Dr. Lulzim Nika*/

Sot kujtojmë heroizmin e studentëve, profesorëve dhe qytetarëve te guximshëm te protestës së 1 tetorit 1997.

Siç e përshkruan ngjarjen një artikull i New York Times nga viti 1998, “data e 1 tetorit 1997, shënoi një ndryshim rrënjësor në politikën e Kosovës,… pasi që u largua tymi dhe gazi, ishte e qartë që diçka te shqiptarët kishte ndryshuar në mënyrë dramatike. Barriera e frikës ishte ulur.”

Me protestat e studentëve, grupet e para të armatosura të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovë filluan të sfidonin shtetin serb ushtarakisht. Ato filluan një betejë kundër regjimit represiv kriminel serb drejt ndërtimit të mirëfilltë të Republikës së Kosovës, që deri në atë kohë kishte ekzistuar vetëm një sistem qeverisjeje paralele që kishte fituar betejën për mbijetesën e arsimit në Kosovë.

Dekada përfundoi me luftën e lavdishme të UÇK-së dhe ndihmën e aleatëve perëndimorë, që i dha fund gjenocidit shtetëror serb në Kosovë, që falë sakrificës së shumë brezave, Kosova, sot gëzon lirinë!

Jam krenar që isha pjesë e këtij fillimi të historisë sonë të lavdishme që kulmoi me lirinë dhe pavarësinë e Kosovës.

*Autori i shkrimit ishte pjesëmarrës i protestës 1 tetor 1997.

-Në Referendumin e mbajtur para 32 viteve,  nga 26 deri në 30 Shtator 1991, për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur u votua pro 99,87 për qind/

-Gazeta e rezistencës “Bujku” para 32 viteve: Kosova filloi Referendumin për Sovranitet; Manifestim paqësor e demokratik përballë dhunës; Masivitet i madh në votime…; Referendumi për Kosovën Sovrane u krye me sukses të plotë; Mbi 99 për qind të votuesve për Sovranitetin Shtetëror të Kosovës…/

-Presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova për Referendumin për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur: Është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen/

-Referendumi u mbajt në rrethana të një okupimi të egër të regjimit të Beogradit dhe të një shtetrrethimi ushtarako-policor, ndërsa rezultatet e tij ishin mesazhe të fuqishme dhe të qarta të Kosovës për gjithë botën në një kohë të lëvizjes gjithëpopullore për liri, pavarësi e demokraci/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI

PRISHTINË, 27 Shtator 2023/ Kosova Shtet Sovran dhe i Pavarur u votua pro 99,87 për qind në Referendumin e mbajtur para 32 viteve, nga 26 deri në 30 Shtator 1991.

“Kosova filloi Referendumin për Soranitet”, ishte kryetitulli i ballinës së gazetës së përditshme të rezistencës “Bujku” të datës 27 Shtator 1991.

“Republika e Kosovës filloi Referendumin për të nesërmen e vet: Shtet Sovran dhe i Pavarur. Referendumi i parë historik i Kosovës i shprehejes së vullnetit të lirë politik të popullit filloi në kushte e rrethana shumë të rënda që po përjeton Kosova nën pushtetin policor serb, prandaj vota për sovranitet dhe pavarësi  është edhe votë e deklarimit demokratik e paqësor për liri e barazi të plotë  për çka shqiptarët në Kosovë dhe në Jugosllavi edhe para këtij referendumi janë deklaruar fuqishëm me shumë forma të shprehjes  e të manifestimit të vullnetit të lirë”, shkruaja atëherë në 26 Shtator 1991 në kryeartikullin e botuar në numrin e së nesërmes të gazetës “Bujku”.

Legjenda e fotografisë në ballinë ishte: “Deklarim demokratik për ardhmërinë e Kosovës: pamje e Prishtinës”. Aty, po në faqen e parë, në mbititull shkruante: “Udhëzime për mbajtjen e Referendumit”, e në titull theksohej: “Referendumi është legal dhe legjitim”.

Në kryetituj balline gazeta “Bujku” në 28 Shtator 1991 shkruante: “Referendumi për Republikën e Kosovës Shtet Sovran e i Pavarur – Manifestim paqësor e demokratik përballë dhunës”, ndërsa në 29 Shtator 1991 konstatonte: “Masivitet i madh në votime për Republikën e Kosovës Shtet Sovran e i Pavarur – Referendumi në Kosovë në përfundim”.

E në numrin e 1 Tetorit 1991 gazeta “Bujku” në mbititull e kryetitull në ballinë shkruante:

“Pas pesë ditësh votimi masiv në Referendumin për Republikën e Kosovës Shtet Sovran dhe të Pavarur  – Referendumi për Kosovën Sovrane u krye me sukses të plotë”. Tituj balline ishin edhe: “Parlamenti i Shqipërisë përkrahu Rezolutën për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur” dhe “Qeveria Amerikane ka kundërshtuar politikën e Serbisë ndaj shqiptarëve”…

 “Fillim i së nesërmes” ishte titulli i redaksionalit që kam shkruar para 33 viteve në 2 Korrik 1990, duke qenë me delegatët në ngjarjen historike kur para dyerve të mbyllura të Kuvendit në shtetrrethim e para snajperëve serbë Kosova me Deklaratën Kushtetuese të 2 Korrikut 1990 shpallte pavarësinë e saj, e cila atëherë nuk u njoh ndërkombëtarisht, megjithatë ishte dhe njihej si deklarim i fuqishëm i vullnetit kombëtar, politik e demokratik.

Në editorialin e botuar të nesërmen në ballinën e gazetës tradicionale të vetme shqipe kosovare në atë kohë Rilindja, theksoja se, “Deklarata Kushtetuese e delegatëve të Kuvendit të Kosovës është deklarim i popullit për barazi e subjektivitet të plotë të Kosovës e të shqiptarëve… është fitore e akt historik i shprehjes së vullnetit gjithëpopullor demokratik, është fillimi i fundit të pabarazisë e padrejtësive…Kosova e re, ajo me rregullim kushtetues sipas Deklaratës të sapo aprovuar do të jetë një djep kombëtar dhe i bashkëjetesës për të gjithë, i të drejtave të plota…”

Deklarata Kushtetuese e 2 Korrikut 1990 dhe aktet e tjera madhore që e pasuan, Kushtetuta e Republikës së Kosovës e 7 Shtatorit të po atij viti e Referendumi për Pavarësi i 26 deri 30 Shtator 1991 shënonin kthesën historike drejt së nesërmes – të sotmes së Kosovës së lirë e të pavarur.

