Ekonomi – Page 96 – Dielli

Monumente guri a druri

July 6, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

Të gjithë e njohin Stonehenge-in e famshëm, monumentin rrethor megalitik që ndodhet në Angli. Nuk dihet pse është ndërtuar, ndaj kanë dalë teori të ndryshme, me më shumë gjasa atë të përdorimit astronomik. Monumenti datohet rreth vitit 3000 para erës sonë, megjithëse ka indikacione për punime në shkallë të gjerë në zonën e monumentit, të cilat e çojnë historinë e tij me 6500 vjet më parë. Në mënyrë të veçantë, nën hapësirën moderne, janë zbuluar gropa kunje mezolitike ku janë vendosur trungje pemësh, trungje të të cilave datojnë rreth vitit 8000 p.e.s. dhe vërtetohet se kanë lidhje me monumentin e mëvonshëm. Pra, duket se kalimi nga druri në gur është bërë në një fazë të mëvonshme. Ajo që mund të dihet më pak është se shkencëtarët që analizuan ADN-në e mbetjeve njerëzore të gjetura në zonë arritën në përfundimin se paraardhësit e njerëzve që ndërtuan Stonehenge ishin fermerë që kishin ardhur nga Mesdheu lindor (Ballkani). Ata duket se kanë lëvizur drejt Gadishullit Iberik dhe më pas janë drejtuar në veri, duke arritur në Angli rreth viteve 4.000 para erës sonë. Ky zbulim pajtohet me udhëtimet e Herkulit në Evropën Perëndimore. Duhet konsideruar seriozisht se çdo monument megalitik, veçanërisht i formës rrethore, gjatë kohës parahistorike mund të jetë me origjinë prej tyre. Përhapja e fermerëve neolitikë bazuar në zonën e Ballkanit të sotëm, duket se ka qenë drejt gjithë botës dhe jo vetëm drejt Evropës Veriore.

Kjo mbështetet nga fakti se monumentet më të vjetra megalitike të këtij lloji janë pak a shumë të së njëjtës periudhë, që është mijëvjeçari i 5-të para erës sonë, si monumenti megalitik rrethor i Nabtës në Afrikë, 800 kilometra në jug të Kajros moderne.

Nga Brazili në Siri dhe nga Anglia në Australi, hasim rrathë guri, megjithëse jashtë Evropës, stili zakonisht është i ndryshëm. Monumente të ngjashme me Stonehenge shfaqen si i ashtuquajturi “Superhenge”, i cili datohet në 2.500 pes dhe është në të njëjtën zonë, por është pesë herë më i madh (prandaj quhet Superhenge). Në Poloni, së fundmi u gjet një Stonehenge akoma më i madh dhe më i vjetër, i ashtuquajturi Roundel, i datuar në 4800 pes dhe është tre herë më i madh se Stonehenge. Në Spanjë, ishte një thatësirë që zbuloi Stonehenge spanjolle, i cili është 4.000-5.000 vjet i vjetër dhe i përbërë nga 150 blloqe guri, dhe deri atëherë ishte nën ujë. Por edhe më i madhi është Marden Henge, dhjetë herë më i madh se Stonehenge, i cili ndodhet gjithashtu në Angli dhe daton rreth 4.500 pes. Monumenti më i vjetër megalitik i këtij lloji, megjithatë, është gjetur në Egjipt dhe datohet rreth vitit 5000 pes. Modeli është i njëjtë, pasi shtyllat e mëdha prej guri që peshojnë shumë tonë janë vendosur në një rreth. Edhe Zvicra ka Stonehenge-in e saj, të ashtuquajturin “Swiss Stonehenge” i ndërtuar në 3.500 pes dhe tani është në fund të një liqeni. Vlen të theksohet se edhe shtyllat prej guri të Gobekli Tepes formojnë rrathë. Monumente të tilla nuk janë të kufizuara vetëm në Botën e Vjetër (Evropë, Azi dhe Afrikë), pasi i gjejmë edhe në kontinentin amerikan. Në Amerikën Jugore ndodhet Amazon Stonehenge, një monument i madh megalitik që konsiderohet të jetë i moshës 2000 vjeçare. Ai përbëhet nga 127 monolite graniti deri në 4 metra, secili duke formuar një rreth prej 30 metrash. Edhe në Amerikën Veriore, në periferi të Heath të Massachusetts, ekziston një monument i ngjashëm megalitik rrethor i epokës parakolumbiane. Struktura më e vjetër rrethore prej guri, megjithatë, nuk është bërë nga njeriu modern, por nga Neandertali, 176.000 vjet më parë. Në një shpellë të Francës jugperëndimore, rrathë të krijuar nga njeriu janë gjetur nga stalagmitet, duke dëshmuar edhe një herë se të afërmit tanë të largët nuk ishin inferiorë ndaj nesh. Ne kurrë nuk do ta dimë se cila nevojë primare e shtyu Neandertalin në krijimin e atyre qarqeve. Një pyetje interesante është nëse kjo kulturë e strukturave rrethore të rrumbullakëta iu transmetua njeriut nga Neandertali. Teoria mbizotëruese është se këto monumente kishin një përdorim astronomik. Por kjo nuk i përgjigjet pyetjes reale: çfarë arsye praktike u duhej të vëzhgonin qiellin? Nëse supozojmë se këto monumente nuk ishin për qëllime fetare, duhet të ketë pasur një nevojë praktike që përpiqeshin ta plotësonin. Dhe për çfarë arsye u duhej të vëzhgonin qiellin nga shumë pika të ndryshme? Duke qenë një popull me një lidhje të pathyeshme me detin, nuk do të habitem nëse vëzhgimi astronomik do të përdorej për udhëtime detare. Sepse nëse keni një fotografi të qiellit në një vend për një ditë të caktuar të vitit, duket se është mjaft e lehtë të llogaritet gjatësia e vendndodhjes duke qenë se të dy vendet janë në të njëjtën gjerësi gjeografike. Kërkesat e vetme janë një goniometër i thjeshtë, aftësia për të llogaritur gjerësinë gjeografike (një detyrë shumë e thjeshtë) dhe njohja e sfericitetit të tokës.

