Featured – Page 196 – Dielli

URIME 80 VJETORIN E LINDJES Joseph J. DioGuardi

September 20, 2020 by dgreca

Paragraf i shkëputr nga libri im “Elitat e Mohuara, Krenari Kombëtare”(fq.428-435)

Me rastin e 80 vjetorit të lindjes së Zotit Joseph DioGuardi i uroj jetë të gjatë, të lumtur dhe të sukseshme me familjen e tij të bukur!

Shkruan:Vilhelme Vrana Haxhiraj*-

Bashkë me urimin, e falënderoj për gjithësa ka bërë dhe bën për kombin shqiptar!

Me konsideratë të lartë!

Autorja

Xhozef DioGuardi lindi më, 20 shtator, 1940, një Elitë politike bashkëkohore. Hon.DioGuardi është një personalitet dhe individualitet i veçantë për ShBA dhe për kombin shqiptar, për Shqipërinë dhe Kosovën. Është me karrierë politike dhe diplomatike të ndritur, Senator i Kongresit Amerikan, avokat i çështjes shqiptare. Drejtor Financiar për çdo repart dhe çdo agjenci të qeverisë amerikane dhe aktualisht President i organizatës”Lidhja Qytetare Shqiptaro-Amerikane” (Albanian American Civic League). Si specialist i zoti shquhet në këto fusha: Kontabilitet, buxhetim, mjaft i aftë në politikat fiskale, financim, kurse fjalimi( oratoria) është cilësi kryesore e virtytit të tij. Është mbrojtës i të drejtave të njeriut…

Joseph J. DioGuardi lindi në Nju Jork më, 20 shtator, 1940. Babai i tij kishte lindur në Kalabri, ishte arbëresh, i cili emigroi në ShBA. Vendlindja e të atit ishte Bashkia arbëreshe në provincën e Avellinos, i vetmi katund arbëresh në Provincën e Campanjës. Gruaja e Dioguardit, Shirley Cloyes Dioguardi – Shirli Kloyes Dioguardi ka qenë konsulente e biznesit dhe bashkëpunëtore e Lidhja Shqiptaro-Amerikane. Familja DioGuardi jeton në Nju Jork. Kanë vetëm një vajzë Cara DioGuardi, kompozitore dhe këngëtare.
Joseph DioGuardi ka qenë kongresmen në Kongresin e Shteteve Bashkuara të Amerikës. Aderon në Partinë Republikane. Shqiptarët nga të huajtë njihen si ushtarakë të zotët.

Sipas DioGuardit ai vjen nga një familje e ushtarëve të Skënderbeut të cilët ndihmuan Mbretërinë e Napolit në luftën e vitit 1461. Si shumë ushtarakë të tjerë shqiptarë të kohës së Skënderbeut, edhe të parët e tij ngelën në Itali. Joseph DioGuardi i takon gjeneratës së parë amerikane, është diplomuar në vitin 1958 në shkollën Prepartory të Fordham dhe në vitin 1962 është diplomuar shkëlqyer në Universitetin Fordham. Kurse më 1971 përfundoi një studim trevjeçar për t’u bërë një AQP (Agjencia Qëndrore e Prokurimit), është organ qëndror, person juridik funksionon e pavarur dhe është jashtë kompetencave të ministrit. AQP në bashkëpunim me organizatat buxhetore cakton kushtet, kërkesat dhe obligimet për ta shpallur tenderin, pra siç shihet asnjë procedurë apo veprim nuk merret dhe nuk kërkohet nga ministri i Financave, qeverisja qëndrore dhe vendore.

Dioguardi ka arritur statusin e partnerit në moshën 31 vjeç, pasi ka punuar 22 vjet me kompaninë. Ai, si specialist në taksat federale e shtetërore, kishte përgjegjësi të madhe për organizatat jofitimprurëse. Në nëntor 1984, ai u zgjodh në Kongresin Amerikan. U rizgjodh në vitin 1986, duke qenë kështu anëtar i Kongresit në periudhën 1985-1989. Paraardhësi i DioGuardit ishte Richard Ottinger dhe pasardhës i tij ishte Nita Lowey.