“Në Referendum dolën 914.802 veta ose 87,01% e 1.051.357 qytetarëve me të drejtë vote, prej tyre për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur votuan 99,87%. Kundër kishin votuar 164 veta, ndërsa të pavlefshme ishin 933 fletëvotime”, konstatonte Komisioni Qendror për Zbatimin e Referendumit në raportin përfundimtar.
Gjithnjë sipas rezultateve zyrtare përfundimtare të shpallura nga Komisioni, në votim, për shkaqe dhe arsye të ndryshme, nuk dolën 136.555 votues apo veç 12,99% e qytetarëve të Republikës së Kosovës me të drejtë vote.  Për realizimin e Referendumit pati 1500 vendvotime me 450 njësi votuese.

 Referendumi u mbajt në rrethana të një okupimi të egër të regjimit të Beogradit dhe të një shtetrrethimi ushtarako-policor, ndërsa rezultatet e tij ishin mesazhe të fuqishme dhe të qarta të Kosovës për gjithë botën në një kohë të lëvizjes gjithëpopullore për liri, pavarësi e demokraci.

  “Është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen”,  theksonte  Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, në intervistën e parë ekskluzive për Agjencinë Shtetërore-Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë – Agjencinë Telegrafike Shqiptare (ATSH), që e kam zhvilluar para 29 viteve, në 22 Shtator 1994, në 3 vjetorin e Referendumit të deklarimit të vullnetit kombëtar e demokratik të popullit të Kosovës.

Në intervistë, Presidenti  Rugova, i cili vazhdimisht theksonte se “zgjidhja më e mirë është Kosova e pavarur” fliste edhe për opcionin e “lidhjeve konfederale apo bashkimin me Shqipërinë” të Republikës së Kosovës, si dhe për një “politikë globale që sa më parë të bjerë muri mes shqiptarëve”.

 Vizionet e parashikimet në lëvizjen e luftën drejt Lirisë e Pavarësisë,  për të cilat fliste Presidenti historik i Kosovës Dr. Ibrahim Rugova në intervistë para më shumë se çerek shekulli – 29 viteve janë realizuar gjatë viteve: “Një mbrojtje për Kosovën…një protektorat ndërkombëtar” erdhi me ndërhyjen shpëtimtare të forcës më të madhe planetare – NATO-s, prirë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe me vendosjen e administratës së Misionit të Organizatës së Kombeve të Bashkuara në vitin e madh të lirisë 1999. “Dhe, kjo kontribuon në realizimin e pavarësisë, për të cilën është deklaruar populli i Kosovës”, shprehej Presidenti Rugova në intervistë…dhe pavarësia u shpall në 17 Shkurtin historik 2008…

Pas ditëve të zhvillimit të votimeve masive, gazeta “Bujku” njoftonte rezultatet e referendumit.

Me kryetitullin “Mbi 99 për qind të votuesve për Sovranitetin Shtetëror të Kosovës”, me mbititullin “Kumtesë e Komisionit Qendror për Zbatimin e Referendumit të Kuvendit të Republikës së Kosovës” dhe me nëntitullin “Prej më se 1 milion votuesve kanë dalë në votime mbi 870 mijë veta ose rreth 85 për qind e numrit të pëgjithshem të qytetarëve me të drejtë vote. Pjesëmarrja e serbëve dhe e malazezve në referendum ishte simbolike”, gazeta kosovare e rezistencës “Bujku” në numrin e 4 Tetorit 1991, në  faqen e parë shkruante:

“Deri më 3.10.1991 Komisionit Qendror të Kuvendit të Republikës së Kosovës për zbatimin e referendumit për Republikën e Kosovës shtet sovran dhe i pavarur i kanë arritur rezultatet e votimeve nga të gjitha komunat e Kosovës, si edhe nga disa shtete të Evropës Perëndimore, nga SHBA-të, Australia e të tjerë. Ende nuk kanë arritur rezultatet e votimeve të qytetarëve të Kosovës që punjnë përkohësisht në disa republika të tjera në Jugosllavi, si edhe nga disa shtete të Evropës Perëndimore, e supozohet se është një numër i madh i votuesve.

Nga përpunimi i rezultateve të votimimeve që kanë arritur mund të konstatohet se në Referendum, prej më tepër se 1 milion votuesve, kanë dalë më shumë se 870.000 votues, ose afër 85 për qind të numrit të përgjithshëm të qytetarëve me të drejtë vote. Për Kosovën shtet sovran dhe i pavarur janë deklaruar 99,8% të votuesve.

Rezultatet e votimeve dhanë mundësi të konstatohet se në Referendum ka dalë një numër i konsiderueshëm i myslimanëve, turqve, kroatëve, romëve e të tjerë, ndërsa pjesëmarrja e serbëve dhe e malazezve ishte simbolike.

Komisioni Qendror për zbatimin e Referendumit lut të gjitha komisionet, të cilat nuk i kanë dorëzuar ende rezultatet e votimeve, ta bëjnë këtë sa më shpejt të jetë e mundur, në mënyrë që të kumtohen rezultatet përfundimtare të Referendumit, thuhet në kumtesën e Komisionit Qendror për zbatimin e referendumit të Kuvendit të Republikës së Kosovës”.

Gazeta “Bujku”, që shkruante kështu, ishte “edhe gazetë edhe televizor”, si thoja atëherë gjatë ditëve të referendumit, meqë në terrin informativ, kur ishte i okupuar edhe Televizioni i Prishtinës, për ta “kompensuar” mungesën e televizionit botonim edhe shumë fotografi të mëdha nga votimet e atmosfera. Dhe thuaja e gjithë gazeta ishte referendum, me raporte të gjëra e fotografi të ekipeve të gazetarëve e korrespondentëve nga e gjithë Kosova që punonin ditë e natë e me sakrifica.

Në atë kohë gazeta e vetme e përditshme shqipe në Kosovë, “Bujku”, themelues-kryeredaktor i parë i së cilës isha, gazetë e rezistencës e pjesë e lëvizjes e luftës për liri, pavarësi e demokraci, me orientim e përcaktim të fuqishëm properëndimor euroatlantik, dilte nga 18 Janari i vitit 1991, e pasonte dhe sfidonte ndalimin e dhunshëm nga Serbia  të gazetës tradicionale, të parë e të vetme të përditshme shqipe në Kosovë Rilindja

Që atëherë nisëm edhe bashkëpunimet me Agjencinë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë – Agjencinë Telegrafike Shqiptare, duke marrë e botuar informacionet e saj, e kështu u themeluan bashkëpunimet e para të medias Shqipëri-Kosovë.

