Interviste – Page 51 – Dielli

NEVER FORGET- MOS HARRO KURRË

June 6, 2022 by s p

NGA MA. AGIM ALIÇKAJ

Promovim i librit “Mos Harro” Kurrë në Oslo, Norvegji, me porosi të rëndësishme nga ky tubim madhështor

– Përulemi vetëm përpara luftëtarëve të lirisë.

– Prof Dr. Nusret Pllana, shembull i përkushtimit kombëtar dhe sakrificës, e thotë me modesti se libri i madh për gjenocidin serb nuk është i imi, as libri i xhepit “Never Forget” nuk është i imi dhe i Agimit. Janë të shkruar me gjakun e më shumë se 1400 fëmijëve të masakruar dhe të gjitha viktimave të gjenocidit shekullor serb.

– Krimet e luftës ndaj civilëve nuk mund të harrohen as të falen nga askush. Kriminelët serb duhet të dënohen. Të gjithë armiqët e kombit tonë duhet të luftohen, jo të përkëdhelën.

– Nuk ka më lëshime ndaj fashistëve serb dhe as përulje ndaj përfaqësusesve të padrejtë ndërkombëtarë. Pikë! Ata politikanë që nënshtrohen dhe korruptohen nuk kanë ardhmëri në Kosovë.

– Përkëdhelja e vazhdueshme e shtetit shovenist pro-rus serb nga disa përfaqësues ndërkombëtarë është bërë e turpshme dhe paraqet poshtërim të civilizimit.

– Ata që trumbetojnë se Serbisë duhet t’i bëhen lëshime shtesë dhe t’i falen krimet, janë hajvanët më të mëdhenj të shekullit XXI.

– Shteteve gjenocidale të Rusisë dhe Serbisë u duhen thyer dhëmbët njëherë e përgjithmonë. Nuk ka rrugë tjetër.

– “Ballkani i hapur” është manipulim ballkanik, përpjekje për mashtrim të tjerëve dhe i vetvetes. E ka për qëllim vetëm avancimin dhe imponimin e hegjemonizmit ruso-serb në Evropën Juglindore.

– Bashkëpuntori i Millosheviqit, shovinisti serb Vuçiq mund ta bëjë Kosovën pjesë të Serbisë, siç thotë populli “kur të bëjë shelgu rrush”. Punë e madhe nëse nuk na njeh Serbia, ajo shtet i sëmur nga urrejtja për fqinjët dhe deshira e saj për të dominuar në Ballkan.

– Fondi i sigurisë nuk është fond i një qeverie, është fond i ekzistencës kombëtare shqiptare dhe duhet të përkrahet nga të gjithë shqiptarët, kudo në botë.

– Vlerësim dhe falënderim i përhershëm për ndihmën e NATO-s të udhëhequr nga Amerika për të ndaluar gjenocidin serb. Lidhjet me Amerikën duhet të forcohen dhe shtohen.

– Krenar me vëllazërit e mij Skënderin, Naimin, Esatin dhe Samiun në Oslo, me Bedriun në Kosovë, kunatat me vlera të larta familjare, nipat dhe mbesat me arritjet e tyre në të gjitha fushat. Me përkrahjen e tyre me dekada për aktivitete kombëtare në Amerikë, përmes Ligës Shqiptaro Amerikane të udhëhequr nga ish-kongresmeni Joseph DioGuardi dhe Znj. Shirley Cloyes DioGuardi, posaqërisht të Naimit, i cili ishte anëtarë i Bordit të Ligës nga viti 1990 deri pas çlirimit të Kosovës.

– Bashkatëdhetarët tanë të gatshëm për ta ndihmuar edhe më shumë Kosovën dhe të gjitha Trojet Tona.

– Falënderim nga zemra për organizatorët dhe pjesëmarrësit e shumtë në këtë takim.

Përpjekjet për drejtësi dhe afirmim të kombit të ndritur shqiptar me vlera të larta civilizuese, vazhdojnë pa u ndalur.

