Komunitet – Page 225 – Dielli

LULZIM BASHA NË MESHËN E SË DIELËS NË KISHËN KATOLIKE “ZOJA E SHKODRËS” NË NJU JORK

March 21, 2016 by dgreca

Lulzim Basha dhe delegacioni që ai udhëhiqte gjatë vizitës në SHBA, të Dielën me 20 Mars 2016 morën pjesë në Meshën e së Dielës, Mesha e Së Dielës së Lartit. Ai shoqërohej nga zonja e Tij Aurela Basha, deputetët e Partisë Demokratike Eduard Selami, Jorida Tabaku, Gerti Strazimiri dhe ish ambasadori i shqipërisë në Londër Mal Berisha. Gjithashtu i pranishëm ishte Kryetari i Vatrës me zonjen e tij, dy nenkryetaret e Vatrës, Agim Rexhaj dhe Asllan Bushati, anëtarët e kryesisë Marjan Cubi, Dritan Mishto si dhe anëtarë të kishillit të Vatrës, dhe shumë vatranë.

Famullitari i Kishës Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodrës” u ka uruar mirëseardhjen mysafirëve dhe i ka prezantuar ata nga Elteri. Pjesmarrja e besimtarëve, ashtu sic ndodh në Meshën para Pashkëve, ishte shumë e madhe. Shumë prej besimtarëve e kanë ndjekë Meshën në Këmbë, edhe pse kjo është një nga Kishat më të mëdha dhe më modernet në Nju Jork,me kapacitet të madh, e ndnërtuar me kontributin e besimtarëve.

Famullitari dom Pjetër Popaj gjatë paraqitjes së mysafirëve ka komentuar dhe lajmin e gëzuar të shënjtërimit të Nënë Terezës me 4 Shtator, c’ka përbën një gëzim shumë të madh për mbarë Kombin Shqiptar. Duke prezantuar mysafirët dom Pjetër Popaj tha se kjo Kishë është vizituar nga personalitete të larta të botës shqiptare të cilët janë pritë e përcjellë më nderim.

Më pas dom Pjetri ka folë edhe për Kremtimin e së Dielës së Larit dhe Javën e Madhe të Pashkëve. Ai është ndihmuar në Meshën e së Dielës nga dom Viktori.

Pas Meshe dom Pjetër Popaj ka ftuar besimtarët që të shoqërojnë mysafirët në sallën e Qendrës Kulturore”Nënë Terza” për të biseduar së bashku.(Dielli)

PROMOVIMI I DY LIBRAVE NE CHIKAGO

March 20, 2016 by dgreca

Nga Rasim BEBO/

Studiuesi, Z. Thanas Hodaj organizoj një mbledhje në librarin “Blumin Dell”, më 6 shkurt 2016, për promovimin e dy librave, atë të Z. Xhevdet Sakaj “Dy rrathë të jetës” dhe të Z. Hetem Zotaj “Libri im”. Z. Thanas falënderoi pjesëmarrësit dhe dy autorët që dhanë shkak për këtë takim dhe uroi se të tilla mbledhje presim të vinë nga autorë të tjerë për promovime të librave të tyre. Mbas përshkrimit të librave dhe urimit të autoreve, u dha fjalën dy autorëve për librat e tyre. Pastaj Studiuesi Hodaj u dha fjalën pjesëmarrësve, që vazhduan njëri pas tjetrit, si: Rasim Bebo, Jani Depo, Memo Gjonzenelaj, Fejzi Sulejmani, Kryetari i Komiteti Shqiptaro-Amerikan për Çikagon z. Bujar, si dhe Pajazit Mërtishi me recitime patriotike, Riza Mila, Ilir Ademi, etj. Të gjithë i vlerësuan librat duke kujtuar atdheun qe kemi lënë dhe qëndrojmë si emigrant në vend të huaj. Duke lënë pas Qeverinë e korruptuar, që drejton popullin nga një vend shumë i pasur drejt varfërisë së mjeruar, që për të siguruar bukën e gojës populli, sidomos rinia po boshatis atdheun duke u larguar nëpër botë. Kjo boshatisje e uritur i vjen për shtat qeveris tradhtare dhe fqinjëve tanë në Veri dhe Jug. Në këto dy librat del në sipërfaqe: Mjerimi, lufta e klasës, humanizmi, forca e zakonit dhe emancipimi, nga pjesëmarrësit që morën fjalën.

U tha se Z. Xhevdet shkruan me çiltërsi kujtimet e vegjëlisë, shumë momente prekëse e të dhimbshme të fëmijërisë së tij. Në libër ai sjell në kujtesë: Babai na la jetim, u nda nga jeta në vitin 1950. Vëllai i madh ishte 12 vjeç, pas tij vijnë tre të tjerë, unë më i vogli 6 vjeç, kam lindur në janar 1942. Nëna e jonë hallemadhe ngrihej nga Krahësi e shkonte në këmbë në Tepelenë për të marrë 8 kg. bereqet për frymë, me të cilin mbyllnim muajin. Ja një intimitet që dikush mund të mos e besojë, dikush mund të qeshë, a po të përlotet. Ishte viti 1955… Ndërsa prisja radhën për të hedhur farën aty në brazdë, haja kokrra misri nga ato të farës, por me kujdes të mos më shikonte Hyseni. Këtë e bëja ngaqë isha i uritur. Po kështu kam pasur raste kur kthehesha nga mulliri i Malos … pasi kisha bluar misrin dhe kthehesha në shtëpi, gjatë rrugës mbushja dorën me miell dhe e futja në gojë. Këtë e bëja për të shuar urinë.(“Përballja mes erërash”, f. 10). Pasi mbarova shkollën 7 vjeçare në vitin 1957, fillova punën më kooperativë deri në tetor të 1958. Në këtë kohë hapet shkolla 2 vjeçare për teknik bulmeti, e fillova dhe e mbarova në korrik të vitit 1960, ne shtator fillova punën si teknik bulmeti për një periudhë 7 mujore, pas kësaj pune, fillova si kamerier në restorantin “Vjosa”. këtu u njoha me klientin, kryetarin e degës P.B. Maliq Jaupi. Ky më hapi rrugën për të vazhduar shkollën 3 vjeçare të ministrisë P.B. E fillova shkollën më 1 shtator1961 dhe e mbarova në korrik të vitit 1964 me gradën N/toger, në specialitetin e armës së kufirit. (“DY rrathë…”, f. 13). Më 25 gusht me ngarkuan me detyrën e komisarit politik në postën kufitare Arrëz të rrethit Kolonjë, në kufi me Greqinë, Nëna më tha: “Udhë të mbarë e dalç faqebardhë, por hapë syte se je në kufi me grekun, se mos të vrasin, se ai është i pabesë”. Ndërsa Samiu me sy të përlotur më tha: “mesa di unë, në kufi, për efektivin përdorin pije alkoolike (konjak) prandaj ky kujdes mos alkoolizohesh dhe mirë do bësh të mos e përdorësh fare”. Në fund të vitit 1968 u transferova nga Kozeli në Gërmenj, pranë postës kufitare Shelegur, e cila ishte një ndërtesë për tre familje, në një vend kodrinor të pyllëzuar, ku dëbora në dimër arrinte në 50 cm. Kur hapej dera në mëngjes, shikonim gjurmët e arinjve dhe ujqërve. Kishte raste që Vera dhe Berti 2 vjeçar të ndodheshin vetëm, larg fshatit dhe dyqaneve për furnizim. Ne zbatonim formulën fikse që u jepej njësive kufitare dhe u komunikohej në mënyrë solemne: “Ju caktoj me detyrë për ruajtjen dhe mbrojtjen e kufirit shtetëror të RPSH”. Edhe në Sarandapor nuk kishte fshat afër për familjet e kuadrove, afër postes ishte ngritur një banesë për 4 familje. Në muajin gusht 1970, unë u shkëputa nga posta kufitare për të vazhduar studimet në Akademinë Ushtarake në Tiranë. Nëna me vëllezërit më kanë gjetur, kudo ku kam shërbyer. Më vitin1966 nëna dhe Axhemi erdhën në Arrëz, unë u ktheva në mëngjes nga shërbimi me një lepur të vrarë. Me tytën e pushkës po beja shaka, nëna duke qeshur më tha: “Mos loz me të se e mbush shejtani”. E ktheva nga tavani dhe pa dashje u bë shkrepja dhe shejtani e kishte mbushur me të vërtetë. Plumbi shpoi tavanin, mua më ngriu gjaku. Shpëtuam nga një tragjedi.(f. 43). Më datën 27 korrik 1972, u diplomova dhe më datën 1 shtator 1972 u paraqita në degën e P. B. Të Korçës. U emërova shef shtabi i batalionit kufirit të Korçës. Prej këtej më 28 shtator 1974, me urdhër të ministrit Kadri Hazbiu, emërohem komandant batalioni të kufirit në Gjirokastër dhe më datën 15 gusht 1979 më emëruan komandant të repartit Nr. 309 në Ballsh. Më 1 shtator 1979 u nisa për në Ballsh, reparti ndodhej 3-4 kilometra në lindje të qytetit të Ballshit. U njoha me kuadrot, policët dhe ushtarët, u njoha me mjediset e kampit (burgut) që shtrihej në disa hektarë, i rrethuar me tela me gjemba mbi dy metra lartësi. Me 11 kazerma apo fjetore me kapacitet për 100 persona të vendosur në shtretër dyshe. Mjedise të tjera si blloku mencë-kuzhinë, biblioteka, depot e ushqimit-veshmbathje, infermieria, berberhana, kuzhina private, dyqani, zyrat, të gjitha këto ndodheshin brenda rrethimit të parë. Mjediset e tjera, si qendra e zërit, kioska e librave dhe revistave, këpucaria, minihoteli me 5 dhoma për takime special me familjet dhe gratë e tyre, rrobaqepësia, dy gjeneratorë për ndriçim territori, blloku i infermierisë, doktori patolog dhe stomatolog, lavanteria, dhe dhomat e izolimit apo birucat. Pasi mora dorëzimet, fillova punën, kisha shumë emocione. Deri atëherë kisha idenë se me të dënuarit nuk mund të komunikohej në asnjë lloj forme, apo mënyre. Por nuk ishte ashtu… U njoha me personelin dhe ligjet. Kam dëgjuar shprehjen: “Të gjithë jemi bashkëvuajtës”. Disa në burgun e vogël e më shumë në burgun e madh (e gjithë Shqipëria e burgosur). Kam mendimin se abuzohet, ose u hyhet në pjesë atyre personave që kanë vuajtur burgun e vërtetë, në atë të voglin.

