Featured – Page 384 – Dielli

MEMORANDUM: TE MBROJME KOSOVEN!

October 12, 2018 by dgreca

Drejtuar: Presidentit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, zotit Donald Trump,Kancelares së RF të Gjermanisë, zonjës Angela Merkel Kryeministres së Britanisë së Madhe, zonjës Tereza May, Presdientit të Republikës së Francës, zotit Emmanuel Macron Presidentit të Republikës së Shqipërisë, zotit Ilir Meta Presidentit të Republikës së Kosovës, zotit Hashim Thaci, Kryeministrit të Republikës së Shqipërisë, zotit Edi Rama, Kryeministrit të Republikës së Kosovës, zotit Ramush Haradinaj, Partive politike parlamentare shqiptare në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi dhe Luginën e Preshevës

MEMORANDUM

Eshtë koha ta mbrojmë Kosovën nga ndarja, copëtimi dhe shpërbërja e shtetformimit të saj!

Të nderuar shkelqësi!

Instituti i Studimeve të Europës Juglindore me qendër në Tiranë dhe në Prishtinë ju drejtohet me këtë memorandum për një çeshtje madhore e jetike, ruajtjen e sovranitetit dhe integritetit të Kosovës dhe rritjes se perpjekjeve për ta bërë atë anëtare të OKB-së dhe të gjitha organizatave ndërkombëtare! Të shqetësuar për diskutimet e sotme lidhur me përmbylljen e dialogut të Prishtinës me Beogradin përmes ndarjes së Kosovës dhe në emër të korrigjimit të kufijve, Të tronditur nga deklaratat dhe përpjekjet e vazhdueshme të përfaqësuesve politikë e shtetërorë në Beograd për të imponuar përfitime territoriale në Kosovë në emër të zgjidhjes së konfliktit shqiptaro-serb, Të zhgënjyer nga qëndrimi i klasës politike të Kosovës dhe sidomos nga deklaratat e Presidentit të vendit, Hashim Thaçi, për kompromis të dhimbshëm me Serbinë duke i dhënë asaj pjesë të territorit të vendit, Të keqardhur për deklaratat e papërgjegjshme të disa autoriteteve ndërkombëtare, sipas të cilëve në dialogun Prishtinë-Beograd “mund të diskutohet për mundësinë e korrigjimit të kufijve, nëse palët bien dakord”, Ju drejtohemi ju me kërkesën tonë të bazuar në të drejtën ndërkombëtare dhe të drejtën sovrane të popullit e qytetarëve të Kosovës që t’i jepet fund diskutimit për opsionin e ndarjes së Kosovës dhe të mos mbështeten ide të tilla për disa arësye: 1. Kufijtë e Kosovës janë përcaktuar në periudhën e Jugosllavisë me vullnetin politik dhe jurodik të tri dhomave të legjislativit të asaj kohe, parlamentit të Jugosllavisë, parlamentit të Serbisë dhe parlamentit të Kosovës. Si të tillë këta kufij ishin element konstituiv i ish-Federatës Jugosllave, njësoj si kufijtë e shteteve të tjera ish-republika të dala nga shpërbërja e kësaj federate. Komisioni Ndërkombëtar i Banditerit i vitit 1992, kur miratoi njohjen e shteteve të reja ish-jugosllave, vendosi që këto shtete të njihen në kufijtë federativë. Kosova është shtet i pavarur si produkt i shpërbërjes së dhunshme të ish-Jugosllavisë. 2. Kosova është njohur nga 114 shtete të botës, përfshirë Shtetet e Bashkuara të Amerikës, 7 vendet më të industrializuara të botës dhe 23 vende anëtare të Bashkimit Europian në kufijtë aktualë të saj. Çdo ndryshim i këtyre kufijve do të thotë cënim i vullnetit politik të njohjes së këtyre vendeve. Theksojmë se Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Britania e Madhe, Gjermania dhe vende të tjera të BE-së dhe NATO-s janë aktori kryesor i çlirimit të Kosovës nga sundimi mizor i Serbisë dhe sponsori kryesor i shtetësisë së saj. Çdo devijim ose korrigjim i kufijve cënon njëkohësisht mbrojtjen e investimit amerkiano-europian e të NATO-s për këtë vend. 3. Opsioni i ndarjes së Kosovës është refuzuar kategorikisht në dokumentin e Martti Ahtisaarit, mbi bazën e të cilit vendet e tjera më të fuqishme të botës kanë sponsorizuar krijimin dhe shtetndërtimin. Kushtetuta e Kosovës ndalon ndryshime në pakon Ahtisaari. Për pasojë shumica e politikanëve dhe e qytetarëve të vendit nuk do t’i pranojnë ndryshimet kushtetuese, me të cilat ndryshon edhe harta e Kosovës. Kjo do të thotë nxitje e luftës dhe konfliktit në këtë vend. 4. Ndryshimi i kufijve dhe ndarja e Kosovës dëmton rëndë interesat politike, ekonomike, strategjike dhe jetike të saj, por edhe të SHBA-ve, NATO-s dhe Bashkimit Europian. Në veriun e Kosovës, të cilën kërkon ta aneksojë Beogradi përmes marrëveshjes me zotin Thaçi, gjendën 90 përqind e rezervave të pasurive minerale, si dhe rezervat ujore me të cilat furnizohet më shumë se gjysma e Kosovës, përfshirë kryeqytetin e vendit, Prishtinën. Në veriun e Kosovës gjendet maja më e lartë e Ballkanit, nga ku kontrollohet i gjithë territori i gadishullit deri në Detin e Zi, Bosfor e madje Lindjen e Mesme. Në veriun e Kosovës gjendet pjesa më e madhe e gjigandit industrial, Trepçës. Të gjitha këto pasuri të llogaritura në 200 deri në 300 milardë dollarë rerzerva do t’i kalonin Serbisë. Qytetarët e Kosovës nuk do të pajtohen me këtë humbje katastrofike. Në vend që Serbia të dëmshpërblejë dëmet e jashtëzakonshme që i shkaktoi në luftën e fundit popullsisë së Kosovës, ajo dëshiron të marrë prej saj pasuritë më të mëdha të vendit. 5. Nndarja e Kosovës ishte gjithashtu opsion i Milosheviçit. SHBA-tw dhe vendet e fuqishme të BE-së ishin aso kohe (para luftës) kundër këtij opsioni, prandaj dhe ndodhi bombardimi i caqeve ushtarake dhe policore të Serbisë nga NATO. Nëse do të ndodhte sot ndarja, atëherë kjo do të ishte fyerje e rëndë për humbjet e mëdha në luftë, përkatësisht për 16 mijë viktimat e dhunës dhe terrorit serb të Milosheviçit, për 20 mijë gra dhe vajza të përdhunuara nga ushtarët dhe policët serbë në Kosovë, për dëmet kolosale në pasuritë e tundshme e të patundshme të Kosovës, të cilat llogariten në mbi 20 miliardë dollarë amerikanë. Çdo devijim nga politika e atëhershme për respektimin e tërësisë territoriale të Kosovës është e do të jetë goditje e rëndë dhe me pasoja të pariparueshme për fatin e Kosovës. 6. Projekti i tjetërsimit të territorit të Kosovës dhe ndarjes së tij është hartuar në Beograd dhe mbështetur nga Moska. Ne konsiderojmë se me ndarjen e saj Rusia dhe Serbia llogarisin në zhbërjen e shtetit të Kosovës. Kjo do të thotë që ajo të bashkohet me Shqipërinë . Me bashkimin e Kosovës me Shqipërinë Serbia legjitimohet të kërkojë krijimin e federatës serbo – boshnjake. Për pasojë Rusia do të ndërtojë baza ushtarake antieuropiane në territorin e Republikës Srpska. Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet e Bashkimit Europian nuk mund të lejojnë që Serbia dhe Rusia të shtrijnë influencën politike dhe ushtarake në Serbi dhe Republikën Srpska, e cila posedon një rrip të ngushtë të Bregdetit Adriatik. Kjo do të ishte një goditje e rëndë e paqes, sigurisë dhe stabilitetit ballkanik e europian. 7. Efektet e ndryshimit të kufijve të Kosovës do të shtrihen në Maqedoni, Serbi, Mal të Zi, Bullgari, Rumani, Sllovaki dhe Greqi, vende të cilat kane konflikte dhe probleme etnike të shumta me fqinjët. Ndarja e Kosovës do të përdoret nga Moska si formulë e modelit të ndarjes së Ukrainës, Moldavisë, Lutuanisë, Letonisë dhe do të legjitimojë aneksimin prej saj të Krimesë. Përfundimisht do të ndodhë një zingjir konfliktesh etnike. Në këtë pikëpamje ndarja e Kosovës shndërrohet në precedent, ndërkohë që pavarësia e saj ishte rrjedhë logjike e shpërbërjes së ish-Jugosllavisë dhe dhunës së Serbisë ndaj shqiptarëve. Shqiptarët nuk duhet të bëhen pjesë e këtyre projekteve. Ata janë pozicionuar tashmë qartë si aleatë të besueshëm e të pakontestueshëm të SHBA-ve, NATO-s dhe BE-së e për pasojë nuk duan të krijohen precedente të reja, të cilat bëhen shkak për konflikte të reja në rajon. 8. Në Serbi, Shqipëri dhe në Kosovë ideja e ndarjes mbështetet nga oligarkët e korruptuar, të përfaqësuar përkatësisht nga presidenti i Serbisë, Aleksandër Vuçiq, kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama dhe nga presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi. Ndarja e Kosovës është vullnet politik i këtyre tre oligarkëve, të cilët për arësye të dyshimta bashkëpunojnë me oligarkë të tjerë të lindjes. Këta të tre janë në lidhje të ngushta me ish-bashkëpunëtorët e Milosheviçit. Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimi Europian duhet të kontribuojnë për ndërtimin e shtetit të së drejtës në këto vende dhe në vende të tjera të rajonit. Nuk duhen marrë për asnjë cast në konsideratë idetë dhe pikëpamjet e udhëheqësve të korruptuar dhe oligarkë të Serbisë, Shqipërisë dhe Kosovës, sepse ato nuk i hapin rrugë perspektivës së zhvillimit të këtyre vendeve dhe të rajonit në paqe, stabilitet e siguri. Ndërkohë ndryshimi i kufijve dhe ndarja e Kosovës ka si qëllim zgjerimin e tregut të oligarkëve në pushtet në Shqipëri, Kosovë e Serbi e deri në Turqi e Rusi. Ujdia për këtë do të jetë thjesht një ujdi interesash për pastrimin dhe investimin e parave të pista reciprokisht në këto vende. Beogradi e ka stil të tij joshjen financiare dhe materiale të politikanëve shqiptarë e të tjerë. SHBA-të dhe vendet e fuqishme të BE-së, sidomos Gjermania, Britania e Madhe e Austria, si aleatë të sigurt e të përhershëm të shqiptarëve, si kontributorë e sponsorë të paqes, demokracisë dhe të së drejtës, duhet ta ndalojnë këtë proces. 9. Eshtë e vërtetë se Kosova nuk është anëtare e NATO-s, por NATO është në Kosovë. Për pasojë Kosova duhet konsideruar si pjesë e Aleancës së Atlantikut e të trajtohet sa i përket territorit njësoj si vendet anëtare të kësaj Aleance. Ndaj çdo tentativë e ndryshimit të kufijve të këtij vendi do të ulë imazhin e NATO-s dhe BE-së në sytë e opinionit ndërkombëtar, si dhe do të lëkundë besimin e banorëve të saj në këta faktorë dhe aktorë të fuqishëm e përcaktues gjeopolitikë në botë. Çdo lëshim për ndryshim të kufijve ose cënim të shtetësisë së Kosovës përmes krijimit të një shteti serb në territorin e saj do të lexohet si dobësi e politikës dhe diplomacisë amerikane e europiane dhe kjo do të shfrytëzohet për përfitime nga kundërshtarët e tyre në pikëpamje strategjike dhe nga iligarkët në pushtet. 10. Nëse ndahet Veriu i Kosovës me vetëm 30 mijë serbë banorë të tij, atëherë askush nuk do të ketë të drejtë të ndalojë ndarjen e Maqedonisë me 700 mijë shqiptarë banorë të saj. Nuk mund të ndalet ndarja e Serbisë me 60 mijë shqiptarë në Luginën e Preshevës, dhe pakica të tjera në Vojvodinë e Sanxhak, ndarja e Greqisë me qindramijë shqiptarë banorë të saj në Çamëri, ndarjen e Malit të Zi po me gati 50 mijë shqiptarë si banorë autoktonë në vazhdimësinë e kufirit me Shqipërinë. Me ndarjen e Kosovës asgjë nuk do të jetë më si më parë as për shqiptarët në Ballkan. Kjo do të thotë konflikt dhe luftë midis popujve të Ballkanit. Ndarja e veriut të Kosovës do të shkaktonte vale dhune kundër serbëve ne enklava në brendësi të vendit, sepse shqiptarët do t’i shihnin ata si rrezik permanent për larine, pavarësinë dhe sovranitetin e vendit. Ndarja e Kosovës do të çontë në krijimin e shteteve të pastra etnike. Kjo lëvizje do të krijojë konflikte të panumërta në Europë dhe në të gjitha kontinentet e tjera. SHBA-të dhe BE, së bashku me NATO-n, janë të fuqishme ta parandalojnë këtë. 11. Nëse fillon procesi i ndarjes së Kosovës, parlamenti i tij nuk do ta ratifikojë një marrëveshje të tillë. Ndërkohë në Kosovë do të fillonte një lëvizje e fuqishme popullore antiserbe, me kërkesën që Serbia të zhdëmtojë Kosovën për krimet e dëmet e shumta në luftërat e mizoritë e saj të para 20 viteve. Familjet e mbi 1600 të pagjeturve, të cilët janë marrë të gjallë dhe asgjësuar në Serbi dhe të cilëve u janë marrë organet e brendshme për transplante, do të shpërthenin në një revoltë legjitime të tyre në mbrojtje të sovranitetit shtetëror. Kësaj mase të madhe njerëzish do t’i bashkoheshin të gjithë qytetarët e Kosovës dhe marrëveshja do të mbetet një relike me shije të keqe. Aktualisht të gjitha forcat politike në Kosovë, si dhe kryeministri dhe kryetari i parlamentit të vendit janë kundër idesë së zotit Vuçiq, zotit Rama dhe zotit Thaçi për të ashtuquajturën “korrigjim të kufijve”! Në këto kushte i bëjmë thirrje SHBA-ve, RF e Gjermanisë, Mbretërisë së Bashkuar, Austrisë dhe vendeve të tjera të Bashkimit Europian e të NATO-s të shtojnë presionin mbi Beogradin që ta pranojë Kosovën si shtet të pavarur e sovran dhe të kërkojë ndjesë për krimet e paimagjinueshme që Serbia ka bërë kundër shqiptarëve, pa diskutuar në dialog për territoret e saj. Ndërkohë që i bëjmë thirrje lidershipit politik në Kosovë të kompaktësojë veprimet e qëndrimet e veta si dhe të garantojë komunitetin ndërkombëtar për respektimin e lirive dhe të drejtave themelore të pakicave përfshirë serbët në Kosovë. Autoritetet shtetërore dhe politike shqiptare në Shqipëri, Kosovë e kudo në Ballkan duhet të distancohen dhe bëjnë presion të parandalojnë një katastrofë të re në hapësirën shqiptare e në Ballkan. Shqiptarët kanë dhe do të kenë dobi, prosperitet dhe zhvillim vetëm në kushtet e paqes, harmonisë me veten e me fqinjët si dhe në aleancë me NATO-n, BE-në dhe SHBA-të!

