Sylë Ukshini/

14.07.2023- Homazhe tek Varrezat e dy dajave të mi Grusel e Bajram Sylejmani, si dhe të dëshmorëve të tjerë të UÇK-së të Zonës së Nerodimes (Ferizaj).

Gjithmonë ndiejmë obligim të bëjmë homazhe për njerëzit e lirisë, për ata që mposhtën errësirën serbe dhe për ata që u flijuan për lirinë e Kosovës dhe për ata që e shkërmoçën dhe e groposën pjesën e fundit të Jugosllavisë së Versajës.

Sakrifica sublime e dëshmorëve për lirinë është një trashëgimi e shenjtë e kombit. Është thirrja t’i shërbejmë Kosovës me të gjitha kapacotet dhe energjitë tona, t’i përkushtoheni të ardhmes sonë evropiane, në krah të aleatëve të mëdhenj, SHBA e BE, dhe kombeve të qytetëruara.

UÇK është historia jonë, është lufta jonë, është sakica jonë, është kujtesa jonë është krenari jonë, është referenca jonë, është frymëzimi jonë dhe mbi të gjitha është busulla jonë në rrugëtimin e konsolidimit të shtetit tonë të brendshëm dhe ndërkombëtar.

Prandaj, ndihem përgjithmonë krenar për veprën, sakrificën dhe rrugëtimin e tyre për liri dhe pavarësi

Sokol Paja/

Mërgata shqiptare e Italisë është një potencial i shkëlqyer i kombit shqiptar në vendin mikpritës e shumë të dashur për shqiptarët. Ishte Italia ajo që hapi zemrat dhe dyert për shqiptarët e dalë nga ferri komunist 3 dekada më parë e sot këta shqiptarë bëjnë krenarë atdheun e tyre e vendin që u dha gjithçka. Janë këta shqiptarë të suksesshëm që në Itali me veprimtarinë e tyre e sukseset e tyre shpërblehen me respekt dhe janë shembuj e modele të shkëlqyera edhe për vetë vendasit. Shqiptarët gëzojnë respekt të veçantë dhe vlerësim të lartë në Itali. Shqiptarët në shekuj kanë pasur lidhje të fuqishme me Italinë çka reflekton një marrëdhënie të shkëlqyer popujsh, shtetesh e kulturash. Shqiptarët në qytetet e Italisë janë protagonistë në aktivitetet komunitare e kombëtare. Më 2 Korrik 2023 në Macerata të Italisë u zhvillua një mbrëmje dedikuar shëndetit të popullsisë dhe posaçërisht në mbështetje të të prekurve nga Skleroza e shumëfishtë që është një sëmundje inflamatore kronike dhe progresive e sistemit nervor qëndror. Artistët shqiptarë të bashkuar në një performancë dhe përqafim artistik në mbështetje të kauzës që prek njerëz të shumë. Aktiviteti u ideuar nga Denada Merkuri-hair style, Olta Shehu -balerinë, koreografe dhe Blerdi Fatusha-fotograf. Artistët shqiptarë kontribuojnë për komunitetin shqiptar dhe shoqërinë italiane prej 20 vitesh. Një tjetër aktivitet mbresëlënës ku sheh si protagoniste balerinën dhe koreografen Olta Shehu në Macerata ku ishte mbrëmja gala në sensibilizimin të mjekësisë familjare organizuar me mjekë italianë ku të ardhurat u dhuruan për bamirësi. Shqiptarët në Macerata përmbyllën me sukses të veçantë vitin shkollor të gjuhës shqipe organizuar nga Shoqata Iliria ku Shkolla Shqipe “Naim Frasheri” është model suksesi dhe krenarie në mbarë shkollat shqipe në diasporë. Koreografe Olta Shehu nëpërmjet “OltaAkademi” dhe “Olta’s Summer Camp” prej vitesh zhvillon e promovon talentet shqiptare në fushën e kërcimit e valleve shqiptare duke kultivuar e promovuar traditën shqip të identitetit kulturor shqiptar.

(Në nderim të 247 vjetorit të Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës)

Nga Skender ASANI

Në 247 vjetorin e Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, kemi shumë arsye të ndajmë me miqtë tanë amerikanë gëzimin e festës së tyre kombëtare, duke shpresuar që miqësitë në mes të popujve duhet të mbeten garancë e kultivimit të respektit dhe dinjitetit reciprok.