Po përmend disa nga personat e dënuar që dikur kishin kryer detyra të rëndësishme funksione të larta partiake e shtetërore si, Dashnor Mamaqi, Andon Sheti, Edip Ohri, Vasil Kati, Shaban Reçi, Begator Kozeli etj. (të rangut të larte me Mehmet Shehun, Beqir Ballukun e shume të tjerë që morën emrin “Kasta”. Çërçilli ka thënë:“Komunizmi ha foshnjën e tij”. (Shënimi im”). Vinë nga lufta partizane tre komuniste, me grada dhe dekorata djem të rinj si: Aliaj, Lamçe dhe Manej, caktohen në vijën e parë si komandat të burgjeve dhe internimeve në kontakt me armiqtë për zbatimin e luftës së klasës, sipas thënies së Enver Hoxhës: “Lufta e klasës është e dhimbëshme e përgjakshme deri në eleminim”. Dhe sot kërkohet të mbyllen me një ligj në kushtetutë “krimet e komunizmit në Shqipëri. (Shën.im”). Tani ua lëmë fjalën të burgosurve, siç ishin shprehur: Komandanti po sillet mirë e shumë njerëzor, prandaj neve duhet të bëjmë kujdestë mos e djegim, se pastaj do na e largojnë për zbutje të luftës së klasave.(“Këtu është vija e ndarjes ose demarkacionit me të vjetrit që mbajnë mbi kurriz “krimet e komunizmit dhe të riut, siç e shpreh At Zef Pllumbi”,( shën. im”). Dhe më shkoqur: “… ndalova tek kabina e Zefit. Sa më pa u ngrit në këmbë dhe mbajti qëndrim gatitu. I zgjata dorën për ta takuar, por ai më thotë: “Më fal Zotni komandant, por asht e ndalueme me dhanë dorën! Ne kemi ba mbi 20 vjet burg e asnjë komandant nuk asht sjellë si ju, prandaj ne duam të ruajmë ty, por edhe veten tonë, se kena frikë se mos po të hekin prej këtej. Nuk asht vetëm mendimi im, por edhe shumë të dënuarve të tjerë”. At Zefi me 2000-2001 shkroi librin “Rrno për me tregue” në të cilën trajton burgjet e Shqipërisë në kohën e diktaturës dhe u vlerësua me titull “Pena e Artë”, në librin e dytë “Histori kurrë e shkrueme”, mori titullin “Nderi i Kombit”. Me një falënderim të përzemërt kujtoj dedikimet ndaj personit tim, në të dy librat e tij, veçoj paragrafin: “Z. Xhevdet Sakaj, ju shpreh kujtimet ma të mira që mbaj për ato ditë të vështira, ngushëllimet ma humane të cilat na i dhe me sjelljet si komandant i kampit të Ballshit. Nderimet më të thella, At Zef Pëllumbi’. Ndërsa në librin e dytë shkruan: “Shumë të nderuarit Zotni Xhevdet Sakaj, me të cilin na lidhi një miqësi e ditëve të vështira të jetës së kaluar”.

Andon Sheti, është një nga të burgosurit që kishte mendimin se komandanti i burgut është njeri korrekt dhe sillet mirë me të dënuarit. Andoni pati një infeksion në dhëmballë, pasi ja hoqi mjeku pati 2-3 ditë hemorragji, kur hyra ne fjetoren e të sëmurëve pashë Andonin të këputur dhe të dobësuar nga hemorragjia. Urdhërova të nisej për në spitalin e Fierit, aty u mjekua u bë mirë. Shkoj dhe erdhi pa i hedhur hekurat në dorë nga polici. Aty nga maji i vitit 2001, u takova me Andonin dhe më prezantoj me të shoqen duke i thënë: “Ky është ai floriri i vogël, komandanti i madh i burgut të Ballshit”. Një natë më njofton i vëllai i Begator Kozelit me telegram, se bashkëshortja e Begatorit ndërroi jetë. Kur të gjithë të dënuarit flinin, unë me doktorin shkova te krevati i Begatorit, u afrova dhe u ula te krevati i tij. Pasi e pyeta për të shoqen, më tha se e pres vetëm lajmin e keq, atëherë i dhashë dorën dhe e ngushëllova. Por ai më tha: “Komandant, Flora më la, e unë do shkoj pas saj, por juve sonte mu dukët sikur ma ngjallët Florën, e më sheruat edhe mua”. (“Dy rrathë…”, f. 145). Dhe At Zef Pëllumbi bëri të tijen si jo më mirë. Ai mundësoi dërgimin e tim biri për specializim dy vjeçar në degën inxhinieri kompjuterike, në Padova, Itali. Unë nuk kam shpenzuar asgjë. Në korrik të viti 2006 në dasmën e Bertit si të ftuar nderi pata At Zef Pëllumbin, i cili kishte ftesa për tre dasma të tjera, por për kënaqësinë tonë dhe të tijën ai zgjodhi të vinte në dasmën e Bertit.