Instituti i Studimeve të Europës Juglindore Tiranë, Prishtinë, 12.10.2018

NDIHMA DHE SHPRESA NE ATDHE

October 11, 2018 by dgreca

Si të dërgosh ndihma dhe shpresë në atdheun e harruar nga politikanët por aq të dashur për diasporën/

1 Ndihma e shpresa

Nga Marjana Bulku/

Shëndeti është çështje e përbashkët e çdo moshe , e çdo kohe ku distancat nuk të pengojnë të kërkosh shpresën aty ku ajo mungon, ta ndërtosh shpresën pikërisht atëherë kur ajo të nevojitet më shumë se gjithçka. Janë këto motivet që kanë nxitur Ina Farkën drejt projektit C.U.R.E Support Hospitals in Dibra Albania që përveçse një kontribut konkret në fushën e përkujdesjes shëndetsore është një thirrje për vemendje e kujdes, trajtim dhe investim duke investiguar nevojat emergjente të spitaleve në Shqiperi e më pas duke u plotësuar ato me investime konkrete. Kavaja dhe Dibra përkatësisht në zemër të Shqipërisë dhe në verilindje të saj janë përzgjedhur si rajonet e duhura për ta aplikuar këtë projekt i cili shpresojmë të vijojë gjatë. Investimi për shëndetin është investimi për jetën , ashtu siç rikonstruktohen rrugë e teatro, zyra e mure , jeta nis e mbaron në spitale.Vlera e pajisjeve që do të eksportohen drejt Shqipërisë me vlerë prej 500.000$ është falas por ku transporti kushton – shprehet Ina Farka, inicuesja e këtij projekti jetik.

-Janë rreth 826 artikuj mjeksor që do të transportohen nga Amerika e largët drejt Dibrës e Kavajës.

Eksperti ka vlerësuar nevojat e spitaleve të targetuara si pjesë e projektit ndërkohë që faza e donacioneve për mbledhjen e fondeve për transport është ende në proçes. Një proçes ku nuk mungojnë dhurimet e emigrantëve, simbolike dhe bujare vlera më e madhe e të cilave është malli, dashuria dhe detyrimet për vendin amë që duket se nuk shuhen kurrë. Patriotizmi ka jo vetëm ngjyrat kuq e zi, por edhe akte si këto që kthejnë sytë andej nga varfëritë e shpirtit, të shëndetit dhe të vullnetit munden të shndërrohen në pasuri të humanizmit dhe solidaritetit. Këto 826 artikuj që do tē udhëtojnë nga Amerika drejt vendit amë e më pas drejt Kavajës, Dibrës, etj etj, janë ngarkuar me tonelata malli e dashurie për vendin tonë të përbashkët që na bën të ndjehemi shqiptarë kudo jemi e mbi të gjitha humanë.

Unë e pyeta Inën për shumë gjëra dhe ajo më tha thjeshtësisht: “Qëllimi i këtij projekti është shëndeti dhe jo Ina, shpresa dhe jo rrahjet e gjoksit “unë unë”

E megjithatë unë kërkova diçka më shumë rreth saj dhe do ta kufizoj portretin e saj human e plot vlera vetëm në atë profesional:

Doktore e shkencave juridike, aktualisht punon në departamentin Homeland Securety Immigration and Costumes Enforcement.

(Ndjesë Inës për keto detaje të pjesshme që janë edhe një tjetër dëshmi se dashuria i ka sytë kah atdheu edhe kur njeriu ndihet i plotesuar ketu. )

Ajo që ne me vullnet të përbashkët duam të ndajmë me ju janë detajet e mëposhtme për çdo informacion, kureshtje kontribut apo më shumë

inafarka@hotmail.com

Join us at Project C.U.R.E. to deliver donated medical supplies to the Hospitals of Bulqiza and Peshkoia in Dibra, Albania. With your help, Project C.U.R.E. will ship $500,000 worth of donated hospital equipment and supplies to each one of the most underequipped hospitals in Dibra.

Project C.U.R.E is able to deliver $25 – $30 worth of medical supplies for every $1 donated, In addition, funds raised will be matched by private donors up to $10,000 per hospital. A Project C.U.R.E. expert will visit the hospitals to conduct needs-assessments because all medical donations will meet the needs of the hospitas. We have already raised the funds for the visit, which will be conducted in November.

This is the second project of its kind. We already raised $24,000 to support the hospital of Kavaja and the shippment is on route to the hospital.

Please wach the video in Albanian for more information about the hospitals and please reach out to me at inafarka@hotmail.com, with any questions about the project or if you would like to join me in volunteering for this project. All donations are tax-deductible and there are no processing fees.

TRE OPSIONET E ZGJIDHJES SË ÇËSHTJES SHQIPTARE

October 11, 2018 by dgreca

KOSOVË-TRE OPSIONET E ZGJIDHJES SË ÇËSHTJES SHQIPTARE TË 11 TETORIT 1991/

1 Rugova me aganin.JPG

-“Ky është një dokument mjaft i rëndësishëm, që i përfshinë të gjitha, pra edhe vizionin e një uniteti e një integrimi shqiptar”, shprehej Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova në intervistën ekskluzive që kam zhvilluar para 24 viteve/

1 behlul Rugova

-DOKUMENTI I PLOTË: Deklarata politike për tri opcionet e zgjidhjes së çështjes shqiptare më 1991/

2Bujku

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul Jashari

PRISHTINË, 11 Tetor 2018/ Në vitin 1991, Referendumi me të cilin Kosova shpallej shtet sovran dhe i pavarur, i mbajtur nga 26 deri 30 shtator me 99,87 për qind të votave pro, që pasonte Deklaratën për pavarësi të 2 Korrikut e Kushtetutën e Republikës të 7 Shtatorit 1990, pasohej edhe me zhvillime tjera në angazhimet për realizimin e vullnetit kombëtar e demokratik të shqiptarëve në trojet e tyre jashtë kufirit të Shqipërisë. “Deklarata politike për tri opcionet e zgjidhjes së çështjes shqiptare më 1991”, është një nga dokumentet e atyre zhvillimeve historike, pjesë e të cilave ishin edhe zgjedhjet e para pluraliste parlamentare e presidenciale të Kosovës të 24 majit 1992.

