Mimoza Cika Kelmendi Gazetarja e sukseshme flet per 23 vitet e saj ne Gjermani/
Nga Liliana PERE/
Gazetarja Mimoza Cika Kelmendi prezanton në Tiranë përmbledhjen me mbi 40 intervista me protagonistë të politikës në trekëndëshin Tiranë-Shkup-Prishtinë në raportet me Bonin, e me protagonistë të diplomacisë europiane.
Mimoza Cika Kelmendi Gazetarja e sukseshme flet per 23 vitet e saj ne Gjermani Prej 23 viteve jeton në Gjermani, ndërkohë që 21 prej tyre i ka kaluar duke kontribuar për Deutsche Wellen. Mimoza Cika Kelemendi e emocionuar duke prezantuar librin e saj në Tiranë, në shoqërinë e kolegëve gazetarë,
politikanëve, studiuesve, shkrimtarëve, botuesve dhe studentëve thotë se ““ndjehem mirë që kam shlyer një borxh për Shqipërinë”, por edhe nuk e fsheh mirënjohjen për qëndrimin në Gjermani, “ku mësova standardet e profesionit dhe u kultivova si një qytetare europiane”.
Libri i saj më i fundit “Shansi gjerman dhe shqiptarët” është një përmbledhje e intervistave më të mira që ajo ka zhvilluar për mikrofonin e DW-së, ku të ftuar të saj kanë qenë personalite prominente nga
Shqipëria dhe rajoni, por dhe nga kancelaritë europiane.
Libër me vlerë referenciale për komunitetin e gazetarëve .Ky botim ka një vlerë të dyfishtë për lexuesin shqipfolës, thotë për DW, Aleksandër Çipa, kryetar i Unionit të Gazetarëve të Shqipërisë,
bashkëorganizator i ceremonisë së prezantimit të librit. “Një vlerë e shtuar e bibliografisë së marrëdhënieve ndërkombëtare dhe dinamikës politike. Por nga ana tjetër duke pasur përmbajtje vetëm në një zhanër, në intervistë, mendoj se ky botim ka vlerë referenciale për komunitetin tonë, veçanërisht për gazetarët më të rinj.”Zëvendësdrejtori i Muzeut Historik Kombëtar Dorian Koçi përmendi fluksin e temave dhe këndvështrimeve që trajtohen në libër, një larmi që e bën interesant dhe të dobishëm për lexuesin e gjerë. Ish-ambasadori i Shqipërisë në Republikën Federale të Gjermanisë, Bashkim Zeneli kujtoi bashkëpunimin me autoren e librit që nga koha kur kanë punuar në Televizionin Shqiptar, si dhe vijimin e këtij bashkëpunimi në kohën kur Mimoza Cika Kelmendi ka punuar për redaksinë shqipe rë Deutsche Welle-s.
Gazetarja Mimoza Cika Kelmendi prezanton librin e saj në Tiranë“Dua të veçoj periudhën e Luftës së Kosovës, kontributin e jashtëzakonshëm të Mimozës dhe përkushtimin professional në mbulimin e zhvillimeve shumë të vrullshme. Libri që kemi sot në duar evokon dhe marrëdhëniet mes Shqipërisë dhe Gjermanisë. Gjithmonë kam menduar se Gjermania e ka mbështetur në mënyrë sistematike Shqipërinë, por në këtë partneritet të saj, ajo nuk na ka ‘llastuar’, ose ‘përkedhelur’, siç mund të ketë bërë ndonjë partner tjetër. Miqtë gjermanë gjithmonë na kanë thënë në sy dhe të vërteta, na kanë kritikuar dhe sugjeruar për probleme të ndryshme të tranzicionit. Dhe kjo duhet vlerësuar në këtë bashkëpunim që mes nesh.”Vullneti dhe ambicia për cilësi në botimeBotuesi i librit, Naim Zoto, u shpreh për DW-në se ky është kooperimi i tretë me autoren. “Më herët kemi bashkëpunuar për librin “Kadare ndryshe” në
vitin 2009, një botim që është rishtypur sërish këtë vit, si dhe për librin “Kosova si çështje europiane”që ka dale në qarkullim para dy viteve. Më pëlqen vullneti dhe ambicia që shfaq për cilësi në punimet e
saj.”
“Shansi gjerman dhe shqiptaret”Gjatë ceremonisë promovuese të librit të ri “Shansi gjerman dhe shqiptarët” në mënyrë të pashmangshme diskutimi përfshiu dhe rolin e ndikimin në
audiencën shqipfolëse të Deutsche Welles, mbulimit profesional të zhvillimeve nga Shqipëria, rajoni, Gjermania dhe bota, si dhe mbështetjen që është dhënë për kualifikimin e stafeve të mediave lokale.
Siç dhe e ka cilësuar shkrimtari i madh Ismali Kadare, “Deutsche Welle për të gjithë shqiptarët në Shqipëri, Kosovë dhe kudo ka shërbyer dhe shërben si një media që sjell standardet e një vendi të zhvilluar demokratik, siç është Gjermania. DW ka dhënë një kontribut të madh në vetëdijësimin e qytetarëve për demokraci. Ajo mbetet për shqiptarët zëri i së vërtetës dhe zëri i së ardhmes së tyre në familjen e madhe europiane.”
