Ne Foto:Presidentja Jahjaga, takimi me ish Kryeministrin Balir dhe zonjen Blair ne ambasaden e Kosoves ne Londer/
Presidentja e Republikës së Kosovës, zonja Atifete Jahjaga, u takua sot në Londër, në ambasadën e Kosovës, me ish-kryeministrin e Britanisë së Madhe, zotëri Tony Blair dhe bashkëshorten e tij, zonjën Cherrie Blair.
Presidentja Jahjaga e vlerësoi lart angazhimin e ish-kryeministrit Blair për Kosovën, në mbrojtjen e popullit të Kosovës gjatë kohës së luftës, me vendimin për fushatën ajrore të NATO-s që parandaloi katastrofën humanitare dhe më vonë përmes ndihmës në rindërtimin e vendit dhe procesin e shtetndërtimit te tij. Ajo gjithashtu e falënderoi për mbështetjen që i ka dhënë Kosovës në ruajtjen dhe kultivimin e vazhdueshëm të tolerancës ndërfetare, një vlerë e veçantë e shtetit të Kosovës.
Presidentja Jahjaga dhe ish-kryeministri Blair vlerësuan të arriturat e Kosovës, ndërtimin demokratik e gjithëpërfshirës të vendit, sfidat në procesin e integrimeve evropiane, dialogun me Republikën e Serbisë dhe marrëveshjet e arritura që duhet të zbatohen, ndërtimin e shtetit të së drejtës si dhe sfidat në fushën e sigurisë në luftën kundër ekstremizmit.
Presidentja Jahjaga theksoi se Kosova si dhe gjithë rajoni i Ballkanit duhet të ketë perspektivën e qartë evropiane dhe të përfshihet në të gjitha nismat dhe projektet e BE-së për rajonin dhe të ruhet momenti i klimës së bashkëpunimit ndërmjet vendeve në rajon.
Ish-kryeministri Blair tha se Kosova ka arritur shumë në proceset e shtetndërtimit dhe ajo duhet të vazhdojë të forcojë demokracinë e saj të brendshme dhe konsolidimin e saj ndërkombëtar.
MANOLIS GLEZOS : NJË MIK I VJETËR NË PARLAMENTIN EVROPJAN….
NGA KRISTO ZHARKALLIU-Athine/
KRIZA ekonomike në Greqi ka më se pesë vite që po mundon qytetarët e këtij vendi, vend për të cilin askush nuk mund të mohojë të kaluarën e tij të lavdishme kulturore, shkencore historike, ashtu si nuk mund të mos pranohet kontributin e padiskutueshëm i këtij vendi të vogël në të gjitha fushat e zhvillimi njerëzor të Evropës. Sigurisht këtu nuk do të numërojmë çka i ka dhënë botës Greqia e lashtë, mjafton të hidhni një sy në emërtimet shkencore-mjekësore,historike, kulturore demokratike dhe do të kuptoni se sa shumë ka ndikuar ky popull I lashtë në zhvillimin e njerëzimit-jo vetëm të Evropës. Dikur, një profesor grek që u bë i famshëm për bizhuteritë e tij prej ari që akoma ekzistojnë në Greqi,mbajti një fjalim njëzet minutash në parlamentin britanik (në gjuhën angleze) duke përdorur vetëm ato fjalë greke që përdoreshin e përdoren dhe sot në gjuhën angleze. Ky profesor dhe njeri i talentuar quhej Zollotas dhe kush viziton dhe sot Athinën do të ndeshet në zonat luksoze me magazinat e tij të famshme, ndonëse ai ka shumë vjet që ka vdekur Por thamë se këto gjëra janë të njohura dhe populli grek nuk mund të jetojë as të ushqehet më madhështinë e stërgjyshërve të tyre të lashtë.Megjithatë një fare mirënjohjeje duhej ta shprehnin ata që sot janë të fuqishëm dhe drejtojnë fatet e popujve të Evropës. Mjafton të shtojmë këtu se vetë emri Evropa e ka nga gjuha e lashtësisë helene…
