s p – Page 146 – Dielli

George Scriven dhe shkrimet e tij mbi Shqipërinë dhe Shqiptarët

September 28, 2025 by s p

George Scriven dhe Shkrimet e Tij mbi Shqipërinë dhe Shqiptarët

NGA NDREK GJINI

MA, University of Galway, Ireland

George Percival Scriven (1854-1940), ishte një nga oficerët më të shquar të ushtrisë amerikane. Ai la gjurmë të veçanta në historinë ushtarake dhe diplomatike të fillimit të shekullit XX.

Megjithatë, për shqiptarët dhe studiuesit e Ballkanit, trashëgimia e tij më e çmuar nuk janë vetëm arritjet në fushën e aviacionit dhe karriera ushtarake, por janë shkrimet e tij mbi Shqipërinë dhe shqiptarët.

Përmes këtyre shkrimeve, ai bëhet jo vetëm një dëshmitar i kohës, por edhe një avokat i heshtur i së drejtës së shqiptarëve për pavarësi.

Shqipëria në vepra dhe vëzhgime të dorës së parë

Scriven u gjend në një pozitë të privilegjuar gjatë Luftës së Parë Botërore. Si atashe ushtarak i Shteteve të Bashkuara në Romë, ai kishte akses të drejtpërdrejtë në zhvillimet ushtarake të Italisë dhe aleatëve të saj në Ballkan.

Shqipëria, e pushtuar e ndarë mes forcave të huaja, ishte një nga pikat më delikate të rajonit. Prej vëzhgimeve të tij lindën disa artikuj shumë të rëndësishëm që ruajnë edhe sot një vlerë të veçantë historike dhe letrare.

Artikulli i parë madhor i tij mbi Shqipërinë, “Vëzhgimet e fundit në Shqipëri”, u botua në gusht 1918 në National Geographic. Ky ishte një ese e gjerë, e shoqëruar me ilustrime rrëfime, që solli për lexuesit amerikanë peizazhet, popullin dhe realitetet e Shqipërisë së kohës së luftës.

Në një kohë kur imazhi i Shqipërisë ishte i mjegulluar ose i shtrembëruar në shtypin ndërkombëtar, Scriven nxori në pah dinjitetin dhe forcën jetike të këtij kombi të vogël. Qasje e tij nuk ishte thjesht ushtarake; ai shkroi me ndjeshmëri të veçantë njerëzore dhe me realitet e dashuri për fatin e shqiptarëve nën pushtim dhe për aspiratat e tyre për liri.

Pas mbarimit të luftës, artikulli “Zgjimi i Shqipërisë”, botuar në Geographical Review në 1919, dha një panoramë më analitike mbi gjendjen e vendit. Scriven e pa Shqipërinë si një komb në zgjim, midis presioneve të jashtme dhe një energjie të brendshme për të ndërtuar shtetin modern.

Ai analizoi me kthjelltësi sfidat politike dhe diplomatike që mbështillnin të ardhmen e vendit, duke theksuar se shqiptarët kishin aftësinë dhe të drejtën për të qenë zotë të fateve të tyre. Ky tekst është cituar gjerësisht nga studiues më vonë, për shkak se përfaqëson një prej vlerësimeve më të sakta dhe të ndershme të autorëve amerikanë për nacionalizmin shqiptar në periudhën pas luftës.

Shkrimet e tij nuk u ndalën këtu. Në mars të vitit 1920, në North American Review, ai botoi artikullin “E ardhmja e Shqipërisë”. Në këtë shkrim, ndryshe nga natyra më përshkruese e teksteve të tjera, Scriven u shfaq hapur si avokat i çështjes shqiptare.

Ai argumentonte se Shqipëria nuk “kishte nevojë për padron”, por meritonte të ekzistonte si shtet i pavarur. Ky artikull botohej pikërisht kur në Paris fuqitë e mëdha diskutonin ndarjen ose protektoratin mbi Shqipërinë. Zëri i Scriven, i mbështetur në reputacionin e tij ushtarak, përforconte përpjekjet e delegacioneve shqiptare dhe të Federatës Panshqiptare “Vatra” në SHBA për të fituar mbështetjen ndërkombëtare.