Pikërisht para 27 viteve, në 11 tetor 1991, në Prishtinë, është miratuar e nënshkruar Deklarata politike e Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, kryetar i të cilit ishte kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova. Deklarata e 11 partive politike kishte tre opsione për zgjidhjen e çështjes shqiptare:
“1. Nëse nuk ndryshohen kufijtë e jashtëm e as ata të brendshëm të Jugosllavisë, duhet të ekzistojë Republika e Kosovës si shtet sovran dhe i pavarur, me të drejtë bashkimi në lidhjen e shteteve sovrane në Jugosllavi. Pjesët e popullit shqiptar që mbesin të jetojnë në Maqedoni, në Mal të Zi dhe në Serbi do të kenë statusin e popullit shtetformues dhe të gjitha të drejtat që dalin nga kjo.
2. Nëse kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë nuk ndryshojnë, por ndryshojnë kufijtë e brendshëm ndërmjet republikave, atëherë kërkesë është Republika Shqiptare në Jugosllavi, e ndërtuar mbi bazën e parimit etnik dhe të parimeve të tjera që vlejnë për serbët, sllovenët dhe popujt e tjerë të Jugosllavisë.
3. Nëse ndryshojnë kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë, atëherë populli shqiptar në Jugosllavi, përmes deklarimit të përgjithshëm me plebishit, do të vendosë për bashkimin e territoreve në të cilat jeton Shqipëria dhe kështu do të krijohet shteti integral shqiptar në Ballkan në kufijtë e tij etnikë”.

Presidenti historik i Kosovës, Ibrahim Rugova, në intervistën që kam zhvilluar në shtatorin 1994 – intervistën e parë ekskluzive të një Presidenti të Kosovës për ATSH-në, duke përkujtuar e vlerësuar dokumentin e tre opsioneve theksonte se, “zgjidhja më e mirë është Kosova e pavarur e neutrale…”, fliste edhe për “lidhjet konfederale apo bashkimin me Shqipërinë” të Republikës së Kosovës, si dhe për një “politikë globale që sa më parë të bjerë muri mes shqiptarëve”.

“Në kuadër të propozimeve e modaliteteve për zgjidhjet e mundshme për Bosnjën e ish-Jugosllavinë, ideja Juaj për mundësinë e lidhjes konfederale të Kosovës me Shqipërinë pati mjaft jehonë. A mund të lidhet kjo ide edhe me integrimet e dëshiruara kombëtare dhe me rikomponimet e paralajmëruara në Ballkan?”, ishte një nga pyetjet, në të cilën Presidenti Rugova përgjigjej:

“Mua më vjen mirë që kjo ide pati jehonë dhe u prit mirë kështu në opinionin ndërkombëtar, po ashtu edhe në atë diplomatik dhe shtetëror. Një ide e tillë do të lehtësonte zgjidhjen e çështjes së Kosovës. Siç kam thënë, nëse legalizohen lidhjet konfederale tash aktualisht mes serbëve të Bosnjës e Serbisë, atëherë patjetër duhet të legalizohen edhe për shqiptarët.

Siç dihet, në opcionin e tretë të Dokumentit – Deklaratës së Partive Politike Shqiptare në ish-Jugosllavi, të aprovuar më 1991, qëndron edhe kjo – lidhjet konfederale apo bashkimi me Shqipërinë. Por, tri opcionet e atij dokumenti varen nga ndryshimet e kufijve të brendshëm dhe kufijve të jashtëm të ish-Jugosllavisë. Prandaj, një projekt i tillë i lidhjeve konfederale të Kosovës me Shqipërinë është më afër mendësh dhe mund të realizohet. Natyrisht, kjo do të lehtësonte shumë gjëra në integrimet shqiptare, në integrimet ballkanike e në integrimet evropiane, që janë një proces dhe duhet t’i shikojmë si një proces.

Dokumenti që e përmenda më parë, është një dokument vërtetë me një vizion që na ka drejtuar deri tash në punën tonë të përgjithshme, të partive politike, edhe në krijimin dhe punën e institucioneve të Kosovës”.

Një pyetje tjetër ishte: “Partitë politike shqiptare në ish-Jugosllavi edhe nëpërmjet një dokumenti të përbashkët kanë shprehur kërkesat dhe opcionin për zgjidhje, pos për Kosovën, edhe për çështjen shqiptare në Maqedoni e Preshevë, Bujanoc e Medvegjë dhe në Mal të Zi. Cila do të ishte zgjidhja optimale në këtë moment?”.

Presidentit Rugova përgjigjej: “Tashmë e thashë se ky është një dokument mjaft i rëndësishëm, që i përfshinë të gjitha, pra edhe vizionin e një uniteti e një integrimi shqiptar. Atëherë kur e nxorëm këtë dokument, që ka validitet edhe sot, opcioni i parë, nëse nuk ndryshojnë kufijtë e brendshëm, ishte një Kosovë e pavarur e neutrale, e hapur ndaj Serbisë e Shqipërisë, që shqiptarët në Maqedoni si element i rëndësishëm i atij shteti apo asaj republike, që është në zhvillim e sipër, të jenë shtetformues, ndërsa shqiptarët në Mal të Zi dhe në Preshëvë, Bujanoc e Medvegjë të kenë një vetadministrim, një autonomi lokale. Të gjitha këto pjesë shqiptare, të themi kështu, kanë deklarimin e vet, të popullit, referendumin në Kosovë, në Maqedoni, në Preshëvë, Bujanoc e Medvegjë dhe Memorandumin në Mal të Zi, që ka edhe vlerën e një referendumi.

Prandaj, në bazë të situatës që e kemi, ne qëndrojmë në realizimin e opcionit të parë, do të thotë punojmë në pavarësimin e Kosovës dhe që shqiptarët në Maqedoni të realizojnë të drejtën e popullit shtetformues në atë republikë. Po ashtu edhe shqiptarët në viset e tjera etnike në ish-Jugosllavi të realizojnë të drejtat, për të cilat janë deklaruar.

Në këtë plan janë realizuar mjaft gjëra praktikisht. Mos të harrojmë se në Preshevë e në Ulqin partitë shqiptare e kanë marrë pushtetin lokal. Ai është hap i parë, edhe pse tash komunat nuk kanë ndonjë pushtet as në Maqedoni, as në Preshevë e as në Ulqin, u bë ai centralizimi, që para shthurjes së ish-Jugosllavisë, kur filluan t’u merren kompetencat komunave. Tash ato kompetenca janë reduktuar edhe më shumë.

Ndërsa në Kosovë, ne, edhe pse të okupuar, kemi organizuar jetën tonë, kemi afirmimin e çështjes, projektit të pavarësisë. Në Maqedoni kemi hyrjen – prezencën në instiucione, gati të gjitha komunat shqiptare i kontrollojnë shqiptarët. Prandaj, është një punë, një proces, do të thotë edhe këtu janë realizuar gjëra praktike dhe pragmatike që shihen, janë rezultatet që shihen e që preken”.

Në intervistën që e cilësonte edhe si një hap në politikën globale të shqiptarëve, Rugova falenderonte dhe vlerësonet ATSH-në, për informimin nga Kosova e për Kosovën.
“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që reprezenton Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare”, theksonte Presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova në intervistën ekskluzive për ATSH-në derisa bisedonim gjatë ditën e enjte të 22 shtatorit 1994, në zyrën e tij, ku sot është muzeu – Shtëpia e Pavarësisë.
Ishte vit i kohëve të rënda të okupimit e dhunës kundër shqiptarëve të Kosovës. “Një represion masiv në Kosovë ka rritur tensionet politike këtu dhe në rajon, ndaj është e domosdoshme prania ndërkombëtare”, e përshkruante situatën dhe e kërkonte zgjidhjen Presidenti Rugova.

