Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

“Mini-Shengeni” i Ram-ziut dhe serbomadhit Vuçiç, ku shpaloset dhe harta e Jovan Cvijiçit (1865-1927)…

by

“Mini-Shengeni Ballkanik”, Durrës 1912- Durrës 21 dhjetor 2019/

Nga Dritan DEMIRAJ/

Terminologjia mini-shengen Ballkanik ishte një truk Ballkanik për t’ia hedhur popullit shqiptar dhe shqiptarëve në të gjitha hapësirat Ballkanike.

Në gjykimin tim është për tu përshëndetur vendimi i Presidentit të Kosovës z. Thaci, Kryeministrit në detyrë z. Haradinaj dhe Kryeministrit të zgjedhur z. Albin Kurti kundër çdo përpjekje për krijimin e Jugosllavisë së re. Padyshim që kjo nismë që mbështetet vetëm nga antishqiptarët, nuk është nismë rajonale por është nismë serbe. Çdo nismë ku nuk është prezente Republika e Kosovës, është nismë anti-shqiptare dhe nuk i shërben bashkëkombasve tanë.

Kjo nismë është në vazhdën e nismave të kaluara të Presidentit Vuçiç (ish ministrit të kasapit të Ballkanit Milosheviç) propozimi i së cilës është shprehur që në vitin 2016, ku ai shprehte hapur rikrijimin e Jugosllavinë e vjetër, plus Republikën e Shqipërisë.

Kjo nisëm është një “armë” e vyer në duart e politikanëve sllavë për të vënë në zbatim projekte strategjike “pushtuese” të kamufluara pa përdorimin e forcës! Prandaj, nuk duhet të befasohemi për “Mini-Shengenin” e Ram-ziut dhe serbomadhit Vuçiç, ku shpaloset dhe harta e Jovan Cvijiçit (1865-1927), gjeograf serb i cili propagandonte se me vendimet e Kongresit të Berlinit, “Serbia është një vend i rrethuar dhe se ajo patjetër duhet të dalë në det (Durrës) për të fituar pavarësinë”.

Paradoksi është se këto plane po tenton t’i realizojë Vuçiçi nëpërmjet “patriotit” të kazanit propagandistik rilindas nesër në Durrës. Ky “pseudo patriot poturaxhi”, atletexhi, megaloman, karagjoz dhe shakaxhi shqipfolës, i pabesë, që si gramofon i prishur përsëriste në takimin e Ohrit me koshiencë tezat e akademikëve serb në vite, duket se po vazhdon të integrojë Shqipërinë në “Neo-Jugosllavi”!

E kam thënë dhe në shkrime të tjera se një projekt i tillë është më shumë se një dinakëri e Serbisë dhe e Vuçiçit për të provuar që përmes kësaj metode të butë (soft power), Republikën e Kosovës ta fusë nën kopetencat dhe urdhërat e veta, e kamufluar në një llogjikë komerciale të tregjeve, ku pas fshihen investimet shumë dimensionale Ruse dhe Kineze.

I them Ramës dhe të gjithë atyre që e mbështesin këtë tradhti kombëtare, që të gjithë shqiptarët që jetojmë në SHBA (nuk flas në emër të atyre që ke emëruar që të përfaqësojnë diasporën dhe që nuk kanë asnjë lidhje me përfaqësimin e Shqiptarëve në diasporë, të larguar nga krimet makabre të komunizmit dhe nga keq narkoqeverisja e Ramziut) do të bëjmë ç’është e mundur që të prezantojmë në administratën amerikane rreziqet dhe kërcënimet dhe ta pengojmë realizimin e kësaj nisme anti-shqiptare, e cila në fakt është edhe anti-amerikane.

Ëndrra e vetme e Shqiptarëve është integrimi në Bashkimin Europian, përfaqësimi i popullit në parlament dhe në qeveri nga njerëz të ndershën dhe me dinjitet, zhvillimi i zgjedhjeve të lira dhe të ndershme, zbatimi i ligjit, largimi dhe përballja me drejtësinë i qeveritarëve të korruptuar.

D.D.
20 dhjetor 2019.

PER ANTISHPIFJEN E RILINDJES SE SHPIFUR TE EDI RAMES DH TE TJERA*

by

NGA ASLLAN BUSHATI/*

Të  nderuar miq. Në shkrimet e  opinoinet e mia, sinqerisht përpiqem  kudo e kurdoherë të jemë i drejtë në radhë të parë  me veten, por medoemos edhe me të tjerët, duke mos i rënë në qafë padrejtësisht askujt. Përpiqem të jemë i matur e i ekulibruar në gjykim, pavarsisht se pikpamjet e mia politike janë të përafërta me qendrën e djathtë. Dhe në të shumtën e rasteve mendimet, para se ti hedh në letër dhe në opinion i diskutoj me shokët dhe miqt e mi. Ndonjëherë  ata (miqt)  dhe të afërmit më kanë kritikuar për një lloj hidhtësie  ose edhe teprije në qëndrimet kritike  ndaj Kryeministrit Edi Rama dhe stafit të tij qeveritar.

