Urim GJATA/

Këto ditë doli në qarkullim libri i historianit Arben Llalla në gjuhën greke “Kolaboracionistët grek projektuesit dhe udhëheqësit e genocidit në Çamëri (1944-1945)” –(Οι Έλληνες συνεργάτες των κατακτητών οργανωτές και οι πρωτεργάτες της γενοκτονίας των Τσάμηδων). Libri është botuar në Tetovë dhe përkthyer nga gjuha angleze në greqisht nga publicisti dhe shkrimtari grekë Filip Kiritsis (Φίλιππας ΚΥΡΙΤΣΗΣ), një emër i njohur në Greqi.

Libri në fjalë është botuar tre herë në gjuhën shqipe me një tirazhë 3.000 kopje më 2016-2017, ku botimi i tretë u bë nga Universiteti Evropian i Tiranës, ndërsa u botuar më 2017 në gjuhën angleze me një tirazhë 1.500 kopje. Interesimi i lartë në Greqi për ta lexuar edhe në greqisht këtë libër u bë e mundur që shkrimtari Filip Kiricis ta përkthej. Libri “Kolaboracionistët grek projektuesit dhe udhëheqësit e genocidit në Çamëri (1944-1945)”, është indjeshëm për faktin që Greqia ende vazhdon të akuzojë pa fakte çamët si bashkëpuntorë të gjermanëve, por historiani Arben Llalla sjellë të dëshmi shkencore nga arkivat e ndryshme si greke, sllovene, gjermane që nuk ka asnjë faktë që shqiptarët e Çamërisë ishin bashkëpuntor të nazistëve.

“Nuk ka patur asnjëherë bashkëpunim kolektiv të popullsisë çame me pushtuesit italian dhe gjermanë, qëllimi i Genocidit grek ishte për të spastruar Çamërinë-Epirin e Jugut nga shqiptarët myslimanë, grabitja e pasurisë si dhe vendosja e refugjatëve ortodoksë të ardhur ndër vite nga Azia e Vogël. Gjatë operacionit në shpërnguljen e hebrenjve të Janinës për në kampet e përqendrimit dhe shfarosjes, gjermanët në bashkëpunim me xhandarmërinë greke shpërngulën edhe dhjetëra çam antifashistë. Kjo tregon qartë se shqiptarët e Çamërisë ishin në anën e partizanëve grek. Konservimi nga ana e shtetit grek, të shtëpive dhe tokës private që pronarë janë shqiptarët tregon qartë se spastrimi etnik i Çamërisë nga elementi shqiptar ka patur prapavijë politike e pa mbështetur në asnjë fakt për akuzën e bashkëpunimit me gjermanët. Mendoj që mbi pasionin të dalë vlerësimi objektiv shkencor i dukurive që parashtroj e analizoj, po botojmë fotografitë origjinale ku tregohet qartë bashkëpunimi i shtetit grek dhe klerikëve të lartë të Kishës Ortodokse Autoqefale të Greqisë me pushtuesit italian dhe gjermanë. Historia e vërtetë nuk quhet ajo histori që shkruhet nga gjysma e vërtetë e përzierë me gjysmë gënjeshtre. Historia e vërtetë është ajo histori që shkruhet mbi baza të dokumenteve të vërteta, sado të hidhura të jenë ato”.

