Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Kisha Katolike Shqiptare “Shën Pali” në Detroitit

by

Kisha Katolike Shqiptare “Shën Pali” në Warrën afër Detroitit ne qytetin Rochecter Hills, nje nder veprat fetare me te medhate ne Amerike ose Katedralja e Shqiptare në Amerikë/

Azem Hajdari ka thënë : “Kisha e Shën Palit dhe Dom Anton Kçira rrezatojnë dritë në Komunitetin shqiptar të Detroitit”/

Nga Beqir SINA/

Rochester Hills – Detroit MI: Njëri prej qyteteve më të rëndësishëme, dhe ku vitet e fundit, janë më të përqëndruara ngulitjet e emigratëve shqiptarë, është edhe qyteti verior i shtetit federal të Michigan-it, në afërsi të Detrioitit, qyteti i quajtur Rochester Hills . Në këtë qytet e për rreth tij, mendohet se ndodhet dhe komuniteti më i madh shqiptar katolik. Rreth tij ndodhen edhe dy kishat katolike shqiptare, të njohurat si më të mëdhat në SHBA-së janë: Kisha e Shën Palit me një Meshtar të ri, dhe Kisha Zonjës Pajtore të Shqiptarëve, me famullitar Dom Ndue Gjergji i vëllai i Dom Lush Gjergjit.

Në Rochester Hills, jeton dhe punon një komunitet shqiptarë, përgjethësisht shumë aktiv dhe i përkushtuar për çështjen kombëtare. Në këtë komunitet, që ngelet si më të organizuarit, pas atij që jeton e vepron në New York, e rrethinat e tij, ka gazeta e revista, në gjuhën shqipe. Ka televizione dhe radioprograme në gjuhën shqipe . Ka lokale dhe klube shqiptare. Ndodhen dhe dy statujat e dy figurave më të rëndësishme kombëtare. Ajo e heroit legjendar të kombit tonë Gjergj Kastriotit Skëndërbeut, dhe statuja e Nënës Terezes,ose Nobelistes shqiptare gruas së famëshme, bamirses dhe humanistes së madhe në të gjithë botën.

Por, ajo që tërheq më shumë vëmëndjen, dhe që deri tani është e pa arritëshmë, ndoshta edhe ndër vendbanimet më të mëdha shqiptare në Amerikë, është Kisha Katolike Shqiptare “Shën Pali” në qytetin Rochester Hills afër Detroitit. Atë me plot gojën kur sheh nga afër – mund t’a tharrësësh “Katedralja Shqiptare në Amerikë” . Ajo shfaqet madhështore në faqen e një kodrine me plot gjelbërim, dhe dallohet për vlerat e saj kulturore dhe fetare, duke i dhënë me të drejt edhe kësaj pjese të qytetit një bukuri të mahnitëshme e të rrallë. Aty të thonë besimtarët është shtëpia e Zotit, shtëpia ku luten e falen me mijëra besimtar shqiptarë.

Kishën Katolike Shqiptare “Shën Pali” në Rochester Hills afër Detroitit, e kanë llogaritur si qëndrën më të madhe katolike shqiptare në Amerikë, dhe si një ndër kishat më të mëdha në të gjithë territorin e Amerikës. Në Amerikë, (Michingan) ajo mbledh rreth vetes më shumë antarë se ç’do institucion tjetër fetar në SHBA-s. Rreth kësaj kishe, që numëron me mijra familje emigrantësh shqiptarë, i gjenë të bashkuar shqiptarët jo vetëm në ritetet fetare të këtij komuniteti fetar(katolik), por edhe në atë gjitha aktivitetet kombëtare në këtë zonë të SHBA-s, të populluar mjaft kohët e fundit në SHBA-s. Një opinion i disa besimtarve të këtueshëm na tha se në shtetin e Miçiganit banojnë më shumë se 150 mijë shqiptarë.

Udheheqës shpirtëror i kësaj Kishe ka qenë për më shumë se një dekadë një ndër figurat katolike më të njohura në botën fetare, jo vetëm këtu në SHBA, por edhe në atdhe. Ai është personaliteti më i madh i fesë dhe kombit, Meshtari e famullitari Dom Anton Kçira, i cili u zgjodh në krye të kësaj kishe në vitin 1989.