E pastaj, të parat bashkëpunime të një media të Kosovës me një media të Shqipërisë vijuan edhe me raportimet me lidhje telexi për zgjedhjet e para pluraliste kosovare, parlamentare e presidenciale, të 24 Majit 1992, ku Dr. Ibrahim Rugova u zgjodh President i  Republikës, e që shënonin fillimet e korrespondenturës së Agjencisë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë në Kosovë.  Zyra e telexit në ambientet e gazetës “Bujku” në katin e pestë të Pallatit të Shtypit Rilindja në Prishtinë u bë edhe Zyra e korrespondentit në Kosovë të Agjencisë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë, e edhe si një përfaqësi e parë e Shqipërisë në Kosovë, prej nga bëheshin edhe komunikime tjera Prishtinë-Tiranë.

Para 29 viteve, në 22 Shtator 1994, Presidenti historik i Kosovës,  Ibrahim Rugova, në intervistën ekskluzive që kam zhvilluar – të parën të një presidenti kosovar dhënë Agjencisë Telegrafike Shqiptare, të cilën e cilësonte edhe si një hap në politikën globale të shqiptarëve, si edhe vazhdimisht, falenderonte dhe vlerësonte për informimin nga Kosova e për Kosovën.

“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që reprezenton Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare. Edhe ne bëjmë përpjekje që këtu në Kosovë përmes Qendrës sonë për Informim të kemi një agjenci të vogël, e cila raporton për situatën e përditshme në Kosovë. Duhet një bashkëpunim midis këtyre dy institucioneve dhe institucioneve të tjera në Kosovë dhe në Shqipëri”, theksonte Presidenti Rugova në intervistën ekskluzive në 3 vjetorin e Referendumit për Pavarësi.

Vendimin për mbajtjen e Referendumit për Kosovën Shtet Sovran dhe i Pavarur e mori Kuvendi Kosovar në ekzil, në marrëveshje me subjektet politike në Kosovë, në mbledhjen e 22 Shtatorit 1991, mbajtur në Slloveni. Kuvendi i Kosovës kishte dalë në ekzil pasi kishte miratuar Deklaratën Kushtetuese për pavarësi të 2 Korrikut dhe Kushtetutën e Republikës së Kosovës të 7 Shtatorit 1990, që u pasuan edhe me zgjedhjet e para shumëpartiake parlamentare e presidenciale të 24 Majit 1992.

Në krye të Kuvendit të Kosovës në kohën e vendimeve e ngjarjeve historike drejt lirisë dhe pavarësisë ishte Ilaz Ramajli, i cili në një intervistë ekskluzive që kam zhvilluar në 20 vjetorin e Referendumit, në 29 Shtator 2011, ka  vlerësuar se Referendumi u organizua shumë mirë, megjithëse mbahej në rrethana të një okupimi të egër të Serbisë në Kosovë.

“Para Referendumit, edhe Deklarata Kushtetuese e 2 Korrikut dhe Kushtetuta e Republikës së Kosovës e 7 Shtatorit 1990, jo vetëm që ishin akte kushtetuese juridike, por në kohën kur u nxorën ishin edhe akte mbrojtëse dhe pozicionuese në raport me situatën e krijuar në ish Jugosllavi”, ka theksuar Ramajli.

Nga shpërbërja e ish Jugosllavisë, nga elementet konstituive me të drejtë vetoje të federatës, mes të cilave ishte edhe Kosova që u bë shtet, shtete të reja të rajonit dolën edhe Sllovenia, Kroacia, Bosnja e Hercegovina, Maqedona, Mali i Zi dhe Serbia.

“Mbajtja e referendumit dhe rezultatet e tij jo vetëm që mundësuan ndryshimet kushtetuese me të cilat Kosova u shpall shtet sovran e i pavarur dhe u rrumbullaksua korniza kushtetuese e ligjore lidhur me këtë por ishte edhe një mesazh i fortë dhe shumë i qartë për Serbinë dhe gjithë botën se populli i Kosovës më asnjëherë nuk dëshiron të jetë nën kontrollin e të tjerëve, por është përcaktuar fuqishëm që shteti i tyre, Kosova, të jetë shtet sovran dhe i pavarur”, është shprehur Ramajli.

Pas zgjedhjeve të para shumëpartiake parlamentare e presidenciale në Kosovë të 24 majit 1992, të clat pasuan referendumin për pavarësinë, nga Presidenti historik Ibrahim Rugova i zgjedhur atëherë Ilaz Ramajli u emërua ambasadori  i parë i Republikës së Kosovës në Tiranë.  

“Për mua kjo ka qenë një përvojë e re. Detyrën e Përfaqësuesit të zyrës së Republikës së Kosovës në Tiranë e kam pranuar si një privilegj dhe detyrim të marrë me Vendimin e Presidentit të ndjerë Rugova për emërimin tim në këtë pozitë. Konsideroj se Zyra e Republikës së Kosovës në Tiranë ka qenë me një rëndësi të veçantë në rrafshin diplomatik dhe të bashkëpunimit ndërshtetëror mes Kosovës dhe Shqipërisë. Unë kujtoj me kënaqësi kohën sa kam punuar në Shqipëri dhe jam mirënjohës për kontributin e shtetit shqiptar që ka dhënë për Kosovën në të gjitha fazat derisa Kosova është bërë shtet i pavarur e sovran i pranuar ndërkombtarisht. Angazhimi dhe mbështetja e shtetit shqiptar në çështjen e Kosovës ka qenë i pakursyer dhe i plotë”, shprehej Ramajli në intervistë.

 Këshilli Koordinues i Partive Politike të Kosovës kishte marrë vendimin politik për organizimin e Referendumit gjithëpopullor dhe për këtë qëllim u emërua Komisioni Qendror. Kryetar i Komisionit Qendror për Organizimin e Referendumit ishte Ramush Tahiri, përfaqësues i Partisë Shqiptare Demokristiane të Kosovës.

“Në këtë Komision kanë qenë të gjithë përfaqësuesit e partive politike të Këshillit Koordinues. LDK në Këshillin Koordinues ka pasë tre përfaqësues, Ibrahim Rugovën si kryetar të Këshillit Koordinues, Fehmi Aganin dhe Ali Aliun. Partia Fshatare është përfaqësuar nga kryetari Hivzi Islami, Partia Socialdemokrate është përfaqësuar nga Shkëlzen Maliqi, Partia Parlamentare është përfaqësuar nga Veton Surroi dhe Partia Shqiptare Demokristiane ku unë kam qenë përfaqësues”, ka deklaruar Tahiri në një intervistë televizive para kater vitesh.