Po si të mos jemë i tillë të nderuar miq, kur vetëm në një  ditë të vetme  (18 dhjetor 2019)  kam marrë nëpërmjet medias informacione tronditëse si: Në Parlamentin e pushtuar nga Edi Rama, me fuqinë e kartonave  të “rilindjes” miratohet e ashtu quajtura  “paketa  anti shpifje”, kur gjithë korpusi i gazetarve ishte kundra . Jo vetëm kaq, por opozita e vërtetë dhe organizmat ndërkombëtar, po ashtu ishin kundra. Pra Edi Rama e “rilindja”shkurt  bënë një puc kundër fjalës së lirë. Sepse ata nuk duan oponencë, nuk durojnë kritikat e medias dhe në se nuk i binden  dëshirave e mendimeve të tyre, kushdo do të ndëshkohen deri në faliment. Dëshiroj dhe shpresoj se Presidenti Ilir Meta  nuk do të bjerë në nivelin e Parlamentit të tanishëm, dhe nuk do ta dekretojë  këtë instrument  vrasës të fjalës së lirë  të tipit “alla Rama-rilinase”.

Po ashtu mësova se gjyqtari  Artan Gjermeni dënoi me një vit burg ish deputetin e PD-së Zotin Salianji dhe gjashtë muaj burg gazetarin ivestigativ Zotin  Olldashi, sepse ata kishin denoncuar ( me fakte të pakundërshtueshme ) një aferë të trafikut të drogës. Në qendër të kësaj afere  ishte vëllai i ish Ministrit të Brendëshëm i cili pas  denoncimit  shkoi të kryente dënimin në Itali.

Me këtë i thuhet opinionit se po preke (atakove, padite etj), familjarët dhe bashkpuntorët e  sërës time,  përfundon vetë  prapa hekurave të burgut. Kurse gjyqtari Artan Gjermeni nuk do të futet fare në veting (se është shumë i “pastërt”), por do të inkuadrohet  së shpejti  në radhët e “rilindjes” si i motivuar për të cuar punët e saj përpara.

Kjo drejtësi  ka  emrin, fytyrën dhe vulën e Ramës e “rilindjes” së tij, sepse në këtë aferë, janë përfshirë në transformimin e fakteve e provave shumë zyrtarë të lartë të shtetit duke bërë krim të dyfishtë. Por nuk përfundon këtu  problemi,  se  ajo do të shkojë deri në Gjykatën e Strasburgut, dhe atje ska më  gjermenër. Drejtësia atje është e shenjtë. Ajo do tju jepet atyre që denoncuan strukturat kriminale të drogës, por do të jetë  me kosto jo të  vogël për taksapaguesin shqiptar, sic ka ndodhur me shumë vendime të tjera të Strasburgut.

Sikur të mos mjaftonin këto dy ngjarje të shëmtuara, u desh  që në të njejtën ditë, të shtohej edhe shkarkimi nga detyra në Bankën e Shtetit Shqiptar të Prof. Arben Malajt, ish drejtues i PS-së dhe Ministër i Financave disa vite. Dhe pse? Sipas ramaxhinjëve , ky profesor paska dhënë opinione politike në kundërshtim me statusin e tij, duke kritikuar Edi Ramën e qeverinë e tij. Po pse more, a ka mbetur ndonjë njeri me pak mend në kokë, në Shqipëri që të mos ketë kritikuar Edi Ramën, veprimet e qëndrimet e tij  dhe të të ashtuquajturës  “rilindjes” që ai drejton?

Edi Rama e ka mbushur kupën me gjithfarë pisllëqesh që i ka bërë me vetdije e për interesa  korruptive të tij dhe të njerëzve rreth tij. Vetëm brenda një dite të vetme u sanksionuan tri ngjarje të shëmtuara  për një shtet që aspiron të bëhet anëtar i BE-së. Duhen gjetur të gjitha format, mekanizmat dhe mjetet demokratike që ai të largohet sa më parë. Largimi i tij tashmë  është bërë domosdoshmëri dhe  në interes të publikut.

 Dëshiroj dhe shpresoj që edhe  SPAK-u, ta fillojë punën  me të dhënat tronditëse të Kontrollit të Shtetit dhe tenderat e ppp-ve. Atëherë Edi Rama do ta shoh veten prapa hekurave  të burgut me shumë shokë e miq të tij.

Edhe ju të nderuar miq e shokë të mitë, lutem,  mos më qortoni më  për hidhtësi e tepri ndaj Edi Ramës se i meriton, madje shumë më shumë se kaq.

*Titulli i redaksise

“Impeachment” ndaj Presidentit Trump: Gjithëçka që duhet ditur

by

Nga Faton Bislimi*/

Sot në orët e herëshme të mëngjesit, mediat ndërkombëtare e kanë dhënë lajmin e ditës mbi vendimin e Dhomës së Përfaqësuesëve të SHBA-ve për t’i aprovuar “Nenet e Akuzës” apo “Articles of Impeachment” ndaj Presidentit Trump.  Ajo që të bën më shumë përshtypje ështëë një korelacion jo i drejtë mbi këtë veprim të Dhomës së Përfaqësusëve të Kongresit të SHBA-ve dhe vendimit për shkarkim të Presidentit amerikan.

“Impeachment” është një proces kushtetues në SHBA që i mundëson Dhomës së Përfaqësuesëve të Kongresit që të akuzojnë në mënyrë zyrtare cilindo nga zyrtarët e lartë shtetëror duke përfshirë këtu edhe vet Presidentin e SHBA-ve, për krime te larta duke përfshirë tradhëtinë dhe korrupsionin (ryshfetin). Kushtetuta e SHBA-ve, për të mos lënë në duar të jurisë apo gjyqeve të rregullta akuzën, gjykimin, dhe dënimin e zyrtarëve të lartë shtetërorë të zgjedhur apo emëruar, ia ka dhënë të drejtën e “impeachment” vetëm Dhomës së Përfaqësuesëve të Kongresit. Realisht, ajo që ka ndodhë dje mbrëma në SHBA, është e barasvlefshme me atë që në zhargonin tone të jurispodencës do të njihej si “konfirmim i aktakuzës” ndaj presidentit Trump. Kjo nënkupton se pas disa muajsh hetimesh të zhvilluara nga Komisioni Legjislativ i Dhomës së Përfaqësuesëve të Kongresit të SHBA-ve, të kryesuar nga Kongresisti dhe Kryetari i këtij Komisioni Jerry Nadler, dje mbrëma nën udhëheqjen e Kryetarë së Dhomës së Përfaqësuesëve, Nancy Pelosi, kongresistët krejtësisht të ndarë në vija partiake votuan për të “konfirmuar aktakuzën” ndaj Presidentit Trump.  Për t’u bërë i plotëfuqishëm akti i “impeachment” apo konfirmimi i aktakuzës, nevojitet vota e shumicës së thjeshtë të Dhomës së Përfaqësuesëve dhe këtë democratët e kanë, andaj edhe aktakuza u konfirmua në të dyja nenet e veta – neni një që akuzon Presidentin për keqpërdorim të pushtetit të tij (apo detyres zyrtare) dhe neni dy që akuzon Presidentin për pengim të punës së Kongresit.

Sipas procedures kushtetuese amerikane, fakti që dje mbrëma i është konfirmuar aktakuza Presidentit Trump në asnjë mënyrë nuk nënkupton as shkarkim nga detyra e as ndonjë kufizim tjetër të ushtrimit të detyrës së tij. Realisht, të qenurit “impeached” apo me aktakuzë të konfirmuar, mund të cojë në shkarkim nga detyra zyrtare edhe Presidentin, por vetëm atëherë kur pas një gjykimi, ai do gjendej fajtor sipas aktakuzës në fjalë.

Tani, pasi që Dhoma e Përfaqësuesëve në të cilën democratët kanë shumicën (232 anëtarë të Dhomës së Përfaqësuesëve janë demokratë, 198 janë republikanë, 1 është i pavarur, dhe 4 karriga janë vakante, nga 435 anëtarë gjithësej sa ka Dhoma e Përfaqësuesëve), e ka konfirmuar aktakuzën në dy nenet e lartëcekura, sipas procedures kushtetuese amerikane, rasti përcillet në Senat.

Senati është i obliguar që të gjykojë secilin rast të “impeachment” pra secilin zyrtar të lartë shtetëror ndaj të cilit Dhoma e Përfaqësuesëve ka vendosur të konfirmojë aktakuzë për ndonjërin nga krimet e parashikuara me procedurën e “impeachment” sic janë krimet e larta ndaj shtetit, tradhëtia, apo marrja e ryshfetit. Nëse i akuzuari në fjalë është Presidenti apo Zëvendës Presidenti i SHBA-ve, atëherë gjykimi në Senat udhëhiqet nga Kryesuesi i Gjykatës Supreme të SHBA-ve, jo nga Kryetari i Senatit sic do ndodhte per cilido zyrtar tjetër.  Aktakuza e konfirmuar nga Dhoma e Përfaqësuesëve ndaj Presidentit Trump thirret në “abuzim të pushtetit” dhe “pengim të Kongresit” të cilësuara si krime të larta në kuadër të procedures se “impeachment.” 

Andaj, në momentin që aktakuza e konfirmuar i dërgohet Senatit të SHBA-ve, ata e kanë për obligim ligjor e kushtetues që nën udhëheqjen e Kryesuesit të Gjykatës Supreme të SHBA-ve (gjykatës më të lartë në vend), të gjykojnë rastin në fjalë dhe të shpallin verdiktin, pra të vendosin nëse i akuzuari, ne këtë rast Presidenti Trump është fajtor apo jo.

Për të dhënë verdikt të fajsisë, pra për të gjetur fajtor Presidentin Trump sipas aktakuzës në fjalë, dy-të-tretat e Senatit duhet të votojnë “për” apo “pro” verdiktit të fajsisë. Senati ka 100 anëtarë, dhe në këtë legjislaturë, nga këta 100 anëtarë, 53 janë republikanë, 45 demokratë, dhe 2 të pavarur. Pra, për të gjetur fajtor Presidentin Trump, jo vetëm se do duhej të votonin të gjithë demokratët dhe të pavarurit, por të paktën edhe 20 republikanë ashtu që të arrihej shumica e kërkuara e dy-të-tretave, pra të arrihej numri i 67 votave të domosdoshme për të shpallur aktgjykim fajsues për Presidentin Trump. E, në rast se kjo do të ndodhte, pra dy-të-tretat e Senatit do të votonin për një verdikt fajsues ndaj Presidentit Trump, atëherë ai do të largohej nga posti i Presidentit.

Sidqofotë, kur dihen ndarjet e thukta në këtë temë sipas vijave partiake, dhe kur kihet parasysh fakti se në Senat, republikanët kanë shumicën e anëtarëve, duket realisht krejtësisht e pamundur që një verdikt fajsues për Trumpin do të arrihet.

Andaj, të gjithë ata që me nguti e shpallën aktin e konfirmimit të aktakuzës ndaj Presidentit Trump nga Dhoma e Përfaqësuesëve të Kongresit si “shkarkim” ose “procedure për shkarkim” duhet të jenë më të vëmendshëm dhe të kuptojnë drejtë këtë procedure. Në fund të fundit, dihet postulati kryesor i drejtësisë “të gjithë janë të pafajshëm deri sa të mos jenë gjetur fajtor me verdikt gjylues.” E në rastin e Presidentit Trump, mundësia që të arrihet një verdikt gjykues që atë e gjenë fajtor është pothuajse zero.

*Faton Bislimi është anëtar bordi dhe coordinator për politika në Ballkan i Ligës Qytetare Shqiptaro-Amerikane, si dhe anëtar i Këshillit për Diplomaci Qytetare të German Marshall Fund of the US në Washington, DC.

Kemi akoma në oborr strategjinë e luftës karshi armikut të klasës

by

– Dimrin e kaluar po këto kohë studentët dolën në protesta dhe shoqëria civile kënaqej nga kafenetë. Opozita heshte…, nga ana tjetër një tërësi intelektualësh postonin në internet foto tavoline me drekë bërxollash e birra, pa e kuptuar asnjëherë se e vetmja qenie që i gëzohet ushqimit është kafsha. Edhe sot opozita heshti megjithëse në mënyrë demagogjike nënshkroi një pakt se do e rizhvlerësonte të ashtuquajturin ligjin e shpifjes.

Nga Ilir Levonja*

Askush nuk ka shpifur më shumë gjatë këtyre viteve në faqet e portaleve se sa Edi Rama sot nga foltorja e kuvendit të Shqipërisë. Sado sado të ”llapin” nëpër internet zëra a emra të ndryshëm nuk e kanë barazpeshën e fjalës së një burri shteti. Arsyeja është e thjeshtë, nuk e kanë vëmendjen që ka goja e një kryeministri. Mund të shihen aty për aty dhe dikush mund të qeshi a t’ia transmetojë dikujt tjetër dhe aq, aty mbetet. Por është tjetër efekti i drejtpërdrejtë nga goja e qeveritarit të parë, për më tepër në një kohë piku transmetimesh dhe me një gjendje të nderë sociale për shkak të një kundërvënie a protestë nga grupi interesit. Dhe akoma më shumë në një gjëndje sociale pas tërmeti ku Shqipëria humbi 51 qytetarë. Fakti që ai kaloj në emra konkretë ka domethënien e një lufte personale dhe ne e kemi akoma në oborr strategjinë e luftës karshi armikut të klasës. Nuk ka ligj në botë që i vlen vendit a të nesërmes së tij duke u konkretizuar në luftë personale emërore etj. Dhe në të gjithë këtë hori gjoja portalesh janë pikërisht inatet dhe mëritë personale. Duke e ditur këtë, Edi Rama ka të drejtën e plotë të vrasi e të presi, pasi teknikisht ka devijuar nga problemet jetike të shoqërisë, informaliteti. Sot ky kungull përpara se të cilësoj me pullë a pa pullë të kuqe iks apo ypsilon person, flet për tragjedinë e Thumanës duke e cilësuar se do ta ribëj ashtu sikur nuk ka qënë, ashtu sikur shqiptarët nuk e kanë patur kurrë më parë. Eshtë karakteristikë e kungullit që ta gjej vetë rrugën e rrokullisjes për një fakt të thjeshtë, ka gjashtë vjet në pushtet dhe nga tërmeti i parë deri tek ky i dyti, dikasteri përkatës nën hyqmin e tij ka fjetur. Kjo është një vepër e pastër penale, por nën hyqmin e tij tespiexhiu që ka rënë në dashuri me kuranin, skandali dhe veprat normale janë frymë organike. Megjithatë ai ka arritur qëllimit bash kulmet e skandaleve i përthyen me një pordhë dhe e zhvendos vëmendjen qytetare nga njëri zjarr në tjetrin. Ai sot ka hallin se si e quan ta zëmë iks njeri i fjalës atë, pallosh apo pallavesh, edhe pse vet është kampion i poronomeve, se sa hallin e jetimëve të Thumanës, Madje po luan tespihesh me jetën e tyre, ashtu siç ka gjashtë vjetë që luan po tespihesh me jetën e katër të vrarëve në bulevard më 21 janar 2011. Megjithatë ngjarjet që pasojnë njëra-tjetrën dhe ai vret e pret, bërtet, kërcënon dhe e lartëson unin e tij. Ajo që trishton sot, është mungesa e solidarizimit social me grupimin mos na i prek fjalën. Vimë nga një kulturë ku fjalën gjoja e donim baraz me lirinë tonë pasi më të shumtën e kohës e kemi pëshpëritur se sa thënë atë. Por nuk qenka kështu, vendi jonë është tabloja e përkryer e një falciteti social. Dimrin e kaluar po këto kohë studentët dolën në protesta dhe shoqëria civile kënaqej nga kafenetë. Opozita heshte…, nga ana tjetër një tërësi intelektualësh postonin në internet foto tavoline me drekë bërxollash e birra, pa e kuptuar asnjëherë se e vetmja qenie që i gëzohet ushqimit është kafsha. Edhe sot opozita heshti megjithëse në mënyrë demagogjike nënshkroi një pakt se do e rizhvlerësonte të ashtuquajturin ligjin e shpifjes. Ndërkohë që duhej të vuloste mosmiratimin e tij sot, aty në shesh tek grupimi mos ma prek fjalën. Duhej t’i mbyllte gojën plot shpifje shpifësit më të madh të kohëve të reja, gogolit të shqiptarëve. Nuk e bëri dhe kjo e shton akoma më shumë fallcitetin social a mbi përgjegjësinë qytetare tonën. Të përçarë e ndarë në disa grupe interesi parti dhe militantë. Një shoqëri që po ta konkretizosh sot me një fakt historik si dita e emigrantit, ka afro 40% të sajën në emigrim. Në një vendimmarrje të sajën Organizata e Kombeve në vitin 1990, vendosi që 18 dhjetori të përkujtohet si dita e emigrantëve. Shqipëria ka një çartisje të madhe në këtë aspekt ajo çfarë e ka bërë qytetarin e saj të braktisi vendin është një tërësi minusesh, këto nga dështimi i politikës. Ka qënë ekonomia, liria e fjalës, lufta e klasave, kërcënimi i jetës etj. Po ta shohësh sot ka një popullatë të moshuarish që rrinë në dritare, mbushin sheshet e Ramës, edhe pse janë krejt të vetmuar. Nuk mbushin dot sheshet e grupimit mos na i prek fjalën, grupimit të studentëve etj.Por edhe prindër që presin me sytë nga fëmijët në kurbet. Ekonomia e tyre janë fëmijët që ropaten në kapitalizëm, kurse morali sëmundja e propagandës e qeverisë së Ramës. Këto janë subjekte të gjalla që do ia kishin bërë në kokë Edi Ramës, por kujt t’ia thuash. Na e solli duarsh dita e emigrantit. Janë subjekte sociale të gjalla, që frymojnë e bëjnë sehir me moral të kuq. Janë prindër që na kanë mësuar postulate të tilla që, për inat të sime vjehrre do shkoj me mullixhiun e fshatit etj… A ka të drejtë Rama të talli menderen me ne, ka sa nuk e luan topi.

* Titulli i redaksise se Diellit, titulli origjinal: Edo bjeri më të lumtë dora!

TËRMETI NË SHQIPËRi – TËRMET NË ZEMRAT TONA

by

Shkruan: Prof.  Sami Repishti/

  “ Shkodër,/
Në degëz të mallit tand,/
Luhatet e varun zemra e ime….” /
                                                                 (Poeti në mergim: Anton Çefa)/

Ridgefield, CT- Sot, me të njajtën dhimbje e mall për atdhe, kujtojmë Nanën Shqipëri dhe katastrofën që e ka plagosë randë! Ngushëllimet tona për viktimët.
      Agjensitë e lajmeve shqiptare dhe nderkombëtare njoftojnë se me datën 26 nandor 2019, në territorin e Shqipërisë u ndigjue nji lëkundje e fortë si rezultat i nji termeti në shkallë 6.4 Richter, me epiqendër në qytetin-port të Durrësit dhe në veri të qytetit, zona e Thumanës, dhe qyteti Lezhë. Kjo fatkeqsi ngjau vetëm dy ditë para festimit të programuem për 107 vjetorin e Pavarësisë shtetnore të Shqipërisë. Termeti dhe tragjedia e randë njerëzore përmbysën këto programe dhe vemendja e popullisisë dhe e Qeverisë u përqendrue në marrjen e masave urgjente për ndihmë viktimave të damtueme. Shqipëria ka nevojë të madhe për ndihmë!
    Lajmet që erdhën nga Shqipëria treguen gjanësinë dhe intensitetin e termetit që shkakton, zakonisht, viktima njerëzore dhe dame materiale, kryesisht në banesët e vjetra ose të ndertueme pa plane dhe pa inspektim. Deri tashti, numri i viktimave të vdekun ka arrijtë shifrën 51 (pesëdhjetë e nji) dhe ma shumë se 950 të plagosun, disa prej tyne të plagosun randë. Në disa raste urgjente viktimët jenë transferue në spitale italiane, ku mjeksia e këtij vendi mik ka marrë përsipër detyrën humane të sherimit të tyne. Ndërsa për damet materiale vlerësohen të arrijnë në mijëra pallate dhe banesa private. Rreth 9.000 banorë kanë lëshue shtëpitë dhe kërkojnë strehim kudo që gjindet, pranë individëve ose nga Qeveria. Deri tashti, ata janë strehue në çadra (tenda) të përkohëshme, por me keqësimin e motit vjeshtak gjendja e tyne bahet e padurueshme dhe ka marrë karakter urgjence.
   Shtypi amerikan, dhe sidomos gazeta prestigjioze The New York Times ka shkrue tre ditë me rradhë për termetin dhe damet e tij. Nji rast i rrallë! Televizioni amerikan ka tregue skena të frikëshme të rrenimeve të pësueme.  
    NJi element inkurajues në këte atmosferë deshprimi të justikfikuem ashtë fakti se nji rrymë solidariteti të përgjithëshëm ka lindë dhe ashtë zhvillue në këto ditë zije kombëtare. Mbrenda dhe jashtë Shqipërisë nji popull i tanë ashtë prekë thellë nga përpjestimet e termetit dhe ka fillue fushatën e ndihmës.  “Shqiptaret nga Tirana në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, nga Prishtina në Europë, nga Tetova, Ulqini, Lugina e Preshevës kontribuan në fondet e solidaritetit. Me dhembje të papërshkruar për jetët e humbura, për shkatërrimin apokaliptik në disa zona, kërkoi që të bashkoheni në këte udhëtim të dhimbshëm….” deklaronte KM Rama në konferencën e investitorëve në Turqi. Nji element tjetër ky inkurajues – fryma e solidaritetit nga bota e jashtëme, ndihma nga vende, shoqëni e grupe që kanë bashkënda dhimbjen me fatin e viktimave. Këto kohët e fundit edhe Banka Botënore premtoi nji ndihmë financiare serioze për rindertimin e zonave të damtueme.
     Ashtë nji fenomen i mirëpritun gjesti i fqinjëve tonë italianë, grekë dhe serbë që ofruen ndihmën e tyne që në ditën e parë të katastrofës. Nji qendrim i këtill mendohet se do të jetë nji ogur i mirë për të ardhmen e vendeve tona dhe të marrëdhanjeve ma miqësore në këte zonë të Ballkanit perëndimor. Edhe shtete tjera europiane si dhe disa vende të Lindjes së Afërme kane ofrue ndihmë. Nga ky qendrim solidar lindë edhe shpresa se përkrahja e tyne nuk do të vonohet.
     Nga SHBA, aleatja historikisht strategjike e Shqipërisë, “Zëri i Amerikës” në emisionin e 28 nandorit lajmëron se :” Sot, ashtu si në kohët tjera të vështira, SHBA ashtë në krah të Shqipërisë”. Departmenti i Shtetit Amerikan deklaroi se :” Sot, ne lutemi për familjet e viktimave, si dhe për ata që janë lënduar. Në emër të popullit amerikan, urojmë të gjithë atyre që janë prekur sherim të shpejtë. Shtetet e Bashkuara janë për krah miqëve tonë në Shqipëri….Miqësia SHBA-Shqipëri ekziston si një shtyllë e qendrueshme paqe dhe stabiliteti, dhe ne shpresojmë për shumë vite  tjera miqësie dhe bashkëpunimi, “ përfundon deklarata.