“Të shfrytëzohen njohuritë dhe përvoja e përfaqësuesve të diasporës në ngritjen dhe zhvillimin e atdheut”

July 5, 2023 by s p

Dr.sc.Dashnim HEBIBI/

Intervistë me Prof.dr.Ylber Qusaj, doktor i shkencave farmaceutike, që jeton dhe vepron në Zvicër

‘Në vitin 2018, Kompania Novartis ka ndarë çmimin prestigjioz “AWARD Stein Rubin” për kontributin tim në idejimin e një procesi të brendshëm në prodhimin e medikamenteve, proces ky që ndihmoi kompaninë në uljen e çmimit në prodhim. Gati çdo vit nga Kompania Lonza marr mirënjohje për kontributin tim në lehtësimin e prodhimit të medikamenteve’, na tha, ndër të tjera, z. Qusaj.

Në fillim të kësaj interviste, do të kujtoj një fjalë të urtë të Winston Churchill: “Kurrë, kurrë, kurrë mos hiqni dorë.” Është e pamundur përmes kësaj hyrjeje të kësaj interviste të them gjithë ate që mësova nga vetë protagonisti i bashkëbisedimit tonë për suksesin që e ka arritur, falë një pune shumë të madhe dhe serioze. Është nder i madh dhe imazh i jashtëzakonshëm kombëtar, që e kemi një personalitet me shumë arritje shkencore në Zvicër. Dita ditës po dëgjojmë arritje të të rinjëve tanë në fusha të ndryshme të dijes, që po lindin e po rriten në mërgim, por arritjet e një bashkëkombasi, që është shkolluar në atdhe dhe për një kohë të shkurtër, ai fiton majat e shkencës, kjo është paksa më e veçant. Krejt e krejt, suksesi nuk falet, por arrihet. Pa e njohur gjuhën gjermane, pa e njohur shtetin mirë ku po shkon, me diploma universiteti, drejtohet një jete të re. Një jete, që nuk do të dorëzohet kurrë, pavarësisht betejave të jetës, por me rëndësi të fitohet lufta. Lufta fitohet me punë dhe jo me rrahje gjoksi. Duke respektuar ligjin e shtetit zviceran, duke u përkrahur nga bashkëshortja dhe familja në përgjithësi, kërkon dituri vazhdimisht dhe erdhi deri te cili i suksesit, gradohet me gradën më të lartë shkencore. Sa e sa fjalë kam për të thënë për këtë personalitet me plot kuptimin e fjalës, por e pamundur të përshkruhet e gjithë bota e tij jo verbale. Ai na foli pa dorëza, me sinqeritet, sepse nuk vuan nga egoizmi, nga bajraktarizmi, shpalos anën jo verbale të tij dhe na tregon, se si u largua nga atdheu, si erdhi në Zvicër dhe si arriti suksese. Ka kujtime dhe falënderime edhe për prindërit e tij, që e rritën me shumë dashni dhe etikë morale, deri te rrethi ku u rrit dhe fitoi bazën e arsimimit. Falënderues për mësuesit, arsimtarët, profesorët, që kaloi shkollën fillore, të mesmen dhe fakultetin, atje në tokat shqiptare. Çfarë shpirti të bardhë i thoja vetes, kur e dëgjoja duke folur. Fjalët i dilnin si të qëndisura me copa shpirti. I qetë, me kulturë të të dëgjuari. Respekt të veçant ndaj bashkëbiseduesit. I etur për atdhe. Gjithnjë përmend prindërit, familjen e tij në atdhe e diasporë. Flet me krenari për bashkëshorten e tij, me të cilën së bashku arritën sukseset. Na foli për kujdesin që e bënë bashkëshortja e tij me fëmijët e tij të vegjël. Sa mirënjohës që i është bashkëshortes, sepse po i përgadit fëmijët për jetë të shëndosh. Jeta është e sigurt kur ke bazën e familjes. Sa e sa fjalë të mira mësova gjatë bisedës. Gjatë bashkëbisedës, shikoja orën, sa shpejt që kalonte. Dihet se koha është më e shenjta në këtë jetë dhe shumë e saktë, sepse kjo jetë shumë e shkurt. Kohën, që ia mora doktorit, ndjehesha i mërzitur, pa e harruar kohën time, që djalit tim i pata premtuar për të dalur me biçikleta. Të kënaqet shpirti kur sheh sukseset e bashkëkombasve tanë. Sot për sot, koha është bërë shumë dinamike, nuk po lexohen tekstet e gjata, ku mendoj, se në ato ka shumë shpirt, sepse nuk e kap syri i kamerës, por syri i shpirtit. Prandaj, ndodh kjo, vetëm në atdheun tonë, nuk kemi gazeta të shtypura dhe flasim për gazetari. Hallakam, kohë tranziconi thojshin disa veprimtarë në një takim para disa javëve, shumë e sakt. Emisione e shkrime pa kurrfarë shije e profesionalizmi, vetëm e vetëm për klikime. Dihet rëndësia apo pesha e medias. Me këtë desha ta godas numrin 10-të, se personalite si ky protagonisti i kësaj interviste na duhen të jenë nëpër media. Rast konkret, se si vihet në diasporë dhe arrinë majat e shkencës. Kjo është më shumë se krenari. Diaspora nuk ka vetëm sportista të mirë. Ka shkenctarë, që krenohen vendet pritëse e në këtë rast Zvicra. Nuk është më diaspora ajo që ka punuar më shumë në punë fizike, por gjithandej kemi intelektual të suksesshëm. Edhe ajo punë fizike ka qenë e ndershme, sepse me djersën e tyre kanë ndihmuar përveç familjen, edhe proçeset që i kemi kaluar si komb, sidomos para luftës, gjatë luftës dhe sot e kësaj dite, Kosova, por edhe tokat tjera shqiptare. Është kjo diasporë, që shkurt e shqip mundet ta quajmë me fakte, se ishte dhe është arteria kryesore e së mirës në atdhe. Sa vështirësi që kishte kur erdhi në Zvicër. Me të ardhur, donte të punonte. Nuk donte të rrinte pa punë, sepse e kishte të trashëguar, sepse vetëm me djersë arrihen të mirat. Kur disa shokëve të punës në fillim, ju tregonte, se ka dëshirë, që një ditë të vazhdoj studimet apo të punoj në profesionin e tij, dikujt ju dukej ëndërr e pa arritshme. Modest, duke ecur për toke, filloi kurset e gjuhës gjermane dhe pas një kohe shumë të shkurtë, arriti të mësoj gjermanishten akademike. Tash, kishte fituar çelësin e suksesit. Ylberi me shumë besim në vete dhe me arritjet që i kishte fituar në Universitetin e Tetovës, një ditë duke punuar, përnjëherë i vije në mendje një ide për një zbulim në fushën e mjeksisë. Për fat të mirë, sigurisht nga bardhësia e tij shpirtërore, i hapen dyert e suksesit dhe një ditë, arrinë gradën shkencore po me ate ide që e kishte. Puna dhe logjika na dallon nga gjallesat tjera të këtij planeti. Ylberi, përveç se është shkenctarë, ai ishte i kompletuar edhe me etikë, duke ditur të nderoj dhe duke mos rrahur gjoksin, por duke frymëzuar e ndihmuar të gjitha ata që duan të merren me shkencë. Nuk ka kthim, por vetëm te para! Nuk ka dorëzim, por deri në realizim të projektit! Mundemi dhe e arrijmë! Besim në vete! Përkrahje nga familja! Shumë punë! Respekt maksimal kohës! Për ate kohë, që bashkëbiseduam me Prof.dr.Ylber Qusaj, mora shumë kujtime të mira, por e pamundur të përshkruhen siç ju thash edhe më lart. Shpresoj shumë, se në një të ardhme të afërt, do të kemi përsëri mundësi, të mësojmë edhe më shumë nga sukseset e tija dhe padyshim se është krenaria jonë. Për më shumë të nderuar lexues, do të mësoni në vazhdim nga doktori nga kjo intervistë e gjatë, por reale, nga e cila shpresojmë, se do të mësojmë shumë gjëra, se si arrihen sukseset shumë larg atdheut.