Joseph DioGuardi, është politikan amerikan me origjinë arbëresheshqiptare. Anëtar i Dhomës së përfaqësuesve – Nju Jork, distrikti nr.20, mandat që e mbajti nga 3 janari vitit 1985, – 3 janar, të vitit 1989. Më 1986, së bashku me Kongresmenin Demokrat Mickey Leland, DioGuardi inicioi legjislacionin për t’i dhënë Medaljen e Nderit heronjve ushtarakë zezakë të Luftës së Parë dhe të Dytë Botërore, gjë që u ishte mohuar për arsye raciale. DioGuardi është avokat i çështjes shqiptare. Pasi la Kongresin, në vitin 1989, Ai ka bërë të paktën 20 vizita në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni, pra në tojt etnike shqiptare. Si president i organizatës “Lidhja Qytetare Shqiptaro-Amerikane” (Albanian American Civic League), Ai dhe Kongresmeni Tom Lantosh në maj 1990 bënë një vizitë historike në Kosovë dhe në Shqipërinë që akoma nuk kishte dalë nga komunizmi. Gjatë takimit me presidentin e atëhershëm Ramiz Alia, i cili i dorëzoi Tom Lantosh-it një dosje të trashë me dokumente që vërtetojnë se shqiptarët shpëtuan qindra hebrenjë gjatë luftës së Dytë Botërore. Tom Lantosh, me origjinë hebraike dhe DioGuardi me origjinë arbëreshe, i dërguan dokumentet në Izrael, ku u çertifikua vërtetësia e tyre. Dhjetëra shqiptarë kanë marrë titullin Righteous Among the Nations (të drejtat e kombeve) nga shteti Izraelit që u jepet atyre që shpëtuan hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore. Fal këtyre dokumenteve faktik për shqiptarët që shpëtuan hebrenjtë është realizuar nga Norman Gershman një film dokumentar. Në gusht, të vitit 1990, DioGuardi ishte iniciatori i vizitës së Bob Doll (Bob Dole), (kandidat për President i SHBA në 1996) dhe gjashtë senatorëve të tjerë të senatit të ShBA në Kosovë. Në qershor 1997, DioGuardi kryesoi një delegacion për monitorimin e zgjedhjeve në Shqipëri. Me kërkesë të Kongresmenit Dana Rohrabacher, në gusht 1998, Joseph DioGuardi udhëtoi në viset veriore të Shqipërisë për të vlerësuar krizën humanitare, si rezultat i luftës në Kosovë.. DioGuardi, më 1979, është vlerësuar me Urdhrin “Kalorës i Urdhrit të Maltës” Joseph J. DioGuardi pas mbarimit të mandatit, ishte dhe vazhdon të jetë president i “Lidhjes Qytetare Shqiptaro-Amerikane”. Karriera politike e Dio Guardit është e ngjeshur: Në nëntor të vitit 1984, DioGuardi u zgjodh në Kongres, i pari i regjistruar në sallën e Dhomës së Përfaqësuesve. Ka qenë senator (Qarku 20 i Kongresit të Nju Jorkut, Dhoma e Përfaqësuesve të Shteteve të Bashkuara (në 3 janar 1985 – janar 1989), 4 vjet e 1 muaj. Joseph DioGuardi, mbërriti në Capitol Hill në vitin 1985, me axhendën e tij të deklaruar personalisht: për Revel( ahengjet apo festat); për të rregulluar praktikat mashtruese financiare të Kongresit; për të rivendosur përgjegjësinë fiskale dhe përgjegjësinë publike ndaj taksapaguesve. Karriera kongresuale e Joseph DioGuardit: Në Kongres, DioGuardi ka pasur detyrën e Drejtorit financiar, i cili ka qenë i ngarkuar me shumë detyra të një CFO (Chief Financial Officer.) Drejtor Financiar për çdo repart dhe çdo agjenci të qeverisë amerikane. Meqë DioGuardi, ishte i vetëm në zyrën e tij për dy vjet radhë, për ta lehtësuar disi atë, çështjen e kaluan në Kongres me aprovimi dhe nënshkrimin nga presidenti Xhorxh H. W. Bush, në vitin 1990. Në vitin 1986, me anëtarin e Kongresit Demokratik Michael Leland, DioGuardi projektoi një legjislacion për të dhënë Medaljen e Nderit, shoqëruar me shpërblim monetar për forcat Militare pjesëmarrëse në Luftën e Dytë Botërore. Pas legjislacionit si Kongresmen në vitin 1989, DioGuardi themeloi një fondacion të quajtur “Verità al Governo”(E vërteta për qeverinë), i cili mbrojti reformat e taksave dhe ato federale. Në të njëjtin vit bashkë me anëtarin e kongresit Tom Lantosh, bëri një vizitë në Shqipëri, duke i dhënë vendit tonë ndihmën e tij kundër komunizmit,që ndërkohë ishte në grahmën e fundit. Në gusht 1990, Dioguardi dhe Bob Dole, pasi përshkuan disa shtete amerikane, më pas e vazhduan udhëtimin për të vizituar disa qytete shqiptare në Kosovë. Në shtator të vitit 1996, u kthye sërish në Shqipëri, së bashku me Ben Gilman, u takua me presidentin shqiptar Sali Berisha për të diskutuar mbi sigurinë dhe të drejtat e qytetarëve grekë të Shqipërisë së Jugut. Në qershor, të vitit 1997, Dioguardi ngriti një delegacion për të shqyrtuar zgjedhjet kombëtare në Shqipëri dhe në muajin gusht, të vitit, 1998 u rikthye përsëri në vendin tonë për të vlerësuar krizën humanitare të shkaktuar nga lufta në Kosovë, me kërkesën e anëtarit të Kongresit Dana Rohrabacher. DioGuardi shërbeu për 22 vjet, nga të cilët 12 vjet si partner me Arthur Andersen LLP (Limited liability partnership (Partneritet me përgjegjësi të kufizuar), i cili ishte vetëm 22 vjeç (1962 – 1984). DioGuardi ishte një nga avokatët e parë publikë të politikës fiskale qeveritare. Në janar 1985, ai solli përvojën e tij të gjerë profesionale dhe vullnetare në Kongres. Ai u bë i pari CPA (Cassa Previdenza Avvocati – Avokat i Parashikimit të çështjeve), pra u zgjodh në krye të dhomës së avokatëve për parashikimin e çështjeve të ndryshme. Detyra e tij ishte një praktikë e vështirë, por me vlerë për të shërbyer në Shtëpinë e Përfaqësuesve të SHBA. DioGuardi mori rolin udhëheqës në thirrjen për të vërtetën në buxhetimin, kontabilitetin dhe raportimin federal dhe në sjelljen e llogaridhënies financiare në Kapitol Hill. Si President për organizatën “E Vërteta në Qeveri”, 1989, – qëndroi 29 vjet. E vërteta në qeverinë e inkorporuar është një organizatë jofitimprurëse që informon qytetarët për nevojën e transparencës dhe praktikave të përmirësuara në buxhetimin dhe shpenzimet në Kongres.

Vo:www. truthingovernment.org. Pas mandatit të Kongresit në vitin 1989, DioGuardi krijoi disa organizata jo partiake, duke përfshirë edhe organizatën “E Vërteta në Qeveri”. DioGuardi, është folës(oratori) kryesor i vendit, pasi ka folur në konferencën e Shoqatës për Kontabilistë të Qeverisë në NY, Shoqata Amerikane e Kontabilitetit dhe Instituti i Kontabilistëve të Menaxhimit në Uashington. Joseph DioGuardi gjithashtu është një aktivist i komunitetit dhe i të drejtave të njeriut që formon Ligat Qytetare Amerikane Amerikane, Fondacionin Shqiptar dhe Komitetin Amerikan të Çështjeve Amerikane. Është specialist në këto fusha: Kontabilitet, buxhet, mjaft i aftë në politikat fiskale, financim, kurse fjalimi( oratoria), është cilësi virtyti kryesor i tij. Senatori DioGuardi dhe çështja kombëtare në trojet arbërore, veçanërisht në Kosovë e Maqedoni. Nëse Abdyl Frashhëri ishte një shqiptar me mision kombëtar, DioGuardi pas një shekulli, është një misionar i çështjes kombëtare shqiptare në kohë moderne.

vo: TV. Iliria, 27.1.2015 “Joseph DioGuardi,misionar i shqiptarisë”, 432 PB Artur Vrekaj, Voal-Zvicër: “Për shqiptarët e Amerikës DioGuardi ngjason me Abdyl Frashërin.” -shprehet autori Vrekaj me të drejtë,pasi për analogji, them: “Rrënjët e Lidhjes së Prizrenit u mbollën në Janinë nga Abdyl Frashëri dhe hodhën shtat në Prizren. Kurse tani, Pavarësia e Kosovës, rrënjët i mbolli Senatori J.DioGuardi në ShBA dhe shtati i lirisë u rrit në Kosovë.”

