Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

TE NDJEKESH ZEMREN….

by

Intervistë ekskluzive me balerinën dhe modelen shqiptare, Angelina Lalaj: Nuk ka asgjë të keqe të jesh seksi, për sa kohë nuk je vetëm aq/
-Me Hermesin jam e lumtur/
– Më pëlqejnë festat, pasi kanë gëzim, harmoni dhe largojnë stresin/
-Dashuria është ndjenja që të bën të mbyllësh sytë e veshët, të detyron të ndjekësh zemrën…/
Nga Albert Z. ZHOLI/

Një vajzë e bukur, korrekte dhe vizionare. Dhe pse është një modele e kërkuar, ajo të ardhmen e shikon tek arsimimi, shkolla, librat. Asnjëherë kohën e lirë nuk e kalon kot, por e gjen duke lexuar, duke kërkuar në të rejat e profesionit dhe të formimit intelektual. Mardhëniet me njerëzit i ndërton mbi baza respekti dhe vlerësimi. Inteligjente por dhe serioze në ndërmarrjet që kanë të bëjnë me profesionin dhe arsimimin. Nuk është hakmarrëse, por dhe lëndohet shpejt. Dëshiron që njerëzit të jenë më korrektë dhe ti lënë mënjanë xhelozitë e sëmura. Ja si shprehet ajo për “Telegraf”
-Ke realizuar një set fotografik me motivet e festave së bashku me të fejuarin tënd, Hermes. E kishe menduar më herët apo ishte një dëshirë e momentit?
Me rastin e festave të fundvitit, së bashku me të fejuarin time, Hermes realizuam një set të ri fotografik që mban vulën e fotografes Fjoralba Maliqi. Sigurisht, e kishim menduar më herët për të bërë këto foto, por pse jo edhe një dëshirë për të sjellë për publikun disa fotografi të reja. Duke qenë se është atmosferë festash, plot ngjyra, menduam që seti të përmbante motivet e kësaj periudhe në mënyrë që të realizohej diçka e këndshme dhe e veçantë.

-Nuk është hera e parë që realizon sete fotografike, por është hera e parë që realizove diçka festive. Si u ndjeve këtë herë?
Po, është seti i parë fotografik që unë realizoj me motivet e festave. Siç e shihni shfaqem me kapuç babagjyshi, janë disa dekore që identifikojnë atmosferën e festave, po ashtu edhe ngjyrat e veshjeve tona. U ndjemë shumë mirë, sepse të dy jemi mësuar tashmë me aparatin, duke qenë se fillimet tona kanë qenë në botën e modelingut.

-Si po shkon bashkëjetesa juaj?
Bashkëjetesa po shkon shumë mirë. Në fakt, kishim menduar që për Krishtlindjet të pinim edhe kafetë e para, në sensin që familjet tona të takoheshin me njëra-tjetrën, por për arsye babai i Hermesit pësoi një aksident, dhe realisht ndodhet në gjendje jo të mirë shëndetësore, e kemi shtyrë për disa muaj më vonë. Bashkëjetesa po shkon relativisht mirë, jemi të lumtur në krahët e njëri-tjetrit.

-Pas fejesës vjen dhe martesa, e sheh Hermesin si bashkëshortin tënd të ardhshëm?
Është ende herët të flasim për këto gjëra, pasi të dy jemi vetëm 23 vjeç. Preferoj që gjithçka t’ia lemë kohës.

-Para pak kohësh ishe pjesëmarrëse në emisionin e mëngjesit ne TV ‘Klan’ së bashku me Hermes. Si u ndjetë?
Para disa ditësh, isha pjesëmarrëse në emisionin e mëngjesit ‘Aldo Morning’, ku folëm për bashkëjetesën, duke dhënë disa detaje dhe ku vërtetoi se ne jemi bashkë në çdo vend, në çdo event. Nuk ishte aspak e sikletshme dalja ime në ekran dhe u ndjeva komode gjate intervistës me Aldon.
-Cila është pika më e fortë e marrëdhënies tuaj?
Dashuria, kjo është pika më e fortë.
-Dashuria për ty çfarë është?
Dashuria është ajo që të le natën pa gjumë. Dashuria është ndjenja që të bën të mbyllësh sytë e veshët, të detyron të ndjekësh zemrën…
-Ty kush të ka thënë me plot gojën që je femër seksi?
Nuk ka asgjë të keqe të jesh seksi, për sa kohë nuk je vetëm aq.
-Të ndalemi pak te historia me Hermes, si nisi kjo histori, nga u njohët ?
Jemi njohur nga një mikja jonë e përbashkët. Ai më tërhoqi me thjeshtësinë e tij, më pas gjërat erdhën krejt natyrshëm.
-Çfarë të tërheq më tepër të Hermes?
Çiltërsia, është i thjeshtë, bujar e i sinqertë dhe i përkushtuar në gjithçka.
-Ku do t’i kalosh festat?
Festat mua më pëlqejnë shumë. Primare është familja, kështu që mund të them se deri në orën 00:00 do darkoj me familjen dhe Hermes e më pas me shoqërinë, kolegët e punës. Kam një agjendë mjaft të ngarkuar, por do mundohem të balancoj çdo gjë me kohën që kam në dispozicion.