Ndërsa përkthyesi grek Filip Kiricis në parathënie të librit ndër të tjera shkruan: “Kushdo në Greqi që guxon të pranojë spastrimin etnik që pësuan çamët, nëse nuk dëshiron të jetë në shënjestër dhe të persekutuar, duhet ta justifikojë atë si pasojë e bashkëpunimit të tyre me ushtritë italiane dhe gjermane gjatë Luftës së Dytë Botërore, sepse disa prej tyre bashkëpunuan sikur grekët të mos bashkëpunonin me pushtuesit ose të mos kishte çamë që luftonin në vijat e ELAS-it kundër pushtuesve. Sikur xhandarmëria greke dhe Batalionet e Sigurimit që bashkëpunonin drejtpërdrejt me pushtuesit italianë dhe gjermanë, të mos ishin grekë dhe, po të ishin, të gjithë grekët duhej të thereshin ose të dëboheshin nga Greqia si bashkëpunëtorë të pushtuesve! Është turp për një historian që respekton veten të justifikojë çdo spastrim etnik, sidomos kur ai merr formën e gjenocidit, dmth kush nuk arrin të shpëtojë vritet. Në Greqi, fjalën e fundit në çështjet e historisë e ka shteti i thellë nacionalist, i cili arrin deri aty sa të tërheqë nga shkollat edhe çdo tekst shkollor që vë në dyshim pikëpamjen nacionaliste të historisë greke apo besueshmërinë e kishës ortodokse në çështjet shkencore. Dhe kushdo që guxon të përplaset me të do të jetë në shënjestër jo vetëm të mediave. por edhe nga bandat fashiste që plaçkitën shumë shkolla greke. Si është e mundur, pra, që dikush të guxojë të pretendojë se ndaj çamëve është bërë gjenocid, siç votoi Kuvendi i Shqipërisë vite më parë.

     Kështu, në Greqi arrijmë në pikën që të informohemi për historinë e saj nga librat dhe botimet që botohen dhe shohin dritën jashtë vendit, siç është bërë gjatë diktaturës ushtarake 1967-1974, siç e imagjinoj sot në Iran me libra dhe botime që kanë sukses kundër profetit Muhamed. Sidomos për çështjet që kanë të bëjnë me pronat e minoriteteve, si minoriteti i shqiptarëve myslimanë çamë dhe refugjatët maqedonas të Luftës Civile, të cilat pasardhësit e viktimave të spastrimit etnik pretendojnë t’i marrin përsëri. Grekët që përvetësuan pronat e çamëve dhe maqedonasve janë të parët që synojnë dhe luftojnë ata që me librat e tyre justifikojnë kthimin e këtyre pronave.

     Një libër i tillë zgjodha të përkthej, tërësisht jofitimprurës, sepse vë në pikëpyetje nacionalizmin grek dhe mendoj se duhet të bëj gjithçka për të zbardhur krimet e tij, veçanërisht kur ato arrijnë në nivelin e gjenocidit, siç është gjenocidi i myslimanëve dhe hebrenjve në Peloponezit.në 1821-1828 dhe muslimanët dhe hebrenjtë e Greqisë Perëndimore gjatë Luftës së Dytë Botërore. Ky i fundit është gjenocidi i fundit që grekët, bashkëpunëtorë të pushtuesve, arritën të kryejnë në rastin e dhënë, siç karakterizohet nga E.AM. dhe K.K.E. në atë kohë, dhe për shkak se pasardhësit e tyre ende dominojnë shtetin e thellë grek dhe përcaktojnë pas dritares së jetës politike rrjedhën reale të këtij vendi, zbulimi i së vërtetës për këtë gjenocid për mua është një akt i rëndësisë më të lartë morale dhe politike, një haraç për shkencën historike”.

Ky është libri i dytë i historinit Arben Llalla që botohet në gjuhën greke pas librit Arvanitët- Themeluesit e Greqisë së Re i cili u botuan dy herë në greqisht me një tirazh 2000 kopje, përkthyes i këtij libri ishte Fotini M. PAPA. 