Një biografi me disa fjalë

I doktoruar në Strasburg të Francës për Farmaci dhe i punësuar në gjigandin farmaceutik në Aargau të Zvicrës ku edhe jeton. Prof. Dr. Qusaj është shquar në aktivitetin e tij shkencor, duke u bërë një nga personalitetet më të respektuara shkencore në shtetin helvetik dhe më gjerë. Nga viti 2020 është angazhuar edhe si ligjërues i Lëndës ‘Prodhimi i Avancuar i Medikamenteve’, Farmaci, në Kolegjin ‘Rezonanca’ në Prishtinë.

Data e lindjes, vendi, shkollimi

Prof. dr.Ylber Qusaj është i lindur më 05.04.1983 në fshatin Pllajnik të Opojës, Komuna e Dragashit. Pas përfundimit të shkollës së mesme të mjekësisë, viti 2002, një kohë të shkurtër ka punuar si teknik medicinal në fshatin e tij të lindjes. Në Universitetin Shtetëror të Tetovës ka ndjekur studimet për farmaci, të cilat i ka përfunduar me sukses të shkëlqyer në vitin 2007. Gjatë studimeve në Tetovë, Prof. dr. Qusaj shquhet edhe për pjesëmarrje aktive në veprimtari të ndryshme që zhvilloheshin në universitet dhe jashtë tij.

Motivi dhe arsyet për braktisjen e vendlindjes

Njohja me bashkudhëtaren e tij të jetës, i dha atij mundësinë që të vazhdojë edhe më tej rrugëtimin drejt zgjerimit të dijes. Pas përfundimit të fakultetit të farmacisë, në fund të vitit 2007, Ylberi emigron në Zvicër, ku jetonte bashkëshortja e tij me familjen e saj.

Vështirësitë e vitit të parë si mërgimtar

Sfida e parë, me të cilën është ballafaquar në këtë mjedis të ri, ishte mësimi i gjuhës gjermane, e cila do t’ia hapte atij shtigjet për vazhdimin e rrugës së shkollimit. Në periudhën 2008-2009, falë vullnetit të çeliktë, kishte arritur t’i kryente disa nivele të mësimit të gjuhës gjermane, të cilën arriti ta zotërojë deri në nivel shkencor. Kjo i hapi atij rrugë që të niste punë në industrinë farmaceutike, për të cilën kishte përgatitjen adekuate shkollore.

Puna e parë në mërgim

Në shtator të vitit 2008, me ndihmën dhe bashkëpunimin e bashkëvendësit Blerim Krasniqi, që ishte edhe si udhëheqës në këtë repart, e filloi praktikën e punës në industrinë farmaceutike Bioforce AG (A. Vogel), Roggwil (TG) ku u angazhua në zhvillimin e medikamenteve në bazë bimore. Kjo e ndihmoi shumë që të integrohej në mjedisin e ri dhe të regjistronte studimet e doktoraturës. Pikërisht kjo kompani i ndihmoi në finalizimin e doktoratës. Në tetor të vitit 2009, i filloi studimet e doktoraturës në Universitetin e Bazelit në Zvicër, ndërsa nga viti 2011-2012 i vazhdoi këto studime në Universitetin e Strasburgut në Francë. Më datë 1 shkurt 2013 mbroi me sukses disertacionin e doktoraturës me temën: “Optimizimi dhe Investigimi i Tabletave Echinacea me Teknologjinë ‘base granulate’”. Doktoratura u realizua falë bashkëpunimit ndërmjet Universitetit të Bazelit, Universitetit të Strasburgut dhe Kompanisë “Bioforce AG” ku kishte zhvilluar pjesën eksperimentale të punimit të doktoraturës.

Malli për atdheun

Duhet theksuar se dr. Qusaj është një kryefamiljar i përkushtuar dhe i lidhur ngushtë edhe me vendlindjen. Çdo pushim, sado i shkurtë që të jetë, bashkë me gruan dhe katër fëmijët e tij, e kalon në Kosovë dhe viziton të afërmit dhe miqtë e shumtë. Mbi të gjitha te doktori është njerëzorja.

Shteti i Kosovës dhe Shqipërisë duhen të kontribuojnë më tepër që të bartim përvojën zvicerane në atdhe

Diaspora shqiptare ka dëshmuar që di dhe mundet të organizohet në mbështetje të interesave kombëtare. Sipas jush, cili është niveli i organizimit të saj sot dhe çfarë potenciali kontribues përfaqëson diaspora jonë në ditët e sotme?

Diaspora ka kontribuar për vite të tëra dhe vazhdon të kontribuojë në aspektin financiar dhe kulturor dhe organizativ, por unë mendoj se ne duhet te organizohemi , në kuadër të shteteve tona në Ballkan që mos të varen vetëm nga remitencat, por të shfrytëzohen njohuritë dhe përvoja e përfaqësuesve të diasporës në ngritjen dhe zhvillimin e shtetit. Shteti i Kosovës dhe Shqipërisë duhen të kontribuojnë më tepër që të bartim përvojën zvicerane në atdhe. Ka shumë kuadro të kualifikuara në Zvicër që japin kontributin e tyre në këtë shtet, duhet të krijohen me shumë politika dhe mundësi nga shtetet përkatëse që ata këto njohuri ti bartin në shtetin përkatës të tyre. Shumë njerëz këtu dinë gjuhët e huaja dhe kanë më shumë mundësi këtu.