     Gazeta The New York Times e datës 29 nandor, në nji shkrim dedikue termetit në Shqipëri që zen ma shumë se dy të tretat e faqes A8 tregon se punohet intensivisht me shpëtue jetët e viktimave të mbetuna nen rrenojat, megjithëse toka pëson akoma dridhje që frikësojnë. Nji lëkundje ma e fortë se zakonisht, shkalla 5.1 Richter, detyroi pushimin e punës, ndërsa rrugët e qytetit të Durrësit u mbushën me popullsi që lëshojshin banesat nga frika. Shumë ndërtesa u ngritën pa kujdes dhe pa rregull gjatë periudhës së nji tranzicioni të ashpër dhe shpesh herë jo-ligjor, në demokraci që nga viti 1990. Qyteti ka pamjen e rrenimeve mbas nji beteje”.
    Tashti, Qeveria po kujdeset me sigurue strehim të përkohëshëm për viktimët. Personeli teknik i kontrollit të gjendjes së ndertimeve mungon, dhe Qeveria kerkon ndihmë nga bota e jashtëme. Shumë vende europiane, si dhe organet e Bashkimit Europian kanë ofrue ndihmë. “E gjithë kjo, shkruen gazeta e masipërme, ngjet në nji nga vendet ma të vorfëna të Europës, nji vend ku korrupsioni dhe krimi i organizuem mbetet nji problem endemik, dhe termeti vjen në një moment politik të lëkundshëm.” Ashtë fjala për protestat e “opozitës demokratike” që nga mueji shkurt i kaluem, abandonimi i Parlamentit dhe demonstratat masive (të PD-së) që synojshin rrëzimin e Qeverisë së KM Edi Rama, shpesh të shoqënueme me akte dhune të pajusifikueshme, refuzimi nga Bashkimi Europian me hapë diskutimet me Shqipërinë për pranim në këte organizatë, dhe tjera. KM Rama kërcënoi se nji refuzim i këtill mund të shkaktojë trazime në Ballkan, rritjen e nacionalizmit lokal izolacionist, dhe ngritjen(sic!) e problemit të bashkimit kombëtar (Kosovë e Shqipëri) nji aspiratë shekullore e të gjithë shqiptarëve.
     Në Shqipëri dhe në “Shqipërinë lindore” sidomos në Kosovë ashtë krijue nji atmosferë e fortë solidariteti kombëtar që ka afrue dy vendet e Ballkanit Perëndimor. Skuadra ndihmëse të shteteve fqinj bashkëpunojnë me skuadrat shqiptare në operacione për shpëtimi e jetëve sidomos në ditët e para të katastrofës.
     Megjithate, këto përpjekje nuk janë në gjendje me ndryshue situatën për të gjithë ata që kanë humbë gjithçka nga termeti. Për fatin e tyne, nji valë e fortë solidariteti, e pa pame ma parë, u ngrit në Kosovë. “Për Nanën Shqipëri” deklarojnë qytetarët e Kosovës, me sensin e obligimit moral të ndihmës që ata gjetën në Shqipëri, në pranverën e verën e vitit 1999, kur agresioni serb i Millosheviqit dëboi ma shumë se nji miljonë Kosovarë Shqiptarë nga banesët e tyne, jashtë Kosovës, ma të shumtën në Shqipëri. Këtu, në atdheun nanë, ata gjetën strehim e përkrahje deri në ditën e fitores, qershor 1999. “Nana Shqipëri” ashtë thirrja ma emocionale e çdo shqiptari në Shqipëri, në Kosovë, dhe kudo që flitet gjuha e nanës, gjuha shqipe. “Nana Shqipëri” ashte lidhja shpirtënore ma e fortë e ‘dy Shqipërive’ të ndame padrejtësisht.
    Deshmitarë okularë tregojnë për vargjet e gjata kosovare të veturave, kamioneve, dhe paisjeve mekanike që ofruen ndihmë dhe që sherbejnë në punimet e zbulimit e ndihmës  që hyjshin në Shqipëri, shumë prej tyne me flamuj të mëdhej  shqiptarë –kuq-e-zi –  Ndihma të menjiherëshme arrijtën nga Kosova,  Shtypi i vendit njoftoi se nji kosovar bujar ofroi $100.000 dollarë ndihmë, Nji tjetër kosovar dergoi 12 kamionë me ushqim për popullsinë e damtueme. Katastrofa kosovare e vitit 1999 dhe ajo e sotme e vitit 2019 janë dy fenomene negative për natyrën e tyne, por që kanë ringjallë frymën e solidaritetit kombëtar shqiptar; ato janë edhe tregues konkret të unitetit kombëtar shqiptar. Ky solidaritet ashtë hapi i madh drejt afrimit tonë të ndërsjellë dhe të pa evitueshëm kombëtar!