Ndaleni marrëzinë e kryeministrit me portet e Durrësit

June 1, 2022 by s p

Gezim Zilja/

Porti i Durrësit është projektuar, që të përpunojë rreth 8 milionë tonë mallra në vit. Edhe në vitet më të mira ky proces nuk e ka kaluar kurrë shifrën e përpunimit të katër milionë ton mallrave, pra nuk arrin të shfrytëzohen as 50% të kapaciteteve të tij. Tani na del “nevoja” të ndërtojmë një port të ri në Porto Romano me kapacitet 50 milonë tonë në vit që sipas KM-së: “ky ishte qëllimi ndaj qysh prej fillimit e pamë që porti aktual ishte rrëmujë e tërë, nuk kishte kapacitet për t’u zgjeruar, ndërkohë që porti i ri ka potencial, kapacitete dhe na bën portën hyrëse në gjithë Ballkanin Perëndimor. Zgjatimi i portit në Prishtinë është kryevepër. “ Sa i papërgjegjshëm është KM-ja ynë?! Porti ekzistues nuk shfrytëzohet as 50% e ky dërdëllit plot arrogancë për zgjerim kapacitetesh e investim miliardash, në një vend të varfër si Shqipëria!

Një vendim i tillë nuk ka ardhur si kërkesë e tregut apo nevojave, që ka sot aktiviteti portual, as e ndonjë studimi të veçantë, por ka ardhur thjeshtë si pasojë e vendimit të KM-së, me një mendjelehtësi marramendëse, delirante, të një plani faraonik për të hyrë në histori si një Keops. Qëllimi kryesor i tij është gllabërimi falas nga arabët i 80 ha tokë, në zemër të bregdetit shqiptar, 60 ha akuarium dhe katër km kalata të portit të Durrësit për ndërtime futuriste alla Dubai ( tashmë në formë shqiponje) pa asnjë mendim, studim inxhinierik dhe ekonomik të thelluar. Po me këtë mëndjelehtësi pa asnjë studim, KM-ja vendosi që porti i Durrësit të kalojë në Porto Romano. Kjo thjesht me një të rënë të lapsit pa bërë asnjë konsultim me banorët e Durrësit, grupet e interesit dhe qarqet akademike, inxhinierike e detare të Shqipërisë.

Qeveria shqiptare me këto veprime injoron plotësisht marëdhëniet dhe planet e zhvillimit të portit të Durrësit në marrëveshje me Bashkimin Europian. Ka një plan të transportit kombëtar, të financuar nga BE,-ja që është përfunduar në fund të vitit 2019. Ky plan nuk parashikon ndonjë projekt për ndryshimin e destinacionit të këtij porti. Madje BE-ja ka ende projekte për zgjerimin e modernizimin e mëtejshëm të Portit të Durrësit. Në raportin e vitit 2021 të paraqitur nga ana e Komisionit Evropian për Shqipërinë (Raporti i Komisionit në Komitetin e Marëdhënieve me Jashtë 26.04.2022) theksohet sërish se projektet infrastrukturore, duke përfshirë dhe atë në Portin e Durrësit, duhet të jenë në përputhje me standardet e BE-së sa i përket prokurimit publik, të cilat janë përcaktuar në marrëveshjen e Asociim Stabilizimit. Ministrja e Infrastrukturës, Belinda Balluku, që zbaton me symbyllur urdhërat e KM-së dhe që as ia ka idenë ndërtimit të porteve, në interpelancën e para dy muajve në parlament pyetjes, përse u hartua një ligj i posaçëm për të shmangur konkurrencën, në kundërshtim me udhëzimet e Brukselit nuk iu përgjigj. Për gjysmë ore projekti i ndërtimit të portit në Porto Romano (rreth dy miliard euro) u aprovua, në 3D nga KM-ja. Theksojmë se specialistë të inxhinerisë dhe detarisë gjejnë mjaft mangësi në projektin hollandez dhe e quajnë gati të pamundur (kosto shumë e lartë, mosarritje e thellësisë së nevojshme, porta hyrëse etj.) ndërtimin e një porti të përmasve të tilla në Porto Romano. Ato që përcaktojnë investimet janë tregu, fitimi, leverdia ekonomike. Osman Metalla, dekan në Universitetin e Durrësit dhe profesor në Departamentin e Shkencave Inxhinierike dhe Detarisë, është shprehur: “Vendime të tilla kërkojnë bazë të gjerë të dhënash. Një vendim i tillë ka ardhur si pasojë e metodës top-doën, nga lart-poshtë. Nuk ka ardhur si kërkesë e tregut apo nevojave, që ka sot aktiviteti portual, por ka ardhur si pasojë e vendimit të një individi, i cili vendosi që portin duhet ta kalojmë diku tjetër.” Për ta mbyllur po shtroj disa pyetje, për parlamentarët shqiptarë, që hanë fara luledielli, bëjnë gër-mër ose i servilosen paturpësisht KM-së.