NDUE  BACAJ  

Me 24  shkurt 2022 kryespiuni i KGB-s, Hitleri i “ri”, komunisto-fashisti Vladimir Putin urdhëroi ushtrinë e tij ruse, për sulmin ushtarak mbi shtetin e pavarur e sovran të Ukrainës, Avionë, helikopter, tanke autoblinda dhe mijëra e mijëra ushtarë dhe oficerë sulmuan me zjarr e hekur  qytete e fshatra të Ukrainës, duke shkelur në mënyrë flagrante të drejtën ndërkombëtare dhe Kartën e OKB-së të sovranitetit të shteteve. Kryespiuni i komunizmit ruso-sovjetik me këtë sulm ushtarak kriminal ndaj Ukrahinës, që ngjason si dy pika ujë me nacional-socialistin Adolf Hitler, provokoi hapur fillimin e luftës së tretë botërore. Luftë për të cilën prej vitësh ka punuar, në armatosjen e shtetit dhe ushtrisë komunisto-fashiste ruse me armët më moderne e shfarosëse, si ato atomike, kimike e bakteorologjike , por dhe me atë psikologjike, sikur “botës” ruse i janë bërë padrejtësi duke i grabitur troje e persekutuar bashkombas të cilët jetojnë në shtetet jashtë Rusisë “Nënë”. Putini nën “rrëgozë” me aleatët e tij i frynte edhe  premtim për “bashkimin” e atyre shteteve ortodokse që flasin sllavisht.  Gjithë kjo pergatitje për luftë hitleri hibrid (komunisto-fashist) i shekullit XXI, Vladimir Putin i ka bërë në sytë e faktorit ndërkombëtar, i cili në vend që ta izolonte e ndalonte me sanksione seioze ekonomike e politike , shpesh Putinit e regjimit të tij komunisto-fashist i bënte elozhe dhe i kruante shpinën, me një diplomaci në nivel ambasadorësh (shpesh edhe medioker), me “kërcënime”,  sanksione e marrëveshje deri “qesharake”. Të gjitha këto “justifikoheshin” me stabilokracinë, Vladimir Putini elaboroi teza të frikshme para se të hidhej në veprim për shkëputjen e rajoneve të Gjeorgjisë, përkatësisht të Abkazisë dhe Osetisë së Jugut në vitin 2008, ndërsa në vitin 2014, Putini e bëri shkrum e hi “stabilokracinë” duke sulmuar Ukrahinën e pushtuar Krimen. Të pakten pas ketij agresioni, NATO, SHBA, dhe shtetet e fuqishme europiane duhej të armatosnin me të gjitha llojet e armëve të fuqishme e moderne Ukrahinen dhe ushtrinë e saj… Mjerisht edhe pas kësaj faktori nderkombëtar me në krye SHBA-n  NATO-n dhe BE-n vijuan t’a tolerojnë komunisto-fashistin Vladimir Putin e regjimin e tij diktatorial, gjë që për tetë vite i dha zemër e kohë për riarmatimin e pergatitjen për një sulm më të madh ndaj Ukrahinës, por duket se pa vonuar shumë këtë do t’a bëjnë edhe ndaj shteteve të tjera (nën ish  Bashkimin Sovjetik), si dhe  zgjerimin e mëtejshëm të kësaj lufte deri në Ballkan , me koburen  putinste , Serbinë Vuçiniste. (Drua, se nuk po dua se para që do ta pësoj në Ballkan do të jenë Bosnje-Hercegovina, e pastaj…, Por kam frikë se edhe Kina komuniste do të marrë zemër për pushtimin e Tajvanit e më gjërë të shteteve përreth). Në media e më gjërë qarkullon mendimi se Putini ka si qellim “vetëm” rrëzimin e presidentit e qeverisë properëndimore të Ukrahines , e në vend të tyre të vendosin kukulla të Moskes , siç ka bërë me Bjellorusinë, por kjo do të jenë vetëm “mezja” , pasi oreksi putinian është shumë më i madh nëse ky “oreks” nuk i nderpritet nga faktori ndërkombëtar. Vetëm unifikimi në qëndrim i shteteve të fuqishme evropiane, si Gjermania, Franca, Britania e Madhe , Italia, Turqia etjerë në bashkëpunim me SHBA-n dhe NATO-n mund ta ndalë Vladimir Putin. Ndalimi i kësaj lufte kërkon jo vetëm izolim e sanksione serioze e të fuqishme, por edhe “shtërngim  të dhëmbëve”… A do ta bëjnë këtë fuqitë e mëdha që citova më sipër?,  kjo mbetet për t’u parë në ditët në vijim, por mjerisht eksperianca e deri tanishme na tregon se edhe kur është vepruar , është vepruar disi me vonesë. Shpresojmë që kësaj herë të veprohet shpejt e fuqishëm  Ne shqiptarët agresione të tilla i kemi provuar mbi shpinë për mote e shekuj, veçanarisht deri në vitin 1999 në Kosovën Iliro-Shqiptare, ndaj jemi të ndjeshëm dhe e dënojmë fuqishëm agresionin rus, gjithashtu soldarizohemi me popullin Ukrahinas , të cilin me aq sa kemi fuqi duhet ta ndihmojmë, sigurisht të bashkuar me shtetet dhe organizmat e fuqishme botërore. Ndërsa ne shqiptarët nuk duhet të mendojmë se jemi të mbrojtur se Shqipëria është antare e NATO-s  e në Kosovë ka ushtarë amerikan e më gjërë, pasi  koha ka treguar se Ballkani ende është “fuçi baroti’, ku depot e fitilat janë gjendur e gjinden gjithnjë në Serbinë shoviniste, e për këtë majfton shkrepsja…ruse… Në fund të këtij shënimi të vogël lutem: Zoti e ndihmoftë Ukrahinën dhe ndëshkoftë pa mëshirë Hitlerin e ri , komunisto-fashistin Vladimir Putin dhe makinerinë e tij ushtarake… 