Një vit më vonë, në mars 1921, ai botoi studimin “Disa rrugë të Shqipërisë dhe një rivierë e harruar”, përsëri në Geographical Review. Ky artikull fliste për rrjetin rrugor, bregdetin shqiptar dhe rolin strategjik të tyre.

Për Scriven, infrastruktura shqiptare nuk ishte vetëm çështje zhvillimi ekonomik, por edhe siguri rajonale. Ai shihte qartë se kushdo që kontrollonte rrugët dhe portet shqiptare do të kishte një rol vendimtar në Adriatik dhe në ekuilibrat e Ballkanit.

Perspektiva e Scriven mbi shqiptarët dhe nacionalizmin

Në shkrimet e tij vërehet një dallim i qartë nga shumë vëzhgues të tjerë të kohës. Ndërsa shumë diplomatë dhe ushtarakë perëndimorë shihnin nacionalizmat ballkanike si burim kaosi, Scriven tregonte mirëkuptim dhe simpati për aspiratat shqiptare. Ai nuk i konsideronte ato thjesht një pjesë të politikës së Fuqive të Mëdha, por një forcë të natyrshme të zhvillimit historik të rajonit. Për të, pavarësia shqiptare ishte jo vetëm një e drejtë morale e shqiptarëve, por edhe një faktor i rëndësishëm stabiliteti në Mesdheun Lindor.

Kjo qasje shpjegon edhe kontaktet e tij me përfaqësuesit shqiptarë të diasporës në SHBA dhe me Federatën Panshqiptare “Vatra”. Në dhjetor 1918, kjo shoqatë kërkoi ndërmjetësimin e tij për të siguruar ndihmë amerikane në formimin e një xhandarmërie shqiptare. Edhe pse projekti nuk u realizua, fakti që shqiptarët iu drejtuan Scriven-it tregon besimin që ata kishin tek drejtësia dhe simpatia e tij për çështjen shqiptare.

Vlera historike dhe letrare e shkrimeve shqiptare të Scriven

Shkrimet e Scriven mbi Shqipërinë dallohen për qartësi dhe saktësi, por edhe për një ton të ngrohtë që i shmanget paragjykimeve. Si ushtarak, ai kishte syrin e stërvitur për të dalluar rëndësinë strategjike të territorit, portet e Vlorës apo rrjetin e rrugëve që lidhin brigjet me brendinë territorial të Shqipërisë. Por, si vëzhgues me shpirt të pastër e dije të gjëra, ai shkruante saktë dhe shprehte vlerësim të lartë për peizazhin dhe jetën shqiptare në shkrimet e tij të botuara në shtypin perëndimor.

Më e rëndësishmja, Scriven u bë një nga figurat që ndikuan drejtpërdrejt opinionin publik amerikan mbi Shqipërinë. Artikujt e tij në revista prestigjioze u lexuan nga qarqe akademike, politike dhe ushtarake në SHBA dhe Europë.

Raportet e gazetave të kohës, si “The New York Times”, cituan vëzhgimet e tij për Shqipërinë dhe rolin e ushtrisë italiane në rajon. Kjo ndihmoi që kauza shqiptare të merrte më shumë vëmendje ndërkombëtare.

Trashëgimia e Scriven

Nëse pjesa tjetër e karrierës së Scriven lidhet me telekomunikimet ushtarake dhe aviacionin, pjesa shqiptare e veprës së tij mbetet një testament i vyer për Shqipërinë dhe shqiptarët.

Ai e pa Shqipërinë si një vend që meritonte të vendoste vetë për të ardhmen e vet, e jo si një objekt pazari në duart e fuqive të mëdha.

Sot, historianët që merren me Luftën e Parë Botërore dhe historinë e nacionalizmit shqiptar, duhet t’i shohin artikujt e tij si një burim të dorës së parë. Kjo pasi këto artikuj dëshmojnë jo vetëm për vështirësitë e shqiptarëve gjatë viteve të luftës, por edhe për mbështetjen që gjeti Shqipëria tek personalitete të ndershme e të respektuara në Perëndim.

