Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

KUSHTRIMI I TE PAREVE

by

NGA HEKTOR ZOTAJ*/
Te flasesh e shkruash per Kombin nuk eshte kurre vone, e kurre teper. Manifestimet enveriste, nderimi me grusht, demonstrimi me portretin e Enverit, pjesmarrja e qeveris dhe parlamentareve enverist ne keto manifestime, dekorimi I pjestareve te nomenklatures , dhe thirrja per njohjen e figures se Enver Hoxhes ketu ne Amerike eshte “PIKE REFERIMI PER KOMBIN”.
Fryhet “Cari i Kuq i Kremlinit”, trimerohen enveristet ne Shqiperi. Nderimi me grusht – me pese gishtat te mbledhur – eshte simboli i “Manifestit Komunist’” I Marksit, per Bashkimin e Proletariatit te pese kontinenteve, per permbysjen me gjak te kapitalizmit botetror, e ne radh te pare te kaptalizmit amerikan,si shteti me i madh kapitalist i botes.
Kur komunizmi boteror e ka harruar , apo hequr kete symbol pas deshtimit te sistemit socjalist – pas “SHEMBJES KOMUNIZMIT”, enveristet ne pushtet kercenojne boten per “Revolucionin Final”. Sa qesharak, aq e dhe te mjere jane.
Po ashtu 70 vjetori “ clirimit “ te Tiranes, me portretin e Enver Hoxhes nuk eshte festim, eshte manifestim i forces, manifestimi enverist per pushtimin komunist te kryeqytetit pas terheqjes kapitulluese te ushtris naziste.
Ne kete pushtim u vrane me shume shqipetare nga komunizmi se sa nga fashizmi e nazizmi te marre se bashku.
Sipas statistikave te Ministrise Mbrojtjese-(Botimi 2013 ne librin –“Deshmoret e Atdheut”) :
7 Prill 1939 – 31 Dhjetor 1944 —————- 6790 – Te vrare nga fashizmi e nazizmi
Masakrat qe beri komunizmi ne Shqiperi ne periudhen e paqes:
1 Janar 1945 deri ne shembjen e komunimit—-6904 – te vrare nga komunizmi-nga te cilet- 450 gra.
Te denuar politik ne burgje—————————21948- nga te cilet gra- 7360
Te internuar politik ————————————-49009- nga te cilet pleq, dhe femije- 10792
Te ekzekutuar pa varre ——————————–4500 persona

Kjo masaker u be nga Enver Hoxha e klika rreth tij qe krijuan emisaret e komunizmit jugosllav ne Shqiperi, e sot behet thirrja ta njohim figuen e tij sepse, “ka mbajtur peshe ne luften e dyte boterore te njohur edhe nga aleatet”
Ai kurre nuk qe figure per populllin, ai qe vet frika per popullin. Nuk qe figure per aleatet. Aleatet dhe pjesa me e civilizuar e njerezimite e quajti sistemin e tij, si komunizmin me ekstrem ne gjithe gjinine komuniste. Per me teper edhe vet komunizmi e flaku tej si limon te shtrydhur, I mbetur i izoluar nga e gjithe bota duke e shpure Shqiperin ne nje planet tjeter-“JASHTE GJINISE NJEREZORE”.
Jane dokumenta per figuren e tij te rreme, figuren e tij fallco te pregatitur dhe te sajuar me shume kujdes nga armiqte shekullore te kombit Shqipetar nga sllavizmi (fotografija me Miladin Popovicin)
Ne librin “ The Albanians” shkruar nga analistja britanike Miranda Vickers (publikuar me 1999 ne New York) eshte deklarata e Dizdarevich ( njeri prej dy te derguarve jugosllav ne Plenumin e Beratitt ) dhene ne intevisten e tij ne vitin 1980 . Sipas Dizdarevich: “Enver was an opportunist who liked shifting responsibility onto others. It was Yougosllav mission in 1944 that saved Hoxha been dismissed “(The Albanians faqe 158).
Kete pregatitje te figures tij e deklaron Enver Hoxha vete ne raportin e tij zyrtar, i plotesuar dhe me diskutimin e tij te shkruar e mbajtur para byros dhe komitetit qendror ne Plenumin e 2 te KQ te Partise Komuniste Shqiptare nga 23 Nendor-27 Nendor 1944 ne Berat. Ne kete mbledhje figura e tij u analizua po ashtu edhe nga grupi qendror I Paritis komuniste Shqipetare. Aty paraqitet shume e qarte dhe e plote figura e Enver Hoxhes per periudhen e luftes 8 Nendor 1941-27 Nendor 1944.
Drejtoria e Pergjiteshme e Arkivave e Shqiperise, ruan dokumentat origjinale te raporteve dhe diskutimeve te mbajtura gjat diteve te fundit te mbarimit te luftes boterore per Shqiperine, pikerisht ne 5 ditet e fundit te “Clirimit”
Keto dokumenta jane botuar ne materjalin “ POLITIK ANTIKOMBETARE E ENVER HOXHES”-Plenumi 2-te I K.Q. te PKSH.-Botuar 1996, nga Prof. Ndreci Plasari dhe Dr. Luan Maltezi .
Raporti “ VIJA POLITIKE” – mbajtur nga Enver Hoxha dhe diskutimi mbajtur, po nga Enver Hoxha Plenumi 2-te I K.Q. te PKSH -marre nga materialet e arkivave te Shqiperise dhe botuar ne materjalin e vitit 1996 nga Prof. Ndreci Plasari dhe Dr. Luan Maltezi theksohet si vijon:
“Komiteti Qendror eshte identifikuar me Miladinin, dhe praktikisht Komitet Qendror nuk kish.adaptuam prej tyre jo vetem menyren e punes, por edhe menyren e mendimit”-(raporti Vija Politike faqe27)
“…. Une qesh pa experience dhe pa pikpamje organizative e politike te qarta…cdo gje qe thoshte Miladini, per mua qe nje gje e mire, e mbaruar.” (raporti Vija Politike faqe 153)
“- Si ube qe une qendrova prane Miladinit, kete se di. Por fakti esht qe une qendrova” (raporti Vija Politike faqe 154)
…”une mora shume nga Miladini por mora keq besimin dhe jo dashurin per shoket ”-(raporti Vija Politike faqe 155)
…”duke ndenjur me Miladinin edhe une zura te merrja zakonet e tij dhe te mendoja si ai. ( po aty ).. Erdhi puna e formimit te Shtabit te Pergjitheshem. Edhe kjo u be si punet e tjera, si ajo e Pezes. Menjehere une u bera komisar politik, por fare pak une dija per kete. Persa I perket vijes politike une mendoja si mendonte Miladini, asnje presje me teper. nuk pata asnje ngrite politike si udheheqes I parties qe ishja, te mesojae e te mendoja me te vertet si marksist po ashtu dhe te punoja”.(raporti Vija Politike faqe 156)
………..”Keshtu ne Byro te preferuarit ishim une , Baca dhe Lirija” (raporti Vija Politike faqe 159)
………..”Vija terroriste ishte me e theksuar tek Dushani (Mugosha) dhe tek Miladini. Ne kete pike une isha pasqyre e Miladinit” (raporti Vija Politike faqe 163)
Po ne kete raport kreret e Partise Komuniste ne ate Plenum shprehen keshtu rreth figures se Enver Hoxhes:
Sejfulla Malishova – “Njau ajo qe Komitet Qendror nuk ekziztonte. Komitet qendror dhe Byro ishte Miladini me 2-3 veta te shkeputur nga Komiteti Qendror, nga Byroja. (faqe 72). Keshtu ne Partine tone, po duken simptomat e degjerimit, nga nje parti politke, ne nje bande kriminelesh… Keshtu sektarizmi degjeneroi ne terror dhe terrori u be shume here krim” (faqe 128)
Nako Spiru – “Gjith puna ishte perqendruar ne duart e Miladinit, Dushanit, te Enveri e te Liris, keshtu pak nga pak me punen e Miladinit, u krijua klika e Enverit, Liris dhe Baces.” (Faqe 119). Deri dje as qe kish dale ndonje emer, sot edhe ne nje list gjellesh do gjesh emrin e Enverit….paralelisht me te ka nisur nje fushate denigrimi per te tjeret”……………..Ndjek me sy mbyllur Miladinin I cili pak nga pak perqendroi pergjegjesite ne duart e tij…….Ska bere asgje nga vetja, zbatues pa prespektive i Miladinit ….krijoje klike rreth vetes” (faqe 331)
Per figuren direkte te komandantit te pergjithshem ( E Hoxha) verteton raportin e mbajtur nga Koci Xoxe ( atehere sekretarin organizativ, figura nr 2 I PKSH)”vVija Organizative”
“- Megjithese ushtria perbehet prej nje numri derrmues fshataresh, ne gjithe ushtrine ka 14 udheheqes, fshatare e punetore, ndersa intelektualet dhe te pasur 62.(faqe 61)
“……Shoke, ne shkonim pa nje perspektiv, me syte mbyllur drejtonim gjithe kete levizje, kete ushtri e kete pushtet. Sektarizmi ( ekstremizmi) i tmerrshem mbreteronte ne rradhet tona qe ne krye e deri ne fund. Nuk mund te shkohet keshtu sepse keshtu shkohet ne rrugen e shkaterrimit.( faqe 63)
Ne kete fragment te mesiperm te raportit te Byrose Poltike , del e verteta qe: ishte tipari gjenetik per te lufutar “zaptuesin” qe e ngriti popullin ne mal, ne ushtri, ne lufte, e jo Partia, jo “Klika”. Ajo e fshehur sic ishte e manipuloi ne emrin e saj. Klika perkundrazi perjashtoi nga lufta gjysmen e popullit, qe perfshinte gjithe krahinat e veriut, forcat e Abas Kupit, Muharrem Barjaktarit e Ndreve ne Diber, Kryezive ne Gjakove e kudo ne Gegeri e ne Kosove.”Klika” filloi luften te vrasjes te nacionalizmit jo vetem ne Gegeri, por akoma me shume ne Toskeri. Kjo qe tradheti e madhe per kombin shqiptar dhe mashtrim i madh per aleatet. Fakti tjeter I te vertetes ne raportin e Byrose,- nuk ishte shtabi pergjithshem qe e bente luften, ishin “14 fshatare e 62 intelektuale e te pasur” qe e drejtuan ate lufte dhe qe “klika” e regjistruar ne emrin e saj, e pervetesuar per te marre pushtetin.
Per aleatet e medhenj te Luftes se 2te Boterore USA dhe Britanine e Madhe qe jane faktori nr 1 per fitoren e asaj lufte- ja dokumentet:
Enver Hoxha)-…”me aleatet kemi pasur nje vije te lekundshme, por me teper sektare ( ekstremiste) me qellim qe sa me shpejt ti permbysnim ata. Bile njeher morem nje vendim sektar te atille, qe ishte vendimi i Miladinit por qe e mbrojta edhe une, per te kapur Neil (Billy) Maclean ( Kryetarin e Misionit te pare ushtarak Britanik te Shqiperise) per ta burgosur per ta nxjerre perpara gjyqit ushtarak. Kur kjo nuk na doli, atehere Miladini u terhoq dhe tha sikur vendimin e kish marre vete Enveri” (faqe 163).
Perse Maklini duhej burgosur e nxjerre perpara gjyqit ushtarak? Sepse ai bashkepunonte me forcat nacionaliste qe ti pajtonte me vrasesit dhe te dyfishonte forcat shqiptare kunder nazismit. Akti me i pabese karshi aleateve ne perfundim te luftes u be fundosja ne Kanalin e Korfuzit e anijes luftarake britanike bashke megjithe ekuipazhin ushtarak, qe kish ndjekur neper dete e oqeane floten naziste , gjeti vdekjen tek Shqiperia aleate. Misjoni ushtarak britanik, qe i vetmi nga treshja e madhe (USA, Britani, B.S) perfshi dhe PK Jugosllave, qe e veshi, e mbathi, armatosi me furnizime nga ajri ushtrine NACL, e organizoi dhe e sterviti, atje ne mal (misjoni ushtarak britanik). Me vone me veprimin prej maniaku antiamerikan, anti anglosakson preu marredheniet diplomatike me USA e Britanine e Madhe, me servilizmin e tij karshi padroneve Tito e Stalin e ata vete nuk i prene asnjehere.
Klasa ben thirrje shqiptareve-amerikane qe jane betuar para flamurit per besnikeri karshi U.S.A te njohin kete armik te betuar te Amerikes.
Ai shpalli armiq gjithe shqiptaret qe ishin jashte Shqiperise, imigrantet shqiptare qe nga fillimet e viteve 1900 ne Amerike e kudo ne bote, shpalli te padeshiruar shqiptaret ne trevat tona kombetare ne ish Jugosllavi, duke prere per 40-50 vjet marredheniet familjare nderkufitare shqiptare. Mjere ai shqiptar e qe kishte njeri jashte shtetit.
Po ne ato dite te mbarimit te luftes, po ne ate mbledhje madhore te tyre u pregatit akti me I turpshem e me makaber per mashtrimin e popullit shqiptar, akti qe e futi ate ne zgjedhen e klikes per 47 vjet