Ai theksonte se “kishte kërkuar një mbrojtje për Kosovën para një viti e gjysmë, një protektorat ndërkombëtar civil, një administratë civile, që do të vendosej për një kohë në Kosovë, që të normalizohet jeta dhe më pas të bisedohej me serbët për ardhmërinë e Kosovës”.
“Bisedimet shqiptaro-serbe duhet të zhvillohen në prani të një pale të tretë të autorizuar, që do të garantonte edhe dialogun edhe rezultatet e dialogut dhe që natyrisht do ta udhëhiqte atë. Kjo palë e tretë duhej të gjendej nga SHBA-të, Kombet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian”, theksonte Rugova.
Presidenti Rugova besonte se mbrojtja ndërkombëtare në Kosovë do të mbërrinte.
“Në planin ndërkombëtar ideja për mbrojtje ndërkombëtare në Kosovë është marrë në konsiderim, dhe po shikohen mundësitë si të aplikohet kjo dhe si të veprohet në këtë drejtim”, shprehej Rugova para 22 viteve në intervistë për ATSH-në, ku parashikonte ngjarjet dhe zhvillimet që ishin si ëndërr, por që pasuan dhe u bënë realitet.

MË 22 KORRIK 1991 FORMOHET KËSHILLI KOORDINUES I PARTIVE POLITIKE SHQIPTARE TË KOSOVËS

Më 22 korrik 1991, Partitë Politike shqiptare të Kosovës u pajtuan dhe morën vendim që të themelojnë Këshillin Koordinues të Partive Politike Koordinues të Partive Politike shqiptare të Kosovës, me qëllim të zhvillimit, bashkëpunimit dhe të koordinimit të aktivitetit ndërmjet tyre, si subjekte politike të popullit shqiptar, të konstituimit të ndërsjellë të tyre dhe ndërtimit të platformës dhe të strategjisë së përbashkët për të realizuar synimet e shqiptarëve dhe për t’iu kundërvënë me sukses masave që po ndërmerr pushtuesi për thyerjen e qenies kombëtare dhe për rrënimin e çdo subjektiviteti e sovraniteti të shqiptarëve në Jugosllavi.
Këshillin Koordinues, si subjekte të mëvetësishme dhe të barabarta, e përbëjnë këto parti politike: Lidhja Demokratike eKosovës, Partia Parlamentare e Kosovës, Partia Fshatare e Kosovës, Partia Shqiptare Demokristiane, Partia Socialdemokratee Kosovës dhe Partia Republikane e Kosovës.
Formimi i këtij Këshilli le të hapura mundësi për forma të reja të organizimit dhe të koordinimit ndërmjet të gjitha partivepolitike shqiptare dhe të asociacioneve të tjera.
Këshilli koordinues vendos në pajtueshmëri të plotë të subjekteve politike që e përbëjnë.
Kryetar i Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare të Kosovës u zgjodh dr.Ibrahim Rugova.

DEKLARATA POLITIKE PËR TRI OPCIONET E ZGJIDHJES SË ÇËSHTJES SHQIPTARE MË 1991

Njëmbëdhjetë partitë politike shqiptare, anëtare të Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, duke shprehur vullnetin politik të popullit shqiptar për zgjidhjen eçështjes shqiptare dhe për gjendjen aktuale në Jugosllavi japin këtë:Deklaratë politike

A) Çështja e pazgjidhur kombëtare shqiptare në Jugosllavi është pasojë e copëtimit të trojeve etnike shqiptare, kur me krijimin e shtetit të Shqipërisë më 1913 jashtë tij, në territore kompakte etnike, mbeten më shumë se gjysma e popullit shqiptar, të cilët asnjëherë nuk i gëzuan të drejtat legjitime kombëtare, as në Jugosllavinë mbretërore, as në Jugosllavinë socialiste;

B) Copëtimi i territoreve të popullit shqiptar, që u bë pa përfillur parimin etnik në caktimin e kufijve shtetërorë dhe pa përfillur vullnetin e popullit shqiptar, vazhdoi edhe në Jugosllavi, duke e ndarë popullin shqiptar në kufij politiko-administrativë të Kosovës, të Serbisë, të Maqedonisë dhe të Malit të Zi. Një autonomi të caktuar politike populli shqiptar e pati vetëm në Kosovë, të garantuar me Kushtetutën e vitit 1974, që është ende në fuqi dhe sipas së cilës Kosova është emement konstituiv i Federatës Jugosllave;

C) Serbia, në kundërshtim me Kushtetutën e Jugosllavisë, më1989 hoqi autonominë e Kosovës, suprimoi të gjitha të drejtat kombëtare të shqiptarëve, u mori shqiptarëve çdo të drejtë përsovranitet dhe subjektivitet, i largoi nga të gjitha institucionet shtetërore, suspendoi Kuvendin e Kosovës, Qeverinë e Kosovës dhe të gjitha kuvendet e komunave, ndaloi mësimin në gjuhën shqipe në të gjitha nivelet, mbylli mjetet e informimit në gjuhën shqipe, aplikoi gjuhën serbe dhe alfabetin qirilik si gjuhë dhe shkrim zyrtar në komunikimin publik, largoi nga puna mbi tetëdhjetë mijë shqiptarë;

D) Si shprehje e mospajtimit me një gjendje të tillë, populli shqiptar organizoi protesta të qeta, në të cilat morën pjesë mbi gjysëm milioni njerëz, u mbajtën grevat e punëtorëve, si dhe greva gjenerale. Pushteti serb reagoi me dhunë: u vranë mbi 100 shqiptarë, u plagosën mbi 300, u burgosën dhe u dënuan me burg shumëvjeçar mbi 12 mijë veta, mbi 600 mijë veta kaluan nëpërprocedurë policore.

E) Duke parë se Jugosllavia u tregua model i pasuksesshëmpër zgjidhjen e çështjes kombëtare në Ballkan, deputetët eKuvendit të Kosovës më 2 korrik 1990 shpallën Deklaratën përPavarësi dhe më 7 shtator 1990 Kosovën e Shpallën Republikë. Kjo ishte zgjidhje logjike e organizimit shtetëror të Kosovës, si njësi politiko-territoriale, në të cilën jetojnë 90% shqiptarë dhe vetëm 10% të tjerë.

Partitë politike shqiptare në Jugosllavi, si zëdhënëse legjitime të vullnetit politik të popullit shqiptar, duke u përcaktuar për rrugën paqesore dhe demokratike të zgjidhjes së të gjitha çështjeve në bazë të së drejtës së popujve për vetvendosje, sipas parimeve të KESB-së, të Konferencës së Parisit, u përcaktuan për këto variante të zgjidhjes së çështjes shqiptare në Jugosllavi:

1. Nëse nuk ndryshohen kufijtë e jashtëm e as ata të brendshëm të Jugosllavisë, duhet të ekzistojë Republika eKosovës si shtet sovran dhe i pavarur, me të drejtë bashkimi në lidhjen e shteteve sovrane në Jugosllavi. Pjesët e popullit shqiptar që mbesin të jetojnë në Maqedoni, në Mal të Zi dhe në Serbi do të kenë statusin e popullit shtetformues dhe të gjitha të drejtat që dalin nga kjo.

2. Nëse kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë nuk ndryshojnë, por ndryshojnë kufijtë e brendshëm ndërmjet republikave, atëherë kërkesë është Republika Shqiptare në Jugosllavi, e ndërtuar mbi bazën e parimit etnik dhe të parimeve të tjera që vlejnë përserbët, sllovenët dhe popujt e tjerë të Jugosllavisë.

3. Nëse ndryshojnë kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë, atëherë populli shqiptar në Jugosllavi, përmes deklarimit të përgjithshëm me plebishit, do të vendosë për bashkimin e territoreve në të cilat jeton Shqipëria dhe kështu do të krijohet shteti integral shqiptar në Ballkan në kufijtë e tij etnikë.

