• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

QEVERISJE DIKTATORJALE ME “KESHILLA MJEKËSORE”

April 1, 2021 by dgreca

MESAZHI: “Njerëzit po vdesin më së shumti nga një mjekim i gabuar, dhe jo në kohë, se sa nga COVID-19”….Prandaj:/

– inkurajoj të gjithë lexuesit e këtij shkrimi që  ta kërkojnë vetë mjekim( i keni brenda shkrimit) në farmacitë e tyre, e t’i mbajnë në GADISHMËRI për t’i përdorur menjëherë, sapo t’u shfaqen shenjat e para(i gjeni të detajuara përgjatë artikullit)…

– Le të lutemi që në një ditë shumë të afërt,aktorët e kësaj skene dramatike botrore, të vet-diskretitohen,- me shpresë se s’do të jetë tepër vonë, -kur… 

Shkruan: DR. ZEKRI PALUSHI(MD)*

Manipulimi i mendjes njerëzore është një proces i mirë-studjuar, dhe i përdorur prej shekujsh. Ndër protagonistët më të njohur në këtë fushë, ngelet Goebbels, (ministër i Hitlerit për Propagandën),-që mbahet mend për proklamacionet e tij famë-keqe si:-Nqs e arrini të bindni popullin se po i kërcnon  një “Rrezik ”, atëherë ato do të bajnë cfarë të doni ju. (“if you make people believe in the threat of an enemy, they’ll do your bidding”). -Apo, “Nqs një gënjeshtër përsëritet mjaft shpesh, kjo bahet e vërtetë”. (“if you repeat a lie often enough it becomes the truth”).

Për ne, njerëzit që kemi jetue në Shqipëri,-gjatë pushtimit komunist, -proklamacionet e Goebbles-it, tingllojnë shumë familjare. Luta kundër armiqve imagjinar ka vazhduar për gjatë 50 vjetëve.

Siç po shihet, -që nga dita e parë e shpalljes së kësaj pandemie, shumë nga politikanët e ditëve të sotme,-zellshëm po praktikojnë disa nga këto proklamacione, -sigurish “në emër të mbrojtjes së popullit nga COVID-i”.

Ndonse politikanët e sodit janë ma t’sofistikuar, –frika prapseprap ngelet arma më e përzgjedhur e tyre. Me një armik të pa-dukshëm, -(si COVID-i ynë), -po tmerrohet gjithë njerëzimi.

Siç dimë, që kur rasti i parë, i diagnostikuar me COVID-19, jashtë Kinës, -bota fatkeqësisht,është qeverisur nga “Kshilla (anti) Mjekësore”.

Cdo aspekt, gjithmonë në ndryshim, -I kësaj  pandemie,ashtë kontrollue me shumë kujdes, nga Organizata Botrore e Shëndetësisë (OBSH), në bashkepunim me agjensitë e mëdha Shtetrore Mjeksore, dhe Media.

Çuditërisht, -këto “Këshilla Mjekësore”, -të dhëna për të njëjtën pandemi, dhe t’njëtin virus, -kanë qenë të ndryshme, në shtete të ndryshme, -në mbështetje të rrethanave politike, dhe oreksit të politikanve!

Këto ndryshime, dhe masa drastike, të pa logjikshme e t’pa-justifikueshme nga shkencat mjekësore, janë kundërshtuar me forcë nga personalitete të mirëfillta të Shkencës Mjekësore Botrore.

Gjatë gjithë vitit që shkoj, ne kemi parë me dhjetra-e-mijra doktorë, ekspertë mjekesorë dhe punonjës/kërkues të ndryshëm shkencorë që kanë kritiku me forcë, e kundërshtu publikisht keq-drejtimin dhe keq-trajtimin e ksaj pandemie, -duke sjellë në pah, edhe shumë kontradita, e konflikte interesash të ktyre agjensive me Industrinë Farmaceutike.

Mbi 52.000 profesional mjekësore, që përfaqësojnë disa nga shkollat ma t’mira mjekësore, dhe institute studimesh shkencore, -tashma në shenjë proteste kundra strategjive dhe veprimeve të tjera zyrtare, me efekte të pa-dëshirueshme në shëndetin fizik dhe mental të fëmijve, dhe qytetarve, -me 4 Tetor 2020, në Great Barrington të Massachusetts, të Amerikës, kanë firmosur një deklaratë, të quajtur‘the Great Barrington Declaration’ [https://tinyrl.com/y5fwzlqj].

Të tjerë disidentë mjekësor,- janë duke na paralajmëruar se:

-Numrimi zyrtar i vdekjeve, vecanërisht në Amerikë dhe Angli, janë masivisht të ekzagjeruara. Psh, ne USA, ne vitin 2018, gjatë 365 ditëve kanë vdekur 2.839.205 njerëz (pra rreth mbi 7.778 vdekje në ditë); ndërsa në vitin 2020, gjatë 317 ditëve, kanë vdekur 2.465.323 njerëz, (rreth 7.777 vdekje në ditë).

Në Angli vdesin cdo ditë, rreth 1.700 njerëz. Vetëm nga gripi vdesin cdo vit mesatarisht 17.000 Anglez.

Në Australi, -vjet nga Marsi në Korrik, -pra gjatë 155 ditëve, kanë vdekur prej shkaqeve të ndryshme, 68.000 njerëz–(pra 440 vdekje në ditë),-ndërsa gjatë 450 ditëve të pandemisë, kanë vdekur nga COVID-19, -vetëm 909 njerëz.

-Në Shqipëri vdesin cdo vit, nga sëmundje të ndryshme, mesatarisht 20-21.000 njerëz. Ndërsa numri i vdekjeve nga COVID-19, -të regjistruara në  Worldometr, janë 2.235.

Të mos harrojmë se cdo vit vdesin në botë nga sëmundje të ndryshme, 56-60 milion njerëz, -ndërsa nga COVID-19, deri më sot, 1 Prill 2021, janë raportuar 2.81milion raste vdekjesh.