Dita zyrtare e Pavarësisë së Shteteve të Bashkuara u bë 4 korriku i vitit 1776, dita kur Kongresi Kontinental votoi për miratimin e Dokumentit të Pavarësisë.

Në tekstin e Shpalljes së Pavarësisë Amerikane thuhet se: “Ne i konsiderojmë këto të vërteta si krejtësisht të qarta se të gjithë njerëzit janë krijuar me të drejta të barabarta, se perëndia u ka falur atyre disa të drejta të pamohueshme, ndër të cilat janë jeta, liria dhe mundësia për të ndjekur suksesin dhe lumturinë”.

Amerika u krijua si shtet i emigrantëve që ëndrrën e tyre për një të ardhme më të lumtur e lidhën me atdheun e tyre të përbashkët tejatlantik. Në Amerikë jetojnë edhe mijëra shqiptarë, të cilët jo vetëm që janë integruar, por janë bërë pjesë e begatisë dhe prosperitetit të shoqërisë amerikane.

Kontributi dhe konteksti i Amerikës në historinë politike të shqiptarëve, është i një rëndësie të jashtëzakonshme. Ky kontribut është shfaqur në disa raste dhe në disa faza të zhvillimit të proceseve historike, ku fati i shqiptarëve ndodhej në udhëkryq.

Në rastin e parë, ishte presidenti amerikan Thomas Woodrow Wilson (1856 – 1924), i cili në Konferencën e Paqes në Versajë (1919-1920) do ta shpëtojë Shqipërinë nga copëtimi, pasi që kundërshtoi rreptë kompromisin “anglo-franko-italian”, me të cilin Shkodra dhe Shqipëria e Veriut do viheshin nën pushtimin e mbretërisë Serbo-kroato-sllovene (SKS).

Tash së fundi është zbuluar një telegram i rrallë (nga Ilir Ikonomi) i presidentit amerikan Woodrow Wilson për Shqipërinë, kur ai ishte duke u larguar nga Konferenca e Paqes e Parisit në qershor 1919.

Ky telegram shpreh gjithë kujdesin e Presidentit Wilson mbi ecurinë e ngjarjeve pas Konferencës së Versajës, sidomos mbi fatin e shqiptarëve.

“Desha që, përpara largimit, t’ju shpreh juve dhe kolegëve të tjerë, interesimin tim shumë të thellë për fatet e Shqipërisë. Kam frikë se në mes të morisë së gjërave të tjera që mund të duken më të ngutshme dhe më të rëndësishme, nënvlerësohet vëmendja që duhet t’u kushtohet atyre të drejtave. Ju lutem të tregoheni shumë të kujdesshëm sa u përket atyre”, thuhet në telegram, i cili mban datën 30 qershor, 1919, dërguar nga anija SS George Washington me të cilin udhëtonte presidenti.

Me këtë është dëshmuar se presidenti W. Willson ka qenë një mik i përkushtuar i shqiptarëve, i njohur për shprehjen e tij lapidare në Versajë: “Një votë kam edhe atë do t’ia jap Shqipërisë, sepse Shqipëria duhet të ekzistojë.”

Rasti i dytë – gjatë mandatit të parë të presidentit Harry S. Truman (1884 – 1972), senatori pro grek, Papen, kishte bërë një rezolutë të cilën e plasoi në Kongresin amerikan përmes të cilës ai kërkonte që Korça, Gjirokastra dhe Saranda t`i jepeshin Greqisë, të cilën Rezolutë nuk e nënshkroi presidenti H. Truman, dhe nuk pati më asnjë vlerë për Greqinë. Kjo është edhe arsyeja pse ajo kurrë nuk e shfuqizoi “Ligjin e luftës” ndaj Shqipërisë.

Rasti i tretë – presidenti amerikan George H. W. Bush (1924 – 2018), ai i cili në prag të Krishtlindjeve në vitin 1992 për herë të parë ia përmendi Millosheviqit “Vijën e kuqe”, shprehje kjo që u lexua edhe si kërcënim i hapur ndaj Serbisë nëse do të guxonte të ndërmerrte masa represive ndaj Kosovës dhe shqiptarëve.