Shqipëri me 25 shkurt 2022. 

                   (1918 – 1996 – 26 vjetori i vdekjes) 

Dom Lush Gjergji/

Njerëzit e mëdhenj dhe të shenjtë njihen menjëherë mes veti, prej së largu apo prej së afërmi, sepse e kanë një burim të përbashkët, ZOTIN DASHURI dhe VËLLAU NJERI. Ata po ashtu së shpejti i njohin edhe të tjerët, sepse bartin dhe rrezatojnë dritën e mirësisë dhe ngrohtësinë  e dashurisë, Zotin, si dhe vëllazërinë gjithënjerëzore, njeriun, njëri-tjetrin. 

Kështu ndodhi edhe me Imzot Nikë PRELEN (1918-1996) dhe Nënën TEREZE (1910-1997). 

Qysh në vizitën e parë  të Nënës Tereze Kosovës, ipeshkvisë Shkup-Prizren, më 8-13 qershor 1970, u takuan dy viganat e Kishës dhe të Popullit shqiptar. Dhe prej asaj dite nuk u ndan më, e tani lumturojnë së bashku në amshim. 

Mons. Nikë Prela, së bashku me Mons. Nikollë Minin, Dr. Don Gaspër Gjinin, Don Damjan Kurtin, Don Mark Sopin dhe të tjerët, themeluan revistën tonë fetaro-kulturore DRITA, e cila gati në çdo numër kishte ndonjë shënim, shkrim, lajm kushtuar Nënës Tereze. 

Imzot Nikë Prela e kishte takuar personalisht Nënën Tereze për të parën herë gjatë vizitës së saj të parë në Kosovë. Më kujtohen fare mirë fjalët dhe vlerësimi i tij rreth këtij takimi: “Gonxhja jonë – Nëna Tereze, është Lulja më e bukur e Kishës shumshekullore dhe martire, Përfaqësuesja më e lartë dhe më e denjë e krishtërimit, kulturës dhe traditës sonë kristiane dhe shqiptare”. 

Herën e dytë Nëna Tereze erdhi në Kosovë më 28 mars 1978. Me atë rast Imzot Nikë Prela, në përshëendetjen dhe pretkun e rastit në Shkup ndër të tjera tha: “O e dashura Nëna Tereze, edhe një tërmet tjetër jehoi anembanë botës (duke parafrazuar tërmetin e 26 korrikut 1963, vr. ime), kur Zoti të zgjodhi Ty për një vepër të vlerës botërore, qysh kur je nisur prej këtij qyteti, për t’i kushtuar Zotit një mision dashurie, për të hapur zhvillimin e Zotit, fjalën e Zotit, dashurinë e Zotit… 

Bashkë me Ty, o Nëna Tereze, unë sot në këtë meshë i falënderoj të madhit Zot për tërë të mirat që i ka derdhur anembanë botës nëpërmjet duarve tua… 

Oh, sa jemi të kënaqur me dhuratat e Nënës Tereze të cilën e kemi në mesin tonë!… A thua kam arsye, a kam guxim për të thënë edhe unë: O ti Shkup, sidomos pas tërmetit të parë, edhe pas tërmetit të dytë, që e ke lëvizur Ti, Nëna Tereze, o ti komb prej të cilit ke dalur Ti, nuk je më më i vogli në botë, se mbarë bota të njeh përmes Nënës Tereze…” (Dr. Lush Gjergji, Nëna jonë Tereze, botimi i dytë, Drita, 1990, fq. 239-240). 