Shumë është folur edhe për keq-kalkulime të vdekjeve,të lidhura direkt me COVID-19, -ndër to po përmendi atë të Universitetit Mjekësore ‘Johns Hopkins’ -në Baltimore, që ka analizu statistikat e vdekjeve, në vitet e mëparshme, duke i krahasuar ato, me vdekjet e rregjistruara, me shkakëtar COVID-19.-Ata vunë re se numri I vdekjeve nga shkaqe të ndryshme, gjatë kësaj pandemie, ishte shumë herë ma i ulët se sa numri I vdekjeve nga COVID-19,-duke ardhë në një konkluzion tepër llogjik se, te pothujse të gjitha vdekjet ishin regjistruar si vdekje covid-jane.

Kjo mospërputhje e pa-llogjikëshme e shkaktarve të vdekjeve, nuk është vetëm një fenomen Amerikan, – kjo ka ndodhur, në të gjith botën.

E pa logjikshme është edhe rënia e numrit të diagnostikuarve me gripin sezonal, -që n’krahasim me 2019, ka ra 98%!

Kjo discordancë e pa-llogjikshme mund të“justifikohet”vetëm me mbështetjen e diagnozave, me një test të pa-përshtatshëm, sic është rasti i testeve PCR.(Polymerase Chain Reaction), – që njihen si ‘Tampone Naso-faringeale’

Të ndalemi pak në këtë test.

Shpiksi i këtij testi, Dr. Kary Mullis, që vdiq pa-pritmas, në Gusht të vitit që shkoj, ka thanë se “ky test nuk ishte ba për diagnostikimin e asnjë prej sëmundjeve infective,…”

Edhe specialistë të tjerë të kësaj fushe thonë se, mbështetja e diagnostikimit të COVID-19, në testin PCR, është një korrupsion i përdorur si një instrument dënimi dhe vuajtjesh.

Ka edhe shumë shpjegime teknike, të mëtejshme,në lidhje me ciklet e amplifikimit të ktij testi, që unë s’poi diskutoj, -por ju baj thirrje, dhe i inkurajoj, të gjitha laboratorët që përdorin testimet me PCR, – ti shpjegojnë kto teste, -e të jenë transparent, në lidhje me aftësitë diagnostikuese të tij.

Megjithatë, bazuar në këto teste,-siç shihet të pa-përshtatshme, – deri me datën 29 mars 2021, janë diagnostikuar në të gjithë botën 127.762.560 raste me COVID-19, dhe prej tyre kanë vdekur 2.795.870. Ndërsa,- cdo vit në botë vdesin 56-60 milion njerëz.

 Fatmirësisht, shumë shtete të botës, po arrijnë të kuptojnë fallcitetin e këtij testi, -psh., një gjykatë apeli në Portugali, ka arritur në konkluzionin se testi PCR, nuk asht i besueshëm për të diagnoztikuar një infeksion covid-jan, -dhe në bazë të këtij vendimi, cdo lloj karantine me forcë, e bazuar në pozitivitetin e këtij testi, mud të jetë ilegal.

Ndërkohë, e shoh tepër të rëndësishme që të përcjelli tek kolegët e mij, -vecanërisht doktorët Shqiptarë, një mesazh shumë të rëndësishëm, që është: “Njerëzit po vdesin më së shumti nga një mjekim i gabuar, dhe jo në kohë, -se sa nga COVID-19”.

Prandaj  të përqëndrohemi në PROFILAKSINË dhe MJEKIMIN e kësaj viroze,-por me ilacet që na ofrojë personalitete të mirëfillta mjekësore,- të cilët unë i kam studjuar me shumë kujdes, dhe jam në kontakt të vazhdueshëm, të zhvillimeve  e reja, t’ksaj fushe.

Në të njëjtën kohë, – inkurajoj të gjith lexuesit e këtij shkrimi që  ta kërkojnë vetë këtë mjekim, në farmacitë e tyre, e ti mbajnë në GADISHMËRI, për ti përdorur menjëherë, sapo t’ju shfaqen shenjat e para, -që ma kryesoret janë: temperaturë, kollë të thatë, dhe lodhje,- apo shenja ma pak të rralla, siç janë: -djegie gryke, dhimbje trupore, diare, conjuktivit, dhimbje koke, humbje të shijes apo të nuhatjes, -ndërsa shenja shumë serioze janë: -vështirësi në frymëmarrje, apo frymëmarrje të shkurta, dhimbj apo presion në gjoks, humbje të të folurit, apo të lëvizjeve.

Këto shenja, zakonisht shfaqen 5-6 dite, pas kontaktit me nje te infektuar.

Nuk po zgjatem me studimet e shumta mjekesore, ne favor te rezultateve të larta të përdorimit të këtij mjekimi që konsiston në përdorimin e Protokollit të HYDROXYCHLOROQUIN-ës, dhe Protokollit të IVERMECTIN-ës.

Ia vlen që para se ti përmbledh këto protokolle, t’ju tregoj se, Amerika që nuk e rekomandon këtë mjekim, -zen vendin e 11 në botë për numrin e vdekjeve, ndërsa India dhe Bangladeshi që e kanë përdorur qysh herët, këtë mjekim, -përkatësisht zenë vendet e 103, dhe 128, të vdekjeve në botë.

Pra, le ti përmbledhim këto protokolle:

Protokolli i HYDROXYCHLOROQUINES,-që vazhdohet për 5-10 ditë:

1-Hydoxychloroquine (plaquenil) 200 mg- 1 tablet, çdo 12 orë.

2-Doxycycline, 100mg- 1 tablet, çdo 12 orë.

 3-Zinc, – 1 tablet, çdo ditë.

 4-Vit D3, -1 capsule, çdo ditë.

 5-Vitamin C,- 2 tableta, 3 herë në ditë.

*PËR QËLLIME PROFILAKTIKE,-sidomos të Personelit Mjekësore, -jepen njëherësh, 2 tableta, (400mg), çdo javë.

Protocolli i IVERMECTIN-ës është:

-Ivermectin, (stromectol) 3mg, -merren 4 tableta, (12mg),njëherësh, esull në mëngjez, -çdo ditë, për 5 ditë rrjesht.

1-Zithromax 500 mg, -çdo ditë, për 5 ditë, ose

2-Doxycycline 100 mg, -fillohet me marrjen e menjëherëshme të 2 tabletave, -pastaj vazhdohet me 1 tablet, çdo 12 orë, -për 10 ditë.