DERVISHI:Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit

by

Intervistë e posaçme me Kastriot Dervishin historian dhe studiues i historisë moderne të Shqipërisë dhe veçmas i asaj politike
Intervistoi – Beqir SINA/
Ish – drejtori i Arkivit të Ministrisë së Brendshme, Kastriot Dervishi, flet për gazetën tonë, me gazetarin Beqir SINA, në Nju Jork, rreth debatit të hapur pas 29 Nëntorit për dekorimin e më shumë 90 personave ish punonjës të Sigurimit dhe për ish- funksionarët e PPSH- Për çështjen Çoku, zoti Dervishi thotë se :” Në atë intervistë Çoku – mohonte të kishte qenë oficer i Sigurimit të Shtetit. E pra gënjente vetëm për një fakt të thjesht. Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit.”
Ndërkohë, lidhur me “krenarinë’ e tyre dhe të bijëve të tyre, duke thënë sot me mburrje “se ne kemi kryer detyrën – i kemi shërbyer atdheut” zoti Dervishi tha se “Në lidhje me “pendimin” e tyre, unë mendoj se ata asnjëherë nuk do kërkojnë falje sepse krimin e kanë kryer me gjakftohtësi e pasion. Edhe sot janë të gatshëm ta ribëjnë nga e para atë që kanë bërë në atë kohë. Para se të vdesin nuk rrinë pa lëshuar edhe helmin e fundit duke shkruar ndonjë libër me kujtime.
Si ish- drejtori i Arkivit të Ministrisë së Brendshme, dekadën e fundit – zoti Dervishi, si e shikoni ju debatin e hapur rreth 90 ish oficerave të sigurimit të dekoruar nga qeveria Rama ? në mesin e dekoratave të ’29 Nëntorit’, për ish- funksionarët e PPSH …
Gjykimi im këtë rast është si qytetar edhe si studiues, pa lidhje me funksionet shtetërore. Krimet e enverizmit janë njësoj të dënueshme si ato të kohës së luftës, ashtu edhe ato të pasluftës. Vetë Enver Hoxha, ka thënë në sesionin shkencor me rastin e 40 vjetorit të mbledhjes së Pezës (Tiranë, 15 shtator 1982), se e ashtuquajtura “luftë nacionalçlirimtare” ka qenë “në radhë të parë çështje pushteti”. Më qartë e më bukur se kaq nuk mund ta thotë njeri. Nisur nga fakti se komunistët e Shqipërisë nga viti 1941 e deri në vitin 1944 janë drejtuar nga tre jugosllavë si Miladin Popoviç, Dushan Mugosha e në fund nga Velimir Stojniç, përforcon më shumë bindjen se nuk jemi përpara evidentimit të vlerave, por përpara antivlerave. Dënimi i enverizmit të luftës dhe i atij të pasluftës duhet bërë njësoj. Ata që u çuan me yll të kuq në ballë për “një botë të re”, e dinin çfarë bënin. Ju kujtoj vetëm një fakt. Ne kemi një listë prej rreth 6 mijë të zhdukurish nga komunistët. E dini se rreth gjysma e tyre i përkasin viteve 1943 – 1944, pra të vrarë nga komunistët? Nuk ka shumë lavdi te e ashtuquajtura luftë, e cila vetëm nacionalçlirimtare nuk ka qenë. Jo rastësisht ata që bënë krimet e luftës vazhduan edhe pas lufte të njëjtën rrugë, tashmë në rrugë shtetërore e partiake.
-Po për çështjen Çoku, dhe dekorimin e tij pas denoncimit se ai ka torturuar edhe At Zef Pëllumbin dhe profesorin e njohur Sami Repishti ?
Çoku është njëri prej shumë të tillëve. Në dijeninë time ka shumë procese politike. Nuk më rezulton të ketë qenë hetuesi i Sami Repishtit, pasi i tij ka qenë Fadil Kapisyzi. Nëse ka torturuar Sami Repishtin si polic, këtë mund ta dëshmojë vetëm z.Repishti. Njihet fakti që hetuesit, sidomos në proceset politike e kanë pasur mjet pune torturën.
Javën e kaluar patëm një intervistë në një gazetë të afërt me qeverinë Rama, ku flet Shyqyri Çoku dhe thotë se: “Nuk e kam torturuar At Zef Pllumin, dhe se Profesor Repishti gënjen” Ju çfarë keni gjetur në Arkivit të Ministrisë së Brendshme, për të treguar të vërtetën ?