Si e kaloni kohën e lirë kur nuk jeni në punë?

Kur nuk jam në punë, kujdesem për familjen time dhe shëndetin mendor. Pas shumë angazhimeve me familje, mundohem të gjej kohë ditore që të kujdesem për shëndetin fizik, si ushqimi i mirë dhe duke lëvizur çdo ditë. Një ditë e zakonshme me gjenë duke vrapuar i vetmuar në natyrë ose duke dalur në mjedis të pastër në natyrë, së bashku me familje, në atë mënyrë që të jem në lëvizje duke u kujdesur për shëndetin fizik dhe mendor. Falë rezultateve të arritura në punë, personaliteti im vlerësohet shumë, jo vetëm në kompaninë ku punoj, por edhe në mesin e komunitetit zviceran dhe atij shqiptar që jeton në Zvicër. Shpesh takohem me disa miq këtu në Zvicër. Madje, shpeshherë organizoj takime jashtë orarit të punës me shqiptarët që punojnë në këto kompani farmaceutike, me ç’rast i këmbejmë përvojat tona në farmaci.

Sa mendoni që ka arritur të integrohet gjenerata e re e diasporës shqiptare në shtetin ku ju jetoni e veproni?

Gjeneratat e para të diasporës shqiptare të viteve ’70-’90 ishin kryesisht mashkuj që kishin qëllime të punës dhe përfitimit të parave. Ata ikën nga dhuna, nga shtypja etnike dhe identitare dhe kanë qenë të drejtuar në atë kohë nga frika e asimilimit. Ata e kanë parë identitetin shqiptar në mënyrë më emocionale.

Unë kam ardhur në mërgim më vonë, në fund të vitit 2007 dhe besoj se gjeneratat tjera janë më të interesuara të kontribuojnë më shumë në aspektin social e ekonomik, jo vetëm në bazë të identitetit. Dëshirojnë më shumë të integrohen dhe të jenë pjesë e shoqërisë.

Mendoj se pas viteve ’90-ta, ata filluan ti marrin edhe familjet e tyre dhe kështu edhe qëllimet e tyre filluan të ndryshonin, pasi fëmijët filluan të ndjekin shkollat në një vend të huaj dhe në një formë lindën edhe programet e reja të integrimit, të cilat, pak a shumë, ndikuan në vetëdijesimin rreth çështjeve edukuese, Mundësitë e përfitimit të kësaj forme filluan ti shfrytëzonin fëmijët e tyre, duke ndjekur shkollimin.

Gjenerata e re është përqendruar më tepër në arsim dhe kontribut në të gjitha lëmitë ku punojnë. Ajo është edhe rruga më e duhur për integrim, duke qenë pjesë e shoqërisë dhe duke kontribuar në këtë shoqëri.

Sipas mendimit tuaj, për çfarë mbështetje konkrete të shteteve shqiptare ka nevojë urgjente diaspora shqiptare?

Unë e shoh se gjeneratat e reja nuk dëshirojnë vetëm të shkojnë në Kosovë me ndonjë veturë të madhe e për t’u krenuar, për t’u martuar me shqiptarë, e për të pasur dasma në Kosovë. Është një grup në rritje, i cili dëshiron të kontribuojë në zhvillim më afatgjatë, qoftë për shoqërinë civile, qoftë për sektorin privat.

Cili është kapitali juaj shpirtëror, të cilin keni arritur ta krijoni dhe me të cilin ndjeheni krenar?

Falë rezultateve të arritura në punë, përfundimit të doktoratës në lëmin e farmacisë dhe në universitetet më prestegjioze në Evropë, personaliteti im vlerësohet dhe respektohet shumë, jo vetëm në kompaninë ku punoj, e në kompanitë ku kam punuar, por edhe në mesin e komunitetit zviceran dhe atij shqiptar që jeton në Zvicër. Përvoja në punë dhe avancimet në fushën shkencore në farmaci kanë bërë që unë të jem njëri nga kuadrot më të respektuara, duke më dhënë edhe rol udhëheqës në kompani. Gradimi shkencor në lëmin e farmaceutikes ka bërë që të jem i privilegjuar dhe i respektuar, si në aspektin shoqëror e moral, po ashtu edhe në aspektin financiar. Në vitin 2018, Kompania ‘Novartis’ ka ndarë çmimin prestigjioz “AWARD Stein Rubin” për kontributin tim në idejimin e një procesi të brendshëm në prodhimin e medikamenteve, proces ky që ndihmoi kompaninë në uljen e çmimit në prodhim. Gati çdo vit, nga Kompania ‘Lonza’ marr mirënjohje për kontributin e tim në lehtësimin e prodhimit të medikamenteve.

A keni bërë plane se ku ti kaloni vitet pas pensionimit?

Dalja në pension është një nga momentet historike në jetën e çdo personi. Shpesh e kam menduar dhe kam bërë plane edhe me bashkshorten time rreth pensionimit dhe jetës sonë. Për këtë, në këtë kohë të re, kemi rregulluar një shtëpi të re në Kosovë, ku mendojmë ta kalojmë një pjesë të pensionimit. Për mua janë edhe shumë vite deri në pensionim, por ajo sinjalizon se rrugëtimi im duke punuar shumë ka përfunduar. Si pensionist e shoh veten duke shijuar jetën me atë që kam dashur dhe pasur gjithmonë në mendje. Planifikoj, duke u marrë me hobin tim, duke udhëtuar nëpër botë dhe duke kaluar më shumë kohë me familjen time në vendlindje dhe këtu në Zvicër.

Cila është porosia juaj për gjeneratën e re të komunitetit shqiptar që po rritet në diasporë?

Gjeneratat e komunitetit shqiptar duhet të përqendrohen edhe më shumë në arsimim dhe kontribut në të gjitha lëmitë ku punojnë. Nëse ne kemi më shumë ekspertë dhe kontribues në të gjitha lëmitë, atëherë do të kemi më shumë forcë në organizim dhe vendimmarrje në këtë shtet. Arsimimi dhe kontributi në atë vend është edhe rruga më e duhur për integrim dhe diverzitet, duke qenë pjesë e shoqërisë dhe duke kontribuar në këtë shoqëri. Ne kemi nevojë më tepër për përfaqësim në Parlamentin e Zvicrës. Kemi nevojë më tepër për njerëz të kuadrove politike që neve na përfaqësojnë këtu dhe na ndihmojnë më tepër në integrimin dhe diverzitetin me popullin e shtetin zviceran.

