Featured – Page 235 – Dielli

Në Kosovë, 12 Qershori-Dita e Lirisë me NATO-n prirë nga Amerika

June 12, 2020 by dgreca

-Para 21 viteve, në 12 Qershor 1999, raportoja drejtpërdrejë nga kolona e tankeve të para të NATO-s që hynin në Kosovë prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, duke filluar nga ora 05 e 17 minuta të përcjella nga helikopterët Apaçë/

– Në Kosovë liria po vinte më pak se tre muaj pas 24 Marsit 1999 të fillimit të ndërhyrjes së aviacionit të NATO-s me bombardimin e pozicioneve të forcave kriminale serbe të kasapit të Ballkanit, Milosheviç, i cili përfundoi në Gjykatën Ndërkombëtare për Krime Lufte në Hagë. Lufta e përfunduar kishte bilanc tragjik të masakrave, spastrimit etnik e gjenocidit kundër shqiptarëve: Mëse 12 mijë të vrarë, mbi 6 mijë të zhdukur, shumë prej tyre të groposur në varreza masive, edhe të fshehura në Serbi, e afër një milion të dëbuar – shumica drejt Shqipërisë…Kosovës i vinte era tokë e djegur, ua kishin vënë flakën mëse 400 fshatrave e qyteteve, 120 mijë shtëpive të shqiptarëve…/

-Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova me Senatorin Amerikan Robert Dole – të Dërguarin e Posaçëm për Kosovën të Presidentit të SHBA Bill Clinton, takim në Shkup, derisa konferenca ndërkombëtare për Kosovën – Konferenca e Rambujesë, e nisur në 6 Shkurt 1999, u ndërpre në 23 Shkurt pa rezultate përfundimtare, ndërsa vazhdimi i saj u thirr për datën 15 Mars në Paris.Vetëm pas më pak se tre javësh, në 24 Mars 1999 filloi fushata ajrore e NATO-s kundër caqeve ushtarake serbe në Kosovë…/

-12 Qershor 2019: Kosova 20 vjet liri, Amerika në festën e madhe – Clinton , Albright, Palmer,…

-Raportim imi i 14 Qershorit 1999: Ëdhe pas hyrjes së NATO-s në Prishtinë forcat e kamufluara serbe vazhdojnë pnaninë e plaçkitjet/

-Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, në mesazhin e urimit në vitin 2002: Ditë të Lirisë së Kosovës – 12 Qershori/

Date:12 June 1999 Location: Kosovo Photographer:Kevin Capon HELI / ROAD Paratroops of the 1st Battalion The Parachute Regiment get into ÔChalksÕ as they prepare to embark on the Chinook Helicopters of 27 Sqadron RAF. The lift was on the road to Pristina and was reminiscent of the film ÔApocolyspe NowÕ; as the noise, dust and swirling air brought a surreal quality to the occaision. Crown Copyright G3 Media Ops HQ Land Command Wilton,Wilts SP2 OAG Tel No 01722 433315 Fax No 01722433677

-Sot-12 Qershor 2020, u bën pesë vjet dhe nis viti i gjashtë i raportimeve të mia për Gazetën DIELLI, organ i Federatës Mbarë-Shqiptare të Amerikës VATRA. Me shumë respekt e vlerësim për gazetën më të herëshme shqiptare… /

Date:12 June 1999 Location: Kosovo Photographer:Kevin Capon HELI LANDING 2 Paratroops of the 1st Battalion The Parachute Regiment take cover as the as they prepare to embark on the Puma Helicopters of 33 Sqadron RAF. The lift was on the road to Pristina and was reminiscent of the film ÔApocolyspeÕ as the noise, dust and swirling air brought a surreal quality to the occaision. Crown Copyright G3 Media Ops HQ Land Command Wilton,Wilts SP2 OAG Tel No 01722 433315 Fax No 01722433677

SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI

PRISHTINË, 12 Qershor 2020/ Kosova sot shënon Ditën e Paqes e të Lirisë- 12 Qershorin edhe me një seancë solemne të Kuvendit të Republikës, në oborrin e të cilit mbillen 1133 lule në shenjë kujtimi për fëmijët e vrarë gjatë luftës së përfunduar para 21 viteve.

Kosovës para 21 viteve nisi t’i ndodhte liria dhe paqja: Ishte ora 05 e 17 minuta e mëngjesit në 12 Qershorin historik 1999, kur prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës tanket e para të NATO-s të përcjella nga helikopterët Apaçë nisën tëhynin në Kosovë, kalonin kufirin nga Maqedonia në Bllacë-Han të Elezit. Lajmin e madh për gjithë shqiptarët e botën e raportoja drejt Tiranës për Agjencinë Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë – Agjencinë Telegrafike Shqiptare dhe Radio Televizionin Shqiptar nga kolona e tankeve të para të focës më të madhe planetare, e cila të nesërmen merrte në kontroll edhe kryeqytetin, Prishtinën, ndërsa duke kaluar kufirin nga Shqipëria nëpër Morin-Vërmicë shkonte edhe drejt Prizrenit…

Uturima e fortë e helikopterëve Apaçë dhe e kolonës së gjatë të tankeve të NATO-s, që hyri në Kosovë në mëngjesin e hersëm të 12 Qershorit 1999 nuk kishte kend ta zgjonte në qytezën kosovare Hani i Elezit, mu në pikën e kufirit me Maqedoninë. Forca më e madhe e botës, NATO, kalonte nëpër qytezën fantazmë, të mbetur pa banorët e dëbuar, të boshatisur nga jeta, të djegur e bërë shkrum nga gjenocidi e spastrimi etnik i forcave serbe.

Me përshkrimin e kësaj pamje të tmerrshme të Kosovës së mbetur pa njerëzit e saj, por edhe me gëzimin më të madh se në atë mëngjes plot shkërqim të diellit që po lindëte kishte ardhë ajo dita e ora e madhe e ëndërrave – Dita e Lirisë së Kosovës, po vazhdoja të japë me telefon raportin e nisur në orën 05 e 17 minuta, me kryelajmin më të madh në botë: “Taknet e para të NATO-s hynë në Kosovë, në këtë orë të lume, në këtë mëngjes të 12 Qershorit 1999, në këtë ditë të madhe historike për Kosovën dhe të gjithë shqiptarët…”

Date:13June 1999 Location:Kosovo Photographer:Kevin Capon Garry OÕBrien-Kissing Fusilier Garry OÕBrien receives a bouquet of flowers and a kiss from a grateful Kosovar girl as he drove through a ransacked village. Garry who is 21 years of age and comes from Loch Lomond near Glasgow, is a Warrior Armoured Fighting Vechicle driver with the (Princess Margrets Own Glasgow and Ayreshire) Royal Highland Fusiliers and has only been in the Balkans for two weeks. He said ÒBefore we crosssed the border we were besiged with waving cheering refugees from the camps. They mobbed the vehicles and kept giving us fruit, flowers and packets of cereal. When we drove through Skopje there were thousands of people lining the street – it was like a cup final crowdÓ. Garry who was worried about what the bombing was doing to the Kosovars, before he came out said. ÒIt all seems worth while when you seee how happy the people are they are treating us a liberators and you can see why when you drive through the trashed villgesÓ. Crown Copyright G3 Media Ops HQ Land Command Wilton,Wilts SP2 OAG Tel No 01722 433315 Fax No 01722433677

Më shumë se lajm ishte një shpërthim ndjenjash, që në reportazhin e asaj dite mundohesha t’i tregojë edhe me këto fjalë: “Çlirimi i Kosovës nuk është ëndërr, është më shumë se gëzim, po ndodhë…”

Me një ndjenjë krenarie erdhën pastaj pëshëndetjet për NATO-n në Kosovë nga një grup i luftëtarëve të lirisë, të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, i cili doli të presë e përshëndes forcen aleate. Ishin me uniformat dhe simbolet e ushtrisë me shqipnjën dykrenare, e të pa armatosur.

Uniforma të tjera dhe ushtarë të tjerë nën armë, pjesëtarë të forcave serbe, u gjetën ca më vonë në një tunel, tek në ikje minonin për t’ia mbyllë rrugën NATO-s. Ata u çarmatosën dhe u detyruan vet t’i heqin minat, dhe marshi i NATO-s vazhdoi pas një ndalje e vonese te tuneli.

Një ndalje e gjatë e kolonës, më se katër orë, ishte te Ura e Kashanit mbi lumen Lepenc në Grykën e Kaçanikut. Njësitet britanike të xhenios, ushtarë nga Nepalit dhe Anglia , brenda asaj kohe zhvilluan operacionin për mënjanimin e rreziqeve të mundshme nga minat dhe për t’u siguruar se mbi urë do të mund të kalojnë tanket dhe makineritë e tjera të renda luftarake. Testimi i urës u bë edhe me zbarkimin mbi të të helikopterëve, fillimisht më të lehtë e në numër më të vogël, e pastaj githënjë e më të rëndë e në numër më të madh…

Kishte kaluar ora 15 e pasditës dhe ura po kalohej…

Kishte edhe rreziqe e pengesa të tjera në terrene të luftës së sapopërfunduar. “Asnjë hap jashtë asfalti”, ishte urdhëri për gazetarët që ishin në kolonën e NATO-s. Mina të vendosura nga forcat serbe mund të kishte kudo.