Në atë intervistë Çoku – mohonte të kishte qenë oficer i Sigurimit të Shtetit. E pra gënjente vetëm për një fakt të thjesht. Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit. sa “veteran” mund të ishte Çoku kur deri në vitin 1944 u ka shërbyer ushtrive italiane e gjermane, duke u shitur fruta për t’i tretuar ushqimin e duhan për t’i qetësuar.
Pse mbas një viti të mbajtura “nën syrtar” lista të tilla – tani shpërthyen me dekorimet e disa eksponentëve të sigurimit të Shtetit dhe ata ose bijtë e tyre, me mburrje thonë këto ditë “se ne kemi kryer detyrën – i kemi shërbyer atdheut”?
Urdhrat e këtij lloji jo domosdoshmërisht botohen në “Fletoren Zyrtare”. Mund të ishin kërkuar nga të interesuarit qysh kur dolën emrat një vit më parë. Ju kujtoj se shtypi shqiptar ka nxjerrë qysh vjet disa emra të kësaj liste. Në lidhje me “pendimin” e tyre, unë mendoj se ata asnjëherë nuk do kërkojnë falje sepse krimin e kanë kryer me gjakftohtësi e pasion. Edhe sot janë të gatshëm ta ribëjnë nga e para atë që kanë bërë në atë kohë. Para se të vdesin nuk rrinë pa lëshuar edhe helmin e fundit duke shkruar ndonjë libër me kujtime.
A mendon se kjo bëhet për marrë elektorat ? sidomos nga pushtetarët sepse ata e luajnë gjithmonë këtë kartë!
Pa dyshim që arsyeja e parë, dhe kryesore sigurisht që është ajo elektorale.
Zoti Dervishi mos hapja e dosjeve të Arkivit të Ministrisë së Brendshme, a ka të bëjë tani me manipulimin e tyre ?
Nuk e di për çfarë dosjesh e keni fjalën, por çështjet kryesore në lidhje me diktaturën komuniste kanë dalë. Prej vitesh njihen hetuesit, prokurorët, gjykatësit, oficerët e Sigurimit, etj. E them këtë se shumë herë shtrohet pyetja sikur na mbulon ndonjë mungesë e madhe informacioni.
Në një intervistë vitin e kaluar ju keni deklaruar se :”Mos prisni që me hapjen e dosjeve, të zbulohet se “filani ka vrarë filanin”, Pse?
Sepse shoqëria shqiptare është mësuar prej 25 vjetësh me histori të paqena. Në radhë të parë pak kanë të qartë se për çfarë dosjesh bëhet fjalë. Që të jem i qartë, natyra e dosjeve që lidhen me Sigurimin kanë dalë nga sekretaritë dhe kartotekat e Ministrisë së Punëve të Brendshme. Nga sekretaritë kemi dosje në të cilat përmendet aktiviteti i përditshëm i Ministrisë së Punëve të Brendshme. Ndërsa nga kartotekat kanë dalë dosjet e personave që ndiqeshin dhe rrjetit sekret.
Te të dy grupet, asgjësimi i dokumentacionit ka qenë shumë i madh dhe katastrofik në vitin 1991 nga degët e punëve të brendshme në rrethe. Sot asnjë person që jeton dhe që ka qenë i ndjekur nga Sigurimi, nuk ka dosje që do të mund të lexojë çfarë është thënë për të. Në raste të tilla vetëm specialistë të mirëfilltë (që Shqipëria i ka shumë të paktë) mund të shfrytëzojnë të dhëna të dyta e të treta për të ndërtuar një histori.
Po ju jap një rast të thjeshtë. Në Shqipëri janë dënuar rreth 25 mijë persona për arsye politike. Shumë prej tyre kanë pasur një dosje ndjekjeje operative. Këtu janë të shënuara denoncimet që i janë bërë personit para se të arrestohej. Por këtë dosje mund ta kenë jo më shumë se 500 persona dhe sigurisht asnjë që jeton. Në këtë mënyrë rasti i Shqipërisë nuk ngjan me asnjë rast tjetër të Europës lindore dhe natyrisht ekspertiza e tyre është krejt e pavlerë.
Po ashtu, në grupin e dosjeve që “do hapen” nuk ekzistojnë dosje të zhdukurish, skica varresh, të nisur jashtë shtetit etj. Unë do t’i rekomandoja atyre që kanë në dorë çështjet financiare, një investim të thellë e të menjëhershëm për rrjetin arkivor të vendit. Sa më vonë të zgjatet ky proces aq më të rënda do të jenë pasojat.