I keni thënë vetes, ‘pse kam ardhur në mërgim’?

Në fillim, deri sa jam integruar dhe rregulluar në Zvicër, kam menduar shpesh këtë pyetje ‘pse kam ardhur në mërgim’ dhe se çfarë do të jetë e ardhmja ime këtu. Mirëpo, shpesh e kam vizualizuar të ardhmen time dhe si do të ishte jeta ime në Kosovë dhe në Zvicër. Kam ardhur në lumturinë dhe kënaqësinë time, duke e parë veten time në Zvicër dhe duke kontribuar në këtë shoqëri. Kështu që tash ka disa vite që nuk e bëj këtë pyetje, sepse jam shumë i respektuar, nderuar dhe pranuar në këtë shoqëri. Zvicra më është bërë si vendlindje e dytë për.

Mendoni se ju kanë shkuar shumë vite, duke menduar se një ditë do të ktheheni nëatdhe?

Çdo fazë në jetë që e kam kaluar, ka pasur vështirësitë e veta. Shpesh kam menduar se pse e kam vrarë mendjen për të ardhmen dhe kthimin në atdhe. Mirëpo, këto mendime janë pjesë e jetës. Për çdo fazë në jetë jam krenar dhe mendoj se deri tash jam i lumtur me jetën në Zvicër.

Çka kujtoni më së shumti nga atdheu?

Kujtimet nga fëmijëria dhe rinia në vendlindje janë kujtime të mira. Unë jam rritur dhe zhvilluar në vendlindje. Këtu kam ardhur si 24 vjeçar, kështu që kam kujtime të mira me vëllezërit, me familjen dhe shoqërinë. Këto kujtime të mira janë pjesë e jetës dhe do të mbeten gjithmonë tek unë.

Si ishte jeta e mërgimit më herët dhe si është sot, apo cila periudhë për ju është më e mirë, ajo më e hershmja, apo kjo e sotmja?

Secila periudhë i ka pasur sfidat e veta, e hershmja dhe e sotmja. Për këtë periudhë mund të flas më shumë, sidomos pas vitit 2010, e cila për diasporën shqiptare është një periudhë e lulëzimit dhe edukimit të vazhdueshëm. Në këtë kohë kemi disa kuadro shumë të suksesshme, të cilat janë pjesë e rëndësishme e shoqërisë zvicerane dhe komunitetit shqiptar në Zvicër. Ato, gjithashtu, kontribuojnë në shtetin e tyre të lindjes. Tash mundësitë e transportit dhe komunikimit me vendlindje jane më të theksuara dhe më të lehta. Mund të udhëtosh në mëngjes për një konferencë apo ligjeratë në Kosovë dhe brenda ditës të kthehesh ne vendin ku jeton. Kjo është lehtësia që ta mundëson edhe mbajtjen e kontateve dhe lidhjeve të ngushta me vendlindjen.

Çka nuk i falni vetes?

Deri tash jam shumë i kënaqur me veten dhe jetën time. Nga natyra jam njeri që falë dhe duron shumë. Për të qenë i lumtur, punoj me veten dhe kështu, nëse lindë ndonjë pakënaqësi, mundohem të përpunoj, të shkruaj apo të vizualizoj për veten apo ndonjë problem që të harrohet sa me shpejt. Në këtë formë arrij balancin e brendshëm shpirtëror dhe lirohem nga ndonjë paqartësi apo keqkuptim me vetveten.

Në vitin 2019 fillova punë në Kompaninë ‘Lonza AG’, Stein në Zvicër, në cilësinë e ekspertit për shkencë e teknologji dhe prodhim të medikamenteve të reja klinike

Gjatë gjithë kësaj kohe sa keni në mërgim, keni fituar më shumë apo keni humbur?

Për të gjitha këto vite, kam fituar shumë nga mërgimi dhe shteti zviceran. Unë jam ngritur shumë në aspektin shkencor dhe profesional. Pas përfundimit të doktoraturës, në vitin 2013, avancimi shkencor më ka hapur horizonte të reja. Jam punësuar në gjigandin e industrisë farmaceutike zvicerane “Novartis AG” Stein, ku si ekspert-menaxher, jap kontribut të rëndësishëm në zhvillimin dhe prodhimin e medikamenteve të reja. Këtu kam thelluar edhe më shumë njohuritë në zhvillimin dhe prodhimin e formave sterile të tabletave dhe kapsulave. Gjatë punës në këtë kompani përfitoj përvojë të mirë në zhvillimin dhe prodhimin e medikamenteve me kualitet të lartë, duke përdorur teknologjitë më të avancuara për prodhimin e barërave.

Në vitin 2019 fillova punë në Kompaninë ‘Lonza AG’, Stein në Zvicër, në cilësinë e ekspertit për shkencë e teknologji dhe prodhim të medikamenteve të reja klinike që aplikohen te pacientët në mënyrë intravenoze dhe intramuskulare, si vaksinat, etj.

Njohja e gjuhes shipe në Zvicër, për disa vite, do të jetë një përparësi për komunikim për të gjithë punëtorët dhe për punë në Zvicër

Mendoni se edhe në të ardhmen, gjeneratat e reja që jetojnë e veprojnë në Zvicër, nuk do ta harrojnë gjuhën shqipe?

Unë mendoj se gjeneratat që jetojnë e veprojnë në Zvicër, nuk do ta harrojnë gjuhën shqipe, sepse prindërit e tyre janë të lidhur ngushtë me vendlindjen, investimet në sektorin privat në vendlindje. Besoj se kane për tu rritur edhe më shumë për të mbajtur këto lidhje. Njohja e gjuhes shipe në Zvicër, për disa vite, do të jetë një përparësi për komunikim për të gjithë punëtorët dhe për punë në Zvicër. Rritja e mërgatës shqiptare do të rrisë kërkesën e shërbimeve edhe në gjuhën shqipe këtu në Zvicër. Trasporti dhe komunikimi me vendlindjen është lehtësuar shumë. Vajtje ardhjet në vendlindje janë më të lehta.

Sikur të ishte e mundur që të vinit edhe njëherë prej fillimit në mërgim, çka do të kishit bërë në ditën e parë?