Në Grykën e Kaçanikut forcat serbe kishin lënë prapa edhe shumë grafite në faqe shkëmbinjësh. Për grafitin serb “Kosova është zemra e Serbisë” si një antigrafit ishte komenti i një gazetari: “E si mund të jetë zemra jashtë trupit?!”. “Serbia deri në Durrës” ishte një nga grafitet që shkonin në të pamundurën e edhe shumë më larg: “Serbia deri në Tokio”, “Serbia deri në Sidnei”, që pretendonin se edhe Japonia dhe Australia qenkan Serbi. Gazetarët nga gjithë bota, me të cilët në kolonën e tankeve të para të NATO-s në Kosovë isha bashkë me korrespondentin nga Shkupi të gazetës shqiptare tradicionale Rilindja, Bedri Sadiku, ato grafite i shikonin si një çmenduri serbe dhe qeshnin, fotografonin, filmonin, raportonin…

Për të hyrë me NATO-n në Kosovë “të akredituar deri natën e 11/12 Qershorit, diku pas mesnate, ishin më shumë se 1500 gazetarë nga gjithë bota”, ka shkruar Bedriu në gazetën tradicionale të Kosovës, Rilindja.

Përtej grafiteve të përçudshme serbe, si një përgjigje dhe realitet se çka është Kosova u shfaq imazhi i Flamurit Kombëtar Shqiptar i ngritur si fluturim shqiponje dykrenare e si në majën më të lartë të festimeve në gjithë botën në qytetin e Kaçanikut, ku në 7 Shtator 1990 ishte shpallur Republika e Kosovës dhe miratuar Kushtetuta e saj në një mbledhje historike të Kuvendit, në kushte të rënda dhe plot rreziqe okupimi.

Një pjesë e forcave të NATO-s u ndal në Kaçanik, ndërsa kolona vazhdoi rrugën drejt Fushës së Pajtimit dhe qytetit të Ferizajt, në orët e pasditës.

Ora 16. Mbi qytetin e Ferizajt shiheshin re tymi. Për të pritur e përshendetur NATO-n me lulet që i vënin mbi tanke e shtronin rrugën, dhe me brohoritjet “NATO, NATO”, “Kosova, Kosova”, “NATO-Kosova e Lirë”, kishin dalë ata pak banorë shqiptarë që kishin mbetur në Ferizaj. Ata kishin dalë përkundër kërcënimeve e shumë rreziqeve se ende forcat serbe nuk kishin ikur. “Forcat serbe edhe sot po e djegin Ferizajn, duan ta djegin të tërin në largim e sipër”, tregonin banorët shqiptarë.

Në një cep të rrugës ishin ndalur ushtarakë të NATO-s dhe fëmijëve u shpërndanin bombone (ëmbëlsira). Fëmijtë ishin tërë gëzim. Një vajzë 10-vjeçare, shumë smpatike, po shtrëngonte ëmbëlsirën në grusht te zemra dhe thërriste shumë e lumtur: “Do ta ruaj tërë jetën për kujtim”. Për ta ruajtur, veç një herë e afroi te buzët bombonin ajo vajzë që muaj të tërë as s’kishte parë ëmbëlsira e kishte vujtur edhe nga urie në mungesë të bukës. Vajza tregonte se quhet Shega Asllani dhe se është nxënëse shembullore e klasës së katër të tetëvjeçares. Një e afërm e saj, Bardha Asllani, me gazetarët spanjollë fliste spanisht, ndërsa për të shprehur falenderimin e madh të gjithë fëmijët përreth brohorisinin për Solanën, atëherë Sekretar i Përgjithshëm i NATO-s, për Presidentin Amerikan Clinton, Kryeministrin Britanik Bler…

Pas ndonjë ore edhe fushat rreth Lipjanit u mbushen tanke të NATO-s, të cilat para mbrëmjes arrijnë deri afër Prishtinës, por hyrja në kryeqytet mbetet për të nesërmen.

Me gazetarët që nuk u pritej u nisëm për në Prishtinë edhe pse rreeziku ishte i madh para se të hynin forcat e NATO-s.

Po kthehesha në Prishtinë, para mbrëmjes së 12 Qershorit, duke kujtuar edhe largimin drejt kufirit jugor të Kosovës pasi në mbrëmjen e 24 Marsit 1999 në kushte të pamundshme të ndërprerjes së linjave telefonike dhe dritave, me lidhje satelitore që e mundësoi vëllai Demë Jashari nga Zvicëra, nga banesa plot edhe me refugjatë në qytetin në luftë e në shtetrrethim, derisa shkallëve të ndërtesës në lagjen Ulpiana dëgjoheshin rrapllimat e zërat e forcave serbe, kisha raportuar nga Prishtina në Tiranë për goditjet e para të aviacionit të NATO-s e të nesërmën në mëngjes për “qytetin fantazmë” e masakrat e reja të forcave serbe në shtëpitë e shqiptarëve gjatë natës…

Atë parambrëmje të 12 Qershorit 1999 në qendër të kryeqytetit, te Hotel Grandi, shihej se rreziku ishte edhe më i madh se që ishte paramenduar. Në të gjitha anët kishte të shtëna armësh. Kudo kishte policë, ushtarë, paramilitarë serbë, të gjithë të armatosur, shumë prej tyre edhe të dehur…

Edhe në atë situatë, mes shumë rreziqesh, po bëja një raportim për gazetën Rilindja, e cila pas ndalimit nga forcat serbe në Kosovë vazhdonte të dalë në Zvicër, Shqipëri…Nuk dola fare nga automjeti që u ndal para hotelit, dolën vetëm gazetarët nga bota.

Paramilitarët serbë i ndoqën gazetarët ende pa hyrë në hotel, dhe nëpër një rrëbesh shiu që largoi njerëzit nga rruga po largoheshim me shpejtësi me automjetin ku ishim…

Po ku të shkonim, ku ta kalonim natën, kur ende nuk mund të shkoja në banesën time ku kishin hyrë forcat serbe…

Shkojmë drejt adresës së telefonatës së 6 Majit 1999 nga Prishtina, që u bë lajm…“Ai lajm na dha shpresë shpëtimi”, u shprehën me falënderim të ngujuarit atje, që na dhanë çelësin e një banese të boshatisur.

Në lajmin e 6 Majit 1999, natyrisht, në rrethanat që ndodheshin të ngujuarit në Prishtinë, mes forcave kriminale, nuk përmenda burimin, telefonatën nga posta e re e Prishtinës që ishte bërë mes rreziqesh, po duke iu referuar “burimeve” tregova çka po ndodhëte, që “bota ta marrë vesh”.

“Shqiptarët në Prishtinë – mburojë e gjallë”, ishte titulli i lajmit që kisha raportuar nga Kufiri jugor i Kosovës në 6 Maj 1999, ku theksoja: “Shumë banorë të Prishtinës po mbahen peng dhe
po përdoren nga serbët si mburojë e gjallë. Ata janë detyruar të qëndrojnë në shtëpitë dhe banesat pranë vendeve ku janë fshehur
armë dhe mjete të mekanizuara ushtarake si dhe nëper objekte që
mund të bombardohen nga NATO-ja”…

Në kryeqytetin e Kosovës edhe gjatë gjithë natës së 12-13 Qershorit 1999 breshëritë e armëve serbe vazhdonin dhe plumbat qorr binin mbi kulmin e shtëpisë së boshatisur, ku u strehuam. Nata e fundit e forcave serbe në Prishtinë ishte plot tmerre dhe ankthe, kishte shqiptarë të vranë në shtëpitë e tyre, edhe shumë djegie e plaçkitje.

Në mëngjesin e 13 Qershorit 1999 qielli mbi Prishtinë mbulohej nga helikopterët e NATO-s, ndërsa kolona e tankeve dhe makinerive tjera ushtarake shihej tek zbriste nga kodrina e Veternikut dhe mbushte sheshet dhe rrugët e Prishtinës. “NATO po e merr kontrollin në Prishtinë dhe po detyron forcat serbe të largohen…” Lajmi që po raportoja për Agjencinë Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisëpo shkonte nga Prishtina në Tiranë me telefonin me lidhje zvicerane satelitore, sepse lidhjet tjera telefonike ishin të pamundura. Në Prishtinën e shkatërruar ndihej erë shkrumi e shtëpive e obekteve tjera të djegura. Ishin djegur edhe selia e Zyrës së SHBA-ve në Prishtinë dhe selia e Presidencës së Kosovës. Dyqanet dhe klubet të gjitha ishin të mbyllura dhe të plaçkitura. Hotel Grandi ishte i hapur, por ende jo për shqiptarët. Thuhej se bodrumet e hotelit ishin shndërruar në qendër turturash për shqiparët e rrëmbyer e të arrestuar nga forcat serbe.