Në këtë kuptim, Scriven nuk ishte thjesht një oficer amerikan i shquar. Ai ishte gjithashtu një ndër zërat e huaj të parë që artikuloi qartë se Shqipëria kishte të drejtë të ekzistonte si shtet i pavarur, duke e quajtur atë një “vend të çudirave” që nuk duhej vënë nën sundimin e askujt.

Ky mesazh, i ardhur nga faqet e revistave amerikane, i dha kombit shqiptar një aleat të çmuar në një nga momentet më të rrezikshme të historisë së tij moderne.

Studentë dhe pedagogë shqiptarë nga Fakulteti i Mjekësisë Dentare, pjesë e programit “Biomaterials and 3D Printing for Therapeutical Applications”, organizuar nga Prof. Bruna Sinjari dhe Universiteti “Gabriele d’Annunzio”, Chieti-Pescara

September 28, 2025 by s p

Në datat 08 -13 shtator 2025, në Universitetin “Gabriele d’Annunzio” Chieti Pescara, u zhvillua një program trajnimi mjaft interesant, “Biomaterials and 3D Printing for Therapeutical Applications”. Ky program u ideua dhe u organizua në mënyrë perfekte nga Prof. Bruna Sinjari, koordinatore dhe përgjegjëse e këtij aktiviteti. Aktualisht Prof. Bruna Sinjari është e deleguara e Rektorit e këtij universiteti për marrëdhëniet me universitetet e Ballkanit. Prej vitesh ajo ka dhënë një kontribut të spikatur në bashkëpunimin aktiv, të suksesshëm dhe të gjithanshëm ndërmjet Universitetit “Gabriele d’Annunzio” Chieti-Pesacara dhe Fakultetit të Mjekësisë Dentare.
Ky aktivitet një javor mblodhi së bashku akademikë të spikatur të Universitetit të Chietit, me profesorë dhe studentë të universiteteve ndërkombëtare, si Irlanda, Hollanda, Spanja, Greqia, Lituania, Rumania, Moldavia, Polonia, etj. Në të patën mundësinë të marrin pjesë studentë dhe pedagogë nga Fakulteti i Mjekësisë Dentare, UMT.

Ky program nuk ishte thjesht një aktivitet akademik, por një eksperiencë e plotë shkencore, profesionale dhe kulturore, që la gjurmë të thella tek të gjithë pjesëmarrësit.
Leksionet e mbajtura nga akademikë me përvojë, prezantimet e detajuara dhe sesionet praktike mbi aparaturat dhe teknologjitë më të fundit dixhitale dhe mbi biomaterialet, u pritën me shumë interes nga pjesëmarrësit, si një mundësi për të thelluar dijet, duke mësuar teknika të reja dhe duke kuptuar më qartë perspektivat që ofron kjo fushë për të ardhmen e stomatologjisë dhe të mjekësisë.

Gjatë gjashtë ditëve të larmishme, niveli i lartë shkencor i prezantimeve të profesorëve, u ndërthur me organizimin e përkryer të pjesës sociale dhe kulturale, ku studentët dhe pedagogët u njohën me natyrën mbresëlënëse, me historinë e vendit, si dhe shijuan aktivitetet sportive dhe turet çiklistike, karakteristikë e zonave të Peskarës. Atmosfera e ngrohtë dhe miqësore e krijuar ndikoi në forcimin e lidhjeve mes pjesëmarrësve, duke e kthyer këtë trajnim në një eksperiencë gjithëpërfshirëse, jo vetëm si një mundësi për të fituar njohuri të reja, por edhe për të ndërtuar ura bashkëpunimi mes universiteteve, për të forcuar marrëdhëniet akademike ndërkombëtare dhe për të krijuar një frymë të re bashkëpunimi që do të ketë ndikim afatgjatë.