Sipas dokumenti Nr 52-te “arshives “ D eklarata e Keshillit Antifashist Nacional Clirimtar Per Te Drejtat E Qytetareve me 23 Nendor 1944.( nga materiali “ POLITIK ANTIKOMBETARE E ENVER HOXHES”-Plenumi 2-te I K.Q. te PKSH.-Botuar 1996, nga Prof. Ndreci Plasari dhe Dr. Luan Maltezi) theksohet si vijon
-DEKLARATE E KESHILLIT ANTIFASHIST NACIONAL CLIRIMTAR TE SHQIPERISE MBI TE DREJTAT TE QYTETAREVE me 23 Nendor 1944 garantonte:
Lirine e fese dhe te ndergjegjes si dhe te drejtat e barabarta te te gjitheve
Lirine e mbledhjes, te fjales, te shoqerimit dhe te shtypit
Pronesine private dhe sigurine personale te qytetarit si dhe lirine e iniciativen private ne jeten ekonomike.
Askush nuk mund te denohet pa zhvilluar gjyq.
Ndersa mashtrimi shprehet qarte ne Kushtetuten e Republikes Popullore Socialiste te Shqiperise te vitit 1976
Disa nga nenet e kesaj kushtetute theksojne:
Neni 16 …ndalohet prona private
Neni 18 … jane prone vetem e shtetit: toka (gjithe siperfaqja tokesore e Shqiperise u be prone e shtetit)
Neni 19… Toka jepet ne perdorim shoqeror ndermarrjeve e institucioneve shoqerore, koperativave bujqesore dhe organizatave shoqerore, si dhe ne perdorim vetiak te shtetaseve
Neni 23… Jane prona vetiake te ardhurat nga puna, shtepia a banimit dhe sende te tjera qe sherbejne per plotesimin e nevojave materjale e kulturen vetiake e familjare
Neni 32 … Shteti zhvillon nje veprimtari te gjere ideollogjike kulturore per edukimin komunist te punonjesve, per formimin e njeriut te ri.
Sic dihet kushtetuta eshte ligji themelor e cdo vendi.
Ne Shqiperine enveriste te gjitha masat represive kunder popullit u ben nga viti 1945 e perfundimeve ne vitin 1967. Ndersa ligji per keto masa represive u aprovua 10 vjet me vone, ne kushtetuten e vitit e vitit 1976. A ka nenje shembull te tille ne historine e njerezimit, qe ligji te dale pas zbatimit.
Me nenin 19- Toka e Shqiperise ne fshat dhe ne qytet u be prone e e shtetit.
Fshatarit ja dha token si prone te tij ne vitin 1945 me reformen agrare ja mori e ja bashkoi te gjitha ne kooperativat bujqesore ne vitin 1956 me kolektivizimin e bujqesise. Ne vitin 1976 ja mori dhe e beri prone te shtetit.
Si ne fshat dhe ne qytet, jo vetem toka e kopeshtit, e oborit, po edhe trualli e themelit te shtepise u be i shtetit. Asnje meter katrore nuk mbeti me prone e shqiptarit. Pra shqiptari nuk kishte me toke, nuk kishte me” dhe’ “- humbi kuptimin “ atdheu” “ meme-dheu” ( dheu i babait, dheu i nenes). Asnje shtet ne bote nuk ka bere gjithe dheun e vendit prone te shtetit. Shteti armik i kosovareve, nuk ja shtetezoi token kosovarit, apo shqiptaret kudo qe ishte. Shteti grek nuk lejoji kthimin e camerve ne tokat e tyre, por kane kaluar 70 vjet e nuk ka nxjerre ligj per shtetezimin e tokave te Cameris. Ne Shqiperine dheu 28000 km u be prone e komunizmit.
Ai e beri “biografin”, kushtin absolute te jetes ne Shqiperi- e beri kusht per ekzistence. Krijoi “Kultin e biografise”, “kultin e klases”, “kultin enverist”. Kur biografia e tij e paska qene. “Zero-Zero”, sic po del nga dokumentat e ketyre viteve. Kulti klases vazhdon edhe sot ne jeten shoqerore edhe ne qeverisje
Kursin e Kongresit te 10 te nderrimit te emrit nga PPSH ne PSSH-i pagezuar “Vazhdimesia” – koseguent ne rrugen e Enverit, sot “Vazhdimesia” deklaron me mburrje e cinizem se ne periudhen e tranzicionit (1990-2014) i ka bere vendit e Shqiperise e popullit $70 miljard dem, me programin e saj te “tokes se djegur”, te vendosur qe ne vitin 1989 ne prag te renies te komunizmit. Per cdo familje te mbetur atje ne Shqiperi demi eshte mbi 200 mije dollar.
Shpalljen e ketij demi ajo e bente te tregoj forcen se eshte klasa ajo qe edhe sot sundon ne Shqiperi. Kombi regjistron e kerkon borxhin nga e njejta klase me emra te ndryshem nga klasa enveriste. Nga klasa qe edhe ne vitin 2014 nderon me grusht manifeston me portretin e Enverit, ben thirrje per njohjen e figures se tij.
Pas shembjes se komunizmit dhe hapjes dokumentave e statistikave te te gjithe perandorise komuniste, bota u njoh me krimet masive rrenqethese, me shkaterrimet ne shkalle te pallogaritshme te jeteve njerezore,fizike, shpirterore, e kufizimet e nevojave te jetes ne zgrib te ekzistences.
Bota e qyteteruar demokratike e perendimit ne forumet e saj me te larta mori vendimin “komunizem=nazisem”.
Eshte e tepert te shkruhet per krimin sadist te kryer me “klasen e permbysur”. Burgu internimi dhe familjet antikomuniste mbeten I vetmi vend ku behej liria e mendimit, liria e fjales- Aty brenda per brenda ziente, e shperthente urrejtja e perbuzja per komunizmin, per pushtetin, per enverizmin, me gjithe pasojat e renda te pesuara.
Nexhmie Hoxha ne vitet 70 ne mbledhje me grate deklaroi:- “Ne do ti ndjekim reaksjonaret ne thellesine e shtate brezave, bile do ti leme pa martuar”- Ky ishte program genetic per zhdukjen fizike te te permbysurve nga njera ane dhe “Purifikimi genetic per klasen enveriste nga ana tjeter”
Shtresa antikomuniste e munduar tej cdo kufiri e lodhur, e perkulur nga pasha e vuajtjeve, mbeti ajo q ishte, nuk e humbi shpirtin. Demin me te madh, demin me te pallogaritshem dhe te pa riparueshem enverizmi ja beri popullit, popullit te thjeshte, popullit jashte politikes, te quajtur “MASA”, mases punonjese.
Masen ajo klika, e tjetersoi me fuqin e katert te rregullave te hekurta
shkaterrim ekonomik
militarizim te jetes
shpelarje truri-mendjes
shpelarje shpirti
Shkaterrimi ekonomik u be me shtetezimin e cdo prone, familjare e aktiviteti privat ne qytet, dhe kolektivizimi i prones private ne fshat i hoqen popullit te thjeshte-bazen e jetes.
Gjithe populli i Shqiperise u be “proletar” (Sipas percaktimit te Marksit proletar=njeriu qe nuk ka asnje mjet jetese, pervec krahut te tij te punes)
Asnje vend komunist I botes nuk u be 100% proletar si Shqiperia.
Dikur ne te kaluaren fshatari I varfer lutej: “ Te dy qete dhe hostenin, lem o zot te rroj “ndersa enverizmi i rrembeu fshatarit token, qete me vone dhe Zotin – i la ne dore vetem hostenin per te jetuar. “ E shkruesit tane sot”thone “qe diktatura nuk i beri asnje te keqe fshatarit”.