Pse do të çvendoset Porti i Durrësit në Porto Palermo, kur ai nuk shfrytëzohet as në 50% të kapacitetit të tij?
Si mund të bëhet një projekt i tillë, për çvendosjen e të parit dhe ndërtimin e të dytit, pa studime fizibiliteti për të cilët kërkohen të paktën dy vite punë?
Sa është vlera e ndërtimit të portit të ri dhe nga do të financohet ai në vlerën marramendëse të parashikuar nga specialistët shqiptarë? Pse projekti është pranuar pa garë, duke injoruar plotësisht vërejtjet e BE-së për tenderim dhe mosndryshim destinacioni të portit ekzistues?
Si do të organizohet çvendosja, që të mos ndërpritet puna e të mos largohen klientët e përhershëm të portit ekzistues?
Sa kohë do të zgjasë ndërtimi i Porto Romanos?
Një port i përmasave të tilla ( më i madhi në Ballkanin Perëndimor sipas KM-së) pa ndërtuar më parë linja hekurudhore dhe autostrada, që të lidhin Porto Romanon me Prishtinën, Podgoricën, Shkupin, Sofien, Varnën, Lubjanën, Sarajevën, Beogradin është aventurë. Që këto të realizohen duhen të paktën dhjetë vite. Pa këtë infrastrukturë, ndërtimi i portit është si të shkosh për gjah pa çifte, vetëm me zagarët. Ndërkaq në Greqi e Kroaci janë dy porte super modern, ai i Selanikut dhe Rijekës (në përfundim) që pranojnë ankorimin e anijeve të gjeneratës së fundit.
Do të jetë porti më i madh dhe portë hyrëse për Ballkanin Perëndimor, tha KM-ja. Po portet moderne të mallrave të Greqisë, Kroacisë, Malit të Zi e Sllovenisë nuk do të punojnë më? Porti mund të bëhet ( 50 milion tonë në vit) por ka një logjikë ekonomike e gjeografike mbi shfrytëzimin e porteve, dhe mbi këtë bazë caktohet kapaciteti i tyre?! Mjafton për këtë vetëm dëshira e piktorit, alias KM-ja i Shqipërisë dhe jo mendimi i specialistëve?
A ka dijeni qeveria e Prishtinës për “portin e thatë” të Prishtinës, është kjo një rritje shpenzimesh nga hollandezët apo e parashikon Open Ballkani?
PS: Heshtja e deputetëve socialistë për aferën e porteve është tradhëti ndaj kombit. Ndërkaq opozita ka humbur rripin e pantallonave dhe akademikët e Akademisë së Shkencave janë nën urdhërat politikë të gjeneralit të ‘97-ës Skënder Gjinushi.

PËRSQATJE SOCIOLOGJIKE MBI MONOGRAFINË “INTEGRIME HARMONIKE TË PAKICËS MAQEDONASE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”