Shqiptarët, kudo që kanë shkuar, anekënd botës, i ka tërhequr aroma e tokës mëmë dhe gjaku i të parëve pallazgo-iliro-arbër. Pikërisht rrënjët e kombit më të lashtë në botë ngjallën interesin e Joseph DioGuardit. Për cilindo Ai është një misonar i vërtetë i shqiptarisë në Amerikë. Nga viti1986, deri tani, ai jeton mes trevave shqiptare të Ballkanit dhe Amerikës. Për të mbrojtur çështjen kombëtare shqiptare, DioGuardi ka shkuar: në Beograd, Stamboll, Australi, Londër, Paris, Luxembourg, Vienë, Prishtinë, Ulqin, Bajram Curri, Tiranë, Tetovë, Toronto e gjetkë. Kur fitoi mandatin e kongresmenit, është çuditur, sepse nga 535 anëtarë të Kongresit, vetëm 12 prej tyre dinin diçka për gjendjen e rëndë në Kosovë dhe nuk dinin se shumica e banorëve të kësaj treve ishin autokton shqiptarë. Këtë fakt tronditës ai e dëshmon me shqetësim në një intervistë të vitit 2000 te gaz. “Zëri”.

Vo: A.Vrekaj: 1-Me DioGuardin anëtar të Kongresit Amerikan fillon një etapë e re e historisë së shqiptarëve të Amerikës për të sensibilizuar qeverinë dhe legjislativin amerikan për të prezantuar, përfaqësuar e ndihmuar në zgjidhjen e çështjes kombëtare shqiptare në Ballkan.”

2. Aktiviteti i ngjeshur, i pandërprerë diplomatik, politik dhe humanitar prej Atdhetari e Shqiptari të madh, DioGuardi, krijoi ura miqësie mes kombit shqiptar me atij amerikan. Përkrahja e shqiptarëve në Amerikë, sidomos roli i veçantë në Lirinë dhe Pavarësinë e Kosovës, i përket humanizmit të Joseph DioGuardit. Për këtë arsye lobi shqiptar i New Yorkut e përkrahu në elektoratë dhe Dioguardi u rizgjodh Senator për të dytën herë në nëtor,1986. DioGuardi në mandatin e dytë si kongresmen, i dha përparësi të madhe çështjes së Kosovës, se nxiti median amerikane dhe fitoi mbështetje në Kongres e Senat për të dalë e vërteta e shqiptarëve në shesh

3. Cilido mund të pyes : -Pse?! Le të shohim ç’ka bërë DioGuardi: vo: Admin: 27.01.2015: “Joseph DioGuardi-Misionar i Shqiptarisë! –Qershor, 1986: i paraqiti Kongresit Amerikan rezolutën për mbrojtjen e të drejtave njerëzore të shqiptarëve në Jugosllavi. -Pas një dite, Senatori Bob Dole, prezantoi në Senatin Amerikan rezolutën me të njëjtën Ngritja e çështjes shqiptare në ShBA,ishte një Rilindje e Dytë për shqiptarët e Amerikës. –Qershor, 1987 me 57 Kongresmenë Ai prezantoi Rezolutën(162) me kërkesa më të detajuara për drejtësinë e shqiptarëve në Kosovë. Të njëjtat kërkesa bëri dhe Senatori Bob Dole. -1987, ardhja e Millosheviçit në fuqi, rriti më tepër luftën e mbështetësve të serbëve në Uashington, në Departamentin e shtetit, në Kongres e Senat. Kjo nxiti kunder DioGuardit ish-qeveritarë, Senatorë dhe Kongresmenë, të paguar nga serbë, grekë dhe rusë që mbronin interesat serbe kundër çështjes shqiptare në Kosovë. Milosheviç i quante shqiptarët armiqte e Jugosllavisë –Nëntor 1989, Dioguradi takon Millosheviçin në Beograd ku i kërkon Liri për Kosovën me një letër të firmosur nga 13 senatorë amerikanë. -Intervistoi para Grand Hotel, Prishtinë para tankeve e ushtrise serbe, konfirmoi faktin konkret të pakundërshtueshëm të militaritzmit serb në Kosovë. –Shkurt 1990, DioGuardi dhe Lantosh në Kosovë. Më 1990– Ai solli në Beograd përfaqësinë e Komisionit të të drejtave të Njeriut të Kongresit Amerikan për represionin serb karshi shqiptareve të Kosovës. –Prill 1990, ai mbështet delegacionin e parë nga Kosova për në Amerikë, për të folur në një séancë dëgjimore kundër pushtimit serb të Kosovës, si akt Historik për Kongresin Amerikan. –Shkurt 1991 DioGuradi bën publike kërkesën për Pavaresinë e Kosovës në Senatin Amerikan, ku Millosheviçin e quajti (Hitleri i Ri dhe Sadam i Serbisë… –Janar 1992, Lantos paraqet rezolutën(264) ku kërkohet Njohja e Pavarësisë së Kosovës. –Shtator 1993, në krye të delegacionit të Kongresit Amerikan shkon në Shqipëri e Maqedoni për të treguar mbështetjen amerikane për anëtarësimin e tyre në NATO. -Nëntor 1993, Tiranë (Konferenca e parë ndërkombëtare për Investime në Shqipëri), ai thekson se potenciali i shqiptarëve nuk janë vetëm resurset natyrore, por milionat e shqiptarëve të Diasporës në botë. -Shkurt 1994, prezanton Rugovën e Bukoshin te presidenti Clinton, për ta bërë të njohur gjendjen e Kosoves nën sundimin serb. –Prill 1994, udhëheq një protestë paqësore para Selisë se Kombeve të Bashkuara ku bën kërkese për dërgimin e trupave amerikane në Kosovë. -Maj 1994,kongresmeni Gilman paraqet rezolutën(251), për të pyetur presidentin Clinton për mbrojtjen e të drejtave të shqiptarëve në Kosovë dhe mundesinë e një bashkëpunimi nd/kombëtar me Këshillin e Sigurimit të OKB dhe BE. –Shkurt 1995, shkon me Shirley Cloyes (gruaja e tij, njëkohësh misionare e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane për problemin e shqiptarëve të Ballkanit).Në Maqedoni ndihmon për hapjen e Univ.të Tetovës si dhe udhëheq protestën ndaj dhunës qeveritare maqedone deri në mbyllje të këtij institucioni të dijes dhe shkencës. –Gusht 1995, me Kongresmanin Gilman vjen në Shqiperi në një vizitë zyrtare në kabinetin qeveritar te Berishës per sigurinë në Ballkan, për Sh.B.A dhe për Shqipërinë. –Janar 1996, Kongresi Amerikan nëpërmjet Gilman prezanton rezoluten (103) që garanton të drejtat e shqiptarëve te Maqedonisë dhe njohjen zyrtare te Universitetit te Tetovës. –Tetor 1997 Lidhja qytetare shpërndan 10 mijë kopje të një broshure që bënte fjalë për shpëtimin e popullit hebre nga shqiptarët dhe Shqipëria gjatë Luftës së Dytë Botërore. –Shkurt 1998, me deklaratën,“në mbrojtje të Çështjes Kombëtare Shqiptare mbështet Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës”. –Mars 1998, i shpjegon Kongresit Amerikan se UÇK nuk është organizatë terroriste –Mars 1999, Cloyes DioGuardi dëshmon para Kongresit mbështetjen e ndërhyrjes së trupave amerikane në Kosovë. –Gusht 1999, Dioguradi viziton Kosovën e lirë dhe raporton Kongresin Amerikan për gjendjen e pasluftës në Kosovë. –Shkurt 2002, Millosheviçi nga Tribunali i Hagës sulmon Lidhjen Qytetare dhe DioGuardin për mbështetjen që i jep “terrorizmit shqiptar dhe separatizmit” në Kosovë. –Qershor 2003, nëpërmjet Gilman e Lantos, u paraqit rezoluta (467) në Kongresin amerikan në mbështetje të Pavarësisë se Kosovës në ndihmë të statusit final. –Janar 2004, DioGuardi ndikues i riprezantimit të rezolutës (28) që mbështet Pavarësinë e Kosovës në Kongres. -Shkurt 2007,po me këtë përmbajtje Lantos referoi se, “Çështja shqiptare ende e pazgjidhur”. –Korrik 2008, DioGuardi në një Konferencë me Inteligjencën, në Uashington, nënvizon se Sh.B.A-s duhet të sigurojnë kontrollin e plotë te territorit të Kosoves dhe parandalimin e ndarjes në veri të saj.