Per gjithe popullin shqiptar enverizmi la vetem nje dere hapur” per jeten “borderon 15 ditore”, ne qytet e ne fshat, kudo, me nje pagese mjerane. Ne fshat, pagesa ditore mesatarisht ishte 40 lek te vjetra: vetem dy buke ne dite. Populli nga nje varferi dinjitozi qe kishte ne te kaluaren, perfundoi ne mjerim te plote. I vrau shqiptarit “nervin e punes. E beri indiferent per punen, e beri indiferent per jeten. Pikerisht kjo indiference e popullit me vite solli RRENIMIN E KOMUNIZMIT. Ekonomia mbaroi, banka kombetare mbeti bosh. Ata i shpetoi RENIA E MADHE E KOMUNIZMIT ne bote. Klasa ja dha vrapit per ne kapitalizem. Per kete varferi, ne librin “The Albanians” Vicker shkruan: faqe 204: “Those Kosovars who did visit Albania at this time, however, were shocked at the level of poverty they witnessed there”. Kur u hapen rruget e ne kaluam viset shqiptare ne very deri ne Prishtine e ne Lindje deri ne Shkup ne u tmerruam me veten tone. Ne jetuam vetem nga “borderoja mjerane” dhe po ti afroheshe shume kufirit per ne emigracion, na vriste “shteti yne” dhe na terhiqte zvarre si qen.
Natyrisht “klasa” shkonte jashte shtetit, atehere, edhe kur u happen rruget ajo shkoi ne menyre “komode”, me “dokumenta te rregullta” te Republikes Socialiste te Shqiperise, ndersa populli kapercente malet, kacavirrej ne anije, e ne gomone e humbiste jeten ne fund te detrave.
Vertet pse jo, klasa thote sot “ne kishim qene mire, por pame qe kishte edhe me mire”.Vertet klasa ishte mire edhe ne ate kohe qe populli ishte ne mjerim
Pushteti enverist, e filloi qeverisjen e popullit me triske dhe e perfundoi pas 45 vitesh me TALLON.
Militarizmi: Jeta e gjithe popullit, hyri ne komande ushtarake.
Gjithe populli proletar, ne qytet, ne fshat, kudo, ne bujqesi, ne fabrika, miniera, ndertim, ne cdo aktivitet njerezor pa perjashtim u organizua ne brigada. Aty ne brigade behej gjithe jeta. Aty behej privilegji, aty behej lufta e klasavave aty behej gjithcka. Partia e kishte popullin ne grushtin e saj, te bere zap, ne kontroll te plote fizik e psikologjik.
Shpelarja e trurit: Perpunimi psikologjik.
Per 45 vjet zgjoheshe me zerin e radios “ju flet Tirana” dhe bie ne gjume po me ate. Ne cdo brigade te Shqiperise ne pune, ne burg, ne internim dita niste me leximin e gazettes “Zeri I Popullit”. Ne dite te caktuara mesimi i veprave te sh.Enver nga Nr.1 deri ne Nr.69, e perseri nga e para.
Perpunimin me te kualifikuar te trurit e bente arti dhe letersia, qe ne forma te “qyteteruara” nuk po na ndahet edhe ketu ky jemi, ne evokim “te jetes normale”qe ne benim atje ne ate kohe”, ku edhe degjimi I ndonje stacjoni te huaj, apo komenti i ndonje “romani te huaj” mund te denohej per agjitacion e propagande me 15-20 vjet burg, aq sa ketu denohet nje krimnel qe ka marre nje jete njeriu. Shpelarje truri ne me teper se 2 gjenerata, te lindur e te rritur ne ate qe quhej “proapagande e partise” .
Shpelarje e Shpirtit. Njeriu qe beson ne Krijuesin ne Zotin nuk ka frike. Me kete besim tek Zoti kalsa e permbysur anti komuniste, e ruajti veten per 50 vjet.
Enver Hoxhen dhe klasa qe ai krijoi, mospasja e frikes e tmerronte. Me frike jetonte ai vete. Frika thone psikologet ishte elementi i pare i atij qe ben krime. Ai shikonte endrra me sy hapur sikur “do ta eliminonin me tri menyra, me arme zjarri, aksident automobilistik apo helm me veprim te ngadalte (fjala e tij ne takimin e fundit me zgjedhesit).
Kush qe mberthyer tek ekrani i TV Shqipetar ne momentin pas mbylljes arkivolit me kufomen e Enver Hoxhes ne sallen e Presidences.
Pa edhe degjoi Nexhmije Hoxhen qe pergedhelte me dore arkivolin duke thene:” mos ki frik Enver, se partine e ke lene te forte”. Sipas saj Enveri dhe I vdekur kishte frik.” Kjo frik e beri ate te shkalloi fare. Me kete frike ai filloi masakren me barbare me kleriket , qe nga koh zgjatja dhe metodat kriminale ja kaloi edhe “kryqezimit te Krishtit
Me rrevolucjoni anti- zot te vitit 1967, ai u be I pari dhe I vetmi ne perandorin komuniste e I vetmi shembell ne historin e njerezimit
Shkaterruan e u mbyllen 2169 objekte fetare
U ekzektuan 120 klerik katolik; 83 bektashi; 60 te tjere myslyman dhe 39 klerik
ortodosk
Ne kushtetuten e vitit 1976, pasi masakra kishte mbaruar u vu vetem nje rresht
Neni 37: Shteti nuk njeh as nje fe
Ne llibrin e saj”The Albanian” Vicker shkroi ne faqe 196 “ Hoxha outdid even Stalin and Mao by officially banning the practice of religieon and the sale of religious books and the icons”.
Me kete ligj ai shqiptarit, popullit te thjesht , I shpelau edhe shpirtin.
A ka ne bote qenie njerezore, mbi te cilen te jene ushtruar kater tmerre- shkaterrimi ekonomik,-militarizimi I jetes- shplarja e trurit- shpelarja e shpirtit- ne te njejten kohe, ne me shum se dy gjenerata dhe te kete rezistuar?
Ne vende te tjera te botes kane ndodhur nje e shumta dy goditje te tilla, po kurre, kurre kater menjeher si tek “shqipetari I shqiperise”
Ky qe shqipetari I shqiperise ne 22 shkurt 1991, qe me shpirt te plasur , me urrejtje, me perbuzje, nje mase njerezore prej 100 mij vetesh, I hodhi kavon e celikut monumentit te Enver Hoxhes, e perplasi n e trotuar, e theu, mori bustin e terhoqi zvarre ne drejtim te monumentit te “ ushtarit te pa njohur” , djathtas pergjate “Ruges Elbasanit”, zvarre perpara nderteses te Ambasades Amerikane te kohes Zogut, majtas ne majen e kodres , e vari ne nje trekendesh koken e tij, karshi studenteve ne greven e urise duke thirrur: ” Posht enveri, posht nexhmija , esht e jona Shqiperia’,” e duam Shqiperin si gjith Evropa”. Nje mase tjeter njerezore me me shume se 100 mij, hodhi bustet e tij, ne qytetet e Korce,Elbasan, Durres, Fier dhe ne Gjirokaster.
Ky eshte momenti me madhor I ndodhur ndonjeher ne historin e kombit shqipetar, qe me kryengritje popullore denoi me urrejtje e perbuzje diktatorin qe I kishte marre jeten, dhe e poshteroi ate, sic nuk eshte poshteruar asnje dictator tjeter ne bote. Diktatoret dhe vrasesit, sot, qyteterimi demokrarik I hedh litarin ne gryk si Sadam Hysenit, e dergon ne fund te detit si Bin Ladenin, I fut nje plumb ne koke si Muamar Kadafit.