3-Zinc, 1 tablet çdo ditë, për 10 ditë.

4-Vitaminë C 250mg, -2 tableta, 3 herë në ditë, për 10 ditë.

5-Vitamine D3, – 1 capsulë, çdo ditë, për 10 ditë.

*Për qëllime profilaktike, -sidomos në personelin mjekësor jepen:

-IVERMECTIN 12mg (një dozë),-çdo 14 ditë

-DOXYCYCLINE-100mg, një herë në ditë për 4 ditë,-çdo 14 ditë.

-ZINC 50mg, një herë në ditë për 4 ditë, -për 14 ditë

-Vitamin D3, një në javë.

Nuk po flas për mekanizmin e veprimit, dhe veprimin sinergjik të këtyre ilaçeve, -por THEKSOJ se sejcili prej këtyre mjekimeve,-si me Hydroxychloroquine, apo Ivermectine, janë MJAFT të SIGURTA, dhe EFEKTIVE,-nëse përdoren në kohë,-me shfaqjen e shenjave të para të një infeksioni viral (shenja gripale), -po kështu, -siq thamë, janë shumë efektive për ti përdorur edhe si profilaksi.

Me të gjitha studimet shkencore, dhe faktet mbështetës, për përdorimin e ktyre protokolleve, që shpëtojnë jetë njerëzish, -si qeveria Amerikane, -ashtu dhe shumë qeveri të tjera, -jo vetëm që s’i rekomandojnë, -por i censurojnë dhe përgënjeshtrojnë ato.

Por tashmë dihet se, pa asnjë mjekim, -në pritje të vaksinimeve, COVID-19,ka kohë të mjaftueshme, për të hyrë në qelizat tona trupore, ku edhe shumëzohet me shpejtësi,-pra qëllimi i këtij mjekimi, sipas protocolleve të përmendura, është që të STOPOJË sa më herët këtë shumëzim, e si rrjedhojë, të SHPËTOJ JETË NJERËZISH.

Shumë gjëra, në lidhje me COVID-19, janë të pa-kuptushme, dhe enigmatike, – si, përdorimi i një testi të pa-përshtatshëm për diagnostikimin e tij, manipulimi I numrit të vdekjeve, masat drastike të jashtzakonisht, të tipit diktatorjal,….., dhe mbi të gjitha CENSURIZIMI I SHKENCËTARVE dhe MJEKIMIT !!!!

Tash, politikanët janë duke folur shumë, rreth mutacioneve të këtij virusi, -gjë që është e vërtetë, -por kjo s’është një fenomen i ri, -të gjith viruset pasojnë mutacione/ndryshime t’vazhdueshme, -këtë e dinë edhe politikanët, -megjithatë ato po e çfrytëzojnë këtë fenomen natyral, -jo për të edukuar popullin, por për të intensifikuar frikën, -e për më tepër, -duke i paraqitur kto mutacione si “ma t’rrezikshme”, -ato shpresojnë se njerëzit do të harrojnë COVID-in  Kinez, -një emër që shqetëson dhe ofendon tej-mase,  Partinë Komuniste të Kinës.

Ne kurrë s’duhet të harrojmë se në 100 vjetorine saj, (1917-2017),- Murtaja Komuniste, ka festuar vrasjet ma ç’njerëzore, të mbi 100 milion viktimave të pa-fajshme,-ndërto edhe Shqipëtar, -megjithatë, ato prap-se-prap janë gjallë, dhe në përpjekje t’vazhdueshme për të marrë botën.

Përfundoj duke ju kujtuar se gjatë kësaj pandemie, -asnjë nga politikanët, apo qeveritarët, s’ka humbur një cent nga rrogat e tyre, -ndërsa, njerëzit po humbin gjithçka, përfshirë edhe Lirinë e Demokracinë.

Le të lutemi që në një ditë shumë të afërt, -aktorët e kësaj skene dramatike botrore, të vet-diskretitohen,- me shpresë se s’do të jetë tepër vonë, -kur  , EKONOMIA, Të ARDHURAT e njerëzve, LIRIA, DEMOKRACIA, dhe SOVRANITETI, nuk do të jenë ma.

Dr. Zekri Palushi (MD)

Filed Under: Politike Tagged With: Dr. Zekri Palushi MD, Keshilla mjeksore, Qeverisje diktatoriale

Shqiponjat”fluturojnë”me vështirësi

April 1, 2021 by dgreca

  • Kualifikueset Europiane Katar 2022- San Marino-Shqipëri 0-2/

Shënojnë Manaj dhe Uzuni, por loja lë shumë për të dëshiruar. Në shtator udhëtojmë në Poloni dhe presim Hungarinë në Tiranë./

