Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Mungesën e identitetit kombëtar, boshnjakët e paguan shtrenjtë

by

Myslimanë ishin boshnjakët e jo shqiptarët
Në ish-Jugosllavi myslimanë quheshin boshnjakët e Bosnjës dhe myslimanët e sllavizuar të Sanxahkut, të cilit para 100 vjetësh ishin shqiptarë. Atyre ua imponuan, ose patën krizë identiteti, prandaj i bindën ta zëvendësojnë kombin e munguar me fenë. 
Shqiptarët e Kosovës e të territoreve etnike asnjëherë dhe në asnjë situatë, askush nuk i ka quajtur myslimanë. Ata me mburrje në kohën e dhunës më të egër serbe kundër tyre e quanin vetën shqiptarë, megjithëse e dinin se po të quheshin myslimanë, do të shpëtonin nga dhuna e nga vrasjet. Rilindësit ishin fanari i tyre ndriçues.
Në ish-Jugosllavi predikimin fetar nuk e ka penguar shteti, hoxhallarët merrnin rroga nga shteti, natyrisht pjesa dërmuese e tyre e ngritën në qiell shtetin e dhunshëm, meqë ishin rrogëtarë të tyre. Një pjesë e këtyre hoxhallarëve, përpiqeshin t’i bindnin besimtarët e tyre shqiptarë se ata duhej të regjistroheshin myslimanë si boshnjakët e jo shqiptarë, sepse ashtu i kishin urdhëruar patronët e tyre. Të njëjtit hoxhallarë, prapë nisën t’i bindin shqiptarët se ata janë myslimanë e jo shqiptarë .
Sot në mënyrë të shëmtuar bie në sy një trend që disa njerëz të zakonshëm të thonë me nativizëm apo mbase me dashakeqësi, unë myslimani, ose unë myslimania, në vend se të thonë unë shqiptari apo unë shqiptarja, sepse të qenit myslimanë nuk është identitet, është fe, të vënit në pah të këtij përcaktimi dëshmon për mungesë identiteti, pra për fatkeqësinë e tij ose të saj.
Sa herë e lexoj sintagmën: unë myslimania, apo unë myslimani mendoj se ata po flasin për boshnjakët e dikurshëm pa identitet kombëtar.
Mungesën e identitetit kombëtar, boshnjakët e paguan shtrenjtë.

Kosova në udhëkryq! Jabllanoviçët ia kanë vënë asaj zjarrin!!!