May 31, 2022 by s p

Shkruar nga Dr. Maria Dojçe

Udhëhequr dhe korrektuar nga Prof. dr. Zyhdi Dervishi

Populli shqiptar ka një traditë të vyer në bashkëjetesën, në komunikimet dhe bashkëpunimet e shumanshme me minoritarët. Shqiptarët janë ndoshta të vetmit në botë që, jo vetëm nuk e kanë diskriminuar dhe nuk i diskriminojnë minoritarët, por i mirëtrajtojnë më shumë se njëri-tjetrin. Nëse i referohemi kodeve kanunore të shqiptarëve ka norma kulturore shumë të rëndësishme, të cilat i detyronin shqiptarët të trajtonin në mënyrën më miqësore të mundshme individin, familjen, fisin joshqiptar që përkohësisht ose përgjithnjë banonte në një zonë të caktuar. Në paragrafin 1907 te “Kanuni i Skanderbegut” thuhet: “Si çdo shtëpi e katundit edhe shtëpia e ardhur risht i ka të gjithë të drejtat e përgjithta në katund e bajrak, për sa i përket kohës që gjendet aty”. Opinioni i shoqërisë tradicionale shqiptare e përçmonte më shumë një anëtar të fisit, një banor të mëhershëm të krahinës, i cili nuk ndihmonte me bujari të skajshme të ardhurit, dhe aq më tepër, nëse në një formë ose tjetër, sado të parëndësishme, keqtrajtonte ata që përbënin një pakicë fare të vogël dhe sidomos nëse pakica të tilla janë me përkatësi tjetër racore, etnike, fetare etj. Ndër shqiptarët e shoqërisë tradicionale kanë qenë mjaft të përhapura mendësitë se “është paburrni e shëmtuar të mos ndihmosh fiset me pak burra”, se “është paburrni koritëse nëse shpërfill anëtarët e një familje jabanxhije se “është shëmti për burrat nëse shpërfillin njerëzit në gjendje të vështirë” etj.

Në Republikën e Shqipërisë pas vitit 1990, në procesin e demokratizimit të shoqërisë u ristrukturuan marrëdhëniet dhe perceptimet e ndërsjella ndërmjet popullsisë shqiptare në shumicë dhe pakicave etnike ose kulturore. Ndryshime të tilla kanë tërhequr vëmendjen e studiuesve të fushave të ndryshme si historianë, etnografë, antropologë, sociologë etj. Studimi i realizuar nga znj. Maria Dojçe mbi dinamikën e marrëdhënieve shumëplanëshe, sidomos i atyre kulturore ndërmjet popullsisë shqiptare në shumicë dhe minoritetit etnik maqedonas në Qarkun e Korçës, është i pari në profilin sociologjik i realizuar në përmasat e gjera e të thelluara të një punimi monografik. Orientimi drejt kësaj problematike me rëndësi teorike e praktike për të tanishmen dhe të ardhmen përbën përparësinë e parë të këtij studimi sociologjik.

Ky studim i vështirë në shumë rrafshe atë teorik, strukturor dhe konceptual të përpunuara nga sociologët më në zë, të traditës dhe bashkëkohës, si R. Williams, P. Bordiu, T. Parsons etj. mbi marrëdhëniet ndërmjet popullsisë në shumicë dhe minoriteteve etnike dhe kulturore, mbart “mekanizmat” e difuzimit kulturor të ndërsjellë në linjat e marrëdhënieve të tilla. Gjithashtu në këtë studim janë studiuar me vëmendje edhe fondet e literaturës shqiptare, ndonëse jo të pasura dhe të profiluara kryesisht në rrafsh etnografik e historik për minoritetet etnike që banojnë në territorin e Republikës së Shqipërisë.

Materiali jetësor që shqyrtohet e analizohet në këtë punim monografik është qëmtuar duke përdorur me profesionalizëm disa metoda të kërkimeve sociologjike si intervistat sociologjike të llojeve të ndryshme dhe bisedat e lira me anëtarë të minoritetit maqedonas dhe shqiptarë, me studiues e shkrimtarë të këtyre etnive, banorë të Qarkut të Korçës, që kanë pasur më shumë komunikime dhe bashkëpunime të ndërsjella në rrafsh ekonomik, politik, arsimor, kulturor etj. Në këtë rrafsh është arritur të interpretohet me profesionalizëm, në mënyrë të integruar të dhënat e grumbulluara me metoda të ndryshme konkrete të studimeve sociologjike dhe me të dhënat e ofruara nga studime të tjera, të realizuara më parë, madje duke i paraqitur ato në mënyrë kritike dhe krahasimore.