Inxhinier Hetem Zotaj, me librin “Libri im” shkruan:. Unë qëndrova në bankat e shkollës 16 vjet dhe vitet e punës time rreth 31, tre në ministrin e ndërtimit në vitet 1958-1961, 12 vjet në Bonifikimin nacional të qytetit të Fierit, nga viti 1966-1977, në drejtorinë e përgjithshme të karburanteve Fier, në vitet 1978-1979 dhe 14 vjet 1980-1993 punova në naftë, në Patos. Nga puna u ndava 4 vjet para se të dalja në pension, sepse u ndërrua sistemi, “Demokracia” që erdhi dhe mbylli ndërmarrjet, Do të rrojmë me “çekun e bardhë” (të Gramos Pashkos të istruktuar nga shoku i tij greku Gejxh. Shën.im) që çdo gjë do shembej dhe do fillohej nga e para. Gradurova, fshati im me 35 familje dhe me 250 fryme, ndodhet në lindje të Fratarit…

Libri i Zotit Hetem Zotaj, veç të tjerave ka vlerë për historinë dhe gjeografinë për të marrë referenca se shkruan me detaje për “Vende dhe popuj” duke filluar që nga koha para Krishtit, bie fjala me Kaligulën, e deri në ditët e sotme, me Vehabizmin që drejton ISIS-in me terrorizëm nëpër botë, me inondatat e natyrës dhe me figurat e mëdha të shkencës që i dhanë botës zhvillim. Në këtë libër flitet me fakte për luftën e klasës, për kooperativizmin, forcën e zakonit dhe emancipimit… Nga fundi i vitit 60’ u vendos që të krijoheshin kooperativat bujqësore në fshatin tonë. Filluan të duken të deleguarit nëpër fshatra nga qendra dhe rrethi. Bujqit po shqetësoheshin për dorëzimin e tokës, mallit e gjësë. Kur vinin këta myteberë, i zinte koka bujqit, se kërkonin taksat e tatimet në mish, grurë, misër, vezë, lesh, vaj etj. Shtëpia e jonë ishte ndër të parat e fshatit nga ekonomia. Por ajo nuk u ftua në mbledhjen e zgjeruar të partisë. U mblodhën te lëmi i fshatit, nga 40 familje u futën në kooperativë 11 familje. I deleguari erdhi për darkë tek neve, e pritem mikun me të gjitha të mirat, ne ishim në gjendje më të mirë ekonomike. Si mendon, o Neki Zotaj, foli ai, do të japësh fjalën nesër për të hyrë dhe familja e juaj në kooperativë, si porosit Partia?… Për këtë punë kam lënë tim vëlla, tha baba Tefiku, të gdhihemi shëndoshë u përgjigj im atë. I deleguari pasi hëngri mëngjesin, shkoi te lëmi i mbledhjes, babai bisedoi me të shtëpisë, nga ky siklet nuk shpëtojmë dot tha ai, më mirë të pranojmë se të gjithë në atë rrugë do shkojnë. Në mbledhje, babai u ngrit: Jam dakord të bëhem anëtarë i koperativës, nga toka e jonë do të mbajmë 12 dylim, një pjesë do të jetë nën ujë, do të përfshihet vreshti pranë shtëpive dhe kopshti i mullirit, kuajt e punës dhe pulat. Koperativës i dorëzoj të gjithë pasurinë, veç asaj që zura në gojë… Kur babai erdhi në shtëpi, gratë që kishin marrë vesh për sa ndodhi, filluan të qanin, nuk kishte më tokë, ullinj, dhen, dhi, mulli, pjergulla me rrush. Tani do të ngushëlloheshin me një kalë dhe një mushkë, me vreshtin pranë shtëpisë dhe me kopshtin e mullirit. Në këtë kopsht, në anë të djathtë të përroit me një sipërfaqe 700 m2, babai kishte verselitur (mbillte) të gjitha llojet e zarzavateve dhe të gjitha llojet e pemëve. Çdo gjë vaditej me ujë. Kur e mori kooperativa u kthye në tokë të shkretë. Dajua priti Bilbil Klosin që shoqërohej nga sekretari i partisë dhe kryetari i këshillit, u përshëndetën me gjyshen dhe vazhdonte muhabeti. Po kalonte mezi i natës dhe sipas zakonit miku kërkon bukën, dajua pyeti një nga shoqëruesit që Bilbili e ka harruar zakonin. Nuk e kam harruar zakonin tha Klosi, por unë para buke kam diçka për të biseduar me Ramadanin, urdhëro e fol, u përgjigj dajua. Partia vendosi që të formohet kooperativa bujqësore, kunati i juaj e përkrahu direktivën e partisë, ne për këtë jemi munduar. Ti je familje dëshmori dhe ti ke dhënë gjak. Unë, tha dajua, mendova se partia kujtohet për familjet e dëshmorëve, vjen t’i takoje, t’i shikojë etj., nuk mendoj të vinë vetëm për të hyrë në kooperativë, apo për të marrë tatime dhe taksa. Do të pyes nënën, vëllanë, nipërit para se të vendos. Ky problem është i mbyllur, hani bukë dhe merrni një sy gjumë se u gdhi. Kur u bindën që i zoti i shtëpisë nuk po lëshonte udhë, të deleguarit hëngrën bukë dhe ranë të flenë. Të nesërmen në mbledhjen e fshatit dajua nuk vajti… dhe e paralajmëruan se pavarësisht se ishte familje dëshmori do të shpallej kulak. Kështu ai mendonte se prona është atdheu, kur i heq pronën, i heq atdheun, prona e gjithkujt prona e askujt.

EMANICIPIMI. Gjyq do më bëni tha vajza, ika me të, sepse nesër niset për shkollë, i thashë të më përcellë në shtëpi. Ju e njihni atë djalë, sepse jemi në një fshat, ku qëndron e keqia? Unë them mos të bëjmë sherr, sidomos tani që ka kaluar gjyma e natës, po doni të bëni gjyq e vazhdojmë nesër, se tani po shkoj të flë, natën e mirë tha dhe u largua. Xha Kasimi, Merushja dhe i biri vazhduan të bisedojnë për “hallin e madh” që i kishte zënë edhe dy orë të tjera. I vëllai i Arbenit, u prit nga Afrimi, djali i xha Kasimit, e solli në dhomën e miqve. Ç’ë e mirë të pruri pa gdhirë ne shtëpinë tonë, foli plaku. Xha Kasim, për këtë problem mendova të vi vetë, se kohët kanë ndryshuar dhe neve e njohim njëri-tjatrin se jemi në një fshat. Unë kam ardhur për të kërkuar dorën e vajzës tuaj, Selvisë, për vëllanë tim Arbenin, ata duhen me njëri-tjetrin dhe nga neve pritet miratimi. Mbarove ti, i tha xha Kasimi? Vajzën e kemi në fjalë, u përgjigj plaku. Presim të bëjmë ceremoninë e fejesës. Nuk besoj që ime bijë të dojë një djalë që nuk është i sërës së saj, edhe ju duhet të kërkoni një mik të sërës tuaj. Vëllai i Arbenit u ngrit e i tha: “Mbase të rinjtë nuk pyesin për juve, apo për neve për jetën e tyre, mos bëni gabim të prishni jetën e tyre. Kur Selvija u fut në shtëpi, hyri në dhomën e zjarrit ku ishin të dy prindërit e saj duke qarë. Baba dhe nënë e dashur tha: Unë Arbenin e dua, ai më do gjithashtu, sipas zakonit familja erdhi për të kërkuar dorën time, si më paskeni në fjalë për fejesë kur unë nuk di gjë?… Është mirë të jepni fjalën dhe uratën, se unë e gjallë burrë tjetër nuk marrë… Kur u nis të delte duke qarë, plaku nxitoi ti thoshte: Kur të vdes unë mund të marrësh atë burrë që nuk është i sërës tënde… Dolën të dy nga dhoma duke qarë. Kur Afrimi, djali i familjes rjepacake u largua nga ne, Selvia shkoi tek ata dhe u kthye në shtëpi e pa pikë turpi ma përplasi në fytyrë dashurinë e saj për të. Krushqit e Lisit lajmëruan sedo të vinin të dielën në drekë. Shtëpia e Agarajve pritën krushqit. Vishu iu drejtua plaka së bijës, do tu dalësh krushqve, ata për ty kanë ardhur, tani je e fejuar e do vesh në derë të mirë dhe do marrësh atë deli djalë. Kur Merushja doli, Selvija i tha motrës, Lindita: Ndihmomë të bëhem gati shpejt se vendosa të iki nga shtëpia, mblidhi rrobat e mia dhe futi në valixhe, se ku do shkoj nuk e di. Motrës nuk i shkoi në mëndje që do të zëvendësonte “Nusen e gjorë”… Sevilja puthi motrën dhe me valixhen në dorë u zhduk në errësirën e natës. Kur panë krushqit që nusja nuk po dukej dyshimi u lindi në kokë, të na vijë shpejt nusja tha prapë i pari I tyre. E kërkuan Selvinë e nuk e gjetën. Xha Kasimi kërceu në këmbë i tërbuar: Gjejeni dhe silleni në shtëpi gjallë ose të vdekur. U dha “Mandata”, ne nuk turpërohemi, ne nuk ikim pa nuse i dashur Kasim, prandaj nesër të jetë gati. Kishte kaluar mezi i natës, trokitje te shtëpia e Xha Rapos, i hapen derën dhe e futën brenda. Ika nga shtëpia se donin të më martonin me zor në fshatin Lis, vazhdoi vajza, unë dua një djalë tjetër këtu në fshat tha ajo, Arbenin, familja e tij më kërkoi si pas zakonit, por babai nuk pranoi. Nuk di a më pranoni, ju mund të keni telashe me mua.Në mëngjes krushqit ikën me nuse. Por jo me atë për të cilën kishin ardhur por me të motrën, Linditën. Kasimi e mori vesh se ku kishte vajtur Selvija. Rapoja i dërgoi një letër, ajo është tani çupa ime dhe do martohet me atë që do, Arbenin, ka ikur koha që martohen të rinjtë me zor shkruante ai. Kur kishte kaluar gjysma e natës dhe dasmës në Lis po i vinte fundi, dhëndëri hyri në dhomën e nuses. Ne njihemi, tha Arturi, me dëshirën e palës tuaj, unë duhet të martohesha më motrën tënde, fati na bashkoi bashkë. Unë nuk doja t’i prishja Selvisë lumturinë, ajo donte një tjetër. Pavarësisht se ty të thanë shko nuse në vend të motrës, ndryshe të mitë do të turpëroheshin nga fshati e nga miqësia, ne jemi të rinj dhe vendosim vetë për jetën tonë. Unë kam për detyrë të të pyes: Ke dëshirë të bëhesh gruaja ime, shoqe e jetës sime, a më do? Para se të përgjigjesh unë për veten time të çmoj, të dua dhe jam i lumtur që fati na bashkoi bashkë, të premtoj se do të jem një bashkëshort i mirë dhe do të përpiqem që të bëj të lumtur. Me kokë ulur Lindita u përgjigj: fjalët e tua më forcuan bindjen se fati më bashkoi me një shok të zgjuar dhe besnik. E pranoj me kënaqësi të jem e jotja dhe do të përpiqem që familja e jonë të këtë dashuri dhe harmoni për njëri- tjetrin. Gjithë fshati Lumas e mori veshë atë që ndodhi në shtëpinë e xha Kasimit. Plaku u mbyll në shtëpi shumë i hidhëruar, dërgoi fjalë nëpër miq, se nuk pret në shtëpi njeri për ta ngushëlluar për një çupë dhe për ta uruar për tjetrën. Çupa e madhe ka vdekur, tha ai, por vdiq me turp prandaj nuk pres ngushëllim për të, ndërsa Lindita e babait nuk e turpëroi shtëpinë time, por vajti bedele për motrën e vdekur, duke shpëtuar miqësinë e lashtë me ata të Lisit.