Shkrimtari, dhe publicisti ynë Tomë Miraj, në një artikull të vetin në mars të vitit 2000, duke folur për disa nga figurat më shëmbullore të kësaj kishe katolike shqiptare në Amerikë, e përshkruan ardhjen e Dom Anton Kçirës, në krye të Kishës Katolike Shqiptare në 1989, duke thënë se; “Nga Altari i Kishës”Shën Pali” besimatërt katolik u mbushën thellë në shpirt kur dëgjuan fjalët e para të predikimit nga meshtari i porsa-ardhur nga vend -lindja:”Vdekja e Komunizmit, është liri e popullit”. Dhe vet-pyet autori: ” Ç’do fjalë tjetër, ndoshta do të ishte e tepërt për të pëshkruar ndjenjat e zjarrta atë moment, për më se 1500 besimtarët e pranishëm, të cilët më teper se asnjeher tjeter, e ndjenë se para tyre kishin njeriun e Zotit, dhe zëmrën e patriotit. Që atë moment Dom anton Kçira kishte fituar zemrat e besimtarve për t’i udhëhequr me nder para Zotit e kombit të tyre” thotë zoti Tomë Miraj.

Si lindi nevoja e ngritjes së kishës madheshtore “Kisha Katolike Shqiptare “Shën Pali”
Kujtojë se çfarë me tha atëhere Meshtari dhe famullitari i kësaj Kishe, dom Anton Kçira, i cili sikur “rrefehej” duke thënë, kujtonte se :”Kisha e parë në qytetin Rochester Hills të Michinganit, me rritjen e tejskajshme të komunietit shqiptarë në këtë zonë, ishte e vogël për të përmbushur kërkesat e famullisë dhe të vet besimtarve.” Dhe, kështu Dom Anton Kçira, i dha idenë besmitarve se duhej patjeter ndërtimi i një ndërtese të re, Kishe në përputhje me kërkesat e besmtarve në qytetin Rochester Hills . Ide, kjo që shumë shpejt gjeti përkrahejn dhe mbështetjen e pa kursyer të të gjithë besmtarve të kësaj zone, tha ai. Dhe vazhdojë rrefimin e tij :”Pas një viti e pak , me shumë punë dhe një agazhim të madh të të gjithë besmitarëve dhe vetë liderit fetar të kësaj Kishe dhe antarëve të famullisë , u ndërtua Kisha e Re në Rochester Hillis. Kishë, kjo e cila u përurua me dhënjen e një meshe e kryerjen e bekimit më 1 shtator 2002. Dhe shënojë kështu siaps të dhënave ngritjen në këtë pjes të SHBA-s, “east coast” një ndër veprat fetare me të mëdhat” ka deklaruar Dom Anton Kçira për Kishëne Shën Palit në Warren të Rochester Hills.

Në kujtimet e mija duke vizituar ato ditë atë kishë u takova edhe me ish Meshtarin dhe ish famullitarin e asaj Kishe, dom Anton Kçirën, i cili më kujtonte me plot nostaligji, se:” Ajo ditë i ngjante një dite feste jo vetem fetare, por edhe kombëtare pasi ngjyrat kombëtare kuq e zi – dhe muzika e veshjet karaktersitke nuk munguan, gjatë përurimit dhe bekimit të Kishës së re, e cila shtroi edhe një darkë të nderit, të mbajtur po atë mbrëmje në lokalet e kishës. Në këtë ceremoni inagurale atë ditë, ishin të ftuar edhe disa nga figurat fetare nga më të shquart nga trojet etnike, nga Kosova, Mali i Zi, Maqedonia, Shqipëria si dhe diaspora.”

Ndërkohë, duke lexuar tekstet e kesaj kishe të cilat shkruajn për këtë kishë shqiptare në Amerikë, lexoja se për ndërtimi i kësaj Kishe; që konsiderohet si nga më të mëdhat, në të gjithë botën shqiptare, ajo kushtojë mbi 15 miljon dollarë amerkan. Katër miljon dollar janë marrë kredi nga dioqeza, dhe rreth 2 miljon e 800 mijë dollar, i mblodhi kumuniteti shqiptaro-amerikan. Kisha e vjetër u shit për një miljon e 800 mijë dollar.

Ish Meshtari dhe ish famullitari i kësaj Kishe, dom Anton Kçira, gjatë bisedes më patë treguar katalogun kishtar, ku thuhej se Objekti është i ndërtuar në një sipërfaqe prej 49 mijë”square feet”, “katrore të matur me këmbë” sipas njësis së matjes në Amerikë. Vetë objekti i Kishës, zë një sipërfaqe prej 19 mijë square feet”, “katrore të matur me këmbë” . Kisha e Re, përveç sallës kryesore, të lutejs ka një sall me 1875 ulse për besmtarët, e cila në raste te veçanta çohet në nje kapacitet që mund të mbaj edhe 2.500 deri në 3.000 besimtarë.