SHSHA NË ÇIKAGO REAGON NDAJ DEKLARTATËS TË PRESIDENTIT TË SHQIPËRISË
…Nuk e dimë se a është në dijeni presidenti shqiptar me të dhënat aktuale të Kushtetutës në Maqedoni,ku populli shqiptar si popull i dytë shumicë me një përberje kombëtare prej 40 për qind,ende e ka shenjën e ,,barazisë,,kombëtare pakicë me pakicta tjera dhe në takimet e këtij niveli ndërshtetror Shqipëri-Maqedoini,ai kërkon nga perferia e kabintetit të tij që të ,,zbatohet Marrëveshje e Ohrit,,(!)./
Shkruan: Skënder Karaçica/
Executive Director/
Tirana zyrtare e ka bërë refren,,politik,,çështjen e Marrëveshjes së Ohrit dhe mos gadishmëria e saj politike dhe diplomatike që çështjen e (pa)zgjidhur shqiptare ta shohë në dritën e ligjeve kushtetuese.Më këto të dhëna e nisë reagimin SHSHA në Çikago që ka të bëjë me takimin e presidentit shqiptar Bujar Nishani me presidentin e Maqedinisë Gjorgje Ivanov në Tiranë.Saherë që zyrtarët e shtetit shqiptar takohen me përfaqësuesit e shtetit të Maqedonisë,nuk harrojnë të përmendin Marrëveshjen e Ohrit,që sipas tyre është i vetmi ,,mekanizëm ligjor,,(sic!)që do të zgjidhë çështjen e lirive dhe të drejtave të popullit shqiptar në hapësirën e vet etnike,thuhet në reagimin e SHSHA-së.
Duke hedh dritë për aktualitetin shqiptar në Maqedini,SHSHA rithekson se nuk ka vend dhe popull në botë që vlerat e lirisë dhe të demokracisë mund ti gëzojnë vetëm përmes marrëveshjeve politike e ushtarake!Atëherë pse Tirana zyrtare dhe presidenti Bujar Nishani janë kapur aq shumë në ,,kornizën ligjore,,të Marrëveshjes së Ohrit që për kohën shqiptare nuk ka asnjë vlerë juridike,politike dhe diplomatike,ngaqë edhe ata që e përgatitën MO-në nuk besoj se ju bjen nërmend se paskësh një marrëveshje që ,,garantojnë liritë dhe të drejtat e shqiptarrëve,,(sic!),thonë zëshëm në SHSHA.Nuk e dimë se a është në dijeni presidenti shqiptar me të dhënat aktuale të Kushtetutës në Maqedoni,ku populli shqiptar si popull i dytë shumicë me një përberje kombëtare prej 40 për qind,ende e ka shenjën e ,,barazisë,,kombëtare pakicë me pakicta tjera dhe në takimet e këtij niveli ndërshtetror Shqipëri-Maqedoini,ai kërkon nga perferia e kabintetit të tij që të ,,zbatohet Marrëveshje e Ohrit,,(!).
Për orët politike të aktualitetit shqiptar në Maqedoni,po i tregojmë presidentit shqiptar Bujar Nushani se ,,kornizën ligjore,,të Marrëveshjes së vdekur të Ohrit nuk e kanë në sirtarët e veta të kabinetit asnjë zyrtar të Maqedonnisë,ndërsa Tirana zyrtare në margjinat e diplomacisë për ruajtjen e barmetrit me fqinjët e thotë në formë refreni Marrëveshjen e Ohrit e harron aty ku duhet të bisedohet pozita(jo)kushtetuese e popullit shqipatar në Maqedoni që pdrejtësisht ka mbetur në kodet e ligjeve tash e njëqind vjet (vetëm)si pakicë me pakicat tjera e jo me shenjën e vertet të barazisë kombëtare të shtetndërtimit në këtë vend me një rrugë të brishtë të proceseve demokratike,thuhet në fund të këtij reagimi nga Çikago.
Anija e Marinës së SHBA, DDG-98, “USS Forrest Sherman” vizitoi Shqipërinë
Shkruan:Shefqet Kërcelli-Vlorë/
Në zbatim të planit të bashkëpunimit ushtarak midis Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Shqipërisë dhe Departamentit të Mbrojtjes të SHBA, nga data 31 mars deri më 2 prill 2015, zhvilloi një vizitë në vendin tonë anija ushtarake e Marinës së SHBA, DDG-98, “USS FORREST SHERMAN”. Anija është pjesë e Flotës së 6-të të SHBA, që operon në detin Mesdhe dhe Afrikën Perëndimore. Destrojeri amerikan DDG-98, mëngjesin e datës 31 mars u prit në ujërat tona nga Anijet e Flotiljes Detare Pashaliman, “Butrinti”, P-134 dhe “Archangel-02”. Më pas për katër ditë DDG-98, qëndroi në gjirin e Vlorës. Qëllimi i vizitës ishte forcimi i mardhënieve midis Forcës Detare Shqiptare dhe Flotës së 6-të të Shteteve të Bashkuara. Vizita e kësaj anije pason vizitat e dhjetra anijeve të Flotës së SHBA në portet kryesore të vendit tonë, të realizuara mbas viteve ’90. Në programin e këtyre vizitave ka pasur stërvitje të ndryshme detare që i kanë shërbyer kualifikimit të detareve tanë dhe shkëmbimit të eksperiencës dypalëshe. Gjithashtu këto stërvitje kanë përmirësuar ndërveprimin midis dy Flotave tona si dhe rritjen e aftësive të përbashkëta operacionale për të siguruar kufijtë e detit Adriatik dhe Jon. Në vijim të këtij bashkëpunimi 25 vjecar edhe vizita e destrojerit DDG-98, nëpërmjet stërvitjes së përbashkët me Institucionet detare shqiptare, vizitave në bordin e anijes të personaliteve shqiptare, por dhe vizitave të marinarëve amerikanë në Vlorë e vende të tjera, i shërbeu më së miri forcimit të këtyre lidhjeve. Në ditën e parë të të qëndrimit, datë 31 mars, anijen e vizituan Ministrja e Mbrojtjes, znj. Mimi Kodheli dhe ambasadori