Arbeni me vëllanë e madh shkuan te Rapua për të kërkuar dorën e Vajzës (Selvisë), u pritën si krushq, dasma u la për të shtunën e vjeshtës së tretë. Rapua e martoi Selvinë si të ishte çupa e tij, ia bleu të gjitha rrobat e pajës sipas zakonit. Njerëzit e shtëpisë së Selvisë akoma nuk janë bërë të gjallë, xha Kasemi vdiq para gjashtë muaj dhe në të dyzetat e tij vdes Merushja, e shoqia e tij. Selvija nuk u pranua të shikonte të paktën të shikonte të vdekur nënën. Kështu pleqtë nuk u pajtuan me vajzën dhe ndërruan jetë bashkë me zakonin e vjetër.

Në fund, organizatori dhe studiuesi Z. Thanas Hoda, i uroj të dy promovuesit e librave si dhe autorët e tjerë për të pasur promovime të tjera, në kujtim të atdheut tonë të dashur. Pastaj uroi pjesëmarrësit në këtë takim dhe i drejtoi për te tryeza e shtruar me shumë pije freskuese dhe pasta. U bënë shumë foto për të çimentuar këtë takim

Rasim Bebo, Addison Çikago, IL. USA mars 2016

NEW YORK, LULE PER MITHAT FRASHERIN NE PERVJETORIN E LINDJES

March 19, 2016 by dgreca

Nga Dalip Greca/

WESTCHESTER, FERNCLIFF, NY: Mithat Frashëri u lind në Janinë me 25 Mars 1880 dhe ndërroi jetë me 3 tetor 1949 në New York në rrethana të mistershme, ku nuk mungojnë tezat e helmimit, pavarësisht se diagnoza mjeksore ka shënuar attak kardiak. Varrimi i Apostullit të shqiptarizmës u bë 9 ditë pas vdekjes, cfarë e shton më shumë mjegullën rreth personalitetit më të spikatur të nacionalizmit shqiptar dhe eleiminimit te tij.

Një grup patriotësh me në krye ish të përndjekurin politik, që kaloi rininë e tij në burgjet e diktaturës, Pëllumb Lamaj, për gati një dekadë e nderojnë udhëheqësin e Ballit Kombëtar në cdo përvjetor Lindjeje dhe e përkujtojnë me veprimtari edhe në përvjetorin e vdekjes ne Ferncliff Cemetery, ne Westchester County, New York, ku prehet prej 67 vitesh eshtrat e te ndjerit .

Edhe sot, e Shtunë 19 Mars, Pëllumb Lamaj dhe bashkëvuajtësit Fatmir Muja së bashku me djalin Ilirin, Edmond Sejko, Eduard M. Dilo, Ilir Hysa shkuan tek varri i kryeatdhetarit Mithat Frashëri që ende i qëndrojnë eshtrat në tokën amerikane, larg vendlindjes, dhe vendosën kurorë me lule, buqeta me karafila dhe flamurin kuq e zi së bashku me atë amerikan në krah, si dhe një banderolë për Apostullin dhe Shqipërinë Etnike. Në këtë përkujtim ishte edhe dr. Skënder Murtezani, Kryetar i degës së Vatrës në Queens dhe anëtar i Kryesisë së Vatrës. Në krye të degës së Vatrës në Queens dr. Murtezani ka zhvilluar disa veprimtari në nderim të Mithat Frashërit, si një simpozium shkencor me kumtesa si dhe një përkujtimore në Hotelin ku ndërroi jetë presonaliteti i Shquar Mithat Frashëri.

Në veprimtari ishin të ftuar dhe morën pjesë edhe gazetarët Robert Papa i TV FOKUS dhe Editori i Diellit Dalip Greca.

Në fjalën e tij z. Pëllumb Lamaj, evokoi jetën dhe veprën prej patrioti të pastër të Mithat Frashërit, sakrificat e tij si shërbestar i Kombit, kontributin e madh në Kulturën shqiptare, shërbimi ndaj popullit shqiptar, ku ndricon roli i avokatit të madh në mbrojtje të popullsisë Came, kontributi ne ngjarjet e Pavaresise, ku mbajti post Ministri, i pari që dha dorëheqje; lufta kundër Komunizmit dhe themelimi i Ballit Kombëtar dhe më pas përzgjedhja e tij në krye të Komitetit Shqipëria e lirë, e para qeveri serioze në mërgim pas Luftës së Dytë Botërore.’.

Lamaj përsëriti dhe një herë mesazhin që ai ka dërguar në cdo përvjetor të tillë Kombit dhe Shtetit shqiptar për kthimin e eshtrave në Atdhe pranë Abdylit, Naimit dhe Samiut, edhe pse nuk ka besim tek klasa politike e Shqipërisë, e cila duket se ende nuk është kthyer realisht nga vlerësimi i figurave Kombëtare. Kthimi i eshtrave të Mithat Frashërit në Shqipëri i bën nder Kombit. Ai denoncoi heshtjen e Historiografise qe vazhdon ta anashkaloje kete figure te ndritur Kombetare.

Lamaj e ka përjetësuar figurën e MITHAT Frasherin ne nje dokumentar, qe vazhdon te terheqe vemendjen e shqiptareve.

Më pas, Pëllumb Lamaj, ka nxjerrë një fletë Letre, ku ka të shkruara me një kaligrafi të pastër, vargje shpirti të poetit Kudret Kokoshi. Këto vargje, spjegon Pëllumbi, u shkruan atë natë, kur në burgun e Burrelit mbërriti lajmi i vdekjes së Apostullit të Shqiptarizmit Mithat Frashëri.

Ja vargjet e kudret Kokoshit:

Në dhe’ të huaj larg shqipes me gjak lyer

Që Ti me ankth aq shumë e dashurove

Në dhe’ të huaj prej fatit të zi ndërkryer

Atdheut të vuajtur jetën i dhurove.