Është fat i madh që kemi përkrahjen e Joseph DioGuardit, një personalitet me gene shqiptar, i cili me vullnet e bëri çështjen kombëtare shqiptare më të dëgjuarën në Amerikë e në botë dhe Lidhjen Qytetare Shqiptaro Amerikane një organizatë të Pavarur, me vlera kombëtare në të mirën e shqiptarisë. Me të drejtë ne krenohemi për një potencial intelektual dhe një individualitet të tillë diplomatik e politik me përmasa botërore.

LAMTUMIRE SULEJMAN GASHI!

September 19, 2020 by dgreca

Kosova me shumë nderime e përcolli në amshim gazetarin Sulejman Gashi….-

-Në Prishtinë – homazhe, ngushëllime e mbledhje komemorative: Sulejman Gashi tërë jetën iu përkushtua gazetarisë dhe përfaqësimit të Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke u bërë zë i shqiptarëve. Sulejman Gashi i takonte brezit të gazetarëve, publicistëve dhe intelektualëve të një kohe specifike për Kosovën të cilët e morën mbi supe barrën e rrugëtimit të krijimit të shtetit të pavarur të Kosovës…Ishte dhe do të mbetet zëri i shpresës, zëri i Kosovës dhe i Shqiptarëve nga Amerika, korrespondenti nga Nju Jorku e Uashingtoni/

-Mirënjohje dhe falenderime të gjithëmonëshme edhe për raportimet e Sulejman Gashit korrespondent nga Amerika i gazetës së përditshme të rezistencës “Bujku” që dilte në Prishtinë pjesë e lëvizjes e luftës për liri e pavarësi, me orientim e përcaktim të fuqishëm properëndimor euroatlantik, dhe sfidonte ndalimin e gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja, të vetmes në gjuhën shqipe në atë kohë në Kosovë, të mbyllur dhunëshëm nga regjimi okupator serb/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari

PRISHTINË, 18 Shtator 2020/ Kosova me shumë nderime e përcolli sot në amshim gazetarin Sulejman Gashi, të vlerësuar për gjithë kontributin e tij e edhe si një diplomat në rrugën drejt lirisë e pavarësisë.

Homazhe e mbledhje komemorative janë mbajtur në Sallën “1 Tetori” në Kompleksin Universitar të Kosovës në Prishtinë, me pjesëmarrje të përfaqësuesve institucionalë e politikë, gazetarëve e qytetarëve të shumtë, të cilët edhe kanë ngushëlluar familjarët që i kanë pritur e më pas Sulejman Gashit i është dhënë edhe lamtumira e fundit.

Në mbledhjen komemorative është lexuar telegram i ngushëllimit i Presidentit të Kosovës, Hashim Thaçi, i cili ka vlerësuar se Sulejman Gashi tërë jetën iu përkushtua gazetarisë dhe përfaqësimit të Kosovës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke u bërë zë i shqiptarëve.

Kryetarja e Kuvendit të Kosovës, Vjosa Osmani në mbledhjen komemorative tha se gazetari Sulejman Gashi tregoi se ekziston vetëm një e vërtetë dhe atë e tregoi para gjithë botës.

“Ai ishte vetëm njëri që dha shumë për këtë vend. Ai iku, po la një të vërtetë – atë të njeriut që sakrifikon gjithçka. Sulejmani ishte një njeri i mirë dhe profesionist. Në këtë kohë përplasjesh ai tregoi se ekziston vetëm një e vërtetë dhe e tregoi para gjithë botës”, u shpreh ajo.

Kryeparlamentarja e Kosovës tha se Sulejman Gashi e deshi shumë këtë vend. “Kisha fatin e mirë ta takoja në Shtetet e Bashkuara të Amerikës edhe si studente. Sot të gjithë po i themi lamtumirë njeriut që na mbajti të informuar për disa dekada”, tha Osmani.

Kryeministri i Kosovës Avdullah Hoti tha se Sulejman Gashi i takonte brezit të gazetarëve, publicistëve dhe intelektualëve të një kohe specifike për Kosovën të cilët e morën mbi supe barrën e rrugëtimit të krijimit të shtetit të pavarur të Kosovës.

“Ato ishin rrethana të jashtëzakonshme dhe Syla bashkë me kolegët e asaj kohe ditën më së miri të artikulojnë interesat e shqiptarëve në Kosovë dhe t’i mbrojnë ato para qendrave demokratike anë e mbarë botës”, theksoi ai.

Më tek kryeministri tha se, Sulejman Gashi do të kujtohet përgjithmonë me pietet për profesionalizmin e tij, për urtësi, për fjalën e peshuar dhe kulturën e lartë të komunikimit publik që kishte.

“Ai do të mbetet përherë një frymëzim dhe një shembull për brezat e rinj, veçmas për ata që do të merren me profesionin e gazetarit.

Zëri i tij do të jehojë përherë në kujtesën tonë si një kujtim i fuqishëm për një njeri të rrallë, që punoi me vetëmohim e me dashuri të madhe për familjen, për institucionin, për atdheun dhe humanizmin në përgjithësi.

Si kryeministër i Republikës së Kosovës, e ndiej për obligim të zotohem se do të punojmë me tërë përkushtimin tonë, në mënyrë që synimet e Sulejmanit dhe të brezit të tij për një Kosovë tërësisht të integruar në familjen e madhe të vendeve të përparuara të qytetërimit euroatlantik të bëhen sa më parë realitet”, theksoi kryeministri Hoti.

