdhënieve me shtetet mike siç janë Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet e Aleancës Euro-Atlantike, por edhe për fatin dhe mirëvajtjen afatshkurtër dhe afatgjatë të Shqipërisë, të Kosovës dhe të mbarë kombit shqiptar. Konsultimet e Tiranës dhe të Prishtinës zyrtare me diasporën shqiptare në Shtetet e Bashkuara do të ishin në rregull, por diaspora shqiptare në Amerikë nuk e ka shkaktuar kaosin aktual në politikën kombëtare shqiptare dhe nuk është e drejtë që tani t’i kërkohet asaj ndihmë që t’ia gjejë fillin. Dikur kjo diasporë ishte shumë efektive në ekspozimin – para Washingtonit zyrtar dhe popullit amerikan — të krimeve dhe shkeljeve të drejtave të bashk-kombasve tanë, anë e mbanë trojeve shqiptare, nga fqinjtë djallëzorë por është tepër e vështirë për diasporën që para miqëve tanë amerikanë të drejtojmë gishtin e akuzës ndaj Tiranës dhe Prishtinës zyrtare dhe t’i identifikojmë ata si fajtorë të gjëndjes aktuale kaotike kombëtare e politike në trojet tona, përfshirë mungesën e një strategjie kombëtare në bisedimet me Serbinë dhe më gjërë.