Ky aktivitet mbetet një përvojë e paharrueshme që do të shërbejë si frymëzim dhe motivim për zhvillimin e mëtejshëm akademik dhe profesional të të gjithë studentëve dhe pedagogëve pjesëmarrës.

Falenderimet tona më të ngrohta shkojnë për Prof. Bruna Sinjarin dhe ekipin që ajo ka krijuar, si dhe për stafin mbështetës, të cilët me profesionalizëm, përgjegjshmëri, korrektesë, mikpritje dhe respekt në çdo detaj, arritën të realizojnë një aktivitet të nivelit më të lartë, duke dëshmuar një shembull të shkëlqyer të vlerave të larta akademike dhe njerëzore.

Presidenti i Shqipërisë në Shkollën e Trashëgimisë Shqipe “Children of the Eagle” në New York: një ditë e mbushur me krenari dhe emocion

September 28, 2025 by s p

Nga Drita Gjongecaj

NY, 27 shtator, 2025/

Një ditë e veçantë dhe plot emocion u shënua në historinë e komunitetit shqiptar në Bronx, sot kur Presidenti i Republikës së Shqipërisë, SH. T. Z. Bajram Begaj zhvilloi një vizitë zyrtare në Shkollën Shqipe “Children of the Eagle” në Neë York. Kjo vizitë solli momente të paharruara dhe krenari e emocion për nxënësit, prindërit dhe mësuesit.

Presidenti shoqërohej nga Zonja e Parë, Armanda Begaj, nga Ambasadorja e Shqipërisë në OKB, Suela Janina dhe Ambasadori i Shqipërisë në SHBA, Ervin Bushati. Në këtë veprimtari mori pjesë edhe drejtoresha e shkollës publike PS 108, znj. Stefania Cedrola Mustafa, e cila vlerësoi punën e veçantë të shkollës shqipe dhe inkurajoi nxënësit që të vazhdojnë të ndjekin programin si një rrugë për ruajtjen e identitetit dhe trashëgimisë së tyre kulturore.

Aktiviteti nisi me këndimin e Himnit Kombëtar, duke i dhënë veprimtarisë solemnitetin që meritonte.

Presidenti përshëndeti pjesëmarrësit, duke vlerësuar punën e palodhur të shkollës dhe rëndësinë që ka të mësuarit e gjuhës shqipe dhe ruajtja e kulturës kombëtare. Ai falenderoi mësuesit, familjarët, vetë nxënësit, si dhe drejtuesen e shkollës.

“Dua me këtë rast të falenderoj në mënyrë të vecantë zonjën Drita Gjongecaj për përkushtimin e palodhur, vizionin dhe lidershipin e saj. Falë saj dhe punës së kolegëve, por kuptohet edhe ju si familjarë, kjo shkollë është një shembull dhe një tempull i identitetit shqiptar këtu në zemër të Nju Jorkut.”

Më tej, Presidenti vazhdoi:

“Kur fëmijët tanë flasin shqip, ata nuk mësojnë vetëm gjuhën po mësojnë një pjesë të një populli që ka mbijetuar falë dashurisë ndaj atdheut, falë kulturës së tyre.

Të dashur fëmijë, ju jeni fëmijët e shqiponjës. Kudo që jeta do t’u cojë, mos harroni se shqiponjat fluturojnë shumë, shumë lart por shqiponja kurrë nuk e harron ku e ka folenë. Dhe ju sot jeni ata të cilët do të keni dy kultura, dy gjuhë dhe dy atdhe, Shqipërinë dhe Amerikën. Kjo është forca juaj për të ardhmen, kjo është pasuria juaj më e madhe dhe do t’u hapë dyert kudo në jetë.

Ju falenderoj shumë nga zemra që mbani gjallë gjuhën, traditat dhe vlerat tona. Uroj që kjo shkollë me dashurinë e përkushtimin e këtyre mësuesve, me dashurinë dhe përkushtimin tuaj si prindër do të vazhdojë të rritet, të frymëzojë dhe të udhëheqë jo vetëm këtë brez kaq të mirë që mëson por shumë e shumë breza të tjerë të cilët do të jetojnë në NY e më gjerë.”