Përgatiti Albano Kolonjari/

Shqipëria fitoi me rezultatin 0-2 të mërkurën në mbrëmje, në San Marino Stadium, përballë San Marinos . Në këtë ndeshje kuqezinjtë vuajtën shumë për të arritur tek fitorja. Teknikun Reja, edhe këte herë, ishte kundër kritikave ndaj ekipit dhe zgjedhjeve tekniko-taktike që ai zgjodhi për këtë ndeshje duke deklaruar se :”E rëndësishme është që morëm 3 pikët”. Teknikisht “Komandati” kuqezi ka të drejtë, por praktikisht  nëse Shqipëria vazhdon të luajë sic luajti me (Andora, Angli dhe San Marino) do ta ketë shumë të vështirë realizimin e objektivave të saj që sipas portierit Strakosha janë: “Shpresojmë të kapim vendin e dytë. Kemi lojtarë me vlera dhe mund ta realizojmë këtë”. Teknikun Reja thotë se:”E kemi shumë të vështirë, me skuadra të tilla si Andora dhe San Marino që tërhiqen shumë mbrapa, dhe kjo më bën të reflektoj edhe për skema të tjera”. Reja “Italiani” kuqezi në fillimin e takimit i qëndroi besnik skemës së tij 1-3-5-2. Kapiteni Berisha u ul në stol dhe në vend të tij portieri Strakosha. Një mbrojtjen sërisht me tre,  ku binte në sy rikthimi i Ajeti, Gjimishti në qëndër dhe Veseli në majtë. Në mesfushë Hysaj (që mbate shiritin e kapitenit), Bare, Ramadi,  Laçi dhe Lenjani. Në sulm Broja dhe Manaj. 45-të minutat e para janë një loje e lexueshme e lojtarëve kuqezi. Shqiponjat luajnë nga krahët, dhe skuadra kërkon të gjejë golin nëpërmjet krosimeve në zonë, por të gjitha topat largohen nga mbrojtësit e San Marinos dhe nga gjitha tentativat vetëm një top përfundon në kuadratin e portës. 0-0 përballë skuadrës që në renditjen e FIFA-s ështe në vendin e 220-të. I pakuptueshëm insistimi i teknikut  Reja gjatë kësaj pjese në skemën 3-5-2 kur ka përballë një ekip modest. Në pjesë e dytë Shqipëria ndryshon. Uzuni zëvendësoi Laçit, Roshi zëvendësoi Brojën. 3-4-3 në fushën e lojës. Shqipëria bëhet më sulmuese. Në minutën e 61-të, Manaj më në fund ia del të shënojë me kokë pas një krosimit të saktë të Uzunit, 0-1. Në minutën e 84-të gjatë një goditje këndore, Gjimishti gjuan me kokë, topi përplaset në traversë, Veselit ndjek trajektoren e topit, gjuan dhe aty  Myrto Uzuni,  e devijon topin  në rrjetë 0-2. “Në të dytën ndryshuam diçka. Kishim disa raste për shënim, dhe goditëm dy herë edhe shtyllën. Sigurisht që do të më pëlqente të luanim më mirë, por kjo është ndeshja e tretë brenda javës dhe është e vështirë të rikuperojnë energjitë lojtarët. Morëm 6 pikë dhe ia dolëm të arrijmë objektivin që kishim për këto 3 ndeshje. Duhet të bëjmë më mirë ndaj këtyre skuadrave” u shpreh Reja.

Grupi I, fatet e Shqipërisë vendosen në Shtator. 

Poloni-Shqipëri me 2 Shtator dhe Shqipëri-Hungari me 5 shtator 2021, janë dy ndeshjet kyc që kuqezinjtë do të luajnë dhe aty do të varet edhe “fatet” e Shqiponjave në këto eleminatore. “Dua të krijoj një grup të pjekur, për të ecur përpara. Skuadra nuk bëhet për një vit. Duhet kohë. Duhet të gjesh lojtarët e duhur. Pas këtyre ndeshjeve, mund të bëjmë ndryshime. Do përpiqem të formoj një grup me 22 lojë. Shpresoj të na vijë edhe Bajrami, pasi do të na japi më shumë fantazi, në mënyrë që të kemi një lojë më shumë sulmuese”, u shpreh Reja. Por nga Zvicra pretendohet se mesfushori i Empolit Nedim Bajrami ,nuk lejohet nga FIFA që të luajë për Shqipërinë me Kombëtaren A. Gjithsesi do të jetë FSHF ajo që do të sqarojë situatën e krijuar. “Kemi 6 pikë e jemi në lojë, kemi kundërshtarë të fortë, por besoj se kjo skuadër ka më shumë vlera. Bajrami kishte probleme me letrat dhe iku, por shpresojmë që ta kemi sa më shpejt në eklip, pasi është një lojtarë shumë i mirë” u shpreh Elseid Hysaj.  

Në ndeshjet e grupit tonë Anglia mundi 2-1 Poloninë, ndërsa Hungaria fitoi 1-4 me Andorrën. 

  • Me shume foto gjeni ne Fb(Gazeta Dielli)

Filed Under: Sport Tagged With: albano kolonjari, Shqiperi-San marino

KUJTESË- TRE VJET PA AGIM KARAGJOZIN ”NDER I KOMBIT”…

April 1, 2021 by dgreca

PËR SHPIRTIN FRYMEN VATRANE TË AGIM KARAGJOZIT/*

1 Prilli shënon ditën e mbrame dhe kalimin në amshim të Kryetarit të Federatës VATRA për dy dekada Ing.Agim Karagjozi. Ai na la pas nja Vatër të bashkuar, kombëtare dhe antikomuniste. U mbushën tre vjet nga dita që shkoi të pushojë”Nderi i Kombit” , “Qytetari i Nderit i Gjirokastrës”, atdhetari i nderuar me Urdherin e Shqiponjes nga Presidenti I Shqipërisë, me Medaljen e Lidhjes se Prizrenit nga Presidenti Rugova etj…. Në përcjelljen e fundit iu bënë të gjithë nderet që meritonte; si njeri fisnik, patriot i palëkundur, antikomunist i pa kompromis, si bashkshort, si prind, si gjysh,si qytetar amerikan, dhe si vatran shembullor;- Noli do të thoshte se ai ishte vatran i dimrit e i beharit- 60 vjet në Vatër, dy dekada Lidër i saj, 18 Vjet President i Vatrës, zv/kryetar i Vatrës. Një CV e pasur që do ta kishte zili kushdo. Ai dha për Vatrën gjithçka kishte, por mbi të gjitha shpirtin e tij e njësoi me shpirtin dhe frymën e Vatrës, frymën Kombëtare, kundër përcarjes. Po po, Vatra është  Frymë, është shpirt. Është frymë Kombëtare, është shpirt  atdhetar, ai që nuk e ndjenë këtë nuk mund të bëhet vatran i përkushtuar. Na e përcolli këtë aksiomë Persidenti Karagjozi! Nuk mjafton që ta shprehësh me fjalë se je me frymën e Vatrës, apo se je i gatshëm  të përcjellësh frymën e Vatrës, jo, nuk mjafton ta thuash, port a bësh- duhet që brenda vetes të plazmosh frymën e  Vatrës, jo të përcarjes. Përcarja nuk . ka shërbyer Vatrës në 109 vitet e jetës së saj. Vatar është familja e madhe vatrane, por askush nuk mund ta “privatizojë” atë për familjen e vet apo për një grup të pakëqaurish. Titujt dhe dneret që të jep Vatra duhet t’i meritosh derisa të mbyllësh sytë!