Ndërsa, Rifat Blaku atëherë anëtar i Komisionit Qendror për mbajtjen e Referendumit vlerësonte se, “një barrë të madhe, por edhe meritë të veçantë për punën për mbarëvajtjen e Referendumit e kishin Këshillat lokale komunale për Referendum”.

 Blaku, në shkrimin ekskluziv në gazetën tradicionale të Kosovës Rilindja – botim special në 90 vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë, në 28 Nëntor 2002, përkujtonte edhe se, rezultatet përfundimtare të Referendumit janë shpallur nga Kuvendi i Kosovës në 18 Tetor 1991, kur është shpallur edhe Qeveria e Kosovës në ekzil.

Pas Referendumit, në 11 Tetor 1991 është miratuar e nënshkruar Deklarata politike e Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, kryetar i të cilit ishte Ibrahim Rugova. “Njëmbëdhjetë partitë politike shqiptare, anëtare të Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Jugosllavi, duke shprehur vullnetin politik të popullit shqiptar për zgjidhjen e çështjes shqiptare dhe për gjendjen aktuale në Jugosllavi”, siç theksohej në Deklaratën politike, shpreheshin për këto tre opsione:
“1. Nëse nuk ndryshohen kufijtë e jashtëm e as ata të brendshëm të Jugosllavisë, duhet të ekzistojë Republika e Kosovës si shtet sovran dhe i pavarur, me të drejtë bashkimi në lidhjen e shteteve sovrane në Jugosllavi. Pjesët e popullit shqiptar që mbesin të jetojnë në Maqedoni, në Mal të Zi dhe në Serbi do të kenë statusin e popullit shtetformues dhe të gjitha të drejtat që dalin nga kjo.
2. Nëse kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë nuk ndryshojnë, por ndryshojnë kufijtë e brendshëm ndërmjet republikave, atëherë kërkesë është Republika Shqiptare në Jugosllavi, e ndërtuar mbi bazën e parimit etnik dhe të parimeve të tjera që vlejnë për serbët, sllovenët dhe popujt e tjerë të Jugosllavisë.
3. Nëse ndryshojnë kufijtë e jashtëm të Jugosllavisë, atëherë populli shqiptar në Jugosllavi, përmes deklarimit të përgjithshëm me plebishit, do të vendosë për bashkimin e territoreve në të cilat jeton Shqipëria dhe kështu do të krijohet shteti integral shqiptar në Ballkan në kufijtë e tij etnikë.”

Tani, pas 32viteve nga Referendumi historik për Shtet Sovran dhe të Pavarur, Kosova është e lirë prej mëse 24 viteve, nga Qershori 1999 i përfundimit të luftës e  hyrjes së forës shpëtimtare paqeruajtëse të NATO-s dhe e pavarur prej mëse 15 viteve nga 17 Shkurti 2008, e njohur deri tani nga 117 shtete të botës, anëtare të Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Shtetet e Bashkuara të Amerikës kanë njohur Shtetin e Kosovës që në orët e para – ditën e parë pas shpalljes së Pavarësisë…

Nga Keze Kozeta Zylo/

Presidenti i Republikës së Shqipërisë z. Bajram Begaj u takua me Diasporën Shqiptaro Amerikane në kryeqendren e botës, Manhattan, New York, në 590 Madison Avenue, i njohur gjithashtu si IBM Building, një rrokaqiell në lagjen Midtown, Manhattan të qytetit të Nju Jorkut.

Në mjediset e sallës së konferencave z. Mark Gjonaj Nderi i Kombit dhe Kryetar i Këshillit të Diasporës kishte ftuar përfaqësuesit e 60 Shoqatave Shqiptaro Amerikane në New York për t’u takuar me Presidentin e Republikës së Shqipërisë z. Bajram Begaj.

Në këtë organizim ndihmoi mjaft dhe zonjusha simpatike Mariola Bejkollari sekretare pranë zyrës së z. Mark Gjonaj.

Muaji shtator është shumë i ngjeshur për Diasporën Shqiptaro Amerikane me takime politikanësh të nivelit të lartë shtetëror për shkak të sesionit të 78-të të Asamblesë së Kombeve të Bashkuara, ku në këtë sesion përveç vendeve anëtare nga e gjithë bota përshendet dhe flet dhe Presidenti i SHBA-ve, z. Joe Biden.

Presidenti i Shqipërisë u mirëprit me duartrokitje nga të pranishmit.

Panelin e ketij takimi e udhëhoqi z. Mark Gjonaj i cili i uroi mirëseardhjen Presidentit Begaj.

Presidenti i Republikës së Shqipërisë Z.Bajram Begaj falënderoi gjithë të pranishmit dhe ngriti shume lart rolin e Diasporës në çështjen kombëtare. Ai e çmoi punën e saj dhe tha se Diaspora ka shërbyer gjithmonë me dinjitet dhe atdhedashuri në shumë cështje të rëndësishme kombëtare. Ju ftoj të vini në Shqipëri gjithmonë se vendi ynë është shumë i bukur dhe aty keni rrënjët dhe gjakun tuaj. Une i përgëzoj të gjithë ata vullnetarë që punojnë për Shkollat Shqipe dhe ju mësojnë nxënësve Gjuhën Shqipe, sepse ajo është identiteti ynë, është ashti ynë.

Zoti Begaj foli dhe për votën e Diasporës dhe tha se ajo është e drejta juaj si shqiptarë që të votoni dhe të zgjidhni përfaqësuesit tuaj në Parlament.

Presidenti Begaj prezantoi para të pranishmëve Ambasadorin e Republikës së Shqipërisë në Washington z. Ervin Bushati. Zoti Bushati tha se është kënaqësi që unë të prezantohem nga Presidenti i Republikës së Shqipërisë z. Begaj para Diasporës. Unë do të punoj me mish e shpirt për Kombin tim dhe mezi pres të takohem me Diasporën dhe pëfaqësuesit e saj. Do të punoj fort atje ku dëgjohet zëri im për zgjerimin e njohjeve për Pavarësinë e Kosovës.