“Vezhguesit”,” sehirxhinjt e trotuareve”, jane mjeti I neveritshem, qe klasa I perdor per te pastruar krimet e saj. Gazetari britanik Henry Carles tha: “demokracia ne Sqiperi humbi per nje grusht gjak”.Populli shqiptar nuk u muar me me te, as me klasen, iku ne punen e tij. Iku per te gjetur veten, iku me shum se nje e treta, e pa ndodhur ne asnje vend tjeter te lindjes komuniste, e pa ndothur nonjeher ne nonje vend tjeter te botes. Klasa thote:” ne vitin 2013 me zgjodhi populli”. Klasa ne te vertet zgjodhi veten. Klasa gjithnje fiton, sepse klasa eshte shume eshte “SHUMICA BOLLSHEVIKE”. Ne shembjen e komunizmit, klasa raportohej mbi 150 mije anetare partije me tesera, dhe me dosje me detyre kryesore spiunimin, per te cilin ajo ishte betuar ne momentin e pranimit komunist.
Ato jane dosjet e verteta qe mbajne te fshehte krimin, krimin enverist, me hapjen e te cilave do te zbulohet misteri komunizmit ne Shqiperi. 150 mij anetar partije jane 150 mij familje, qe llogaritet me shum se 600 mij fanatic, te cilet mbeshteten nga mbi 600 mij te tjere familjet prinderore te te dy kraheve. Kjo shifer per dy miljon shqipetar qe kane mbetur atje, perben me shume se 50% qe voton per veten e saj. Ajo ben ligjin ne vend.Klasa atje nuk paksohet, ajo kalon oqeanin per tu “ndodhur” prane diaspores e per tu kthyer perseri atje ne “ krye te detyres”. Nen kujdestarin e saj, shqiprtaret e pa vemendeshem me deshiren e natyreshme per tu grumbulluar e per te gezuar ne komunitet, festojne “1 majin ” e “ 8 marsin”, dy festat anti amerikane te komunizmit boteror, qe nuk kane te bejne me asnje fest tradicjonale ne Shqiperi. “ 1 Maji” I Stalinit , Enverit e Mao Ce Dunit, ne enciklopedin amerikane eshte shpjegohet:
“Maj Day parade and strike. In Octobre 1884, Federation of Organized Unions, unanimously set May 1, 1886. Haymarket Affair 1889- International II Paris (Internacjonalja e Dyte Komuniste), “ a grate international demonstration”, adapted May 1,1890.
“ 8 Marsi: “ The Triangle shirtwaist Factory-Manhattan. March 25,1911- ku u humben jeten 146 gra. E festuar nga Lenini si festa nderkombetare e grave’ e festuar edhe nga Mao Ce Duni qe nga viti 1922, perpara se te vinte ne pushtet, dhe e vendosur nga Enveri si fest e gruas ne Shqiperi. E asaj gruaje te mases qe librin “ The Albanian” Vicker shkruan ne faqen194:”But in reality, although they could no longer be sold as men’s property, they now became the property of the state. Women continued to work as long hours”.
Klasa dhe kasnecet e saj ose sic quhen shpesh here “shkruesit e paanshem” perpiqet te mbajne “mjegullen enveriste” tek shqiptaret kudo qe jane edhe ketu ne Amerike. Po ne e dime ti lexojme ata dhe ata e dine kete.Klasa enveriste ne pushtet pergatiti pritjen e Papes Te Shenjte me portretet e martireve te klerit katolik dhe 2 muaj me vone, po ne ate boulevard, demonstron e perulet perpara portretit te “vrasesit te atyre martireve” te nesermen vrapon perseri tek “Bunker-Art” per te denuar te adhuruarin e saj”.
Klasa ne pushtet e do me shpirt “ Carin e Kuq te Kremlinit” e komunizmin, dhe do nga halli Ameriken.Pra eshte pikerisht sherbetor i zotnive.
Klasa sot perseri fryhet me kapital
-Fryhet, nga korruspioni. Sic tha Sekretari i Shtetit J.Kerry: “ oligarket kene uzurpuar shtetin dhe po diskreditojne imazhin e demokracise”
-Fryhen nga kokaina –si Ermal Hoxha
-Fryhen nga krimi-duke ekzekutuar ne mes te publikut, ne mes te lokalit, apo “vrases” me pagese
Klasa enveriste e boshatisi Shqiperine nga kombi tani po boshatis dhe Kosoven nepermjet Thacit 1 dhe Thacit 2. Kombi eshte ne rrezik. Megjithate ai eshte ne kembe e vecanerisht ne diaspore dhe Vatra eshte gjalle si 103 vjet me pare.
Ne dy krahet e oqeanit me perpjekje te shkathta “klases” i shkon ne mendje qe me “ shumicen bolshevike” te votave te hedhe ne dore Vatren. Po kjo nuk do te ndodhe kurre, kurre. Vatra per ata do ngrije.
Pas mbarimit te luftes se dyte boterore e goditjes qe mori kombi shqiptar ne trojet e tij te ILIRISE nga shovinizmi grek ne cameri, nga komunizmi sllav ne ish-Jugosllavi dhe nga enverizmi ne Shqiperi pasha specifike e kombit tone u zhvendos perfundimisht jashte trojeve etnike
Atje ai mbeti I pa cenuar si ne vendosjet mijvjecare te arvanitasve ne Greqi, ato qindra vjecarete arbereshve ne Itali po edhe emigranteve ne azin e vogel ne Lindjen e mesme e me vone ne venjet Europijane e ne Amerike. Te dhenat e grumbulluara nga shteti komunist qe ndiente shqetesim per kombin jasht kontrollit te tij, me deshperim mesoi se raca shqipetare ne gjith vend ndodhjet e saj, kishte arrijtur shifren perfshirese 20 miljon, pra me shume se ¾ e kombit ishte jasht kontrollit komunist. Sot me emigrimet pas shembjes te komunizmit ky raport esht me I madh. Problemi esht se ky proporcjon I favorshem esht shum I shperndare dhe I pa lidhur. Ky faktor e ben Vatren ashtu si 103 vjet me pare-QENDREN E KOMBIT SHQIPETAR NE BOTE. Ajo eshte e pa prekeshme.
Sot, me krijimin e aksit komunisto- shovininist Beograd-Athine dhe me qeverisjen e keqe dhe shume te dyshimte ne dy shtetet shqiptare, segmenti I komunist eshte shtrire I plote ne te gjith gjatesin e kombit tone atje ne trevat etnike. Me perpjekjet e Rusise per nderhyrjen ne Ballkan-sic raportoi Sekretari I Shtetit John Kerry perpara Kongresit amerikan, kercenimi I kombit tone eshte present dhe alarmant.
Njerezimi ka hyre ne fazen perfundimtare te ‘zhdukjes te sundimit mbi njeriun”, qe behet direct nga komunizmi ose nga format e nxitura prej tij te fondamentalizmit fetar te te gjitha llojeve. E vetmja rruge e egzistnces njerezimit ne kete planet mbetet formula e kushtetutes amerikane: -“ NJERIU KA LINDUR I BARABARTE”, ai nuk ka lindur me “klasa” dhe as me besimin tek Zoti-te detyruar me ane te vdekjes
Autori eshte pjese e deges se VATRES ne Washington D.C.