by

Shkruan: Dr. Enver Bytyçi/
Isa Mustafa e shkarkoi Jabllanoviçin. Po lopa e Serbisë do të pjellë viça të tjerë pafund. E atëherë çfarë fitoi Kosova me shkarkimin e një ministri serb, i cili do të zevendësohet po me një “viç” tjetër?!~ A do të ketë ajo më pak ose aspak korrupsion?! A do të funksionojë shteti i së drejtës mirë e më mirë?! A do të ketë më shumë demokraci, liri e të drejta për qytetarët e Kosovës?! A do të jetë qeveria e Kosovës dhe institucionet e saj autoritet i plotë në veri të vendit?! Çfarë do të bëhet me Trepçën dhe cilat asete do ia lënë Serbisë, nëse i referohemi një deklarate të ambasadorit anglez në Prishtinë?!
Jabllanoviç I mori valixhet. Po cilat valixhe mbajnë në duar vetë politikanët shqiptarë në Kosovë?! A e ndihëmon Albin Kurti Kosovën me ekstremizmin e tij patetik?! A ishte më 1999 Thaçi më revolucionar se sot Albini?! A u duk dhe Thaçi atëherë shumë më nacionalist se Rugova?! Po cilat janë veprat e të tillë revolucionarëve, a kanë lënë ata ndonjë gjurmë se janë të përkushtuar për Kosovën?! E nga ana tjetër sa e sa gjurmë kanë lënë për grabitjen pasurisë së vendit në format nga më të ndryshmet?! A mos Albini është i shenjtë dhe nesër në pushtet nuk do të bëjë kësisoj e më keq sesa Thaç?! A nuk kemi të njëjtën histori të shkruar e të lexuar ne shqiptarët?! Cila qeveri e qeverisje në 100 vjet nuk luftoi më shumë për pushtet sesa për shtet?! Cila lëvizje nacionaliste për vetëvendosjen e jona nuk ka përfunduar në qëllimin e marrjes dhe përfitimit nga pushteti?! Cili nga udhëheqësit shqiptarë, përveçse Rugovës, nuk është dëshmuar nga pak Esat Pashë Toptan, të cilin e kemi etiketuar me të drejtë si simbolin e tradhëtisë kombëtare?! Po nëse është kështu a mund të ketë njerëz “pak tradhëtarë ose pak shkërdhatë”?!. Pra a nuk na shfaqet përditë Esat pasha në pashallëqet tona në Prishtinë e në Tiranë?!
Isa Mustafa nga ana tjetër, çfarë i ofron Kosovës veç shkarkimit të sforcuar të Jabllanoviçit?! Çfarë do të bëjë ai me Trepçen?! Si do ta ulë papunësinë dhe varfërinë e qytetarëve të Kosovës?! A do të krijojë kapital të bollshëm për rritjen e pagave e të pensioneve, që shqiptarët më së pari, por edhe të tjerët të mos ndjejnë nevojën e emigrimit?! Si do t’i vejë ai në lëvizje pasuritë e nëntokës dhe mbitokës së Kosovës, për t’i dhënë vendit mirëqenie e begati?! Si do ta luftojë korrupsionin e mitmarrjen te vetja e partneri kryesor i tij, PDK?!
Të gjitha këto pyetje mbeten pa përgjigje edhe pas shkarkimit të Jabllanoviçit, se Jabllanoviçët shqiptarë janë instaluar në qeveri, në parlament dhe shumë institucione të tjera të Kosovës. Jabllanoviçi ishte asiqare, por ata tjerët shqipfolës ose serbishtfolës që rrine fshehur e janë përhapur si metastaza deri në administratën e pushtetit lokal janë më të rrezikshmit. Po mos ishin ata që prej 16 viteve, Kosova sot do të ishte në OKB. Territori i saj dhe për pasojë Trepça nuk do të viheshin në diskutim. Autobuzët dhe linjat e avionëve nuk do të mbushnin barkun me shqiptarë që ikin, ikin dhe nuk duan të kthehen, madje as ta kthejnë kokën