Kisha kishte atehere 6 klasa për mësim, restorantin me qindra ulëse, sallën për bankete që zë rreth 850 vet , e cila shfrytëzohej për dasma, gazmende, dhe okazione të ndryshme çdo gjë në shërbim të besimtarve. Kisha a kuzhinën e vetë me të gjitha paisjet e nevojshëme, deri tek furrat e mëdha për pjekjen e qingjave dhe të gicave. Ka librarinë, me një numër të madh librash, ka katër zyra për meshtrim dhe ka shoqatën e Kishës”At Gjeregj Fishta”, ka dhomën e tubimit ku mund të rrinë deri në 1000 veta, e tjer. Kisha ka dhe një ambjet të jashtëm sportiv e rekreativ shumë funksional me fusha futbolli dhe volejbolli e basketbolli si dhe parkingun.

Shtëpia e meshtarve që ka vlerë rreth dy miljon dollarë, u ngritë kryesishtë, me punën vullnetare të bshkëatdhetarve tanë, nën udhëheqjen e kompanisë “Adrian Buildig”, pronë e Prenk Gojcaj. I i cili, për ndërtimin e Kishës, vetë dha i pari 30 mijë dollarë. Këshilli për ndërtimin e Kishës së Re, përbëhej nga: Vasel Nicaj, kryetar i këtij këshilli që ka dhënë 31 mijë dollarë, Prenk Gjokaj, Gjon Gjoçaj, Tony Junçaj, Fran Ivezaj, Gjok Dedvukaj, Dom Anton Kçira, dhe Nue Ivezaj.

Në oborrin e kësaj kishe ngrihet edhe pëmendorja i Gjergj Kastriotit, e cila ka sjellur në mjediset e jashtme të Kishës së Shën Palit në Rochester Hills të Michiganit, Krujën legjendare,ose Tiranën e sheshit Skënderbeu,, Lezhën e varrit të Skënderbeut, ose ato fushbetetjat, ku Heroi Ynë Kombëtar, i thuri kombit tonë vetëm lavde. Ky monument historik shqiptar në Amerikë, u inagurua më 24 shtator 2006, në një ceremoni ku mori pjesë edhe ish presidenti i Republikës së Shqiperise Alfred Moisiu,.

Ndërsa, Kardinal Maida, ka mbajtur atë ditë meshën celebruese të kësaj ngjarje historike, për shqiptaret që ndodhen në këtë shtet. Por, edhe më gjerë. Pasi është hera e parë që Heroi Kombëtar i shqiptarëve “prek“ tokën amerikane, falë vullnetit të mirë, kontributit dhe këmbënguljes së shqiptarëve të komunitetit katolik të Shën Palit, komunitet ky që po drejtohet prej më shumë se dy dekada nga Meshtarë të dalluar fetar dhe kombëtar.

Me vendosjen e statujes, në oborrin e Kishës së Shën Palit, në Warren afër Detroitit(Miçigan) Heroi Ynë Kombëtar Gjergj Kastrioti Skënderbeu, u ngjit në piedestalin e tij në hyrje të Kishës Katolike të Shën Palit. Gjë që ndodhi në një vend që prej vitesh ishte kthyer edhe në një Qendër patriotike, atdhetare dhe kulturore, e njohur jo vetëm nga shqiptarët e Amerikës, por edhe nga shqiptarët brenda dhe jashtë Shqipërisë. Monumenti është vepër e skulptorit të njohur Kreshnik Xhiku, i cili punon e jeton në Amerikë prej vitesh dhe i cili ka fituar disa çmime të rëndësishme me punimet e tij. Statuja e Skënderbeut në oborrin e kishës së Shën Palit, është i ngjashëme me monumetet që ndodhen në Tiranë, Krujë dhe Prishtinë, dhe me një lartësi që i përafrohet dhjetë metrave.

Nisma për të ardhë deri tek vendosja e kësaj vepre e ka zanafillën, në vitin 2005 (nga fillimi i vitit ), kur kremtohej 600- vjetori i Lindjes së Heroit. Për këtë gazetari e publicisti i njohur Pjetër Jaku, botuesi i revistës Kuvendi, shkruante ato ditë se, mesojmë se kjo ide u dha në përkrahje të kremitmeve madhështore, por që nuk u relaizua në kohë, pasi vepra merrete disa muaj për t’u punuar e derdhur. Përkujtimi vetëm me leksione,- vazhdon Jaku, sipas bisedës që ai ka bërë me një nga anëtarët të këshillit për ndërtimin e statujës, u duk shumë pak për këtë Hero me përmasa ndërkombetare. Kështu vazhdon ai i propozuam Këshillit të Kishës dhe patëm përkrahjen e mbeshtetjen e plotë të famullitarit të kësaj Qëndre, Dom Anton Kçira, megjithë vështirësitë që kishte ky objekt i ri. Më pas, kordinuam veprimet tona, dhe bëmë të mundur, që ky Hero – Skënderbeu, të jetë edhe në mjedisin tonë, ku çdo javë vizitohet nga më shumë se 2000 besimtarë, veç aktiviteteve kulturore.