Vizita e tretë e Nënës Tereze, si Nobeliste e Paqes, ishte më 27 qershor 1980. Imzot Nikë Prela në pretkun e rastit ndër të tjera tha: “Ne e presim Nënën Tereze si e pret edhe mbarë bota, si Nënën tonë, por unë do të shtoja edhe më tepër, si Zonjën e shtëpisë sonë. Ajo ka treguar edhe gjer më tani se do ta luajë këtë rol në dioqezën tonë, sepse Zonja e shtëpisë kujdeset për përparimin e shtëpisë, për të gjithë anëtarët e familjes, që tërë shtëpia të shkojë mbarë përpara.. (Dr. Lush Gjergji, vep. e cit. fq. 261-262). 

Më 28 qershor 1980 Nëna Tereze ishte në Binçë për t’u takuar me meshtarë, rregultarë dhe rregulltare, si dhe me popull. Në pretkun e rastit gjatë meshës Imzot Nikë Prela ndër të tjera tha: “Më së pari e mbi të gjitha, Nëna Tereze, me shembullin dhe jetën e saj, dëshiron të ndikojë që ta shpallim, ta dërgojmë, ta dëshmojmë virtytin e amshuar, i cili kurrë s’mbaron, as pas vdekjes, dashurinë… Në çdo njeri për ta parë vëllaun, vetë Krishtin, i cili edhe na mësoi ashtu, dhe si nënvizon Nëna Tereze duke vënë në të parin vend ata të cilët janë në fund të jetës, fëmijtë jetima etj…” (Po aty, vep. e cit. fq. 274-275). 

Dhe së fundi ja vlerësimi i Imzot Nikë Prelës mbi Nënën Tereze edhe në dy botime, në librin “Lule për Nënën”  ku ndër të tjera shkruan: “Ajo është ndërgjegja e njerëzimit. Ajo është Ambasadorja e së Vërtetës dhe e Dashurisë, e Drejtësisë. 

E Vërteta e saj është aq e qartë, Drejtësia e saj është aq e mprehtë dhe Dashuria e saj është aq tërhiqëse sa që nuk mund t’u kundërshtosh qortimeve të jetës së saj të njëmendët dhe nuk mund të mos admirosh të prumët e saj ndaj Mjerimit të gjallë…” (Dr. Lush Gjergji, Lule për Nënën, Drita, 1985, fq. 7-8). 

“Mendoj se shembulli i Nënës Tereze është simptomatik, sepse në bashkësinë e saj gjejmë edhe klauzurën rigoroze edhe aksionin e hapur veprues, pendesë të rëndë dhe gëzim buzëqeshjeje….  

Nuk mund të mos përmend shembullin e nënës së Nënës Tereze, e cila qysh më moshën  e re i printe bijës së vet në rrugën e mëshirës, deri në themelimin e shoqërisë “Misionaret e dashurisë” (Imzot Nikë Prela, Vështrime dhe meditime, Drita, 2006, fq. 91; 98).

Do ta përfundoj këtë paraqitje të shkurtë me një pjesë të librit  kushtuar Imzot Nikë Prelës, që e kam shkruar së bashku me teologun dhe shkrimtarin e madh italian, dr. Valentino Salvoldin, ku ndër të tjera thuhet kështu: “Kjo Shenjtëreshë e Madhe, Bija e Kosovës, ishte simboli, fuqia dhe shpirti i pajtimeve në Kosovë dhe më gjerë. Në të ishte mishëruar martirizimi  shumëshekullor i Kishës dhe Popullit tonë. Ajo ishte frymëzimi ynë për shumë veprimtari dhe qëndrime, në veçanti në pajtime dhe  në bamirësi.  

Nga ajo kemi mësuar se nëse e duam paqen, duhet ta mësojmë artin e faljes, ta ndërtojmë pajtimin nëpërmjet strategjisë jodhunore, gandiane, edhe më mirë, tereziane. 

Këtë strategji e ka përkrahur dhe përhapur gjithnjë Imzot Nikë Prela, presidenti Ibrahim Rugova, shumë intelektualë, sidomos rinia jonë, për ta ndalur shpirtin e urrejtjes dhe dhunës, për ta favorizuar takimin, bisedimin, dialogun dhe komunikimin ndërnjerëzor dhe ndërkombëtar”.  