Kur nazifashistët, që t’i kthehemi qëllimit të këtij shkrimit,pushtuan Greqinë, gjënë e pare që bënë ishte të ulnin flamurin grek nga Akropoli dhe të vendosnin në shkëmbin e famshëm atë nazist me kryqin e thyer të urryer.Kudo që të banoje aso kohe në Athinë-nuk ishte qytet kaq i madh si sot as ndërtesa shumëkatëshe ishin ngritur aso kohe,gjënë e pare që shihte njeriu ishte Parthenoni dhe patjetër flamurin nazist të valonte atje majë shkëmbi. Athinasit në ato ditë të zymta takonin përditë të vdekurit nga uria në rrugët e qytetit, ose ata që vriteshin nga patrullat naziste dhe patjetër flamurin nazist atje majë shkëmbi. Flamuri sigurisht ruhej mire natë e ditë nga të gjitha hyrjet e shkëmbit por jo nga ana ku shkëmbi dukej i pakapërcyeshëm, ashtu si është dhe sot. Prandaj merreni me mend një mëngjes kur athinasit panë që në majë të shkëmbit valëvitej krenar flamuri Helen! Nuk mund t’u besonin syve…dhe një rreze shpresë u ngrohu zëmrën duke besuar se pushtuesit kishin thyer qafën… Ishte kaq e madhe habia e tyre dhe aq e papritur ndërrimi i flamujve sa as vetë nazistët nuke kishin marrë vesh se ç’kishte ngjarë atë natë! Sigurisht u dha alarmi, forcat SS dhe Gestapo nisi të kërkonte “shkaktarët e guximshëm” që kishin turpëruar ushtrinë naziste…Por nuk u desh të kërkonin shumë pushtuesit gjermanë: në komandaturë arriti një letër ku dy të rinj tetëmbëdhjetë vjeçare merrnin përgjegjësinë për aktin që turpëronte ushtrinë e Vermahtit dhe bashkëpunëtorët e tyre grekë. Të dy të rinjtë quheshin ManolisGlezos dhe Santos. Sigurisht i gjithë aparati ndjekës të pushtuesve u vu në lëvizje që të kapte të dy të rinjtë arrogantë që i ishin ngjitur shkëmbit me litarë natën dhe kishin zbritur flamurin me kryq të thyer (zvastika) por më kot. Qytetarët i mbrojtën dhe i fshehën të rinjtë dhe forcat e pushtimit i dënoi nga dy here me vdekje (thua se nuk mjaftonte njëherë!) Megjithë ndjekjet dhe spiunët e panumërt, nazistet nuk mundën të kapnin dot të rinjtë trima…
Por atë që nuk mundën ta bënin nazistët e bëri reaksioni vendas. Pas luftës falë politikës kriminale të udhëheqjes së Partisë Komuniste e cila kishte udhëhequr dhe Luftën Nac.Çl. (EAM-HELLAS), nisi lufta vëllavrasëse që bëri që Greqia, vendi i vetëm në Evropë, të vazhdojë luftën civile akoma dhe katër vjet të tjera, deri në gusht të vitit 1949 (shqiptarët e njohin mire gushtin e 49-ës) Pasi forcat nacionaliste, bashkë me ish bashkëpunëtorët e nazistëve fituan luftën, nisi ndjekja e shtrigave-kushdo që kishte luftuar pushtuesin quhej komunist! Kësisojnë vitet pesëdhjetë të shekullit të kaluar u bë gjyqi më ibujshëm pas fitores mbi nazizmin: në Athinë gjykohej heroi kombëtar iGreqisë, ai që kishte