nga atdheu për të cilin njëqind vjet, tre ose katër breza derdhën aq shumë gjak. Plaga e kurbetit nuk do të ishte në rendin e ditës si zgjidhja e vetme për të mbijetuar. Dhe politika, qeveria, deputeti, ministri, kryeministri, të gjithë këta që janë majmur dhe kanë lëshuar rrënjë në vilat luksoze sheikase bëjnë sikur nuk ndodh asgjë. Thjesht merren me deklarata dhe moralizime, por jo edhe me projekte konkrete për ndërtimin e shtetit demokratik të së drejtës, për zhvillimin e pronës e të prodhimit, për rritjen e të ardhurave dhe të mirëqenies.
Qytetarët e Kosovës kanë dalë në rrugë, jo për Jabbanoviçin, por në protestë kundër të gjithë jabllanoviçëve në pushtet. Ata nuk presin vetëm shkarkimin e një minsitri serb në qeverinë e Kosovës, sado legjitime të duket kjo. Ata presin që dikush të inektojë së paku shpresën e humbur dhe dalngadalë të rikthejë nderin, dinjitetin dhe integritetin moral e ekonomik të vendit. Ata nuk presin më bisedime të pafund me Beogradin, por operacione reale dhe bindëse, ku të duket se Kosova është e do të mbetet shtet i pavarur, shtet demokratik funksional dhe shtet i së drejtës, bazuar në vlerat e Perendimit. Ku shqiptarët të mos i tremben shpërbërjes ose copëtimit të territorit të saj, ku Serbia të ikë, të ikë larg, shumë lërg, përtej Beogradit e të mos duket kurrë më në Kosovën, të cilën e shkatërroi me shtëpi e katandi, e vrau, e masakroi dhe e spastroi etnikisht.
Qytetarët e Kosovës protestojnë, sepse nuk shohin asnjë shenjë drite në fund të tunelit. Shkarkimi i Jabllonoviçit, ndonëse një hap i duhur, nuk jep ndonjë shenjë drite. Sa kohë që do të lejohet që lojën antishqiptare në Kosovë ta bëjë Beogradi me jabllanoviçët e Prishtinës, aq kohë Albini do të gjejë alibi të pafund për t’i thyer e copëtuar xhamat e godinës së qeverisë, e ndoshta nesër edhe të parlamentit, pavarësisht se ai vetë është anëtar i atij parlamenti. Absurdi nuk ka fund. Në vend të alternativës vepron rruga. Në vend të arësyes veprojnë jabllanoviçët që marrin në mbrojtje krimin. Këto ndodhin në një terren të mbarsur me mllef e me konflikte. Jabllanoviçi vetëm se ia vu zjarrin benzinës, por Kosovën e kanë lyer me benzinë vetë qeveritarët e derisotëm shqiptarë të Kosovës. Madje ata që u betuan për një Shqipëri të Bashkuar.
Dhe më në fund gjthçka ndodh që shqiptarët e Kosovës të detyrohen të kërkojnë e përshpejtojnë bashkimin e Kosovës me Shqipërinë. Pikërisht kjo është loja e Serbisë, që Kosova të kërkojë bashkim me Shqipërinë ende pa definuar pavarësinë dhe integritetin territorial të saj. Kësaj strategjie i shërbëjnë ata që qeverisin, por edhe vetë Albini, që hiqet se i dhemb shumë për Kosovën e shfrytëzon pakënaqësinë e ligjshme të qytetarëve me qeverinë dhe qeverisjen. Më këtë kërkesë Serbia do të realizojë lehtësisht projektin e saj të ndarjes së Kosovës. Nuk ka asnjë arësyetim tjetër pse këto që po ndodhin në Kosovë janë kaq të trishta, të dëmshme e të rrezikshme.
Eshtë koha për të thënë mjaft më! Kështu nuk mund të ecet përpara! Gjithçka që po bëjmë i kundërvihet interest tonë kombëtar!