Z. Mark Gjonaj i cili e drejtoi me plot kulturë aktivitetin lexoi pyetjet e përfaqësuseve të Diasporës të cilët i kishin dërguar me shkrim drejtuar Presidentit Begaj. Ai iu përgjigj me korrektësi dhe durim të gjitha pyetjeve si psh për problemet që ka Kosova, veçanerisht në Veri të saj, për shqiptarët në Ballkan, trevat shqiptare kudo ku jane si në Mal të Zi, Dibër, Maqedoninë e Veriut, Çamëri, rreth teksteve për shkollat shqipe, problemet e largimit të shqiptarëve nga trojet e veta, rregullimin e rrugëve etj…

Takimi ishte miqësor dhe me premtime për të ardhmen.

21 Shtator, 2023

Manhattan, New York

Përgaditi: Dahest Luma

Foto: Daut Luboja/

Në tre librat e rinj të Dashnim Hebibi, do të gjeni veten të pasqyruar në petk fisnikërie

“Si në shumë vepra të autorit Dashnim Hebibi, çështja e diasporës vazhdon të mbetet thelbi i shtjellimit brenda trungut të këtij libri. 

Kësaj radhe, vlerën dhe rëndësinë e saj, ai e pasqyron përmes këndvështrimit të një profili të lartë. E kam lexuar diku një thënie që dikur qarkullonte ndër oda kullash se familja shqiptare duhej të kishte gjashtë djem, dy prej tyre që të kujdeseshin për familjen, dy të tjerë për të migruar që ta mbanin familjen nanciarisht dhe dy të mbeturit të viheshin në dispozicion për të luftuar armikun. S’do mend që ti e gjenë veten te, të paktën, njëra nga këto tri kategori”, tha ndër të tjera, recensenti i tre librave, z.Jeton Arifi, M.A.

Winterthur, 17 shtator

Këtë reportazh e fillova me titull nga fjalët e PhD. Dashnim Hebibit kur ju drejtua të pranishmëve në promovimin e librave të tij (ribotim). Ku ka më shenjtëri se të jesh i pastërt shpirtërisht. Nuk është e lehtë ti bashkosh mbi 100 personalitete të diasporës sonë në një promovim libri. Në një koncert apo takim partie mundet, por në promovime librash, është e vështirë. Po ndalem edhe me disa fjalë të tjera që sot i lexova në profilin e tij në FB, ku ndër të tjera shkruan e të shpërndarë për të gjithë: „ Ti kesh gjithë ata veprimtarë në promovim libri, ditë e diell, të cilêt erdhën nga katër anët e Zvicrës, është shprehje e thellë respekti, të cilin mund ta marrë njeriu. Falemnderit secilit veç e veç që më nderuat dhe që më keni nderuar gjatë këtyre 24 vjetëve që kam vepruar në mërgim. 

“Librat janê gjurmët e një kulture a qytetërimi që më së shumti i rezistojnë kohës.”

Edhe pse nuk jam i pasur me të mira materiale, pasuria ime jeni ju, veprimtarë të dëshmuar. 113 veprimtarë në kauza të ndryshme kombëtare, ti kesh në promovimin e tre librave dhe të flasin fjalët më të mira për ty, duke e dëshmuar mirësinë, është pasuri e nivelit sipëror. Ju jam mirënjohës për jetë. 

Tash po e di se edhe unë paskam kontribuar deri diku. Nuk do të ndalemi së bashku edhe në të ardhmen. Shumë faleminderit për secilin që ishte prezent dhe për ata që kanë dashur të jenë, por nuk kanë mundur të vijnë! Prezenca juaj dhe nderimi që më bëtë, do më japë edhe më shumë forcë që të mos ndalem dhe ta ngris edhe më lart zërin e mërgimtarit. Zoti ju bekoftë!  „Librat janë thesari i deponuar i botës dhe trashëgimia më me vlerë e gjeneratave dhe popujve“.Prandaj, ishin bashkuar bashkëkombas nga të gjitha trevat shqiptare e nga e gjithë Zvicra, me datë 17.09.23, në Winterthur Kt. të Cyrihut për ta nderuar ate ngjarje kulturore si dhe gazetarin, poetin, publicistin, ambasadorin e paqes, doktorin e shkencave, Dashnim Hebibi.

Lirisht mundem ta them, si asnjëhere më parë, salla ishte e përmbushur, në mesin e tyre edhe shumë zonja, personalitete të larta, si përfaqësues nga Ambasada e Shqipërisë në Bern, z.Valon Gashi, përfaqësues nga Ambasada e Kosovës, z.Gjenis Haxhimehmeti, ish Konzulli I Republikës së Kosovës në Cyrih, z.Sali Sefa, ish Komandanti i UÇPMB, Z. Shefket Hasani, Zenel Neziri, kryetar nderi i SHH “Medvegja” në Zvicër i shoqëruar me veprimtarin e madh nga Medvegja, Sabit Abazi, i pari Shkollës Plotësuese Shqipe “Naim Frashëri” në kantonin e Cyrihut, z.Naser Ulaj, Hamzë Morina, ish kryetar i LAPSH-it në nivel Zvicre, Riza Demaj, koordinator i LAPSH-it për kt.Argau, Burhan Morina, studiues, Sami Pacolli veprimtarë e afarist, Agron Hoti veprimtar, Qemal Musliu, jurist, veprimtarë i njohur i kauzës sonë kombëtare dhe ish kryetar i Shoqatës “Atdheu” në Badragaz, Abaz Fejzullahi, kryetar i Bashkimit të Intelektualëve sqhqiptarë në Zvicër, z.Shefqet Cakolli, kryetar i SHKA “Dardania” në Winterthur, Prof.dr.Ylber Qusaj, veprimtarët Selami Huruglica, Fadil Hasani, Nderim Ibrahimi, Rafet Ademi, Përparim Sabriu, Sejdi Gega, studiues, Daut Luboja, Shaip Bajrami, Arif Osmani, Ridvan Rashiti, studiuesi z.Met Dura e shumë e shumë personalitete të tjera, publicistë, historian, shkrimtarë, kryetar shoqatash, mësues të shkollës plotësuese shqipe. 