         Agim Karagjozi i dha Vatrës energjitë e shpirtit të tij, i dha të gjithë kohën e tij, sakrifikojë edhe familjen për Vatrën dhe Çështjen Kombëtare. Por familja e mirëkuptoi dhe i ndihu aq sa mundi. Djali i madh, Zuhdiu, që mbanë emrin e gjyshit, iu bë krah edhe në Vatër dhe u përfshi në nismat e babait në ndihmë të Vatrës. Ndërtesa e sotme e Vatrës është një nga dëshmitë-provë të kontributit të binomit babë e bir, por edhe i vatranëve që me kursimet e tyre paguan vlerën e ndërtesës.

   Në fjalën përcjellëse  që mbajti i biri në ditën e përcjelljes, kushdo që e dëgjoi u emocionua, tek shprehu plot emocione krenarinë e birit për të Atin; mbi të gjitha ai ndjehej krenar pse babai i tij po përcillej e po vlerësohej edhe në çastet e mbrame si një patriot i paepur, si intelektual, si njeri bujar, që dha gjithçka për Vatrën Shqiptare të Amerikës. Vetë Zuhdiu e cilësoi babanë njeri vetmohues, që mbi gjithçka vuri interesin e Kombit të vet dhe luftoi për Lirinë e tij. Agim Karagjozi me brezin e  vet të patriotëve nacionalistë, ishin zotuar për t’i kthyer lirinë Atdheut. Dhe tashmë nuk është më sekret të dihet se shtetësinë amerikane, ai e mori pas shembjes së komunizmit. Vetëm përfaqësuesit e denjë të Elitës nacionaliste mund ta bënin këtë sakrificë. Agimi ishte një nga ata.

         Edhe pse Vatra nuk “lulëzoi” numerikisht në dy dekadat që e drejtoi Kryetari Agim Karagjozi, ajo do të mbahet mend për qëndresën dhe kryrjen e  obligimeve ndaj Kombit, edhe pse me pak anëtarë. Vatra ishte kudo ku e kërkonte interesi Kombëtar, ku e kërkonte Shqipëria, Kosova dhe të gjitha trevat ku jetonin shqiptarët, ishte në Washington e Tiranë, në Prishtinë e Shkup. 

Vatra me Karagjozin në krye, luftoi për sjelljen e demokarcisë dhe duartrokiti ardhjen e saj,për të cilën vatranët kishin luftuar për gati gjysëm shekulli.Rrëzimi i shtetit demokratik në vitin 1997 e pezmatoi kryetarin Karagjozi dhe ekipin e tij vatran. Qëndrimi ishte i prerë: Shteti u rrëzua me dhunë, me mashtrim pirmaidal, dhe ndihmë nga jasht, aleatët antikombëtar të socialistëve. Vatra nuk e njohu shtetin e komunistëve të rikthyer në pushtet pa “larë hesapet” me të shkuarën dhe shkaktarë të së keqes. Dhe ja si e argumentonte Kryetari i Vatrës këtë qëndrim të prerë : “Jo, nuk e njohim qeverinë komuniste që ka ndryshuar vetëm emrin.Mbetet i pakontestueshëm fakti se ajo qeveri e mori pushtetin, më 1997, me rrugë të paligjshme, me nxitjen dhe drejtimin e një tërbimi barbar, që terrerorizoi popullin, rrënoi vendin dhe e zhyti shtetin shqiptar në një anarki katastrofike sa që e çoi atë në pragun e copëtimit dhe shpërbërjes së tij. Egërsia komuniste nuk njohu kufi në krimet dhe shkatërrimin e poshtrimin e atdheut para etjes së pafrenueshme për të rihedhur në dorë kontrollin e shtetit. Ajo qeveri jo vetëm është e paligjshme, por shumë prej anëtarëve të saj janë përgjegjës për veprime kriminale kundër interesave të kombit shqiptar, për të cilat duhet të japin llogari.”

Kështu arsyetonte Kryetari i Vatrës dhe kështu vendosi Vatra. Në logjikën e kryetarit dhe ekipit që i shkonte me besim pas kjo mosnjohje prej Vatrës le të gjykohej nga historia nëse ishte në kahjen e duhur apo jo.

       “Vatra” si organizatë kombëtare me tradita gati njëshekullore mbanë përgjegjësinë t’i shohë zhvillimet politike në botën shqiptare në dritën e së vërtetës për interesat kombëtare dhe zhvillimin e demokracisë, gjykonte Kryetari Karagjozi. Ajo duhet të marrë qëndrime parimore, pa bërë lojë politike dhe lëshime që do të komprometonin emrin e saj, siç do të ishte njohja e qeverisë së 97-tës. Le të mbetët e regjistruar për gjithë kohën se në këto vite, kur Shqipëria dergjet kokë-ulur, e dërmuar nga bëmat e bijve të saj bastardë komunistë dhe e indinjuar nga arbitrariteti dashakeq i ushtruar nga jashtë, “Vatra” nuk e la të shuhet zërin e protestës shqiptare. Dhe Vatar protestoi këtu në SHBA dhe në Tiranë. Në krye ishte ai, Kryetari karagjozi dhe ekipi i tij.

  Kryetari i Vatrës që kishte rrëmbyer armën për liri në radhët e Ballit Kombëtar që në rininë e hershme dhe kishte shkuar deri në Kosovë për ta çliruar, nuk mund të ndjehej i qetë në kohën kur Kosova po kallej flakë prej hitlerit të kohëve moderne, Sllobodan Millosheviçit. Mori bashkëpunëtorët e ngushtë dhe shkoi deri tek lufëtëtarët e Lirisë dhe së bashku me vatranët u dha shpresë për liri dhe u ndihu me sa mundi. Ishin kohë të vështira; në Shqipëri kaos, në Kosovë flakë, por Agimi nuk u friksua; shkoi me vatranët deri tek spitali ku luftonin për jetën me plagë në trup bijtë e Kosovës e të Shqipërisë, dërgoi ndihma mjeksore dhe dollarë të mbledhira nga vatranët. 

          Kryetari Karagjozi do të mbahet mend edhe si”nikoqir” i Vatrës: ai mblodhi kurseu dollarët e fushatave të Vatrës, kryesoi fondin e banesës, kryesoi fushatën për ndihma në Kosovë, kryesoi fushatën për ndihma gjatë përmbytjeve në Shkodër etj. 