Ish-kryetari i Kuvendit të Kosovës, Jakup Krasniqi tha se Sulejman Gashi i shërbeu kombit gjatë gjithë jetës.

“Kudo kontribuoi shumë për Kosovën, lirinë dhe pavarësinë e saj. Sulejmani u vu në shërbim të kombit”, theksoi ish-kryeparlamentari Krasniqi – tani kryetar i Këshillit Kombëtar të Nismës Socialdemokrate.

Kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje e ish-kryeministri Albin Kurti tha se Sulejman Gashin do ta kujtojë si ambasador të Kosovës, ndonëse nuk e kishte një pozitë të tillë, por që me punë e tij e dëshmoi këtë.

“Në këtë nëntor bëhen 23 vjet prej kur e takova për herë të pare Sulejman Gashin. Ai na përgatiste për takime me zyrtarë amerikanë, punoi ditë e natë për misionin tonë në ndihmë popullit tonë. Në mendjen time do të mbetet njeri fisnik dhe punëtor dhe ishte ambasador i Republikës sonë ndonëse i pa shpallur”, tha Kurti.

Fillimisht, në mbledhjen komemorative, në emër të familjes së Sulejman Gashit foli vëllai i tij, Selajdin Gashi, duke theksuar se po i japin lamtumirën e fundit njeriut i cili tërë jetën ia kushtoi kombit dhe ndërroi jetë në 11 Shtator 2020.

“Familjarët, miqtë dhe institucionet janë të pranishme që të japin përshëndetjen e fundit të denjë siç e meritonte Syla, i cili ia kushtoi tërë jetën familjes, atdheut dhe kombit që e deshi shumë”, tha Selajdini.

Para përmbylljes së mbledhjes komemorative për Sulejman Gashin ka folur djali i tij, Drilon Gashi, i cili përkujtoi edhe raportimet e babait të tij gazetar nga shtëpia e tyre e zyra e korrespondentit në Amerikë për median në Kosovë.

“Babai ishte dhe do të mbetet zëri i shpresës, zëri i Kosovës dhe i Shqiptarëve nga Amerika, korrespondenti nga Nju Jorku e Uashingtoni”, u shpreh Driloni.

Në mbledhjen komemorative për Sulejman Gashin folën me kujtimet e vlerësimet më të larta edhe Don Lush Gjergji, Mulla Xhevat Kryeziu – shok i fëmijërisë, si dhe gazetarët që kanë punuar së bashku me të në kohë të ndryshme, Avni Spahiu, Skedner Durmishi, Asllan Bajrami e Ngadhnjim Kastrati, i cili është edhe drejtor i Radio Televizionit të Kosovës.

U përkujtua se Sulejman Gashi, mes tjerash, ishte korrespondent në Shtetet e Bashkuara të Amerikës i Radio Televizionit të Prishtinës e Radio Televizionit të Kosovës dhe i gazetës së përditshme të rezistencës “Bujku” që dilte në Prishtinë pjesë e lëvizjes e luftës për liri e pavarësi, me orientim e përcaktim të fuqishëm properëndimor euroatlantik, dhe sfidonte ndalimin e gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja, të vetmes në gjuhën shqipe në atë kohë në Kosovë, të mbyllur dhunëshëm nga regjimi okupator serb.

Edhe në këtë raportim si korrespondent në Kosovë i Gazetës DIELLI – organ i Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, si kryeredaktor i parë – themelues i gazetës së përditshme të rezistencës “Bujku” që ka dalë nga 18 janari 1991 e deri në prag të vitit 1999 dhe si kryeredaktor i fundit i gazetës Rilindja, gazetar i së cilës isha që nga shtatori 1973, shpreh mirënjohjen dhe falenderimet e gjithëmonëshme për raportimet e Sulejman Gashit korrespondent nga Amerika dhe në këtë ditë lamtumire u shprehu ngushëllimet më të sinqerta familjes së tij e farefisit, miqëve dhe kolegëve gazetarë.

Nderim dhe respekt për punën e bërë nga shoqata “Duart e hapura”….

September 19, 2020 by dgreca

Aleksander Nilaj, President i Shoqates”Duart e Hapura” ne New York-

-Filozofia e vërtetë shihet te sjelljet e jo te fjalët (Mone)-

Shkruan: Violeta Mirakaj-New York-

Vjeshta sapo ka nisur të përkëdhelë ajrin dhe të prarojë degët e pemëve. Ditët, javët, muajtë zvarriten në trysninë që është krijuar për shkak të rrezikut të virusit. Dhe se janë prish ekuilibret standarte të jetës së mëparshme spikat qartë thënia e Alber Kamy :- “ E dua këtë jetë duke u përhumbur i tëri brenda saj dhe dua të flas me zemër të hapur për të:- Ajo më jep krenarinë e fatit tim njerëzor. Lumturia është e thjeshtë dhe se Njeriu është përherë në marrëveshje me natyrën” . Të shkosh te monumenti i Njeriut është një rrugë e gjatë, një rrugë përçapjeje se është fjala për një monument ndryshe. Nuk bëhet fjalë për monumentin e një politikani, i një luftëtari, por i njeriut të thjeshtë në të gjithë kuptimin e plotë të fjalës. Në pamje të parë nuk ta krijon idenë si mund të krijohet ku mund ta gjejmë. Sigurisht të mençurit e të gjithë kohërave kanë përsëritur gjithmonë të njejtën gjë. Gjatë gjithë historisë njerëzore në situate të ndryshme në kohë dhe vende të ndryshme, ka qenë të pranishëm ndihma, solidariteti për t’u dhënë ndihmë njeri- tjetrit. Sidomos në gjysmën e dytë të shekullit 20-të, edhe në këtë fillim të këtij shekulli, grupimet dhe organizatat jo fitimprurëse joqeveritare janë të shumta, me qëllime dhe realizime të ndryshme, regjistruar në përputhje me dispozitat e legjislacionit të shteteve përkatëse. Duke e parë nga ky këndvështrim mund të renditen aktet e shumta bamirësie, ndihmën ndaj njerëzve në nevojë në situata dhe kohë të ndryshme si në rangun nacional dhe internacional. Gjithësecila ka specifikën dhe biografinë e saj, të aktiviteteve dhe ndihmës në dobi të mirëqenies së njeriut. Gjithëseciili është dëshmitar për këtë fakt, dhe aq më tepër në këtë kohë pandemie, Covid-19. Në dritën dramatike të historisë së Covid- 19 , njerëzit zhvishen nga misteri i tyre shqetësues. Gjithçka në pamje të parë ishte e qetë në normalitet, tani e gjithë bota ndjehet pezull dhe në këtë pritje universale. Shoqata “ Duar të hapura” me president Aleksander Nilaj me miqtë e tij si Kastriot Murataj etj. dhe me më shumë se 30 vullnetarë punojnë në ditë të javës, si në ditë pushimi dhe fund jave. E kanë intesifikuar punën e tyre më shumë gjatë këtij viti, ku virusi merimangë ka futur në rrjetën e saj gati gjithë globin tokësor; ka bërë që gjithë aktiviteti njerëzor të futet në një qerthull vrastar, në një situate diabolike, në një hamulli që të merr frymën. Pra në këto muaj të parehatshëm në një nga lagjet e Bronksit në Pelham Parkway, ku numri i banorëve shqiptar është i madh, një komunitet i cili dallohet në shumëllojshmërinë e aktiviteteve, për gjallërinë e saj, për mbështetjen në kushtet e emigracionit të njeri -tjetrit, të bie në sy veprimtaria e shoqatës “Me duar të hapura” me president Aleksandër Nilaj …..