Baba i Kombit ndër beteja plakur

Ti zemrat tona me ideal i ngrohe

Rrugën e jetës tonë përflakur

Hyjnor, promethe’ ti na e ndricove.

Ndër male e fusha nga veriu në lindje

Gjëmon jehona e thirrjes shpëtimtare

Vrapo, vrapo Shqipëri për në Rilindje

Thërret Mithati : Shqipëria e Shqiptarëve

KUDRET KOKOSHI

Burgu i Burrelit, Tetor 1949…

Eduard M Dilo, tha se:”Na ka mbledhur sot këtu përkujtimi i Mithat Frashërit(Nderi i Kombit), këtij Titani të shqiptarizmës, që lindi, u rrit dhe mbylli sytë vetëm me dashuri të pakufi si rrallë kush për Shqipërinë Etnike. Është në nderin e secilit që në deje i rrjedh gjak i pastër shqiptar, të përulet me respekt të thellë karshi këtij Patrioti të papërsëritshëm. Kjo është”Fytyra e vërtetë e Kombit” se u lind në të u rrit e u ushqye vetëm me dashuri për Shqipërinë Etnike. Ai me veprën dhe veprimtarinë thellsisht Kombëtare u bë figura qëndrore deri në frymën e fundit. Pseudoshqiptarët e cdo ngjyre i tmerron figura e pastër e tij ndaj edhe pse është”Nderi i kombit” i është mohuar plotësimi i Testamentit të Tij.

Mithat Frashëri ka frymëzuar, frymëzon dhe do të frymëzojë kurdoherë gjithë ata që përpiqen për kauzën kombëtare.

I paharruar Kujtimi i Tij!

Edhe pedagogu Ilir Hysa ka folë dhe ka vlerësuar figurën dhe veprën e Mithat Frashërit, duke apeluar që shteti shqiptar të vlerësojë realisht duke ia kthyer eshtrat në Atdhe, për të cilin ai luftoi deri në castet e fundit të jetës së Tij.

Dr. Skënder Murtezani, u ndal në momentet kyce të jetës së Mithat Frashërit dhe tha se që në fëmijëri ai ishte frymëzuar nga madhështia e figures se Tij. Mithat Frasheri eshte kolosi I fundit i Frasherlijve, tha ai. Sa me shume lexon per veprimtarine e tij aq me shum e dashuron kete figure te pakrahasushme, te ketij punetori pa interes per Shqiperine dhe interesin kombetar. Në të u dëshmua nje figure e shkëlqyshme e një demokrati të avancuar, diplomati vizionar dhe patriot, që kur nuk lejoi të shuhej cështja e Shqipërise se dëmtuar.

Murtezani tha se Mithat Frashëri ishte njeri i pajtimit kudo qe i viheshte flaka vëllazërimit Shqiptar ay me autoritetin dhe fjalet e tij dinte si ta shuan. Rasti i problemit mes anetareve te shoqates se Manastirit me 1906 e autoriteti dhe besimi ne kete patriot beri qe punet te vazhdojne pa shqetësime.

Ne qeverine e pare Shqiptare te Ismail Qemalit zgjidhet Minister i Puneve Botore, pas disa muajve eshtë ministri i pare shqiptar qe jep doreheqje, ky moment mund te debatohet, mendimi esht se ai beri kerkese qe luftëtarët Shqipetar te perdorur nga shtetet e ndryshme ne luften ballkanike të mos ktheheshin ne Vlore ,po te qendronin që të mbronin Janinen shqiptare.

Ishte Mithat Frasheri qe ua tha hapur dhe publikisht patriotve dhe diplomateve Shqiptar se Europa nuk ndihmon interesin Shqiptar, se ajo e ka prioritet dhe ushqen interesin Sllav dhe Grek. Ky instikt e drejtoj ne kahje te shkelqyshme diplomatike; ne vitin 1914 fillon korrespondencen me Presidentin Wilson. Kjo korespondence e viteve 1914-15 ishte e sukseshme, sepse Zotri Mithat Frasheri perforcoj principet e presidentit Wilson ne mbrojtjen e popujve te rrezikuar, presidentit Wilson mbrojti Shqiperine mbrojti egzistencën e atdheut tone.

Dergimi i Prememorjes ne tubimin ku do te formohej mbreteria e Serbeve-Sllovenve-Kroatve, është një akt pjekurie i atdhetarit të dorës së pare, Mithat Frashëri . Me nje gjuhe diplomatike ua terhoqi verejtjen: nese fillojne nje shtet duke zaptuar trojet Shqiptare Ballkani kurrë nuk do jete i qetë.

Jeta e tij diplomatike ka vazhduar njeherit si keshilltar per pune te jashtme ne qeverine e Princ Vidi-t, pastaj konsull ne Beograd dhe Athine. Ne vitin 1920 duke bashkëpunuar me Federatën Panshqiptare të Amerikës VATRA, shpetoi qeverine e Kongresit të Lushnjes nga kolapsi financiar udheton per ne Amerike ku e prêt zotri Mehmet Konica. Autoriteti i Mithat Frasherit pastertia e tij patriotike dhe personale ne qarqet patriotike Shqipetare, ndihmon qe ky projekt i perbashket me Vatren ne mbledhjen e ndihmave per shtetin Shqipetar te rezultoi ne mbledhjen e 198 mijë dollareve.

Pasi dorezon parate ne atdhe delegohet nga Vatra per pun diplomatike ne Zvicer.

Ne mesin e viteve 20-ta terhiqet nga politika por jo nga puna atdhetare . Krijon Librarine “Lumo Skendo”. Numri I librave per pak i tejkaloj 40 mije. Ajo ishte librari e hapur per nxenes dhe student si dhe per publikun.

Mithat Frasheri, tha dr. Murtezani, punoi me perkushtim te vecante ne dokumentimin e vazhdimsise se qytetrimit shqiptar prej te Marin Barletti deri ne kohen e tij. Mid’hat Frashëri, ashtu si Syrja Vlora, si një nga historianët e parë të Perandorisë Osmane dhe të Shqipërisë, i panjohur deri tani për këtë ndihmesë të tij, do t’i shikonin dhe analizonin se bashku dokumentet, si një burim të rëndësishëm për të ndërtuar një urë ndërlidhëse ndërmjet së shkuarës, të tashmes dhe të ardhmes, për të vendosur një histori dhe një kulturë në vijimësi dhe vazhdimësi të kombit shqiptar.
Mithat Frasheri, tha dr. Murtezani, i jepte rëndësi të madhe kërkimeve dhe grumbullimit gjerësisht të dokumenteve për Historinë e Shqipërisë në arkivat e vendeve të tjera, veçanërisht në arkivat e Turqisë, Venedikut, Milanos, Raguzës, Vatikanit, Propogandës Fide, Mbretërisë së Aragones, të Parisit, Londrës, Vjenës, Petërburgut, Athinës, Mid’hat Frashëri një rëndësi të madhe iu jep dhe arkivave të Venedikut. Ai shkruan se ato mbushin dhjetra dhoma të Manastirit Ferari,“Arkivat e Venedikut janë hulumtuar lidhur me historinë e Shqipërisë nga studiues të huaj të shumtë , veçanërisht gjatë viteve 1812-1875. Ndër këta, Mid’hat Frashëri do të theksojë Carlo Denois, Ceçhette, Makushef, Gregorovic, Lamnasky, Bogonic, Sathas, Marti Thomas etj.
Gjithashtu, Mid’hat Frasheri, duke parë punën e vazhdueshme dhe këmbëngulëse të At Shtjefën Gjeçovit në grumbullimin dhe ruajtjen e thesareve të kombit shqiptar, më 25 tetor 1922 dhe duke vlerësuar Lidhjen Shqiptare të Prizrenit si një ngjarje të rëndësishme të Lëvizjes Kombëtare Shqiptare, i shkruan për formimin e një shoqërie, e cila do të kishte si detyrë të mblidhte dokumentet për këtë ngjarje.

Veprimtaria e Mithat Frasherit na la aq shum njohuri me vlere enciklopedika dhe tani të gjithë e dime nga e kishte kete prirje, po na ka nxjerrë perpara nje det të pafund per hulumtime ne te ardhmen. Mithat Frasheri veproi si nje institucion jo si individ.