Pianistja Shqiptare Ardita Statovci shkëlqen në Austri

by

Pianistja Shqiptare Ardita Statovci ne Austri është nominuar nga “Steinway & Sons”
Artiste e Re e Steinway-it/
Nga Liliana Pere / Histori suksesi/
Një pianiste e re me rezultate të shkëlqyera në karrierën e saj artistike, tashmë e njohur në skenën botërore, ku ka interpretuar krahas artistësh, instrumentistë apo dirigjentë orkestrash të shquar të nivelit ndërkombëtar me karrierën e saj. Ajo eshte vleresuar me një sërë çmimesh, bursash e kritikash veçse pozitive nga shtypi mbarë botëror.
Në pamje të parë: Një vajzë e brishtë, delikate, por që mjafton ta shohësh të ulur pranë instrumentit muzikor me të cilin ajo që në vogëli, ka ndërtuar një miqësi të pandarë me pianon, që kjo vajzë elegante të kthehet në një fuqi të padiskutueshme, në një forcë natyre, që me tingujt, të cilët shpërndahen në atmosferë nga lëvizja energjike e me mjeshtërine e gishtërinjve të saj mbi tastierë, në mënyrë krejt të personalizuar e vetjake ashtu si vetëm ajo di.
Ardita di të interpretojë, te mundësojë atë që publiku të mahnitet nga interpretimet e saj të shkëlqyer e tepër dinjitoze. Ajo nuk ka sesi të mos tërheqë vëmendjen me mënyren e saj te sjellshme, e thjeshtë dhe e edukuar, komunikuese e veçanërisht, diçka që sfidon shumë bashkëmoshatarë të saj brenda apo jashtë Shqipërisë. Njohja, përdorimi dhe ruajtja e gjuhës shqipe, në mënyrë të saktë, të paprekur nga ndikimet e gjuhëve të huaja, me të cilat kjo vajzë, që në moshë adoleshente ka komunikuar, për shkak të levizjeve të ndryshme të saj për arsye studimi.
Ajo ka performuar në të gjithë Evropën, SHBA dhe Azi, ne shtetet si Austria, Franca, Anglia, Utah, Kosova, Suedia, Vermont, Maqedonia, Italia, Kroacia, Zvicra, Bosnja, Spanja, Gjermania, Kina, Sllovenia, Shqipëria, Hungaria, Indiana etj. sS soliste me orkestra të ndryshme (Mahler Chamber Orchestra, Orkestrës Mozart (Bologna), Deutsche Kammerakademie Neuss, Haydn Orchester (Bolzano), Wiener Sinfonietta, Kammerorchester “CIS”, Kosova Filarmonia, Bad Reichenhaller Philharmonie, Orkestra e Radio Televizionit shqiptar, JSO Bern etj ), si dhe duke dhënë recitale piano dhe gjithashtu duke luajtur muzikë dhome. TV dhe radio regjistrimet e shfaqjet e saj janë transmetuar ne (RTK, ORF /01, RAI, SERVUS TV etj.)
E cilësuar nga mediat si “interprete e sinqertë, e qartë, shumë prekëse dhe pianiste me cilësi elitare”.
Ndiqni bashkebisedimin ju lutem.
-E dashur Ardita. Me ngjyrat muzikore, te instrumentit tuaj pianio, luani me virtuozitet talent dhe përqëndrim te lartë në c’do vënd që shkoni, rrezatoni nje bukuri te mahnitshme dhe tregoni se jeni nje artiste, qe di te vëre ne levizje shpirtin duke performuar perfekt. Ku e ka prejardhjen ky talent, bukuri viruoziteti muzikor në piano?
Une jam lindur në Prishtinë, Kosovë më 2 mars 1982 si vajza më e re e dy profesorëve të Universitetit të Prishtinës. Fillova mësimet për piano në klasën e Hadije Gjinalit dhe më pas tek Lejla Pula në Prishtinë. Perfundova maturën që në moshën 16 vjeçare, pasi isha nxenese e mire ne mesime dhe kaloja 2 klase njeheresh brenda një viti shkollor. Që në moshën 15 vjeçare u pranova në Universitetin “Mozarteum” në Salzburg të Austrisë, ku në vitin 2007 përfundva studimet e magjistraturës në klasën koncertale të Christoph Lieske, duke marrë vlerësimin maksimal nga juria internacionale.
Në vitin 2008 realizove CD ( me regjistrimet live të interpretimit të veprave të Brahms, Beethoven dhe Dutilleux).
Në vitin 2009 studiova me pianistin legjendar Menahem Pressler në Indiana University në Bloomington/SHBA
Mbarova studimet postgraduale me Boris Petrushansky dhe Franco Scala në Akademinë Pianistike në Imola të Italisë.Statovci performova si soliste me orkestra si (Mahler Chamber Orchestra, Mozart Orchestra (Bologna), Deutsche Kammerakademie Neuss, Haydn Orchester (Bolzano), Wiener Sinfonietta, Kammerorchester „Cis“, Filharmonia e Kosovës, Bad Reichenhaller Philharmonie, JSO Bern etj.), pastaj me recitale pianistike si dhe muzikë kamercale në shtete të ndryshme si: (Kosovë, Austri, SHBA, Zvicër, Itali, Maqedoni, Spanjë, Kroaci, Francë, Angli, Bosnjë,Hungari, Gjermani, Francë, Kinë, Slloveni, etj.