Rasti i katërt – lidhet me intervenimin ushtarak të NATO-s , ku roli i SHBA dhe presidentit të atëhershëm Bill Klinton ishte kolosal në udhëheqjen e fushatës ajrore me bomba kundër Serbisë, që zgjati 78 ditë , nga data 24 mars 1999 deri më 10 qershor 1999, kur Serbia u detyrua të nënshkuajë kapitullimin në Kumanovë dhe të tërhiqet nga Kosova si humbëse e luftës. Presidenti Klinton, Gjenerali Klark, Sekretarja e shtetit Olbrajt, do të nguliten thellë në memorien e shqiptarëve, sepse ishin ata që vunë në lëvizje një ndërgejgje globale, shoqëruar edhe me aksion ushtarak, kundër gjenocidit serb në Kosovë.

Rasti i pestë, sërish lidhet me Kosovën. Kësaj radhe ishte vizita në Shqipëri në qershor të vitit 2007 e presidentit të SHBA-ve, George W. Bush, i cili në Tiranë paralajmëroi shumë qartë: “Mjaft është mjaft, Kosova është e pavarur”. Menjëherë pas një viti (17 Shkurt 2008) Kosova shpalli pavarësinë si shtet dhe me këtë paralajmërimi i Presidentit Bush u bë realitet.

Prandaj jo më kot Shtetet e Bashkuara të Amerikës mbeten partneri ynë strategjik edhe për faktin se angazhimi amerikan për integrimin euro – atlantik të vendeve të rajonit, të Shqipërisë, Maqedonisë së Veriut, Kosovës etj dhe forcimi e shtetit të së drejtës dhe demokracisë, mbetet vendimtar për të sotmen dhe për të nesërmen e këtyre vendeve.

Kontributi i SHBA-ve është i prekshëm në shumë dimensione të ruajtjes së stabilitetit rajonal dhe demokracisë funksionale, dhe kjo është shpërfaqur edhe përmes angazhimit direkt të ambasdorëve dhe stafit të ambasadës amerikane këtu në Shkup dhe gjetiu në rajon.

Ky angazhim ka qenë i dobishëm në inkurajimin e reformave administrative e gjyqësore, ndonëse burokracia shtetëtërore dhe politikanë të caktuar herë herë kanë abuzuar me mbështetjen amerikane, duke e (keq) përdorur proamerikanizmin edhe si mburojë për veprime antilogjore e korruptive.

Ambasada Amerikane në Shkup ka qenë dhe mbetet shumë miqësore edhe me ITSHKSH, fakt ky që dëshmon se ne si qendër e studimeve dhe hulumtimeve historike, gjuhësore e kulturologjike e gëzojmë një mbështetje të parezervë të kësaj ambasade dhe kjo është shprehur përmes takimeve, vizitave e konsultimeve që janë zhvilluar me vite të tëra, për çka jemi shumë mirënjohës.

Fryma dhe displina amerkane e punës kreative, mbetet udhëtreguesi im kryesor, si në karrierën profesionale, ashtu edhe në ndërtimin e botëkuptimeve mbi fenomenet dhe proceset shoqërore.

Pavarsësisht turbulencave nëpër të cilat kalojnë shoqëritë tona, sensibliteti civilizues gjithpopullor mbetet i orientuar nga vlerat euro-atlantike, të udhëhequra nga Amerika, sepse vetëm një orientim i tillë paraqet siguri, ardhmëri dhe prospritet për rajonin dhe më gjerë.

Nga: Mr. sci.Hazir Mehmeti, Vjenë/

“I vetmi shtet që ka mbajtur një politikë të mençur në Shqipëri ka qënë Austria merhume e Habsburgëve. S’duhet t’ia hamë hakën. …Austria e bazonte politikën e saj mi shqiptarët nacionalistë. Ja arsyeja e parë dhe ja arësyeja e dytë: Austria ngarkonte me punët e Shqipërisë ata njerëz që e dinin shqipen më mirë se çdo arnaut.” Fan Stilian Noli

 Në radhën e kontakteve mes dy popujve shekujve, do veçojmë shkrimin nga gazeta e Tiranës “Vullneti” e datës 22 janar 1931.  Kjo miqësi rrënjët e ka të thella shekujve në themelet e studimeve të albanologëve gjerman. Ata argumentuan se gjuha  shqipe është pasardhësja e drejtpërdrejtë e ilirishtes.