i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, z.Donald Lu. Fillimisht Ambasadori i SHBA, u prit nga Komandanti dhe ekuipazhi i anijes “Oriku”, të cilëve i uroi suksese e mbarësi në detyrën e tyre, mesazh të cilën e shkroi në gjuhën shqipe në librin e vizitorëve të kësaj anije. Ministrja e Mbrojtjes znj.Kodheli u prit nga komandanti i anijes “USS Forrest Sherman”, Kapiten i Rangut të I-rë John Krisciunas, ku me këtë rast falënderoi ekuipazhin e anijes për pritjen që i rezervuan dhe u shpreh mjaft e kënaqur për bashkëpunimin që ekziston midis Forcës Detare Shqiptare dhe strukturave të Marinës Amerikane. Ndërkohë Ambasadori Lu theksoi se “Lidhja midis dy Forcave tona detare është vetëm një nga aspektet e shumta dhe jetëgjatë të marrëdhënies midis ushtrive të dy vendeve tona, shembulli më i fundit i së cilës është shërbimi dhe sakrifica jonë e përbashkët në Afganistan, si pjesë e misionit të qëndrueshëm të NATO-s atje”. Ishte simbolike gjithashtu servirja për pjesmarrësit e një torte me flamujt e SHBA dhe Shqipërisë, të cilën e ndau Zonja Kodheli, Zoti Lu dhe Komandanti i anijes. Më pas, Ministrja e Mbrojtjes Kodheli, ambasadori amerikan në Tiranë, Donald Lu dhe personalitetet e larta politike dhe ushtarake që e shoqëronin, vizituan ambientet, lokalet dhe postet luftarake të anijes “USS Forrest Sherman”. Në vijim të programit paraditen e datës 31 mars, në rajonin e gjirit të Vlorës, u zhvillua stërvitja bashkëvepruese e koduar “Peshkatari”, e drejtuar nga Qëndra jonë Ndërinstitucionale Operacionale Detare. Qëllimi i kësaj stërvitje ishte rritja e bashkëpunimit nderinstitucional, bashkërendimi i veprimeve, kryerja e procedurave operacionale detare për zbatimin e ligjshmërise detare, verifikimi i zbatimit të rregullave kombëtare e ndërkombëtare kundër kontrabandës detare dhe parandalimi i akteve terroriste në det. Gjithashtu në këtë stërvitje u synua rritja e aftësive profesionale të grupit të bordimit të Flotiljes Detare për zbatimin e ligjshmërisë detare, duke bashkëpunuar me grupin e bordimit të destrojerit “Forrest Sherman”. Për disa orë Gjiri i Vlorës, kryesisht rajoni afër bregut të Kalasë, gumëzhiu nga zhurma e motorave të anijeve të shumta, pjesë e stërvitjes. Në stërvitjen e drejtuar nga Qendra Ndërinstitucionale Operacionale Detare, morrën pjesë personel e forca nga QNOD, {Përfshi sallën operacionale dhe grupin e drejtimit}, Flotilja Detare Pashaliman, {Forca Detare}, ICITAP, Kapitaneria e portit Vlorë, NJLTKM, Delta Forc, Inspektoriati i Peshkimit Vlorë dhe grupi i bordimit i “USS Forrest Sherman”. Ndërsa mjete detare, nga Flotilja Detare, anija “Butrinti”, P-134 bashkë me skafin, MV R-118, “Archangel P-02”, MV e Delta Forc, Motoskafi i anijes DDG-98, një anije peshkatore, si anije imituese, me emrin “Kristo” e pronar zotin Sali Saliaj, {I cili meriton një falenderim bashkë me ekuipazhin për rolin e tij në zhvillimin me sukses të stërvitjes “Peshkatari”}, pjesë e flotiljes së Peshkimit Vlorë. Stërvitja u zhvillua në kushte reale dhe përfshiu integrimin e dy situatave në Gjirin e Vlorës, ku u zbatua ligji në det nga grupet e bordingut në bashkëpunim me institucionet e tjera që kanë interesa në det, Forca Detare, Kapitaneria e Portit, Policia e Kufirit, Forca Delta dhe Inspektoriati i peshkimit. Kështu në zbatim të skenarëve të parapregatitur filloi stërvitja në terren. Grupi i Drejtimit në QNOD, u informua se një anije peshkatore pa flamur dyshohet për aktivitet të paligjshëm në Gjirin e Vlorës. Anija nuk ju përgjigj thirrjeve në radio të bëra nga kapiteneria e Portit të Vlorës, e cila njoftoi QNOD për këtë situatë. Oficeri i Drejtimit në QNOD i kërkoi anijes së gatëshme të Rojes Bregdetare të imbarkojë grupin e bordingut dhe personel të Qendrës së Zhytjeve për të kontrolluar imtësisht anijen. Në ndihmë të grupi tonë të bordimit erdhi dhe grupi i bordimit të DDG-98. Kështu së bashku, djem të fortë shqiptarë dhe amerikanë zbatuan ligjin me forcë për të verifikuar peshkatoren. Gjatë verifikimit doli se një person nuk rezultonte në listën e ekuipazhit të peshkatores. Kështu ku person u ndalua në bordin e anijes dhe u lajmërua Forca Delta, e cila e shoqëroi personin e jashtëligjshëm në Komisariatin e Policisë Vlorë. Gjatë kontrollit nga grupet e bordingut u gjet një armë e fshehur në lokalin e kuzhinës dhe më pas lëndë narkotike në kallumin e anijes. Kështu që aksioni u forcua deri në bllokimin e peshkatores. Në këto kushte, bazuar në sendet e jashtëligjshme të gjetuar në anije, Oficeri i Drejtimit i QNOD, urdhëroi shoqërimin e peshkatores për në portin e Vlorës, me qëllim vazhdimin e procedurave të mëtejshme nga institucionet përkatëse. Drejtimi i stërvitjes u bë nga