Shpërngulja masive,- vepër e mafiozëve, bandave, kriminelëve, kumbarëve të Serbisë

by

*Ikjen e përditshme te qytetarëve te Kosoves po rrezikon substancën kombëtare. Qeveria e Kosovës është shndërruar në filiale të qeverisë së Serbisë me grupet e saj mafioze! Nëse dikush duhet të ikë nga Kosova , njëherë e përgjithmonë janë kriminelet, bandat,hajnat dhe kumbarët e Serbisë! Pushtetarët tanë janë ata që duhet t‘i thonë lamtumirë Kosovës për të mos u kthyer kurrë më… Zbrazja po vazhdon pas 16 vite”Çlirim” e pas 8 vite “Pavarësi” me plotë vuajtje.Kosova po shuhet, po tretet, po zvogëlohet dhe po terrorizohet nga kuisling dhe bashkëpunëtor të ish pushtuesve mbi tokat tona./
NE FOTO:Refugjatet kosovare rrugeve te Hungarise…- A i sheh shteti dhe klasa politike e Kosoves?/
Shkruan:Asllan Dibrani/
Historia e shpërnguljeve masive nga Kosova dhe viset tjera shqiptare ka periudhat e veta të dhimbshme . Kosova është gjithnjë ma e prekur nga ky fenomen. Disa pjesë ma u fshinë nga hartat gjeografike që u shpërngulen për në Anadoll (Turqi) e tjera vende!
-Shpërngulja e popullsisë nga Kosova gjatë muajve të fundit 2014-2015, janë një arsye për shqetësim të madh për çdo shqiptar , duke e përjashtuar elitën e krushqve politik të Kosovës të pa ndonjë vizion si shërbëtor të Serbisë me vetëdije apo pa te!
-Dëbimet masive që ishin me dhunë nga vendbanimet shqiptare në Serbi, Mali Zi, Greqi, Maqedoni me vendbanime shqiptare me një epilog gjenocidi nga ish pushtuesit ,sot ky diskurs ka kaluar në kompetencat e vet qeveritarëve të vet, drejt vetëvrasjes,flijimit dhe vetëzhdukjes!.
Ajo që ndodhi në historinë ma të re para 130 vjetësh në trojet shqiptare, që sot përmenden vetëm si toponime tona në letër, siç janë Nishi, Novi Pazari, Shkupi, Leskovci, Vranja , Sanxhaku, Plavë e Guci, Çamëria etj,një gjë e këtillë, po përgatitet edhe për Kosovën?
Pa dashur që te filozofoj shumë, sepse, sot nuk është koha që të merremi me fjalë boshe ,por duhet thënë shumë haptas, se ky largim masiv i popullatës shqiptare e posaçërisht i rinis shqiptare nga Kosova vjen si rezultat i një konspiracioni ndërkombëtar në bashkëpunim me shtetin e Serbisë dhe e përkrahur nga politika e qeverisë së mëparshme dhe të së tashmë së Kosovës dhe si rezultat i politikes kriminale e udhëhequr nga kryemafiozët shqiptarë të cilët në emër të mitit si “çlirimtarë” të rrejshëm manipulojnë , duke i injoruar vlerat e UÇK-së,sakrificat e ish te burgosurve politik, djersen e klasës punëtore dhe pasurin e Kosovës.
Vallë pse u derdh aq shumë gjak ? Nënat mbeten pa bijtë e tyre , nuset me vello pa më të dashurit ,sa e sa fëmija jetim u rritën pa përkëdheljen prindërore, sot po këta fëmijë vërdallë po sillen nëpër kufjet e Evropës për ta gjetur pak shpresë për një jetë më të mirë e më të sigurt Ti kujtojmë kufomat e tyre nëpër lumenjtë e Hungarisë dhe të Serbisë , pushtetarët nuk po ua besojnë hallegjinjëve që sillen nëpër rrugë pa asnjë pikë shpresë për një të ardhme më të ndritur. E humbën çdo shpresë u nisën drejt rrugëve të Evropës edhe pse kjo rrugë me plotë sakrifica për ta ,po po e ndiejnë më të sigurt se në këtë vend te mallkuar pas 16 vite”Çlirim” e pas 8 vite “Pavarësi” me plotë vuajtje . Kosova po shuhet , po tretet , po zvogëlohet dhe po terrorizohet nga kuisling dhe bashkëpunëtor të ish pushtuesve mbi tokat tona.

