16 vjetori i pavarësisë së Kosovës në New York.

Valbona Vulaj/

We celebrate the potential and promise that burns brightly within our community. As we get started in this incredible evening, I would like to tell you a little about myself. I am a former recipient of the Gjergj Kastrioti Scholarship Fund as are my 3 siblings. After a year of rejection, myself, I won the scholarship my 2nd year in college. I was not so lucky the following 2 years, which probably makes you wonder why I stand up here tonight as chairwoman of this fund. My story is similar of that of our students tonight and many of you in this room. As a first-generation student, my parents came to American, worked hard to support me and my siblings through college, in hopes for better lives and forward mobility. Today, I can proudly say, with help from the Gjergj Kastrioti Scholarship Fund, we all have joined the professional ranks in business, engineering, and medical field. More importantly, we all continue to support and give back to the fund that helped us. I joined this board just for that exact reason, in hopes to give back a little bit of what the scholarship gave to me. It truly is a symbol of support within our community.

As scholarship recipients, you each represent the best and brightest amongst us, individuals who have dedicated yourselves to academic excellence, community service, and personal growth. The scholarships you receive are not merely financial awards; they are investments in your futures. They are testaments to the belief that you have the power to shape the world for the better. And tonight, we celebrate not just your past achievements, but the incredible journeys that lie ahead. We encourage you to take this moment and remember the people that are here to make all this possible, our donors.

This night would not be possible without the generosity of our donors, who nobly donate their hard-earned money towards a brighter a future for our community. When we started planning this gala this year, we could not have imagined the incredible support that came out. We sold out one a month before the event and had to stop ticket sales, the first time in the history of this event. As a result, I am proud to announce tonight, we have 137 sponsors with $206k in sponsorships alone and over 550 people in this room. This incredible support allows the fund to continue to give scholarships, as well as work to grow out endowment to ensure our legacy can live through anything.

Next, I would like to recognize our founding fathers who are here with us tonight. Mark Berishaj, Kastriot Shaska, Pjeter Vuli, Gjon Juncaj and Pjeter Berishaj. As we reach 25 years, I hope we have taken your dream and built it to something bigger and better than you ever imagined. Thank you for believing in the future of this community and creating something we can all feel a part of. If you could each stand and be recognized.

Lastly, I would like to recognize and thank the board, the committees and their families for the countless hours spent on planning, engaging with donors, and marketing the event since last August. I am proud and honored to work alongside all of you. I appreciate all your efforts and thank you on behalf of the community.

Shqiptarët organizuan festë madhështore në kryeqytetin e New York-ut Albany me rastin e 16 vjetorit të pavarësisë së Republikës së Kosovës. Në Asamblenë dhe Senatin e New York-ut shqiptarë nga të gjitha trojet dhe shtetet e Amerikës festuan së bashku solemnisht në nder të ditës së lirisë së Kosovës.

Ku organizim u mundësua me kërkesën e veprimtarit Naser Nika në emër shoqatës shqiptare- amerikane Staten Island-NY. Asambleisti Charles Fall dhe Senatorja Jesika Spanton mbajtën fjalimet kryesore.

Në këtë manifestim morën pjesë shumë zyrtarë nga Kosova: Kryetari i Komunës së Mitrovicës Hamdi Hamza, i Skenderajt Fadil Nura, i Deçanit Bashkim Ramosaj, i Malishevës Ekrem Kastrati, i Klinës Zenun Elezaj si dhe Kryegjyshi Botëror i Bektashinjve Baba Mondi.