Marrëdhëniet komplekse ndërmjet popullsisë shqiptare në shumicë dhe minoritarëve maqedonas në Qarkun e Korçës janë shqyrtuar në disa nivele dhe në disa rrafshe si në atë ekonomik, politik, arsimor dhe sidomos kulturor. Marrëdhënie të tilla janë testuar si shkallë integrimi të minoritarëve maqedonas në shoqërinë shqiptare. Janë interpretuar në rrafsh krahasimor reagimet e shqiptarëve dhe të maqedonasve ndaj 16 vlerave kulturore kryesore të tilla si toleranca, korrektësia, ndershmëria, bujaria, vullnetarizmi, respekti i ndërsjellë, prakticizmi, shpirti konkurrues, optimizmi, mbajtja e fjalës së dhënë, humanizmi, vlerësimi i arsimit, sinqeriteti, të qenët racional etj.

Në vijim të kësaj monografie argumentohet se shqiptarët dhe minoritarët maqedonas kanë reagime të përafërta ndaj vlerave kulturore kryesore, çka përbën një bazë të qëndrueshme për të sfumuar psikozat etnocentrike të ndërsjella dhe për integrim të natyrshëm, pa sforcime të minoritetit maqedonas në shoqërinë shqiptare. Në këtë punim monografik citohet disa herë shkrimtari i shquar Sterjo Spasse, i cili ka gjak maqedonas, por i përket letërsisë shqiptare. Ai ka shkruar një korpus veprash letrare për shoqërinë shqiptare, njëlloj sikur të ishte shkrimtar shqiptar. Ai ka qenë shumë i nderuar në komunitetin e artistëve shqiptarë që gjatë gjysmës së dytë të viteve 1930 deri në ditët tona.

Në sfond të gjerë dhe me detaje të profileve të ndryshme ky studim zhbën paragjykime të shumëllojshme për shqiptarët dhe maqedonasit dhe argumenton idenë se shqiptarët tradicionalisht dhe aktualisht nuk i kanë keqtrajtuar minoritarët, përkundrazi, i kanë trajtuar si shqiptarët, madje më mirë se shqiptarët. Diskriminime të tilla pozitive janë më të dukshme në rrafshin ekonomik, arsimor dhe politik. Pavarësisht nga forma e regjimit politik, struktura përkatëse të shtetit shqiptar kanë favorizuar në forma të ndryshme përmirësimin e gjendjes ekonomike të minoritarëve maqedonas, mirarsimin e tyre në të gjithë nivelet e shkollimit. Pothuajse gjithnjë shkalla e përfaqësimit të minoritarëve maqedonas në strukturat politike të Qarkut të Korçës ka qenë më e lartë se pesha specifike që zënë ata në strukturën e popullsisë së këtij qarku. Në këtë punim monografik argumentohet në mënyrë të detajuar ideja se diskriminimet pozitive të minoritarëve maqedonas kanë krijuar një sfond favorizues për difuzimin e ndërsjellë të kulturës së tij në kulturën shqiptare dhe anasjelltas.

ENO PEÇI, BALERIN E KOREOGRAF I NJOHUR NË OPERËN SHTETËRORE TË VJENËS

May 9, 2022 by s p

Hazir MEHMETI, Vjenë

Dekoratat: “Kalorës i urdhrit të Skënderbeut“, (2018) dhe “Kurora e Nderit të Austrisë për Shkencë dhe Art” (2019) (“Österreischen Ehrenkreuzes für Wissenschaft und Kunst”)

Vjena Historike! Vjena nyje e fuqishme udhëkryqet e historisë shqiptare. Vjenën e Operës me koncertin e saj ku niset mbarësia e vitit të ri. OpernBall, simboli i klasikes vjeneze, aty edhe Eno Peçi me vallëzimet dhe koreografinë e tij.
Historia shqiptare në Vjenë, ripërtërihet çdo herë ashtu siç ripërtërihet miqësia mes dy kombeve. Kjo peshon në punën e njerëzve tanë, mes tyre Eno Peçi me të cilin u takuam aty pranë shtëpisë së tij të parë e të dytë në jetën artistike të tij, Operës Shtetërore të Vjenës. Në qendër të Vjenës, aty ku sheshi shkrihet në gjelbërimin, gjenden lokale që ofrojnë ushqime tradicionale të shoqëruara me verën e njohur shekujve dhe shërbimi me profesionalizëm e me kulturë i njohur në gjithë globin. Ishte një takim vëllazëror i përzemërt me dëshirat e mëdha për progresin tonë, atdheut tonë ashtu siç e ëndërruam shekujve.