Po bëhen 8 vjet ecurie, ku duart e kësaj shoqate janë të hapura për njerëzit në nevojë, jo vetëm për komunitetin shqiptar po për gjithë komunitetet, për te gjithë besimet dhe ngjyrat. Aktiviteti i kësaj shoqate ka mbështetjen jo vetëm nga komuniteti, ku vullnetarë të shumtë japin ndihmesë të ndryshme si pas kohës dhe mundësive, por ndjehet dhe përkrahja nga politika si dhe nga organizmat qeveritare me perfaqësuesit dhe mekanizmat e saj. Dhe bukurisht gjen vend proverbi arab :- “Bota është në anën e atij që reagon”.

Z. Aleksandër duke ofruar pranë kësaj shoqate miq dhe njerëz të devotshëm si Kastriot Murataj, me modestinë karakteristikë të karakerit të tij; duket sikur thotë se, bota ku jeton gjithësecili, varet në rradhë të parë nga mënyra vetjake e të kuptuarit të saj, e cila përputhet me karakteristikat subjektive të çdokujt, sipas të cilave, ajo mund të duket e varfër dhe e shkretë ose e pasur, e denjë dhe e këndshme. Pra, nga gjërat e vogla në pamje të parë përgatitja dhe sistemimi, shpërndarja e pakove me ushqime në dyert e shtëpive të të moshuarëve, të të semurëve dhe të të paaftëve etj. arrihen gjëra të mëdha, jeta e njeriut është e sigurtë. Nëse kërkoni gjëra pozitive, ato do t’i merrni. Ky është ligj themelor i natyrës. Këtë gjë duket se e materializon një shqiptaro- amerikan nga Selca e Kelmendit, Z.A.Nilaj.

Rrethi i Kelmendit, më saktë i Selcës prej nga ka origjinën e pajisi me dashurinë për njeriun në nevojë. Është historia e këtij vendi me banorët e saj të mrekullueshëm që kanë bërë histori; si në Luftën për Pavarësin Kombëtare, ku burrat e vendit u mblodhën dhe me mençuri hartuan Memorandumin drejtuar Portës së Lartë për njohjen e kombësisë shqiptare me administratë dhe shkollë shqipe. Janë betejat antiturke u zhvilluan tek Qafa e Kestecit dhe Suka e Mkushit; apo aty në Zall të Bruzit, trimëresha e këtyre anëve, Nora e Kelmendit vrau pashain turk. Këtu është vendlindja e Dedë Gjerit, Nikë Lekës, komandatë të pamposhtur në luftrat për liri. Një nga idhujt frymëzimi për Aleksandër Nilaj ashtu si e thotë vetë është Nënë Tereza. “Të duash do të thotë të bësh gjëra të vogla me dashuri të madhe. Jo të gjithë ne mund të bëjmë gjëra të mëdha, por ne të gjithë mund të bëjmë gjëra të vogla me dashuri të madhe. Gjej kohë të bësh mirësi. Dhe A.Nilaj me shoqatën e tij “Duartë e hapura”me grupin e vullnetarëve, si dhe bashkëpunimin edhe me organizimet dhe shoqatat e tjera me qeverinë vendore bëjnë të mundur shpërdarje me sukses në destinacionin e duhur të ushqimeve dhe gjithçka. Emrat janë të shumtë për punën e bërë si Sandra Pabon e cila ndan rreth 300 kuti me ushqime, apo Marko, Milena Marios dhe Anthoni.Përfaqësuesja e 80-th district e ansamblesë Nathalia Fernandez gjen kohë të dalë në terren , duke organizuar me përgjegjësi kohën dhe vendin ku do të shpërndahen ushqimet. Shoqata amerkane – shqiptare “Duartë e Hapura” shpërndan ushqime të freskëta çdo ditë për popullsinë e komunitetit. Mbi 10000 kutia me ushqime dhe 3500 paund produkte ushqimore, maska mbrojtëse, deyifiktues duarsh e të tjera për situatën duke patur kooperim si dhe me”Bake back America”- me devizën-“T’u bësh mirë të tjerëve është më e mira e të gjithëve. Të punosh do të thotë të mbushësh jetën me gëzim. Në një rast emergjence është marrëzi të kryqëzosh duart, është më mirë të përcaktosh rrugët dhe të mbash veten të zënë. Bamirësi nga Kelmendi mahniti Amerikanët- Ndihmon të varfërit pa kërkuar asgjë, u çon para dhe ushqime… Ai i ndihmon të tjerët pa asnjë interes dhe pa ndonjë financim nga qyteti i New Yorkut. Aktiviteti për këtë periudhë kaq problematike si në gjithë botën është intesive, por njëkohësisht është në vazhdimësi të ditëve festive si Hallueen, shpërndan kunguj, çokollata etc. në Williamsbridge dhe në vende të tjera. Pavarësisht shiut të rëndë , u dorëzojnë rreth 400 kunguj (pumkins) familjeve dhe antarëve të komunitetit, si dhe jashtë në lagje të tjera, bëhen operime për mbledhje fondesh bamirësie si dhe dhurata ushqimore. Në një intervistë Z. Nilaj thotë –“Ushqimet të gjitha i kemi donacion. Një pjesë e marrim nga “Food Bank”, rezervë ushqimore, që është e shtetit; ndërsa ushqimet e tjera i japin organizata të ndryshme , biznese të ndryshme. Vazhdon të tregojë kemi dhe bisnese shqiptare që na kanë përkrahur shumë.” I shkon për së mbari thënies ë O. Uajlld- “Për njeriun gjëja më e rëndësishme është të ketë, ndërsa ai nuk e di se gjëja më e rëndesishme është të jetë”. Shpirti i bardhë dhe i madh i Z.Nilaj spikat në përpjekjet që ka bërë të mundur të krijoj një bashkëpunim të suksesshëm me dy Shoqata Para dhe Tetraplegjikëve Shkodër dhe në Malësinë e Madhe. Humanisti, veprimtari nga Kelmendi vazhdon me sfidimet, jep sërisht sinjale pozitive, tregon se ka ende njerëz edhe pse janë larg atdheut, dhe pse jeta e përditshme për veten dhe mbajtjen e familjes kërkon shumë mund dhe djersë, gjen kohë dhe mundësi të ndihmojë të gëzojë shpirtërat e njerëzve në nevojë në vendlindjen e tij. Dy shoqatave të para dhe tetraplegjikëve t’u dhurohen karroca për të lëvizur.