zëvendësuar flamurin nazist me atë grek në shkëmbin e Akropolit, ManolisGlezos! Akuza? Për tradhti të lartë ndaj Atdheut! Ndjekja kundër tij vazhdoi me vite dhe unë djalosh akoma, më kujtohet se shihja në gazetat shqiptare fotografinë e një njeriut të ri me mustaqe të zeza që e çonin me pranga nga gjyqi në gjyq! Pikërisht në këtë kohë kalova kufirin dhe shkova në Greqi për të gjetur lirinë dhe demokracinë. MegjithëseGlezosi ishte i burgosur, një parti e majtë EDA, vuri kandidaturën e tij në dy legjislatura dhe ai mori më shumë vota nga kushdo në parlamenti grek, megjithatë nuk u lirua. U desh që në vitin 1964 të merrnin pushtetin forcat demokratike të qendrës me Jorgos Papandreu (plaku) që edhe Glezosi dhe shumë të internuar të tjerë në ishujt e vdekjes të liroheshin dhe të vepronin e punonin lirisht në vendin e tyre të bekuar. Sigurisht shumë nga ata që kishin dëgjuar e lexuar për të, asqë mund të imagjinonin se dikur do ta takonin, pa le të bëheshin miq me Manolin…Këtu nuk bënte përjashtim edhe shkruesi i këtyre radhëve i cili nga ditët e para të jetesës në Greqi u inkuadrua në forcat demokratike të qendrës, duke pasur naivitetin të besonte se në vendet kapitaliste demokracia ishte e padiskutueshme! Por demokracia e Papandreut nuk ishte veçse një interval se shumë shpejt filluan mosmarrëveshjet me pallatin mbretëror që donte të kontrollonte gjithçka në vend sidomos ushtrinë dhe forcat e rendit. Kjo do të sillte anomalinë (renegatët e qendrës) të vitit 1965 që detyruan kryeministrin e ligjshëmPapandreun të jepte dorëheqjen. Pallati dhe të huajt po përgatisnin atë që do të ngjiste pas dy vjet: më 21 prill 1967 u bë grushti i shtetit të juntës fashiste…
Me Glezon u njohëm ato ditë të stuhishme të demonstratave të vazhdueshëm pas shembjes së qeverisë demokratike të Papandreut. Por edhe një koincidencë tjetër e çuditshme. Për mjaft vite banonim në të njëjtën rrugë,Fedriados të Kipseli- unë në Nr.49 dhe ai në Nr.79… si rrjedhojë pothuajse takoheshim përditë. Por edhe më 21 prill kur u bë grushti i shtetit u arrestuam në të njëjtën ditë dhe bashkë na degdisën në ishullin famëkeq Jaro, i cili ishte përdorur si vend shfarosës të kundërshtarëve të tyre nga …romakët! E shikoni si përsëritet historia? Ashtu si më dukej mua e pabesueshme se si u njoha dhe u miqësova me një njeri emri të cilit ishte legjendar për kohën që po flasim….
Që atëherë kanë kaluar shumë vite. Glezoja vazhdoi të merrej me politikë, duke qenëngaherë me forcat e majta të vendit (asnjëherë nuk kishte qenë komunist!) kurse unë si isha quajtur “luftëtar për demokracinë helene” për një kohë të shkurtër u inkuadrova në PASOK pastaj u tërhoqa që të…shikoja punën time. Rrugët tona u ndanë, pasi ai iku dhe nga rruga ku banonim,si ika dhe unë.. Bëmë një takim të stuhishëm për Kosovën (e majta greke përkrahte Millosheviçin dhe serbet) por kjo nuk na ndaloi të mbeteshim miq. Veçse nuk