Sipas historisë së re të Kishës Katolike Shqiptare “Shën Pali”, thuhet se në ndërtimin e Kishës, ndihmuan edhe besimtarët shqiptarë të fesë Muslimane nga kjo zonë. Edhe një amerikan përmendet në ndihmat e dhëna, dhe ai është biznesmeni i fuqishëm Charles Becker. Kisha Katolike Shqiptare “Shën Pali” në Detroitit – qytetin Rochecter Hills, është sot pasë afro gjashtë vjetëve të inagurimit, jo vetëm një qëndër fetare por edhe kombëtare e cila po i plotëson më së miri të gjitha nevojat e bashkëatdhetarve tanë në Amerikë. Këtu nga data 3 deri më 6 korrik 2008 u zhvillua edhe Festivali i Pare Folkolirk i Diaspores Shqiptare ne SHBA-es. Aktiviteti kulturor i vitit, dhe i veçanti ne mergaten shqiptare, ne shtetin e Miciganit.









Defilim i bukurisë shqiptare të stolisur me veshjet tona kombëtare, në Hartford – Connecticut

by

Bora Balaj – nga Kosova sjell në Amerikë, një copë Shqipëri – Ekspozitë dhe paradë me veshjet tradicionale shqiptare/
Hartford – Connecticut : Nën organizimimin e Agjencisë së Modës ”Bora fashion” nga Gjakovarja, Bora Balaj, dhe asistentes së saj Hana Mirdita, në SHBA, u mbajt dje një sfilatë mode me veshje kombëtare nga të gjitha trevat shqiptare, dhe u hapë me këtë rast edhe një ekspozitë në mjediset e sallës, kështu të paktën njoftohet në rrjetin shqoqëror të medias sociale Facebook – nga Bora Balaj.
Aty shifet se stilistja e njohur Bora Balaj – ka paraqitur, dje mbas Nju Jorkut, javën e kaluar koleksionin e saj të famshëm me veshjet tradicionale shqiptare nga të gjitha trevat në “Fashion Show By Bora Balaj”, e cila u mbajt në qytetin Hartford të Connecticut, të dielën, 3 prill 2016.
Kjo sfilatë emocionuese dhe me vlera artistike e kombëtare, ka paraqitur përsëri, disa nga veshjet më të bukura tradicionale, nga disa trevat shqiptare prej nga jugu në veri të Shqiptarisë, duke përfshirë veshjet më joshëse, veshjet e dasmës dhe stolit (aksesorët) që mbajnë në veshjet e kostumeve popullore, ngjyra të pasura e të shëndritshme, qëndisje të zanave shqiptare.
Bora Balaj – fituese e disa çmimeve , autore e organizmit të disa sfilatave në Kosovë, Shqipëri, dhe SHBA, autore e disa disa librave me veshjet folklorike shqiptare, artistia kosovare, është nga Gjakova – Kosovë, por tani ajo po jeton këtu në Connecticut – USA.
“Është një nder dhe krenari për mua për të organizuar edhe në diasporën shqiptare në Amerikë, siflita të tilla me veshjet popullore shqiptare “, thotë, Bora Balaj, në një faleminderim për të gjithë pjesë marrësit dhe ata që kontribuan në këtë sfiliatë, e cila, po përfaqëson një pjesë të rëndësishme të trashëgimisë historike dhe kulturore shqiptare, me këto shfaqje të modës, duke na ekspozuar veshjet tradicionale nga rajone të ndryshme të Shqipërisë, për burrat dhe gratë shqiptare nga të gjitha trevat .
“Çfarë, i bën shqiptarët duke preformuar me kostumet tona të bukura tradicionale shqiptare unike, që këto kostume popullore janë marrë dhe janë ruajtur me kujdes, ashtu origjinale nga zonat e tjera shqiptare në Ballkan, të punuara dhe me qëndisje ashtu si quhen ato punë me dorë të bukur, nga gratë shqiptare. Veshjet tradicionale popullore që janë shumë të rralla, të gjalla dhe të pasura në ngjyra dhe në larmi e në detaje “, thotë stilistja e suksesshëme, artistja nga Kosova, Bora Balaj.