Trashëgimia e Agim Karagjozit është vlerë për Vatrën e sotme dhe duhet t’i shërbejë vatranëve si model përkushtimi. 

          Ajo çfarë tha i biri, Zuhdiu në fjalën e tij përcjellëse në ceremonine e varrimit, nuk duhet marrë thjesht si  vlerësim i të birit për babanë e tij, por si përcjellje mesazhi nga një gjeneratë tek tjetra. Ai tha se ikja e Agimit shënon fundin e një epoke, por varet nga ne, gjenerata e re, për ta mbajtur të fortë flakën e shqiptarizmit. Epoka e Agim Karagjozit kishte për moto:Vendosni interesin e Kombit mbi gjithçka.

 Vatranët do ta kujtojnë kryetarin e tre edhe si”kosovari” nga gjirokastra sic e epitetoi gazetari, ish Drejtori i Radios Zeri I Amerikës pëe Euro –Azinë Frank Shkreli, në artikullin e tij përcjellës publikuar në Dielli.

Pusho në Paqë Agim Karagjozi, idelaisti, nacionalisti, vatrani i përjetshëm.

*Per me shume fotografi shih ne FB

Filed Under: Featured Tagged With: 3 Vjet nga Ikja e Agim Karagjozit, dalip greca, pa Agim Karagjozin, tre vjet

Nën/Kryetari i Vatrës Dr. Pashko Camaj, vizitë në Michigan

March 31, 2021 by dgreca

Nënkryetari i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës”Vatra’, njëkohësisht kryetar i Fondacionit të Studentëve, Dr. Pashko Camaj, vizitoi Kryesinë e Vatrës në Michigan. Me gjithë situatën e vështirë virale dhe rritjen e numrit të rasteve me Covid-19, kjo nuk e pëngoi z. Camaj të merrte këtë udhëtim. Dr. Camaj bëri një vizitë ngushëllimi në familjen e nën/kryetarit të Vatrës z. Alfons Grishaj, me rastin e ndarjes tragjike nga jeta të vëllait të tij Eduardit.

        Më pas Dr. Pashko Camaj, u takua me kryetarin e degës së Vatrës në Michigan, z. Mondi Rakaj(anëtar i kryesisësë Federatës) dhe anëtarët e kryesisë së degës zotërinjtë Rafael Floqi dhe Valentin Lumaj(anëtar i Këshillit të Vatrës).

”Kaherë kam dasht për të vizitue degën tuej të Vatrës, po me rastin në familjen Grishaj, e pashë edhe si obligim moral të vij”, – u shpreh Pashku.

    Më pas, në një nga restorantet në Macomp Twp, u shtrua një darkë pune. U trajtuan tema të ndryshme, ku më së shumti u bisedua për situatën aktuale në Vatër. Situata e vështirë virale dhe rregullat ligjore të Covid-19 kanë penguar në një farë mase në organizimin të aktiviteteve të gjera shoqërore, për të cilat Vatra ka qenë model. U bisedua edhe për shtimin e anëtarësisë dhe afrimin e intelektualëve të rinj të shkolluar dhe me energji në Vater, si prelud i një të ardhmeje të sigurtë të Vatrës.Po ashtu Dr.Camaj theksoi se rregullimi një herë e përgjithmonë i kuadrit ligjor të Vatrës është objektivi aktual kryesor i Kryesisë.

U fol për situatën pas-zgjedhore në Amerikë, në Kosovë  dhe për situatën para-zgjedhore në Shqipëri. Të gjithë ishin të mendimit se në Shqipëri kërkohet një ndryshim i realitetit politik, ekonomik dhe social. Është i domosdoshëm një tranzicion i paqtë i pushtetit ne duart e forcave opozitare.

Darka e punës u mbyll me shtërngime duarsh dhe falenderime reciproke.

Po dje, Dr. Pashko Camaj ishte i ftuar në televizionin e Shqiptarëve të Amerikës me president vatranin Gani Vila.

Dr. Camaj ka qenë aktiv në bashkëbisedime me komunitetin shqiptar në USA po ashtu autor i shumë shkrimeve në gazeta me këshilla se si të mbrohemi dhe të trajtojmë virusin i cili për më shumë se një vit ka mbërthyer globin.

Përgatiti: Valentin Lumaj

Filed Under: Vatra Tagged With: dr. Pashko Camaj, Michigan, vizite, zv/Kryetar i vatres

America and Albania: From Arch Adversaries to Strategic Partners

March 31, 2021 by dgreca

By Dr. Elez Bibera- Director  Eurasia Division Voice of America/

Keynote address at the Conference on the 30th Anniversary of the Reestablishment of U.S.-Albania Relations The Albanian Institute for International Studies/

March 31, 2021/

Thank you very much. 

Thank you for the invitation and for that very generous introduction.

            I am honored to be with you on this extraordinary occasion – the 30th anniversary of the restoration of U.S.-Albania ties.

            On a personal note, I had the honor and great privilege to attend the signing ceremony at the Department of State on March 15, 1991, in the company of senior American officials, members of Congress, prominent members of the Albanian-American community, Albania’s delegation led by Foreign Minister Muhamet Kapllani, and the leaders of the Democratic Party, Sali Berisha and Gramoz Pashko.  I must say that March 15th was one of best days in my professional life.

            I am pleased to share with you some thoughts on U.S.-Albanian relations and America’s consistent and critical role in supporting and advancing Albania’s democratic reforms and integration into Euro-Atlantic institutions.

While we today mark the 30th anniversary of the reestablishment of ties, the friendship between Albanians and Americans is much deeper. 

Thousands of Albanians emigrated to the United States in the late 19th century and the beginning of the 20th century.  They were inspired by America’s democratic ideals.  From here, they fought for the independence of their country, enlisting in the process the support of prominent American dignitaries.

President Woodrow Wilson’s principled stand at the peace conference was critical in avoiding Albania’s dismemberment. 

Throughout the 1920s and 1930s, the United States contributed to the consolidation of the Albanian state.  Washington forcefully denounced Italy’s invasion of Albania, and on several occasions during and after the war reiterated support for Albania’s independence and territorial integrity.