Shoqata Ulqini me krenari njoftoi vendosjen e një marrëveshjeje binjakëzimi midis Staten Island dhe qytetit të bukur Ulqinit. Nisma, e quajtur “Binjakizimi,” synon të forcojë lidhjet e miqësisë, kulturës dhe bashkëpunimit mes dy qyteteve. Njoftimi u bë nga Drejtori Ekzekutiv i Shoqates Ulqini – Edon Alibegu, mendja vizionare pas propozimit të shkruar në qershor të vitit të kaluar. Pas tetë muajsh të planifikimit dhe punës së përkushtuar, kjo ide u bë realitet. Z. Alibegu shprehu mirënjohje Presidentit të Staten Island, Vito Fossella dhe Kryetarit te Komunes Ulqinit, Omer Bajraktari për mbështetjen e tyre të palëkundur në realizimin e kësaj nisme inovative. Bashkëpunimi që përfshin tregtinë, arsimin, kulturën etj, vendos një standard shembullor për komunitetet globale. “Kjo marrëveshje reflekton qëllimet e sinqerta të Shoqatës Ulqini, udhëheqjen vizionare të Z. Fossella dhe Z. Bajraktari, dhe frymën kolektive të të dy komuniteteve,” theksoi Z. Alibegu. Staten Island, që ka mirëpritur familjet e Ulqinit me kraharorë të hapur për 75 vite, mban një vend të veçantë në zemrat e krenarëve të Staten Island dhe amerikanëve shqiptarë. “Ne besojmë se ky partneritet do të shërbejë si një dritë shprese për rininë tonë, duke premtuar një të ardhme të shënuar nga bashkëpunime të ndjeshme dhe përparim të përbashkët,” tha Z. Alibegu, duke theksuar ndikimin potencial në brezat e ardhshëm.Në aktivitetin me rastin e nënshkrimit ët marrëveshjes së binjakëzimit midis Ulqinit dhe Staten Island ishte I pranishëm edhe Ministri për të Drejtat e Njeriut dhe të Pakicave në Malit të Zi Fatmir Gjeka. Anëtarët e komunitetit u njohën dhe u falënderuan për pjesëmarrjen e tyre aktive realizimin e kësaj ideje. Një falemnderim i veçantë iu dha edhe Z. Fossella për përkrahjen e nismës për binjakëzim dhe për t’u bërë një mik i vërtetë për komunitetit shqiptarë në Staten Island. Po ashtu falemnderim edhe për Z. Bajraktari për qasjen e tij vizionare ndaj përparimit në Ulqin. Përkushtimi i tyre siguron që kjo marrëveshje tejkalon fjalët, simbolizuar një përkushtim ndaj rritjes dhe prosperitetit të të dy qyteteve për breza.

Përndryshe, Shoqata Ulqini, ne NY, cdo dite me aktivitetet dhe veprimtarite e saja po deshmon synimet qe I ka vene vehtes per lidhjet sa me te medha me vendlindjen. Binjakezimi I qytetit te Ulqinit dhe Staten island Ishte nje ngjarje tjeter e rendesishme qe deshmon edhe njehere lidhjet tona me SHBA-ne e qe tuboi personalitete te larta te dy qyteteve , veprimtare te dalluarr ,drejtues te shoqatave si motra, dhe anetare te udheheqesise se shoqates Ulqini. Ceremonine e moderatoroi, nismëtari I idesë për binjakëzim Edon Alibegu, I cili kish kohe qe punonte ne jetesimin e saj. Sigurisht që për të, punuan dhe anëtarë të tjerë të SHoqatës të cilët bashkarisht janë duke deshmuar shembuj teë suksesit të shqiptarëve të Amerikës –për ruajtjen dhe mbajtjen e vlerave kombëtare në SHBA. Shpresojmë që Edon Alibegu, do të ketë ide të tjera të bukura për të shpalosur. Per kete e ndihmojnë , kontaktet e shumta që ky I ri ulqinak ka me njerëz të shquar të fushave te ndryshme, por dhe me ata qe kane shkruajtur dhe vazhdojne te shkruajnë, për figurat tona te ndritura kombëtare siç është Fan Noli, Faik Konica, apo klerikë të njohur të cilët kanë dhenë çdo gjë nga vehtja për komb e fe. Edoni I ka vizituar te gjitha vendet ku ata kane jetuar dhe vepruar. Ai, po ashtu ruan lidhje dhe me familjen e oborrit mbretëror dhe punon për të dokumentuar fakte dhe të dhëna që kanë të bëjnë dhe për shqiptarët e ketyre anëve. Për këtë ai ka dhe nje aresye me shumë per tu mburrur sepse është stërnipi I Cafo Beg Ulqinit dhe kjo është dhe një shtytje tjetër për të që të punojë në interes të shqiptarëve kudo që janë.

“eliteradio.me”