Ikjen dhe zbrazja e përditshme nga qytetarët e Kosovës , po rrezikon substancën kombëtare!
-Largohet rinia dhe pjesa më aktive bile edhe ma e arsimuar si potencial i fuqisë punëtore dhe riprodhuese të popullsisë po rrezikon substancën kombëtare. Zbrazja e Kosovës nga popullata e përgatitur për punë riprodhim te popullsisë po e varfëron Kosovën , po kalon Kosova në rangun e shteteve ma të mpakura në rajon , me fuqinë punëtore ma të pakt, nga e cila ka një parashikim se nëse vazhdon kështu Kosova e mplakur nuk mund t’i rezistoj stuhive mafioze dhe zullumqare me planet dhe dirigjimet e “klanit të Zemunit” në Beograd ,që për dritë të diellit , autobusët e Serbisë në bashkëveprim me pronar “Shqiptar, por me gjak shkau”, nisin mijëra shqiptar nga stacionet e Prishtinës, Pejës, Gjakovës, Prizrenit, Gjilanit e qendra tjera si në Preshevë , Ulqin, Shkup etj.
Qeveria e Kosovës është shndërruar në filiale të qeverisë së Serbisë me grupet e saj mafioze për t’i mbrojtur interesat e huaja!
-Përgjigja është e qartë, qeveria e Kosovës është shndërruar në filiale të qeverisë së Serbisë , po edhe me grupe mafioze udhëheqës “politik” si ata qe janë vetëm shqipfolsa pa elemente shqiptare, që natë e ditë punojnë për Serbinë me vetëdije apo pa te!!!
-Fenomeni shpërngulje po vërehet edhe në rënien e numrit të nxënëseve ,zbrazja e fshatrave si dhe shitjen e mbylljen e shtëpive qe nuk ka as edhe një reagim serioz për ta ndalur këtë fenomen të rrezikshëm për Kosovën. Fshatrat janë bosh . Rrugëve të Kosovës sheh vetëm pleq, plaka dhe ma shumë të gjinisë femërore me që meshkujt ikën në rrugët e pa krye të Evropës.
-Menaxhimi i keq politik nga qeveritë e Kosovës u luftuar me mjete të ndryshme , protesta , reagime dhe veprime të serishme që mos t’i ndodh kjo fatkeqësi Kosovës. Jeta e vështirë, papunësia pa siguria , korrupsioni, hajnia, varfëria etj, po ndikojnë në këtë fenomen që ditë e mandej të zbrazet Kosova. Kosova po mbetet në pleq , në njerëz të mashtruar dhe joshës afër kolltukëve të qeveritarëve , njerëz të pa ditur, ura të çdo pushtuesi, në njerëz të pa identitet, mashtrues dhe njerëz mafioz kosovarë me qëllim që mos t’i rezistojnë një pjesë e ndershme që do të mbetet në Kosovë si pjesa ma e varfër, planeve antishqiptare të dirigjuara nga aleanca me Serbinë.
Nëse dikush duhet të ik njëherë përgjithmonë janë kriminelet, bandat ,hajnat dhe kumbarët e Serbisë po edhe pushtetarët aktual!
Skena rrëqethëse në stacionet e autobusëve ,që presin në radhë duke filluar nga nënat shtatzënë, fëmijëve,të rinjve e deri të ata më të moshuarit, është më shumë se një apel, thirrje mos të lëshohet vendlindja. Mos ta ndihmojmë Serbinë në realizimin e planeve të veta ,në spastrimin e trojeve tona nga shqiptarët. Mos tu zgjasim jetën bandave dhe mafisë shqiptare që të jenë argat të Serbisë në këto momente dramatike për Kosovën .Le të mbetet apel i yni qe mos t’ja falim Evropës rininë tonë. Prindërit tanë me skamje na rriten dhe na bënë të shëndosh, të shkolluar dhe të gatshëm për ta ndërtuar Kosovën. Pa të rinj Kosova, po mbetet e Serbisë. Kosova po mbetet ma e mplakura në Evropë . Populli im i dashur mos ikni, rrini në Kosovë, ndertone Kosovën, se shumë gjak derdhem për te. Nëse dikush duhet të ik njëherë përgjithmonë janë kriminelet, bandat ,hajnat dhe kumbarët e Serbisë,po edhe pushtetarët që kanë synim me zbraz Kosovën, t’ja falin rininë Evropës ndërsa Kosovën ,Trepçe dhe resurset tjera t’i lënë në duart e Serbisë!!!???…Kësaj i thonë e tradhti , mashtrim, injorancë politike zhbërje të Kosovës etj …