bordi i anijes “Butrinti” dhe Grupi i Drejtimit i QNOD. Në të dy skenarët e zhvilluar, u realizua praktikisht bordimi i anijes, plotësimi i listës së pyetsorit përkatës, bordimi në situata të ndryshme sipas shkallës së rrezikut, kontrolli dhe gjetja e armëve të fshehura, prangosja e personave shkelës të ligjit, teknikat e hyrjeve në lokale e kontrolli i ambienteve të anijeve, zbulimi i vendeve të fshehta në anije, i lëndëve narkotike, etj. Në fund u bë përfundimi i operacionit të bordingut dhe plotësimi i dokumentacionit përkatës. Ndjekësit dhe vëzhguesit e kësaj stërvitje specifike vlerësuan shkathtësinë, forcën, teknikat dhe guximin e treguar nga të dy grupet e bordimit për realizimin me sukses të kësaj stërvitje, e cila i realizoi me sukses objektivat e saj. Vlen të theksojmë se gjatë stërvitjes u komunikua në shqip dhe anglisht. Mbi të gjitha, gjatë stërvitjes u trajtuan dhe elementë të luftës kundër terrorizmit në det, problem kryesor për situatën e sotme. Por, aktivitetet e ekuipazhit të anijes DDG-98 dhe detarëve tanë nuk mbaruan me kaq. Ndërkohë që paradite zhvilloheshin aktivitete stërvitore dhe vizita në bordin e anijes DDG-98, mbasdite deri natën vonë, anijet e Flotiljes Detare shoqëronin për në portin e Vlorës, detarët amerikanë të cilët vizituan dhe shijuan bukuritë natyrore, historike dhe kulturore të qytetit të Vlorës dhe bregdetit të saj si dhe ushqimet tradicionale të kësaj treve. Pjesë e kësaj ishte dhe vizita në këndin {Cornerin}, amerikan të Vlorës, në bibliotekën “Shefqet Musaraj”, ku marinarët u njohën me punën e këtij këndi dhe dhuruan libra me përmbajtje të ndryshme. Njëkohësisht detarët amerikanë blenë dhurata, libra dhe suvenire të shumta në dyqanet e marketet e këtij qyteti. Gjithashtu një pjesë e marinarëve të anijes “USS Forrest Sherman”, zhvilloi vizita në qendrën arkeologjiko-turistike të Butrintit, në Apolloni dhe qytetin historiko-piktoresk të Beratit. Vlen të theksojmë kontributin që dha Autoriteti Portual i Vlorës i cili në bashkëpunim me Policinë Ushtarake të Qytetit zbatuan masa sigurie të parashikuara në këto raste. Por, mbi të gjitha ishte mikpritja dhe bujaria e qytetarëve dhe popullit të Vlorës, të cilët me sjelljen dhe qëndrimin e tyre bënë që detarët e “USS Forrest Sherman” të ndjehen si në shtëpinë e tyre dhe kjo vizitë të kurorëzohet me sukses. Para largimit drejtuesit dhe marinarët e DDG-98 shprehën mirënjohjen për mikpritjen dhe organizimin shembullor të kësaj vizite. Mëngjesin e datës 2 prill 2015, destrojeri i Flotës së 6-të, i shoqëruar përsëri nga anije të Forcës Detare Shqiptare u largua nga ujërat tona territoriale. I bëjmë me dije lexuesve se në lidhje me vizitën e sukseshme të destrojerit DDG-98, së shpejti do lexoni reportazhin e zgjeruar “Vlora hapi dyert dhe zemrën për marinarët e “USS Forrest Sherman”.
Kush është Destrojeri DDG-98.
DDG-98 është e 48 anije e klasit “ARLEIGH Burke”, me të cilët është pajisur Marina amerikane. Është destrojer me raketa, me aftësi të larta luftarake, i ndërveprueshëm dhe shumë dimensional, i destinuar për operacionet e paqes e sigurisë në det dhe krizave apo emergjencave detare kudo që ndodhin. Ka ndihmuar dhe në zhvillimin e operacioneve strategjike të Ushtrisë së SHBA. Gjithashtu ai mban kontakt, bashkëpunon e zhvillon stërvitje apo trajnime detare me aleatët e miqtë në Evropën Juglindore dhe Afrikën Perëndimore. DDG-98 u lëshu në ujë në tetor 2004 dhe filloi misionin në marinën e SHBA më 28 janar 2006. Ka këto përmasa, 509.5 x 66 foot, tonazh 9300 t dhe shpejtësi 30 nyje. Destrojeri DDG -98, mban emrin e Admiral Forrest Sherman, Ushtarak i lartë i Marinës së SHBA, i cili midis të tjerave ka shërbyer si Shef Ekzekutiv në stafin e admiralit Nimitz, 1943-1945, Komandant i Flotës Amerikane në Mesdhe, 1948-1949, Shef i Operacioneve të Marinës së SHBA, 1949-1951, etj.
****
U.S. Ambassador Donald Lu and Albanian Minister of Defense Mimi Kodheli, visited the USS Forrest Sherman ship anchored in Vlora. The navy is part of the U.S. Sixth Fleet, which enjoys a very active cooperative relationship with Albanian Navy. This relationship includes regular exercises between transiting U.S. Navy ships and Albania’s Navy. These exercises improve our interoperability and strengthen our common ability to provide maritime security in the Adriatic and Ionian Seas.
“The bond between our two navies is just one facet of the broad and enduring military-to-military relationship between our two countries, exemplified most recently by our shared service and sacrifice in Afghanistan as part of the enduring NATO mission there,” said Ambassador Donald Lu during his visit to the “USS Forrest Sherman” ship anchored in Vlora.