Më 3 maj 1990, me rastin e hapjes së Kuvendit të parë të “Misionareve të Dashurisë” në Bukuresht,  ipeshkvi Nikë Prela, Don Lush Gjergji dhe Don Dodë Gjergji, tani ipeshkvi i Kosovës, ishin pjesëmarrës në këtë ceremoni. 

Nënës Tereze, në hollësi i treguam për ngjarjet e Kosovës, sidomos për pajtimin e gjaqeve dhe bamirësinë, me fjalë, me fotografi dhe incizime, aq sa kishte atëherë. Nëna Tereze ishte dukshëm e prekur, dhe me lot gëzimi tha: “Oh Zot, sa bukur, populli im shqiptar po pajtohet, po falën gjaqet! Kjo është mrekullia e Zotit”.  Pastaj, e mori një letër dhe me dorën e vet e shkroi këtë porosi:  

“Gjithmonë shpirtnisht jam e lidhun me uratë dhe dashni me popullin tem shqiptar, sidomos në kohë të vlështira. Mbas shumë hjekave dhe rreziqeve, me gëzon pamasë lajmi i pajtimeve. Urime rinisë shqiptare kosovare që e nisi këtë vepër, si dhe të gjithë atyne që marrin pjesë në këtë punë të madhe dhe shenjte. 

Lutem gjithmonë për ju. Zoti ju bekoftë. Lutuni për mue – edhe motrat e mija dhe fukarat e jonë. 

Në Krishtin M. Tereze MC.  

Pastaj si post scriptum shtoi edhe këtë: 

“Dëshiroj që dashnijën në vepër të kallzoni për njeriun nevojtar”. 

Në të njëjtën ditë e shkroi edhe këtë porosi: “Pranoj thirrjen e ipeshkvit tonë Zotni Nikë Prelës dhe dëshiroj të vij në Kosovë për të mirat që me ka dhanë Zoti jetës teme. 

Dëshiroj të festojmë së bashku Pajtimin e mbarë popullit tem Shqiptar. 

Zoti kjoft me ju dhe dashnija e pagja e Zotit gjithmonë kjoft me ju. 

Zoti ju bekoftë. 

M. Tereza MC”. 

Mësuesi i strategjisë jodhunore 

Ipeshkvi Nikë Prela besonte vendosmërisht në paqe me mjete paqësore. Ai nuk kishte dëshirë të fliste për strategjinë gandiane, por më tepër për atë tereziane, duke u mbështetur në Nënën Tereze.

Me shpirtin dhe metodologjinë e kësaj Motre, ai përcillte skenat e ndryshme të dhunës dhe të luftës në Kroaci, Në Bosnje dhe Hercegovinë. Dhe vuante shumë për masakrime dhe dhembje. Shpeshherë e kam gjetur me sy të përlotur, në gjunjë në lutje, apo me duar të hapura drejt qiellit. Ai e urrente luftën dhe armët dhe shpesh thoshte se ku “flasin armët”, aty mendja e njeriut “bllokohet”, zemra “ndrydhet” dhe nuk mund të bëhet më asgjë përpos uratës dhe paraqitjes së vuajtjeve Zoti… 

Shpeshherë njerëzit nuk e kanë kuptuar, sepse ai ishte vizionar, profet, shikonte shumë përpara, kishte parandjenja të mrekullueshme, dhe gjithnjë fliste për të mirën e përbashkët, e cila nuk është as serbe, as shqiptare, por universale, e të gjithëve dhe për të gjithë, si dhe guximi apo trimëria e paqes dhe pajtimit dhe “qyqëria” e urrejtjes dhe hakmarrjes…  

Kur fliste me popull, gjithnjë e përsëriste këtë: “Mos shikoni çka bëjnë apo nuk bëjnë të tjerët, sepse kështu vetëm humbim kohe, jemi në rrezik ta humbim edhe shpirtin. Të kërkojmë, përkundrazi, që ne të jemi përgjegjës për jetën dhe veprimet tona,  jo për atë që nuk mund apo nuk duam ta bëjmë! Ne duhet të jemi të mirë dhe të pastër në shpirt, në zemër, si parakusht paqeje dhe pajtime, bashkëjetese…”. 