Fjalën e Tij, Presidenti e mbylli duke vecuar me entuziazëm moton e Shkollës së Trashëgimisë Shqipe “Children of the Eagle”, moto të cilën kjo shkollë e mban si një mesazh të fuqishëm për gjeneratat e reja:

Shqip do flas e shqip do shkruaj,

Edhe pse jam ne dhe të huaj,

Gjuhë të nënës shqipen e kam,

Jam krenar që shqiptar jam!

Me interes e dashamirësi u prit edhe fjala e drejtoreshës së shkollës publike, Stefania Mustafa. Ndër të tjera, ajo tha: “Ky program është më shumë sesa mësimet që zhvillohen në fundjavë. Ky është një urë midis brezave, festim i trashëgimisë dhe një mundësi për nxënësit tanë që të përqafojnë gjuhën, traditën dhe vlerat e Shqipërisë ndërsa rriten këtu në qytetin e Nju Jorkut. Duke mësuar këngë, valle, histori dhe letërsi, fëmijët tanë jo vetëm që forcojnë kulturën e tyre shqipe, por edhe pasurojnë strukturën e larmishme të të gjithë komunitetit tonë shkollor.”

Ndërkohë, znj. Drita Gjongecaj, themeluese dhe drejtore e Shkollës “Children of the Eagle”, njëkohësisht zv/drejtore në një nga shkollat publike amerikane në NY, shprehu vlerësimin për vizitën e Presidentit dhe risolli në vemendjen e të pranishmve dy arritjet historike të muajve të fundit:

“Do të doja të rikujtoja vetëm dy arritje historike të komunitetit shqiptar në lidhje me gjuhën shqipe këtë vit. Kjo jo vetëm si iniciatore dhe hartusese e propozimit për programin dygjuhësor (Dual Language) por edhe për faktin se të dy këto arritje shënuan institucionalizimin e shqipes në metropolin e madh, duke i dhënë asaj vendin e respektuar në një sistem prej rreth 1 milion studentësh të arsimit parauniversitar.

Njëra arritje është hapja e klasës dygjuhësore shqip-anglisht për herë të parë jo vetëm në NY por edhe në botën mbarë në modelin e dyanshëm të mësimit të gjuhës. Natyrisht qëllimi dhe puna do të përqëndrohen në shtrirjen e programit në shkolla dhe lagje (boroughs) të tjera në Qytetin gjigand të Nju Jorkut.

Arritja e dytë, në rrang më të gjerë se sa programet shkollore, është ajo që gjuha shqipe është miratuar si gjuhë zyrtare e komunikimeve të Bordit Arsimor të Shkollave Publike në NY.”

Znj. Gjongecaj e mbylli fjalën e saj me premtimin se puna e pandërprerë dhe e përkushtuar e mësuesve të Shkollës së Trashëgimisë Shqipe “Children of the Eagle” do bëjë të mundur që këta nxënës të jenë ambasadorë të vendit tonë kudo që shkelin. Për më tepër, me zotërimin e dy gjuhëve dhe formimin si qytetarë globalë, ata do mund të përfaqësojnë vendin e prejardhjes edhe jashtë Amerikës dhe pse jo, në rolin e mirëfilltë të Ambasadorit në Amerikë, Evropë apo diku tjetër.”

Një grup nxënësish përshëndetën dhe falënderuan Presidentin për vizitën dhe librat e dhuruar, duke treguar me fjalë të thjeshta pse ata duan të mësojnë shqip. Programi u pasurua me recitime nga nxënësit Niko, Fatjon dhe Joana ndërsa fëmijët valëvitnin flamujt e vegjël kuqezi.

Me një gjest simbolik, Presidentit iu dhurua bluza e shkollës me emrat e të gjithë nxënësve. Në një atmosferë të ngrohtë e të afërt, Ai u ul mes fëmijëve, bëri fotografi me ta dhe i përgëzoi për dëshirën dhe përpjekjet që tregojnë në mësimin e gjuhës së prejardhjes. Rradhët e gjata të prindërve dhe fëmijëve për të fiksuar një kujtim pranë Presidentit treguan emocionin dhe rëndësinë e këtij takimi të ngrohtë.