Pak biografi:

Eno Peçi, balerin, solist dhe koreograf, u lind në Tiranë. Gjatë viteve 1994- 1998 kreu studimet në Shkollën e Baletit në Tiranë. Në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeçare, një valltar i stërvitur në Shqipëri, migron në Austri ku studion në Shkollën Shtetërore të Baletit të Vjenës dhe në vitin 2000 në Baletin Rinor Europian. Që nga ky vit Eno Peçi është pjesëtar i trupës së Baletit në Teatrin e Operës dhe Baletit të Vjenës. Renato Zanella, drejtori i baletit në Vjenë, nga viti 1995 deri në 2005, e solli atë në ansambël, kështu në vitin 2002 i dha rol në baletin “Spartacus”. Në vitin 2003 arrin të jetë pjesë e solo këndimit deri në vitin 2009 kur do kalon në solo vallëzim baleti. Eno Peçi është i pari balerin shqiptar i cili përfaromi direkt në Koncertin e Vjenës të fillim vitit 2014. Ka bashkëpunuar me shumë koreografë të njohur si: Renato Zanalla, John Neumeyer, Roland Petit, Boris Eifman, Ëilliam Forsythe, Vladimir Malakov, Peter Right, Hans Van Manen, Giogio Madia, Leonide Massine, Nicolas Musin, Jiri Kylian, Paul Lightfoot etj. Ka qenë pjesëmarrës në “Ballon Vjeneze” dhe në Koncertin Vjenez të fund vitit që prej vitit 2004.
Që atëherë, ai ka qenë në gjendje të interpretojë në një larmi rolesh, Bluebeard, në baletin e Stephan Thoss-it Bluebeard’s Secret deri tek Ulrich në “Bat” i Roland Petit dhe Torero Espada në “Don Kishoti” nga Rudolf Nurejew e deri tek roli titull në filmin “Onegin” të John Cranko apo Tybalt tregojnë talentin e tij dhe modelin e rolit të ndjeshëm, në koreografinë e Cranko “Romeo dhe Juliet“, në të cilat ai tregon talentin e tij dhe modelin e rolit të ndjeshëm. Në vitin 2009, Eno Peçi u prezantua si koreograf në një mbrëmje të organizuar nga Klubi i Baletit të Operës Shtetërore të Vjenës në Volksoper. Që atëherë ai ka vallëzuar mendërisht në dy këmbë: Me Baletin Shtetëror të Vjenës ai u prezantua me koreografinë e tij “Herzblume” në skenën e Volksoper dhe së fundmi paraqitje e tij tek baleti muzikor nga Igor Strawinskys me titull “Petruschka”. Në Gala Star World World 2018 u shfaqën dy Pas des deux “Subjekti” (me Mila Schmidt, premierë në gala në Grand Théâtre de la Ville Luksemburg me Maria Yakovleva) dhe “Hush”, një premierë botërore me Olga Esina. Me 8 shkurt 2018, Peçi bëri koreografinë edhe paraqitjen e Baletit Shtetëror të Vjenës në hapjen e Ballos Operistike. Eno Peçi pati premierën e shfaqjes “Exil” në Teatrin Kombëtar të Kosovës, e cila rezultoi shumë e suksesshme.

Për sukseset e tij Republika e Shqipërisë, Presidenti i Republikës i jep Zotit Eno Peçi Titullin: “Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut”. “Në vlerësim të talentit të jashtëzakonshëm si solist dhe koreograf duke arritur majat më të larta të baletit klasik, njëkohësisht ambasador i shkëlqyer i imazhit të Shqipërisë në Austri dhe në botë”. Në Austri, Eno Peçit, i ndahet çmimi prestigjioz: “Kurora e Nderit të Austrisë për Shkencë dhe Art” (2019) (“Österreischen Ehrenkreuzes für Wissenschaft und Kunst”). Në vitin 2020 Opera e Vjenës e hap programin e saj të vallëzimit në balet më koreografi të Eno Peçit. Ishte kjo edhe një mirënjohje e madhe e punës së tij, falë aftësive të jashtëzakonshme krijuese që ka. Sukseset e Eno Peçit janë të vuzhdueshme dhe të prekshme. Ai është imazhi më i mirë i Atdheut në Austrinë mike, dhe jo vetëm.