Astrit Lulushi/

‘Shteti po vdes’ nuk është vetëm fjali, por fakt. Shtetet duken të përjetshëm, por nuk janë. Toka në të cilën ndodhen do të jetë ende atje, por kjo është e gjitha. Kufijtë e vendeve ndryshojnë, si edhe format e qeverisjes. Njerëzit ndryshojnë, duke u përzier.
Rajonet e shkëputura me shqipëtarë (Kosovë, Mali i Zi, Maqedoni, Çamëri, Preshevë, Bujano) janë të gjitha jo në një shtet. Çfarë rëndësie ka një kryeministër shqiptar që mbron interesat e një vendi tjetër? Përbën lajm, por pse duhet të theksohet me mburrje gjithë ditën nga mediat?
Një ndryshim në sistemin e qeverisjes pothuajse gjithmonë sjell ndryshim në elitat, të drejtat, ligjet, shpërndarjen e pronave, imazhin e së ardhmes, strukturat e qeverisjes, aleancat politike – dhe nganjëherë, shkatërrimin fizik të popullsisë. Tani, mund të marrim datën e miratimit të kushtetutës si shënues të “lindjes së një shteti”: kushtetuta e një shteti është kodi i tij gjenetik, i cili përcakton gjithçka tjetër. Shteti më i vjetër në botë (në datën kur u miratua Kushtetuta aktuale) është SHBA – Deklarata e Pavarësisë së saj është 237 vjeç.
Kushtetuta e Shteteve të Bashkuara u shkrua në 1787 dhe hyri në fuqi në 1789. Ajo bazohej në Kushtetutën e Komonuelthit të Masaçusetsit të vitit 1780, të hartuar nga John Adams.
Perandoria Ruse ekzistonte për 196 vjet.
BRSS zgjati 69 vjet.
Federata Ruse është vetëm 32 vjeç (si pjesa tjetër e shteteve post-sovjetike). Shtetet janë sisteme, por duket se ky rregull anashkalohet. Çdo sistem ka disa karakteristika që tregojnë se në cilën fazë të ciklit jetësor ndodhet sistemi. Karakteristika e parë është kompleksiteti strukturor, i cili përcaktohet nga numri i elementeve të sistemit dhe lidhjet ndërmjet tyre.
Kompleksiteti strukturor i një shteti përcaktohet nga madhësia e popullsisë dhe zhvillimi i nënsistemeve – shkenca, arsimi, kujdesi shëndetësor, industritë, shërbimet, sektori i financave, organizatat joqeveritare, lëvizjet politike, zbatimi i ligjit, etj.
Në një shtet në zhvillim, struktura të reja shfaqen vazhdimisht: ato ndërveprojnë me njëra-tjetrën, krijojnë zinxhirë të rinj lidhjesh të brendshme dhe të jashtme – dhe kjo i lejojnë shtetit të zbatojë një numër më të madh funksionesh. Shtetet primitive kishin funksione të thjeshta: të mbronin territorin e tyre dhe të mblidhnin taksat.
Shtetet moderne sigurojnë dhe mirëqenien e qytetarëve, mbrojnë të drejtat dhe liritë e tyre, sigurojnë respektimin e ligjeve, u japin qytetarëve sigurinë shoqërore – dhe shumë më tepër.
Nëse numri i popullsisë dhe cilësia e jetës bien shpejt: struktura e një vendi përkeqësohen; pjesa më aktive ekonomike e popullsisë largohet nga vendi — dhe zëvendësohet pjesërisht nga migrantë nga vendet më pak të zhvilluara. Shumë nënstruktura të shtetit (partitë politike dhe lëvizjet e qytetarëve, shoqatat publike, OJQ-të, sistemi gjyqësor, etj.) janë pakësuar dhe zëvendësuar nga bedelë që nuk përmbushin funksionet e tyre. Kujdesi shëndetësor, shkenca dhe arsimi (veçanërisht arsimi profesional) tkurren.
Shumë spitale ekzistuese, shkolla e kopshteve mbyllen, për hir të “efikasitetit”. Nuk ka asnjë imazh pozitiv për të ardhmen: imazhet perëndimore të së ardhmes janë braktisur;
Qeveria e përdor krizën si një mundësi për të treguar forcën, ndërsa kriza tërheqë më shpejt burimet, duke kërcënuar stabilitetin e sistemit.
Tani jemi pikërisht në këtë fazë, kur rënia e vlerësimit të pushtetit tentohet të korrigjohet nga një frikë policore dhe përndjekje të kundërshtarëve.
Por kjo nuk është e gjitha.
Një shtet mund të shkatërrohet nga një goditje, kur një krizë në shkallë të gjerë zhvillohet më shpejt sesa shteti mund të përshtatet; një kolaps sistemik, kur disa kriza bashkohen në një zinxhir të vazhdueshëm dhe për shkak të përthithjes nga një shtet tjetër.
Askush nuk bëhet më i shëndetshëm apo më i zgjuar me moshën, kështu që një nekrologji e shumëpritur bëhet fillimi më i mundshëm i një krize, e cila mund të çojë në kolapsin e shtetit.
Siç mund ta vlerësoni, në kushtet kur të gjithë skenarët janë të natyrës probabiliste, është e pamundur të parashikohet saktësisht data përfundimtare. Por është e qartë se herët a vonë një nga këta skenarë do të realizohet në mënyrë të pashmangshme.
Kjo është arsyeja pse një vend është tani një lloj shteti në hapat e fundit për një kohë, por ende nuk ka vdekur.