Dhuratat nga Kosova 

Si përfundim Don Valentino SALVOLDI shkruan kështu: 

“Familjariteti me Imzot Nikë Prelën, miqësia me Vikarin e Përgjithshëm të Kosovës, Don Lush Gjergjin, bashkëpunimi me presidentin e Kosovës, dr. Ibrahim Rugova, na kanë mundësuar neve  që të pasurohemi me vlera të mirëfillta në Kosovë, tokë kjo vërtet martire, por edhe vend i pëlleshëm dhe i bekuar për strategjinë paqësore jodhunore, për paqe dhe pajtim, për ide dhe ideale të larta për mbarë njerëzimin. 

E keqja është mjaft mirë e organizuar në botë, mirëpo nuk duhet kurrë pranuar sfidat për të keqe, sepse vetëm e mira, paqja, pajtimi, e vërteta dhe dashuria do ta çlirojnë botën.  

Të gjithë jemi të ftuar që ta japim “pjesën tonë më të mirë”,  e jo ta sundojmë njëri-tjetrin. Fuqia e dashurisë është shumë më e madhe se ajo e armëve, sepse ajo është e amshuar. 

Të kërkojmë gjërat të cilat na afrojnë dhe bashkojnë, e jo ajo ato që na ndajnë dhe përçajnë”, thoshte Papa i mirë, Gjon XXIII.. 

Pajtimi duhet të jetë i pakusht dhe i vazhdueshëm, për të gjithë, sepse vetëm kështu vërtet do të jemi të mirë dhe të lirë.  Kush  di të falë, i përngjan vetë Zotit në mirësi dhe në dashuri. 

 Falja, domethënë hapi më i lartë dhe më i thellë i dashurisë. 

Duhet doemos të çlirohemi nga urrejtja, tirani i brendshëm i çdo njeriut. Me  botimet tona mbi Kosovën, ne e kemi bartë këtë përvojë të çmueshme të këtij vendi dhe populli të vogël, por me vlera të mëdha. 

Falja është hiri i Zotit, por edhe bashkëpunimi me njerëz të mirë. Këtë më së miri e kemi kuptuar në Kosovë. 

Shqiptarët,  të udhëhequr nga presidenti Ibrahim Rugova dhe Imzot Nikë Prela, të frymëzuar nga Nëna Tereze, e kanë shpëtuar Kosovën nga përgjysmimi apo zhdukja e tërësishme, me mençuri, lartëpamësi, profetizëm. Kështu, të them disi në mënyrë alegorike dhe figurative , “e kanë detyruar”  Zotin, por edhe mbarë botën, për t’iu ndihmuar dhe për t’i shpëtuar. Kjo është vepra e Zotit në ditët tona! 

… por dhurata më e madhe e Kosovës, së paku për ne, është e Lumja Nëna Tereze, dhe së bashku me të, edhe Imzot Nikë Prela, Ipeshkvi i dashur nga të gjithë, Njeriu vërtet i Zotit, Kishës dhe Popullit! (Don Lush Gjergji – Don Valentino Salvoldi, Imzot Nikë Prela njeriu i Zotit, Kishës dhe Popullit, Velar-DRITA, 2010, fq.44-45). 

Zoti e shpërbleftë Imzot Nikë Prelën me pavdekësi dhe lumturi, kurse ne, populli dhe Kisha e tij, gjithnjë e kujtofshim dhe kurrë  mos e harrofshim. Pushoftë në paqe! Amen.  

PhD Dritan Demiraj

Pushtimi i sotem i paprecendente i Ukraines nga Rusia eshte nje kembane alarmi jo vetem per popullin e Ukraines dhe zgjerimin e ketij konflikti me gjere, por dhe per rreziqet aktuale per eksportimin e ketij konflikti ne Ballkanin Perendimor. Ky eshte momenti qe Shqiperia te bashkohet me aleatin e vetem strategjik SHBA-te dhe BE-ne ne menyre qe reagimi kunder Rusise, aleateve te tij strategjik ne Ballkan dhe aktoreve te tjere joshteterore dhe ne menyre te veçante Putinit, Lavrovit, Shoigu, gjeneral Gerasimov dhe jo vetem te jete i unifikuar me veprimet per te asistuar sa me shume te jete e mundur nga ana ushtarake popullin e Ukraines. Ne rast se reagimi kunder Putinit nuk do te jete shume i fuqishem, do te jete nje gabim me konseguenca te medha per te ardhmen e sigurise ne bote.