* Shefqet Kërcelli,bashkëpunëtor i Diellit nga Shqipëria
Vlorë, 31 mars-2 prill 2015.
VULLNET POLITIK DHE BASHKPUNIM I TË GJITHË AKTORËVE
Nga Frank Shkreli/
Kaqë nevojitet, “Vullnet politik dhe bashkpunim i të gjithë aktorëve”, citohet nga gazeta Illyria e New Yorkut të ketë thënë Z. Mathew Holiday i Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur — gjatë një tubimi që u mbajtë të mërkurën në hapësirat e Ministrisë për Mirëqenie Sociale dhe Rinisë në Tiranë. Fjala është për “Vullnet politik dhe bashkpunim i të gjithë aktorëve” në Shqipëri, qofshin ata aktorë shtetërorë, qeveritarë, shoqërorë dhe individë të veçantë — ndihma e të cilëve është e një rëndësiethelbësorepër të gjetur varret masive të personave të zhdukur, me gjyq dhe pa gjyq, nga regjimi komunist shqiptar gjatë periudhës 1944-199 — për t’i gjetur dhe për t’i identifikuar ato viktima të komunizmit, numri i të cilëve sipas vet autoriteteve shqiptare, llogaritet të jetë mbi 6000 persona. Ky ishte apeli që u bëri autoriteteve shqiptare,Z. Mathew Holliday i Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur të mërkurën në Tiranë.
Në portalin e Ministrisë Për Mirëqenje Sociale thuhet se në këtë tryezë konsultuese, siç e quan ajo tubimin, morën pjesë zëvendësministrja e MSR-së, znj.Gentjana Sula, përfaqësuesi i Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur, z. Matthew Holliday, drejtori i Institutit të Integrimit të të Përndjekurve Politikë, z. Bilal Kola, si dhe përfaqësues të shoqatave të të përndjekurve dhe intelektualë. Njoftohet gjithashtu se, siç thuhet, me mbështjetjen e kësaj Ministrie, pranë Institutit të Integrimit të të Përndjekurve Politikë do krijohet sektori i të zhdukurve, i cili gjithnjë sipas Ministrisë së lartë përmendur, është projektuar të jetë porta pritëse e të gjitha kërkesave dhe informacioneve mbi procesin e gjetjes së personave të zhdukur gjatë periudhës së diktaturës. Ndërkaq, edhe përfaqsuesi i Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur, Mathew Holliday, në emër të organizatës së tij, premtoi ndihmesën teknike dhe mjekësore për të gjetur dhe për të identifikuar personat që kanë humbur si rrjedhojë e krimeve të komunizmit kundër popullit të vet dhe fati i të cilëve nuk dihet për pothuaj 70-vjetë tani. Ndonëse apeli i tij të gjithë aktorëve nuk përmendet në portalin e Ministrisë, ai nuk humbi kohë që të paralajmëronte se suksesi i kësaj ndërmarrjeje varet nga “vullneti politik, meqënëse mund të zbulohen fakte historike dhe dëshmi, ndaj duhet bashkëpunim i të gjithë aktorëve”,theksoi ai. Që ky proces të shënojë sukses, do të nevojitet gjithashtu dëshmia dhe bashkpunimi i ish-zyrtarëve të regjimit komunist, mbrenda dhe jashtë institucioneve të tanishme të shtetit shqiptar. Është e pamundur që të mos ketë dokumentacion dhe të mos ketë dëshmitarë që dinë se ku gjënden shumica e këtyre varreve masive, nevojitete vetëm “vullneti politik dhe bashkpunimi i të gjithë aktorëve”.Vetë Ministria njofton në portalin e saj se është evidentuar “numri i personave të zhdukur në mbi 6000 veta dhe se numri i varreve masive të pa identifikuar dhe pothuajse të pazbuluar asnjëherë shtrihet në të gjithë vendin, në rreth 30 vënde ekzekutimi”.Komisioni Ndërkombëtar për Personat e Humbur ka ofruar ndihmesën teknike dhe ekspertizën mjekësore.Atëherë ku qendron problemi, pse nuk bëhen hetimet e nevojshme për zbulimin dhe për identifikimin e eshtrave të të zhdukurve nga regjimi komunist?
Zëvendësministrja Sula u shpreh se trajtimi i kësaj teme prek thelbin e drejtësisë së munguar dhe se shteti dhe shoqëria u ka borxh të gjithë atyre personave që sot e kësaj dite nuk kanë gjetur prehje, duke shtuar se “Hapja e zyrës për Personat e Zhdukur pranë Institutit të Integrimit të ish të Përndjekurve Politikë është një hap mjaft i rëndësishëm i kësaj qeverie, jo vetëm administrativ, por edhe moral, për të ndihmuar dhe lehtësuar kalvarin shumë vjeçar të familjarëve të të zhdukurve.” Zëvendësministrja Sula, tha se,“Hapja e zyrës ka për qëllim që të fillojë një kapitull të ri në trajtimin e kësaj çështjeje kaq të ndjeshme, e cila gjer më sot është trajtuar në mënyrë sporadike dhe në mungesë të një qasje të koordinuar institucionale”, theksoi znj.Sula.
Megjithëse vonë dhe ndonëse mbetet për tu pa serioziteti i kësaj nisme, është mirë që të pakën po flitet për këtë fenomen-plagë të pazgjidhur të shoqërisë shqiptare dhe që Ministria e Mirëqenjes Sociale organizoi një tubim të tillë për një çështje që kërkon zbardhje për një çerek shekulli tani.