The communist takeover of Albania ushered in a period of troubled relations.  From 1946, when the U.S. withdrew its diplomatic representation in Tirana, until 1990, the two countries had no diplomatic contacts. Throughout this period, the two countries maintained diametrically opposed views on most important issues, and Albanians were subjected to daily anti-American diatribes. Tirana rebuffed Washington’s repeated overtures to normalize relations and continued to view the United States as its main enemy, jointly with the Soviet Union.

During the long period of Albania’s self-imposed isolation and absence of diplomatic ties with the United States, the Voice of America was essentially the only contact between the two peoples and the two countries. Through its broadcasts, VOA emphasized the traditional friendship between Albanians and Americans, gave Albanians hope that they had not been forgotten, and expressed America’s commitment to one day see Albania join the ranks of free and democratic nations.

The demise of communism in Eastern Europe and developments in Albania in 1990 ushered in dramatic changes in U.S.-Albania relations, which would transform the two countries’ relationship from erstwhile enemies to strategic partners.  After a long absence of contacts and having fallen from America’s radar screen, Albania suddenly became the focus of high-level American attention. Washington seized the opportunity and assumed a more direct and prominent role in efforts to encourage Albania’s reformist forces and promote democratic change. While agreeing to engage Ramiz Alia’s government, the United States introduced conditionality in its policy toward Tirana. In public testimony before the U.S. Senate Foreign Relations Committee in June 1990, Secretary of State James Baker predicating the restoration of ties with Albania’s willingness to implement fundamental political and economic reforms.  The same message was conveyed personally to Alia in August 1990 by Senator Dennis DeConcini, who led a U.S. Helsinki Commission delegation to Tirana.

The United States effectively used its leverage to promote much needed changes in Albania, expressing open support for the student demonstrations in December 1990 and the emerging democratic opposition. 

In the wake of the reestablishment of diplomatic relations in March 1991, the United States was now able to provide forthright and effective support for the cause of freedom and democracy in Albania.  

During his historic visit to Tirana, in June 1991, Secretary Baker made clear U.S. objectives in Albania and set the stage for what has become a strong and enduring relationship. Baker’s message was very clear.  He urged Albanians to put the vestiges of communism behind them.  He emphasized the imperative of the peaceful settlement of disputes, adding that in the “new Albania” there was no place for violence, intimidation, and the use of force.  

Secretary Baker said that Albania’s emerging political order had to reflect full respect for human rights, democratization of every level of government and society, a fair and open judicial process based on the best traditions of law and justice, a free and pluralist media, and the holding of fully free and fair elections at both the national and local levels. Baker pledged that as long as Albanians remained true to these principles, America will stand with them. 

            Baker’s message resonates today as much as it did 30 years ago. The bilateral relationship has experienced dramatic transformations, but the U.S.-Albania dialogue continues to be focused essentially on the same issues: the need for genuine democratization and strong democratic institutions, the rule of law, good governance, and clean elections. 

Successive American administrations have pursued a consistent policy toward Albania.   America’s vision of Albania has been one of a stable, prosperous, and democratic country with full respect for democratic norms and processes.  Albania has been treated as an important part of Washington’s concept of building a Europe whole and free.  American policymakers have made it clear that it is in the U.S. national interest to see Albania firmly anchored in the Euro-Atlantic community. 

            During the last three decades, the United States has been the most important and impactful promoter of Albania’s democratization, providing substantial diplomatic, political, economic, and military support.  As Albania faced the danger of military confrontation with Serbia in the 1990s, Washington forged strong military ties with Tirana.  Albania became a key American partner in the Western Balkans and played an important role in the U.S. strategy of containing the armed conflicts in former Yugoslavia and promoting regional peace, stability, and prosperity.  

Washington was the driving force behind Kosova’s liberation and independence from Serbia and Albania’s accession to NATO. President George W. Bush choose Tirana, in 2007, to announce U.S. support for Kosova’s independence.  After Kosova’s declaration of independence, the United States undertook a major diplomatic offensive to encourage other countries to recognize the new state.  The U.S. also played a key role in the resolution of the ethnic conflict in North Macedonia, which has led to a significant improvement of the status of Albanians in that country.

In the wake of these momentous events and for the first time in its history, Albania no longer faced a real, external threat to its independence and territorial integrity. Kosova’s independence, Albania’s membership in NATO, and the increasing empowerment of Albanians in Macedonia and Montenegro, gave Albanians throughout the region a new sense of confidence and unprecedented security.  Long known as the underdogs in the Balkans, the Albanians had never been in a more favorable geopolitical position.  With the emerging new political landscape in the Balkans, the Albanians were poised to play a key role. 

            Albania has become a staunch American ally. Tirana’s foreign policy interests have largely aligned with those of the United States in the Western Balkans: regional political and economic cooperation, the consolidation of Kosova’s statehood, integration of the countries of the region in Euro-Atlantic institutions, and full respect for minority rights.  Albania has been widely praised for its significant contribution to regional stability. Albania has also been very supportive of the U.S. actions in Afghanistan and Iraq and joined the U.S.-led coalition against ISIS.  The two countries also share the objective of countering Russia’s malice influence and growing destabilizing efforts in the region as well as China’s use of it growing economic power to gain political influence. 

            During the last three decades, Albania, as well as Albanians in Kosova, Macedonia, and Serbia, has been the focus of considerable attention by Washington.  This has been reflected in regular delegation exchanges, close coordination, and cooperation on various issues of mutual interest, and high-level visits to Tirana. Albanian representatives have had relatively easy access to American policymakers. They have enjoyed bipartisan support in the U.S. Congress.  The most prominent Senators and Congressmen have been supportive of Albanian causes.  And President Joe Biden has had numerous personal contacts with Albanian leaders and is intimately familiar with Albanian issues, particularly Kosova.

            The strategic partnership between the United States and Albania has transcended changes in each country’s governments.  Albania has enjoyed bipartisan American support. Albania’s major political forces were and are strong proponents of deepening the relationship with the United States.  Albania is one of the most pro-American countries in the world.