Për çfarë tjetër mund të flasin shqiptarët?

by

Nga Ilir Levonja/
Çuditërisht Europën apo edhe kontinentin këtej, nuk i shqetëson aspak tryezat e dy qeverive shqiptare. Si ajo e para pak muajve në Prizëren. Dhe po si ajo e para pak ditëve në Tiranë. Konkretisht më 23 mars 2015. Madje me një reliev mural alla i pallatit sekretarial të Kinës së largët. Me moton …një tokë-një popull-një ëndërr. Kur kësaj radhe qeveria e Kosovës manifestohej me një Kryeministër të ri, zotin Mustafa. Por i shqetëson një bisedë pas një nominimi me titullin qytetar nderi në një qytet po shqiptar, si Ulqini i Malit të Zi. Fjala e tyre e lirë në një botë të lirë. Dhe nuk e di pse gjithkund cilësohen si deklarata. Kur ajo ishte një intervistë, një bisedë për dy njerëz që lauroheshin për paqen. Aq më tepër që njëri nga këta, Hashim Thaçi, ish komandant lufte, ish Kryeministër i Kosovës. Mund dhe ka arsye dy herë më shumë se çdo Kryeministër të dehet me lirinë e jetës. Çuditërisht nga ana tjetër nuk kuptojë as vërshimin e qortimeve që po i bëhet Kryeministrit tonë, vetëm pse foli për një ëndërr njerëzore me emrin Shqipëri. Pyetja ime është fare e thjeshtë: Për çfarë tjetër mund të flasin shqiptarët? Të përfaqësuar në dy shtete. Shqiptarë të ndarë. Për çfarë ? Mirë se i ka mbytyr urrejtja për njëri-tjetrin, grindjet, e janë plot forcë inati. Që as e respektojnë nji fije shoqi-shoqin. Për çfarë? Kur ulen e bisedojnë si burra shteti.? Si burra shtetesh. Në një muzg shqiptar në shtet të huaj. Të flasin për Tibetin, për pavarsinë e tij nga Kina.? Të flasin për afrimin e ditës së djeshme atë mes Amerikës pragmatiste dhe Kubës së rrënuar nga demagogjia e një gjenerali kufomë? I cili në moshën e tretë u kujtua t’i lejojë vetes sadisfaksionet e Amerikës. Uniformat e bejsbollit etj? Për çfarë duhet të flasin shqiptarët? Për luftën politike midis Erdoganit dhe Fetullah Gylenit? Për Isisin.? Për luftën civile të Sirisë? Për fundin pa demokracinë e ëndërruar të Pranverës Arabe? Për fatin e dëshpëruar të Greqisë me nivelin më të lartë të diskriminit rracor.? Për Serbinë që po rron me dhjamin e ish Jugosllavisë.? Për Maqedoninë që vjedh haptas kulturë e emra, statuja e heronjë sa nga Bullgaria e sa nga Greqia e sa e sa nga Shqipëria? Për kë të flasin shqiptarët? Për veten e tyre do flasin, për ëndrrat e tyre. Dhe mirë bën që folën? Detyrimet nuk janë të përjetshme, aq sa të bëhet vasal dhe i tërhequr hundësh një popull i vjetër. Çuditërisht thonë për Edi Ramën se i ka hyp vetja në qejf. Se kujton se është edhe Kryeministër i Kosovës. E quajnë nacionalist. Çuditërisht analistët e krahut të tij. Se tani u mësuam me atë avazin që opozita dhe gazaterët opozitarë, atë punë kanë. Të kundërshtojnë. Avaz modern ky i demokracisë së re. Po për kë pra duhe të flasin shqiptarët? Për gjermanët. Vetëm gjermanët kanë të drejtë të bashkohen? Shqiptarët jo.
Unë do thosha që, përpara se ta qortojmë Edi Ramën. Duke menduar se po bëjmë këshilluesin e duhur drejt Europës. Por jo vetëm Edi Ramën, por mbarë spektrin politik shqiptar. Do të ishte më e udhës që tu kujtojmë atyre më shpesh të metat, në marrëdhëniet reale nga e përditshmja shqiptare. Karshi kundërshtarit dhe aleancave me gjobëvënie. Përshëmbull është e pa hijshme kur liderët e politikës në vendin amë, këshillojnë për bashkëpunim, për marrëdhënie korrekte me kundërshtarin etj. Liderët shqiptarë në Kosovë dhe Maqedoni. Kur këta vetë në dheun amë, janë marrë vesh në raste me pikatore. Edhe pse vendi ka shkuar në gjëndje të jashtëzakonshme. Edhe pse Italia sillte kamionë me ushqime e të tjera gjëra. Këtu duhen qortuar në masë, të gjithë. Pa përjashtim. Për mbartjen dhe rritjen e borxhit. Për sforcot doganore midis shteteve shqiptare. Për ekipet kombëtare. E plot të tjera. Sepse nëse do ishin të sheshuara këto, do kishm ego tjetër për Europën. Neve nuk na mungon aftësia. Nuk na mungojnë energjitë. Puna është se i harxhojmë kundër njëri-tjetrit. Ndaj kemi frikë të flasim. Ndaj ngelëm tërë jetën duke bërë detyra shtëpie.
Si Edi Rama, si Hashim Thaçi kanë të drejtë. Nuk jemi ne, por Europa që ka nevojë për ne. Në një farë mënyre apo një tjetër, shqiptarët janë faktor i gjallë. Normale që do flasin për fatin e tyre.