takoheshim më. Që të dy jemi mjaft të moshuar- ai ma kalon rreth 20 vjet.. dhe nuk kishim më ç’të thoshim se ndryshimet në botë, pas vitet 90, ishin të papritura dhe të paparashikuara. Megjithatë e ndiqja nga larg se si ky nëntëdhjetëvjeçar duket i palodhur dhe gjithnjë në rend të ditës..Dhe ja tani që Greqia kalon edhe njëherë ditë tragjike, Glezoja u shfaq edhe njëherë. Si dikur kur luftonte kundër nazistëve gjermanë sot po lufton kundër demokratëve gjermanë që edhe njëherë mbizotërojnë në Evropë… Këtë plak 92 vjeçar edhe tani qëndron në ballë të luftës për shpëtimin e vendit të tij nga lakmitë e fajdexhinjve dhe bankave botërore. Ai e di se populli dhe ai vetë nuk përfituan asgjë nga borxhet e tmerrshme që ka sot Greqia. Por edhe njëherë duan t’ja ngarkojnë popullit këtë barrë se ata që i hëngrën paratë e borxheve janë të pakapshëm! Kurse kreditorët me gjermanët (ç’koiçidencë prapë!) në krye kërcënojnë Greqinë, vendin ku lindi emri iEvropës , (Nxirri rrënjën helenike eurosë dhe nuk mbetet asgjë!) ku linden demokracia, letërsia dhe filozofia, ta hedhin jashtë nga Evropa dhe Eurozona se nuk mund të paguajë me borxhet…(se si u vunë këto borxhe do të shkruajmë here tjetër kur të jenë qetësuat gjakrat).Dhe ja në parlamentin evropian ku të gjithë, ose pothuajse të gjithë akuzojnë dhe kërcënojnë Greqinë, u ngrit një plak ikërrusur me mustaqe të bardha si figurë mitologjike dhe u tha pseudoeuropjanëve…
JU NUK MUND TË NA DËBONI NGA EUROPA! EUROPA ËSHTË E JONË DHE NUK JU A FALIM!
Të gjithë duartrokitën plakun legjendar, edhe ata, armiqtë më të egër të qeverisë së sotme greke. Kurse larg nga Brukseli, unë miku i tij i vjetër nuk munda të mbaja lotët.Është menjimëndprivilegj i madh në jetë të jesh njohur, të kesh pasur bashkëluftëtar dhe mik heroin grek MANOLIS GLEZOSIN!!!
KRISTO ZHARKALLI, ATHINË 8-7-2015
Përcolli për botim A. Ashiku
Fitorja e Shqiperisë në mediat amerikane
“Shqipëria shkon përpara për në Francë, ndeshjet kualifikuese në grup për Euro 2016 me këtë 3-0/
Nga Beqir SINA/
NEW YORK : Lajmi për vendimin e sotëm të Gjykatës së Arbitrazhit për Sport (CAS), në Zvicër, ka marrë dhenë, dhe është bërë lajm dite në qendër të lajmeve sportive botërore.
Mediat më të mëdha, sportive dhe ato pristogjoze në SHBA e kanë pasqyruar në faqet e tyre të para, të tyre në online mes të cilave edhe gjiganti televizivë sportivë amerikan ESPN1.
Mediat prestigjoze amerikane, thonë sot se “Shqipëria shkon përpara për në Francë, ndeshjet kualifikuese në grup për Euro 2016 me 3-0: CAS, zhvelftëson vendimin e UEFA-s për “ndeshjen e dronit” ku i dha një 3 me 0 Serbisë, duke i hequr asaj tre pikë.
Simbas medias amerikane pohohet se vendimin e Arbitrazhit ka ardhur nga që Serbia gjendet fajtore sepse, “Serbia e keqorganizoi dhe keqmenaxhoi ndeshjen, ndërsa mbi futbollistët shqiptarë u ushtrua dhunë nga tifozët serbë gjë që detyroi arbitrin Atkinson të ndërpriste ndeshjen”.