Vetëm edhe një lokal-klub tjetër i vogël përball hotelit ishte i hapur. Ai ishte i mbushur plot me njerëzit që pinin kafenë e parë në Prishtinën e lirë. Në Kosovë, edhe në Prishtinë, ku po ndodhte liria…

Pas një nate që e përshkruaja “plot rreziqe dhe e tensionuar, me të shtëna të shumta armësh të serbëve dhe me provokacione kundër shqiptarëve dhe forcave paqësore”, vazhdoja raportimet nga Prishtina: “Kosova qysh dje dhe sot është e lirë në shumë pjesë të saj. Kurrë nuk janë parë njerëz më të gëzuar se dje e sot me hyrjen triumfale të forcave të NATO-s në Kosovë dhe kryeqytetin e saj, Prishtinë. Në Prishtinë qysh sot, NATO po vendos kontrolle…”

Pasditen e 13 Qershorit 1999, bashkë me korrespondentin e Zërit të Amerikës, Isak Ramadani, e gazetarin tjetër nga Shkupi, Arben Ratkoceri, që erdhën në Prishtinë duke sjellë edhe numrin special të gazetës tradicionale kosovare Rilindja të botuar atje me raportimet për ngjarjen historike të hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë, kalova edhe një herë rrugën nga kishin hyrë forcat e para të NATO-s një ditë më parë. Edhe Rilindja në ballinë kishte te kryetitulli orën që kisha raportuar: “Dje në orën 5.17 – Trupat e NATO-s hynë në Kosovë”.

Edhe editoriali “Normandizimi i Kosovës dhe kapitullimi serb”, shkruar nga Blerim Reka, ishte i botuar në faqen e parë të gazetës Rilindja, me foto nga ngjarja historike e ndërhyrjes shpëtimtare të NATO-s, e ku shkruhej edhe: “Qeveria e përkohshme e Kosovës punon për kthimin e popullsisë.-Kryeministri Hashim Thaçi vizitoi Austrinë”.

Dhe, vazhdoja raportimin: “Sot duket krejt e çliruar pjesa e Kosovës nga kufiri me Maqedoninë, përgjatë rrugës që të çon në Han të Elezit, Kaçanik, Ferizaj, Lipjan e deri në kryeqytet. Në Kaçanik, Han të Elezit dhe në lokalite të tjera takuam dhe ushtarë të UÇK-së që kthenin jetën dhe rregullin.
Flamuri shqiptar – flamuri i lirisë valonte në kulmin e ndërtesës 12-katëshe në qendër të qytetit të Kaçanikut, mbi kulmin e shkollës tetëvjeçare ‘Jusuf Gërvalla’ në fshatin Nikaj dhe lokalitete të tjera.

Në vendkalimin kufitar në Bllacë ndërmjet Kosovës dhe Maqednisë sot nuk ka më flamuj serbë, të cilët janë hequr. Në kufi figurojnë marinsat amerikanë”.

Në qytetin e Kaçanikut, në jug të Kosovës, ushtarët e Ushtirisë Çlirimtare të Kosovës ishin vendosur në ndërtesën e Stacionit të Policisë, prej nga kishin ikur forcat serbe…

Kështu ishte 21 vite më parë…

Në Kosovë liria po vinte më pak se tre muaj pas 24 Marsit 1999 të fillimit të ndërhyrjes së aviacionit të NATO-s me bombardimin e pozicioneve të forcave kriminale serbe të kasapit të Ballkanit, Milosheviç, i cili përfundoi në Gjykatën Ndërkombëtare për Krime Lufte në Hagë.

Lufta e përfunduar kishte bilanc tragjik të masakrave, spastrimit etnik e gjenocidit kundër shqiptarëve: Mëse 12 mijë të vrarë, mbi 6 mijë të zhdukur, shumë prej tyre të groposur në varreza masive, edhe të fshehura në Serbi, e afër një milion të dëbuar – shumica drejt Shqipërisë…

Kosovës i vinte era tokë e djegur, ua kishin vënë flakën mëse 400 fshatrave e qyteteve, 120 mijë shtëpive të shqiptarëve…

Lufta përfundoi me Marrëveshjen e Kumanovës, ndërmjet NATO-s dhe RFJ-së, që u nënshkrua në 9 Qershor e hyri në fuqi në 11 Qershor 1999.

Sekretari i përgjithshëm i NATO-s në atë kohë, Havijer Solana, në 10 Qershor 1999 kishte lëshuar urdhrin për ndalimin e bombardimit dhe Këshilli i Sigurisë së OKB-së miratoi Rezolutën 1244, sipas të cilës në Kosovë u dërguan 37.200 ushtarë të KFOR-it nga 36 shtete.

Misioni ishte i ndarë në pesë zona të përgjegjësisë, që i përkisnin KFOR-it amerikan, anglez, francez, gjerman dhe italian. Michael Jackson, gjeneral britanik, ishte komandanti i parë i forcës paqëruajtëse të NATO-s në Kosovë – KFOR.

Ligji për festat zyrtare në Republikën e Kosovës, i miratuar në Kuvend në 21 Maj 2008, i shpallur me Dekretin e Presidentit të Republikës të 15 Qershorit 2008, përcakton 12 Qershorin – Ditë të Paqes.

Dekretimi i këtij ligji si dhe i 40 ligjeve tjera të dala nga paketa e Propozimit Gjithpërfshirës për Zgjidhjen e Statusit të Kosovës të Kryenegociatorit Martti Ahtisaari – Emisarit Special të OKB-së, ishte një nga zhvillimet e ditës së 15 Qershorit 2008 të hyrjes në fuqi të Kushtetutës, e cila është miratuar nga Kuvendi poashtu para 12 vitesh në 9 Prill, më pak se dy maj pas 17 Shkurtit historik të shpalljes së pavarësisë së Kosovës, të njohur deri tani nga 116 shtete të botës anëtare të OKB-së…

12 QERSHOR 2019: KOSOVA 20 VJET LIRI, NË FESTËN E MADHE AMERIKA -CLINTON , ALBRIGHT, PALMER…

Në12 Qershor 2019 kam raportuar për Gazetën DIELLI, mes tjerash: Festë të madhe sot ka Kosova për 20 vjetorin e lirisë, është festë e gjithë shqiptarëve, urime e përgëzime vijnë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vende të tjera të botës së lirë e demokratike. Presidenti Amerikan Bill Clinton dhe Sekretarja Amerikane e Shtetit, Madeline Albright, nga koha e luftës dhe e fitores së paqes e lirisë në Kosovë, si dhe zëvendës-ndihmës sekretari i Shtetit Amerikan, Matthew Palmer, ishin sot dhe mbajtën fjalime në Tubimin Qendror për Shënimin e 20 vjetorit të hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë në Sheshin “Skëndërbeu” në Prishtinë. Mes shumë pjesëmarrësve ishe edhe ish-komandanti i Forcave Aleate të NATO-s në Evropë, gjenerali Wesley Clark, i cili ka drejtuar ndërhyrjen shpëtimtare-humanitare në kohën e luftës në Kosovë. Në festimin madhështor ishin drejtuesit më të lartë të shtetit të Kosovës, të Shqipërisë dhe përfaqësuesit e shqiptarëve nga të gjitha trojet etnike dhe diaspora.

Më Prishtinë sot bëhet edhe përurimi i Bustit të Sekretares Amerikane të Shtetit, Madeline Albright në sheshin me emrin e saj, afër American School of Kosova – te Newborn.

Pjesë e festës, mbrëmjen e djeshme u mbajt koncerti i Filarmonisë së Kosovës, në Katedralen Shën Nënë Tereza në Prishtinë.

Kosova po feston jubileun e 20 vjetorit të lirisë, përgjithmonë mirënjohëse dhe falënderuese për Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe gjithë botën demokratike.

CLINTON-RUGOVA-DOLE, PARALAJMËRIM LIRIE PARA 21 VITEVE

PARA 21 VITEVE, NË 5 MARS 1999, një takim i Presidentit historik të Kosovës Ibrahim Rugova me Senatorin Amerikan Robert Dole – të Dërguarin e Posaçëm për Kosovën të Presidentit të SHBA Bill Clinton, ishte edhe një paralajmërim lirie. Takimi shumë i rëndësishëm u mbajt në Shkup, pasi regjimi kriminal okupator serb e kishte pamundësuar në Prishtinë.

Ishte koha kur konferenca ndërkombëtare për Kosovën – Konferenca e Rambujesë, e nisur në 6 Shkurt 1999, u ndërpre në 23 Shkurt pa rezultate përfundimtare, ndërsa vazhdimi i saj u thirr për datën 15 Mars në Paris.

Presidenti historik, Dr. Ibrahim Rugova, në Prishtinë i kthyer nga Rambujeja e para nisjes përsëri për atje drejt Parasit në një konferencë shtypi në 5 Mars paralajmëronte nënshkrimin para 15 Marsit 1999 të Marrëveshjes së Rambujesë, për të cilën një ditë më vonë dha miratimin edhe Kuvendi Republikës së Kosovës së Deklaratës së 2 Korrikut e Kushtetutës së 7 Shtatorit 1990, si dhe Referendumit të 26 deri 30 Shtatorit 1991 me votim 99,87 për qind për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur. Në konferencën për shtyp ku ishte edhe korrespondenti tash i Gazetës DIELLI, Presidenti Rugova paralajmëronte edhe vendosjen e NATO-s në Kosovë…

Dhe, vetëm pas më pak se tre javësh, në 24 Mars 1999 filloi fushata ajrore e NATO-s kundër caqeve ushtarake serbe në Kosovë, Serbi dhe Mal të Zi, pas së cilës nga mëngjesi i Ditës së Lirisë -12 Qershorit 1999 forcat paqeruajtëse e shpëtimtare të NATO-s nisën të hynin në Kosovë, në vendin që në 2020-tën feston 21 vjetorin e lirisë e 12 vjetorin e pavarësisë së shpallur në 17 Shkurtin historik 2008.