Siguria Ndërkombëtare me emrin NATO

by

Nga ARTUR AJAZI/
E krijuar 65 vite më parë, më 4 prill të vitit 1949 në, Uashington, NATO (Aleanca Veri-Atlantike) mbetet sot struktura që mban dhe vendos sigurinë në të gjitha ato vende në botë ku ajo rrezikohet. Dokumenti zyrtar i firmosur nga vendet e Europës Perëndimore dhe SHBA, finalizonte rëndësinë e veçantë për historinë botës, pas Luftës së Dytë Botërore, ndërkohë që kishte nisur mes dy kampeve Lufta e Ftohtë. NATO, kjo strukturë ndërkombëtare e sigurisë nëën e botës të asaj kohe, kishte si qëllim mbrojtjen nga Traktati i Varshavës. Krijimi i NATO konsiderohet ngjarje e shënuar, që i dha përgjigje krenarisë së Traktatit të Varshavës, që pretendonte supermacinë ushtarake mbi perëndimin. Presidenti i SHBA zoti Herry Truman në 4 prill të vitit 1949, në fjalën e tij pas firmosjes së traktatit të krijimit të NATO-s, do të deklaronte se “politika e jashtme e SHBA, e shikon krijimin e Aleancës Veri-Atlantike, si ngritjen e vlerave në vendet, të cilat do të mund të kontribuojnë për demokracinë dhe paqen, prosperitetin dhe progresin botëror, ndaj unë i bëj thirrje popujve që janë nën presionin e bllokut sovjetik, që kanë filluar të transformohen në demokraci qytetare të luftojnë dhe ta kundërshtojnë të keqen dhe t i kthehen vendeve të lira dhe demokratike në ndërtimin e paqes dhe të sigurisë e zhvillimit të proceseve demokratike”. Procesi i forcimit dhe zgjerimit të NATO-s, një organizatë e rëndësishme e sigurisë dhe paqes në botë, ka rritur kredibilitetin dhe stabilitetin sot në botë. Qëllimi kësaj organizate, është dhe mbetet siguria dhe paqja, duke synuar dhe dëshiruar demokratizimin, ndërtimin dhe zhvillimin e të gjithë vendet anëtare dhe atyre që dëshirojnë ti bashkohen sigurisë dhe mbrojtjes të lirive të popujve. Qysh nga krijimi deri sot zgjerimi NATO-s, ka pasur rezultate të shkëlqyera, dhe ka forcuar bindjen se të gjithë bashkë, vendet dhe popujt e botës, do të sfidojnë problemet që dalin. Roli thelbësor që ka pasur kjo forcë ndërkombëtare e sigurisë dhe paqes, nga 4 prilli 1949, ka qenë dhe mbetet i një rëndësie të madhe. Aleranca Veri-Atlantike, ka zhvilluar intervenime në mbrojtjen e kombeve dhe popujve që i është prekur liria dhe e drejta për të jetuar në vendin e tyre të lirë. Kjo aleancë ka si qëllim themelor mbrojtjen e shteteve anëtare në bazë të rendit dhe ligjit ndërkombëtar, por nuk është e përjashtuar gjeopolitika jashtë zonës së kësaj force, sepse kjo forcë ka bazë të theksuar për të vepruar edhe në raste gjenocidi dhe të të drejtave humanitare siç ndodhi rasti me luftën e Kosovës së vitit 1999, prandaj kjo forcë e sigurisë ishte dhe është jo vetëm shpëtimtare por edhe kujdestare e popujve dhe kombeve që duan paqen dhe stabilitetin si forcimin e shtetit ligjor, dhe demokracisë. Gjithashtu, NATO si organizatë e sigurisë dhe ruajtjes së paqes tani kryen një funksion të rëndësishëm edhe në vendet e lindjes si dhe vendet tjera ku ka treguar pothuajse rezultate të admirueshme në ndaljen e konflikteve në mbrojtjen e popullsi së pafajshme në vënien e rendit demokratik atë të sigurisë si dhe në menaxhimin e situatave tjera të natyrave tepër komplekse. Historia e krijimit pastaj e qasjes dhe veprimit të kësaj force ndërkombëtare, është një tregues i suksesshëm i ruajtjes së paqes dhe mbrojtjes së vlerave demokratike civilizuese. Në këtë kontekst ajo tani pas 64 viteve ajo ka treguar dhe apo tregon edhe njëherë se dëshiron që të gjitha shtete që punojnë në ndërtimin dhe progresin e përbashkët të mbrojtjes së vlerave demokratike e kanë vendin e tyre të ngrohtë në krahët e kësaj force të mbrojtjes ndërkombëtare dhe të ruajtjes së paqes e rendit demokratik. Vlerësimi i Aleancës Veri-Atlantike ka ardhur pas përballimit me sfidat duke u nisur nga ajo e ballafaqimit me probleme etnike të popujve të ndryshëm e deri te ajo e luftës kundër terrorizmit. Hapësira që iu është krijuar shteteve që të bëhen kontribues, mbrojtës të paqes dhe të demokracisë, është një ringjallje e vlerave të demokracisë dhe progres. Të gjitha vendet anëtare të NATO-s janë kontribues të sigurisë së përbashkët. Kjo forcë e ruajtjes së vlerave, është faktor i rëndësishëm në mbrojtese e Ballkanit, veçanërisht shteteve si Shqipëria. Vendet e Ballkanit luajnë një rol të rëndësishëm në këtë aleancë, dhe ndikojnë në forcimin e paqes. Ballkani me Shqipërinë në NATO ka më pak rrezik për përsëritjen e konflikteve ballkanike. Ndërsa vetë Aleanca e Atlantikut të Veriut do jetë më e forcuar më e qëndrueshme. Shqipërie në NATO është një arritje e madhe për demokracinë paqen, stabilitetin, ruajtjen e vlerave të përbashkëta dhe prosperitetit. Ballkani po shkëputet nga e kaluara, dhe po i kthehet familjes së madhe europiane. Ndërsa në aspektin gjeopolitik hyrja e Shqipërisë në strukturat e Aleancës Veri Atlantike ka një rëndësi të madhe historike, pasi ky vend ishte i ndikuar prej ideologjive staliniste, ndërsa sot ne dëshirojmë të ecim në rrugën e integrimit në strukturat euro-atlantike, si pjesë e përbashkët e mbrojtjes së vlerave demokratike dhe paqes në botë.