Rock stari strugan Haxhi Dauti – Kryetari i organizatës Këshilli Kombëtar Shqiptar KSHA, na tha në telefonë se kjo shfaqje e bukur kombëtar që organizohet nga “Fashion Show By Bora Balajt”, ka për të mbetur gjatë në mendjen tonë, ajo ka për të dhenë efektin e vet tek ne shqiptarët e Amerikës, fëmijët tanë të cilët e pritën me shumë gëzim “Fashion Show By Bora Balaj”,- Ishte me të vërtet fabulouse ” na tha Haxhi Dauti, që ishte dhe një nga pjesëmarrësit dhe e ka përshëndetur këtë event.
Ky manifestim i defilimit të bukurisë shqiptare, u mbajt në mjediset e sallave lukosze në qytetin e Hartfordit në Kenketiket qytet ku jetojnë më shumë se 25 mijë shqiptarë, nga Shqipëria, Kosova dhe viset shqiptare .
Në këtë sfilatë të organizuar Agjencia e Modës ”Bora fashion” morën pjesë përveç stilistë nga diaspora në zonën e Tri-Shteshit, edhe asamblesiti i parë shqiptarë në Asamblenë e Nju Jorkut, Mark Gjonaj, i cili me prezencën e tij ia shtojë edhe më shumë vlerësimin e këtij manifestimi.
Në mesin e të pranishmëve në këtë Sfilatë, ishte edhe Presidenti për SHBA- dhe Kanada, i degës së Rrjetit të Biznesve Shqiptare në Botë , zoti Elmi Berisha, aktori dhe producenti i njohur Xhevat Limani, me pathosin e tij ka recituar dhe ka përshëndetur eventin. Veprimtari Simon Qafa, fotografja Mimoza Rexhepi, edhe aktorë, artistë, veprimtarë të dalluar të komunitetit, pastaj të rinjë dhe të reja shqptare nga qyteti Hartford e rrethina e tij, si dhe nxënës dhe të rinj e të reja nga qytetet e tjera nga zona e Tri Shteshit ishin pjesëmarës.
Të pranishmit argëtuan me këngë e valle, dhe shijuan ushqimet tradicionale shqiptare nga restorantet e shqiptareve në këtë zonë, pastaj nga mysafirët të Sfilatës të cilët ishin edhe anëtarët të shoqatës së gruas shqiptare në Amerikë “Marigona” në Nju Xhersi ,me kryetare Sabie Veseli, të cilat u paraqitën me veshjet popullore te nuses nga treva e Strugës, edhe ata para këtij publiku kan përshëndetur këtë eveniment të madh kulturor.
Në këtë sifilatë, që do të mbetet gjatë në mendjen e pjesëmarrësve, u paraqitë edhe ekspozita me fotografi me veshje kombëtare nga të gjitha trevat shqiptare punuar nga Bora Balaj, dhe u këndua e vallëzua shqip.
Së fundi shkruajn pjesëmarresit, se ishte kënaqësi të shihje bashkëkombësit të mbledhur rreth sfilatës së veshjeve të traditës sonë shekullore, por, edhe më kenaqësi ishte të shifje në sallë ishte edhe prezencën e shumë të rinjëve e të rejave shqiptare në Amerikë, e miqve tanë amerikanë, e të huaj, që jep me kuptuar se ne shqiptarë edhe në disaporë dimë të ruajmë dhe të mabjmë veshjet tona popullore, të i vlerësojmë dhe t’a dimë rendësinë e këtyre veshjeve popullore, për trashëguar ndër breza edhe vlerat e kulturës tonë kombëtare, kësaj kulture të lashtë Ilire, me visare të paçmuara të traditës dhe kulturës Shqiptare.
Përgatiti – Beqir SINA – New York

U përcoll me nderime nga Komuniteti Shqiptar Rukie Ndreu- ndërroi jetë në moshën 76 vjeçare në Yonkers, New York