Me pas vazhdova master klasë me Peter Donohoe, Stefan Arnold, Cyprien Katsaris, Thomas Larcher, Dubravka Tomsic, Elisabeth Leonskaja, Norman Shetler, Riccardo Risaliti, Paul Badura-Skoda, Carmen Piazzini, Arie Vardi dhe të tjerë.
***
-Ju debutoni në skena të njohura botërore, ju i vini shume rëndesi komunikimit me publikun, bëni qe të ndjehet çdo tingull sa herë që prek notat në piano, lëviz duke udhëtuar në botën e tingujve pianistikë, e pastaj të zë vend pranë instrumentit, a eshte ky celësi i suksesit tuaj?
Po. Lirshmëria, natyrshmëria, buzëqeshja, qetësia, jane cilesi te miat. Une luaj dhe udhëtoj me veprën, me passion, ndjenje, me trup, gishta dhe shpirt, vë ne punë gjithë mjeshterinë time artistike per te bucitur tinguj mendafshi nga pianoja ime.
Në Mars 2010 une deputova me sukses në Konzerthaus në Dortmund të Gjermanisë, si soliste në koncertin Nr. 1 të Schotakovich-it, te pasuara kritika te shkëlqyera nga shtypi gjerman. Në Tetor 2010, recitali im pianistik në Schloss Goldegg u regjistrua dhe u transmetua nga ORF/Ö1 (kanali kryesor austriak).
Jam ftuar që të zëvendësoj Martha Argerich-in si soliste në koncertin e Ravel-it ne Sol-maxhor, duke punuar me orkestrat Mozart dhe Gustav Mahler Chamber Orchestra nën dirigjimin e Claudio Abbado-s. Fillova te luaj me guxim, devocion e dashuri veprat e kompozitoreve te medhenj. Une kam bashkepunuar me kompozitore të shkëlqyer të kohës së Austro-Hungarisë, A.Statovci. Gjate shkollimit tim ne fushen e pianos qe nga femijeria, kam pase nderin qe te punoja me pedagogë e pianiste te mrekullueshem, te cilet kane ndikuar jo vetem ne shkollimin e formimin tim, por edhe ne zhvillimin tim te metejeshem. Edhe sot ndjehem fatlume qe ka njerez qe më perkrahin, qofshin keta pianistet me te cilet kam studijuar, dirigjentet me te cilet kam bashkëpunuar dhe muzikante te tjere.
Kam realizuar një numër inçizimesh dhe paraqitjesh televizive me interpretimet e mija për ORF-Ö1, RTK, RAI etj.
***
-A ka qene Ardita fatlume per mbeshtetjn e qe ka patur rreth vehtes, nga njerez qe e perkrahin, pianistet me te cilet ka studijuar, dirigjent me te cilet ka bashkepunuar dhe personalitete te njohur te muzikes?
Disa emra te shquar une i kam permendur ne kete interviste, vazhdoj bashkëpunimin me një ndër dirigjentët më të njohur te Europes, Gustav Kuhn. Në vitin 2011, zëvendsova Martha Argerich me Koncertin e Ravelit, gjatë provave me Claudio Abbado dhe Mozart e Mahler Chamber, Orchestra në Ferrara, Itali. Disa emra te shquar jane permendur ne kete interviste me te biografise time.
***
-E dashur Ardita.Ju jeni nje artiste shqiptare nga kosova shume e vlerësuar. Ne vendin ku jetoni në Austri, sillni në vemendjen e publikut disa nga vleresimet tuaja , qe ju bejne krenarë ju dhe bashkatdhetaret..?
Për arritje të jashtzakonshme si artiste e re, jam shpërblyer shumë herë me bursa dhe çmime nga Gesellschaft für Musiktheater/Vjenë, Ministria Austriake për mësim, art dhe kulturë, nga Ministria Austriake për shkencë dhe hulumtim, nga “Internationale Mozarteum Stiftung” Salzburg, pastaj Piano Academy Birmingham/England, Rotary Club Salzburg, Fohnstiftung/Vjenë, në konkursin internacional pianistik Rotaract në Spanjë, në konkursin internacional Ibla në Itali etj.
Jam fituese e cmimit “Bösendorfer” nga Universiteti Mozarteum, e garës zgjedhore Yehudi Menuhin Live Music Now në Salzburg si dhe çmimeve Talent i Kosovës. Ndërkohë, me eshte dhene nenshtetesia Aaustriake.
Jam nominuar nga “Steinway & Sons” si Artiste e Re e Steinway-it. Kam punuar me shumë vullnet dhe luaj me guxim, devocion e dashuri , veprat e kompozitoreve te mëdhenj.
Në kohet e fundit kam pasur një turne me koncerte shumë lartë të vlerësuara në Kinë.
***
-Si janë raportet tuaja me vendin tuaj, Kosoven , sa i detyroheni, dhe sa mall keni per vendin tuaj? Si lindi pasioni yt për pianon, a bën pjesë në familje arti ?Raporti juaj me komunitetin e gruas aty ku jetoni? Po familja juaj kush eshte, a ka qene ajo nje bashkeshoqeruese ne rrugen tuaj te artit?