Greci dhe shpëtimi shqiptar i Gadishullit Italian

by

Shkruan: Shirley DioGuardi/
Historia e Grecit është e lidhur në mënyrë të pandashme me rolin vendimtar që figura kryesore historike e Shqipërisë, Gjergj Kastrioti (Skenderbeu), luajti në shpëtimin e Gadishullit Italian dhe pjesës tjetër të Evropës Perëndimore nga dominimi i Perandorisë Turko-Osmane në shekullin e XV-të. Për këtë arsye Gjergj Kastrioti ishte figurë e lartë e shekullit të XV-të jo vetëm për shqiptarët por për të gjithë evropianët dhe pse trashëgimia e tij është e përjetshme.
Gjeni ushtarak, filozof, mjeshtër i disa gjuhëve, diplomat dhe katolik i devotshëm, Kastrioti ka qenë subjekt i një numri librash në shumë gjuhë, i poezive nga Longfellow dhe Byroni, dhe i një opere nga Vivaldi. Statuja të figurës së tij ikonike me shpatë në dorë mbi kalin e tij magjepsës i janë dedikuar atij në Romë, Vienë e Budapest. Historia e tij fillon në Shqipëri e mbaron në Greci.
Kastrioti ishte djali i një princi shqiptar, Gjon Kastriotit, i cili i mbajti turqit osmanë pushtues larg për më shumë se njëzet vite derisa ai dhe udhëheqësit e tjerë shqiptarë u detyruan të pranonin një traktat mashtrues të paqes në vitin 1422 me Sulltan Muratin e II-të për të siguruar pjesën e fundit të ushtrisë turke në Evropën Juglindore dhe për ti shpëtuar jetën popullit të tij nga tërbimi i Perandorisë Osmane. Për të garantuar marrëveshjen, Sulltani mori peng katër djemtë e Gjonit dhe i dërgoi ata në akademinë ushtarake osmane në kryqytetin Adrianopojë.
Raporti shembullor akademik dhe ushtarak i djalit më të vogël të tij tërhoqi vëmendjen e Sulltanit, i cili do ti jepte atij gradën e gjeneralit në moshën 19 vjeçare dhe titullin nderues “Iskender Bey” apo siç njihet më mirë “Skenderbeg” në kujtim të Aleksandrit të Madh.
Në vitin 1443, Skënderbeu mori lajmin se babai i tij kishte vdekur në shtëpinë e tij të lindjes në Krujë, Shqipëri. Për shkak se Gjoni ishte i mirënjohur si udhëheqës i opozitës shqiptare ndaj osmanëve, Skenderbeu ndjeu rrezikun që i kanosej atij dhe popullit shqiptar. Ai kapi momentin kur u dërgua në një operacion ushtarak për të mposhtur hungarezët e udhëhequr nga një tjetër luftëtar i madh i lirisë (dhe gjemb në anën e Sulltanit), Janos Hunyadi. Me aftësinë e tij ushtarake, Skenderbeu hutoi vëmendjen e komandantëve të tjerë osmanë dhe la fushëbetejën për tu nisur për Shqipëri me 300 kalorës të tij besnik. Pas hyrjes triumfuese në Shqipëri, ai iu vërsul Kështjellës së Bardhë në Krujë me 28 Nëntor 1443 dhe e rrëzoi guvernatorin osman. Për njëzet e pesë vite të ardhshme Skenderbeu do të kryejë disa nga të bëmat më të mëdha ushtarake që do ta mbronin Evropën ndaj shtrirjes së Islamit nga Perandoria Osmane dhe do ta shtronin rrugën për shtete të lira e demokratike.
Në vitin 1461, Mbreti i Napolit, Ferdinandi I, i biri i Alphonsit të ndjerë, mik i ngushtë i Skenderbeut, i bëri thirrje atij që ta ndihmonte atë ti kundërvihej pushtimit iminent francez. Skenderbeu udhëhoqi një këmbësori elite prej 4,000 burrash dhe i largoi francezët në betejën e famshme të Apulias, afër Napolit. Si shpërblim për këtë fitore, Ferdinandi i dhuroi Skenderbeut dhe 2,000 ushtarëve të tij fshatin në maje të bjeshkës, Grecin. Siguria e Mbretërisë ishte garantuar kur Kastrioti vendosi të linte kalorësinë e tij në Greci ndërsa ai u kthye në Shqipëri për të vazhduar mbrojtjen e vendit nga dominimi turko-osman. (Vizitorët në Greci mund ta shohin që rruga kryesore mban emrin “Via Skenderbeg,” dhe se shtëpitë e para të ushtarëve të Skenderbeut janë ruajtur, edhe pse ato kanë nevojë të restaurohen.)
Vetëm pas vdekjes së Skënderbeut në vitin 1468 osmanët ishin në gjendje të nisnin pushtimin e tokave shqiptare, duke i vënë ato tërësisht nën kontroll në vitet 1480-të. Pastaj, qindra mijëra shqiptarë u larguan përtej Detit Adriatik në Mbretërinë e Napolit dhe më gjerë në kërkim të lirisë nga dominimi turk dhe konvertimi i detyruar në fenë islame. Përveç se në Greci, ata do të themelonin edhe 50 fshatra të tjera shqipfolëse që do të zhvilloheshin dhe sot janë duke lulëzuar në Campania, Puglia, Sicili e Kalabri. Refugjatët shqiptarë të quajtur Arbëresh ruajtën traditat kulturore shqiptare, gjuhën, dhe trashëgiminë e tyre katolike gjatë sundimit osman të tokave shqiptare që do të zgjaste për 424 vite. (Duke filluar në vitet e ’60-ta, gjuhëtari i ndjerë shqiptar Martin Camaj do të kalonte shumë vite në Greci duke studjuar e dokumentuar atë që ai besonte të jetë forma më origjinale e gjuhës shqipe e cila flitej e shkruhej aty.)
Kjo është arsyeja se pse Arbëreshët mbeten të lidhur me tokat shqiptare, dhe gjithashtu pse shqiptarët janë përgjithmonë të lidhur me Italinë. Pas rënies së Perandorisë Osmane në vitin 1912, shqiptarët e gjetën vetën duke luftuar kundër inkursionit sllav, duke filluar me Luftërat Ballkanike të 1912-1913. Me pëlqimin e të ashtuquajturave “Fuqi të Mëdha” (Austro-Hungaria, Britania, Franca, Gjermania, Italia, dhe Rusia), shqiptarët u ndanë padrejtësisht dhe artificialisht. Vetëm për shkak të ndërhyrjes së Presidentit të atëhershëm amerikan Woodrow Wilson në fund të Luftës së Parë Botërore në vitin 1918 u krijua shteti i Shqipërisë. Tre milion a gjysmë shqiptarë jetojnë sot në Shqipëri; një tjetër tre milion a gjysmë jetojnë krah për krah në kufijtë e saj – në Kosovë (shtet i pavarur që nga 2008), Maqedoni, Mal të Zi, Luginën e Preshevës (Serbi jugore), dhe Çamëri (Greqi veriore). Tetë milionë të tjerë jetojnë në diasporë, kryesisht në Shtetet e Bashkuara, Evropën Perëndimore, Turqi, dhe Australi – të cilët i kanë ikur terrorizmit të sponsorizuar nga shtetet sllave dhe më vonë komunizmit në shekullin e njëzet.
Është Greci, në veçanti, për të cilin shqiptarët në gjithë botë janë të lidhur. Kur një fëmijë lind në një fshat shqiptar në Itali, fëmija ngrihet lart drejt Shqipërisë. Kur një fëmijë lind në çdo tokë shqiptare në Evropën Juglindore, apo në diasporë, ai ose ajo do të rritet duke mësuar për Skenderbeun, dhe se Greci ishte i vetmi fshat shqipfolës në Italinë moderne ku ka shkelur këmba e Skenderbeut.
Skenderbeu është heroi kombëtar që i bashkon të gjithë shqiptarët në një histori ende të papërfunduar kombëtare që filloi në Itali gjashtëqind vite më parë.

Gjuriqi shprehet e vepron me një liri të “shfrenuar”