Televizioni amerikan ABC News-Sports- mbasi vë në pah atë se”Serbisë i ishte dhënë një fitore e paracaktuar 3-0 nga UEFA-s, porm thekson se pastaj … Shqipëria, ka fituar 3-0 me një vendim të CAS . Shqipëria me këtë rezultat mund fitojë , simbas ABC-sport një vend në Euro 2016. Me fitoren mbi Serbinë, shkruan ABC, Gjykata e Arbitrazhit për Sport (CAS), refuzon edhe vendimin e UEFA ..,” thotë televizioni amerikan ABCNews Sport
Kanali më i madh dhe prestigjoz amerikan i sportit ESPN1 e ka vendosur menjëher vendimin e CAS në krye të lajmeve të ditës së sotme. Ajo shkruan se “Shqipërisë janë dhënë 3 pikë në një fitore ndaj Serbisë për ndeshjet e vlefëshme për Euro 2016 në Francë… CAS, sipas rrjetit amerikan televizivë ESPN1, përmbysi sanksionin origjinalë të UEFA-së, dhënë vitin e kaluar, dhe i dha sot Shqipërisë një fitore 3-0 … Në faqen e internetit www .espnfc.us – shkruhet se Serbia dhe Shqipëria janë akuzuar nga UEFA pas dhunës … nga trupi disiplinor UEFA-s, e cila i dha Serbisë një fitore 3-0, vitin e kaluar por, që Gjykata Ndërkombëtare Sportive CAS, sot, u ankorua në nji vendim tjetër për t’i dhë tre pikat e fituar Shqipërisë …
Në “valën” e këtij lajmi me përmasa botërore në fushën e sportit, nuk ka mbetur “anash” edhe axhensia e njohur e lajmeve Reuters- e cila shkruan se Shqipërisë, sot i janë dhënë 3 pikë me një fitore 3-0 ndaj Serbisë, për ndeshjet kualifikuese të Euro 2016. Ndeshja kualifikueset e tyre në tetor zhvilluar në Beograd u braktis kur një njeri hodhi në mes të lojës në stadiumin Partizani të Beogradit, një me një simbol politik …! thotë Rojters(Reuters)
Edhe Yahoo axhensia më e madhe e lajmeve në internet ka shkruar sot për vendimin e Gjykatës së Arbitrazhit për Sport (CAS) në Zvicer. ” Serbia kishte marrë nga UEFA një fitore të paracaktuar 3-0, shkruan Yahoo, por pastaj asaj iu zbriten tre … pikë, pikë dhe rezultat që tani i jepn Shqipërisë me një vendim tjetër nga CAS – një 3- 0 e përcaktuar, e cila i jep shance tani Shqipërisë të fitojë një vend të mirë në grupin e Euro 2016 kualifikuese” thotë gjigandi i internetit Yahoo në SHBA.
Faqja më e frekuentura e internetit për futbollin Worldsoccer, ka shkruar në krye të faqes së saj të informcioneve të ditës së sotme, se :” CAS mori një vendim ku Shqipëria fiton ndeshjen me rezultatin e përcaktuar 3-0, ndërsa vendimet e më parshme qëndrojnë ku si Shqipëria dhe Serbia janë dënuar me nga 100 mijë dollar, Serbisë iu zbriten edhe tri pikë dhe ajo dy ndeshje i luajti ne fushën e saj pa tifozë”.
Kanali kanadez i sportit i njohur në të gjithë botën SkySport , thotë sot për vendimin se Shqipërisë i janë dhënë 3 pikë në një fitore mbi Serbinë nga ana e Gjykatës së Arbitrazhit për Sport (CAS), për kualifikueset Evropiane midis palëve. Një ndeshje kjo që u braktis në tetor, me një vendim të arbitrit anglez Martin Atkinson, i cili nuk e ka parë të drejtë të vazhdonte loaj dhe ka kërkuar që futbollistat të dilnin jashtë lojës në Beograd, kur një njeri hodhi mbi stadium një flamur pro-Shqipërisë Etnike në stadium, duke çuar në një reagim të dhunshëm nga futbollistët, tifozët dhe kujdestarë serbë të stadiumit.
“CAS me këtë vendim të sotëm përmbysi sanksionin origjinalë të UEFA-së dhe i dha Shqipërisë një fitore 3-0, duke urdhëruar t’i jepen Shqipërisë tri pika që do të zbriten nga Serbia” tha SkySport i Kanadasë me bazë në Toronto dhe Atalanta Gorgia -SHBA .
Bisedë virtuale me Kadarenë !
Nga Fahri XHARRA/
Ne Foto: Editori i Diellit, Dalip Greca, ne nje interviste per TV Kultura Shqiptare ne NY me shkrimtarin Ismail Kadare/
I nderuari Kadare , neve na ka humbur durimi ; jo sepse prisnim ndonjë mrekulli gjatë këtyre por së paku mendonim të jemi afër këtij populli të hutuar. E menduam dhe e çmenduam; dhe gjithmonë po -ja na jepte krihë , se duhej të bënim diçka të ndritur .