Ministri i Austrisë, Shkëlqësia e tij O. Guenther, i paraqiti këto ditë kredencialet Lartmadhërië së Tij Mbretit Zog.

Në kët rast Ministria e Jashtme dha një drekë për nderin e Ministrit të Austrisë në Shqipëri dhe në këtë drekë muarën pjesë personalitete më të çquara të jetës sonë politike.

Ceremonia nuk pati vetëm vleftën e një çfaqjeje hoborësie diplomatike po edhe ngjyra e nje simpatie të nxehtë dhe të sinqertë që populli i ynë ushqen për Austrinë.

Populli ynë, midis virtyteve të tjera, e ka të gjallë ndjenjën e mirënjohjes. Kur sheh që sidomos jë i huaj pëpiqet për të mirën e tij, këtë të mirë nuk e harron kurrë dhe mundohet të gjejë rastin për t’ia shpërblyer. Sikur të ishte një popull i math dhe i pasur, shqiptari nuk do të kursehei kurrë vendin tonë, themeluan pa humbur kohë në Shkodër një Komisii letrare, duke i shtyrtur shqiptarët që të merrenn nxehtësisht me zhvillimin e gjuhës së tyre. Në këtë muaren pjesë njerëzit më të çquar nga gjitha krahinat e Shqipërisë, si At Gjergj Fishta, Luigj Gurakuqi, Sotir Peci, Kostaq Totta, Gjergj Pekmezi, Salih Novica dhe të tjerë.

Po austriakët e kuptuan mirë se nuk mjafton vetëm që një Komisi letrare të mërej me caktimin e regullake gramatikale dhe sindaktitike, me përpilimin e një fjalori dhe me hartimin e librave shkollore: duhej një organizim më i gjërë në degën e arsimit. Për t’i arrite këtij qëllimi, themeluan një Drejtori të Përgjithëshme duke shpërndarë ndër krahinat e ndryshme, si inspektorë, disa prej anëtarëve të Komisisë në fjalë.

Në këto mënyrë në pak kohë Shqipërisë u ngritën shkolla, duke shpërndarë drejtën e kulturës dhe të komsisë.

Aqë sa u përket pikëpamjes kulturale që pas mendjes s’onë jepe pemë më të forta, ndonse pak si të largëta.

Nga pikëpamja politike së shtë nevojë të zgjatemi tepër. Me një fjalë të gjithë shqiptarët janë të bindur se Austria është fakrori kryesorë për imponimin dhe kosoldimin e independencës së tyre.

Në bazë të kësaj bindjeje që i përgjigjet kryekëput të vërtetës, shqipatrët s’kanë lënë rast pas  çfaqur mirënjohjen e tyre, gjë që e bënë, më një ceremoni të thjeshtë po të përzemërt, edhe me rstin e ardhjes së Shkëlqësisë së Tij z.Guenther, ministër i Austrisë në Shqipëri.

Jemi të sigurt që edhe Shkëlqësia e Tij nuk do të kursehet të zhvillojë për ne atë energji dobiprurëse që është në natyrën e popullit austriak.”, përfundon artikulli i gazetës së kohës. 

    Në periudhën e Austro-Hungarisë nisi zanafilla e shkencave shqiptare, kryesisht nga studiuesit gjerman të cilët botuan vepra studimore lidhur me shqiptarët. U botuan artikuj, monografi e studime nga shkencëtarët  e hapësirave të ndryshme gjermano-folëse. Shumë nga këto studime janë aktuale dhe të pacenueshme edhe në kohën tonë. Duhet veçuar këtu studimet  e shkencëtarëve të kohës mbi historinë e shqiptarëve, arkeologjinë shqiptare, etnografinë shqiptare, folklorit, të gjuhësisë, duke vënë kësisoj themelet e para të studimeve albanologjike me një vërtetësi të pakontestueshme. Shkencëtaret gjerman vunë themelet e studimeve në shkencat natyrore si në botanikë, zoologji, arkeologji, gjeografi, në shkencat medicine etj. Pra veprimtaria studiuese e shkencëtarëve gjermanofolës është me rëndësi të  gjithanshme dhe të një rëndësi historike për kombin shqiptar i cili vuante nën robërinë aziatike për pesë shekuj. Disa nga emrat e njohur qe nga shekulli i pesëmbëdhjetë me Arnold von Harffin duke vazhduar deri në fillimin mijëvjeçarit të tretë.  Njëri nga dokumentet më të vjetër të shkruar në gjuhën shqip është Fjalorthi i Arnold Fon Harff-it.