Po mendoj se me mundësitë dhe aftësitë e mia, kam arritur kulmin e karrierës në lëmin e farmacisë në Zvicër. Kështu, mendoj se deri tash e kam zhvilluar mirë karrierën.

Për fund të kësaj interviste, ku kishit dashur të pinit pikën e fundit të ujit të kësaj bote?

Unë jam i lidhur shumë ngushtë me vendlindjen. Çdo pushim, sado i shkurtë që të jetë, bashkë me gruan dhe katër fëmijët, shkojmë në Kosovë dhe vizitojmë të afërmit dhe miqtë e shumtë. Normal se pikën e fundit të ujit të kësaj bote do ta pija, me gjithë dëshirë, në vendlindje.

Shumë faleminderit për kohën dhe patëm nderin, që ta realizojmë këtë intervistë. Suksese të tjera, shëndet e gjitha të mirat për Ju e familjen.

Ju lutem, nderi ishte edhe i imi. Juve dhe të gjithë bashkatdhetarëve, ju uroj pushime të mbara, meqë po afrohen edhe pushimet verore. P.S Foto e marrë nga Prof.dr.Ylber Qusaj. / Intervistë që është botuar edhe në librin e autorit, Dr.sc.Dashnim HEBIBI me titull “Atdheu portativ”

Festimi i ditëlindjes së Amerikës: 247 vjetori i Pavarësisë

July 4, 2023 by s p

Nga Beqir SINA – New York/

4 korriku – 247 vjetori i pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe rëndësia historike e kësaj dite të veçantë në Shtetet e Bashkuara. Dita e Pavarësisë, e njohur edhe si katër korriku, shënon lindjen e kombit të madh Amerikan dhe shërben si një festë për të reflektuar mbi parimet dhe vlerat që e bëjnë Amerikën unike. Në kontekstin historik, pavarësia e SHBA ka traditat dhe frymën e festimit të lidhur me këtë datë të rëndësishëme.

Më 4 korrik 2023, Amerika ka 247 vjet pavarësi. Kjo llogaritet nga data e nënshkrimit të Deklaratës së Pavarësisë në 1776, e cila shënoi lindjen zyrtare të Shteteve të Bashkuara si një komb i pavarur.

Së pari dhe më kryesorja, Dita e Pavarësisë përkujton nënshkrimin e Deklaratës së Pavarësisë në 1776, kur trembëdhjetë kolonitë amerikane, shpallën zyrtarisht pavarësinë e tyre nga sundimi britanik. Ky akt i guximshëm hodhi themelet për formimin e një kombi të ri, i bazuar në parimet e lirisë, barazisë për të gjithë dhe prosperitetit dhe të lumturisë.

Një nga simbolet më ikonike të festimit të Ditës së Pavarësisë së Amerikës, 4 korrikut janë fishekzjarrët. Tradita e ndezjes së fishekzjarreve në 4 korrik daton që në ditët e para të krijimit të kombit amerikan. Spektakli mahnitës i fishekzjarrve në qiellin e Eldorados, dhe spektri i ngjyrave që ndriçojnë qiellin e natës së 4 korrikut, shërbejnë si një kujtesë e pasionit dhe shpirtit që i shtyu baballarët themelues të Amerikës, të luftonin për liri.

Për më tepër, në 4 korrik paradat janë një tjetër traditë e bukur dhe e dashur gjatë festimeve të Ditës së Pavarësisë. Amerikanët mblidhen në sheshet e bulevardet e qyteteve për të nderuar historinë e kombit, të tyre.

Në rrugët kryesore zakonisht në qender të qyteteve dhe lokaliteteve nisin parakalimet me bandat muzikore, kalorsit dhe marshi i fitimtarve me uniformat e luftëtarve të pavarësisë, kuadratet e nxënsve të shkollave , dhe institucioneve , grupe të rinjësh me uniforma sportive, të gjitha me simbole patriotike, të cilat janë shfaqjet e krenarisë kombëtare. Po ashtu paradat ofrojnë një mundësi për të shfaqur kulturat e ndryshme dhe trashëgiminë e pasur që i kontribuojnë shoqërisë amerikane.

Dalja me familje në pikniqe jashtë qendrave të banuara gatimet dhe pjekja e mishit barbekju (zgarë) janë gjithashtu një pjesë integrale e festimeve të Ditës së Pavarësisë. Familjet dhe miqtë mblidhen për të shijuar ushqime të shijshme, të tilla si hamburger, hot dog dhe misër kalli, ndërsa përfshihen në biseda të gjalla dhe krijojnë kujtime të bukura. Këto festime jo vetëm që nxisin ndjenjën e komunitetit, por edhe japin shembullin e frymës amerikane të lirisë dhe miqësisë.

Është e rëndësishme të kujtojmë se ndërsa Dita e Pavarësisë është një kohë festimi, është gjithashtu një rast për të reflektuar mbi përparimin që ka bërë si komb Amerika, dhe shikimin gjithmon për nga ardhmja. Festimi i 4 korrikut shërben si një kujtesë për të çmuar liritë që gëzonë populli amerikan dhe për të njohur kontributin e atyre që kanë luftuar dhe vazhdojnë të luftojnë për lirinë .

Ndërsa festohet ditëlindja e Amerikës këtë vit, në 247 vjetorin e saj , amerikanët përqafojnë vlerat që kanë formësuar kombin e tyre dhe të riafirmojmë angazhimin e tyre për t’i mbështetur ato. Festa e Pavarësise se SHBA është për unitet, mirëkuptim dhe barazi për të gjithë: “Së bashku, thonë amerikanët ne mund të ndërtojmë një të ardhme që nderon sakrificat e atyre që erdhën para nesh dhe krijon mundësi për brezat që do të vijnë.”

Në këtë Ditë Pavarësie, amerikanët marrin një “ftesë” që të kalojnë një ditë për të reflektuar mbi bekimet e të jetuarit në një vend ku të gjithë kanë lirinë që i frymëzon për të ndjekur ëndrrat e tyre, për të shprehur mendimet e tyre dhe për të përqafuar dhe mos harruar prej nga kan ardhur, prejardhjet e tyre nga vende të ndryshme të botës.