Partitë politike shqiptare deklarojnë se vullneti politik i popullit shqiptar, i shprehur edhe në Referendumin e organizuar në Kosovë më 26-30 shtator 1991, me ç’rast Kosova u shpall Republikë sovrane dhe e pavarur, është forcë reale që nuk mund të injorohet nga askush. Kriza në Jugosllavi filloi në Kosovë, me pakënaqësinë e shprehur të popullit shqiptar me pozitën e tij dhe kurrsesi nuk mund të përfundojë pa pjesëmarrjen e më se tre milionë shqiptarëve në Jugosllav. Populli shqiptar rreth shtatë milionësh, si popull autokton e me traditë evropiane, ishte, është dhe do të jetë faktor tejet i rëndësishëm i stabilitetit në Ballkan dhe në Evropë.

Prishtinë, 11 tetor 1991

Këshilli Koordinues i Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi

Dr.Ibrahim Rugova, kryetar

1. Lidhja Demokratike e Kosovës

2. Partia e Prosperitetit Demokratik

3. Lidhja Demokratike në Mal të Zi

4. Partia për Veprim Demokratik

5. Partia Fshatare e Kosovës

6. Partia Shqiptare Demokristiane

7. Partia Parlamentare e Kosovës

8. Partia Socialdemokratike e Kosovës

9. Partia e Unitetit Kombëtar Shqiptar

10. Partia Popullore Shqiptare

Çka po ndodh me Valdanosin e Ulqinit?

October 10, 2018 by dgreca

frank-shkreli-c1200x600_1483019744-6022796-1 frank8-768x428

Nga Frank SHKRELI/

Gjiri i Valdanosit shtrihet në një largësi prej 4 miljesh nautike në veri-perëndim të qytetit të Ulqinit midis Mavrianit dhe Mendrës, në formën e një patkoi të ngushtë. Është me të vërtetë një bukuri e natyrës. Ullishta e Ulqinit që gjendet në afërsi të Valdanosit, thuhet se ka rreth 80.000 ullinj duke e bërë këtë ullishte – pas asaj të Tivarit – të dytën në bregdetin e Adriatikut për nga numri i rrënjëve të ullirit. Sipas burimeve vendase, vjetërsia e disa prej ullinjve në atë zonë duhet të jetë mbi 800 vjet, por disa prej tyre mund të jenë edhe më të vjetër, duke filluar nga periudha antike e shekullit V, para Krishtit. Vaji i ullirit shumë i njohur i Ulqinit, me aromën karakteristike të tij, konsiderohej dikur si një mall me shumë vlerë, baras me floririn dhe tregtohej me qendrat tregtare të botës së vjetër historike, si Trieste, Venediku, Roma dhe Kajro, por edhe me qytetet arbërore, si Shkodra, Shkupi, Prizreni e tjera.

Toponimia historike e tërësisë së emrave të Valdanosit tregon qartë se kjo zonë ka qenë gjithmonë e banuar nga shqiptarët dhe se shqiptarët kanë qenë dhe janë pronarë të parcelave të kësaj zone. Si shembuj të toponimisë, në shpatin e kodrës së Mendrës gjendet shpella – gryka shkëmbore e gërryer nga deti – e ashtuquajtur Mjekra e Vezirit. Para hyrjes në grykën e Valdanosit, rrëzë kodrës gëlqerore të Mavrianit, valët e detit kanë hapur Shpellën e Ujkut, mbi të cilën ngrihet, Shkëmbi i Zanës, kurse buzë majës së gjirit janë dy burime: Kroi i pishave dhe Kroi i zanave. Në afërsi të drejtpërdrejtë të shpellës Mjekra e Vezirit, afër fanarit të Mendrës, është edhe Shpella e Pëllumbave. Midis Valdanosit dhe Gjirit të Ranës fshihet një varg gjiresh të vogla me plazhe ranore e lugje shkëmbore.Në veriperëndim të Valdanosit, në drejtim të Tivarit, shtrihen gjiret e Krythes, Ulqinit të Vjetër dhe Kruçit. Por ekziston edhe interpretimi i linguistit vendas, Ruzhdi Ushakut, i cili ka thënë se Valdanosi është toponim nga fjalët shqipe, vallja e nuses, duke theksuar që edhe në hartat më të vjetra, Valdanosi është shënuar si ‘vale di nusi’. Ndërsa kur flasin për Valdanosin, ulqinakët këtë e bëjnë me dashuri të veçantë, sikur i drejtohen gruas më të bukur, “shtojzovalles” apo floçkës (sirenës), duke qenë të bindur se ky është gjiri i tyre, vendstrehimi i shtojzovalleve.

Sipas disa burimeve, shumë prej familjeve ulqinake kanë edhe dokumentacionin (që prej kohës së okupimit turk) për pronësinë e tyre të parcelave të ndryshme në Valdanos, derisa ato u shtetëzuan pa drejtësisht nga ish-regjimi komunist jugosllav për qëllime të veta. Si rrjedhim, Jugosllavia komuniste përvetësoi ilegalisht mallin e familjeve shqiptare në Valdanos duke e kthyer këtë perlë të Adriatikut në një pushimore ushtarake, por që që prej shembjes së ish-Jugosllavisë, pushimorja nuk ka funksionuar më si e tillë. Kaq sa për një histori të shkurtër për Valdanosin, për të cilin shumë lexues mund të mos kenë dëgjuar kurrë. Ç’po ndodh sot me Valdanosin dhe me tokat – gjithsejt 670.000m2, sipas disa burimeve – që dikur ishin të shqiptarëve vendas të zonës së Ulqinit por që u janë marrë atyre ilegalisht, gjysmë shekullin e kaluar, nga regjimi komunist ish-jugosllav, për t’i kthyer ato në pushimore ushtarake? Ajo që po ndodh sot në Valdanos, sipas disa burimeve në portalin Ulqinionline, “Ministria e Financave e Malit të Zi është duke shqyrtuar kërkesën e kompanisë “MN Invest” nga Nikshiqi, e cila do që të shkëmbejë 670 000 m2 në Bogetiq të Nikshqit, me të njëjtën sipërfaqe në Valdanos të Ulqinit.

Ministria e Financave, sipas gazetës malazeze “Vijesti”, për këtë shkëmbim toke i ka kërkuar gjoja mendimin Komunës së Ulqinit, por kjo duket si një kërkesë sa për sy e faqe, pasi Podgorica nuk është e detyruar ta marrë në shqyrtim mendimin ose qëndrimin e autoriteteve të Komunës së Ulqinit për të vendosur mbi shkëmbimin e pronave të shqiptarëve në Valdanos me tokat shkëmbore afër Nikshiqit, shkruan portali Ulqinionline. Siç mësohet nga informacionet e deri tanishme mbi këtë çështje, në Ulqin duket se ekziston një befasi dhe konfuzion i tërë në lidhje me vendimin që është marrë në Podgoricë, pa u këshilluar fare me autoritetet vendore të Komunës së Ulqinit, e me ish-pronarët e parcelave në Valdanos, jo se jo – tokën e të cilëve në Valdanos, e shikoni foto më poshtë – zyrtarët malazezë duan ta shkëmbejnë me disa prona shkëmbore në Bogetiq të Nikshiqit. Siç duket askush nuk i ka pyetur familjet pronare ulqinake – mbi 204 prej tyre – sipas disa burimeve, nëse duan që të shkëmbejnë parcelat e tyre në bregdetin ulqinak me toka shkëmbore afër Nikshiqit, pasi atje nuk besoj të ketë toka të tjera, veç shkëmbinjve.