by

Qofsh për herë në paqe mikja jonë e mirë Rukie Ndreu!/

Nga Mimoza Djaçi – Garfield – NJ/ Rukie Hoxha – Ndreu, u lind në Tropojë, në vitin 1940, në një familje të shquar për patriotizëm, atdhetarizëm, dhe e njohur në Malësinë e Gjakovës, dhe në të gjitha trevat shqiptare. Ajo, rrjedh nga familja e njohur Hoxhat e Tropojës.
Rukija, megjithëse e re, e vazhdojë traditën historike të familjes, dhe  së vendlindjes së saj – edhe në Derën e Madhe, të patriotizmit shqiptarë, tek familje Ndreu e Dibrës, familja e Elez Isufit dhe Suf Xhelilit. Shtëpinë, ku kaloi edhe pjesën më të madhe të jetës së saj – për afro 60 vjet nga 76 vjet të jetës së saj deri sa edhe vdiq këto ditë në Yonkers Nju Jork, e rrethuar nga vëllai Elezi, dy djemtë, me  nuset e tyre, dhe plot nipa e mbesa.
Rukia – ishte dhe mbeti deri në vdekje, një grua fisnike, qëndrestare e madhe, trime, burrnesh e thjeshtë dhe e ndershme, e cila jo vetëm në atë kohë me nënën e saj Vocërr Hoxha, që dalloheshin të ishin kundërshtare të regjimit, por edhe pas 90’ ajo dhe nëna e saj, së bashku me bashkëvuajtëset, në kapmet e interrnimit, u bënë të parat, që iu bashkuan Partisë Demokratike, dhe shoqatatve të ish Përdjekurve politikë, në Shqipëri, pjesë e së cilës isha edhe unë autore e këtij shkrimi.
Ajo në kohë e lëvizjeve të para për liri e demokraci në Tiranë, në vitin 1992, udhëhoqi dhe mori pjesë në Forumin e Grave të Presekutuara , qysh në themelimin e saj – Duke u bërë edhe protagoniste dhe frymëzuese e lëvizjes së  grave të presekutuara, në rrëzimin e komunizmit në Shqipëri, së bashku me bashkëvuajtset e veta – shoqet e saj që vinin edhe ato nga burgjet politike, dhe kampet e interrnimit në Shoqatën e Grave të Presekutuara.
Kushdo, që pati fatin ta njohë atë, nga kampet e interrnimit, me rradhë nga Kuçova, e deri në Tepelenë, Savra dhe Shtyllasi, e njohin Rukien Hoxha -Nderun, sidomos për virtytet e larta të saj, në karakterin e fortë.
Mbasi, ajo ishte edhe një Nënë e madhe, e cila  rriti me sakrifica dhe krenari dy djemtë e saj – Kastriotin dhe Shkelzenin, dy fëmijët e saj si dy pllumat, edhe nëpër kampet e interrnimit, e të vujatjeve të pa fund të regjimit  të Enver Hoxhës, së bashku me burrin e saj, edhe ai tashmë i ndjerë, Xhaferr Ndreun.
Ajo fare e re, shkoi nuse nga njëri kamp internnimi – Savra me barangat me kashtë në kampin e të interrnuarve në Shtyllasin, për krijuar jetën e saj në atë kohë, duke u martuar me Xhaferr Ndreun të birin e Beshirë Ndreut , djalin e Sufë Xhelilit dhe- nipin e Elez Isufit “Arshushës së Malit”, si kanë thirrur burrat e këtyre anëve.
Mirëpo, Rukien, do t’a kujtojë gjatë së sëbashku me të, dhe shoqet e saj e të mijat njëkohësisht, qysh në fillimet e angazhimit tim pranë shoqatës së ish të përndjekurve politikë të Shqipërisë, më tërhoqi komunikimi me miken time të mirë Rukie Ndreu.
   Ajo ishte e dashur e gojë ëmbël me të gjithë.
Të gjithë i donte, i afronte, i këshillonte e i dëgjonte me vëmendje pavarësisht moshës që kishin. Ishte grua me karakter të rallë, vitale që diti të përballojë me guxim hallet e jetës, internimet, burgjet e familjarëve dhe arratisjen e djemve Kastriotit, Shkelzenit e vëllait të saj Elezit.
E heshtur por kryelartë, e krenare si malet e shqipes. Po të njëjtin mesazh dashamirës merte Rukia nga çdo grua apo vajzë e persekutuar politike që takonte e bashkëpunonte me Shoqatën e Grave ish të persekutuara politike, ku ajo ju bashkua që në fillimet e saj. Pata rast të njoh nga afër edhe nënën e Rukies, stoike e me virtute të larta, kundërshtare e flaktë e rregjimit komunist njësoj si Rukia.
   Me ardhjen në Amerikë, pata rast ta takoj përsëri, vizituam edhe njëra tjetrën nëpër banesat tona. Vura re se u gëzuam të dyja kur u takuam, kujtuam sakrificat tona për demokracinë në Shqipëri, shoqet e hershme të shoqatës, kush jetonte, e kush jo, kujtuam ish të burgosurat politike Vera Dema, Marie Dvorani, Lili Mitrovica, e të tjera  aktiviste të flakta në mbrojtje të kauzës për liri e demokraci për shtresën ish të përndjekur politike të Shqipërisë.