Bashkëpunimi ekonomik Kosovë – Shqipëri

July 3, 2023 by s p

Dr. Msci.ecc. Vlora Obertinca/

Sa e bukur ishte parada e parakalimit të shqiptarëve në New York para disa ditëve. Shqiptarë nga Kosova, Shqipëria, Mali i Zi, Maqedonia e Veriut, gjithandej kah janë, të gjithë së bashku paraqesin me të vërtetë një diasporë për të qenë krenarë. Secili shqiptarë që dilte e fliste ishte më i suksesshëm se tjetri. Ata falë punës së tyre të palodhshme kanë arritur të krijojnë një jetë stabile financiare në perëndim deri në Amerikën e largët. Të gjithë këta shqiptarë do t’a bënin punën e njejtë në atëdhe po t’u ipej rasti, e rasti jipet atëherë kur shteti i krijon kushtet ekonomike duke i garantuar investimet e tyre.

Ne kemi dy shtete shqiptare në Ballkan me dy Kryeministra par excellence, karizmatik e të mençur sa të duash, te cilët po shkelqejnë dhe po na bëjnë krenarë me aftesitë e tyre në skenën politike kombëtare dhe ndërkombëtare. Si lum ne që i kemi dy koka gjeniale në krye të dy shteteve tona, të cilat po të bëheshin bashkë me mençurinë dhe kreativitetin e tyre do të krijonin parajsë jetese në Ballkanin Perëndimor.

Takimet në mes të dy qeverive shqiptare nuk po mungojnë ndonëse, do të ishte mirë sikur bashkëpunimet të thelloheshin edhe më tepër në sektorin ekonomik dhe financiar. E them këtë sepse, ekonomia e fortë e një shteti është alfa dhe omega për plasimin e atij shteti në ranglisten e shteteve të zhvilluara ekonomikisht në botë, gjë që nuk është e lehtë.

Investimet në portin e Durrësit dhe Vlorës tanimë kanë filluar dhe, do të ishte mirë sikur edhe Kosova të fillonte me investimet e saja në turizmin malor në Brezovicë deri te malet e Rugovës, në mënyrë që shtetet shqiptare të bëhen lidere në turizmin veror dhe atë dimëror në rajon. Në njërën anë kemi detë, e në anën tjetër kemi mal. Shqiptarët brenda ditës mund të shijojnë verë në dimër, skijim në mal dhe qëndrim në detë – e ku ka më mirë se kjo ?! Por athua, a mund të jemi më kreativ në ide për rritjen dhe intensifikimin e këtyre investimeve në nivele qeveritare ndërshqiptare ?

Sigurisht që po.

Tregu i kapitalit mungon në Shqipëri dhe Kosovë, jo pse nuk kemi resurse strategjike por pse nuk kemi iniciativa dhe ide konkrete për jetësimin e tyre. Zhvillimi i tregut të kapitalit është qenësor për ngritjen e rejtingut kreditor të të dy shteteve shqiptare.

Mendojë se, Shqipëria do të duhej t’i emetojë letrat me vlerë mbi projektet e saja kapitale në bregdet si ajo e Durrës Marina apo Vlora Marina. Këto letra me vlerë që i garanton shteti shqiptarë do te duhej që, pjesërisht të investojë në to edhe shteti i Kosovës dhe diaspora mbarë shqiptare. Nga ana tjetër do të duhej që, qeveria e Kosovës te intensifikojë projektin e turizmit dimëror në Brezovicë dhe të emetojë gjithashtu letra me vlerë mbi këtë projekt kapital dhe , qeveria e Shqipërisë të investojë gjithashtu në letrat me vlerë të Kosovës së bashku me diasporën shqiptare dhe pse jo edhe investorët e huaj. Kjo do të thotë se, shtetet shqiptaro- shqiptare bëhen pronar kryesor të ndersjelltë të kapitali të tyre , duke e mbështetur fuqishëm kapitalin e investuar me të gjithë mekanizmat ligjorë, garancat shtetërore, si dhe me risigurime ndërkombëtare nga kompanitë prominente botërore të specializuara në lëmin e risigurimeve.

Kështu paratë do sillen dhe mbesin në atëdhe, kapitali do të qarkullon në trojet shqiptare, do të rritet GDP-ja dhe mirëqenia e përgjithshme e popullit, si dhe do të shmanget ekzodi i të rinjëve shqiptarë në perëndim, sepse pagat do të rriten në nivel me ato të perëndimit dhe vendet e punës do të jenë të mjaftueshme. Madje, mund të hapet rruga edhe për rikthimin e të gjitha shqiptarëve të interesuar nga diaspora për të jetuar dhe prosperuar ekonomikisht në vendlindje.

Duke garantuar stabilitet financiar nëpërmjet të operimit të letrave me vlerë në tregun e hapur, Shqipëria dhe Kosova në te ardhmen e afërt mund të emetojnë edhe EURO – Bondin shqiptarë

në tregun financiar perëndimor dhe të konkurojnë si dy tregje financiare te përbashkëta nën ombrellën e një politike monetare të përbashkët dhe të suksesshme. Kështu promovohet Kosova dhe Shqipëria si shtete stabile ekonomikisht dhe financiarisht ku mbi të gjitha mbretëron ligji, dhe si të tilla do të jenë atraktive për tërheqjen e investorëve të huaj në sektorët strategjik të turizmit malor – detar, dhe jo vetëm.

Duke punuar në fuqizimin e tregut financiar nëpërmjet të emetimit të letrave me vlerë dhe operacionalizimit të tyre efikas, qeveritë shqiptare mund të stabilizojnë dhe te fiksojnë normat e interesit për tërë tregun financiar, të mbajnë nën kontroll inflacionin, si dhe të injektojnë buxhetin qeveritar sa herë që ka nevojë. E pas këtyre hapave është e lehtë të themelohet dhe menagjohet tregu i kapitalit dhe bursa e cila i mungon shteteve tona.

Keshtu lidhen, fuqizohen dhe faktorizohen më shumë shtete tona dhe populli ynë në rajon.

Të dashur Kryeminstra Rama dhe Kurti , ju lutem filloni me reforma ekonomike të përbashkëta, koherente dhe te sinkronizuara sepse, edhe ideja e amnestisë fiskale do të inkorporohet më lehtë kur, Banka Qendrore e Kosovës dhe Shqipërisë bëjnë bashkarisht politika monetare zhvillimore të avancuara meqë ju takon sepse, janë boshti i rrotullimeve financiare shtetërore dhe mbi të gjitha këshilltare financiare kyqe të qeverisë.

Bashkimi e bënë fuqinë dhe guri i rëndë peshon në vend të vet !