While providing support aimed at bolstering Albania’s stability and prosperity, the U.S. has not hesitated to openly call out failures to abide by democratic norms, efforts by the executive to influence or control independent institutions, attacks on the media, election irregularities, and failure to tackle pervasive corruption.  American policymakers and representatives have often been frustrated with the inability or unwillingness of Albanian politicians to find common ground on truly important issues, live up to their commitments and back their statements with concrete actions. There is a huge gap between rhetorical declarations of support for much needed fundamental reforms and actual commitment to reforms. While providing frank criticism of backsliding, the United States has been engaged in a sustained manner in helping Albania confront those challenges.  

            The United States and Albania have developed a strong and vibrant relationship. 

It is natural that on occasions such as this one, commemorating the 30th anniversary of the reestablishment of ties, the focus is on the positive aspects of the relationship.  But it is also important to point out some key issues that, if not addressed by the Albanians, may test the relationship.

As is the case with any bilateral relationship, this one, too, needs to be constantly nurtured.  It should not be taken for granted or viewed as static or permanent.  After all, America’s support is not an Albanian birthright. Shared democratic values and Albania’s commitment to democracy, the rule of law, and good governance are at the foundation of the relationship.  Building a viable democracy in Albania remains an important American foreign policy objective. Actions that undermine democratic practices may not only undermine the relationship, but may even cause a shift in U.S. attitudes and, in a severe case, a fundamental reappraisal of ties.

In recent years, Albania has experienced significant democratic backsliding and growing authoritarianism, making it one of the most dysfunctional and corrupt countries in Europe. Albania’s political system is essentially broken, and the country has been transformed into a one-party, authoritarian state, with the ruling Socialist Party controlling power at all levels.

Political polarization, pervasive corruption in the ranks of public officials and high officeholders, organized crime, and the culture of impunity have had a huge cost and continue to present an existential threat to Albania’s democracy.  The very institutions that are critical to fight corruption – government officials, members of the parliament, politicians, courts, judges, prosecutors, and the police – are the ones that are undermining the campaign against corruption.

Powerful politicians and businessmen have captured the state and, as a result, wealth and access to power have been concentrated in the hands of a small group.  The corrosive nature of Albania’s kleptocratic model of governance cannot be overstated. 

The breakdown in cooperation between the government and opposition and failure to find common ground on fundamentally important issues is frankly unacceptable for a full-fledged member of NATO and an aspiring member of the EU.

President Joe Biden has stated that promotion of democracy will be a top priority for his new administration.  Albanian government and opposition policies and actions are likely to come under increased U.S. scrutiny. The U.S. is not likely to remain oblivious to policies and actions that undermine democratic norms, values, and institutions. 

In 2016, major Albanian political forces acknowledged that the justice system was broken and agreed to the most substantial justice overhaul of any former communist country.  But they never took ownership of the reforms.  They made concerted efforts to undermine, manipulate and prolong the changes as long as possible.  Albania is entering the fifth year of these reforms. While the top echelons of the judicial system have been removed as a result of the vetting process, the implementation of reforms has been slow and selective, practically leading to an institutional collapse and threatening the fundamental tenet of the legal system – access to justice.  The justice surgery may have been successful, but the patient remains in a coma. 

Albania needs closure.  The cost of failing to fully implement these fundamental reforms is simply too great for the Albanian society. The United States has devoted enormous resources to these reform efforts and expects Albania to deliver.  

The April 2021 elections are a test for Albania’s democratic maturity and for U.S.-Albania relations.  This is a historic moment, and the stakes are high. 

While hard rhetoric has marked the opening of the campaign, Albanians have an opportunity to get their country back on a clear democratic track.  Credible elections, whose results are accepted by the major players, will open new opportunities, and unleash the great potential that the Albanians have.  Conversely, another flawed and fraudulent electoral process is likely to hamper the country’s political stability, signal a further deterioration in democratic practices, and complicate relations with the United States and the European Union.  The inability to hold clean elections will reinforce doubts about the Albanian elites’ democratic credentials and commitments.

But elections alone, even if they are held in full accordance with the highest international standards, are not a salve for Albania’s daunting challenges.  The post-election period must be followed by a patriotic consensus, a cross-party agreement, of concrete and sustained actions to address Albania’s democratic deficit, bridge the current political divide, and map out a clear way ahead. 

            The United States has been forthright in its support of Albania’s democracy as well as in its criticism of democratic failings. Given the special relationship between the two countries and the highly favorable opinion that Albanians have of America, there is no other country that is in a better position than the United States to help Albania on its democratic path.  The U.S. has the leverage, credibility, and ability to exert positive influence and help Albanians shape a future that fosters an inclusive political process, the rule of law, and effective and accountable governance.

            While American support will remain critical, the impetus for real change must come from within. Ultimately it is up to Albanian leaders to take responsibility and develop a clear strategy to build a viable democracy that the Albanian nation has so long aspired to achieve.

Filed Under: Opinion Tagged With: America and Albania, Dr.Elez Biberaj, From Arch Adversaries, to Strategic Partners

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 133
  • 134
  • 135
  • 136
  • 137
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare
  • Në sinoret e Epirit…
  • Mbrëmë hyri në fuqi Ligji i SHBA për autorizimin e mbrojtjes kombëtare
  • Skënderbeu “grek”, ose si të bëhesh grek pa e ditur
  • A historic moment of pride for the New Jersey Albanian-American community
  • U zhvillua veprimtaria përkujtimore shkencore për studiuesin shqiptaro-amerikan Peter Prifti
  • Dashuria që e kemi dhe s’e kemi
  • “Jo ndërhyrje në punët e brendshme”, dorëheqja e Ismail Qemalit, gjest atdhetarie dhe fletë lavdie
  • Arti dhe kultura në Dardani
  • Gjon Gazulli 1400-1465, letërsia e hershme shqipe, gurthemeli mbi të cilin u ndërtua vetëdija gjuhesore dhe kulturore e shqiptarëve
  • “Albanian BookFest”, festivali i librit shqiptar në diasporë si dëshmi e kapitalit kulturor, shpirtëror dhe intelektual
  • VEPRIMTARI PËRKUJTIMORE SHKENCORE “PETER PRIFTI NË 100 – VJETORIN E LINDJES”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT