Nga Fadil LUSHI/
Njohësit e mirë të procesit zgjedhor në nënqiellin politik të Gadishullit Ilirik, me plot gojën dhe me të drejtë do të thonë se zgjedhjet vendore, presidenciale, të parakohshme, po edhe ato të jashtëzakonshme, jo gjithherë përçojnë mesazhe të qarta. Edhe në këtë pranverë të motit 2014 qytetarët e Republikës së Maqedonisë do të përballen me dy të tilla, gjegjësisht me ato presidenciale dhe ato të parakohshme parlamentare. Si do të organizohen ato, ka pak rëndësi. Një është e vërtetë, edhe në këtë “vit politik” do të karakterizohen me ato telenovelat e bezdisshme, me atë muzikën tallava, me ato oferta a premtime të rrejshme, mbase edhe të sajuara, me atë logjikën makiaveliste, me filozofinë e injorimit të përcaktimit, me nëpërkëmbjen e mendimit ndryshe, me abuzimin e votës deliberative të sovranit, respektivisht të trupit votues…, me arrogancën kolektive, me inatet histerike të pakuptimta dhe homerike ndër shqiptarë.
Këtij procesi zgjedhor (ende pa filluar) do t’i bëhen hile dhe fyerje të mëdha…, do t’i ngjiten qindra e mijëra bishta, do t’i bëhen me dhjetëra komente serioze dhe pa numër të tjera joserioze, joprofesionale…, do të ketë edhe të tilla tmerrësisht me tarafllëqe. Këtij procesi që në zanafillë do t’i bëhen sondazhe politike (toptan të porositura e të paguara) nga lloj-lloj kompani të ashtuquajtura “të specializuara” për çështjet në fjalë. Në kontekst të kësaj, gjithsecili votues i emancipuar (i kapluar këmbë e krye nga ankthi i brendshëm) do të parashtrojë me të drejtë pyetjen se pse duhet që në fillim t’i abuzohet dhe kontrabandohet e drejta e votës, pse duhet t’i nëpërkëmbet përcaktimi i tij kushtetues, pse e drejta e tij kushtetuese duhet gjithmonë të mbetet peng i partive politike…, do parashtrojë pyetjen se a mos vallë gjithsecili duhet t’ia kontestojë filozofinë e të menduarit ndryshe, pse e drejta e votës së tij duhet të përcaktohet ndryshe apo sipas qejfit të atyre që mëtojnë ta “zaptojnë pushtetin”!.
Sot, pas gjithë kësaj katrahure politike dhe kushtetuese, nuk është me rëndësi se kush do t’i fitojë zgjedhjet parlamentare (hiq mënjanë ato presidenciale), nuk është me rëndësi se cila do të jetë adresa politike e atyre që “do të mashtrojnë”, fare nuk është me rëndësi se kush do të “trishtohet” nga disfata, ama hiç fare nuk është me rëndësi se cila do të jetë logjika e procesit të numërimit të votës…, pavarësisht se ajo do të viktimizohet pak a shumë (kjo gjithsesi se nuk na hyn në punë), nuk është me rëndësi se “rezultatet përfundimtare do të përmbysen në tavolinë”, nuk janë me rëndësi emrat që në vijimësi lakohen në diskursin politik shqiptar, emra këto që pak e humanizojnë dhe e emancipojnë imazhin e cilësdo qoftë parti politike (e gjithë kjo të krijon përshtypjen kinse në familjet e partive politike nuk paskësh figura të tjera politike). Ne do të vazhdojmë ta përsërisim fjalinë: nuk është me rëndësi fakti se “rezultatet” (me a pa të drejtë) në këto zgjedhje parlamentare do të shpallen paralelisht nga taborët kundërshtarë, pavarësisht se ato fillimisht duhet t’i bëjë Komisioni Qendror i Zgjedhjeve.
Për ne me rëndësi është fakti se cili do të jetë roli i medieve të shkruara dhe elektronike në procesin zgjedhor (si dhe denigrimi i moralit të konfiguracionit a gjeografisë së tyre) në veçanti propaganda politike, mashtruese, shpifëse, demagogjike si dhe përdorimi i mjeteve dhe metodave të tjera në përpjekje për t’i mobilizuar a për t’i mbushur mendjen votuesit se kujt duhet t’ia japë votën. Sot e gjithë ditën nga hapësirat e medieve të shkruara, po edhe vizuale, dalin lloj-lloj informacionesh. Detyra parimore e tyre konsiston në faktin që ato fillimisht të jenë humane, emancipuese dhe të drejta…, aq më tepër nëse ato i dedikohen të drejtës së lexuesit a dëgjuesit. Nëse lajmi del nga institucioni shtetëror nuk do të thotë gjithmonë të pranohet nga lexuesi. Është e drejtë e tij e patjetërsueshme të zgjedhë se çka do të lexojë ose do të dëgjojë. Do ta pranojë si “lajm me tamam” apo edhe si të shtrembëruar. Së fundi, është e drejtë e tij ta refuzojë pavarësisht se është i rremë, i sajuar, i vrazhdë dhe me moral të dyfishtë, njësoj a përafërsisht si puna e Paul Jozef Gebelsit që qëndroi nga viti 1933 deri më 1945 në krye të Ministrisë për Propagandë të Gjermanisë, i cili me një rast kishte thënë: “Nëse e tregoni një gënjeshtër mjaft të madhe dhe vazhdimisht e përsërisni atë, populli më në fund do t’i besojë asaj. Gënjeshtra mund të mbahet për një kohë të atillë derisa shteti mund t’i hedhë popullit hi syve nga pasojat politike, ekonomike të gënjeshtrës. Kështu gënjeshtra bëhet tepër e rëndësishme për shtetin në shfrytëzimin e tërë pushtetit për shtypjen e disidencës, sepse e vërteta është armiku i gënjeshtrës dhe, kështu duke u zgjeruar, e vërteta është armiku më i madh i (pu)shtetit”! (Autori i këtij artikulli përjashton çdo paralelizëm të thënies së ish-ministrit të propagandës me zgjedhjet e parakohshme në Republikën e Maqedonisë).
Roli politik i ambasadorëve. Asnjeri nuk mund të thotë se roli i ndërkombëtarëve në procesin zgjedhor është i papërfillshëm, andaj lirisht mund të parashtrohet pyetja se ç’kuptim dhe ç’qëllim kanë “ndërhyrjet (i) legjitime” të ndërkombëtarëve gjegjësisht të ambasadorëve të huaj (të sistemuar në Shkup) në lidhje me zgjedhjet presidenciale dhe ato parlamentare që do mbahen në Maqedoni, në veçanti në pjesën shqiptare!? Ç’kuptim kanë (dhe do të kenë) “qortimet, mesazhet a edhe këshillat” e tyre adresuar shqiptarëve…, mos vallë këto “këshilla” do t’i ndërgjegjësojnë njëherë e përgjithmonë lidershipët e partive politike shqiptare…, edhe për sa kohë kanë nevojë politikanët shqiptarë për kësi “këshillash“…, a mos vallë shqiptarët do t’u lejojnë ndërkombëtarëve edhe në të ardhmen të “fusin hundët” në autonominë e organizimit të procesit zgjedhor (edhe ashtu të shëmtuar)!?? A mos vallë kjo “ndërhyrje” të ambasadorëve ka për qëllim t’u ndihmojë shqiptarëve në ndërtimin e infrastrukturës (së re) morale, shpirtërore dhe politike!? Ndoshta këto janë mesazhe shtesë dedikuar shqiptarëve ndaj krijimit të standardeve krejtësisht të ndryshme rreth procesit zgjedhor…, ose, tekefundit, është fjala është për një dëshirë të tyre për të mësuar diç më tepër për tiparet e karakterit të shqiptarit…, për avazet tona të vjetruara, për shpirtrat e trazuar të shqiptarëve apo diç tjetër që është karakteristikë jona kolektive!
Nëse e gjithë kjo që u nxor në pah ka të vërteta, atëherë pse gjithë kjo marrëzi e radhës e partive politike, përse duhet që këto zvetënime të dalin nga institucionet kushtetuese të “kontrolluara dhe të mbikëqyrura” nga partitë politike, përse institucionet e lartpërmendura edhe sot duhet “të mbeten me barrë nga një lidhje jashtëmartesore”(!???) Përse për disa politikanë të Shkupit nuk paskësh rëndësi fakti se çfarë ishte ngjyra e mesazheve të dala nga goja e ambasadorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe e disa të tjerëve të Bashkimit Evropian të sistemuar në Shkup. Nëse të gjitha “faktet” që llafosin ngjarjet e lartpërmendura janë të parëndësishme, atëherë pse të mos jenë të rëndësishme provat dhe argumentet sa i përket përsëritjes së kësaj historie të gjymtuar.
Të shpresojmë që kësaj radhe nuk do të përsëritet ajo historia e shtrembërimit të statusit juridik të votës shqiptare, një status që sot e kësaj dite mbetet peng i partive politike, qofshin ato në pushtet a në opozitë. Të mos përsëritet nëpërkëmbja e votës së sovranit, të mos përsëriten inatet a edhe qejfet e politikanëve, të cilët edhe sot e kësaj dite nuk kanë kuptim për mëhallët e tyre!?? Të mos përsëritet anashkalimi i votës së sovranit, vota të mos karakterizohet si e porositur, e kurdisur, e vulgarizuar, e denigruar, të mos nëpërkëmbet, të mos konceptohet si jopersonale, si e kornizuar a edhe si e mohuar. Dhe që kjo votë e sovranit të jetë popullore, qytetare, personale, një dedikim i vullnetshëm e racional, demokratik dhe mbi të gjitha një gjest i lartë emancipimi, gjegjësisht çlirimi nga varësia e dikujt a e diçkaje, atëherë nuk duhet të ngacmohet! Se nuk do të ngacmohet e drejta e votës së sovranit, unë dyshoj.
ENVER HOXHA MIDIS 100 TIRANEVE!
Nga Fritz RADOVANI/
Në librin “TIRANËT”, Historitë e 100 Despotëve dhe Diktatorëve, me titull: “TYRANTS”, botue në vitin 2004, for Lifetime Distributors Pty Ltd Building G, 2 Hudson Avenue Castle Hill, 2154 Australia, kam gjetë të vërtetën historike t’ pashkrueme deri tashti për né Shqiptarët:BOTA MODERNE
ENVER HOXHA/1908 – 1985/Udhëheqës i Shqipnisë/Jeta dhe Krimet
1908 – Lindi me 16 Tetor 1908 në Gjinokastër, nga një familje me fé myslimane në jug të
Shqipnisë…
1930 – Shkoi në Francë për studime.
1934 – Ka shërbye si sekretar i konsullatës shqiptare në Bruksel.
1936 – Ktheu në Shqipni, ku u ba mësues.
1939 – U largue nga arësimi për refuzimin e bamë për pjesmarrje në Partinë Fashiste
Shqiptare; hapi dyqan cigareshitës.
1941 – U formue Partia Komuniste Shqiptare; U zgjodh Sekretar i Përgjithshëm.
1944 – U formue Qeveria Provizore; Filluan gjyqet e ekzekutimet.
1948 – Zhduku grupin pro-Tito; mbylli Kishat dhe konfiskoi pronat private.
1961 – Ndërpreu marrëdhanjet me Bashkimin Sovjetik.
1978 – Ndërpreu marrëdhanjet me Kinën.
1981 – Seleksionoi partinë dhe drejtuesit e shtetit.
1985 – Vdiq me 11 prill 1985 në Tiranë.
Shenimi F.R.: Libri fillon nga viti 1353 para Krishtit, e vazhdon deri në vitin 2004.
■Nder 100 DIKTATORËT ma të njohun në histori Botnore, asht edhe Enver Hoxha…
***
“APROVOHET NDESHKIMI ME VDEKJE…
NA LAJMËRONI DATËN E EKZEKUTIMIT TË TYRE DHE VULLNETIN E FUNDIT.
Komandanti i Përgjithshëm Xheneral Kolonel Enver Hoxha d.v.”
■Kështu filloi Gjenocidi sllavokomunist nga anadollaku Enver Hoxha në vitin 1944, kunder Klerit Katolik Shqiptar dhe Atdhetarëve tanë, dhe vazhdoi me shfarosjen dhe shpartallimin e gjithë Shqipnisë, me pasuesin e tij Ramiz Alia, deri në vitin 1991.
■Viti 1967 ishte viti i shpalljes së haptë të “Shqipnisë shteti ateist i vetem në Botë!”
■Mbas vitit 1967 u pushkatuen, vdiqen në hetuesi, nder burgje e kampe pune…
1.Imzot Ernesto Çoba 2. Don Zef Bici 3. Don Mark Dushi 4. Don Marin Shkurti
5. Don Shtjefen Kurti 6 Don Anton Doçi 7. Don Mikel Beltoja 8. Don Prenk Nikçi
9. Don Mark Hasi 10. Don Lazer Jubani 11. Don Lec Sahatçia 12. Don Nikoll Gjini
13. Imzot Lazer Sheldija 14. Don Pjeter Gruda vdes në kampin Sarandë, 13 Janar 1989.
●Gjenocidi ka vra dhe zhdukë nga viti 1944 – 1989, gjithsejt 65 Klerikë Katolik në Shqipni.
■Mbas vitit 1967 burgosen, interrnohen dhe ridënohen:
1. At Pjeter Mëshkalla, 25 vjetë burg. 2. Don Mikel Koliqi, 38 vjetë burg dhe interrnim.
3Don Nikollë Mazrreku, 37 vjetë burg e interrnim. 4. At Zef Pllumbi, 28 vjetë burg e interrnim. 5. Don Simon Jubani, 26 vjetë burg. 6. At Gegë Lumaj, 20 vjetë burg.
7. At Gjergj Vata, ban mbi 10 vjetë burg si pasuesit… 8. Don Frano Illija.
9. Don Ndoc Sahatçija. 10.Don Nikollë Troshani. 11. Don Zef Simoni.
12. Don Kolec Toni. 13. Don Ndré Krroqi. 14.At Anton Luli. 15. Don Ndoc Ndoja.
16. Don Gjergj Simoni. 17. Don Marjan Arta. 18. Fratel Gasper Jubani.
19. At Ferdinand Pali. 20. At Aleks Baqli. 21. At Leon Kabashi. 22. Don Martin Trushi.
23. Don Nikollë Pergjini interrnohet.
■ Nga Kleri Ortodoks At Llazar Popi vdes në burgun e Tiranës, me 11 Dhjetor 1972.
■Një “ateist” a ka mundsi me ba luften kunder një besimi dhe jo, kunder një tjetri?!
■Pse Enver Hoxha pushkatoi dhe zhduku mbas 1967 vetem nga Kleri Katolik 14 Priften, burgosi dhe interrnoi 23 Klerikë tjerë Katolik, dhe ASNJË, nga Besimi musliman?
■Enver Hoxha para vitit 1944 arrijti me u ba terrorist, dhe me 11 Prill 1985 vdiq diktator.
(Nga cikli i shkrimeve: Në 70 vjetorin e permbytjes së Shqipnisë…
Vazhdon…)
Melbourne, 2014.
DUHET VENDOSUR E VËRTETA
NGA RASIM BEBO/ Çikago/
Shqiptarët dhe grekët janë dy popuj fqinj, por i kanë armiqësuar në mënyrën më të tejskajshme. Patrikana e Stambollit dhe kisha greke, janë të parat që e kanë nxitur këtë armiqësi. Në këto dyqind vitet e fundit, midis qarqet shovene të borgjezisë greke dhe Shqipërisë ka ekzistuar një URË e madhe lidhjeje. Këtë mundësi e kanë krijuar ARVANITASIT. Aristidh Kola flet për disa miliona të tillë. Irakli Koçallari flet për 5 milionë. Ndërsa Eleni Kocaqi flet për 7 milionë të tillë (më shumë se gjysma e Greqisë). Në vitin 1992 Peshkop Bellushçi ka vizituar vendbanimet arvanitase në Greqi dhe zbuloi mbi 700 fshatra të shpërndarë në tërë Greqinë që flasin shqip dhe rruajnë me fanatizëm gjuhën shqipe bashkë me doket dhe zakonet shqiptare që kemi edhe ne sot. Pa arvanitasit, nuk do të ekzistonte për asnjë çast Greqia. Ekzistenca 180 vjeçare e shtetit grek u detyrohet kryesisht arvanitasve. Arvanitasit janë ata që e bënë Greqinë, emrat e të cilëve i ka skalitur përjetësisht historia. Nuk po përmendim, admiralët, presidentët dhe kryeministrat e Greqisë. Por përmendim dy familje të mëdha arvanitase, të cilat kanë një shekull, që politikanët e tyre kanë qenë më në zë të Greqisë, Venizellajt e Kretës dhe Papandretë (Baba Ndreu në shqip) e Atikës. Kisha Greke ka përdorur një diskriminimin shumë të madh ndaj arvanitasve. Një shembull të qartë na jep shkrimtari, Doktori gjerman Karl Reinholdi, i cili botoi librin “Netët Pellazgjike” në vitin 1855, libër të cilin, qeveria greke e bllokoi. Ky libër u botua në Gjermani dhe Itali, kurse në Shqipëri u botua në vitin 2005, pas 150 vjetëve. Po të ishte botuar në Greqi, arvanitasit do të ishin në nivelin e kulturës së Arbëreshëve të Italisë. Grekët do të kishin te shqiptarët miq të vërtetë. Dora e shtrirë e miqësisë së shqiptarëve do të ishte një ogur i mirë për vetë Greqinë. Por për ta pasur këtë miqësi vëllazërore, grekët duhet të shkulin me rrënjë gjëmbaçët e helmatisur, të mbjellë anë e kënd tokës greke. Të braktisin njëherë e përgjithmonë shovinizmin. Të heqin dorë pёrfundimisht nga i ashtuquajturi Vorio-Epir. T’u kërkojnë falje shqiptarëve për gjëmat që u kanë bërë atyre, në këto 100 vjetët e fundit. Në të kundërtën Greqia do të përfundojë në Greminë. (P. Dangllia, “Dielli 9 shkurt 20).
VEPRIMTARIA ANTISHQIPTARE E PRIFTIT JANULLATOS. Janullatosi deklaron: “… se protestat për të ashtuquajturën Kisha e Përmetit do të vazhdojnë.” Në një mesazh ne greqisht te publikuar ne internet: “E përsёris që problemi ynë nuk bën fjalë për një ndërtesë, por fakti është që kemi të bëjmë me një përdhosje”. Janullatosi shpjegon se nuk bëhet fjalë për një truall por për një vend të shënjtë që do të kthehet në salla bilardosh e kumari. (Bota Sot, “Kryepeshkopi…”, 22-8-2013) Ç’punë ka Athina me kishën e Përmetit? Një akt paprecedent, Ministria e Jashtme e Greqisë shpërndau një notë proteste në pasditen e së premtes 17-8-2013, pak orë pasi policia shqiptare kishte mbështetur zyrën e përmbarimit në Përmet, për të zbatuar një vendim të formës së prerë të gjyqësorit shqiptar, për të larguar një kishë pa leje nga mjediset e Pallatit të Kulturës “Naim Frashëri. Po qeveria greke, pse hyn në këtë valle, po më saktë, ç’dreqin do që hyn? (M. Kikia). Pse Janullatosi sensibilizon shtetin grek për të mbrojtur kishën e Përmetit?… Atëherë këtu kemi të shkelur jo vetëm autoqefalin, por edhe vetë kombin shqiptar. Me të drejtë shkruan A.Çipa: “Askush dhe askurrë nuk duhej të guxonte të sulmonte Përmetin. Të sulmosh Përmetin, do të thotë të atakosh djepin e kombit, të qënësisë dhe formimit shqiptar … Në epilogun e kësaj ndërhyrje… në momentin që hirësia e tij, Janullatos ndërhyn politikisht, duhet të largohet, pasi ka kryer një vepër të rëndë në dëm të Shqipërisë…Përmetarët nuk ulin flamurin që ngritën Frashëllinjtë e mëdhenj, At Stath Melani, Vangjel Gjika, Sejfulla Malëshova, Stavro Vinjau, Fan Noli, Faik Konica Nikolla Naço etj, Eshtë detyrë jo vetëm e përmetarëve, por e çdo shqiptari, ta lartësojë atë dhe veprat e këtyre shqiptarëve të mëdhenj, duke fshirë çdo iluzion apo ëndërr të Megalidesë, se mund të ngrenë flamurin grek në Përmet. (A. Cipa, “Kryepeshkopi…”, 6 prill 2014)
Konica Thotë: “Greqia i sillet Shqipërisë, si ai fshati i madh fshatit të vogël. Kur vjen puna për të keqtrajtuar, shteti grek shkel çdo marrëveshje, dokument, apo konventë ndërkombëtare që ka firmosur. Për fat të keq, edhe shteti shqiptar i sillet Greqisë si ai fshati i vogël fshatit të madh.” Nuk është krenari të themi se Shqipëria nuk është nëpërkëmbur dhe keqtrajtuar kësisoj nga Greqia as në kohën e Zogut, as në kohën e diktaturës. Shtetarët tanë të sotëm e kanë zgjedhur vetë përuljen. Kapërdijnë çdo magalomani greke. Lidhja e ngushtë e PD me “Ta Nea Demokrasia” dhe PS me “PASOK-un”. Me këtë nënshtrim, Shqipëria përjetoi luftën civile me pellgje gjaku në vitin 1997 të kurdisur nga koloneli grek Janullatos. Në analogji të kësaj përuljeje, sjellim letrën e Mehmet Shehut dhe Fiqrete Shehut që i dërgonin Dushan Mugoshës më 22 prill 1944: “Nuk kishim parti, por kishim dhe ishim bashibozukë, ishim një “turli” me zarzavate të hidhura dhe me udhëzimet e Miladinit dhe të tuat, me ndihmat tuaja mundëm të seleksionoheshim, të formojmë partinë tonë komuniste, ta forcojmë, Na dhatë dorën, na mësuat, na ngritët si nëna foshnjën. (Internet AlbDreames. Net 5-10-2010. Nga Prof. Dr. Eshref Ymeri , 1-I- 14). Në vitin 1992 Janullatosi u mor me riorganizimin e Kishës Autoqefale Shqiptare dhe e futi në Kishën Greke. -Në vitin 1995 u mor me sovranitetin politik, në maskën e një Traktati Miqësie. -Në vitin 2004, me urdhër të Athinës, Fatos Nano dhe Sali Berisha sabotuan Rezolutën Çame. -Përgatitën kushtet për aneksimin e Korçës, gjë që s’e realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1918. –Në vitin 2006, nëpërmjet hapjes së një shkolle greke, përgatitën kushtet për aneksimin e Himarës, gjë që s’e realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1916 me anë të bandave të Spiro Milos dhe ushtarëve grekë. –Në vitin 2006-2008 nëpërmjet “varrezave greke”, i hapën varrin Shqipërisë së Jugut, gjë që se realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1916 me anë të bandave të andartëve dhe ushtrisë greke. –Në vitin 2009, nëpërmjet një marrëveshjeje, grabitën detin Jon të Shqipërisë. –Në statuti i vitit 1950 me 92 nene, i votuar dhe nënshkruar nga delegatët e atëhershëm dhe i miratuar nga kuvendi popullor, në vitin 1993 u shtua pika “2”. Kuvendi Kleriko Laik (21 janar 1993). Ku Kryepeshkopi bëri centralizimin e administratës së të gjithë kishave të Shqipërisë nën komandën e tij. Në Kuvendin Kleriko Laik të datës 9 maj 1996, statutit iu shtua pika “3” dispozita tranzitore” dhe iu shtuan tre nene të reja. Neni 93, i cili shfuqizoi nënshtetësinë shqiptare të Kryepeshkopit, neni 94 i cili vinte peshkopatat e Korçës, Beratit dhe Gjirokastrës nën pushtetin e Kryepeshkopit dhe neni 95, i cili nisi me themelimin e shoqatave të rinisë dhe të gruas Brenda KOASH-it. Ishin pikërisht këto shkelje dhe ky papëzim që shkaktuan reagime të ashpra nga bota ortodokse, me në krye Patrikanën. (Peshkop Serafini dërguar Foti Cicit korrik 2005). Po t’i zësh në gojë qeverisë greke dhe Janullatosit: -për problemin Çam, Ligjin e luftës, ujërat e detit Jon, Kishën e Përmetit, dhe shtëpinë e kulturës Themistokli Gërmeni në Korçë që një mëngjes u gjet gurë mbi gurë, për varrezat e ushtarëve grekë të mbushura me kofoma shqiptare, mauzoleumet, për kishat e stilit grek në Shqipëri, për Kishat me emër të Shën Kozmait, për shkollat greke në Shqipëri, për meshat në gjuhën greke në Shqipëri, për dy makina e blinduara të kryepeshkopit tok me luksin skadalizues, ku jetojnë dhe hijeshojnë misionarët grekë në Shqipëri etj., atëherë “ U mbetet qejfi qeverisë greke dhe grekut Janullatos”. Përndryshe polici hap dhe mbyll portat e kufirit, bën kontrolle të imta dhe fyese të pasaportat shqiptare dhe kthim mbrapa pa asnjë kriter, vetëm se janë çamë. “Deputetët tanë s’kanë kurajë të lidhin dy fjalë për Çamërinë”. Është për të qeshur dhe për të qarë, kur kryedeputetja jonë zbuloi se “e paskemi votuar Rezolutën, se s’i paskemi numëruar mirë votat”, duke e kaluar pa zë dhe pa lexuar edhe një herë në atë sallë të Kuvendit. “Tallje”. Por këtu tallen edhe pesë deputetët Çamë, që mbulohen me turpin e gjysmë milionë Çamëve që janë sot në Shqipëri. Nuk ka asnjë reagim zyrtar për shenjat dhe nishanet e Shqipërisë, që shteti grek i përdhos aq lehtësisht dhe madje duke na kërcënuar: “Shkruajini greqisht këto toponime”. Nuk ka asnjë reagim nga shteti Shqiptar dhe nga avokati i popullit, Kur djemtë Shqiptarë që vuajnë dënimet në burgjet greke, lëshohen natën si kavie për t’u gjuajtur dhe vrarë pyjeve dhe gërxheve të Greqisë, duke stërvitur dhe trajnuar trupat special greke. Mos të harrojmë se atyre u është privuar liria, kurse siguria e burgjeve është detyrim i autoriteteve të atij shteti. (A. C.). Shkopi i dirigjentit: “Dëgjoni, ju, politikanë shqiptarë! Greqia do të bëjë gjithçka dhe do të rekomandojë që Shqipëria ta marrë statusin e vendit kandidat, por kujdes: Prandaj mos bëni asnjë naze për plotësimin e kërkesave të Athinës, siç janë kufiri detar, mohimi i çështjes Çame, mosprekja e çështjes së ligjit të luftës, heshtja për mosnjohjen e kufirit tokësor me Shqipërinë nga ana e Greqisë, krijimi i komisionit të varrezave për ushtarët grekë, ngritja e varrezave të reja, përjetësimi i pushtimit të kishës ortodokse, avancimi i të drejtave të minoritetit grek e kështu me radhë”. (Nga Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Ministri i jashtëm …”, Tetor 22 Tetor 2013). Historiani grek Nikolas Stavros thotë: “Futja në dorë e kishës shqiptare është fitorja më e madhe e jona në Shqipëri në shek XX”. Janullatosi ka deklaruar në gazetën greke “Kathemerini”: “Nuk e kuptoj idenë e shqiptarëve, që feja e shqiptarit është shqiptaria. Këtë tezë do ta luftojmë, duke dalë hapur kundër Rilindjes Kombëtare Shqipëtare”. NDAL, kolonel !… Se sa më shumë të kërkoni, aq më shpejtë duhet të largoheni. I kërkojmë qeverisë sonë, të mos t’i kapërdijë kërkesat e Janullatosit, që kërkon mohimin e kombit shqiptar. Nëqoftëse vazhdon qeveria e jone po në këtë kurs, atëherë edhe nga varri do tu nxirren eshtrat dhe do të trajtohen më keq se eshtrat e Enver Hoxhës, gjithmonë do të keni vulën e tradhtarit dhe të turpit. Prandaj: duhet që Janullatosit t’i tregohet rruga. Shqipëria sot nuk është më ajo e Kurt Pashë Beratit, që dënoi paraardhësin e tij Murgun Kozma Etolianin para 235 vjetëve. Prof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “Koha dridhet dhe përdridhet por vjen një kohë, që pema e kalbur jashtë hidhet”. “Kështu dhe me Greqinë, po korr atë që ka mbjellë, të gjitha ligësitë që ka bërë me fqinjët dhe me popullsitë që ka pasur brenda territoreve, të aneksuara prej saj, të cilat i spastroi me poshtërsira dhe me dhunë të paparë në historinë e Evropës dhe të botës. Greqia nuk mund të mbijetojë më në kurriz të popujve të tjerë, as me gjakun dhe djersën e tyre. Greqia meriton një ndëshkim, sikurse ish Jugosllavia, qoftë edhe më keq”. (“Presidenti Karlos Papulas…”, 15 shkurt 2012). …I paskej mbushur mendjen vetes se Greqia boll ka punuar deri më sot, tani ajo duhet të rrijë e të bëjë qejf me paratë e Perëndimit … qe ta merrni vesh ju, na paska shërbyer si themeli I qytetërimit perëndimor. Një megalomani e llojit të tillë, e yshtur më shumë kujdes prej kishës ortodokse greke, e cila me çdo gjë merret, por vetëm me punët e Zotit nuk është marrë ndonjëherë.
TËRMET NË MITIN E LASHTËSISË GREKE.
Në mungesë të shkrimeve pellazgjike (që janë shkatërruar ndoshta nga pushtuesit helene). ata kanë lënë gjurmë gojore si psh: epopetë e quajtura homerike, emrat e mitologjisë të ashtuquajtur greke, toponimet, eronimet, oponimet, anthroponimet, që edhe sot nuk mund të shpjegohen veçse me gjuhën e sotme shqipe. (Aref Mati – Aref Mathieu). Puna e Aref Matit “Doktor në shkencën e historisë së antikitetit (Greqia antike) të Univrsitetit Paris-Sorbon”, duhet të kthehet në pikë referimi, në bibliografi për të gjithë shkencëtarët e botës që do të merren këtej e tutje me antikitetin evropian. (L’Albania, Storia antica Spiralismo, Nuova movimento letterario in Albania il mosaic magico della basilica iliro – albanesi.)
Një grup historianësh të njohur, mbajtën një konferencë shtypi në fillim të kësaj jave, tek National Geographic Society, për të deklaruar se e kanë “fabrikuar krejtësisht Greqinë e lashtë”, një kulturë që prej një kohe të gjatë mendohej se ishte baza intelektuale e qytetërimit perëndimor. Grupi pranoi se ideja e një shoqërie të sofistikuar dhe në lulëzim që ekzistonte në Greqi më shumë se dy mijëvjeçarë më parë, ishte e gjitha një sajesë e krijuar nga një ekip prej dhjetëra historianësh, antropologësh dhe klasicistësh që punuan pa ndërpreje në periudhën mes viteve 1971 – 1974 për të “krijuar” dokumente dhe sende “greke” “Sinqerisht, asnjë herë nuk e mendonim që gjërat do të shkonin kaq larg”, deklaroi Profesor Gene Haddlebury, i cili është afruar të japë dorёheqjen nga pozicioni i tij si kryetari i Studimeve Helenistike në Universitetin e Georgeton. “Ishim të rinj dhe përpiqeshim të çonim përpara karrierat tona, kështu që nisëm të sajojmë; Homeri, Aristoteli, Sokrati, Hipokrati, leva dhe boshti, retorika, etika, të gjitha llojet e kolonave, gjithçka. Sipas Haddlebury, ideja e sajimit të një kulture të lashtë erdhi, kur ai dhe akademikë të tjerë kuptuan se nuk e kishin fare idenë se çfarë kishte ndodhur në fakt në Europë në periudhën 800 vjeçare përpara epokës së krishterë. Të frustuar nga hendeku që ekzistonte në të dhënat, duke parë që arkeologët nuk po ndihmonin aspak, ata ua paraqitën problemin kolegëve, se në atë kohë ishin duke u përpjekur për të gjetur një mënyrë për të shpjeguar gjëra të tilla si astronomia kartografia dhe demokracia. Brenda pak orësh u lind qytetërimi më i madh dhe më me ndikim i të gjithë kohëve. “Një natë dikush bëri shaka dhe tha sikur të marrim të gjitha këto ide, t’i bëjmë bashkë dhe të themi që grekët kishin bërë gjithë këto 2000 vjet më parë”, tha Haddlebury “Kështu rrodhën gjerat njëra pas tjetrës dhe pa e kuptuar as vetë, ne mbërritëm tek gjithçkaja, që nga përpjestimi i drejtë deri tek Iliada”. “Dhe meqë ra fjala, ishte një tmerr i vërtetë ta shkruaje atë”, vazhdoi ai, duke iu referuar Historians Admit To Inventing Ancient Greeks. Historianët: E kemi sajuar Greqinë e lashtë, sipas poemës epike që besohet se ka hedhur themelet e traditës letrare të perëndimit. “Por gjithsesi, na eci”. Përrreth së njëjtës kohe, një kurator në istitutin Smithsonian, kërkoi ndihmën e Harddleburyt: Muzeu kishte marrë një donacion të majmë për të krijuar një ekspozite mbi botën e lashtë “por faktikisht nuk kishte shumë gjëra për të vendosur aty”. Historianët iu futën menjëherë punës, duke falsifikuar me shpejtësi prova të një qytetërimi që, i plotësuar me poetët e filozofët e tij, perënditë dhe heronjtë, do të bëhej më vonë pika qendrore e librave shkollore, arsimit në kolegje dhe fushave të tëra të shkencave njerëzore. Emily Nguyen-Whiteman, njëra prej akademikeve të reja, shpjegoi se e gjithë arkitektura e lashtë greke bazohej në ndërtesa në Washington, duke përfshirë edhe një bankë që ndodhej matanë rrugës përballë kafenesë ku “ata ishin mbledhur për të rrahur idetë mbi mitologjinë e të tjera si këto. Zgjodhëm Greqinë, sepse kuptuam se askush nuk do të shkonte atje të kontrollonte”, tha ajo. “E keni parë ndonjëherë atë vend? Eshtë një varr i braktisur i mbushur me mace”. Ajo shtoi: “Por, ishte e pashmangshme që njerëzit të fillonin të kërkonin nga këto gjëra “të lashta” dhe pa kaluar shumë kohë u gjenda në Athinë gjatë gjithë verës duke ndërtuar Partenonin për të fshehur gjurmët”. Nguyen Whiteman pranoi se asaj iu ngarkua dhe detyra që të ndryshonte dokumente që varionin nga Biblat e hershme, deri te shkrimet e Tomas Xhefersonit, për të pasqyruar një ndikim të Greqisë së lashtë – një detyrë që përfshinte gjithashtu krijimin, nga hiçi, të një gjuhe të bazuar në greqishten moderne dhe që mund të kapërdihej me lehtësi si paraardhësja e saj e lashtë. Historianët u thanë gazetarëve se disa prej ideve të ashtuquajtura greke, ishin në fakt të huazuara nga romakët. Por për të tjerat ata thanë se ishin ide që kishin sajuar vetë. “Gjeometria, ishte gjithçka ide e Kevin” tha Haddlebury, duke iu referuar ish – studentit të sapodiplomuar në atë kohë, Kevin Davenport. “Ai djalë ishte i papërmbajtshëm në ato kohë. Në fakt, po ta mendosh, sot mësojmë gjeometrinë Davenportiane në shkollat e mesme, që sigurisht e quajnë gjeometria Euklidiane”.
Në një deklaratë ku shprehen, se kërkojnë falje për këtë gënjeshtër të madhe me temë lashtësinë, historianët shprehën shpresën se vepra e tyre do të mbijetoj për meritë të vet. ”Do të ishte turp të shihnim njerëzimin të braktiste arritje të tilla si heliocentrizmi dhe veprat e Eskilit, vetëm pёr shkak të origjinës së tyre”, thuhej në deklaratë. “Veç kësaj, kemi disa gjëra zhgënjyese për t’iu thënë në lidhje me piramidat, veprat e Leonardo Da Vincit, penicilinën, internetin, metodat shkencore, filmat dhe qentë”. (Profesor Gene Haddlebury, Kryetar I studimeve Helenistike ne Universitetin e Georgetoun. Burimi: http://www.theonion.com 20 tetor 2010).
SË FUNDI: Si qytetar i drejtohem QEVERIS SË ATDHEUT TIM ! -Qeveria Shqiptare të zbatojë parimin reciprok me Greqinë.
-Të largojë priftin grek nga Shqipëria me gjithë suitën e ij.
-Të shpallë varrezat greke të paligjshme dhe t’i prishë ato. Kockat e ushtarëve grekë, pas një ekspertize mjeko ligjore, le të dërgohen me DHL. Rasim Bebo Addison, Çikago, prill 2014
DREJTËSIA ZË LARASKA NË POGRADEC
Grotesk në prag të Pashkëve, arrestohet në korrupsion kafenesh “Qytetari i Nderit” të Pogradecit poeti Dhimitër Pojanaku. Kësisoj çnderohet qyteti dhe poeti por nuk shfajsohet drejtësia dhe shteti./
Nga KOLEC TRABOINI/
Ndërkohë që miqtë tanë Amerikane dhe Europianë janë të alarmuar me shkallën siprore të korrupsionit dhe mosdënimit të atyre që shfrytëzojnë pushtetin për të zhvatur, kur aferat e zyrtarëve të lartë të shtetit janë jashtë çdo lloj llogjike prej nënpunësi, kur ministrat hyn në zyra si varfanjakë e na u bënë milionerë (në këto 23 vjet hajni publike), kur gjithçka në këtë vend është një kaos i organizuar nga kupolat e politikës, na u gjënd pra një zgjidhje si prerje e artë. Eureka! Në një cep të Ilirisë, në nahi të Pogradecit, në një kafene buzë liqenit, u kap një njeri që për rushfet të vogël, punë para birre, të hiqte dorë nga gjykimi i një çeshtje.
Mesa duket kjo ishte një mirëorganizim brenda çorganizimit të makthshëm që kemi, për të mbërthyer një poet gjyqtar, i vetmi poet që punon në Shqipëri, se të tjerët janë pa punë e varavingo e thurin vargje kafeneve duke kruar xhepat. Qyqar të thuash edhe për këtë poet për profesionin që ka zgjedhur si gjyqtar, për më tepër edhe si i mikluar e i gudulisur nën sqetull si “Qytetar Nderi i Pogradecit”, ky pra si të ishte thembra e Akilit të drejtësisë shqiptare, u gjend të arrestohet në një lokal se i premtoi një zonje, që denoncoi (duket si skenaret e Filipit në Fix Fare), për të mos e marr çeshtjen e saj në dorë, pra ta anashkalojë. Padyshim që drejtësi duhet të ketë për të gjithë në këtë vend, veç lind një pyetje krejt natyrshëm, po Dhimitër Pojanakun gjetën ta bëjnë shëmbull në Shqipërinë e padrejtësive se gjoja këtu luftohet korrupsioni. Po kujt ja shesin këto dokrra. Po nuk jemi more në kohën kur populli nën udhëheqjen e Partisë kishte zgjedhur alternativën e barit se nuk kish rrugë tjetër dhe ishin bërë njerëzit si budallenj . Po qesharake do ta ktheni kauzën e luftës kundër korrupsionit?! Teatra do bëni, o shtet, o polici, o prokurorë e gjyqtarë, o ministra, o qeveri, o opozite, o lesh me qime. Jo kështu jo vetëm që nuk luftohet korrupsioni por kështu stimulohet korrupsioni i atyre që nëpër duar nuk kalojnë para sa për një birrë, dy qofte e një panine pogradeci por me miliona e jo para, por euro-dollarë. Janë 300 çeshtje-dosje korruptive ku përfshihen edhe nënpunës të lartë të shtetit që prokuroria shqiptare i ka mbyllur sepse bosat e korrupsionit i ka lali xhan. Po si nuk u arrestua ta zëmë një deputet, a ministër a ish ministër, a nënpunës i lartë, flasim per kapot pra. Dhe ja me një Modus Vivedi, një konsensus në mes të hallkave për një shou mediatik, dhe çeshtja u zgjidh, një arrestim në Pogradec i një gjyqtar-qyqari që edhe në kohë të gjykimit niste e meditonte( turbulluar fare) për ca vargje të rimuara, për fjali pa folje, për ca dashuriçka fshati, për ca zogj pa fole, ndaj dhe i turbulluar fare ra në grackën e vogël që i kishin ngritur duke i vënë përballë një zonjë që të turbullohej akoma ma mirë si Khajam i dehur. I kishte harruar poet- gjyqtar-qyqari fjalët e Shekspirit, se “shfaqja është gracka ku shpirti i mbretit zihet si laraska”.