Ashtu si paralajmëronte Presidenti Rugova, në mes të marsit përfaqësuesit e Kosovës nënshkruan Marrëveshjen e Rambujesë/Parisit për Kosovën, ndërsa Beogradi – pala serbe refuzoi ta nënshkruajë. Ishte hapur rruga për ndërhyrjen ushtarake për Kosovën të NATO-s, forcës më të madhe planetare, prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Në 29 Maj 1998, Presidenti Rugova në Uashington ishte takuar me Presidentin Amerikan Bill Clinton. “Ne ritheksuam se zgjidhja më e mirë për Kosovën do të ishte shteti i pavarur”, deklaronte Presidenti Rugova pas takimit. Ndërsa, Presidenti Clinton tha se Kosova është një nga shqetësimet amerikane dhe se SHBA-të do të intensifikojnë angazhimin për zgjidhjen e çështjes së Kosovës në kuadër të Grupit të Kontaktit dhe të NATO-s…

Në mbrëmjen e 24 Marsit 1999, kur ndodhi ndërhyrja shpëtimtare e NATO-s me bombardimin e caqeve të forcave kriminale serbe, në terrin e natës dhe të okupimit të egër, drita e shpërthimeve të goditjeve nga qielli të aviacionit të forcës më të madhe planetare shihej si një shpresë e besim për të ardhmen e ëndërrave për lirinë e paqen derisa në Kosovë kishte marrë përmasa gjenocidi terrori i spastrimit etnik kundër shqiptarëve.

“Tani, bindja jonë e fortë për gjithçka që po ndodhë në Kosovë është e vetmja shpresë e popullit të Kosovës”, theksone në atë ditë e orë historike, Presidenti i SHBA-ve, Bill Clinton, derisa nga Shtëpia e Bardhë i drejtohej kombit amerikan, duke folur për zhvillimet tragjike në Kosovë dhe ndërhyrjen shpëtimtare të NATO-s…

Njëmbëdhjet vite pas takimit në Uashington, në 1 Nëntor 2009 në Kosovën e lire Presidenti Amerikan Bill Clinton, në fjalën e tij në Kuvendin e Republikës kosovare, por edhe në sheshin me emrin e shtatoren e tij në Prishtinë, ka përkujtuar Presidentin historik Ibrahim Rugova dhe një gurë kristali të cilin ai ia kishte dhuruar.
“Ai gurë kristal të cilin ma dha Rugova i është dhuruar një universiteti, por për një kohë ai ishte i njohur edhe në SHBA me emrin ‘Guri i Rugovës’”, tha Presidenti amerikan Clinton.
“Atëherë, ai (Rugova), më tha se duhet të na ndihmosh”, ka përkujtuar ish-Presidenti i SHBA-ve, Clinton gjatë vizitës në Kosovë.

Presidenti amerikan Clinton me rastin e shuarjes në 21 Janar 2006 të Presidentit kosovar Rugova shprehej: “Kam pasur nderin ta mbështes luftën e tij për paqe dhe liri”…

RAPORTIM I 14 QERSHORIT 1999:

EDHE PAS HYRJES SË NATO-S NË PRISHTINË FORCAT E KAMUFLUARA SERBE VAZHDOJNË PNANINË E PLAÇKITJET

PRISHTINË, 14 QERSHOR 1999/- Edhe pas hyrjes së NATO-s në Prishtinë forca të kamufluara serbe vazhdojnë praninë dhe plaçkitjet.

Rrugëve të kryeqytetit të Kosovës edhe sot janë parë shumë njerëz të sigurimit shtetëror, të policisë sekrete, të forcave special policore, ushtarake e paraushtarake serbe të kamufluarame vëshje civile. Këto forca sërbe, siç bëhet e ditur nga shumë burime, kanë fshehur armatime nëpër shtëpia, bunkere, kisha, etj, si dhe nëpër makina me regjistrime civile, të cilatlëvizin rrugëve.

Shumë policë, ushtarakë e paraushtarakë serbë janë edhe në kolonat që inskenojnë ikjen serbe nga Kosova, në të cilët kamionët, traktorët e autoveturat janë të mbushura me plaçkitjet e mëdha që iu bënë pasurive e pronave të shqiptarëve.

Edhe gjatë natës së kaluar bandat serbe hynë nëpër shtëpitë e shqiptarëe për të plaçkitur e vodhën edhe shumë vetura nëpër rrugë e parkingje. Ka pasur edhe shëkëmbime zjarri ndërmjet vetë serbëve që grindeshin rreth ndarjes së plaçkes. (Behlul Jashari)

VITI 2002-MESAZHI I PRESIDENTIT RUGOVA: 12 QERSHORI ËSHTË NJË NGA DITËT MË TË MËDHA NË HISTORINË E KOSOVËS

Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, në mesazhin e urimit në vitin 2002 bënte të ditur se kishte vendosur të kërkoj nga Kuvendi i Kosovës që ditën e 12 Qershorit ta shpallë Ditë të Lirisë së Kosovës, që do të festohet në të gjithë vendin:

Presidenti i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, me rastin e 12 Qershorit – Ditës së hyrjes së trupave të NATO-s që vlerësohet si ditë e çlirimit të Kosovës, u ka drejtuar sot një mesazh qytetarëve të Kosovës. Në këtë mesazh thuhet:

– Qyetarë të nderuar të Kosovës,

Me rastin e 12 Qershorit – Ditës së hyrjes së trupave të NATO-s në Kosovë, që është Ditë e lirisë së Kosovës, ju shpreh urimet e mia të përzemërta.

Dita e 12 Qershorit është një nga ditët më të mëdha në historinë e Kosovës – të Dardanisë antike.

Sot, pas tri vjetësh, do pranuar se Kosova e lirë ka pasur një progres të madh në të gjitha segmentet e jetës, falë miqve tanë dhe popullit të gjallë e dinamik të Kosovës.

Prandaj, njohja formale e Pavarësisë së Kosovës shtrohet si detyrë e drejtpërdrejtë në të cilën po punojmë intensivisht.

Me këtë rast urime të ngrohta u shprehim ushtarëve dhe Komandantit të KFOR-it, gjeneralit Valenten.
Poashtu, urime të përzemërta i shprehim kryeadministratorit të Kosovës, zotit Mihael Steiner dhe OSBE-së.

Urime të sinqerta u shprehim përfaqësuesve diplomatikë në kryeqytetin e Kosovës në Prishtinë.

Në këtë ditë gëzimi të lirisë së Kosovës përshëndesim presidentin Bush, kryeministrin Bler, presidentin Shirak, kancelarin Shrëder dhe kryeministrin Berluskoni.

Përshëndetje të madhe i dërgojmë Papa Gjon Pali II për kujdesin e tij për Kosovën.

Zonja dhe zotërinj,

Dëshiroj t’ju njoftoj se sot kam vendosur të kërkoj nga Kuvendi i Kosovës që ditën e 12 Qershorit ta shpallë Ditë të Lirisë së Kosovës, që do të festohet në të gjithë vendin.

Gëzuar Dita e Lirisë.

Zoti e bekoftë Kosovën.

SOT-12 QERSHOR 2020, 5 VJET RAPORTIMI PËR GAZETËN DIELLI

PRISHTINË, 12 Qershor 2020/ Sot u bën pesë vjet dhe nis viti i gjashtë i raportimeve që bëj si korrespondent nga Kosova i Gazetës DIELLI që e njoha nga historia e kombit dhe shtypit shqiptar. E që edhe shumë vite para 12 Qershorit 2015 botonte shkrimet e mia që i merrte nga Agjencia Shtetërore-Zyrtare e Lajmeve e Shqipërisë e në shtypin shqiptar.

Raportimet për DIELLIN i nisa pikërisht në Ditën e Lirisë, në përvjetorin e 16-të të hyrjes së NATO-s në Kosovë, me një reportazh për ngjarjen historike, ku në 12 Qershor 1999 isha gazetar i akredituar në kolonën e tankeve të para të forcës më të madhe planetare që kishte nisur misionin shpëtimtar e paqerujtës…

Me shumë respekt e vlerësim për gazetën më të herëshme shqiptare, DIELLI, që në 15 Shkurt 2020 festoi 111 vjetorin, e themeluar nga personalitetet e mëdha të kombit Fan Noli e Faik Konica, organ i Federatës Mbarë-Shqiptare të Amerikës VATRA, për të gjithë shqiptarët në SHBA që aq shumë kontribuan për Shqipërinë, Kosovën dhe të gjitha trojet tjera etnike. Falënderime e mirënjohje të përgjithëmonëshme…

Me shumë respekt,

Behlul Jashari

Osmani forcave të NATO-s:THANK YOU!

June 12, 2020 by dgreca

– Ju na shpëtuat ne dhe shpëtuat civilizimin tonë!

Kryetarja e Kuvendit të Kosovës, dr. Vjosa Osmani, së bashku me kreun e KFOR-it, ambasadorë të Qunitit dhe deputetë, vendosin lule te Pllaka Përkujtimore e ushtarëve të KFOR-it/

Kryetarja e Kuvendit të Kosovës dr. Vjosa Osmani, komandanti i përgjithshëm i KFOR-it, gjeneral Michele Risi, ambasadorë të shteteve të Quintit, diplomatë dhe deputetë të Kuvendit të Kosovës, në Ditën e Paqes kanë vendosur lule te Pllaka Përkujtimore e ushtarëve të KFOR-it në sheshin “Nëna Terezë”.