Njerzit që dëshirojnë informacion, mbi të gjithë familjarët dhe të afërmit e viktimave të zhdukura të komunizmit, shpresojnë dhe luten që kjo nismë, jo vetëm të jetë një hap drejt “Një kapitulli të ri”, siç pretendoi zëvëndës-ministrja Sula, por duhet të konsiderohet si një përgjegjësi morale dhe shtetërore, qëkjo çështje të zbardhet njëherë e përgjithmonë.
Por,fatkeqsisht vetë njoftimi në portalin e kësaj Ministrie mbi takimin e mbajtur në Tiranë në lidhje me këtë çështje, të bën të dyshohet mbi seriozitetin e angazhimit zyrtar të autoriteteve shqiptare për realizimin e ndonjë suksesi eventual të kësaj ndërmarrjeje, ndërkohë që thuhet se,”suksesi i kësaj nisme do të varet shumë edhe nga bashkëpunimi dhe eksperienca që do të sjellin përfaqësuesit e Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur”. Duket sikurë topi i kësaj nisme po hidhet në kopshtin e Komisionit Ndërkombëtar.
Vetë përvoja e Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur gjatë viteve të kaluaranë marrëdhënjet e tija me autoritetet shqiptare duket se nuk ka qenë e kënaqshme, kryesisht për arsye të mungesës së interesimit të Tiranës zyrtare për këtë çështje.Në portalin e tij mbi Shqipërinë, Komisioni Ndërkombëtar duket se shpreh pesimizëm mbi seriozitetin e autoriteteve shqiptare për zgjidhjen e kësaj çështjeje. Në lidhje me këtë, Komisioni thotë se ndonëse,”Ç’prej vitit 1991, autoritetet shqiptare kanë miratuar më shumë se 24 akte ligjore në lidhje me viktimat e ish-regjimit, gjithnjë mbizotërojnë dyshimet dhe mos interesimi për fatin e personave të zhdukur dhe për identifikimin e vendeve ku mund të jenë varret e të zhdukurve”, duke shtuar se në Shqipëri, “pothuaj nuk është bërë asgjë për tu ofruar ndonjë ndihmë konkrete familjeve të të zhdukurve.” Komisioni Ndërkombëtar për Personat e Humbur thotë gjithashtu se mungesa e informacionit dhe mosinteresimi zyrtar për të afërmit e tyre të zhdukur nga regjimi komunist është diçka tepër e vështirë që të pranohet nga familjet e tyre.Për më tepër, kjo mungesë informacioni dhe mos angazhimi zyrtar për zbulimin dhe identifikimin e të zhdukurve, sipas Komisionit Ndërkombëtar, “Po pengon gjithashtu mbarë shoqërinë shqiptare që të shkëputet njëherë e mirë nga trashëgimia e saj totalitare.”
Komisioni Ndërkombëtar për Personat e Humbur pohon se megjithë përpjekjet e pakta institucionale të Shqipërisë për të zgjidhur çështjen e të zhdukurve të regjimit komunist, janë familjarët e këtyre viktimave ata që kanë vazhduar të kërkojnë dhe të zbulojnëvet eshtrat e të afërmve të tyre. Duke lexuar raportin vihet re njëfarë zhgënjimi me përvojën e Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur në Shqipëri. Komisioni pohon se në prill të vitit 2010 përfaqsues të këtij enti ndërkombëtar kanë filluar kontaktet e rregullta me qeverinë shqiptare, me disa grupe jo qeveritare që merren me të drejtat e njeriut si dhe me familjet e të zhdukurveduke u ofruar atyre ndihmë teknike për zbulimin dhe identifikimin e të zhdukurve. Në raportin e Komisionit Ndërkombëtar i datës 18 qershor, 2014, theksohet se në tetor të vitit 2012 Kryeministri i atëhershëm, Z. Sali Berisha kishte lënë të nënkuptohej se ai do të organizonte një konferencë në mbështetje të propozimeve të bëra nga Komisioni Ndërkombëtar për gjetjen dhe identifikimin e të zhdukurve nga komunizmi, por ç’rej asaj kohe nuk është shënuar ndonjë përparim në këtë fushë, përfundon raporti i Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur.
Është e qartë siç ve në dukje edhe Komisioni Ndërkombëtar se autoritetet shqiptare, tani dhe më përpara gjatë këtyre 25 viteve, ç’prej shembjes së komunizmit, nuk kanë treguar vullnetin e nevojshëm politik dhe as nuk kanë ofruar bashkpunimin e duhur për gjetjen dhe identifikimin e të zhdukurve të regjimit komunist. Për më tepër, duket sikur ata presin që dikush tjetër të merret me këtë çështje,por kjo është përgjegjësia e autoriteteve të Shqipërisë, nëqoftse ato janë me të vërtetë serioze. Komisioni Ndërkombëtar për Personat e Humbur, ashtu siç ka premtuar, mund të japë ndihmesën e tij teknike në këtë mes, por jo në një boshllëk dhe në një atmosferë mungese të vullnetit të mirë dhe të bashkpunimitserioz nga autoritetet përkatëse. Andaj që ndihmesa e këtij komisioni të dalë me sukses në gjetjen dhe identifikimin e të zhdukurve të regjimit komunist në Shqipëri, Komisioni Ndërkombëtar për Personat e Humbur ngulë këmbë ekziston nevoja për një vullnet politik më serioz dhe për bashkpunimin e aktorëve në të gjitha nivelet qeveritare të Shqipërisë, nëqoftse autoritetet shqiptare me të vërtetë janë të vendosura, siç tha edhe zëvendësministrja Gentjana Sula “për të ndihmuar dhe lehtësuar kalvarin shumë vjeçar të familjarëve të të zhdukurve”.