Recenzenti i librave, z.Jeton Arifi që kishte ardhur nga Kosova, i cili është edhe Drejtor i Agjencisë për Informim dhe Privatësi në Kosovë, e shumë e shumë veprimtarë. Dashnim Hebibi shumë prej të pranishmëve thonin, se ishte ai që i bashkoi të gjithë në këtë ditë libri. Vërtet ishte organizim brilant. Promovimin e moderoi, aktori, regjisori e skenografisti i njohur, që njihet tashmë edhe si Mosiu i diasporës shqiptare, z.Adem Kicaj. Pasi përmendi sukseset e Dashnim Hebibi, z.Kicaj ftoi në skenë vëllezërit Kuqi për një paraqitje me instrumentet e tyre me violin dhe qifteli, Arbnor dhe Rrezart Kuqi, dy artista të mrekullueshëm, që u rritën në skenat e mërgatës sonë dhe tani lirisht mundet të thuhet, se do ti shohim edhe nëpër skena të ndryshme europiane. Babai i tyre z.Jakup Kuqi ishte ai që merrte urata të shumta nga të pranishmit sepse vërtet shkëlqyen me paraqitjen e tyre. Ishte madhështore. Me instrumentalet e tyre të mrekullueshme me violin e qifteli ishin vëllezërit Kuqi, dy të rinjë që janë lindur e po rriten në diasporë, ku dëshmuan se mërgata shqiptare po e ruan gjuhën e traditën shqiptare. Më pastaj, kulmi ishte, kur e mori fjalën rreth librave, z.Jeton Arifi, recesenti i librit, kritiku letrar dhe një personalitet shumë i matur, studiues, që bëri që të gjithë që ishin të pranishëm ta përcjellin me shumë vëmendje. Ai ndër të tjera kishte përgatitur për tre librat, recensione,.

Ekstrakt nga recensioni i Librit ‘Vështrim Presidencial’ 

Komunitetet e shpërndara jashtë vendit të origjinës, jo gjithmonë ia kanë dalur të ruajnë identitetin e tyre kombëtar, duke u shkrirë në kulturën e vendit pritës. 

Diaspora shqiptare shquhet midis diasporave të popujve tjerë për lidhjen e shëndoshë që ka arritur ta mbajë me shtetin amë, kontributin që ka dhënë për forcimin e atdheut në aspekte të ndryshme dhe për ndikimin e vazhdueshëm që ajo vazhdon ta ketë në jetën ekonomike e politike të vendit të origjinës.

Si në shumë vepra të autorit Dashnim Hebibi, çështja e diasporës vazhdon të mbetet thelbi i shtjellimit brenda trungut të këtij libri. 

Kësaj radhe, vlerën dhe rëndësinë e saj, ai e pasqyron përmes këndvështrimit të një profili të lartë. Përmbajtja e tij është ndërtuar, kryesisht përmes intervistave të zhvilluara enkas për të, me presidentë dhe ish presidentë të Shqipërisë e Kosovës, të cilët kanë mbajtur këtë pozitë, qoftë edhe në cilësinë e ushtruesit të kësaj detyre gjatë tri dekadave të fundit.

Një bashkëbisedim i orientuar nga një seri pyetjesh të autorit me secilin prej tyre, e pasqyron para lexuesit vlerën e padiskutueshme të diasporës mbarëshqiptare, kudo që është e përqendruar ajo.

Në disa raste, autori, këtë thelb e nxjerr në vetën e tretë, duke u bërë zëri interpretues i mendimit e vlerësimit të një (ish) presidenti. 

Libri ‘Vështrim Presidencial mbi Diasporën Shqiptare’ nuk është voluminoz dhe vjen para lexuesit me një gjuhë të kapshme për këdo, madje edhe për një pjesë të gjeneratës së re të lindur në cilindo shtet pritës të diasporës shqiptare, të cilët mund të mos jenë shumë të familjarizuar me shqipen letrare.

Ekstrakt nga recensioni i Librit Lugina e Preshevës – Pjesë e Unit Kombëtar’

Libri i autorit Dashnim Hebibit, i titulluar ‘Lugina e Preshevës – Pjesë e Unit Kombëtar’, vjen para lexuesit në formë të një kronike të ilustruar, i cili përqendrohet rreth një ngjarjeje, sa emocionale e frymëzuese, aq edhe premtuese.

Autori, në faqet e para të këtij libri, lexuesit i sjell një hyrje në formë rrëfimi të një personazhi të mitur, brenda së cilit shpalosë peripecitë e depërtimit brenda turmës që kishte dalur të priste një burrështetës kaq gjatë të munguar. 

Këtë shkoqitje, ai e bën për t’a ndarë me lexuesin që nuk pati mundësinë të ishte pjesë e ngazëllimit, atë emocionin që lindi si produkt i atmosferës së krijuar nga vizita e Presidentit të Republikës së Shqipërisë, z. Bujar Nishani në trevat e shkëputura shqiptare. Përmes flamurit, që mbanë në duart e njoma, përpjekjes për të vënë kontakt fizik me një figurë shpresëdhënëse, bartësi i kësaj rrëfenje, roli i së cilës është ta fusë lexuesin brenda thelbit të këtij libri, dëshiron ta nxjerrë në pah etjen e stërmbledhur të qytetarit të një krahine shqiptare të rraskapitur nga pritja për t’u ndjerë pjesë e pandashme e etnikumit shqiptar. Autori, këtij libri i jep një dimension të veçantë, duke realizuar pesëdhjetë e katër intervista me njerëz, të cilët, qoftë për nga profesioni apo veprimtaria publike shquhen në Luginën e Preshevës, pa përjashtuar këtu edhe veprimtarë shqiptarë nga diaspora, të cilët jodomosdoshmërisht kanë prejardhje nga këto treva, por që kanë bashkëndjerë në vazhdimësi rrugëtimin e dhimbshëm të qytetarëve të Luginës së Preshevës për një jetë të dinjitetshme.

Ekstrakt nga recensioni i Librit “Atdheu portativ” 