Në një fjalë rasti, kryeparlamentarja Osmani, duke rekapituluar historinë e kësaj dite ka thënë se në Kosovë s’kishte përballje mes dy shtetesh, por kishte konfrontim mes dy botërash.

“Vlerat tona të lirisë dhe tolerancës po përballeshin me barbarizmin. Këtu vetë ekzistenca e civilizimit tonë po mbahej në teh”, ka thënë zonja Osmani. Sipas saj, Kosova do të jetë gjithmonë falënderuese ndaj aleatëve që i erdhën në ndihmë në luftë.

“Vetëm kur i shihni gjërat në dritë të atyre vuajtjeve dhe të asaj situate të pashpresë, mund të filloni ta kuptoni se sa shumë jemi falënderues ndaj jush për ndihmën tuaj. Ajo çfarë ndodhi në Kosovë ishte një betejë për shpirtin e civilizimit tonë. Duke na ardhur në ndihmë – duke shpëtuar njerëz të pafajshëm të cilët gjendeshin në kthetrat e një regjimi barbar – ju na shpëtuat ne dhe shpëtuat civilizimin tonë”, ka thënë kryetarja e Kuvendit.

SHQIPTARËT NË BUDAPEST DHE HUNGARIA NË BETEJËN NDAJ COVID-19

June 12, 2020 by dgreca

Musa Ahmeti, Profesor Doktor i Shkencave të Mesjetës nga Qendra për Studime Shqiptare në Budapest, rrëfen ekskluzivisht për gazetën Dielli, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, përballjen e shqiptarëve në Budapest me pandeminë globale dhe situatën në Hungari përgjatë betejës së shtetit ndaj Covid-19. Intervistëdhënë gazetarit Sokol PAJA.

HUNGARIA NË BETEJËN NDAJ COVID-19

Budapesti është një nga metropolet më të bukura të Europës. Është shumë i veçantë me arkitekturën perandorake mesjetare dhe atë bashkëkohore, me një popullsi të civilizuar me kulturë të lartë dhe shumë miqsore, e cila shquhet për traditën e solidaritetit dhe respektimin rigoroz të ligjit. Qyteti frymon lirshëm me Danubin që e ndan përmes, me urat e bukura që lidhin dy brigjet, dy jetët, të lashtën me bashkëkohoren.Nuk e kishim menduar ndonjëherë që këtë qytet me një mori turistësh, me një gumëzhimë e lëvizje njëzet-e-katër-orëshe ta shikonim të boshatisur: pa lëvizje, pa njerëz, pa turistë, pa studentë e nxënës, pa qytetarë e mysafirë nga të katër anët e botës. Edhe kjo ndodhi! Ndodhi atëherë kur më së paku pritej. Lajmet për përhapjen e një Pandemie në shkallë botërore, në Hungari, në përgjithësi, dhe në Budapest, në veçanti, u pritën me dyshime derisa “kurba” filloi të pushtojë qytete e shtete. Qeveria hungareze mori masa të menjëhershme. Filloi aplikimi i lëvizjeve të kufizuara, gjë e pamenduar ndonjëherë, kujdesi i shtuar dhe përfundimisht mbyllja. Qyteti nuk frymonte më me gjallërinë e mëparshme. Rrugët e bukura, që shkëlqejnë nga pastërtia mbetën bosh! Nuk kishte as edhe një njeri të vetëm, përveçpolicisë. Banorët e Budapestit, filluan të zbatojnë me përpikmëri dhe korrektësi tërë udhëzimet qeveritare. Mbyllja në apartamente, shtëpi e vende të tjera u menduan se do ishin për një kohë të shkurtër, të përkohshme. Nxënës e studentë, punëtorë e bujqër, turistë, mysafirë etj, u mbyllën me një qetësi të admirueshme duke u kujdesur për shëndetin e tyre fillimisht dhe të tjerëve pastaj.

SHQIPTARËT NË BUDAPEST

Ne, një familje shqiptare, e ndodhur mu në zemër të Budapestit (në sheshin e Bazilikës), e përjetuam boshllëkun e pamenduar ndonjëherë, mjaft rëndë. Të mësuar me lëvizje të shumta, me punë në shkollë, universitet dhe angazhime të tjera ditore publike e zyrtare, u ndodhëm të befasuar. Komunikimi me shqiptarët që jetojnë në Budapest e Hungari, ishte vetëm me celularë! (Në Hungari jetojnë rreth tri mijë shqiptarë. Pjesa dërmuese janë bukëpjekës nga Kosova, disa familje nga Shqipëria, një numër i vogël nga Maqendonia dhe Lugina e Preshevës. Në këtë numër nuk janë llogaritur edhe rreth 350 studentë nga trojet shqiptare në të gjitha nivelet e studimeve të cilët janë krenaria jonë). Nga dita e parë e deri me sot, për fat të mirë, sipas informatave që ne kemi, nuk kemi asnjë të infektuar, e as të vdekur në komunitetin shqiptar në Hungari.Nga dritarja e apartamentit shikonim (duke filluar që nga 11 marsi) ardhjen e pranverës! Lulet e gjethet që zbukuronin rrugët dhe Sheshin e Lirisë që e kemi afër. Kjo ishte pakuptueshme për ne, si lulet, gjethet, bari dhe aromat e mrekullueshme pranverore të mos i shijonim dot. Ti shikonim, por mos t’i preknim, mos t’i ndjenim? Fëmijët filluan mësimin në platformën shkollore “Online” ashtu si edhe Etleva. Ne, me Etlevën, për të “vrarë kohën” iu kthyem mesjetës. Kjo sikur na bënte të shikojmë Budapestin nga një prespektivë tjetër, të rëndë, të zymtë dhe shumë krenar.

Nuk po kontrollonim kohën, nuk po pajtoheshim me mbylljen brenda apartamentit, por duke parë të tjerët, fqinjët, kolegët, mjekët… policët, e mbanim veten, me shpresë se neser do kemi një “lajm të mirë” që kjo “ëndërr e keqe dhe e papritur” iku. Ditët po iknin njëra pas tjerës, filluan numërimet e të infektuarve, të të shëruarve dhe të vdekurve! (Gjej rastin të shënoj informacionet zyrtate për Hungarinë rreth Pandemisë COVID 19: në karantinë: 8.805 persona, të infektuar: 4.027; të shëruar: 2355 dhe të vdekur: 551). Edhepse vetëm 250 metra larg Universitetit, apo 375 metra larg Danubit, ne filluam të lëshonim imagjinatën tonë, se si ishin apo dukeshin ato… dhe të tjerat, sheshet, rrugët, klubet, parqet, shkollat, këndet e lojërave, palestrat e shumta sportive, llixhat e mrekullueshme me ujin e tyre kurues, metrotë, dyqanet, restorantet… Na dukej sikur nuk kishim qenë ndonjëherë…

LIRIA PAS MBYLLJES

Dhe pas 64 ditësh mbyllje (më duket fjalë e rëndë izolim total) filluam të frymonim! Dalja e parë, ishte e çuditshme! Nuk po mësoheshim me dritën e fortë të diellit, me ajrin që të përkëdhelte me dashuri, sikur dëshironte të largonte tërë ato ditë zymtësi apartamenti. Çuditërisht, bashkëqytetarët ishin tërë me maska, me doreza, me syze (një modë e re do thoshte Hana)… uleshin në distancë, mbanin radhë kudo dhe kishin fituar një durim të pabesueshëm… Kjo na bëri shumë përshtypje. Kishim afër furrtarët hasjanë, miq e shokë të Argit. Na kishte marrë malli për ta, për Kamerin, Dinin e vëllëzërit e tjerë, të cilët gatuanin sipas porosisë për ne dhe të tjerët. Ishin të palodhshëm, të dashur dhe shumë korrektë.

Pamë Danubin nga Ura e Luanëve. Ishte i qetë. Nuk kishte as edhe një anije, varkë apo motoskaf! Nuk e kishim parë asnjëherë më parë të tillë… Buzë tij, qëndronte hijerëndë “Ura e Luanëve,” “Akademia Hungareze” dhe “Kisha e Shën Anës” të ndërtuara nga filantropë e biznesmenë shqiptarë, dy të parat nga familja e mirënjohur Sina dhe e treta (kisha e Shën Anës nga prifti shqiptar Gjergj Vladani). Rrugës, edhepse ishin hequr masat e ndalimit të lëvizjeve, nuk kishte lëvizje, turistë, qytetarë…. Jo vetëm në rrugë e kudo përreth, por edhe në shpirt ndjehemi bosh tha Ina me humorin e saj të hollë.

OPTIMIZËM: UNË JAM RRUGA, E VËRTETA E JETA

U ndalëm para Bazilikës, nga ku shihnim dritaret e apartamentit tonë, duke shikuar mbishkrimin ballor: “Ego sum via veritas et vita. /Unë jam rruga, e vërteta e jeta“ e ndjemë se sa të afërt kishim qenë me Zotin. Tërë kohës, me përkushtim e dëshirë kishim lexuar librat e shenjtë të kohës, por edhe të mesjetës. Dokumentet, dorëshkrimet, inkunabulat, librat antikuarë, të cilët mbushin raftet e bibliotekës sonë. Lexuam edhe mënxyra nga e kaluara që më parë, na dukeshin si përralla. Tani që i përjetuam vetë, besimi në Zotin, në të vërtetën, në shpirtin e shenjtë u bë diçka e kapshme, e afërt dhe e dashur thënë më mirë e pandashme në jetën tonë të mbetur për ta jetuar.Gjatë tërë kohës, prej më shumë se dy muaj (saktë 64 ditë), frika e vdekjes ishte e pranishme te shumica e atyre me të cilët bisedonim. Një frikë nga ajo që nuk kemi qenë të mirë, nuk kemi bërë vepra të mira, nuk kemi respektuar dhe nderuar tjetrin sa duhet, nuk kemi besuar sa duhet në Zotin, po na gërryente nga brenda. Qetësia e vetme ishin librat e shenjtë.