Në një kumtesë për opinionin e gjerë – subjekti politik shqiptar në Ulqin, “FORCA” shpreh habinë e tij në lidhje me njoftimin nga Podgorica duke thënë se, “Tani është paraqitur një ndërmarrje “MN Invest” nga Nikshiqi, e cila për çudi të madhe dëshiron të merret me prodhimin e ullinjve në pronat tona, të marra nga shteti në mënyrë të padrejtë. Jo zotërinj, nuk është e nevojshme që dikush nga Nikshiqi, apo nga cilido vend tjetër i botës të merret me kultivimin e ullinjve në tokat tona. Ne, ullinjtë i mbjellim dhe i kultivojmë vetë.” Ndërkaq, duket se kjo çështje është subjekt i një seance të radhës gjyqësore malazeze, që do të mbahet në Podgoricë nga fundi i këtij muaji – mbi kërkesën e pronarëve legjitimë, që pronat në Valdanos t’u kthehen atyre, pronarëve legjitimë. Përveç kësaj, disa burime bëjnë të ditur se kjo çështje, si rrjedhim i ankesave, do të shqyrtohet gjithashtu edhe nga institucione ndërkombëtare, të cilat pritet që të japin edhe ato gjykimin e tyre përfundimtar mbi kthimin e mallit dhe tokave në Valdanos, pronarëve legjitimë të rrethit të Ulqinit. Por, sipas një njoftimi, gjithashtu në portalin Ulqinionline, nga Lëvizja qytetare “Ura”, e cila shprehet rreptësisht kundër shkëmbimit të tokës së Valdanosit, thuhet se çështja e pronave në Valdanos është një “çështje politike” dhe se pa vullnet politik, toka nuk do t’u kthehet pronarëve të mëparshëm.” Lëvizja “Ura” fajëson Presidentin aktual të Malit të Zi, Milo Gjukanoviç për mungesë të vullnetit politik për të zgjidhur këtë çështje dhe kërkon nga autoritetet vendore të Ulqinit që të “Kundërshtojnë fuqishëm këtë kërkesë (të Ministrisë Malazeze të Financave), dhe në qoftë se duhet të diskutojmë dhe në Kuvendin komunal në mënyrë që të japim përgjigje të fortë dhe të qartë për këtë devastim, i cili nuk është aspak në interes të qytetarëve”, thuhet në njoftimin e Lëvizjes “Ura”.

Fatkeqësisht, për pronarët legjitimë shqiptarë të tokave të tyre në Valdanos, siç duket ashtu si po shkojnë punët deri tani, megjithëse mund të ketë ende kohë, para se të jetë tepër vonë, duhet që të mobilizohet faktori ndërkombëtar, Tirana dhe Prishtina zyrtare, por mbi të gjitha, opinioni publik i banorëve të Ulqinit dhe sidomos i faktorit politik shqiptar në ato troje, për t’i dalë përpara këtij vendimi, mundësisht për të ndaluar këtë masakër shpronësimi ilegal të pronarëve shqiptarë. Ky vendim nga ana e autoriteteve zyrtare të Podgoricës – në qoftë se ia dalin ta çojnë në vend, pas apeleve gjyqësore kombëtare dhe ndërkombëtare – nuk është vetëm një vendim ekonomik, por është thjeshtë një ndërmarrje – e menduar mirë dhe gjatë – politike dhe uzurpuese e tokave shqiptare në atë ato troje – e menduar mirë dhe gjatë– me qëllim për të shtuar popullsinë sllave dhe për të pakësuar numrin e shqiptarëve në zonën e Ulqinit, duke shkaktuar, me një vendim të tillë shpronësimi ilegal, që shqiptarët të braktisin në një numër sa më madh tokat e tyre stërgjyshore.

SHKELJET E LIRISË SË SHTYPIT, OKB-ja… “ANTISHPIFJA” E KRYEMINISTRIT RAMA

October 9, 2018 by dgreca

1-Franku

Nga Frank Shkreli/

Siç dihet, Asamblea e Përgjithëshme e Organizatës së Kombeve të Bashkuara, (OKB-së) para disa ditësh ka përfunduar punimet e sesjonit të 73-të të saj në Nju Jork. Ky takim vjetor konsiderohet si mbledhja më e rëndësishme botërore, ku marrin pjesë udhëheqsit më të lartë të shteteve anëtare të OKB-ës. Çdo vit, Asamblea e Përgjithshme përcakton, paraprakisht, temat me të cilat do të merret OKB-ja për vitin që pason dhe njëkohësisht përcakton edhe rendin e çështjeve prioritare të cilat shqetësojnë OKB-ën dhe vendet anëtare të saj.

Përveç përfaqusesve të lartë të shteteve anëtare të organizatës botërore në Nju Jork, në kuadër të sesionit vjetor të Asamblesë së Përgjithëshme të OKB-ës marrin pjesë edhe individë dhe organizata të ndryshme jo-qeveritare nga mbarë bota, të cilat e përdorin këtë rast për të tërhequr vëmendjen e botës ndaj shqetësimeve të tyre — mbi çështjet me të cilat ata merren, si individë dhe si profesionistë — para OKB-ës si organizatë dhe udhëheqsve më të lartë të botës dhe përfaqsuesve të tyre.

Një ndër këto organizata jo-qeveritare e cila mori pjesë në një grup diskutimi, – në kuadër të punimeve të Asamblesë së Përgjithëshme të OKB-ës – ishte edhe Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve. (Instituti Mbretëror i Londrës për Punët Ndërkombëtare sa po ka njoftuar se fituesi i çmimit prestigjoz “Catham House” për vitin 2018 është pikërisht, Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve. Ky çmim u jepet çdo vit, një personi, personave ose organizatave që sipas antarëve të Catham House kanë dhënë kontributin më të madh drejt përmirësimit të marrëdhënieve ndërkombëtare gjatë vitit të kaluar. Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve sipas një njoftimi për shtypin, e fitoi këtë çmim prestigjoz për përpjekjet e tij në mbrojtje të drejtës së gazetarëve për të raportuar lajmet pa frikë nga ndëshkimet, në një kohë jur liria e shtypit është nën trysni në shumë pjesë të botës. Duke reaguar ndaj këtij njoftimi, Drejtori Ekzekutiv i Komitetit për Mbrojtjen e Gazetarëve, Z. Joel Simon u shpreh se, “Ky nderim është një afirmim i rolit të gazetarëve – sidomos i atyre vendas – për të informuar botën. E vërteta nuk është një koncept që vendoset nga udhëheqsit politikë, por është një koncept që formohet nga kuptimi dhe nga vrojtimi i ngjarjeve që vetëm mund t’i japë gazetaria”, tha Z. Simon duke komentua dhënjen e çmimit prestigjoz, Catham House” organizatës që ai kryeson