Kjo vizitë do të mbetet gjatë në kujtesën e komunitetit shqiptar në Bronx, si një dëshmi e lidhjes së fortë mes Shqipërisë dhe bijve të saj në mërgatë, por edhe si një shtysë e re për fëmijët që të rriten krenarë për origjinën e tyre dhe të formohen si qytetarë globalë, të gatshëm të kontribuojnë si në vendin ku jetojnë, ashtu edhe në atdheun e tyre.

Besa Tafilaj Pinchotti në listën prestigjioze “The Mighty 25”, Zëri i fuqishëm i familjeve ushtarake amerikane

September 28, 2025 by s p

Nga Adem Lushaj/

Në mesin e emrave të shquar që formësojnë të ardhmen e komunitetit ushtarak dhe atij të veteranëve në Shtetet e Bashkuara, këtë vit është renditur edhe një shqiptare me rrënjë të thella në Kosovë – Besa Tafilaj Pinchotti. Në Konferencën e Influencuesve Ushtarakë (MIC), të mbajtur në Atlanta, Georgia, ajo u nderua si pjesë e klasës 2025 të listës vjetore “The Mighty 25” – një përzgjedhje që nderon liderët të cilët, me vizionin, guximin dhe ndikimin e tyre, i japin formë një komuniteti që ka dhënë aq shumë për lirinë dhe paqen botërore.

Ky nderim e vendos emrin e saj përkrah personaliteteve të shquara si senatorja Elizabeth Dole, ish-presidenti George W. Bush dhe Princi Harry – një dëshmi e peshës që zëri dhe puna e saj kanë sot në mbrojtjen e të drejtave dhe mirëqenies së familjeve ushtarake.

Historia e Besës është e mbushur me sakrifica dhe frymëzim. Ajo lindi e u rrit në një familje shqiptare dhe patriotike nga Kosova, ku lufta mori jetë njerëzish të dashur dhe detyroi shumë të tjerë të linin shtëpitë. Frymëzimin dhe ndjenjat e para të patriotizmit për popullin amerikan dhe atë shqiptar – veçanërisht për Kosovën – ajo i mori nga babai i saj, z. Ramiz Tafilaj. Në ato vite të errëta për Kosovën, ndërhyrja e forcave amerikane jo vetëm që solli shpresë për popullin shqiptar, por ndezi në zemrën e saj një respekt të thellë për ushtarakët që shërbenin larg shtëpisë.

Më vonë, si gazetare televizive, ajo raportoi nga kampi amerikan Bondsteel në Kosovë. Aty, për herë të parë, u përball me historitë njerëzore të ushtarakëve. “Ata nuk donin të flisnin për misionin,” kujton ajo me emocion. “Ata flisnin për ditëlindjet e humbura, për garat sportive të fëmijëve që nuk mund t’i ndiqnin. Atëherë kuptova – historia e vërtetë ishin familjet.”

Ky moment u bë busull për jetën e saj. Pas martesës me një marins amerikan dhe përjetimit të drejtpërdrejtë të sfidave të jetës ushtarake, ajo la pas karrierën në sektorin korporativ për t’iu përkushtuar misionit të madh: mbrojtjes dhe fuqizimit të familjeve ushtarake përmes Shoqatës Kombëtare të Familjeve Ushtarake (NMFA).

Që prej vitit 2013, kur Besa iu bashkua NMFA-së, dhe veçanërisht që nga viti 2021 kur mori drejtimin ekzekutiv, ajo ka transformuar këtë organizatë me traditë 55-vjeçare. Ajo ka zgjeruar programet për fëmijët dhe adoleshentët, ka investuar miliona dollarë në bursa për bashkëshortët e ushtarakëve dhe ka ngritur në nivel kombëtar debatin për cilësinë e jetës së këtyre familjeve.