Më pas folesi u ndal edhe ne kontributin nacionalist te Mithat Frasherit, Krijimi I Ballit kombetar, c’ka perben nje moment të gjenialitetit te tij dhe tregon se ideologjia Kombetare, ishte e vetmja qe I duhej Shqiperise.

Mithat Frasheri me 1947 I propozoj ambasadorit Amerikan ne Itali formimin e nje komiteti nga patriot Shqiptar qe sipas Mithat Frasherit do te fillonin luften kunder okupimit Serbo Rus te Shqiperise dhe tokave Shqiptare te kamufluar nen masken e komunizmit. Ne vitin 1949 deponimi i hulumtimit te Robert Joyce/1946-1948 para senatit Amerikan /oficer i larte prane “Office of special Operations”/ per personalitetin e Mithat Frasherit prej rinise se hershme dhe deri te formimi i Ballit Kombetar , ishte shumë bindës me konkludimin se Mithat Frasheri eshtë njeriu me i pershtashem për të udhëhequr “Komitetin Shqipria e Lire” senati i dha statut te Personit te rendesishem per sigurine e shtetit Amerikan” … Per fat te keq nuk ishte jetegjatë, ndërroi jete me 3 Tetor te vitit 1949 , dy jave pasi u emrua kryetar i Komitetit Shqipëria e Lirë.
Dr. Murtezani u ndal dhe ne nje moment te rendesishem: Me 4 Prill 1929, Mid’hat Frashëri do të shkonte në Noterinë e Gjykatës së Shkallës së Parë të Tiranës, ku do të nënshkruajë Testamentin me nr.163. Me këtë testament, gjithë pasurinë e tij mbas vdekjes ia dhuronte kombit shqiptar. Kopjen e këtij testamenti ai ua dorëzoi dhe bashkëkohësve të tij, tek të cilët kishte besim, të cilët ishin: Njazi Tirana, Sotir Kolea, Dhimitër Berati, Et’hem Fuad Frashëri dhe babai i Teqesë së Frashërit. Mid’hat Frashëri, nëpërmjet këtij testamenti, gjithë pasurinë e tundshme dhe të patundshme, librat, mobiliet i linte për krijimin e një Instituti Albanologjik, të një qendre shkencore për studiuesit shqiptarë, në të cilin do të kryenin studimet e tyre për Historinë e Shqipërisë. Gjithashtu, në këtë testament ai kërkon që biblioteka e tij private të ruhej e plotë, ashtu si i kishte mbetur e trashëguar nga i ati, Abdyl Frashëri dhe të afërmit.
Librave të bibliotekës së tij dëshironte që t’iu vihej vula me nënshkrimin “Biblioteka Lumo Skëndo, 1897”. Një skicë e vulës ishte përgatitur nga Eshref Frashëri.

Nëqoftëse ndonjëri do të mungonte, në kohën kur Mid’hat Frashëri do të kishte ndërruar jetë, do të zëvendësohej nga Athanas Shundi, farmacist në Tiranë, dhe Hasan Toptani, biri i Murat Toptanit. Testamentin e tij ai e përfundon duke shkruar këto fjalë:

“Nuk di ku do të vendoset Instituti, po, nëqoftëse goditet pakëz jashtë qytetit do të donja varri im të jetë në një cep të kopshtit, më të mëngjër, duke hyrë nga porta e rrugës. Mbi këtë varr dua një copë gur të madh dhe një qiparis. Më duket sikur do të jem ruajtësi i Institutit, sikur do të marr edhe unë një pjesë pasjetore në gjallimin e tij”.

Murtezani tha se kishte hulumtuar rreth dokumenteve te autopsies, e cila me të gjitha gjasat eshte kryer sepse u varros me 9 Tetor 1949 ne keta Varreza ketu ne Upstate NY. Per kohe te shkurt u mbajt ne shtepine e funeralit Campbell diku afer nje muzeu ne Manhatan, (sipas kujteses se Dr Agim Leka). Qeveria Amerikane mori te gjitha masat kjo ceremony do te zhvillohej me dinjitet.

LULZIM BASHA U PRIT NGA APN NE RUSSIA TEA ROOM

March 19, 2016 by dgreca

NEW YORK CITY : “ Pjesë e vizitës së kreut të opozitës shqiptare, dhe kryetarit të Partisë Demokratike, zotit Lulzim Basha, gjatë viztës së tij në SHBA, ishte edhe takimi i mbrëmshëm me organizatën APEN, një organizim profesionistësh shqiptarë, me edukim të lartë dhe pozicione pune të spikatura në Nju Jork e për rreth tij, zhvilluar në Russian Tea Room – New York City.

Në këtë ngjarje të rëndësishme me diasporën shqiptare, zoti Basha ishte i shoqëruar, nga bashkëshortja e tij, si dhe nga kryetari i ligjvënësve demokratë, në Paralamentin e Shqipërisë, z. Gent Strazimiri, znj Jorida Tabaku, z. Eduard Selami, znj.Mimoza Hajdarmataj, dhe këshilltar i politikës së jashtme, Ambasadori Mal Berisha.

Kjo pritje mjaft e ngrohtë e shqiptarëve të Amerikës, bëri mbrëmë së bashku më shumë 200 shqiptarë, dhe miq amerikanë, shumica e tyre studentë nga universitetet e njohuara amerikane dhe, lider të komunitetit tonë, si Mark Gjonaj dhe Ken Biberaj, dhe veprimtarë të dalluar, afaristë, biznesmen, bankier, artist, gazetar, sportistë dhe shqiptarët nga më të suksesshëm në SHBA, nga Shqipëria, Kosova dhe trojet shqiptare, të cilët tani jetojnë në SHBA.

Me këtë rast komuniteti Shqiptaro-Amerikan – i Nju Jorkut, me shtetet për rreth, kremtojë edhe përvjetorin e 25-të, të ri-vendosjes së marrëdhënieve diplomatike me Republikën e Shqipërisë dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, me liderin e Partisë Demokratike, z. Lulzim Basha, dhe delegacionin, që e shoqëronë atë, në këtë viizitë të rendësishme gjatë këtyre ditëve në Shtetet e Bashkuara.

Politikani i ri shqiptaro – amerikan Ken Biberaj, Kryetari i Bordit të Drejtorëve të Dhomës së Tregtisë në Manhattan – NY, dhe zv/ President në biznesin e famshëm restorantin Russian Tea Room – në fillim të fjalës së tij, duke i uruar mirëseardhjen në Nju Jork, liderit të opozitës Lulzim Basha, dhe deputetve të tjërë, tha se “jemi të nderuar që sot së bashku me ju – ne komuniteti shqiptarë, ne po festojmë edhe 15 Marsin 1991, 25 vjetorin të rivendosjes së marrëdhënieve diplomatike mes Shqipërisë dhe SHBA-, një ngjarje historike, kjo për mbarë kombin shqptarë”.

Më pas Biberaj, theksoi rëndësinë e këtyre marrëdhënieve të miqësisë dhe partneritetit mes Shqipërisë dhe SHBA, duke nënvizuar kontributin e paçmueshëm të Shteteve të Bashkuara në mbështetje të proceseve demokratizuese të Shqipërisë, në ato vite, dhe në rrugën e saj drejt integrimit euroatlantik, lirinë dhe pavarësinë e Kosovës, të cilat e kan rifillimin e këtyre marrënive të shkëlqyera nga 15 Marsi 1991, tha ai.

Kurse, duke i uruar mirëseardhjen zotit Basha, bashkë-kryesuesi i Rrjetit të Profesionisteve dhe Sipermarresve Shqiptaro Amerikane, zoti Edmont Çoku, foli pak për atë pse “APEN”, eshte nje organizate e dedikuar per promovimin, mbeshtetjen dhe peparimin e zhvillimin social, ekonomik dhe profesional të komunitetit shqiptar, ketu ne SHBA.

“Kjo, eshte nje inisiative e shqiptareve te Amerikes, ka shtuar ai e cila eshte e bazuar ne tre shtyllat kryesore “Te rinjet, profesionalizem, dhe te suksesshem”, te cilet cdo do t’ia kujshtojne nje pjese te jetes se tyre edhe Shqiperise, Kosoves, dhe vendlindjes së tyre, prej andej nga ne kemi ardhur.”