Ç’gëzim të pamatë për këta njerëz të kenë mjete përkatëse për të lëvizur…shpirti mbushet plot . Pra, njerëzit e mirë njihen lehtësisht nga përparësitë e shumta të fjalës e të veprimit dhe nga virtytet e tyre. Ky është monumenti që doja të ngrihesh për njeriun e mirë. Njeriu atje ku rron, atje mund të bëhet edhe i lumtur. Gjej kohë të bësh mirësi. Humanizmi është një histori që përsëritet. Nëse kërkoni gjëra pozitive, ato do të merrni. Ky është ligj themelor i natyres. Mos u trego indiferent ndaj vuajtjeve të të tjerëve se përndryshe nuk e meriton emrin Njeri. Kthehu në qenie e ndjeshme dhe vlerëso kushtet njerëzore. Të jesh njeri është një gjë shumë e bukur.

New York

Shtator 2020

Kosova Urdhrin e Lirisë Presidentit Amerikan Trump

September 18, 2020 by dgreca

-Presidenti Thaçi nderon Presidentin Trump me urdhrin më të lartë shtetëror dhe e fton ta vizitojë Kosovën/

-Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi – Presidentin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump Z. President, kam privilegjin, si President i Republikës së Kosovës, që në shenjë mirënjohjeje për kontributin tuaj personal për lirinë e Kosovës, në arritjen e paqes, pajtimit dhe prosperitetit ekonomik, të ndaj për ju Urdhrin e Lirisë/

PRISHTINË, 18 Shtator 2020-Gazeta DIELLI/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi ka ndarë urdhrin më të lartë shtetëror – Urdhrin e Lirisë – për presidentin e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Donald Trump, në shenjë mirënjohjeje për kontributin e tij për lirinë e Kosovës, forcimin e paqes dhe stabilitetit në rajon. Po ashtu, presidenti Thaçi ka ftuar presidentin Trump që ta vizitojë Kosovën në të ardhmen e afërt.

I pari i shtetit, në letrën drejtuar presidentit Trump, ka deklaruar se marrëveshja për normalizimin ekonomik në mes të Kosovës dhe Serbisë nuk do të ishte e mundur pa udhëheqjen e fuqishme të tij dhe të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.

Kjo është letra e plotë e presidentit Thaçi drejtuar presidentit amerikan, Donald Trump:

I dashur z. President,

Dëshiroj të shpreh mirënjohjen time të thellë për kontributin tuaj personal në arritjen e marrëveshjes për normalizimin ekonomik në mes të Kosovës dhe Serbisë. Kjo marrëveshje është përparim i rëndësisë së jashtëzakonshme për përmbylljen e konfliktit shekullor mes popujve tanë. Pas dekadash bllokade dhe stagnimi në negociata, falë udhëheqjes tuaj të guximshme e arritëm këtë marrëveshje historike.

Populli i Kosovës mbetet përjetësisht mirënjohës ndaj Shteteve të Bashkuara të Amerikës – shpëtimtares sonë që në ditët tona më të errëta na qëndroi pranë dhe vazhdon edhe sot.

Më lejoni të ju siguroj që Kosova mbetet e përkushtuar ndaj paqes së qëndrueshme dhe prosperitetit afatgjatë në Ballkanin Perëndimor. Kemi punuar shumë në këto vite dhe jemi të përgatitur të japim kontributin tonë për paqe dhe siguri në botë. Po ashtu, jemi të palëkundur në përkushtimin tonë për arritjen e një marrëveshjeje që zgjidhë të gjitha çështjet e hapura dhe sjell njohjen e ndërsjellët në mes të Kosovës dhe Serbisë.

Është më e qartë se kurrë, që kjo mund të arrihet vetëm nën udhëheqjen e fuqishme të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Roli juaj në këtë proces është jetik. Kosova është me të vërtetë e bekuar që gëzon mbështetjen tuaj të palëkundshme për përmbushjen e aspiratave të saj.

Z. President, kam privilegjin, si President i Republikës së Kosovës, që në shenjë mirënjohjeje për kontributin tuaj personal për lirinë e Kosovës, në arritjen e paqes, pajtimit dhe prosperitetit ekonomik, të ndaj për ju Urdhrin e Lirisë.

Marrëveshja e nënshkruar në Shtëpinë e Bardhë nuk do të kishte qenë e mundur pa energjinë, synimin e qartë, dhe angazhimin direkt, të palëkundur dhe besnik të këshilltarit tuaj për siguri kombëtare, z. Robert O’Brien dhe të dërguarit tuaj special, ambasadorit z. Richard Grenell. Në shenjë mirënjohjeje për përpjekjet e tyre, po ashtu kam ndarë Medaljen Presidenciale të Meritave për z. O’Brien dhe z. Grenell, për meritat e tyre të veçanta në arritjen e marrëveshjes historike mes Kosovës dhe Serbisë, të nënshkruar në Washington.

Në emër të popullit të Kosovës, kam kënaqësinë t’ju ftoj që ta vizitoni Kosovën dhe të bindeni për progresin që ju e keni bërë të mundur. Do të ishte nder i madh t’ju mirëpres dhe t’ju prezantoj popullin më pro-amerikan në botë.

Sinqerisht,

Hashim Thaçi

SHKOLLA SHQIPE”ALBA LIFE” NË KOHËN E COVID-19

September 17, 2020 by dgreca

-Shkolla Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit New York me mësimet në Online mundi Covid 19 nga izolimi-

Nga Keze Kozeta Zylo*- Pas një pune përgatitore intensive me mësime të hapura dhe treinimeve midis mësuesëve nga të gjitha lagjet e Nju Jorkut prej disa javësh të drejtuara nga Dr.Valbona Zylo Watkins filloi mësimi i Gjuhës Shqipe në Online. Kjo metodë e mëismdhënies në SHQIP ushtrohet për herë të parë në të gjithë Diasporën Shqiptaro Amerikane. Dhe ndodh pikërisht fal përkushtimit të të gjitha mësueseve ku gjej rastin si Bord t’ju shprehim mirënjohjen e pakufishme si mësueseve: Adelina Laçaj, Vlera Thaqi, Entela Muda, Brunilda Puli, Gela Bulku, Fatbardha Shaqirukaj, Mirvete Krasniqi Veselaj, Dr.Manjola Duli, Vjollca Skënderi dhe dy koordinatorët për Bronxin Arta Xhaferri dhe Blerim Gjocaj nën drejtimin e themeluesit dhe drejtorit të shkollës Shqipe “Alba Life” z.Qemal Zylo.