Te ndertojme shtetin e Kosoves

by

Nga Sadik Elshani, Philadelphia/
Keto dite Kosova u ballafaqua me protesta te dhunshme. Protestat ne nje shoqeri te lire e domokratike jane te garantuara me ligj dhe mundesojne shprehjen e lire te shqetesimeve te qytetareve, e zgjojne qeverine nga gjumi, e ngacmojne ndjeshmerine e pushtetareve per ceshtjet e caktuara per te cilat protestohet dhe jane pjese e proceseve demokratike, e mozaikut te demokracise. Protestat, demonstratat nuk jane dicka e re ne hapesiren kosovare. Demonstrata te fuqishme jane zhvilluar me 1968, 1981, 1988 – 1999 dhe keto demonsrata u zhvilluan kunder regjimit jugosllav e me vone atij serb, per te kerkuar te drejtat tona te ligjshme. Por edhe me heret, shqiptaret gjithmone e kane ngre koken dhe kurre nuk u jane nenshtruar pushtuesve tane te shumte. Vete jeta jone, vete te qenit tone (ekzistenca jone) eshte nje proteste. Keto demonstrata, keto perpjekje jane shuar me dhune, me vrasje, me perndjekje te pjesemarresve dhe organizatoreve te tyre.
Sot, fatmiresisht Kosova eshte e lire dhe shtet i pavarur, por skenat e dhunes qe u paraqiten neper rruget e Prishtines te sjellin ndermend dhunen e ushtruar vite me pare, para clirimit te Kosoves. Dhuna nga asnjera pale nuk eshte e pranueshme. Po, protesta paqesore, dinjitoze e me qytetari, por jo, protesta me rrugaceri e huliganizem. Jo, protesta ku demtohet prona private dhe prona shteterore, sulmohet policia. Te protestohet duke shprehur shqetesimet, kerkesat e ligjshme dhe jo duke shkaterruar pronen, shtetin e ri. Gjella me kripe, kripa me karar.
Eshte bere norme ne tere hapesiren shqiptare qe pas zgjedhjeve, rezultatet te mos pranohen nga pala humbese, ose ne cdo menyre te pengohet pala fituese per te qeverisur. Ne Shqiperi, partia qe sot eshte ne pushtet, kur ishte ne opozite, per dy vite e bojkotoi punen e Kuvendit (Parlamentit) dhe vazhdimisht e therriste popullin ne demonstrata, njera perfundoi edhe me vrasjen e kater demonstruesve. Ndersa tani, partia qe dje ishte ne pushtet, dhe sot eshte ne opozite, e ben te njejten gje. Kuptohet, secila parti mendon se eshte me e suksesshme se tjetra, por fjalen e kane votuesit me voten e tyre te lire. Secila parti, me punen e saj, me perkushtimin e saj, me angazhimin e saj t’i binde votuesit per ta votuar heren tjeter dhe kur te zgjidhen t’i permbushin premtimet e dhena. Partite politike i shohin problemet nga kendveshtrime te ndryshme, ofrojne qasje te ndryshme per zgjidhjen e tyre, por qellimi duhet te jete i perbashket, duhet te jete i njejti qellim: ndertimi i shtetit ligjor, institucioneve demokratike dhe mireqenja e popullit. Ineresat madhore te Kosoves te jene preokupimi kryesor dhe i perhershem i pozites, opozites dhe cdo qytetari.
Jemi ata qe jemi, dhe si jemi, ashtu edhe punet i kemi. Asnjeri udheheqes, asnjera parti politike ne Kosove, as ata qe jane ne pozite dhe as ata qe jane ne opozite, ne kete cast nuk jane ne nivelin e duhur per te qeverisur me kompetence. Ajo qe po na mungon ne skenen politike e publike te Kosoves, si dhe ne gjithe hapesire shqiptare, jane mjerezit e ndershem qe kane ndjenja kombetare, udhehiqen ne jete nga parime e qellime te larta, rrezatojne vlera kombetare e njerezore. Nuk do te thote se nuk kemi njerez te tille, por ja qe nuk jane te angazhuar ne rrjedhat, proceset, jeten politike te vendit. Por derisa ta gjejme ate shkop magjik, qe me nje levizje do t’i zgjidhte problemet e Kosoves, le t’i pervishemi punes. Ndoshta duke punuar me perkushtim, duke e ndihmuar njeri – tjetrin do te kemi me shume suksese – ndoshta ky eshte ai shkopi yne magjik qe te gjithe e enderrojme.