BASHKË GJITHNJË E MË TË FORTË

Jeta, dëshira për të jetuar, u bë një nga qëllimet parësore, duke bërë çfarëdo që na jepte rasti për të mundur të keqen. Solidarizimi, bashkëpunimi, adhurimi u bënë gjëra të përditshme. Ne filluam të kuptojmë dhe shikojmë botën me një sy tjetër. Kjo gjë, sot na bën të ndjehemi, shumë më të përgjegjshëm për besimin, për Zotin, për të vërteten, duke ndjerë se bashkarisht mund të ngadhnjejmë mbi të keqen. I gëzohem qëndrimit të mrekullueshëm të Inës, Argit e Hanës, të cilët me sjellje shembullore na ndihmuan të përballoljmë më lehtë çdo gjë, dhembje, mërzi, dashuri, pritshmëri…

Sot, shikon më pak lëvizje se një vit më parë; shikon bashkëqytetarë që me durim presin radhën në dyqan, në klub, në metro, në bus… kudo:një ves ky i ri i sjelljes së njerëzve i imponuar nga e keqja, që po duket se po bëhet përditshëri.Nga këtu ne ndjekim zhvillimet në Shqipëri e Kosovë e gjetiu. U gëzuam kur morëm informacion se me datën 15 qershor mund të udhëtohet me avion në Tiranë e Prishtinë. Ndjejmë mall, për familjarët, të dashurit tanë, kolegët e punës, stafin, gjuhën… për çdo gjë.

Jeta ka filluar t’i kthehet normalitetit, ngadalë, por me hapa të sigurtë. Rrugët, sheshet, klubet, bibliotekat, arkivat, universitetet, shkollat, muzetë, llixhat… kanë filluar të hapën ose po bëhen gati të hapen.Sjellja e bashkëqytetarëve budapestas është e mrekullueshme! Kemi ndryshuar të gjithë. Ndjejmë përgjegjësi për tjetrin, kuptojmë më mirë hallexhiun, respektojmë më shumë veten dhe ligjin… të gjitha këto, për hir të një të ardhmeje të bukur, të ndritshtme, për hir të jetës!

VATRA NË KOHËN E KORONAVIRUSIT- DEGA NË JACKSONVILLE (NORTH FLORIDA)

June 12, 2020 by dgreca

-Sipas bisedës me nënkryetarin e Vatrës,kryetar i degës North Florida, Adriatik Spahiu-/

Dega e Vatrës në Jacksonville është krijuar nga kryetari i sotëm i saj, njëkohësisht nënkryetar i Federatës z. Adriatik Spahiu me 18 nëntor 2012, 8 vite të shkuara.
Rrethanat e krijimit të degës janë këto: Z, Spahiu i kishte lidhjet shpirtërore me Vatrën përmes gjyshit të tij Asllan Maksut Tolari, i cili ishte pjesë e bordit të degës së Vatrës në Neë Hampshire, që në krijimin e asaj dege. Kur po bëheshin përgatitjet për festimin e 100 vjetorit të themelimit të Federatës Pan Shqiptare të Amerikës “Vatra”, z. Spahiu kontaktoi me editorin e sotshëm të Diellit dhe shfaqi dëshirën që me gjithë familjen të merrte pjesë në festën madhështore të Vatrës në Neë York. Gjatë mbrëmjes gala, u shkel protokolli, dhe Adriatiku e mori fjalën dhe përshëndeti në emër të komunitetit të Floridës dhe u zotua se do të ngrinte degën e Vatrës në Jacksonville. Fjalën e mbajti dhe dega u krijua.
Po si e kanë kaluar vatranët në Jacksonville Pandeminë e Koronavirusit?
Për t’iu përgjigjur pyetjes, biseduam me z. Adriatik Spahiu.
Vatranët që jetojnë në Jacksonville e kanë përballuar Pandeminë pa ngjarje të jashtzakonshme, duke respektuar vendimet dhe urdhëresat e Guvernatorit.
Pyetjes :Nëse ka pasur në radhët e vatranëve apo familjeve të tyre të prekur nga COVID-19, si dhe për gjendjen e komunitetit shqiptar atje- Z. Spahiu përgjigjet: Fatmiresisht nuk ka te prekur as nga vatranët dhe familjet e tyre, as nga komuniteti. Në Jacksonville vazhdon të ndiqet situata e Pandemisë me vëmendje dhe respektohen fazat e rihapjes së bizneseve. Krahasuar me zonat e tjera të Floridës, Jacksonville ka tregues më të ulët, veçanërisht po t’i krahasosh me Miami, apo Palma Beach.
Si paraqitet situate e tanishme në shtetin e Floridës?
– Për numrin e të infektuarëve, Shteti i Floridës renditet i teti(pas Michiganit) me 69 mijë e 100 të infektuar deri në mbrëmjen e së Enjtes, me 11 qershor 2020. Gjatë ditës së enjte u raportuan 1 mijë 698 të infektuar të rinj. Numri më i madh i të infektuarëve i takon Miamit me mbi 20 mijë të infektuar(gjatë së enjtes u raportua për 271 të infektuar të rinj), ndërsa numri i të vdekurëve në të gjithë Floridën deri të enjten, u regjistruan gjithsej 2 mijë e 851 viktima, vetëm të enjten u regjistruan 48 të vdekur. Sërish qëndron në krye Miami me 798 të vdekur në tërësi, më pas vjen Palm Beach me 407 të vdekur, dhe me rreth 8 mijë të infektuar ,ndërkohë që Jacksonville ka rreth 1 mijë e 800 të infektuar dhe mbi 50 të vdekur.
Florida i ka kushtuar kujdes testimit të popullatës duke arritur që të testojë deri tani rreth 1 milion 307 mijë e 728 persona(duke testuar 60 mijë e 888 persona për 1 milion banorë). Gjithësesi beteja nuk ka përfunduar dhe parashikimet janë se deri në tetor numri i viktimave do të rritet.
Spahiu tregon për Diellin se ai dhe kryesia e degës i ka mbajtë lidhjet me anëtarësinë e degës, por edhe me degët e tjera të Vatrës.
Vatranët ashtu si e gjithë masa e qytetrave i janë bindur urdhërave dhe udhëzimeve të karantinës duke mos shkaktuar asnjë problem.
Komunikimet, thotë Spahiu, i kemi patur të rregullta dhe me shoqatat e tjera të komunitit, me qendrat dhe institucionet fetare si dhe me Konsullatat dhe Ambasaden Shqiptare dhe atë të Kosovës.
Pyetjes për gjendjen e anëtarësisë pas Kuvendit të Janarit 2020 në Detroit, Spahiu iu përgjigj: Nuk kemi rënie të anëtarësisë. Dega e Vatres në Jacksonville, si një nga deget më të mëdha të Federatës, vazhdon zgjerimin me antaresime të reja.
Ka kohë që në Jacksonville, ashtu si në të gjithë Floridën, ka filluar rihapja e bizneseve dhe po ecet hap pas hapi sipas udhëzimeve të kalimit nëpër faza.
Gjendja e bizneseve të bashkatdhetarëve, natyrisht nuk është e mirë, pasi janë duke u përballur me veshtiresite dhe pasojat e korona virusit dhe tash pas hapjes ka kufizime.

Për Spahiun situata e vështirë ka mbetë pas dhe ai beson se situate do të vijë duke u përmirësuar. Vështrimi është hedhur tek e ardhmja.
Madje ditën e sotme, 11 qershor, gjatë një konferencë shtypi në Viera, Guvernatori i Floridës, Ron DeSantis, njoftoi se shteti ka hartuar edhe një plan për hapjen e shkollave publike me “kapacitet të plotë” këtë vjeshtë.

VENDIME TË RËNDËSISHME TË KRYESISË SË VATRËS

June 11, 2020 by dgreca

– Kryesia miratoi projektin e Institutit të Historisë pranë Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë: “FEDERATA PAN SHQIPTARE E AMERIKËS VATRA NË DOKUMENTET ARKIVORE HISTORIKE”, botim në 5 Vëllime nën drejtimin e akademik Prof. Dr. Beqir Meta-

– Kryesia diskutoi rreth disiplinimit të medias nën autoritetin e Kryeredaktorit të Gazetës Dielli, Dalip Greca, në konsultim me Kryetarin Elmi Berisha dhe nënkryetarin Alfons Grishaj.

-Vatra planifikon që të hapë pesë degë të reja në qyetete e shtete, ku nuk ka degë, si: Manhattan-NY, Ohio, Chikago,Teksas, Boston.

U diskutua për zhvillimet në ShBA, për zhvillimet politike në Shqipëri, Kosovë, rajon dhe qëndrimet e Vatrës.

Të Shtunën me 6 Qershor 2020, në orën 10 e 30 paraditë, Kryesia e Vatrës, nën drejtimin e Kryetarit të saj z. Elmi Berisha, zhvilloi mbledhjen e saj përmes video-konferencës, që zgjati mbi 2 orë.

Takimin e ka hapur nënkryetari i Vatrës z. Ervin Dine, i cili mundësoi teknikisht këtë takim në Zoom, ashtu siç mundësoi edhe video-konferencën kushtuar përkujtimit të Revoltave të Spaçit dhe të Qafë Barit.

Z. Dine falenderoi kryetarin e Vatrës z. Berisha,i cili ka bërë të mundur mbajtjen bashkë të kryesisë dhe vatranëve gjatë Pandemisë, dhe ka prezantuar Vatrën në media përmes intervistave dhe prononcimeve. Po ashtu z. Dine përgëzoi editorin e Diellit, z. Dalip Greca,i cili së bashku me ekipin që është bashkuar rreth Diellit, jo vetëm ka informuar me detaje për Pandeminë, por edhe ka bashkuar shqiptarët nga vendlindja e Diaspora; janë intervistuar mjekë shqiptarë, shkencëtarë,e personalitete të tjerë, të cilët kanë sjellë detaje nga Pandemia në shtetet e Amerikës së Veriut,Kanadaja, Australia dhe shtetet Europiane, si dhe kanë dhënë këshilla për kalimin e Pandemisë etj. Ai përgëzoi dhe Dr. Skënder Murtezani, nënkryetarin e Vatrës dr. Pashko Camaj, për informacionin e sjellë dhe intervistat e dhëna për median në trojet Kombëtare.

Nënkryetari Dine ia ka dhënë fjalën Kryetarit të Vatrës z. Elmi Berisha,i cili i ka falenderuar të gjithë pjesmarrësit për angazhimin në këtë takim dhe për kontributet e dhëna gjatë kësaj kohe të vështirë të koronavirusit. Ai ka falenderuar Presidentin e Nderit z. Agim Rexhaj, nënkryetarët, sekretaren e Vatrës, anëtaren e Kryesisë Merita B McCormack, kryeredaktorin e Diellit, Dalip Greca, editoren e anglishtes Rafaela Prifti e të tjerë.

1 MINUT HESHTJE PËR VATRANIN JONUZ NDREU

Kryetari Berisha, tha se gjatë kësaj pandemie kemi humbur njerëz të dashur, komuniteti ka përjetuar me dhimbje largime nga jeta të shumë bashkatdhetarëe. Një ndër vatranët e nderuar,që humbëm,ishte dhe z. Jonuz Ndreu, përfaqësues i një familje fisnike, që ka dhënë shumë për Kombin.Kryetari Berisha u kërkoi anëtarëve të kryesisë të ngriheshin në këmbë dhe me një minut heshtje u përkujtua vatrani veteran, Jonuz Ndreu, i cili për më shumë se 50 vjet ishte pjesë e rëndësishme e bordit të Vatrës, ishte një aktivist i palodhur dhe një kontributor bujar i saj.Ai do të mbesë në memorien vatrane si modeli i njeriut të mirë dhe atdhetarit të përkushtuar.

Z. Jonuz Ndreu, ndërroi jetë me 3 prill 2020 dhe u varros më 7 prill, në shtetin e Nju Xhersit nga familja dhe të afërmit.

***

Më pas kryetari i Vatrës ka prezantuar pikat e rendit të ditës dhe i ka hedhur ato në votim për miratim.Me vërejtjen e dr. Pashko Camaj, që mbledhjet të bëhen më të shpesht me qëllim, që rendi i ditës të mos jetë shume i mbingarkuar, rendi i ditës u miratua.

Z. Berisha ia ka dhënë fjalën nënkryetarit të Vatrës z. Alfons Grshaj, i cili ka përshëndeti pjesmarrësit,dhe ka përgëzuar të gjithë ekipin për funksionimin e Vatrës gjatë pandemisë. Fjalë përgëzuese ka përcjellë z. Grishaj për Kryeredaktorin e Diellit, për të cilin tha se është sulmuar padrejtësisht, por ne në Shkodër themi”Taraboshi nuk ndien prej mollave”…

Nënkryetari Grishaj, ia ka dhënë fjalën z. Greca, për të prezantuar projektin e Institutit të Historisë të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, akademik Prof. Dr. Beqir Meta, për botimin e Historisë së Vatrës përmes dokumenteve arkivore.

PROJEKT AKADEMIK PËR BOTIMIN E HISTORISË SË VATRËS

Drejtuesi i gazetës Dielli,i ka falenderuar të gjithë për vlerësimet për rolin dhe funksionimin e Gazetës DIELLI gjatë perudhës së vështirë të karantinës. Ai përgëzoi të gjithë ekipin dhe bashkëpunëtorët e gazetës.

Gjatë prezantimit të projektit të Prof. Dr. Beqir Meta”FEDERATA PANSHQIPTARE E AMERIKËS VATRA NË DOKUMENTE HISTORIKE”, Greca tha se synohet që të botohet historia e plotë e Vatrës përmes dokumenteve të mbledhur nga arkivat brenda dhe jashtë Shqipërisë.Autorët e botimit synojnë që në pesë libra të ndriçohet e plotë historia e Vatrës historike, që ka një histori të ndritur mëse 100 vjeçare.Ajo ka qenë dhe mbetet një organizatë patriotike e emigracionit shqiptar të të gjithë brezave në Amerikë e Kanada, dhe ka dhënë një kontribut të pazëvendësueshëm në Lëvizjen Kombëtare Shqiptare, në kohë të vështira. Autorët e projektit në relacionin e dërguar Vatrës, theksojnë se përmes botimit do të shfletohen dokumente origjinale, që dëshmojnë kontributin e spikatur të Vatrës në Pavarësinë tonë Kombëtare, dhe në mbështetjen efektive të shtetit shqiptar, kur ai ishte ende në pelena; roli i madh që ka luajtë Vatra në mbrojtjen e shtetit shqiptar në kohët kritike, veçanërisht në periudhën e Luftës së Parë Botërore, kur shteti shqiptar u ç’bë, dhe Vatra ishte ndër faktorët kryesorë që mori përsipër ringritjen e tij, madje ajo në periudhën e Luftës, zhvilloi një aktivitet kaq të ngjeshur politik e diplomatik, sa me të drejtë Faik Konica pohonte se ajo(Vatra) zëvendësoi shtetin e vdekur shqiptar.

Kontributi i Vatrës vijoi edhe në procesin e sendërtimit të institucioneve kombëtare të shtetit shqiptar pas vitit 1920, duke u bërë kampion i futjes së frymës kombëtare dhe perëndimore në këto institucione dhe në të gjitha sferat e jetës shqiptare. Vatra dërgoi njerëzit e saj më të mirë për të bërë Shqipërinë me frymë Kombëtare(pjesa më e shumtë e tyre u burgosën, u vranë, u internuan nga diktatura komuniste), dërgoi Trupat Vullnetare të mbronin Shqipërinë, dërgoi bandën Muzikore të bënte zgjimin kulturor e kombëtar të bashkombasve, dërgoi libra shqip, etj.

Vatra ishte kurdoherë dhe mbeti vatër shqiptarizmi dhe në mbrojtje të popullsisë shqiptare nën sundimin e huaj, duke u bërë një avokate e çmuar e kauzës së saj për liri dhe të drejta njerëzore. Kontributi i Vatrës u shfaq sërish me vlera, kur ajo u përpoq të mbështeste rivendosjen e pavarësisë së Shqipërisë gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke u bërë mbështetse e krijimit të një Fronti të Bashkuar Shqiptar dhe të një Qeverie Kombëtare në emigracion. Vatra ishte syri vigjilent dhe zëri i fuqishëm shqiptar në roje të Pavarësisë dhe tërësisë territorial të Shqiëprisë.

Pas Luftës Vatra vijoi po me atë zell të mbështeste pavarësinë, integritetin territorial dhe u përpoq të ndihmonte materialisht familjet shqiptare të dëmtuara nga lufta.

Vatra, ndonëse fillimisht e mbështeti qeverinë komuniste, gradualishte kuptoi karakterin e saj diktatorial dhe regresiv.Ajo qysh në fillim i kërkoi Qeverisë së E. Hoxhës të vendoste marrdhënie diplomatike me SHBA dhe të përimirësonte marrdhëniet me Perëndimin. Ky qëndrim, si dhe njohuritë më të plota për regjimin, e larguan Vatrën prej tij, derisa më në fund qeveria komuniste e shpalli ”Vatrën” një organizatë ”tradhtëtare” dhe lëshoi mbi të të gjitha bateritë e saj propagandistike e agjenturore për ta shkatërruar.

Edhe pas kësaj Vatra e lavdishme nuk u shmang nga trajektorja e saj historike. Ajo qëndroi gjithnjë në mbrjotje të Pavarësisë së Shqipërisë, të kufijëve të saj, në mbrojtje të institucioneve, kombëtare e fetare në SHBA e gjetkë, në mbrojtje të të drejtave të popullsisë shqiptare në Ish Jugosllavi.

Nga ana tjetër, Vatra vijoi kritikat kundër regjimit komunist të E. Hoxhës, duke u bërë një zëdhënse e shquar e aspiratave demokratike pro perëndimore të popullit shqiptar, të cilit regjimi diktatorial ia kishte mohuar lirinë për t’u bashkuar me Perëndimin dhe për të ndjekur modelin e tij politik, social, ekonomik, kulturor e shpirtëror.