Ndonëse për shkak të pandemisë kushtet mund të mos jenë të përshtatshme, por gjithmonë mësuesi është nje krijues i vërtetë dhuruar prej Perendisë dhe di bukur të përshtatet me situatën dhe të sjellë metoda efikase në mësimdhënie. Është e vërtetë që puna parapërgatitore me mësuesit ishte shumë e lodhshme (very stressful) kur thonë Amerikanët për arsye të metodave të reja teknike kompjuterike, frikës nga Covid 19, problemet që solli pandemia botërore, por ato me qetësi dhe dashuri ia dolën mbanë në ditën e parë të mësimit të Gjuhës Shqipe në Online.

Si një mësuese me një përvojë me dekada midis dy kontinenteve Europës dhe Amerikës, kurrë nuk e kishja provuar një ditë të parë të shtatorit që t’i takoja nxënësit në ekranin e kompjuterit. Atje pashë fytyrat e tyre të qeshura dhe të bukura me librin përpara të Abetares dhe të Gjuhës Shqipe. Ishte një përvojë që do të më ngelet gjithë jetën në fletët e ditarit tim të kujtesës dhe sytë e tyre gjithë dritë ndriçonin dhe më shumë botën e izoluar nga pandemia. Mësueset me shumë profesionalizëm ditën të mbanin të fokusuar para ekranit gjithë nxënësit e klasave të tyre dhe ky ishte një sukses i dukshëm.

Më lejoni të dashur lexues ta ilustrojë me një shembull fokusin e nxënësve në këtë ditë të parë të mësimit shqip. Kur ne shkuam në Online t’i përshëndesnim nxënësit dhe mësuesit dhe konkretisht u ndalëm në klasën e Entelës në Staten Island me një grup shumë të interesuar për të mësuar shqip, befasia ishte se ata nuk donin të largoheshin nga ekrani qëndruan gati dhe një 20 minutsh më shumë nga ora e planifikuar. Ata kishin mall për njeri tjetrin, pasi kanë vite që janë bashkë, ata janë miqësuar aq shumë sa nuk po ndaheshin dot dhe kjo është një mrekulli se si Shkolla Shqipe “Alba Life” vepron si një familje e bukur shqiptare. Ka shumë gjëra të bukura nga kjo ditë për të ndarë, ashtu siç ndodh gjithmonë me ditën e parë të shkollës, por siç thashë dhe më lart ato ngelen ne kujtesën e gjithësecilit dhe ditarin e mësuesit. Nuk kishte më emocion dhe të mos lotoje, kur dëgjova nxënësit e kësaj klase të këndonin Himnin Kombëtar dhe me dorë pranë zemrës të interpretonin aq bukur. Në këtë klasë kishte dhe nga Long Island si Saranda Halsted që u regjistrua për të mësuar në Online.

Mësimi në Online solli risi të tjera për Shkollën Shqipe pasi nuk kishte nxënës vetëm nga Nju Jorku, por dhe nga shtete të tjera të Amerikës, sepse këtë mundësi ta jep mësimi në Online ngaqë takohesh vetëm virtualisht. Kështu në klasën e mësuese Vjollcës në Queens ishin dhe dy nxënës nga Washington State.

Me shumë emocion i mirëprita dy nxënës inteligjent nga Washington State Christiana dhe Blake Brewer të cilët kanë nënë shqiptare Loreta Çibuku dhe baba Amerikan Darren J Brewer. Ata ishin çuar qysh herët, sepse ka diference me orën në New York, pasi ne jemi 3 orë më përpara. Dhe ky veprim i tyre të frymëzon.

Mamaja dhe gjyshërit në Tiranë si mësuese Nexhi dhe Dr.Agron Çibuku ishin shumë të etur që Christiana dhe Blake të mësojnë Shqip. Dhe ja sot ata u ulën pranë ekranit me një vëmendje të jashtëzakonshme, ku Loreta shkruajti se Blake ka mbajtur gjysmë faqe shënim në Shqip…

Asnjëherë nuk do t’i harroj lotët e mësuese Vjollcës në ekran, kur ne po e intervistonim si Bord për ta pranuar në shkollë këtë vit. Ajo ndjente një mungesë të madhe të Atdheut, të shkollës, të nxënësve, ndaj i rridhnin lotët e nxehtë të mallit papushim. Pasi e pranuam dhe i besuam klasën ajo tha se: “Prane jush gjeta një copëz Atdheu që më djeg si prush nga malli”… Lotët e mësueseve peshojnë rëndë në shpirtin tim…

Shumë prindër mezi po prisnin që fëmijët e tyre të fillonin mësimin Shqip, sepse mjaft prej tyre në qindra e-maila na shkruanin qe t’i kishin aktiv dhe të sfidonin izolimin nga Covid 19. Ja si më shkruante Adelina Halim Shehu një prind prej disa vitesh që sjellë fëmijët e saj të mrekullueshëm në Brooklyn si: “Blenda dhe Rilindi po ëndërrojnë që të fillojnë sa më shpejt mësimin Shqip”.

Të gjithë këto e-maila të shkruajtura nga dora e prindërve janë shumë frymëzuese për të vazhduar punën më tej. Ndonëse kemi marrë kërkesa nga Bota e diasporës jashtë Amerikës ku unë po përmend vetëm në Suedi, Greqi, Gjermani, Spanjë etj të cilët na shkruajnë për t’i vendosur fëmijët e tyre pranë Shkollës sonë, përsëri Bordi po punon për shkak të orareve dhe kohës që është komplet e ndryshme me orën tonë këtu në Amerikë. Le të shpresojmë për t’jua realizuar këtë dëshirë të etur të tyre.

Hapja e Shkollës Shqipe “Alba Life” në kohën e pandemisë botërore e sfidon si vaksinë Covid 19 nga izolimi dhe jeton me besim të plotë dhe shumë pozitivitet, pasi nuk ka kohë më cilësore dhe më aktive se të sjellësh fëmijët në Diasporë për të mësuar Shqip, në vend që t’i “burgosësh” dhe t’u mpish gjymtyrët para lojnave kompjuterike që mjerisht shpesh jane të pankontrolluara.

Shkolla Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit me mësimet në Online mundi Covdi 19 nga izolimi.

Shtator, 2020- New York

*Per me shume fotograafi shihni ne Facebook Gazeta Dielli