Kosova po ballafaqohet me shume probleme, me shume sfida: varferia, papunesia, korrupsioni i larte qe ka perfshire cdo sfere te shoqerise, imigrimi i popullsise, e shume probleme tjera. Po cka te habit me shume, eshte se, asnjera parti, asnjeri politikan ne Kosove nuk eshte i angazhuar per zgjidhjen e ketyre problemeve jetike per Kosoven. Madje nuk paraqesin asnje propozim konkret. Per keto probleme, per ceshtjen e “Trepces” dhe per ministrin Jabllanoviq, e kam botuar pak dite me pare ne gazeten Dielli shkrimin: “Bukuria – papergjegjesia qe vret”, prandaj ato qe kam shkruar atje, nuk do t’i perserise ne kete shkrim. Pra, ne Kosove ka per cka te protestohet cdo dite, por protestat te jene paqesore. Dikush e ka te veshtire t’u pershtatet kushteve te reja, realitetit te ri te krijuar ne Kosove. Sic ka thene Mit’hat Frasheri: “Ne roberi, lufta te jete puna e juaj – ne liri, puna te jete lufta e juaj.” Dhe jo ne liri te luftojme me njeri – tjetrin. Jemi cliruar nga pushtuesit tane (sic duket, nga njeri ende jo teresisht), tani eshte koha te clirohemi edhe nga vetja jone, nga smira, xhelozia, lakmite dhe interesat e ngushta vetjake. Ne nje shtet demokratik, sic eshte Kosova, betejat le te zhvillohen ne Kuvendin e Kosoves dhe jo ne rruge. Partite politike t’i paraqesin planet e tyre dhe te angazhohen per zgjidhjen e problemeve te Kosoves, dhe jo vetem te gjuhen me njeri – tjetrin duke u munduar t’ia zene vendin, karriken njeri – tjetrit. Shume vezhgues dhe njohes te jetes politike ne Kosove, si te tilla i kane karakterizuar edhe protestat e fundit neper rruget e Prishtines. Per gjashte muaj skena politike e Kosoves ishte e paralizuar, sepse partite politike deshtuan per te formuar qeverine. Secili nga udheheqesit e partive perkatese deshironte te behej kryeminister, ose kryeparlamentar. Dukurite negative qe po manifestohen ne jeten shoqerore – politike, sjellja e papergjegjshme dhe joserioze e udheheqesve kosovare, dhe koheve te fundit, skenat e dhunes neper rruget e Prishtines, nuk paraqsin pamjen e nje shteti te qendrueshem. Qeveria me kembengulje duhet te mbroje teresine teritoriale te vendit, te drejtat dhe dinjitetin e qytetareve te saj. T’i biem shkurt, ministri Jabllanoviq nese nuk jep doreheqje, duhet te shkarkohet menjehere. Kosova ka luftuar, Kosova e ka shpallur pavaresine qe ne qeverine e saj te mos kete njerez si Jabllanoviqi dhe shoket e tij. Keto jane standarde te cdo vendi demokratik, qeveria nuk duhet te behet peng i askujt.
Edhe pak dite do te festojeme shtatevjetorin e Pavaresise se Kosoves. Shpallja e Pavaresise se Kosoves eshte kurorezim i te gjitha perpjekjeve dhe luftes shekullore te brezave te tere te shqiptareve per liri e pavaresi. Shpallja e Pavaresise se Kosoves eshte nje hap i rendesishem, ndoshta me i rendesishmi dhe me vendimtari ne historine e Kosoves, por ky eshte vetem hapi i pare ne rrugetimin e gjate e te pambarim te ndertimit te shtetit. Kosova eshte toke e lashte, por eshte shtet i ri. Te angazhohemi e te perpiqemi me mish e me shpirt qe te ndertojme nje shtet modern demokratik, me institucione demokratike funkcionale ku gjithmone ne qender te vemendjes eshte mireqenja e popullit. T’u tregojme miqve dhe kundershtareve tane se, jemi ne gjendje te nderttojme nje shtet te qendrueshem demokratik, te inkuadruar ne familjen e madhe te vendeve demokratike. Po, te ndertojme nje shtet ku qytetaret jane te lire te protestojne te qete, me dinjitet e qytetari. Pune te mbare!