Natyrish ai dënimin e meriton plotësisht, por, nuk e bën dot kurrë shëmbëllesen Krishtit edhe pse është orthodoks gjyqtar-qyqar-poeti.
Krishti kur shkoi e u gozhdua në kryq( jemi dhë ne prag Pashke de) mori mbi shpatulla tërë fajet e mëkatet e njerëzimit, mirëpo nuk mendojne se ky Dhimitër Pojanaku, megjithë dëshirën e madhe të kastave të politikës dhe shtetit (ky Ponc Pilat modern thuaj), mund te na jap pra një shfaqje kësisoji, madje as edhe në plan grotesk të sakrifikimit për të tjerë si lloji i vet me togën e gjyqtarëve.
I ka shpatullat fort të vogla gjyqtar-qyqar-poeti ndaj nuk i merr dot përsipër tërë fajet e mëkatet e banditëve në shtet e pushtet, në politikë e në çdo hallkë të këtij kaosi ku jetojmë, në këtë papunësi gjigande dhe korrupsion që e ka kthyer këtë shtet në gërmadhë e rrumpallë, pra nuk është e mundur të sakrifikohet ai për të mbuluar e humbur gjurmët tërë banda e hajdutëve që na kanë drejtuar e poshtruar prej një çerek shekulli pa ju hyr ferr në këmbë.
Populli do në bankën e të akuzuarve bosat e korrupsionit në shtet, pushtet e politikë e jo minjtë vegjël të vrimave, që rendin pas thërrimeve që lë sofra e madhe e korrupsionit politik e institucional shqiptar.
Kur shteti kapet për fyti!
Opinion nga Faik KRASNIQI/
Duhet të jemi të sinqertë: Kosova deri tash nuk është udhëhequr nga njerëzit e mençur, intelektualët e mirëfilltë, patriotët e vërtetë, ata që nuk udhëhiqen nga interesat e ngushta personale… se të tillë burra mund edhe të vetëflijohen në mbrojtjen e interesave të popullit dhe të atdheut. Tragjedia më e madhe për një popull është kur shtetin e udhëheqin analfabetët dhe injorantët. Kur sheh lloj-lloj injoranti dhe injorante, lloj-lloj analfabeti që s’dinë t’i lidhin dy fjalë e fal nepotizmit, miqësisë dhe servilizmit janë bërë me poste të larta shtetërore e partiake, të krijohet përshtypja se Kosova me të vërtetë s’ka intelektualë dhe ka mbetur në dorën e tyre ta udhëheqin këtë vend. Kur injorantët dhe analfabetët bëhen faktor, intelektualët dalin në pension të parakohshëm!
Kështu është kur shtetin e udhëheqin injorantët, analfabetët dhe njerëzit e korruptuar që ky popull i lejon të jenë në pushtet tash e 15 vjet!
Kështu është kur punësohen njerëz me lidhje familjare, afiliacione politike… dhe jo njerëz kompetent. Në shtetin ku udhëheqin kriminelët, injorantët dhe analfabetët çdo gjë është e mundur.
E mjerë Kosova në dorën e kujt ka mbetur. Thua se në tërë Kosovën nuk paska njerëz të shkolluar, por të na udhëheqin analfabetët, injorantët e hajdutët.
Më e keqja është që partitë politike, intelektualët e mirëfilltë po i kthejnë në militantë dhe tifozë të tyre. Kur intelektualët kthehen në militantë partie, injorantët e analfabetët bëhen faktorë. Kjo është fatkeqësia jonë.
Kosova deri kur do të durojë të udhëhiqet nga njerëzit e paditur?
Kosova deri kur do të durojë të vidhet në mënyrë të pamëshirshme nga këta politikanë të pamëshirshëm?
Kosova deri kur do të durojë t’i degradohet arsimi?
Kosova deri kur do të durojë t’i shiten asetet kombëtare? Kosovë deri kur do të durosh?
Për ta udhëhequr shtetin, Kosova ka mjaft burra të mençur dhe intelektualë të mirëfilltë. Sa nuk është bërë shumë vonë, partitë politike duhet me çdo kusht të gjejnë gjuhën e përbashkët, e t’i marrin afër vetes intelektualët e mirëfilltë për ta udhëhequr shtetin, për të penguar rënien e shtetit.
Se, dekompozimi moral dhe social politik, përfundimisht po i afrohet fundit të sajë të pashmangshëm. Nëse edhe në këto zgjedhje kjo gjendje nuk ndryshon që Kosovën ta udhëheqin intelektualët e mirëfilltë, atëherë këtij populli nuk i ka mbetur asgjë tjetër veçse t’i mbledh plaçkat e të ik nga ky vend që është pushtuar nga injorantët, analfabetët, debilët dhe kriminelët. Koha është për ndryshim…!
(Autori është publicist nga Prishtina dhe anëtar i ”Nismës për Kosovën”)
- « Previous Page
- 1
- …
- 705
- 706
- 707
- 708
- 709
- …
- 814
- Next Page »