Do të ju citoj, se neve na humbën fjalët. Po kush jemi ne ? As më pak e as më shumë se qytetarët shqiptar të Kosovës që mendojmë ashtu si ju :“ Muzika ngjan si e njohur. Askush nuk mund të jetë aq naiv sa të mos e kuptojë se një identitet i ndarë është një komb i ndarë. Askush s’mund të jetë aq i ngathët nga mendja që të mos e kuptojë se përjashtimi i gjysmës ose shumicës së kombit shqiptar nga identiteti evropian, do të thotë përjashtim nga Evropa. Dhe përjashtimi nga Evropa nuk është larg dëbimit nga Evropa. Ky nuk është as përfundim teorik e as filozofik. Kombi shqiptar, përpara se ta lexojë në libra e ka ndier në mishin e tij këtë lemeri. Shpërnguljet me dhunë kanë hyrë në vetëdijen e traumatizuar të disa brezave shqiptarë. “
“Këto shpërngulje nuk ranë si rrufe në qiell të pastër. Ato ishin përgatitur për një kohë të gjatë nga zyra kriminelësh, nga ushtarakë sadistë, nga akademikë të zinj si Vasa Çubrulloviçi, nga mendësia e një popullsie të tërë të dehur prej etheve shoviniste. Në këtë përgatitje, po ta hulumtosh tani do të gjesh paradigmat e vjetra: Njëra prej tyre është identiteti joevropian i shqiptarëve. Shqiptarët, turq të ardhur nga Anadolli. Shqiptarët, myslimanë, mish i huaj për Evropën e krishtere.” – ne vet po e vërtetojmë se nuk jemi Europë !
Ti na thua “Me fjalë të tjera të shtrojmë pyetjen se mos vallë gjithë këto vite, madje disa shekuj me radhë nuk e paskëshim ditur ç’kemi qenë? Ose e kemi ditur gabim? Mos na kanë gënjyer poetët, nga De Rada te Naim Frashëri, që të kujtojmë se jemi ata që s’jemi? Dhe prapë mund të vazhdonim. Mos vallë më 1990, kemi lëshuar britmën e gabuar “E duam Shqipërinë si Evropa?”Mos vallë ajo duhej të ishte: “E duam si Evropa, por e duam edhe si Azia”, ose “Hiç më pak se Azia?”Shkurt mos jemi ata që s’jemi? “ … por ne s`kuptojmë , që“Gjeografia, gjëja më kokëfortë në botë, dëshmon e para evropianitetin shqiptar. “ Por ç ti bëjmë që “Zelli i atyre që me çdo kusht duan ta zbehin disi edhe këtë fakt kokëfortë, arrin disa herë të krijojë përshtypjen se Shqipëria është në skaj të Evropës dhe fill pas saj nis Turqia, ose Azia.”
A, mos ndoshta: “Letërsia e bejtexhinjve, për shembull, njëfarë brumi i përzier shqiptaro-turk, u thye përfundimisht, si një sajesë prej qerpiçi prej murit hijerëndë e monumental, ndonëse të ftohtë, të traditës së letërsisë dygjuhëshe shqiptaro-latine. Gjatë kohës së komunizmit u bënë shumë përpjekje për ta rehabilituar këtë letërsi, me qëllimin meskin për t’ia kundërvënë letërsisë tradicionale mesjetare, , që regjimit nuk i pëlqente kurrsesi.” Edhe sot po dalldisemi pas bejtexhinjve.