Kurti për Vuçiqin: Nuk distancohet nga Millosheviqi e as nga Putini

May 5, 2022 by s p

Gentiana Begolli-Pustina/RTK/ BERLIN

Darka joformale ka zgjatur rreth një orë e gjysmë e pas saj, kryeministri Kurti, tha se nga ana e presidentit të Serbisë, Aleksandër Vuçiq, nuk ka edhe më tej distancim nga politika e Sllobodan Millosheviqit dhe as nga politika e presidentit rus, Vladimir Putin.

Pas darkës jozyrtare të shtruar në Berlin, ku i pranishëm ishte kryeministri Albin Kurti, presidenti i Serbisë, Aleksandër Vuçiq si dhe i dërguari special i BE-së për dialogun Kosovë-Serbi, Miroslav Lajçak, kreu i ekzekutivit kosovar dha edhe një deklaratë RTK-në.

Kurti paralajmëroi se takimi i radhës nuk do të jetë në nivel të liderëve, por do të jetë në nivel të kryenegociatorëve.

Kryeministri kosovar rikonfirmoi se takimi i radhës në këtë nivel do të jetë me 13 maj.

Më poshtë, sjellim të plotë deklarimin e kryeministrit Kurti dhënë RTK-së në Berlin, pas darkës joformale.

Pyetje: Kryeministër, si kaloi takimi i sontëm?

Kurti: Në pallatin Borsig në periferi të Berlinit ishte takimi i tretë me lehtësimin apo ndërmjetësimin e Lajçak, takim që ishte në përgatitje për takimin javës së ardhme kur me 13 maj, kryenegociatorët tanë takohen në Bruksel. Qëndrimet e presidentit të fqinjit tonë verior janë të vjetra dhe insistimi im është natyrisht për një marrëveshje që natyrisht është e obligueshme, normalizon plotësisht marrëdhëniet ndërmjet dy vendeve tona, duke pasur në qendër njohjen reciproke. Mirëpo në këtë aspekt, nuk mund të them se ka përparim. Pra, nuk ka distancim nga Millosheviqi, nuk ka distancim nga Putini, dhe përveç që ka qëndrime të vjetra, ka edhe sjellje të çrregullta do të thosha.

Pyetje: Pra po presim një takim të ardhshëm, njëjtë në nivel kryenegociatorësh, mirëpo jo në nivel liderësh kur flasim për Brukselin?

Kurti: Takimi i radhës nuk do të jetë në nivel të liderëve, do të jetë në nivel të kryenegociatorëve, pra zëvendëskryeministri Besnik Bislimi, me 13 maj do ta takojë homologun e tij në Bruksel dhe do të vazhdojnë diskutimet dhe shqyrtimet, por është e qartë se Kosova është në të drejtën e saj dhe tashmë edhe faktorët ndërkombëtarë e kanë të qartë se është Serbia ajo e cila duhet të ndryshojë, në mënyrë qe të kemi zgjidhje e marrëveshje.

Pyetje: Kryeministër është e njëjta frymë sikurse në takimin parë dhe të dytë?

Kurti: Po e ritheksoj se qëndrimet janë të vjetra dhe kjo është arsyeja se pse nuk mund të kemi një marrëveshja të re çfarë i nevojitet jo vetëm raporteve në mes Kosovës dhe Serbisë, por edhe Ballkanit në përgjithësi e do te thosha edhe Bashkimit Evropian.

Pyetje: Nuk mund të presim një takim liderësh së shpejti në Bruksel?

Kurti: Mund të ketë takim, varësisht se si shkon takimi i kryenegociatorëve me 13 maj.

Deklarata e Kurtit vjen pasi ai gjatë ditës takoi kancelarin gjerman, Olaf Scholz me të cilin mbajti edhe një konferencë për media.

Në këtë konferencë edhe një herë ai u rikonfirmuan marrëdhëniet e ngushta mes Kosovës e Gjermanisë.

Gjatë ditës, Kurti pati takime dhe me ministren e Punëve të Jashtme të Gjermanisë.