Kjo përgjegjësi nuk mund t’i kalohet askujt tjetër sepse kjo është njëpërgjegjësi themelore e autoriteteve shtetërore dhe qeveritare të Shqipërisë. Por familjet e të zhdukurve vazhdojnë të shpresojnë kundër shpresës se një ditë do të mësojnë fatin e keq të të afërmëve të tyre se ku, kur dhe pse u zhduken ata pa shënjë e pa gjurmë. Mbetet për t’u parë nëse autoritetet shqiptare me të vërtetë janë serioze, që më në fund, të përballen me këtë çështje. Zbulimi i së vërtetës është obligim ligjor dhe moral i autoriteteve të qeverisë dhe të shtetit shqiptar ndaj mijëra familjeve të viktimave të komunizmit të cilat 25 vjetë pas shembjes së Murit të Berlinit ende presin me durim të zbulojnë të vërtetën mbi fatin e të dashurve dhe të afërmëve të tyre të zhdukur nga regjimi komunisti diktatorit Enver Hoxha! Por, zbulimi i së vërtetës kërkon bindjen morale,vullnetin e mirë dhe bashkpunimin e të gjithëve, që fatkeqsisht kanë munguar gjatë 25-viteve të fundit,e që sipas Komisionit Ndërkombëtar për Personat e Humbur njëkohsisht vazhdon të pengojë mbarë shoqërinë shqiptare që të shkëputet njëherë e mirë nga trashëgimia e saj totalitare.”
Vlerat e luftës së UÇK-së janë vlera të të gjithë shqiptarëve
*Intervistë me ish komandantin e UÇK-së, dhe më vonë komandant i Batalionit Atlantiku me luftëtar nga Amerika – Shoqatës “Atlantiku”, z. Gani Shehu/
*Shehu : “Popujt e tjerë kudo nëpër botë krijojnë heronjë dhe mite nganjëherë edhe pa i pasur, kurse ne i kemi dhe nuk i çmojmë dhe vlerësojmë sa duhet .Vlerat e luftës së UÇK-së janë vlera të të gjithë shqiptërve dhe si të tilla ato do të duhej mbrojtur me fanatizëm nga i gjithë populli dhe sidomos nga institucionet, por jo me fjalë, por me veprime konkrete”/
Intervistojë Beqir SINA/
NEW YORK : 16 vjet më parë, u nisën në luftën çlirimin e Kosovës, grupi i vullnetarve nga Amerika, Batalioni Atlantiku, me bijë e bija të shqiptarëve të Amerikës, cilët iu bashkuan radhëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, dhe që luftuan për ndalimin e spastrimit etnik dhe çlirimin e Kosovës më 1999-të, së bashku me forcat e SHBA-ve dhe NATO-s, kundër forcave serbe në Kosovë.
Ish komandanti i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, dhe më vonë komandant i Batalionit Atlantiku – i cila tani mban emrin Shoqatës “Atlantiku” në SHBA, z. Gani Shehu, në një intervistë të posaçme me gazetarin e Bota sot,, Beqir SINA, fletë rreth listës për statusin e ish-ushtarëve të UÇK-së , të përfshirë në 3 kategori, veteranët, invalidët e luftës së Kosovës dhe familjet e dëshmorëve. Për krijimin e Gjykatës Speciale, dhe atë se si e shikon ish komandanti i Batalionit Atlantiku – z. Gani Shehu, Kosovën sot 16 vjetë mbasi ata shkuan e luftuat për çlirimin dhe lirinë e Kosovës, për të cilën ai tha se :”Kosoven pas 16 vitesh? unë do kisha pasur dëshirë t’a shoh shumë më ndryshe ,kisha pas dëshirë që Kosova të jetë një shtet ku sundon rendi dhe ligji , të jetë shtet demokratik, më të zhvilluar ekonomikisht dhe me politikanë të përgjegjshëm që punojnë për interesat e popullit . Mendoj se Kosova është katandisur nga politikanë të papërgjegjshëm që me se paku punojnë për ineresat e popullit për çka edhe janë zgjedhur”
Për më shumë ndiqni intervistën e plotë :
Shkuarja Batalionit “Atlantiku” nga SHBA-të për të luftuar në Kosovë – ka qenë padyshim mesazhi më i mirë se lufta e UÇK-së ishte luftë e gjithë shqiptarëve, ka thënë ish Kryeministri Thaqi. Si e shikoni ju Kosovën sot 16 vjetë mbasi ju shkuat e luftuat për çlirimin dhe lirinë e Kosovës ?
Po vërtetë shkuarja e Batalionit”Atlantiku” nga SHBA-të ishte mesazhi më i mirë se lufta e UÇK-së ishte luftë e të gjithë shqiptarëve ngase në radhët e “Atlantikut”, kishte shqiptarë nga të gjitha trojet gjeografike shqiptare dhe kjo edhe ka qenë madhështia e këtij batalioni. Kurse, sa i përket pyetjes suaj se si e shoh Kosoven pas 16 vitesh? unë do kisha pasur dëshirë t’a shoh shumë më ndryshe ,kisha pas dëshirë që Kosova të jetë një shtet ku sundon rendi dhe ligji , të jetë shtet demokratik, më të zhvilluar ekonomikisht dhe me politikanë të përgjegjshëm që punojnë për interesat e popullit . Mendoj se Kosova është katandisur nga politikanë të papërgjegjshëm që me se paku punojnë për ineresat e popullit për çka edhe janë zgjedhur.
Një ndër çështjet më të diskutuara në Kuvendin e Kosovës për të cilën akoma nuk është gjetur zgjidhja e duhur( duke iu referuar lajmve nga Prishtina), është ajo për statusin e ish-ushtarëve të UÇK-së , të përfshirë në 3 kategori, veteranët, invalidët e luftës së Kosovës dhe familjet e dëshmorëve. Si e shihni ju këtë proces ?
