CARRIE HOOPER U DËRGON MESAZH SHQIPTARËVE PËRMES GAZETËS DIELLI/
Të dashur lexues,
Përshëndetje! Unë quhem Carrie Hooper dhe jam amerikane nga Elmira të shtetit të Nju Jorkut. Jam këngëtare dhe u bie pianos dhe çiftelisë. Ka pothuaj gjashtë vite që kam mësuar shqip dhe kam mësuar shumë këngë shqiptare, ndër të tjera Himni i flamurit, Luleborë, Valsi i lumturisë, Për ty, atdhe, Në zaman t’njasaj furie etj. Desha të ju njoftoja se do të isha e disponueshme për të kënduar në cilindo koncert ose cilëndo veprimtari që mund të organizoni në ndonjë komunitet shqiptar në ShBA ose në Kanada. Jam krejtsisht e verbër, prandaj udhëtoj me bus ose me aeroplan. Do të më duhej që dikush të më merrte në aeroport ose stacion të busëve si dhe një vend qëndrimi. Në të kaluarën kam kënduar te shkolla shqipe në Bronx të Nju Jorkut, te Kisha e Shën Gjergjit në Boston të Massachussetts-it, për shoqatën shqiptarokanadeze në Toronto, dhe me ansamblin Bashkimi Kombëtar në Detroit të Michiganit.
Kur këndoj shoqërj veten me piano dhe mund të përdor piano akustike ose elektrike. Nëse një vend nuk ka piano, do të mund të përdor çifteli ose do të mund të sillja një vegël me tela që quhet autoharp, një instrument amerikan folklorik që edhe u përshtatet mirë këngëve shqiptare.
Nga shtatori deri më fillimin e prillit, punoj çdo të hënë, të mërkurë, dhe të premte duke dhënë mësim në gjermanisht dhe italisht tek Elmira College në qytetin tim të lindjes. Prandaj gjatë këtyre muajve vetëm dita e së shtunës do të ishte dita më e përshtatshme për të marrë pjesë në aktivitete. Nga fundi i prillit deri më fundin e majit ose fillimit të qershorit ka një semestër që zgjat gjashtë javë dhe atëherë kam më shumë mundësi për të udhëtuar. Më tej këndoj me një kor në qytetin tim që prezanton tre koncerte në vit që zhvillohen çdo nëntor të shtunën pas festës amerikane të falënderime, të shtunën e fundit të marsit, dhe të shtunën e parë të qershorit. Prandaj në këto data nuk do të mund të vija në ndonjë aktivitet. Gjithashtu udhëtoj për në Alabama disa herë në vit për të vizituar shokë, zakonisht në prill ose maj, një javë gjatë verës, disa ditë në tetor, një javë në dhjetor ose në fillim të janarit, dhe një javë në mes të shkurtit. Në verë do të mund të udhëtoja më shumë.
Ja të dhënat për të më kontaktuar:
Carrie Hooper
Numri telefoni: 607-732-6788
Adresa emaili: hoot751@stny.rr.com
Nëse më dërgoni email, ju lutem të mos më dërgoni as fotografi as bashkëngjitje. Ju falënderoj për konsideratën tuaj në këtë çeshtje.

“Nëse përpara pak vitesh këtu nuk kishte një varrezë për të respektuar ata që u vranë nga fashisti Zerva, sot ne kemi një vend ku të vendosim lule” – tha z. Muhedini./
Java e Historisë dhe Kulturës së Çamërisë përfundoi në Varrezat Monumentaletë Shqiptarëve të Çamërisë në fshatin Kllogjer të Sarandës, ku prehen eshtrat e më shumë se 2700 shqiptarëve të Çamërisë që vdiqën nga etja dhe uria pas gjenocidit të kryer ndaj tyre. Në këtë aktivitet përmbyllës morën pjesë një delegacion i Shoqatës “Çamëria” kryesuar nga kryetari i shoqatës,z. Ardian Tana, i shoqëruar edhe nga deputetët e PDIU-së, z. Tahir Muhedini dhe z. Omer Mamo.
Kryetari i Shoqatës “Çamëria”, z. Ardian Tana vlerësoi kujtimin e të gjithë atyre që humbën jetën nga kalvari i rëndë i rrugëtimit pas genocidit ndaj shqiptarëve të Çamërisë. “Ne kujtojmë ata gjyshër, prindër, paraardhësit tanë që humbën jetën nga etja dhe nga uria, por kujtojmë edhe të gjithë ata që u vranë barbarisht nga forcat zerviste në Çamëri. Janë rreth 3 mijë të vrarë në genocid dhe po aq që humbën jetën këtu” – tha z. Tana.
Deputeti Tahir Muhedini vlerësoi se si çdo vit, shoqata “Çamëria” dhe PDIU organizojnë këtë ceremoni përkujtimore në respekt të atyre që ishin vrarë.
“Nëse përpara pak vitesh këtu nuk kishte një varrezë për të respektuar ata që u vranë nga fashisti Zerva, sot ne kemi një vend ku të vendosim lule” – tha z. Muhedini.
Deputeti Omer Mamo theksoi në fjalën e tij se nderimi ndaj paraardhësve është një detyrë e shenjtë për cilindo dhe ngenocidi ndaj shqiptarëve të Çamërisë duhet të përkujtohet çdo vit, në shenjë respekti ndaj atyre që dhanë jetën vetëm pse ishin shqiptarë.
Në Kllogjer të Sarandës dhanë jetën rreth 2700 shqiptarë të Çamërisë nga etja dhe uria, pas kalvarit të mundimshëm të dëbimit nga Çamëria, teksa aty ishte ngritur kampi që priste refugjatët. Rreth tre mijë të tjeër humbën jetën nga genocidi i ushtruar nga forcat zerviste në Çamëri, duke bërë që thuajse 20 për qind e popullsisë shqitpare të Çamërisë të ketë vdekur në genocid.
Java e Kulturës dhe Historisë së Çamërisë është një javë përkujtimore që
zhvillohet çdo vit, përgjatë javës kur është 27 qershori, dita e nisjes së
genocidit, me Masakrën e Paramithisë më 27 qershor 1944 dhe që prej vitit
1994 është njohur me ligj të shtetit shqiptar si “Dita e Genocidit ndaj
Shqiptarëve të Çamërisë nga Forcat Shoviniste Greke”.
Këtë vit, Java Çame nisi njëkohësisht në Tiranë dhe në Prishtinë, që u
dekoruan me “I Love Çamëria” dhe “70 vjet Genocid”, për të treguar se i
gjithë kombi shqiptarë është i bashkuar kur vjen fjala për çështjen çame,
si pjesë e pandashme e çështjes kombëtare. Ajo mblodhi për herë të parë të
gjithë aktorët politikë, duke bashkuar kryetarët e partive parlamentare në
mbështetje të kësaj kauze në Ekspozitën e mbajtur në Muzeun Historik
Kombëtar. Java Çame u pasurua me botimin e një libri nga studiuesit më të
njohur të fushës për çështjen çame, simpozium shkencor për rilindasin Hasan
Tahsini, mbajtjen e një minutë heshtjeje nga të gjithë deputetët në
Parlament dhe kulmimin e vetë një tubim madhështor në qendër të Tiranës,
përpara se të përfundonte si çdo vit në Kllogjer të Sarandës, pak kilometra
nga kufiri në Qafë Botë.
Shprti ne paqe, 2700 cameve martire të tragedise!