Kosova është dhe mbetet vendlindja ime. Vendi ku kam kaluar fëmijërinë, aty ku jam shkolluar, aty ku kam filluar pianon. Vendi që më ka dhënë një bazë të fortë për të krijuar karakterin njerëzor, vendi që më ka dhënë dashuri, që më ka mësuar për të mos u lëkundur dhe për tejkaluar vështirësitë që mund të paraqiten. Une jam nje familje shkencetaresh, adhuruesish te medhenj te muzikes. Perkrahja e familjes sime eshte jetike ne aspektin e asaj qe jam sot, si njeri dhe si profesioniste. Gjate shkollimit tim ne fushen e pianos qe nga femijeria, kam patur nderin te punoja me pedagoge e pianiste te mrekullueshem, te cilet kane ndikuar jo vetem ne shkollimin e formimin tim, por edhe ne zhvillimin tim te metetjeshem.
Vendi ku kam fituar shprehinë e punës, energjinë dhe vullnetin për të mësuar dhe për të zhvilluar në vazhdimësi njohuritë. Patjetër e vizitoj rregullisht, si me koncerte, por edhe thjesht për dëshirë.Gjithmone e them, që me ane te muzikes, profesionit te pianistit dhe qasjes ndaj publikut te gjere, secilen here mundohem te kontribuoj ne paraqitjen dhe prezentimin e vendit tim. Mendoj qe ne këte mënyre, lidhja me vëndlindjen eshte e natyrshme.
Ne e kishim pianon në shtëpi, meqë prindërit dhe motrat luanin në piano (në kohën e lirë). Që të gjithë në familje merren me shkencë nga fusha të ndryshme, por janë adhurues të mëdhenj të artit.
Kurse piano ishte aty pra, kam përshtypjen që, gjithmonë e kam konsideruar si pjesë përkatëse, si pjesë timen. Kjo ndjenjë ishte, dhe vazhdon të jetë, fare e natyrshme.
Përvec përmbushjes shpirterore, kaloj shume sfida edhe në aspektin e te qenit femër – te udhëtosh shpesh, te kesh shëndet fizik te fortë, te arrish te koncentrohesh gjithëhere, etj. Edhe ne kete aspekt mundohem te jap me të miren e mundshme.zhvillimin tim te metetjeshem.
***
Zonja Liliana Pere, ju falemnderit per intervistën dhe punen qe beni me organizaten e Gruas Shqiptare ne Bote! Ju dëshiroj inspirim dhe suksese te vazhdueshme si dhe shfrytëzoj rastin t’ju uroj festat e fundvitit! Gezuar!
***
Ju faleminderit Ardita, pianistja e talentuar, artistja shqiptare e suksesshme, me diapazon te gjerë qe me virtuozitetin, talentin dhe formimin e lartë professional, keni shkruar emrin tuaj ne fushen e muzikes. Je nje artiste q ke merituar vleresimet e publikut duke shijuar muziken tuaj brilante. Ju uroj suksese te reja dhe gëzuar festat e fund vitit!
Liliana Pere
Ing Informatic
President: International Organization
”Albanian Woman in the World
Peace Missionary & Honorary Advisor of DMPP