LETËR E HAPUR MËRGIMTARIT 

Me shkrimin e recenzionit për këtë libër, do të ishte e pritshme të të ndihmoja, i dashur lexues, që ta kuptoje arsyen pse dhe për kë është shkruar ai. Megjithkëtë, duke pasur privilegjin e diskutimit të idesë dhe përmbajtjes së këtij libri me autorin, qysh para se të llonte puna e palodhshme dhe me shumë durim mbi të, si dhe duke qenë i vetëdijshëm që përmbajtja e këtij libri, në thelb, do të ishin copëzat e jetës së shumë mërgimtarëve, të cilëve u kushtohet i njëjti, qëllimshëm po thyej kriteret e këtij recenzioni, duke e zëvendësuar atë me një dedikim të drejtpërdrejtë për secilin shqiptar që doli nga porta e shtëpisë me sytë kah pragu i saj në drejtim të një vendi pa emër e me premtimin në heshtje ndaj vetes që kthimi do të ishte i shpejtë. Duke iu drejtuar mërgimtarit, në këtë recenzion, unë i as çdo bije të kombit, por që, për shkak të rrjedhës sintaksore të këtij teksti, po i shmangem përdorimit të të dy gjinive, gjë për të cilën, kërkoj mirëkuptimin tënd, bashkëkombësja ime e respektuar. Rrugëtimin e detyruar drejt mërgimit e morën shumë bashkëkombës para teje, disa për t’iu shmangur dhunës së papërballueshme të pushtuesit, e shumë të tjerë për të derdhur djersën që të tjerët e mbetur rreth vatrës të kishin mirëqenie të sigurtë. E kam lexuar diku një thënie që dikur qarkullonte ndër oda kullash se familja shqiptare duhej të kishte gjashtë djem, dy prej tyre që të kujdeseshin për familjen, dy të tjerë për të migruar që ta mbanin familjen nanciarisht dhe dy të mbeturit të viheshin në dispozicion për të luftuar armikun. S’do mend që ti e gjenë veten te, të paktën, njëra nga këto tri kategori. 

Faqet e këtij libri ngërthejnë brenda vetes përditshmërinë tënde, sado të rraskapitshme e të përmallueshme ta kesh. 

Ato janë të ilustruara me rrë met tua të pasqyruara sinqerisht, në kuadër të përgjigjeve që autori i këtij libri ka marrë prej teje në saje të një interviste individuale. Megjithë thjeshtësinë e vet, në kuptim të përmbajtjes me karakter kujtimesh, brenda faqeve të mbushura me përjetime të larmishme, të pasqyruara prej teje, lexuesi ndjen mallin që ti kishe kur le shtëpinë ku u linde, hapëron nëpër peripetitë që ti përjetove gjatë rrugëtimit të mundimshëm në drejtim të botës së premtuar, e cila t’u imponua si zgjedhje, pastaj ndjen lodhjen e përditshme mbi supet tua, e i gëzohet stinës së verës që të fton të vizitosh vendlindjen. 

Pikërisht në këtë dimension, të mbushur me thjeshtësi e sinqeritet, autori e sjell të shpalosur rolin e mërgimtarit, brenda të cilit, lexuesi e sheh të pasqyruar babain, vëllain, motrën, kushëririn … sepse është e pamundur që cilido lexues, të cilit i bie në duar ky libër, të mos ketë lidhje familjare me, të paktën, një të mërguar. 

Shtetet e Evropës e Amerikës, të cilat u bënë vendlindja e fëmijëve të tu, strehuan shumë shqiptarë mendjendritur e zemërbardhë në periudha të ndryshme kohore. Nga ky dhé i huaj, por mikpritës, një shekull më parë, dolën burra e gra që i dhanë shpirt e shpresë popullit se Shqipëria do bëhej, nga atje larg, para dy dekadash, u mobilizua i madh e i vogël për të mbrojtur Kosovën që po shembej. Ne nuk jemi i vetmi popull, të cilit iu desh ti nxirrte jashtë bijtë më të mirë, përmes të cilëve, në rrethana të skajshme, do të mund të rilindte gjithçka shqiptare. Bërthama e etnisë sonë e zhvendosur jashtë ku njve arbërorë, të cilën e simbolizon ti, vëlla i dashur, ishte garanca e vazhdimësisë së sojit tonë, nëse shfarosja e nisur do të mund të ndodhte. Ishe ti, dhe shumë të tjerë si ti, që e mbajtën shpresën gjallë dhe u kthyen me ballin lart, xhepat plot e gjoksin hekur, sa herë që u kërkua. Përtej historisë sonë të dhimbshme e krenare, të cilën, sa më shpesh ta kujtojmë, aq më mirë do të dimë ta ndërtojmë të ardhmen, vëmendje të pakursyer nga shteti amë meriton investimi në diasporën tonë mbarëkombëtare kudo nëpër botë. Ambasadori më i denjë e më efektiv i shqiptarisë je ti, miku im i mërguar, që duke qenë një fqi i sjellshëm me bashkëqytetarët ‘tu joshqiptarë, duke qenë koleg i respektueshëm në vendin e punës, duke qenë një klient i mirëkuptueshëm i shoqërisë që të ofron shërbime, e bën atdheun të duket më snik në sytë e botës. Mërgimi, si proces i lëvizjes së njerëzve nga vendlindja në një vend me më shumë perspektivë, i ka ndihmuar njerëzimit të shpërndajë heterogjenitetin e kulturave të pasura etnike, duke zvogëluar, kështu, ndryshimin midis popujve e duke e bërë botën një të vetme e të njëllojtë. Andaj, rrugëtimi yt jetësor, ajo që ti ke dhënë nga kultura jonë e ke marrë nga kulturat tjera brenda këtij cikli, ka lënë gjurmët e pashlyeshme në ngritjen e urave ndërkulturore, për të cilat do të jenë mirënjohës brezat pas teje. 

Duke lexuar jetëshkrimin në miniaturë të shumë bashkëkombësve të tu brenda faqeve të këtij libri, të sjellë në format interviste nga gazetari profesionist  Atdheu portativ i diasporës, Dashnim Hebibi, do të gjesh veten të pasqyruar në petk fisnikërie, të cilin ti nuk e ke vënë re te vetja nga modestia që të ka shoqëruar si vyrtyt emblematik shqiptar.  Mos harro, ti je si uji që rrjedh, i pijshëm e i kristaltë që lë gjurmë jete prapa vetes! Pas tre recensioneve, të pranishmit e duartrokitën mysafirin nga Kosova që kishte ardhur enkas për këtë promovim. 

Ndërsa, përfaqësuesi i Asociaconit „Bujanoci“, z. Memet Qazimi në emër të Asociacionit tha: „ Shumë i nderuar, miku jonë, Dashnim Hebibi, autor i këtyre tre librave që na ke bashkuar në këtë ngjarje kulturore, të nderuar mysafirë, përfaqësues të ambasadave të Shqipërisë dhe Kosovës, përfaqësues të shoqatave, koordinator të shkollës plotësuese shqipe, mësues, shkrimtarë, gazetarë, aktorë, zonja e zotërinjë,

Kam nderin që në emër të kryesisë së Asociacinit qytetar „Bujanoci“ dhe në emër timin t’ju përshëndes, t’ju falënderoj, dhe t’ju uroj mirëseardhje në takimin tonë me rastin e promovimit të tre librave (RIBOTIM).