      Kush nuk ka lexuar për Dr. Jani Bashon, mikun e Ajnshtajnit?

            Njëra nga figurat e mëdha kombëtari i cili studioi në Austri është Dr.Jani Basho

Atdheu…   

      Vjen nga Pogradeci. Pasi e kreu gjimnazin grek dhe turk në Manastir ndoqi studimet e larta (1915-21) për  mjekësi interne, kirurgji të përgjithshme dhe obstetrikë-gjinekologji (1921-24) në Vjenë, mori titullin “Unicus Medicus Doctor”, kjo e ka kuptimin “Mjek i veçantë”.

 Vjena…

Themelues i  Shoqërisë Studentore  “Albania” në Vjenë revistës “Djalëria”, ku Jani Basho shkruan artikuj politik me frymë patriotike të cilat kanë vlera edhe sot.

   Menjëherë pas studimeve(1923) kthehet në atdhe. Themelues i Obstetrikë-Gjinekologjisë Shqiptare. Ishte në vepër një patriot i madhe i kombit.   Ishte mik me Albert Ajnshtajnin, i cili punonte në Universitetin e Vjenës aso kohe.

Nënshkrimi i parë si kryetar i ALBANIA, Jani Basho, Burggasse 42/10, Wien  Nga Shoqënia e studentëve shqiptarë ALBANIA, WIEN , der Vereinpräsident: Basho,

Gazeta “Djalëria”: “Sikundër nuk mund të rrojë një njeri pa gjak, sikundër nuk mund të zhvillohen bimët pa Diell, ashtu edhe një popull pa një gjuhë të zhvilluar nuk mund të naltësohet”.  Në vendlindje ku fillon punë në mjek ushtarak dhe mjek personal i Mbretit Zog. Ai dha ndihmë të madhe në kualifikimin e kuadrove të reja në Shqipëri.

    Jani Basho – doktori i cili ndikoj tek Mbreti Zog që t’i jepet pasaporta shqiptare  Albert Ajnshtajnin

      Nga kontaktet me shokët e ngushtë Basho merr kërkesë me rëndësi që ta ndihmon Ajnshtanin nga arrestimi prej nazistëve i cili kërkohej si person me origjinë hebre. Ky shqetësim u vërtetua me arrestimet e shumë figurave të njohura nga shkenca e kultura, mes tyre albanologu Nornert Jokli, i cili u arrestua në banesën e tij në Vjenë “Neustiftgasse…. u ekzekutua  nga nazistët në prill të vitit 1942. Takimi me shokët vjenez ishte lutje për ta ndihmuar Ajnshtanin nga arrestimi. Ja si shkruan dokumenti në gjermanisht se si i luten Dr.Jani Bashos për ta ndihmuar me pasaportë shokun e tyre Albert Ajnshtajn: 

     “Bei dem Treffen, das er mit engen Freunden hatte, richteten sie eine Bitte an ihn: Sein Freund, Albert Einstein, sei in Gefahr und werde von den deutschen Nazis als Jude gesucht und müsse gehen, was aber aufgrund seines Passes unmöglich sei sein Deutsch war von der Gestapo beschlagnahmt worden. Also sagten sie ihm, da Sie der Leibarzt von König Zog sind, sagen Sie dem König, er solle ihm einen albanischen Pass geben.  

          Sipas dëshmitarëve të shumtë nga kontaktet me familjen Basho në Pogradec, Ajnshtajni vjen në Shqipëri në fillim të vitit 1930, qëndron tri ditë. Veç tjerash atë e pret në takim Mreti Zog.  I pajisur me pasaportë shqiptare, me emër shqiptar, Ajnshtajni udhëton për në Amerikë.  Jani Bashos nga Amerika i shkruante  Ajnshtajni letra falënderuese dhe i tregonte për vështirësitë në jetën e tij. Të gjitha dokumentet në zyrat e Mbretit Zog dhe dy shtëpitë e familjes së Dr. Jani Bashos në qendër të Tiranës, u dogjën dhe shkatërruan nga komunistet në pushtet në vitin 1945, duke humbur çdo gjurmë rreth letërkëmbimit me Ajnshtajnin. 