ATDHEU JETON EDHE NE KENGE

by

NGA LULZIM MULLIQI/*
Interviste ekskluzive per gazeten”DIELLI” i kengetarit dhe moderatorit te mirenjohur ne mbare boten shqiptare,Naim Abazi,per minikoncertin e tij te shfaqur keto dite ne SHBA.
Naim Abazi eshte nje personalitet tashme i njohur per te gjithe,Jo vetem si kengetar i cili
ka sjellur shume kenge te bukura ne skenen muzikore kosovare,por edhe si moderator i shkelqyer i emisionit me te shikuar televiziv “ODEON SHOW” ne RTV -21 ne Prishtine.
Me nje fond te pasur te kengeve te muzikes popullore dhe me plot larushi,ka bere qe jehona e kengeve te tij te degjohet shume larg,kurse fama e tij te shkoje edhe pertej Oqeanit Atlantik deri ne Ameriken e larget.Ai mbetet si nje adhurues dhe idhull per shume fansa te muzikes popullore dhe shembull i mire per kengetaret e rinj së si duhet qasur dhe te kultivohet kenga e mirefillte e muzikes popullore shqiptare.Ne pergjithesi, Naim Abazi dallohet per interpretimin virtuoz te kengeve atdhetare,epike dhe lirike,si dhe tekstet pikante qe dominojne ne interpretimin e kengeve te tij.Ai gjate kesaj interviste do te rrefej per koncertet e shfaqura ne disa qytete amerikane si ne :Nju Jork,Phoenix,Chicago etj.pastaj per deshiren,pasionin dhe fillet e para te kultivimt te
kenges popullore shqiptare dhe per eksperiencen e tij ne fushen e moderimit televiziv.
DIELLI:Ne fillet e karrieres tuaj muzikore keni qene te njohur per kenget atdhetare.Cilet
Jane heronjte dhe deshmoret e kombit tone te cileve u kenduat per shume vite?
Naim Abazi:Gjate karrieres muzikore u kam menduar shume trimave dhe heronjeve te kombit tone si:Isa Boletinit,Idriz Seferit,pastaj ishte shume e popullarizuar ne vitet e 80-ta,kenga qe beri buje te madhe ne Kosove me titull ” Oj,Kosova Jonë e bukur ”
DIELLI:Ju ishit ne nje minikoncert ne SHBA,me konkretisht ne cilat qytete amerikane?
Naim Abazi:Ne keto dite së bashku me kengetaren dhe bashkeshorten,Mihrije Braha ishim te pranishem me shfaqjen e koncerteve tona ne disa qytete te njohura,duke filluar nga Toronto e Kanadase,pastaj ne Nju Jork,Cikago,Feniks te SHBA-ve.Duhet ta permendi nje fakt shume te rendesishem së kudo ne koncertet tona te shfaqura ne mesin e shqiptareve te Amerikes jemi pritur kudo me duartrokitje nga bashkeatdhetaret tane dhe jemi mahnituar me ndjenjen e tyre atdhetare qe ata kan per ceshtjen shqiptare.
DIELLI:Cili eshte mendimi i juaj per publikun muzikedashes te mergates së Amerikes?
Naim Abazi:Mendimi im per publikun e mergates shqiptare te Amerikes eshte ne superlativ.Ne kemi nje mergate te mrekullueshme e cila e perjeton denjesisht muziken popullore shqiptare dhe me ndjenja kombetare.Ne te gjitha qytete ku kemi shfaqur koncerte festive me rastin e shenimit te 103 vjetorit te Pavaresise së Shqiperise jemi pritur me shume nderime dhe respekt nga mergata shqiptare e Amerikes dhe mu kujtuan vargjet e bukura qe kishte thurur shkrimtari yne i madh,Noli per shqiptaret e Amerikes.Vertete, shqiptaret e Amerikes Jane pjese integruese dhe e pandare e kombit shqiptar,ata jane nje ze i fuqishem i ceshtjes shqiptare ne mergate dhe Atdheun e tyre.
Mergata mbetet gjithmone me dhimbje,me mall dhe dashuri te pashuar per Atdheun.
Publiku i mergates jeton dhe frymon shqip.Une edhe ne emisionet e mia televizive i kushtoj nje hapesire te gjere dhe te vecante mergates,per faktin së Ajo eshte fuqia mbrojtese e ndjenjes kombetare dhe fizikusit shqiptar ne trojet e veta etnike.Dua te them së gjate ketyre koncerteve te shfaqura ne Amerike ,mjaft mbreselenese ishte takimi im me shqiptaret e Arizones,ketu ne SHBA.Pra,ishte nje takim i perzemert me kete komunitet te ri dhe te kosoliduar ku ne kuader te tij takova edhe shume intelektuale te mirefillte si:profesore,juriste,ekonomiste,gazetare etj.Uroj,keshtu së bashku festen e Flamurit dhe te Pavaresise së Shqiperise ta kremtojme te bashkuar qe nga Konispoli e deri ne Bajgore dhe ne nje te ardhme te afert ne Shqiperine e bashkuar.
DIELLI:Cili eshte mendimi i juaj per interpretimin e kenges popullore sot ne Kosove ?
Naim Abazi:Kenga popullore vazhdon te jetoj e fuqishme si ne Kosove,Shqiperi dhe gjitheandej trojeve shqiptare,pavaresisht evolimit te zhanreve te tjera muzikore.Kenga popullore,megjithate vazhdon te mbetet strumbullari kryesore i argetimit te popullit tone dhe vazhdimesise së tradites sone muzikore shqiptare neper vite dhe dekada.
DIELLI: Cilin interpretim dhe zhaner te muzikes do ta kultivoni me teper ne te ardhmen?
Naim Abazi:Kultivimi i muzikes popullore shqiptare mbetet detyre paresore edhe ne te ardhmen,sepse ajo buron nga origjinaliteti i kombit tone me tradite te lashte dhe percillet edhe tek gjeneratat e reja me plot pasion dhe deshire per muziken tone burimore.
Dielli:Cilin nga kengetaret e estrades muzikore nga trevat shqiptare do ta veconit?
Mua me pelqejne te gjithe kengetaret e estrades si nga Kosova dhe Shqiperia.Nuk kam deshire ti marre me emer dhe ti ndaj,sepse te gjithe e kultivojne me mjaft sukses kengen tone te pasur popullore.Ne muziken e sotme boterore nje emer te madh ka bere padyshim kengetarja me prejardhje nga Kosova,Rita Ora,e cila eshte mjaft e talentuar.
DIELLI:Pervec zerit brilant si kengetar,jeni i njohur edhe si moderator i spektaklit televiziv
” ODEON SHOW ” ne RTV-21,C’fare mund te na thoni per moderimin televiziv?
Naim Abazi:Faleminderit per kete pyetje shume te qelluar,pos me kengen Une aktualisht po merrem edhe me moderimin ne nje emision televiziv mjaft te popullarizuar ne RTV-21.Te them te drejten moderimi eshte nje pasion i ri per mua, i cili me ka lindur spontanisht.Ne kete spektakel televiziv mundohem te jem sa me i drejtperdrejte me audiencen dhe telespektatorin ne anen tjeter.Ne emisionet e mia televizive kam te ftuar mysafire te ndryshem te fushave te ndryshme profesionale dhe personalitete te shquara publike,letrare,politike,diplomatike nga te gjitha trevat tona etnike shqiptare,te cilet e begatojne edhe me shume kete spektakel televiziv shume te popullarizuar ne Kosove.
Dielli: Per fund,cili do te ishte mesazhi i juaj per mergaten shqiptare te Amerikes?
Naim Abazi:Uroj,qe edhe ne te ardhmen ti ruani me dinjitet traditat tona kombetare dhe kulturore,si nje pasuri e ruajtur dhe trasheguar brez pas brezi.U mahnita me femijte e lindur ne Amerike,te cilet me aq madheshti e flasin gjuhen e embel e te bukur shqipe dhe frymojne shqip,kjo eshte mergata e Jonë e bukur e cila gjithmone ka qene bartese e denje e identitetit tone kombetar dhe kulturor.Me kete rast i uroj suksese te metejme gazetes me te vjeter ne mbare hapesiren shqiptare “DIELLI” e cila i pasqyron te gjitha aktivitetet e mergates shqiptare dhe eshte nje diell i vertete qe na sjell gjithmone ngrohtesi ne vatrat tona!Gjithashtu i uroj gjithe mergates shqiptare te Amerikes”Gezuar festat e fundvitit dhe shume shendet dhe lumturi ne familjet dhe vatrat tuaja!
*Ne Foto:Kengetari Naim Abazi i intervistuar nga gazetari Lulzim Mulliqi