Sa u përket kategorive të dala nga lufta dhe statusit të tyre, kjo është një çështje shumë e dhimbshme ngase kemi të bëjmë me njerëzit që sakrifikuan jetën për lirinë që Kosova e gëzon sot dhe jo vetëm Parlamenti dhe Qeveria e Kosovës, por edhe populli i Kosovës do të duhej të ketë vlerësim dhe përgjegjësi më të madhe për këto kategori e sidomos për familjet e dëshmorëve dhe invalidët e luftës. Popujt e tjerë kudo nëpër botë krijojnë heronjë dhe mite nganjëherë edhe pa i pasur, kurse ne i kemi dhe nuk i çmojmë dhe vlerësojmë sa duhet .Vlerat e luftës së UÇK-së janë vlera të të gjithë shqiptërve dhe si të tilla ato do të duhej mbrojtur me fanatizëm nga i gjithë populli dhe sidomos nga institucionet, por jo me fjalë por me veprime konkrete.
Lidhur me marrjen për statusin e veteranit të luftës së UÇK-së, ju mbajtët vitin e kaluar regjitstrimin duke mbushur formularët në Konsullatën e Përgjithëshme të Kosovës në Nju Jork. Si përfundojë ky proces dhe a jeni të gjithë të kënaqur me regjistrimin ?
Po, vërtet vitin e kaluar ne përmes Konsullatës së Përgjithshme të Republikës së Kosovës me seli këtu në New York, jemi furnizuar me formularët për statusin e veteranëve të luftës .I kemi plotësuar të gjithë dhe i kemi dërguar në mënyrë të organizuar dmth ne e kemi kryer pjesën që na është kërkuar dhe na takon . E do të jemi të kënaqur kur të gjithë ish pjestarët e UÇK-së do të përfshihen në këtë proces, por jo edhe ata që nuk kanë qenë pjesëmarrës të luftës.
Çfarë dini ju rreth përpilimit të listave dhe a ka pakënaqësira me listat ? Batalionit “Atlantiku” nga SHBA-të që shkoi për të luftuar në Kosovë – a ka pasur pakënaqësira për statusin e tyre ? (pra çdo njeri ka marr atë që e meriton )
Komisioni për verifikimin e kategorive të dala nga lufta që është krijuar nga Qeveria e Kosovës e ka komplikuar punën në përmasa që është shumë vështirë të zgjidhet , ngase numri i atyre që pretendojnë se kanë qenë pjesëmarrës të luftës është dyfishuar dhe më tepër , dhe përgjegjësinë për këtë e mban ky komision, ngase është dashur të bëhet verifikim shumë i saktë dhe pastaj të publikohen listat.
Si e shikoni ju këtë zhvillim se Qeveria e Kosovës po e përgatitë terrenin për krijimin e Gjykatës Speciale? A pajtoheni edhe ju me këtë mendim se :”Në vend të fajësimit të Serbisë, po njolloset UÇK-ja” ?
Krijimi i Gjykatës Speciale, sipas mendimit tim është një tregues se sa jofunksionale janë institucionet e Kosovës në vazhdimësi, që nga pas lufta kur ato janë krijuar e sidomos pas shpalljes së pavarësisë. Serbia me gjenocidin që ka bërë në Kosovë ,me vrasjet , dhunimet , djegëjet e shkatërrimet , me dëbimmet masovike, që ua ka bërë shqiptarëve ka mbetur e pa ndëshkuar. Por, jo vetëm kaq! Serbia, gjithëherë me forca ultranacionaliste në pushtet që nga pas lufta arriti që nga një agresor i tmerrshëm në sytë e gjithë botës u kthye në rolin e viktimës duke i akuzuar pjesëtarët e UÇK-së për krime ndaj serbëve për çka edhe po krijohet kjo Gjykata Speciale .Në këtë drejtim kanë kontribuar edhe politikanët shqiptarë të Kosovës duke u treguar shumë zemërgjerë përballë Serbisë, sidomos, me dialogun(bisedimet Prishtinë – Beograd) dhe duke u kënaqur me komoditetin e pushtetit, pa i llogaritur pasojat dhe dëmet që po i shkaktohen luftës dhe vlerave të saj dhe imazhit të vendit në përgjithësi. Koha do e dëshmoj këtë….. Qeveritë e ardhura pas luftës dhe kjo aktuale a e kanë përdorur ndonjë mjet juridik për ta fajësuar Serbinë për krimet e kryera në Kosovë? Simbas ligjeve ndërkombëtare ( për rastin) thuhet se “Për t’u paditur Serbia në çfarëdo gjykate ndërkombëtare, atë mund ta bëjnë vetëm qytetarët e Kosovës si individë, por jo shteti dhe institucionet e Kosovës (ngase Kosova nuk është i pranuar në shumë mekanizma ndërkombëtare). Ju vetë a jeni në gjendje dhe gatëshëm për ta paditur Serbinë për krimet kundër njerëzimit ?
Së fundi do të i përgjigjem shumë shkurt kësaj pyetje : Dhe e gjithë kjo gjëndje më kujton atë proverbin e njohur kinez “Kur mungon luani , majmuni bëhet mbret”
Ps: Sipas të dhënave nga të gjitha komunat e vendit, vetëm për statusin e veteranit të UCK-së kanë aplikuar mbi 50 mijë persona, mbi 4 mijë për statusin e invalidit dhe mbi 2 mijë familjarë kanë aplikuar për njohjen e statusit të familjeve të dëshmorit. Megjithatë Çeku ka thënë se keto të dhëna nuk janë përfundimtare sepse ka mbetur edhe një numër i madh aplikacionesh të pa dorëzuara. Ndërkohë, thuhet se afati për dorëzimin e tyre ishte shtyrë deri me 15 mars 2015.