Ti na thua: “Letërsia e bejtexhinjve , paraqitur kinse si letërsi me probleme shoqërore-klasore e erotike (me gjasme tepër e guximshme për kohën), u pa se si ana shoqërore, si ajo erotike, ishin tepër të dyshimta. Kjo e fundit, për shembull, s’ishte aspak erotizëm normal, por i mbushur me motive ashikësh e dylberësh. Gjer këtu edhe mund të pranohej, madje mund të quhej tepër e përparuar, për të mos thënë që Shqipëria mund ta paraqiste sot si dëshmi të habitshme të vizionit të saj të emancipuar për homoseksualizmin, dy shekuj përpara Evropës së sotme! “ por ne shtiremi se gjëja nuk kuptojmë “E ashtuquajtura letërsi erotike, në një pjesë të madhe të saj s’ishte gjë tjetër veçse bejte dhe lavde për pedofilinë. Ne i dëgjojmë këto këngë ende sot, por shtiremi sikur nuk i marrim vesh ç’thonë. Ato gjëmojnë disa herë nëpër lokalet e natës, madje, në programet televizive, e ne prapë shtiremi se nuk i kuptojmë. “ Sa mire e thua !
Dhe na forcuan me ngulm , me vite , me shekuj “. Mjafton njëfarë përqendrimi në këto tekste e këto melodi, mjaftojnë dëshmitë e shkruara të kohës, për të kuptuar se cili është thelbi i kësaj nënkulture, të futur kontrabandë, nën pasaportën e artit popullor. “Çunat e vegjël”, adoleshentët, dylberë me shallvare mëndafshi e vetulla të hequra, nga njëra anë dhe ashikët e moshuar, “lalët”me mustaqe, që psherëtinin të dergjur për ta, nga ana tjetër, ishin personazhet kryesore të këtyre idileve të neveritshme. Ende nuk dihet nga kishte buisur kjo kundërkulturë, që jo vetëm me shqiptarët, por me asnjë popull ballkanas s’kishte lidhje. “
Po na ku ishim? nuk guxonim të mendonim shqip dhe duhej të kërcenim ashtu s ii binte defit a tarabukut ai teri aziatik.
Ne e dinim që “Parashikoheshin skenarë ogurzinj me trekëndësha islamikë, me qendra terroriste, fundamentaliste, me xhihad version ballkanik etj., etj. E gjithë kjo në pritje të çastit fatal, kur rebelimi shqiptar do të shpërthente. Ai rebelim do të paraqitej si luftë për islamin, e jo si luftë për liri. “ dhe ja që po balalfaqohemi me frigën tonë të dikurshme.
Zoti Kadare edhe nga Shqipëria po na vijnë zhurma që nuk kuptohen qartë : . Nostalgjia e tërthortë që po shfaqet sot tek ne për otomanizmin nuk është vetëm e habitshme. Ajo është në radhë të parë poshtëruese. E po ashtu fantazma e Haxhi Qamilit, që përherë e më shpesh shfaqet në trojet shqiptare. Shtatorja që iu ngrit në qendër të Tiranës, më 2001, një shefi otoman, i shpallur si kinse themeluesi i qytetit, ka qenë fyerja më e madhe për kryeqytetin e shtetit, për historinë dhe ndërgjegjen shqiptare. Vetëm një popull që nuk e meriton lirinë mund t’i ngrejë shtatore pushtuesit të vet. Bashkia e Tiranës, e drejtuar në atë kohë “nga haxhi qamilët”, siç i cilësoi me të drejtë arkitekti Maks Velo, e ngriti atë shtatore natën dhe pa lajmëruar askënd, si keqbërësit. Banorët e pallateve rreth sheshit ku ajo ende ngrihet sot, e mbajnë mend njeriun që printe vallen rrotull shtatores atë natë.”
Na falni Zoti Kadare që iu prishëm qetësin e mesnatës !
Fahri Xharra. 09.07.15
Gjakovë
KUJTESE-14 TETOR 2014 Serbi – Shqiperi
Dhuna ne stadiumin e Beogradit ne ndeshjen Serbi – Shqiperi/
Nga Arbi Fortuzi/-. Ishte data 14 tetor 2014. Në Beograd, kuqezinjtë e teknikut Xhani De Biazi zbritën në impiantin e Partizanit të Beogradit për t’u ndeshur me Serbinë vendase, në kuadër të turit të tretë paraeliminator të Euriopianit “Francë 2016”.