     Kur Rukia ishte sëmurë e vizituam edhe në spital disa gra e vajza – anëtare të organizatës së gruas “Hope & Peace”. U prek kur na pa. U befasua dhe emocionua pa masë. Por nuk mund të qëndronim pa e takuar e dhënë kurajo për shëndetin mikes tonë të dashur e heroinës së heshtur Rukie Ndreu. I dhuruam një buqetë me lule të freskëta dhe një “Proklamatë Mirënjohje” për nder të punës së saj të palodhur për demokracinë në Shqipëri. Ishim së bashku me Dava Mirakën, ish e internuar politike.
    U përqafuan të dyja me mall, folën për familjet e tyre, fëmijët, jetën sot, e të kaluarën e hidhur nëpër internime. Njëra nga anëtaret e organizatës tonë amerikania Shawnee Motos që është motër medicinale ja vendosi “Proklamatën” dhe vazon me lule tek koka e krevatit.
      – Sa mirë – tha Rukia – ja këtu i dua që t’ju kujtoj edhe juve çdo ditë.
Donte të ngrihej për respektin tonë, por jo i thamë, se ulemi ne tek ty. Në këtë vizitë ishim edhe me kushërirën e saj, Mjafturie Daci, mbesë nga dera e madhe dhe e nderuar e Ndre-ve. Në spital afër saj gjetëm edhe Nexhin, nusen e njërit prej djemve – Kastriotit, i cili punon pedagog në një prej kolegjeve të njohura në New York. Edhe qeshëm pak aty sëbashku, edhe Rukia u mundua të buzëqeshë, paçka se sëmundja e vuajtjet e jetës e kishin lodhur shumë.
      Ndërsa sot, me dhimbje në zemër po përcjellim për në banesën e fundit miken tonë të dashur e të paharuar Rukie Ndreu. Mes luleve e kurorave të shumta mbi arkivolin e trupit të saj zuri vend dhe kurora me lule e organizatës së gruas “Hope & Peace”. U prekëm, derdhëm edhe lot. Lot dhimbje dhe respekti për nder të Rukie Ndreut, heroinës së heshtur shqiptare në mërgim.
      Në nderim të Rukie Ndreut e familjes së saj Hoxha e Ndreu kishin ardhur qindra ish të persekutuar politikë nga rregjimi komunist në Shqipëri, bashkëvuajtës në kasollet me baltë të internimeve, anëtarë të familjeve të nderuara – patriotike si Lek Mirakaj me bashkëshorten Lolën dhe kunatën Dava Mirakaj, Sokol Kupi, Sokol Ndreu me të shoqen Vojsavën. Vëllai i Rukies, Elezi me bashkëshorten Nexhin dhe vajzën, Astrit e Shpëtim Ndreu me bashkëshortet e fëmijët, pjesëtarë të familjeve Ndreu, Hoxha, Kaloshi, Mena, Halit Daci me bashkëshorten Mjaftuire Daci, gazetari i njohur Beqir Sina, e plot të tjerë.
      Ndërsa, drekën e lamtumirës për nënën e tyre të dashur djemtë Kastrioti dhe Shkëlzeni së bashku me familjet, e shtruan në Restoratin luksoz buzë lumit – Michele’s Restaurant në New Jersi, ku morën pjesë rreth 500 persona. Vlen për tu theksuar kujdesi e shërbimi tepër i veçantë e i ngrohtë që treguan ndër vite për nënën e tyre, vjehrën e gjyshen e tyre, djemtë, nuset e mbesat e nipërit e saj të mrekullueshëm, të cilën asnjë herë nuk e lanë vetëm, por për çdo ditë i qëndruan tek koka deri në momentin e fundit të jetës së saj.
     Varrimi i të ndjeres  u bë ditën e djelë, duke u nisë me lutjen fetare në Xhaminë shqiptare në qytetin Garfiled NJ, “Qendra Islame Shqiptare”, nga Imam Muahmet Osmani, në orën 10,00.
     Në Qendrën Islamike Shqiptare Amerikane në Nju Xhersi, lutjet  e rastit i kreu Imami i kësaj Qendre Muhamet Osmani. Në emër të familjes përshëndeti i biri i të ndjerës Kastriot Ndreu.
Kurse, ceremonia e varrimit u bë në Laurel Grove Cemetery, ku të gjithë me rradhën hodhën nga një grusht dhe, mbi arkivolin trupit të pa jetë të Rukie Ndreut, e cila u nda nga jeta në moshën 76 vjeçare.
Kortezhi mortor i qindra njerëzve, familjareve, fisit, të afërmëve, miqve dhe shokve, bashkëvuajtësve, pra autokolona e makinave u shoqërua me nderime, dhe respekt  gjatë gjithë rrugës nga 4 skuadra të makinave të Departamentit te New Jersey Sherif Police, rajoni i Passaic, me kujdesin e treguar prej sherifit të dalluar shqiptarë, dhe krenaria e shqiptarëve të Amerikës, Lirim Kaba, ( një aktivist i dalluar i çështjes kombëtare në SHBA, sidomos, në kontributin e tij, në ndihmën për UÇK-ën,) u nisën për në varrezat qytetare Laurel Grove Cemetery në Totowa, Nju Xhersi, ku ju dha dhe lamtumire e fundit.
Aty ku tani prehet përgjithmonë në jetën e amnueshme, Nëna e saj Vocrra, burri Xhaferri tani edhe Rukia.
Qofsh për herë në paqe mikja jonë e mirë Rukie Ndreu!
Dhe dhe’u i lentë mbi trupin tënd!