Vetëm disa nga arritjet e saj përfshijnë:

• Zgjerimin e kampeve “Operation Purple” dhe përfshirjen e programit Bloom: Empowering the Military Teen, duke krijuar hapësira të sigurta dhe edukative për fëmijët e ushtarakëve.

• Dhënien e mbi 10 milionë dollarëve në bursa për bashkëshortët e ushtarakëve që ndjekin rrugën e arsimit dhe karrierës.

• Angazhimin e saj si dëshmitare dhe këshilltare pranë politikëbërësve, duke trajtuar tema jetike si kujdesi për fëmijët, shëndetësia dhe mbështetja psiko-sociale.

Besën tashmë e njeh i gjithë kombi amerikan, por edhe shqiptarët anembanë. Ajo ka qenë e pranishme në platformat më të mëdha mediatike si CNN, CBS, NBC, NPR dhe Military Times. Në vitin 2022, ajo iu drejtua audiencës së zgjedhur të First Lady’s Luncheon, krijoi një partneritet me Congressional Club dhe u nderua në nivel ndërkombëtar për avokimin e saj.

Me pasionin për të ngritur lart zërat e familjeve, bashkëshortëve dhe fëmijëve të ushtarakëve, Besa kthen përvojën e jetuar nga lufta në Kosovë në zgjidhje konkrete. Ajo është po aq e fuqishme duke dëshmuar në Kongres, sa edhe kur ulet pranë një nëne ushtarake në kampet verore të NMFA-së. Për të, çdo histori individuale është një gur i çmuar në ndërtimin e një vizioni të madh.

Përfshirja e Besës në listën prestigjioze “The Mighty 25” nuk është vetëm një nder personal. Ajo është një kujtesë e fuqishme për sakrificat e shumta e shpesh të padukshme të familjeve ushtarake. Është një homazh për nënat që rrisin fëmijët vetëm, për bashkëshortët që sakrifikojnë karrierat, për fëmijët që rriten me mungesën e një prindi.

Për komunitetin shqiptar në SHBA dhe Kosovë, ky vlerësim është gjithashtu një krenari e madhe kombëtare. Ai tregon se bijat dhe bijtë e kësaj toke, edhe pse larg atdheut, po lënë gjurmë të thella në shoqërinë amerikane dhe botërore.

Besa Tafilaj Pinchotti është më shumë se një emër në një listë. Ajo është një shembull se si dhimbja mund të kthehet në forcë, si kujtesa mund të bëhet vizion dhe si një zë i vetëm mund të ngrejë në këmbë mijëra të tjerë.

SHQIPTARËT E AMERIKËS NDERUAN VEPRËN E JOE DIOGUARDIT E SHIRLEY CLOYES DIOGUARDIT NË SHËRBIM TË ÇËSHTJES SHQIPTARE NË SHTETET E BASHKUARA TË AMERIKËS

September 28, 2025 by s p

Sokol Paja/

Yonkers, New York, 27 Shtator 2025 – Shqiptarët e Amerikës të kryesuar nga Liga Qytetare Shqiptaro – Amerikane në bashkëpunim dhe mbështetje nga organizat e shoqatat shqiptare në Amerikë nderuan në një ceremoni festive ekskluzive kontributin e Joe Dioguardit e Shirley Dioguardit në shërbim të çështjes kombëtare shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Presidenti i Ligës Qytetare Shqiptaro – Amerikane Joseph J. DioGuardi ka punuar intensivisht për çështjen kombëtare shqiptare në Uashington që nga viti 1989, shoqëruar ngushtë nga Shirley Cloyes DioGuardi, këshilltare për çështjet e Ballkanit. Në përkujdesin e veçantë të Agim Aliçkajt, Behlul Gashit, Ismer Mjekut dhe ekipit mbështetës, nderimi për ikonat e kauzës shqiptare erdhi në festën e ditëlindjes së tyre të 75-të e 85-të, mes shqiptarëve, popullit që mbrojtën me çdo kusht interesat dhe lirinë e tyre. Pas këndimit nga Merita Halili të hymneve kombëtare të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Shqipërisë e Kosovës, u shfaq për të pranishmit dokumentari “Një jetë kushtuar lirisë” në nderim të historisë dhe veprimtarisë së Ligës Qytetare Shqiptaro – Amerikane. Dokumentari kishte në qendër veprimtarinë e Joe e Shirley Dioguardit në institucionet amerikane në shërbim të çështjes shqiptare, ku në qendër ishin përpjekjet për lirinë e Kosovës përballë regjimit gjenocidal të Millosheviçit.