Dr. Msci.ecc. Vlora Obertinca

Eksperte e tregjeve financiare,

Doktor shkence në lidership

SHBA/New York « Çka Ka Qëllu » në Manhattan: Shija e Shqipërisë e servirur në restorantin e qytetit të Nju Jorkut

July 1, 2023 by s p

Nga Beqir SINA – New York City/

NY1 (Spectrum News) kanali televiziv zyrtar i bashkisë së qytetit Nju Jork, ka trasmetuar dje një program episodikë dhe speciale për ushqimin dhe gatimin në këtë qyetet

Ku një vend të veçantë dhe që tërheqë vëmendjen ja kushtojë ushqimit mesdhetar, shijes së gatimeve shqiptare, dhe orenditë (artfakte) të Shqipërisë, Kosovës dhe trevave shqiptare në Ballkanin perendimor të servirura në restorantin shqiptar « Çka Ka Qëllu » që si thotë NY1 e ndihmuan këtë lokal që ajo të futej në listën e restoranteve më të mira në New York.

Pronari i « Çka ka Qëllu » Ramiz Kukaj i tha televizionit të qytetit të New Yorkut, NY1 se restoranti i tij, synon t’u japë klientëve një përvojë autentike evropiane (mesdhetare) dhe brendësia e restorantit është plot me artefakte historike nga Shqipëria, Kosova dhe trevat shqiptare.

“Kur vendosa të hap restorantin e parë shqiptar në Shtetet e Bashkuara, vendosa të sigurohem që të sjell edhe kulturën dhe traditën tonë”, tha ai gjatë një paraqitjeje në programin e mëngjesit “Mornings On 1” të premten.

Ai sot tha NY1 ka pronë të tij 3 restorante « Çka ka Qëllu » ndërkohë, që Restorantin e parë e ka hapur që nga viti 2017 – duke filluar në Hughes Avenue në Bronx, dhe duke hapur një vendndodhje të dytë në East 31st Street në Manhattan në 2019 – Me ushqimet e servirura në Çka ka Qëllu, zuri një vend në listën e 10-të në 2021, dhe 100 restoranteve më të mira në qytet të përzgjedhura në « The New York Times » këtë pranverë.

“Çka Ka Qellu”

Simbas NY1, kur ato « skutat » tuaja të zakonshme për drekim fillojnë t’ju duken të gjitha njësoj, ka ardhur koha për një natë ose një drekë në “Çka ka Qëllu » . I cili është vetëm pak « hapa » larg qiellgërrvishtësit ikonë në qytetin e New York-ut, « Empire State Bulding » një bllok tjetër gradaçieles të cilat radhiten përgjatë rrugve të famshme, 5 Avenue, Park Avenue e Madison Avenue në Manhattan NYC, deri sa shkon e përballesh me tabelen me drita të kuqe « Çka ka Qëllu », dhe një « bahçe » me lule të freskta dhe tavolinat verore vendosur në trotuar.

Sapo hyn brenda lokalit tashmë të njohur duke se gjendesh në një tavernë të vogël fshati, diku në Shqipëri apo në Kosovë. Pronari, kryekuzhinieri, dhe kamarirët do t’ju ndjekin me sy kur të hyni dhe do të merrnivm buzëqesheshjen dhe mirëpritjen shqiptare, prej tyre.

Ndërsa ju jeni « përpirë » nga artëfaktet: një koleksion të disa instrumenteve folklorike muzikore, veglave bujqësore, mullirëve të kafesë, dhe veshjeve tradicionale folklorike , librave dhe armë antike të shekujve të kaluar varur në mure.

Era e bukës që po piqen në furrë afër derës, dhe mishrat e pjekura në zgarë të « çajnë » hundën.

NY1 rekomandon : Kërkoni për pak speca turshi dy apo tre lloje salca e tarator që shkojnë me to, pas të cilave do t’ju duhet një çomlek me mish viçi apo mantia me mish furre, të zhytura në kos, e të shërbyera në tavë dheu.

Sigurisht edhe Ëmbëlsirat që Çka ka Qëllu thotë se i gatuajnë po aty, gjithashtu, si për shembull ‘sheqerpare’, revani, kadif, bakllava dhe tri-leçe. Kafenë ta shërbejnë me xhezve bakri me bisht të gjatë. Ju mbase e njihni këtë si kafe turke por kur jeni në “Cka Ka Qellu”, kjo është kafe shqiptare.

Çka ka Qëllu

Restoranti « Çka ka Qëllu » shërben një përzgjedhje moderne të pjatave më të njohura dhe më të pëlqyera të kuzhinës shqiptare dhe kosovare si dhe ëmbëlsirat e shijshme. Në Çka ka Qëllu shërbejnë jo vetëm ushqim të shëndetshëm por edhe me vlera ushqyese për ju dhe familjen tuaj.

Në “Çka Ka Qëllu”, ka shumë shqiptarë që punojnë në kuzhinë duke përgatitur ushqime tradicionale. Një eksperiencë unike e cila është reditur së fundmi si një nga vendet më të mira për t’u vizituar në Amerikë, për ushqimin mesdhetar.

Pronari i “Çka ka Qëllu » Ramiz Kuka, thotë se u frymëzua për të hapur restorantin e tij kur djali i tij e pyeti se ku mund t’i çonte miqtë e tij për gatime autentike shqiptare. Në kërkimin e tij, Ramizi ka treguar se doli duarbosh dhe vendosi se do të bëhej misioni i jetës së tij për të sjellë kuzhinën dhe kulturën shqiptare në NYC. Pas vitesh grumbullimi të artefakteve shqiptare të shekullit të 18-të dhe 19-të për të dekoruar hapësirën, Çka Ka Qëllu është tashmë një nga eksperiencat më unike të restorantit/muzeut në qytet.

Shije dhe Traditë : Një Përvojë Shqiptare Në Nju Jork – “Çka ka Qëllu”

Rrota tjerrëse e cila të tërheq vëmenjden teksa futesh në restorant, instrumentet me tela, makina manuale e shkrimit, pjata prej metali dhe tasa balte dhe kostumet folklorike të qëndisura me dorë janë vetëm një pjesë e koleksionit të mjeteve antike që do të gjeni vetëm tek “Çka Ka Qëllu”.

Ku disa objekte datojnë që në shekullin e 18-të. Dyshemetë dhe muret duket se janë transferuar këtu nga një shtëpi tipike shqiptare dhe në një restorant ku luhet vetëm melodi popullore nga instrumentet tradicionale të vendit.

Adresa: 118 E 31st St, New York, NY 10016

Phone: (212) 213-2082

Email: info@ckakaqellu.com

Web : ckakaqellu.com.