Vatra mbështeti me shumë energji ndryshimet demokratike që ndodhën në Shqipëri gjatë viteve ’90 e më tej. Ajo mbajti një qëndrim të vendosur kundër metastazave të shumta të komunizmit që mbijetuan në shtetin, institucionet, dhe në shoqërinë shqiptare, gjatë kësaj periudhe dhe, sot e kësaj dite, vijon të kontribuojë me qartësi në këtë drejtim. Vatra do të mbahet mend në histori për ndihmën e gjithanshme propagandistike, diplomatike, material e ushtarake që i dha çështjes së Kosovës dhe luftës çlirimtare të popullit shqiptar kundër sundimit serb.

E gjitha kjo platformë do të konkretizohet përmes pesë vëllimeve dhe udhëhiqet nga drejtori i Institutit të Historisë pranë Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë, akademik Prof. Dr. Beqir Meta me bashkautorë, përmes dokumneteve arkivore.

Editori paraqiti edhe koston e projektit, të ndarë për çdo vëllim të Historisë së Vatrës. Më pas u kalua në diskutime.

Kryetari Elmi Berisha shprehu vlerësim për projektin e Institutit të Historisë pranë Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë, duke e cilësuar atë si një projekt mbarëkombëtar, që nuk i shërben vetëm Vatrës.

Presidenti i nderit i Vatrës, z. Agim Rexhaj, shprehu konsideratat më të larta për Prof.Dr. Beqir Meta, mik i Vatrës dhe anëtar Nderi i saj, autor i librit ”HISTORIA E VATRËS”. Kam besim të plotë, tha ai se ky projekt derisa ka në krye akademikun Beqir Meta, është i garantuar.Unë e mbështes dhe do të jem pjesë e donatorëve së bashku me miqtë e mi, tha z. Rexhaj.

Edhe studiuesi Idriz Lamaj, anëtar i kryesisë së Vatrës dha mbështetjen e tij për projektin, duke e cilësuar atë si një projekt me rëndësi të veçantë për Vatrën. Për herë të parë do të kemi dokumente origjinale të publikuara në 5 vëllime më vete. Botimet me dokumente nga arkivat europiane dhe amerikane kanë vlerë dhe i mbeten historikut të Vatrës.

Edhe Zef Balaj dha mbështetjen e tij. Sekretarja e Vatrës Nazo Veliu, duke qenë e fushës së Historisë, tha se çmonte projektin dhe jepte mbështetjen e saj.

Merita Bajrktari, anëtare e Kryesisë së Vatrës, e vlerësoi projektin dhe dha miratimin e saj.

Nënkryetari i Vatrës z.Alfons Grishaj pasi e vlerësoi projektin kërkoi që të votohej nga Kryesia. U miratua në parim projekti. Tash Vatra ka përpara një detyrë të vështirë për të organizuar fushatën e mbledhjes së fondeve. Menjëherë pas mbledhjes së Kryesisë, kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha, u lidh me akademik Beqir Metën dhe biseduan me detaje për projeketin.

***

Dy pika të rendit të ditës, me ndërhyrjen e Kryetarit Berisha, u spostuan për t’i diskutuar me avokatin e Vatrës, para se të shtrohen për diskutim në kryesi.

Nënkryetari i Vatrës z. Besim Malota raportoi për problemet e dokumentacionit që kishte ndjekë. Ai përgëzoi punën e Dr. Pashko Camaj, Dr. Skënder Murtezanit, editorit, nënkryetarit Ervin Dine, të cilët me veprimtarinë e tyre e kanë bërë aktive Vatrën

U diskutua edhe zhvillimet në SHBA dhe pozicionin e Vatrës, për proceset politike në Tiranë dhe në Prishtinë etj.

Kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha tha se Vatra nuk është e kënaqur me zhvillimet politike në Tiranë dhe Prishtinë. Për këtë qëllim janë mbajtur qëndrime, janë hartuar deklarata dhe janë dhënë intervista, ku janë shprehur qëndrimet e Vatrës.

Kryetari i Vatrës tregoi dhe axhendën e Vatrës për takimet e ardhshme me ambasadoren amerikane në Tiranë dhe personalitete të tjerë të politikës amerikane që merren me Shqipërinë dhe Kosovën.

Nënkryetari Grishaj e cilësoi të mjerushme gjendjen politike, veçanërisht në Tiranë. E majta në qeveria e ka varfëruar popullin shqiptar dhe ka bërë pakt me krimin.Të gjithë pushtetet janë përqëndruar në një dorë. Ai paralajmëroi bisedimet e degës së Vatrës me ambasadoren amerikane në Tiranë Yuri Kim.

Në Shqipëri, tha Grishaj, kemi Parti-Shtet, Parlament jo funksional e të komandushëm, Drejtësi të kapur etj… Gjithçka e paguajnë qytetarët, komentoi ai. Probleme dhe mungesë vizioni ka pasë edhe në Kosovë. Vatra duhet të bëjë më shumë për të ushtruar trysni ndaj atyre që me politika dritëshkurtra acarojnë marrdhëniet me Washingtonin. Ai informoi se dega e Vatrës në Michigan po i ndjek me vëmendje zhvillimet në Amerikë dhe mendon, që të mbështesë fushatën e Presidentit Trump.

Anëtarët e kryesisë diskutuan edhe për strartegjinë për zgjerimin e Vatrës.

Anëtarja e Kryesisë zonaj Merita B. MCcormak diskutoi për marrdhëniet e Vatrës me Washingtonin zyrtar dhe detyrat që i dalin Vatrës për të ardhmen.

Kur u diskutua për zhvillimet në Kosovë dhe Prishtinë, nënkryetari Besim Malota kërkoi që Vatra t’i kushtojë më shumë vëmendje zhvillimeve në Kosovë.

Dr. Skënder Murtezani, anëtar i Kryesisë dhe kryetar i degës së Vatrës në Queens, NY, u pajtua me projektin e Vatrës për të mbështetë Institutin e Historisë në Tiranë për botimin e dokumeteve arkivore të Vatrës, megjithëse më e drejtë do të ishte që Ministria e Kulturës ta mbështeste këtë projekt me fonde. Ndërsa për zhvillimet në Kosovë ai shfaqi mendimin se Vatra duhet të kërkojë më shumë transparencë në dialogun Kosovë-Serbi. Unë besoj tha ai që dialogu duhet të kthehet tek parimet e Presidentit Klinton, që kur u fillua lufta.

Nënkryetari Alfons Grishaj, shfaqi mendimin se ne shqiptarët i krijojmë prpbleme vetes. Washingtoni thotë publikisht se nuk ka shkëmbim territoresh, Europa po ashtu. Duhet të jemi më të ftilluar; nuk jemi ne që t’i tregojmë botës se si duhen bërë politikat, detyra jonë është që të krijojmë ura për të shkuar në ato politika që janë në favor të shqiptarëve.

Një nga pikat e rendit të ditës ishte edhe: Rregullimi i medias, dhe propogandës së Vatrës, Websitit, nën autoritetin e Kryredaktorit të Gazetës “DIELLI” Dalip Greca, i mbikqyrur dhe ndihmuar nga Kryetari Elmi Berisha dhe nënkryetari Alfons Grishaj.

Kryetari i degës së Vatrës të Michiganit, anëtar i Kryesisë Mondi Rakaj, pasi falenderoi kryetarin për punën që ka bërë në krye të Vatrës pyeti për kohëzgjatjen e projektit për botimin e Historikut të Vatrës. Përgjigjen e dha kryetari Berisha.

Z. Rakaj tha se dega e Michiganit, duke pasë dhe ndihmën e nëkryetarit Grishaj, do të kontribuojë për ngritjen e degëve të reja në Çikago, Boston dhe në Teksas.

Anëtari i Kryesisë z. Agustin Mirakaj, informoi se kishte gati degën e re të Vatrës në Manhattan-NY, ku po ndihmon edhe nënkryetari Ervin Dine. Gjithçka, tha ai, është gati. Së bashku me nënkryetarin Ervin Dine po punojmë për dokumentacionin. Shpresojmë që në mbledhjen e ardhshme të Kryesisë të prezantojmë degën. Presim thjesht të bëhet rihapja e plotë dhe në selinë e Vatrës të bëjmë mbledhjen themeluse të degës dhe të zgjidhet kryesia.

Z. Mirakaj informoi se po bëhen përpjekje që të ngrihet dega e Vatrës në Ohio.

Arkëtari i Vatërs, z. Marjan Cubi, shprehu dakordsinë me pikat e diskutuara dhe me vendimet e marra.

Përshëndeti pjesmarrësit dhe nënkryetari Adriatik Spahiu, kryetar i degës së Vatrës North Florida(Jacksonville).

Përfundimet e mbledhjes i ka bërë kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha, duke i falenderuar pjesmarërsit dhe duke uruar që mbledhja tjetër të bëhet në selinë e Vatrës.

Morën pjesë në mbledhje: Kryetari Elmi Berisha, Presidenti i Nderit Agim Rexhaj,nënkryetarët- Alfons Grishaj, Ervin Dine, Dr. Pashko Camaj, Besim Malota, Adriatik Spahiu, Sekretarja-Nazo Veliu, arkëtari-Marjan Cubi..

Anëtarët e Kryesisë: Zef Balaj, Anton Raja, Agustin Mirakaj, Dr.Skënder Murtezani,Merita B McCormack, Idriz Lamaj, Mondi Rakaj dhe Dalip Greca.