Asambleisti shqiptarë i Nju Jorkut, zoti Mark Gjonaj, e cili nuk mungon në asnjë veprimtari të komunitetit shqiptarë në New York, në përshëndetjen e tij gjeti rastin që të iu urojë mireseardhjen në qytetin e Nju Jorkut, zotit Basha dhe depueteve të tjerë demokrat, si dhe vlersoi dhe e pergezoi me kete rast edhe të rinjët shqipatrë në integrimin e tyre në SHBA, duke vënë në pah, edhe arritjet e tyre ne fushen e biznesit dhe sipermarrjes si dhe nenvizoi kontributin e madhe të shqiptarëve të Amerikës, ne te miren e Shqiperise dhe Kosoves dhe te gjithe shqiptareve.

Nick Markola i cili është një nga bashkë-themeluesit e APEN, dhe bashkë-kryetar dhe anëtar i bordit, në emër të kësaj organizate, tha se është nder i veçantë, që në emër të APEN për të mirëpritur, Z. Basha, ambasadorin Berisha, anëtar të Parlamentit Strazimiri, Selami dhe Tabaku, Hadarmataj, Assemblyman Mark Gjonaj, dhe mysafirët të shquar, miqt e APEN-it.

Me këtë rast theksojë Markola, në fillim të fjalës së tij, një falënderim të veçantë, ua drejtojë atyre që e meritojnë për të bërë këtë pritje një realitet. “Së pari, më lejoni të falënderoj z Hasan Biberaj, z Ken Biberaj dhe të gjithë familjen Biberaj për sponsorizimin e plotë të kësaj pritje, në lokalin e tyre të njohur Russian Tea Room. Patriotizmi i tyre dhe bujaria e tyre e thellë për të gjithë shqiptarët, çdo herë është vlerësuar shumë nga komuniteti shqiptarë në Nju Jork”, tha Markola.

Gjithashtu, Markola, tha se :” Unë do të doja të falënderoj bordin e APEN për të gjithë punën e tyre të madhe dhe për çdo gjë që bëjnë për komunitetin, anëtarët e bordit, por më lejoni të veçojë për sonte, disa prej tyre, dhe gjenden rreth meje këtu, të tillë si znj Mediha Kosovrasti, bashkë-kryetare, Edmond Coku dhe z. Ilirjan Fundo.

Më pas ai kujtojë se pse APEN – është një organizatë e tillë e veçantë në komunitet, sidomos për roganizmimin e pritjeve të tilla në komunitet.

“Si një organizatë, ne jemi të përkushtuar për promovimin, mbështetjen dhe njohjen e zhvillimit social, ekonomik dhe profesional të komunitetit shqiptaro-amerikan. Ne jemi të përbërë nga profesionistë të suksesshme dhe sipërmarrësit në zyrat e rëndësishme financiare dhe sociale e shqoqërore në New York, e për rreth tij. APEN, tha ai është një organizat e cila ka një nga qëllimet kryesore të saj e cila është të ndihmojë brezave të rinj me avancimet e tyre të karrierës dhe suksesit profesional”.

Më tej ai tha se ne kemi qenë të nderuar dhe të përveligjuar që kemi organizuar këto pritje, dhe ky është viti i 10-të që APEN, po organizon një”Dignitary Event” në New York. “

Siç e dini, tha ai gjatë dekadës së kaluar, ne kemi pritur personalitete nga parti të ndryshme dhe pozicione të ndryshme politike, të majtë dhe të djathtë, nga dy shtetet tona, Shqipëria dhe Kosova, të cilët na kanë dhënë një platformë unike për shkëmbimin e ideve, duke përfshirë dhe pyetje dhe përgjigje, një pratikë kjo e integrimit tonë këtu në SHBA, ku “seancat” janë të stilit të hapur. Gjatë viteve, ne kemi pritur me krenari Kryeministrin Berisha, Kryeministrin Rama, Presidentin Nishani, Presidenten Jahjaga, kryeministri Thaçi, Presdientin, Sejdiu etj.

Markola, gjithashtu u shpreh se :” Ne jemi të lumtur për të parë se që prej rënies së komunizmit, Shqipëria ka bërë shumë progres. Gjërat nuk janë më vetëm ëndrrat në të kaluarën, tani ato janë arritur dhe realizuar. Vendi është anëtar i NATO-s dhe tani në rrugën për një anëtarësim të ardhshëm në BE. Shumë gjëra të mira kanë ndodhur dhe ne jemi mirënjohës. Por ajo që ka ndodhur deri më tani nuk është e mjaftueshme. Të gjithë së bashku, duhet të kryejnë shumë më tepër” tha ai..

Lidhur me gjendjen e tanishme në Shqipëri, Markola tha se ata gjithashtu ndajnë disa shqetësime të përbashkëta, që shumë prej jush i dini, ju drejtua ai pjesmarresve duke veçuar të tilla si korrupsioni, ekonomia në stanjacion, pasuritë kombëtare me shitje të shfrenuar dhe çështja e imigrimit të vazhdueshëm të popullatës shqiptare jashtë vendit.

Në periudhën e komunizmit, tha ai Shqipëria ishte vendi më i varfër në Evropë. 25 vjet më vonë, vendi ynë nuk ka lëvizur shumë nga ai vend me ekonomi të vështirë. Shqipëria, është ende një nga vendet më të varfra në Evropë.

Demokracia në trojet shqiptare mbetet e brishtë me disa figura të dyshimta në pika të shquar. Duket se partitë politike në Shqipëri, pavarësisht 25 viteve në demokraci, nuk e kanë mësuar premtimin themelor të demokracisë për të fituar dhe udhëhequr mirë.

“Ne, theksojë Markola, do të donim të shikojmë në Shqipëri, shumë më shumë dialog mes palëve dhe më pak armiqësi. Ne do të donim probleme të zgjidhen, duke punuar së bashku. Vetëm, nga përvojat tona në SHBA, ne besojmë se dialogu dhe kompromiset sigurojn prosperitet dhe sukses” tha ai.

Më tej Markola sugjerojë se ka disa burime të mëdha që Shqipëria, që simbas tij ajo nuk i ka shfrytëzuar plotësisht.

“Së bashku me Kosovën, tha ai ne kemi popullatën më të re mesatare në Evropë. Kjo do të thotë se ne kemi atë që i mungon Europës sot dhe që është e re, e gjallë dhe e shkolluar shumë e gatshëme dhe në gjendje për të punuar dhe drejtuar vendin. Kështu, tha ai ne besojmë se të gjithë mbajnë përgjegjësi që të punojnë ngushtë së bashku për të përmirësuar ekonominë, dhe të ardhmen e vendit tonë” .

Ndëras konkludoi : “Në përfundim, si shqiptarë dhe si amerikano shqiptarë sonte këtu, ne jemi shumë krenarë për të gjitha arritjet deri tani. Në të njëjtën kohë, ne jemi të vetëdijshëm se më shumë mbetet për të gjithë ne për të bërë. Ne jemi të bindur se nëse punojmë së bashku, ne do të bëjmë gjëra të mëdha të ndodhën. Diaspora shqiptare është e madhe, është shumë e suksesshëme dhe, nëse kërkohet vetëm një përqindje e vogël e saj, ajo është e gatshëm, dhe në gjendje për të ndihmuar në mënyra të ndryshme të ndihmojmë për Shqipërinë, Kosovën dhe të gjitha trojet tona stërgjyshore,” tha në fund të fjalës së tij Nick Markola, i cili është një nga bashkë-themeluesit e APEN, dhe bashkë-kryetar dhe anëtar i bordit.

Kryetari i Partisë Demokratike , zoti Lulzim Basha , foli në fillim të fjalës së tij për vizitën në SHBA , e cila përkoi me 25-vjetorin e rivendosjes së marrëdhënieve diplomatike mes Shqipërisë dhe SHBA-së.

Ai foli gjithashtu për sfidat e Shqipërisë për ndërtimin e një demokracie funksionale dhe shtetit të së drejtës si zbatimi i reformës së Dekriminalizimit, zgjedhjet e lira dhe të ndershme dhe reforma në drejtësi të cilat kanë qene në qendër të axhendës së kreut të opozitës në SHBA.

Gjithashtu kreu i demokratve foli edhe për takimet në Washington, me zyrtarët e lartë amerikanë ku ai kishte diskutuar edhe për qendrimet e Partisë Demokratike për nxjerrjen e Shqipërisë nga kriza dhe për programin dhe alternativën qeverisëse të demokratëve.