Komiteti për Mbrojtjen e gazetarëve është një organizatë ndërkombëtare me prestigj me qendër në Nju Jork, i cili promovon lirinë e shtypit anë e mbanë botës dhe mbron të drejtën e gazetarëve që të shkruajnë dhe të raportojnë lajmet lirisht dhe pa frikë se do të ndëshkohen nga autoritetet qeveritare, në cilindo vend të botës qoftë. Drejtori Ekzekutiv i Komitetit për Mbrojtjen e të Drejtave të Gazetarëve, Joel Simon mbajti një fjalim në Nju Jork, para një grupi ndërkombëtar të interesuar për gjëndjen e lirisë së shtypit në botë dhe mbrojtësish të gazetarëve. Kjo mbledhje kishte për qëllim që, në kuadër të sesionit të 73-të të Asamblesë së Përgjithëshme të Kombeve të Bashkuara, të viheshin në dukje shkeljet flagrante të lirisë së shtypit në botë, si dhe për të të tërhequr vëmendjen e të fuqishëmve ndaj praktikave të papranueshme të disa qeverive, që burgosin gazetarët anë e mbanë botës, vetëm e vetëm sepse bëjnë punën e tyre. “Për vite me radhë”, tha Z. Simon, “Kemi diskutuar me OKB-ën si dhe me institucionet dhe me entet e saja përkatëse, për çështje që kanë të bëjnë me lirinë e shtypit dhe me të drejtat e gazetarëve…Ne kemi shprehur shqetësimet tona për vrasjet e gazetarëve anë e mbanë botës, dhe për çështjen e mosndëshkimit të atyre në autoritet që abuzojnë me lirinë dhe me të drejtën e gazetarëve. Kemi biseduar gjithashtu edhe mbi mbrojtjen e gazetarëve të cilët punojnë në zona konflikti” ka thënë ai. Ai është shprehur se kemi venë re një gatishmëri në rritje nga ana e disa zyrtarëve të OKB-ës për të biseduar për këto çështje, por shtoi Drejtori i Komitetit për Mbrojtjen e Gazetarëve se, njëkohsisht, “Ne jemi të detyruar të pranojmë se kushtet e këqia në punën e përditshme nuk kanë ndryshuar pothuaj aspak për gazetarët, anë e mbanë botës.”

1 Simon

Drejtori Ekzekutiv i Komitetit për Mbrojtjen e Gazetarëve, Z. Joel Simon duke folur në Nju Jork më 28 Shtator. (CPJ/Gulnoza Said)

Simon theksoi vështirsitë me të cilat ndesh organizata e tij për mbrojtjen e gazetarve dhe të lirisë së fjalës, sidomos kur është fjala për burgosjen e pa drejtë të gazetarëve, anë e mbanë botës. Kjo situatë, nënvijoi ai, ekziston sepse për këto abuzime të rënda — siç është burgosja e pa drejtë e gazetarëve — janë përgjegjëse, drejtë për drejtë, qeveritë e ndryshme dhe se Organizata e Kombeve të Bashkuara mishëron një kulturë, në bazë të cilës rradhë ndodhë që ajo të kritikojë vendet anëtare për abuzime të tilla, ka theksuar Drejtori i Komitetit për Mbrojtjen e Gazetarëve në mbledhjen mbi lirinë e shtypit dhe mbi të drejtat e gazetarëve, që u mbajtë në fillim të punimeve të sesionit të 73-të Asamblesë së OKB-ës, muajin që kaloi në Nju Jork. Z. Joel Simon u tha të pranishëmve se numri i gazetarëve të burgosur në botë ka arritur nivele të një ngjarjeje të pa precedent. “Në mbarim të vitit që kaloi, anë e mbanë botës ishin të arrestuar 262 gazetarë, numri më i madh që është shënuar ndonjë herë nga Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve” informoi ai të pranishmit. “Burgosja e gazetarëve është një formë brutale e cenzurës dhe po afekton shumë negativisht në përhapjen e lirë të informacionit në mbarë botën. Ka ardhur koha që (Organizata e Kombeve të Bashkuara) të ngrejmë zërin për këtë brutalitet dhe t’i thërrasim me emër abuzuesit, cilët do qofshin ata”, ka përfunduar fjalën e tij Z. Joel Simon, Drejtori Ekzekutiv i Komitetit për Mbrojtjen e Gazetarëve dhe të lirisë së fjalës. Ai tha se Turqia është në vend të parë për burgosjen e gazetarëve, e cila, sipas tij, në fund të vitit të kaloi kishte 73 gazetarë të burgosur.

Simon u kujtoi të pranishëmve, Nenin 19 të Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut – që është dokumenti themelor i Organnizatës së Kombeve të Bashkuara – në bazë të cilit tha ai, “Secili prej nesh ka të drejtë të kërkojë dhe të marrë informacion nepërmjet cilido burim ose medium qoftë dhe përtej kufijve ndërkombëtarë. Por, si mund të ushtrojmë këtë të drejtë kur gazetarët të cilët na informojnë nga dita në ditë, futen në burg për përpjekjet e tyre për të na informuar”?, ka pyetur ai.

frank2

Ndërkohë që ka bërë thirrje që kjo çështje të diskutohej urgjentisht nga udhëheqësit botërorë në Asamblenë e Përgjithëshme të Kombeve të Bashkuara. “Është kjo një çështje shumë me rëndësi e cila nuk mund të injorohet më gjatë, nga Organizata e Kombeve të Bashkuara”, ka theksuar ai.

Ndërkohë që në kuadër të sesjonit të 73-të të Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara po diskutohej, si më lartë, për lirinë e fjalës dhe për mbrojtjen e të drejtave të gazetarëve kudo në botë, Kryeministri i Shqipërisë, Z. Edi Rama njoftoi në Tiranë paketën ligjore të quajtur “Antishpifje”, me qëllim të kufizimit të fjalës së lirë. Nuk e di nëse Z. Rama e ka menduar seriozisht këtë paketë ligjore, pasi mund të bie ndesh me ligjet kombëtare, evropiane dhe ndërkombëtare të drejtave të njeriut dhe të lirisë së të shprehurit, siç është, ndër të tjera, edhe Neni 19 i Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut, që citoi Z. Simon. A po është kjo nismë një përpjekje solo e Kryeministrit shqiptar që me këtë paketë ligjore — pa u konsultuar me askënd – ka vendosur të kufizojë kritikat ndaj qeverisë dhe punës së enteve shtetërore. Ashtu siç ka thekësuar edhe Drejtori Ekzekutiv i Komitetit për Mbrojtje të Gazetarëve, në diskutimin për lirinë e shtypit në botë (në kuadër të punimeve të OKB-ës në Nju Jork), është detyrë e qeverive që këto të drejta, përfshirë lirinë e shtypit, të fjalës së lirë dhe shpërndarjes së lirë të informacionit – të drejta këto të sanksionuara edhe në Kushtetutën e Shqipërisë dhe nga dokumente të shumta kombëtare, evropiane dhe ndërkombëtare – të mos kufizohen me paketa ligjesh, por të mbrohen dhe të kultivohen. Pa marrë parasysh se cili mund të jetë qëllimi përfundimtar i Z. Rama me një propozim të tillë, fatkeqësisht, janë nisma si ajo e Kryeministrit të Shqipërisë për një projekt-ligj, siç e ka quajtur ai, “Antishpifje” — dhe deklarata të udhëheqsve të tjerë si ai anë e mbanë botës, për të vendosur me ligj kufij ndaj shprehjes së lirë — që e bëjnë punën e gazetarëve gjithnjë e më të vështirë dhe më të rrezikshme, kudo në botë, pa përjashtuar edhe Shqipërinë. Thonë se liria e shtypit është e para që e pëson në radhën e humbjes së lirive të tjera. “Liria jonë varet nga liria e shtypit dhe ajo nuk mund të kufizohet, pa e humbur fare”.

1 Jefferson.JPG

(Thomas Xheferson, autori kryesor i Kushtetutës së Shteteve të Bashkuara dhe Presidenti i tretë i këtij vendi, mbrojtës i flakët i demokracisë dhe i të drejtave të individit).