Shqipëria në atë takim vinte pas dy rezultateve shumë pozitive, fitores në Portugali dhe barazimit me Danimarkën, ndryshe ishin gjërat për Serbinë, e cila vinte vetëm me 1 pikë në atë përballje.
Zbritja në fushë e sportistëve shqiptarë u shoqërua nga vërshëllima e ofendime të shumta. Gjithashtu në shkallët e stadiumit kishte foto e pankarta të cilat kujtonin pjesë të historisë së Shqiptarëve të Kosovës me Serbinë. Himni ynë kombëtarë u shoqërua nga vërshëllima e ofendime.ndeshja-serbi-shqiperi-621×350
Ndeshja nisi e shpejtë dhe e ashpër. Tifozët Shqiptarë nuk ishin të pranishëm në stadium, pasi Federata Serbe nuk garantoi sigurinë tyre dhe çdo prekje e topit nga shqiptarët shoqërohej me ofendime e vërshëllima nga më të ndryshmet. Kuqezinjtë arritën të rrezikojnë serizoissht tre herë portën Serbe, teksa vendasit vetëm 1 herë portën e mbrojtur nga Besar Berisha.
Minuta 40’, ishte dhe fillimi i fundit të takimit në fushë dhe nisjes së betejës ligjore mes dy Federatave. Pas disa flakadave të hedhura në qilimin e gjelbër, që shkaktuan disa herë ndërprejen e ndeshjes, në minutën e 41’, një dron fluturoi në qiellin e Beogradit duke valëvitur flamurin shqiptarë. Kapja e Flamurit tonë kombëtar nga njëri prje lojtarëve Serbë, bëri që lojtarët të përplaseshin në fushë dhe shumë tifozë të kalojnë mbi kangjellat mbrojtëse e të godisnin lojtarët tanë. Ndeshja në fushë, këtu ishte e përfunduar dhe beteja ligjore e sapo filluar. Gjyqtari Atkinson sinjalizoi mbylljen e parakohëshme të takimit.
Federata Shqiptare e Futbollit dhe ajo Serbe përgatitën dokumentacionin e nevojshëm dhe u paraqitën në zyrat e UEFA-s për të kërkuar drejtësi.
Komisioni i Disiplinës vendosi padrejtësisht ti japë tri pikëshin vendasve, pasi Shqipëria u akuzua për barktisje të lojës, teksa Shqiptarët u goditën mizorisht nga tifozeria dhe lojtarët vendas.
Gjithashtu u vendos heqja e tri pikëve për Serbinë, për dështim të sigurisë, duke krijuar paradoksin më të madh. Pasi smund ti kërkosh një skuadre të ridalë në fushë, kur siguria ka dështuar.
Pika e tretë e vendimit të disiplinës ishte dhe gjoba prej 100 mijë eurosh të dyja Federatave, teksa Serbia u dënua me 2 ndeshje jashtë fushë së saj dhe pa tifoz.Nga ndërprerja e ndeshjes Serbi – Shqipëri
Prej këtej, të dyja Federatat i’u drejtuan Komisionit të Apelit, i cili la në fuqi vendimin e shkallës së parë. Por, Federata Shqiptare e Futbollit nuk u dorëzua dhe përmes deklaratave për mediat të herë pas herëshme, drejtuesit e FSHF-së shprehën besimin e tyre se Gjykata e Arbitrazhit Sportiv do të bëjë drejtësi, përpiluan dosjen dhe e dorëzuan në CAS, ku pas disa shtyrjeve të herë pas herëshme, ky Institucion vendosi ti japë të drejtë vendit tonë, duke na dhënë edhe tri pikëshin, 10 muaj pas ndërprerjes së takimit.
Sot Shqipëria është më pranë se kurrë kualifikimit. Kuqezinjtë tashmë renditen në vendin e dytë me 10 pikë, po asq sa edhe Danimarka, ndërsa Portugalia kryesuese ka 12-të pikë.