z.Agim Aliçkaj në fjalën e tij veçoi kontributin e ikonave kombëtare Dioguardi në mbrojtje të të drejtave të shqiptarëve në Shqipëri, Kosovë e trojet etnike.

Kryeministri i Republikës së Kosovës z.Albin Kurti në fjalën e tij vlerësoi punën, përkushtimin, vizionin, lidershipin dhe përpjekjet e Dioguardëve për të sjellë zërin shqiptar në institucionet amerikane. Ai veçoi kontributin e Joe e Shirley Dioguardit në lobimin e tyre pranë Presidentit Klinton e Bush për çlirimin dhe pavarësinë e Kosovës. Kurti përkujtoi me nderim të veçantë vëllezërit: Agron, Mehmet dhe Ylli Bytyqi e Batalionin “Atlantiku”. “Ju do jeni përherë pjesë e historisë dhe të ardhmes sonë” tha kryeministri Kurti teksa i dhuroi Joe Dioguardit një helmetë ilire punuar në filigram dhe librin për Skënderbeun, ndërsa Shirley Dioguardit një punim në filigram të gastronomisë punuar prej mjeshtrëve të Kosovës.

Shirley Dioguardi në fjalën e saj vlerësoi dhe falënderoi punën e bordit të Ligës Qytetare Shqiptaro – Amerikane në mbështetje të kauzës shqiptare. Joe Dioguardi në fjalën e tij prezantoi librin kushtuar veprimtarisë së shkëlqyer të Ligës Qytetare Shqiptaro- Amerikane në shërbim të çështjes shqiptare. Z.Christopher Hyland në fjalën e tij vlerësoi punën e Dioguardëve në Senatin e Kongresin Amerikan për të çuar përpara çështjen e Kosovës. Z.Edward Cox në fjalën e tij theksoi dedikimin, integritetin e pasionin me të cilin e ka shoqëruar gjithmonë kampionin Dioguardi në arritjet e tij për kauzën e lirisë së Kosovës. Fjalime emocionuese mbajtën në takim z.Vedat Gashi, z.David Tubiolo e Diamant Hysenaj në vlerësim të figurës së çmuar të Joe Dioguardit e Shirley Dioguardit.

Kryetari i Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha i emocionuar në fjalën e tij propozoi që emrat e

Joe and Shirley Dioguardi të ndryshohen në “Kosova” dhe “Shqipëria” në nderim e vlerësim të punës së shkëlqyer për çështjen kombëtare shqiptare, Shqipërinë e Kosovën në veçanti. Dr. Berisha i quajti Dioguardët patriotë të shkëlqyer dhe qënie njerëzore të mrekullueshme që punuan mbi 36 vjet për çështjen kombëtare. Dr. Berisha falënderoi përzemërsisht kryeministrin Albin Kurti që u bë pjesë e nderimit për të festuar ditëlindjen e kontributorëve e miqve të shkëlqyer të kombit shqiptar. Në fund të takimit folën dhe përfaqësues nga Shoqata “Mërgata Shqiptare”, Marko Kepi nga “Rrënjët Shqiptare” dhe “Komuniteti Shqiptar i Teksasit” të cilët vlerësuan dhe çmuan punën atdhetare të Dioguardëve.

Një festë e shkëlqyer nderimi e mirënjohjeje nga shqiptarët e Amerikës për Joe Dioguardin e Shirley Dioguardin, dy emra të ndritur të historisë kombëtare në shërbim të çështjes shqiptare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.