Në arkivin e Jerusalemit ruhen disa nga letrat që Albert Ajnshtajn i ka dërguar Jani Bashos.  Ajnshtajni duke e parë terrorin gjenocid të Serbisë ndaj kroatëve, boshnjakëve dhe shqiptarëve e fajëson Serbinë në letrën e tij të shkruar me 6 maj të vitit 1931.

        Letra që shpëtoi Shqipërinë 

   Studentët shqiptarë të prirë nga Dr.Jani Basho, i shkruan letër prej katër faqe presidentit amerikan  Wilson, me lutjen  që ta merr në mbrojtje Shqipërinë në Konferencës së Paqes e cila mbahet në Paris në vitin 1918.  Vërtet në Paris u mbrojte Shqipëria dhe kjo letër e nënshkruar së pari nga Dr. Jani Basho u zbulua 100 vjet më vonë, në vitin 2018, u cilësua si letra që shpëtoi Shqipërinë. 

 Letra përfundon:

 Të përvuajturit,

cand. med. Jan BASHO, cand. Bodenkultur Remzi BAÇE, cand. ing. H. HIFZI, cand. jur. Nush BUSHATI, stud. phil. Djevat KORÇA, cand. Export akademi Luigj KAKARRIQI, stud. ing. Gjovalin GJIADRI, Aspirat Pharm. Raku BUDA dhe stud. ing. Fuad ASLAN (Vjenë, Austri15 / 12 / 1918)

Prof. Teki Kurti/

Aktivitet madhështor i organizuar nga Lidhja e Arsimtarëve dhe Prindërve Shqiptar” Naim Frashëri” Aargau- Zvicër (LAPSH). Në Zvicër janë mbi 300.000 mijë shqiptarë. LAPSH-i ka vite që është angazhuar për hapjen e shkollave suplimentare të mësimit të gjuhës shqipe. Në përfundim të vitit mësimor, LAPSH-i organizoi një Tryezë shkencore me temë: “HISTORIA, IDENTITETI DHE KULTURA SHQIPTARE”. Tryezën e hapi me fjalën përshëndetëse Kryetari i LAPSH-it Riza Demaj, gjithashtu përshëndeti Ambasadori i Republikës së Kosovës në Zvicër z. Sami Ukelli dhe Sekretari i Parë i Ambasadës së Republikës së Shqipërisë Valon Gashi. Tryezën shkencore e hapi Akademik Frashër Demaj nga Akademia e Shkencave dhe Arteve të Kosovës ku trajtoi temën: “Historia dhe Identiteti”. Prof. Dr. Zymer Neziri trajtoi temën : “Etnokultura dhe identiteti ynë: Vështrim për rolin e epikës historike”. Nga Tirana, Prof. Asoc. Dr. Teki Kurti trajtoi temën: “Munomentet kulturore-historike, simbole të identitetit kombëtar”. Nga Universiteti i Tetovës, Prof. Zeqirja Rexhepi trajtoi temën: “Shqiptarët midis integrimit eropian dhe bashkimit kombëtar”. Prof. Binak Ulaj trajtoi temën : “Gjuha etnike dhe identiteti kombëtar” dhe Prof. Hasan Hasani trajtoi temën: “Kosova Lindore pjesë e pandarë e historisë kombëtare shqiptare”. Ditën e dytë e morën fjalën nxënësit e shkollës shqipe. Emocione të fuqishme, ata të veshur bukur me kostume kombëtare nga prindërit e tyre e të përgatitur mirë nga mësuesit sollën me interpretimet e tyre vargje nga Naim Frashëri, Pashko Vasa, Gjergj Fishta, Migjeni, Fan Noli, Ndre Mjeda, etj. Vallja e grupit “Shota”,e këngët e bukura shqipe e bënë aktivitetin elektrizues. Përgjatë dy ditëve mbetëm plot mbresa të pashlyera pasi përkujdesi në detaje ndaj nesh nga Visari familiarisht, Naimi, Rexhepi, Bajrami e Daj Riza ishte i jashtëzakonshëm. Faleminderit të gjithëve.

Aaragu – Zvicër 24-25. 06.2023