by

Shprehja e këtij zyrtari serb jo vetëm që është nacionaliste, por ajo është përzierje flagrante në punët e brendshme të Kosovës dhe në integritetin territorial të vendit.- Për të gjitha këto hesht BE-ja, ndërsa deklaratën e Ramës reagon dhe e “qorton” edhe SHBA-ja/
Shkruan: XHAVIT ÇITAKU/
Drejtori i Zyrës së Qeverisë serbe për Kosovën, Marko Gjuriq, më lirshëm flet e vepron në Kosovë se sa që këtë do të mund ta bënte në vendin e tij, në Serbi. Ky zyrtar serb aq i ka dhënë vetit liri sa që pa iu “ trembur” fare “ syri” merr guximin që të takoj bile edhe të organizoj takime kur të dojë e ku të dojë me perfektet dhe kryetarët e të ashtuquajturave organe të përkohshme në Kosovë, por edhe me përfaqësuesit legjitim të paguar nga tagrapaguesit e vendit tonë dhe t’iu thotë atyre me vendosshmëri se Mitrovica është Serbi, se Kosova është Serbi, se Serbia do të mbetët këtu.
Qeveria dhe organet tjera kompetente mjaft pasive
Ndërkaq, në anën tjetër, qeveria jonë dhe organet tjera kompetente as nuk po shohin e as nuk po dëgjojnë se çka po thuhet, se çka po përgatitet, se çka po iu sugjerohet sidomos serbëve në pjesën veriore të vendit, në të cilën pjesë Serbia ka instaluar një “ pushtet të sigurt”, pushtet ky që po i përgjigjet vetëm qeverisë së Beogradit, pavarësisht se serbët morën pjesë në zgjedhje e organizuara nga qeveria e Kosovës. Një heshtje e tillë karshi përzierjes flagrante në punët e brendshme nga një zyrtar serb është e patolerueshme dhe për më tepër është një sinjal i keq se seriozisht po vihet në pyetje integriteti territorial i vendit tonë. Në këtë situatë jashtëzakonisht të rrezikshme, qeveria e posaçërisht Ministria e Punëve të Jashtme, por edhe ajo e brendshme do të duhej të reagonin ashpër ndaj sjelljes së Gjuriqit në kundërshtim me të gjitha ligjet pozitive dhe këtij njeriu t’i ndalohet hyrja në vendin tonë. Duhet një herë e mirë jo vetëm këtij zyrtari por edhe përfaqësuesve të tjerë të shtetit fqinjë, Serbisë, t’iu tregohet se si duhet të sillen e të flasin kur vizitojnë Kosovën dhe të mbajnë përgjegjësi për atë që e thonë para banorëve serb,medieve dhe kudo tjetër në hapësirën shqiptare dardane. Duhet t’iu tregohet të gjithë zyrtarëve serb së zot shtëpie në Kosovë është qeveria e saj dhe se për çdo shkelje të rregullave të sjelljes do të pasojnë ndërmarrja e masave adekuat me atë që thuhet e veprohet deri të ndalimi i vizitave të tyre.
Pse po tolerohen organet paralele serbe?
Një fakt tjetër mjaft shqetësues që është i pranishëm në skenën politike të Kosovës ka të bëj me organet e përkohshme që ka instaluar Serbia në Kosovë, të cilat praktikisht udhëheqin në komunat serbe, ndërkaq ato që paguhen nga tagrapaguesit kosovar janë vetëm sa për sy e faqe, sa për të marrë një rrogë dhe asgjë më shumë. Të gjitha programet e planet e veprimit nëpër këto komuna janë hartuar në Beograd dhe asgjë ama asgjë nëpër këto mjedise nuk frymon në kuadër të Kushtetutës së Kosovës. Për këtë shembull mund të merret edhe mos aprovimi i buxhetit për këtë vit në këto komuna, ndërkaq arsyetimi se kjo ka të bëj me mosformimin e asosacionit të komunave serbe është vetëm një maskë prapa së cilës fshihen ambiciet dhe vendosmëria e Serbisë që ky organizem të këtë edhe funksione ekzekutive dhe kësisoj definitivisht, sidomos, pjesa veriore të pavarësohet, të mbetët vetëm formalisht si pjesë e Kosovës pa pasur asnjëherë qasje asnjë organ legjitim i qeverisë së Kosovës në atë pjesë. Funksionimi i organeve paralele me gjithë aparaturën që duhet ta këtë një sistem komunal i një shteti është duke vepruar në Kosovë i instaluar nga shteti serb dhe për këtë askush nuk trazohet e as nuk frikësohet për pasojat që mund të shkaktohen nga ky lloj paralelizmi të rrezikshëm. Kjo situatë e krijuar, përkatësisht kjo përzierje flagrante në punët e brendshme të Serbisë do të duhej të prek në ndërgjegjen e politikanëve tanë që udhëheqin me shtetin dhe ditë e natë të reagojnë dhe të jenë në kontakt të përditshëm me BE-në, por edhe të ndërmarrin të gjitha masat e nevojshme që i lejon një shtet ligjor që këto organe serbe të ndalohen së vepruari dhe atyre “ perfektëve” t’iu tërhiqet vërejtja se këtu në këtë vend nuk kanë legjitimitet dhe urgjentisht të tërhiqen nga ajo aventurë e tyre e jashtëligjshme dhe nëse këtë nuk e bëjnë atëherë dihet se çfarë pason sipas aktit më të lartë të vendit tonë. Kjo nuk është lojë, kjo nuk është shaka. Kemi të bëjmë me cenimin e integritetit territorial të vendit.
Reagimi dyfytyrësh i BE-së
Ndaj deklaratës së Kryeministrit shqiptar, Edi Ramës, se Kosova do t’i bashkohet Shqipërisë në mënyrë klasike, reagoi BE-ja duke thënë se kjo nuk shpie në marrëdhënie të mira fqinjësore të shteteve të Ballkanit perëndimor. Ky reagim ishte i shpejt i cili u bë kryekëput me insistimin e Serbisë, së cilës iu ka bërë hal në sy kryeministri shqiptar, i cili vetëm sa po e shpreh një të drejt legjitime të popullit shqiptar, popull ky që u nda në aq shumë shtete vetëm e vetëm për të kënaq apetitet gllabëruese të shteteve fqinje. Ndërkaq, BE-ja, në anën tjetër nuk e thotë asnjë fjalë për organet paralele të shtetit serb që i ka instaluar në Kosovë, asnjë fjalë për përzierjen flagrante në punët e brendshme të Serbisë, sidomos në pjesën veriore të vendit tonë, asnjë fjalë për deklaratat e zyrtarëve serb kur thonë se Kosova është Serbi, se Mitrovica është Serbi etj etj. Rasti më eklatant i mos reagimit me vendosshmeri është vendosja e barrikadës” tash kopshtit të paqës” mbi urën e lumit Ibër që nga pas lufta e këndej, në të cilën asnjëherë nuk u lejua qarkullimi i automjeteve. Athua në cilin shtet të BE-së do t’i lejohej një etniteti që të veproj kësisoj? Sigurisht dhe pa kurrfarë dyshimi se kjo me asnjë “ çmim” se nuk do të kishte ardhur në shprehje. BE thekson se kjo duhet të zgjidhet me dialog, me marrëveshje. Mirëpo, kjo gjendje po zgjat që 17 vite dhe pa ndonjë rezultat. Edhe sa vite të tjera duhet të pritet që kjo gjendje të kthehet në normalitet. Nëse edhe më tej BE insiston në dialog, zgjidhja nuk do të këtë perspektiv asnjëherë. Ndikimi i shtetit serb e ka paralizuar edhe Bosnjën e Hercegovinën. Pra BE-ja është e interesuar që vetëm Serbia të mos shqetësohet e trazohet e sa për Shqipërinë e Kosovën lehtë mund të bëhet e veprohet me to. Ky reagim dyfytyrësh i këtij organizmi të rëndësishëm evropian nuk shkon në favor të një politike të drejt që duhet të udhëhiqet njësoj për të gjitha shtetet. Nuk duhet të favorizohet askush për asgjë. Për mua befasues ishte edhe reagimi i ambasadës amerikane në Tiranë ndaj deklaratës së Ramës, aq më shumë kur, dorën në zemër, viteve të fundit ky shtet i fuqishëm e mik i madh i shqiptarëve është mjaft pasiv ndaj ngjarjeve që po ndodhin në Kosovë. Apo thënë më mirë SHBA-ja vetëm po përkrah e po reagon sipas asaj që po punohet e “ përgatitet” në Bruksel. Shikuar në retrospektiv shqiptarët nga ajo që u vendos në kancelaritë evropiane gjithmonë u nda e zhgënjyer. Ndoshta do këtë mundësi të kenë ndryshuar gjërat, por, mendoj, pak më ndryshe, me një diplomaci që ndoshta udhëheqësit tanë pa përvojë nuk po e” kuptojnë” se si dhe në çfarë mase mund të ndikoj në funksionimin normal të një shteti të njëmendët. Së këndejmi, mendoj se përkundër angazhimit enorm që ka SHBA-ja anëkënd botës, do të duhej të gjej pak kohë edhe për Kosovën. Pa një vendosshmëri tjetër fare të këtij shteti të fuqishëm nuk “pritën” ditë të mira për Kosovën nga një qasje çfarë hëpërhë po bëhet nga BE. Shumë aktiv duhet të jenë edhe udhëheqësit tanë. Këtë e kanë obligim kushtetues.