Kongresmeni republikan Rohabacher: Kosova ka fituar zero nga marrëveshja me Serbinë

by

SHBA – (/rel/) Me marrëveshjen me Serbinë, Kosova ka hequr dorë nga pjesa veriore e saj, thotë kongresmeni republikan, Dana Rohrabacher. Sipas tij, marrëveshja nuk sjell paqe afatgjate në rajon. Në favor të kësaj do të ishte rregullimi i kufijve, thotë Rohrabacher për Radion Europa e Lirë.
Zoti Rohrabacher, si e vlerësoni marrëveshjen e fundit midis kryeministrave të Kosovës dhe të Serbisë, Hashim Thaçi dhe Ivica Daçiq?
Para së gjithash, dua të vlerësoj lart të gjithë ata që kanë marrë pjesë, administratën tonë, miqtë evropianë, ashtu si edhe Serbinë dhe Kosovën, për arritjen e një rezultati, të cilin e cilësojnë si më të mirin. Ky është hapi i parë. Po ashtu duhet të duartrokasim kryeministrat e Kosovës dhe të Serbisë që janë ulur pranë njëri-tjetrit, kanë folur me njëri-tjetrin për rrugët kah të shkojnë. Kjo është pozitive. Megjithatë, kjo marrëveshje, përveç që tregon se njerëzit mund të flasin së bashku, nuk përmban ndonjë substancë që mund ta bëjë premtuese paqen. Në fakt, sipas të gjitha gjasave, do të minimizojë shanset për paqe dhe qetësi përgjatë kufirit.
Mund të na shpjegoni përse mendoni kështu?
Të pranojmë se Kosova nuk ka marrë absolutisht asgjë për atë që ka dhënë. Ajo çfarë ka dhënë është e drejta për të qeverisur pjesën veriore të vendit dhe dy komunitetet brenda tij. Kosova nuk kanë fituar sovranitet, përkundrazi. Kjo marrëveshje minon kërkesën e Kosovës për sovranitet, sepse nuk i jep autoritetin për të ushtruar sovranitetin.Nëse arrini marrëveshje, e cila nuk ju mundëson që në praktikë të realizoni sovranitetin, atëherë nuk keni sovranitet. Andaj, Kosova, në esencë, ka dhënë veriun.Megjithatë, nuk them se nuk është dashur ta bëjë një gjë të tillë. Mendoj se banorët e veriut të Kosovës, të cilët këtu janë në pyetje, duhet ta kishin të drejtën për vetëvendosje. Do të duhej të kishte votime dhe njerëzit në veri, me siguri 90 për qind e tyre, do të votonin për të qenë pjesë e Serbisë. Dhe, Kosova ka pasur shansin e vërtetë që të marrë diçka në këmbim të kësaj. Ka grupe të kosovarëve në Serbi që duan të jenë pjesë e Kosovës.
Mendoni në Luginën e Preshevës?
Po, ndoshta edhe në pjesë të tjera, por kryesisht në Luginën e Preshevës. Do të mund të bënin një shkëmbim të barabartë të territoreve dhe të popullsisë nëse do të pajtoheshin për rregullimin e kufijve. Por, në vend të kësaj, kanë marrë asgjë, zero.Tani, madje, nuk mund të dërgojnë as policinë në pjesën veriore të vendit, nuk mund të dërgojnë ushtrinë e tyre, nuk do të kenë gjyqtarë që do të zgjidhen nga qeveria e tyre; ata do të zgjidhen nga serbët në veri. Kjo është humbje e madhe e sovranitetit për Kosovën.
Por, në debatin e fundit të një nënkomisioni të Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA-së, të cilin e keni udhëhequr ju, janë dëgjuar qëndrime të kundërta me këtë që thoni, për shembull nga kongresisti Eliot Engel, analisti Daniel Serëer, të cilët kanë thënë se shkëmbimi i territoreve midis Kosovës dhe Serbisë do të paraqiste rrezik për Bosnjën, Maqedoninë dhe madje për vetë Serbinë…
Kjo është e pakuptimtë. Gjithmonë ka një justifikim për të mos bërë diçka. Ka shumë shembuj, ku njerëzit kanë ndryshuar kufijtë e tyre. Çekët dhe sllovakët e kanë bërë një gjë të tillë. Keni Bangladeshin që ka shpallur pavarësinë. Dhe, keni Kosovën. Andaj, këto kundër-argumente që kujtoni, do të ishin argumente kundër shpalljes së pavarësisë së Kosovës. Atëherë, të gjithë në botë do të donin të shpallnin pavarësinë, baskët dhe kushdo tjetër. Por, jo. Kjo është një çështje midis serbëve dhe kosovarëve. Rregullimi i kufijve midis këtyre dy vendeve është punë e tyre – nuk është e askujt tjetër në botë, është e tyre. Por, lojtarët e tjerë përdorin taktika të frikshme për t’i bërë kosovarët që të pranojnë marrëveshje kundër tyre.
Ku do të ishte fundi i këtyre ndryshimeve? Çfarë do të thoshte Sanxhaku, një pjesë e Serbisë, e dominuar me boshnjakë? Mund të thotë edhe ai se do që të jetë pjesë e Bosnjës…
Ky është një problem krejt tjetër. Para se cilado pakicë kombëtare të mendojë në një gjë të tillë, në ndarje nga një shtet, duhet të përmbushë disa kushte. Duhet të jetë shumicë dhe të ndodhet në periferi të shtetit dhe jo në brendi të tij, sepse në të kundërtën, nuk do të kishte kuptim. Por, nëse njerëzit jetojnë në periferi të një shteti dhe duan të shpallin pavarësinë, nuk mund të bëni asgjë – sepse, nëse i ndaloni, do të keni konflikte afatgjata me ta.
T’i kthehemi marrëveshjes… Keni dëgjuar se serbët e veriut të Kosovës kanë paralajmëruar protesta, bllokada, bojkotim të zgjedhjeve të ardhshme lokale…
Të gjitha grupet do të jenë të zemëruara me këtë marrëveshje, sepse ajo nuk bën përpjekje të realizojë qëllimin fundamental moral, por përfaqëson vetëm një mënyrë politike të shmangies së konfliktit të menjëhershëm. Pra, bëhet fjalë vetëm për lojëra politike, që nuk do të sjellin paqe dhe stabilitet të përhershëm. Një gjë të tillë, madje edhe tani, e tregojnë disa grupe etnike dhe për këtë duhet menduar seriozisht. Andaj, nëse ekzistojnë dy komunitete pakicë, njëri në Kosovë, tjetri në Serbi, prej të cilëve njëri nuk do të jetë pjesë e Kosovës, ndërsa tjetri nuk do të jetë pjesë e Serbisë, përse të mos korrigjohen kufijtë, në mënyrë që këto dy komunitete të jenë të kënaqura. Askush tjetër në rajon nuk do të shqetësohej.
Autoritetet serbe, sidomos kryeministri Ivica Daçiq dhe zëvendëskryeministri Aleksandar Vuçiq, u kanë bërë thirrje serbëve të Kosovës që të pranojnë marrëveshjen, duke thënë se Serbisë nuk i duhen më luftëra, as viktima…
Këto janë mesazhet e tyre, që bëjnë përpjekje të tregojnë një atmosferë të mirë, sepse ata kanë fituar çdo gjë që kanë dashur. Serbët tani kanë një rajon autonom në veri, ku kosovarët nuk mund të çojnë ushtrinë as policinë, ku gjyqtarët e tyre nuk mund të marrin vendime; çdo gjë u është lënë serbëve lokalë dhe kosovarët nuk mund të ushtrojnë sovranitetin me forcat e tyre. Natyrisht që udhëheqësit serbë do të flasin në këtë mënyrë, por, një ditë, kur gjërat të shkojnë pak më tutje, do të keni forca politike në Serbi që do të manipulojnë me veriun e Kosovës dhe me komunitetin e atjeshëm serb. Kështu që ai problem do të shfaqet sërish. Por, ky zhvillim i ngjarjeve ka mundur të ndalohet. Njeriu vërtet pyetet se çfarë kuptimi ka që të ndalohen dy grupe njerëzish që të jetojnë atje ku duan të jetojnë. Çfarë kuptimi ka të detyrohen të jetojnë atje ku nuk duan, të jetojnë në vendin tuaj, nëse e dini se për një gjë të tillë, gjithmonë do të prodhojnë probleme.