Sadik Elshani, Philadelphia, 2 skurt, 2015

FJALIMI I ALEKSANDER LUKASHENKOS

by

PERPARA DISA DITESH UDHEHEQESI I RUSISE SE BARDHE ZOTNI ALEKSANDER LUKASHENKA MBAJTI NJI FJALIM ME RANDESI.
FJALIMI KISHTE TE BANTE NDER TE TJERA EDHE ME SHQETSIMIN QE AI KA LIDHUN ME MOSKEN, SI RRJEDHIN I KRIZES NE URKAINE/
Nga Robert Coalson e Rikard Jozvuak/
PERKTHEU GJON KADELI/
Ne fjalimin e naltpermendu Zotni Lukashenka tha se “Kultura asht ajo qe e ban nji person Rus te Bardhe”. Nuk asht vetem letersia, muzika dhe arkitektura, por gjithashtu gjuha jone, te cilen patjeter duhet t’a dijme, hisorine tone, te cilen pa tjeter, duhet t’a mbajme mend, si edhe vlerat tona, te cilat pa tjeter duhet t’i respektojme.
Mrojtja e papritun e identitetit kombetar, dhe ne menyre te vecante, gjuhen e Ruseve te Bardhe, ishte nji shej shume tregues, i muejve te fundit, se udheheqesi autoritar i Rusise se Bardhe, e ndien vehten te pakenqun me poziten toksoro-politike {gjeopolitike], nen hijen e shtetit kufitar Rusise.
Gjate nji interviste qe pati Majin qe kaloi, me nji gazetar te Radio Stacionit te Pamvarun Televiziv Dozhda te Rusise, Presidenti Lukashenka tha: “Pamvaresisht se kush mund te kete guximin te hyje ne token e Rusiswe se Bardhe, populli i saje do te luftoje kunder tij”, edhe ne qofte se ai do te jete vete, Presidenti i Rusise, Vladimir Putini.
Kriza ne Ukrainen fqinje, gjate se ciles Kukashenka, ne menyre te vazhdueshme ka mbrojtun, pamvaresine dhe sovranitetin e Ukraines, nderkohe qe kaluejtun nji rrol ndermjetsues, per t’a zgjidhun kmete problem, duket se paraqet mundesine per Rusine e Bardhe, per te permiresue marredhenjet e saja me vendet prerendimore. Zotni Hrant Kastanian i Qendres se Studimeve Politike Europiane ne Bruksel tha se “Tuej marre parasysh shtimin e problemeve, qe Lukashenka ka me Kremlinin, kjo asht nji nxitje kshtese, per t’u perpjke dhe per t’a fillue procesin me Bashkimin Europian.
Republika e Rusise se Bardhe, nuk i asht bashkue Rusise, per te vu sanksione kunder vendeve perendimore; megjithse asht anetare e Organizates se Bashkimit Ekonomik Euro-aziatike qe kryesohet nga Moska.
Udheheqsit e Rusise se Bardhe e kane kuptue tashti, se bota asht e atill, ku nuk mund te mvaresh, vetem ne nji ortak.
Per ma shume se njizet vjete, si udheheqes i Rusise se Bardhe, Presidenti Lukashenka, ka tregue nji aftesi te theksueme, me manevrat e tija politike, lidhun me marrdhanjet me Mosken dhe me boten perendimore, tuej marre ndihma ekonomike, dhe sigurim politik, nga mbrojtesit e tij ne Rusi, nderkohe qe ka kundeshtue, perpjekjet e Moskes per te cenue sovranitetin e Rusise se Bardhe, ose edhe me e detyrue kete vend te vogel, qe te bahet pjese e Federates Ruse. Por kesaj radhe, qendrimi mos-perfilles i Lukashenkas, ndoshta do te kete rraje ma te thella.
Javen qe kaloi, mediat shtetnore te Rusise se Bardhe, njoftuen nji politike te re, tuej marre masa neper shkollat e vendit, qe t’i japin fund procesit rusifikues, nji veprim ky, qe duket se ka per qellim, ringjalljen e gjuhes se Rusve te Bardhe.
Dy fjale shtese te perkthyesit te artikullit.
Nuk ka kurrfar dyshimi se Ruset e Bardhe, nuk mund te harrojne kurre, krimet e hatashme qe u bane kunder tyne, gjate Revolucionit te Tetorit i cili u shendrrue ne lufte civile, gjate se ciles, elita intelektuale dhe parija e Rusise se Bardhe, si ajo e Shqipnise, gjate e mbas se ashtuquejtun “Lufte Nacional Clirimtare”. Si edhe procesin shume te vrazhde rus, per t’i neshtrue Ruset e Bardhe, deri ne piken, qe te humbin identitetin e tyne kombetar, dhe ma ne fund te bahen ruse.