Skënder MULLIQI /

E gjithë bota demokratike më kujdes po i vështron ngjarjet agressive të Rusise ndaj Ukrainës. Përgatitëjt për luftë të hendikapit rus, Vlladimir Putin , nuk janë kërcënime vetëm për Ukrainën, por janë kërcënime për Kosovën ,dhe Evropën .Rusia e diktatorit Putin është duke e rrezikuar seriozisht edhe rendin e ri botëror.Mënyra së si ky despot po i qaset problemeve botërore, nuk përkon më qasjët kohezive në Evropë . Ky vend për dy decenie është duke marrë ekspedita pushtuese ndaj vendeve fqinje, madje duke i përdoruar edhe armët kimike –në Siri, ndaj civilëve.Ne vitin 2014 populli i Ukarinës më protesta kërkuan të ardhme demokratike ne vendin e tyre. Rusia ishte ajo që prodhojë krizën duke sulmuar dhe okupuar territorin e Ukrainës –Krimën. Në këtë eskpeditë ushtarake rusët, kishin lënë të vrarër mbi 14.000 njerëz të Ukrainës.Rusia po tënton ta kthen ndikimin e humbur mbi shtetet e Lindjës duke i okupuar ato pjesë –pjesë, siq ndodhi edhe më pjesët e Gruzisë, dhe nuk e respektojë marrveshjën për ti tërhequr forcat ushtarake nga Moldavija. Dhe, marshinmi i këtij shteti fashist më forca të mëdha ushtarke në kufijë më Ukrainën ,është edhe një tregues më shumëm së po rrezikohet seriozisht Evropa, dhe së këtë duhet ndaluar NATO. Putin si manipulant dhe rrenc komunist që është po e akuzon Ukrainen për koncentrim të forcave në kufij, duke shkaktuar gjoja krizën.Politikat ruse dhe serbe , janë politika mashtruese ,janë politika hegjemoniste për pushtime të reja, edhe në Ballkan.Këta po I rrezikojnë proceset demokratike dhe vlerat e saja , si dhe vlerat fundalmnetale njerëzore . Putin është duke synuar që paralilisht duke sulmuar Ukrainen , këtë gjë të bënë më forcat e përbashkëta ushtarake më Serbinë , që më një blicë aksion të bëjnë faktike edhe pushtimin e veriut të Mitrovicës, e që nuk do tju dalin planet ashtu. Kosova së bashku më aleatet e saj dinë të mbrojë territorin e vet nga agresioni i mundshem ushtrak ruso-serb .Ameria sikur që po e përmban sovranitetin e Ukrainës, ashtu e përmban edhe më shumë sovranitetin dhe integritetin territorial të Kosovës.Rusia luftën edhe mund ta fillon, për sigurisht së nuk do ta fiton . Amerika dhe Evropa nuk do të lejojnë të shëmben këto parime, porositeë janë të qarta për Rusinë dhe P[utinin e Serbinë dhe Vuqiqin, në rast të ndonjë invazioni ushtrak . Zgjedhjet mund të gjenden vetëm më rrugë diplomatike, e asesi ndryshe . Uniteti dhe vëndosmeria e Amerikës dhe Evropës ndaj agresionit të Rusisë, janë mjeti më efikas për ta ndalur ate . Por, nese Putin ndodhe që të zgjedhë rrugë tjetër , ate të agresionit , ai do të përballët më masa të fuqishme të së pari të sanksioneve ekonomike , por edhe të ndërhyrjës ushtrake të NATO-së.Kërcimet e Rusisë ndaj Ukrainës , por edhe mundësia e eskalimit të ndonjë agresioni të Serbisë ndaj veriut të Kosovës, do ta kanë koston shumë të lartë për fashistet ruso -serb.