Zoti Basha, u premtojë shqiptarëve të Amerikës, se do të bëjë çfarë është e mundur për të krijuar një infrasturkur të besueshme për të votuar diaspora shqiptare në Shqipëri, dhe shprehu atyre bindjen se nga diaspora do të dalin simbas tij 5 deputetë.

Më pasë zoti Bash tha se :”Përvoja e jetës më ka mësuar që gjithmonë të pyes njerëzit më në përvojë, mbasi edhe njerëzit e medhënjë e kan nsiur karierën e tyre duke pyetur. Këshilla e parë është vetvetja dhe kjo bëhet e vështrirë sapo hynë në politikë. Por në se përpiqesh kjo është një luftë brenda vetes në radhë të parë dhe lufta brenda vetes është lufta më e fortë. Pra, të qëndrosh tek vetvetja dhe të besoshë tek vetja jote, tek besimi i atyre që të kanë bërë të hedhish hapin të futesh në politikë

, u shpreh ai..

“Dhe e dyta, shtojë ai t’a kesh mendjen e hapur për të arritur objektivat e qëllimet parimore për të cilat politika duhet të angazhohet. Shpesh herë për të arritur objektivat lypet edhe krompomisi e megjithse aleatët gjenden në vendet më të pamenduara , ndonjëherë i ke edhe “armiqtë” apo kundërshtarët e tu aty ku t’i se mendon.

Politika është akti i zgjidhjes së problemeve, dhe jo i mos zgjidhjes dhe hapjes së problemeve. Pra zgjidhjes përmes asaj pa sakrifikuar, qëllimet, vlerat dhe moralin politik.”

Shqipëria, u shpreh Basha, nuk është sot ashtu si e paraqet propoganda e kësaj qeverie. 100 mijë shqiptarë janë larguar dhe simbas të dhënave të Ministrisë së Brendshme, gjermane, azilkërkuesit shqiptarë janë të dytët mbas sirianëve në Gjermani. Ndërkohë që Departamenti i Shtetit ka bërë të ditur se 200 mijë shqiptarë kanë aplikuar për Green Cards për programin e emigracionit.

Pra nga të cilët 200 mijë, aplikojnë kurse 100 mijë e kanë marrë një hap aktivë për tu larguar nga Shqipëria, vendi i tyre, dhe përbëjnë më shumë se 10 përqind të popullsisë rezidente të atyre që jetojnë në Shqipëri. Kjo nuk është propogandë me shifra të “gatuara” nga opozita por jan fake të pakontestueshme se cila është gjendja e shqiptarëve me këtë qeveri që shpiku rilindjen.”

Ai tha se per kete pyetja është pse po ndodh kjo pse po largohen shqiptarët nga vendi i tyre? Përgjigjeja jonë është kjo se “Shqiptarët, sot largohen për shkak të gjendjes së mjeruseshme ekonomike, dhe kësaj rilindije që premtojë kjo qeveri me të ardhur në pushtet”.

Ndersa u pergjegje se situata e keqe ekonomike, simbas meje është produkt i i kësaj keqeverisje, e cila me dy fjalë Shqipëria nuk është më, vend i opurtunitetit për një ardhmeri për të gjithë shqiptarët, por për të ardhur keq Shqipëria sot është një vend për opurtunitete vetëm për 5 njerëz në krye të saj, ku të gjithë shqiptarët e tjerë, duhet të luftojnë e punojnë vetëm për këta 5 njerëz. Kjo nuk quhet demokraci – kjo quhet oligarki!

Prandaj, tha ai ajo që duhet të ndryshojë është rithemelimi i konceptit të demokracisë, një demokracie të re me pjesmarrjen e të gjithë shqiptarëve. Ku çdo qytetar shqiptarë të jetë me të vërtet zotër në shtëpinë e vet, t’ua kthejnë Shqipërinë shqiptarëve.

Si mund të ndodh kjo së pari pyeti serish Basha, duhet shteti ligjor, që demokracia të fundksionojë . Qeveria të jetë përgjegjëse ndaj qytetarëve të saj. Por jo në se prishen zgjedhjet , blihen vota , në se persona me rekorade të tmershme kriminale që nuk kanë asnjë lidhje më PS apo PD, nuk asnjë lidhje me politikën, nuk kan qenë as edhe një ditë socialist apo demokrat , por që vijnë drejtpërdrejt nga burgjet e Europës, dhe SHBA, të dënuar më parë për krime të rënda të tipit të krimit të organizuar , pa pritur e shohen veten e tyre, deputet, apo kryetar bashkie dhe anëtar të kësaj qeverie.

Dhe kerkoje zgjedhjet e lira e të ndrshme, te cilat tha Basha janë themeli i demokracisë dhe demokracia është themeli i opurtunitetit . “Pse, sepse çfardo që të bëjë një qeveri , në fund duhet të jap llogari para “gjykatës më të madhe” pra popullit të saj. Mes zgjedhje të lira e të ndershme.

Kjo është e paparanueshme që nji qeveri të bëj çfarë të dojë ajo. Kjo po ndodh në shumë vende me ri-lindjen e kësaj qeverie. Por për Shqipërinë dhe shqiptarët, kjo është e paranueshme ashtu siç êshtë edhe për Partinë Demokratike, dhe opozitën në Shqipëri.”

Prandaj sqaroi Basha, zgjedhjet e lira e të ndershme janë e vetme zgjidhja – këtë kërkojmë dhe për këtë po luftojmë. Se çfarë po bejmë përpara shqiptarërve dua të them se nuk po vijmë vetëm si opozitë , por i kemi denocuar dhe iu jemi kundërvenë me guxim, me të gjithë deputete tanë në parlament. për tu shprehur me votë për zgjedhjet paralamentare në Shqipëri.

“Kjo sigurisht kërkon më shumë se vullnet politik , kërkon një infrastrukturë, dhe kusht që vota e shqiptarëve në Shqipëri të mos dhunohet, vidhet dhe tjetërsohet, me para, dhe të deformohet, sfidat janë shumë me të mëdha . Por nese ka fare pak vullnet politik, ka edhe zgjidhje”

Kryetari i Partisë Demokratike Lulzim Basha gjatë një vizitës në New York, sipas axhendës së tij dhe delagcionit që e shoqëronë atë do të marrë pjesë nesër në një meshë në Kishën Katolike Shqiptare në Amerikë, mmbi caktimin e datës 4 Shtator të Shejtërimit të Nana Terezes, dhe do të vizitojë shtëpinë e kollosve të kombit shqiptarë, Federatën PanShqiptare të Amerikës Vatra.

Tenori me fame Boterore Saimir Pirgu me 9 Prill ne New York

March 18, 2016 by dgreca

Tenori i njohur shqiptar Saimir Pirgu ka filluar një turne të ri të suksesshëm, ku po prezanton albumin e ri “Il mio canto”, në disa vende të botës: Tokio, Firence, Tiranë, Moskë, Vjenë, Berlin, Paris, Nju Jork, Çikago.
Në Nju Jork koncerti i tij do të jetë në datën 9 prill, në orën 20:00, në Kaufman Center. Biletat kushtojnë 25-30 dollarë dhe ato mund të blhen në internet, në faqen e Kaufman Center.
www.KaufmanMusicCenter.org

SAIMIR PIRGU “IL MIO CANTO”

Saturday, April 09, 2016 | 8:00pm

Saimir Pirgu, tenor
Lucy Arner, piano

SAIMIR PIRGU, “one of the world’s most important interpreters of lyric tenor roles” (Opera Today), brings his “silken touch” voice (The New York Times) to the Merkin Concert Hall for this one-night only recital that will include selections from his new album “IL MIO CANTO” (Opus Arte). Discovered by Claudio Abbado and a protégé of legendary tenor Luciano Pavarotti, Pirgu continues to win acclaim on operatic and concert stages the world over, and praise from audiences and critics alike. His strong affinity for the Verdi roles and the singular style he brings to verismo repertoire, the French and Italian bel canto and concert stage have given Pirgu a major profile as one of the best known singers in the international lyric world.

– See more at: http://www.kaufmanmusiccenter.org/mch/event/samir-pirgu-il-mio-canto/#sthash.dmfwBmqu.dpuf