Asociacioni jonë, pati nderin dhe kënaqësinë që njëzëri të gjithë anëtarët e kryesisë, vendosëm që ta mbulojmë ribotimin e tre librave, që ta keni në duar ju të pranishëm, por edhe shumë të tjerë që nuk kanë mundur të jenë të pranishëm. Të nderuar zonja e zotërinj, nuk duam edhe të marrim kohë shumë, por më duhet thënë edhe ca fjalë, se Asociacioni qytetar „Bujanoci“, me qendrën e saj në Bad Ragaz, rreth vetes ka një numër të madh veprimtarësh të dëshmuar ndër vite për çështjen kombëtare. Ata edhe nga atdheu, por edhe me të ardhur në vend të huaj, kurrën e kurrës nuk u ndanë shpirtërisht me vendin e të parëve. Me forma të ndryshme u munduan dhe kontribuuan për ato toka, ashtu si kërkohej nga atdheu. 

Me këtë emër Asociacioni qytetarë ¨BUJANOCI¨ e themeluar më 18.03.2018 në Zürich, definohet si Asociacioni i pavarur, jopartiak, jopolitik, joprofitabël si dhe jofetar i qytetarëve që jetojnë në territorin e Konfederatës Zvicërane e që janë me origjinë nga qyteti i Bujanocit. Asociacioni ka karakter social, humanitar, organizues dhe bamirës. Do të punojmë edhe në të ardhmen me projekte në të mirë të përgjithshme. Vlera e librit në kohët e sotme për dikë nuk është edhe aq sa do të duhej të ishte, por do t’u mbetet brezave të rinj, se të parët tuaj nuk janë ndalur, prandaj, as ju mos u ndalni për të qenë të bashkuar para çdo situate. I gjithë materiali që është në këto libra është plot histori, është plot sakrificë e shumë veprimtarëve që disa janë këtu e disa nuk janë, sepse në çdo cep të Zvicrës e të atdheut kanë vrapuar për të mirën e kombit. Është punë e madhe që e ka bërë Dashnimi, që brenda këtyre viteve sa është në diasporë, ka shkruar mbi 20 libra dhe ka mbrojtur edhe tezën e doktoratës me temë diaspora. Ne e përgëzojmë dhe i urojmë shumë suksese edhe në të ardhmen. Në këtë promovim folën shumë personalitete, duke vlerësuar punën e madhe që ka bërë ndër vite, z.Hebibi. 

Më duhet përmendur në këtë reportazh, disa fjalë të publicistit të njohur dhe gazetarit, z.Qazim Zejnaj para të pranishmëve, kur thotë se, isha i impresionuar dje, se nga gëzimi shpesh autori ishte përlotur sepse misioni i juaj ishte i shenjt e ideali se në veprat tuaja fiton e kaluara e ardhmja e lavdishme. Miku im i virtytit dje ishe Dardan i molllës kuqe me tempullin tënd hyjnor pranë familjes e miqve e krijuesve në mërgat ishe ishull i brezave e titan e fjalët e tuaa prekin edhe në qiell, sepse je një yll polar edhe kur është terr e bënë diell. Veprat tua, që i promovove janë me zanore e të folmen e sotme si diftong që ruhen mirë në rrokje hapur e pasurojnë letërsinë shqipe e lartësojnë diasporën shqiptare. 

Vërtet je i pasur siç the, se kurrë nuk u shite, as nuk lakmove e as nuk punove për të mira materiale, por për unitet dhe me lapsin tënd prej profesionisti bashkove shumë e shumë. 

Dashnim Hebibi, je ajka e mërgatës e margaritar diplomatik i pastërt si loti me një familje të lumtur e mbete i pavdekshëm në histori me vepra që kanë rrënjë në botë e do të lulëzojnë gjithmonë. Fal teje mua sot shumë punime me botohen edhe ne media shqiptare në Shqipëri, Kosovë si në Bota sot, etj, pasta në Arizona e Boston e revistën-Iliria, Dielli të Amerikës, Zërin e Kosovaren e shumë revista prestigjioze. Je faqebardh e fitimtar i admiruar kudo që graviton e i pasur me artin, penda e artë me uratë në shërbim të kombit e atdheut. 

Çdo here të pafsha të lumtur me familje e nderime për ty dhe familjen. Krejt në fund, natyrisht, se thuajse çdo kush dëshironte të thonte një fjalë, por ishte koha e caktuar, aktori i madh, Adem Kicaj këndoi edhe një këngë me vargje të poetes Zize Pepshi me instrumentin e njohur Buzuku. Më la përshtypje edhe fjalët e z.Riza Demaj, ish i bugosur politik, njëherit, koordinator i LAPSH-it për kantonin Argau, se nuk jam ulur në sallë, kam qëndruar në këmbë në shenjë respekti për punën e madhe të Dashnimit. Zoti Hebibi, falënderoi të gjithë të pranishmit edhe njëherë me sinqeritetin e tij, padyshim nuk harroi edhe z. Petrit Bytyqi, bashkatdhetarin tonë nga Gjakova, që na mundësoi të mbahej ky promovim në një sallë të shkollës zvicerane pa asnjë kompenzim, Asociacionin qytetar “Bujanoci”, z.Rafet Ademi për mbështetje morale, zJeton Arifi, pastaj mjeshtrin e madh të kamerës dhe të fotografisë, z. Daut Luboja, aktorin e mirënjohur, z.Adem Kicaj, vëllezërit Kuqi, shtëpinë botuese “Libri” me editor Berat Thaqi për punën e tyre të shkëlqyer që e kanë bërë dhe të gjithë ata që kanë kontribuar që ky promovim libri të mbahej si është më së miri. Ishte ditë e veçant kushtuar librit, dijes, historisë e gjuhës sonë kombëtare. Autori, Dashnim Hebibi, hiq më pak se një orë, ka nënshkruar librat që të interesuarit donin ta kenë kujtim. Aktivitete të tilla na duhen edhe ma shpesh të organizohen. I urojmë shumë suksese, PhD.Dashnim Hebibi dhe padyshim, se presim edhe projekte të tjera. Pas 20 librave, që janë pasuri e madhe për diasporën tonë dhe shqiptarët në përgjithësi. Meriton të lexohen të gjitha librat e z.Hebibi, sepse aty shohim një jetë të mërgimtarit. Besojmë shumë, se edhe në të ardhmen do të kemi libra të tjerë nga z.Hebibi. 

Përgaditi: Dahest Luma

Foto: Daut Luboja