 

Rroga minimale në Nju Jork 15 dollarë/ora

by

Ne Foto: Guvernatori demokrat i Nju Jorkut, Andrew Cuomo/

Lajmin e ka konfirmuar zyra e Guvernatorit permes nje komunikate qe mabn firmen e Cuomos. Guvernatori demokrat i Nju Jorkut, Andrew Cuomo ka arritur një marrëveshje me dy dhomat legjislative të këtij shteti për një projketbuxhet që parashikon rritjen e pagës minimale në 15 dollarë/ora.Kjo masë pritet të prekë rreth 2,3 milionë persona në shtetin e Nju Jorkut, sipas një komunikate të publikuar nga guvernatori.Kjo deklaratë vjen tre ditë pas një marrëveshje të ngjashme të arritur nga ligjvënësit kalifornianë për të rritur gjithashtu rrogën minimale në 15 dollarë/ora. Rroga minimale ligjore aktualisht është 7,25 dollarë në nivel federal dhe 9 dollarë/ora në shtetin e Nju Jorkut.

Rukie Ndreu, në moshë 76 vjeç ndërroi Jetë në Yonkers New York

by

YONKERS – NEW YORK : Rukia u lind në Tropojë, në vitin 1940, në një familje të shquar për patriotizëm, atdhetarizëm, dhe e njohur në Malësinë e Gjakovës, dhe të gjitha trevat shqiptare, nga familja e njohur Hoxha e Tropojës.

Rukija, megjithëse e re, e vazhdojë traditën historike të familjes dhe – së vendlindjes së saj edhe në Derën e Madhe të patriotizmit shqiptarë, tek familje Ndreu u Dibrës, familja e Elez Isufit dhe Suf Xhelilit.Rukia – ishte dhe mbeti deri në vdekje, një grua fisnike, qëndrestare e madhe, trime, burrnesh e thjeshtë dhe e ndershme, e cila jo vetëm në atë kohë me nënën e saj Vocërr Hoxha, që dalloheshin të ishin kundërshtare të regjimit, por edhe pas 90’ ajo dhe nëna e saj së bashku me bashkëvuajtset e saj, në kapmet e interrnimit, u bënë të parat që iu bashkuan Partisë Demokratike, dhe shoqatatve të ish Përdjekurve politikë, në Shqipëri.Ajo në kohë e levizjve për liri e demokraci në Tiranë, në vitin 1992, udhëhoqi dhe mori pjesë në Forumin e Grave të Presekutuara ,qysh në themelimin e saj – duke u bërë edhe protagoniste dhe frymëzuese e lëvizjes së  grave të presekutuara, në rrëzimin e komunizmit në Shqipëri.Kushdo, që pati fatin ta njohë atë, nga kampet e interrnimit, me rradhë nga Kuçova, e deri në Tepelenë, Savra dhe Shtyllasi, e njohin Rukien Nderun për virtytet e larta të saj.Mbasi ajo ishte edhe një Nënë e madhe, e cila  rriti me sakrifica dhe krenari dy djemtëe saj – Kastriotin dhe Shkelzenin, dy fëmijët e saj si pllumat, edhe nëpër kampet e interrnimit, e të vujatjeve të pa fund të regjimit  të Enver Hoxhës, së bashku me burrin e saj edhe ai tashmë i ndjerë, Xhaferr Ndreun.Ajo fare e re, shkoi nuse nga njëri kamp internnimi – Savra me barangat me kashtë në kampin e të interrnuarve në Shtyllasin, për krijuar jetën e saj në atë kohë, duke u martuar me Xhaferr Ndreun të birin e Beshirë Ndreut , djalin e Sufë Xhelilit dhe- nipin e Elez Isufit “Arshushës së Malit”(BS)