    Nuk ashtë e nevojshme me qenë “andrrimtarë” as të shitemi si “magjistarë” me parapa nji bashkim kombëtar politik të të gjithë shqiptarëve në hapësinen ballkanike. Unë kam bindjen se nji bashkim i këtill ashtë nji eveniment i paevitueshëm historik. Hapi i parë do të jetë pranimi i dy shteteve shqiptare në Ballkan –Republika e Shqipërisë dhe Republika e Kosovës – si anëtarë të Bashkimit Europian. Në kuadrin e nji Europe të bashkueme, paqësore, të lirë dhe demokratike, afrimi politik i dy republikave paraqitet si nji proces që jo vetëm nuk mund të pengohet, por duhet të përkrahet me qellim që të evitohen konsekuenca të padëshirueshme në Ballkanin Perëndimor. Afrimi ekonomik ekzistues pakëson rolin e sotëm të kufinjve shtetnor. Bashkimi kultural i ngushtë eliminon “ndryshimet” që sot kundërvihen, dhe me kohë përfundon në nji shoqëni shqiptare me synime dhe vlera shoqënore të përbashkëta simbas nevojës së kohës. Koha ashtë në favorin e shqiptarëve. Në nji atmosferë të këtillë, bashkimi politik kombëtar shqiptar nuk paraqet kercënim për fqinjtë, as për Bashkimin Europian. Nji perspektivë e këtillë  konfirmohet edhe nga Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë, e vitit 1998: 
  “Ne, Populli i Shqipërisë….me aspiratën shekullore të popullit shqiptar për identitetin dhe bashkimin kombëtar…” (Parathanje)(Theksi im)
     Historikisht shqiptarët nuk kanë pasë nji “perandori” mesjetare të tyne me shtrimje territoriale që përfshinte tokë të hueja, prandej ata nuk reklamojnë “tokët” që kanë humbë gjatë shekujve, dhe nuk aspirojnë në formimin e nji “perandorie” të humbun….si ashte rasti i fqinjëve tonë grekë dhe serbë.
    Nji shenim personal: rreth vitit 2003, me inisiativen e kongresistit amerikan Elliot Engel, (D.N.Y.) nji personalitet politik amerikan që ka studjue pozitën e shqiptarëve në Ballkan dhe ka përkrahë kërkesat e tyne, u organizue nji takim në mes të Z. Andreas Papandreou, Ministër i Punëve të Jashtëme të Greqisë, dhe nji grupi të vogël shqiptaro-amerikanësh të interesuem në përmirësimin e marrëdhanjeve shqiptaro-greke. Njeni nga pjesëmarrësit isha edhe unë. Ministri grek ishte i shoqënuem nga dy ambasadorë grekë. Bisedimi u zhvillue në nji atmosferë të qytetnueme dhe miqësore. Z. Papandreou spjegoi se njeni nga ambasadorët grek (Amb. Londos ?) posa ishte kthye nga nji udhëtim eksplorues në Kosovë, ku kishte takue udhëheqsit kosovarë me qellim eksplorimi të mundësive për kapitalin dhe eksperiencën greke me fillue investimet greke në Kosovë. “Ne i kemi të gjitha, tha ai, kapitalin dhe eksperiencën, dhe jemi gati të ndihmojmë Kosovën në zhvillimin e saj ekonomik.”
    Z. Papandreou na impresionoi të gjithëve për qendrimin e tij mirëdashës dhe për bindjen e tij se duhen përmirësue marrëdhanjet shqiptaro-greke. Ai shtoi: Na e dimë se ky ashtë shekulli shqiptar në Ballkan. Serbia dhe Greqia, vazhdoi ai, plotësuen kërkesat e tyne gjatë shekujve 19 dhe 20. Shqiptarët u zgjuen ma vonë, Tani ata përpiqen të plotësojnë kërkesat e tyne. Kur shikoi ngjarjet e fundit në ish Republikën e Maqedonisë, nuk kuptoj pse kjo republikë nuk jep të drejta të plota për popullsinë shqiptare në atë vend. Ashtë nji e drejtë që ata e meritojnë….. Ma në fund, ai pyeti në se kishim diçka për të thanë. Unë kërkova heqjen e Ligjit të Luftës të vitit 1940 që akoma ruhet në Parlamentin grek. Ai u përgjegj pa hezitue se kemi nji problem me Parlamentin, dhe se ai na siguronte që mbrenda nji viti Ligji do të anulohet. Unë e falënderova. Kolegët e mi shqiptarë vazhduen me pyetje të ndryshme shumica me karakter ekonomik, dhe atmosfera u kthye në nji dialog të hapun për të gjithë.
    Për fat të keq, qeveria greke ra, dhe ministri humbi postin e tij. Sot, ai Ligj absurd ashtë akoma në fuqi dhe nji nga pengesat e mëdha në marrëdhanjet shqiptaro-greke. (Kërkesat tona për ngritjen e problemit çam nuk u inkurajuen….!)
                                              ***
    Ka shumë arsye për inzistim në ngritjen e frymës së solidaritetit tonë kombëtar. Por nji frymë e këtillë kërkon vullnet të mirë dhe zbritjen e tensionit partizan në vendin tonë. Edhe nji fatkeqsi e randë, siç ishte ajo e termetit te 26 nandorit, nuk ushtroj presionin e duhun psikologjik tek “baballarët e kombit” që vazhdojnë avazin e tyne me nji qellim të vetëm: marrjen dhe mbajtjen me çdo kusht të pushtetit qendror. Kjo ka shkaktue vonesën e ndihmës aty ku duhet dhe ka rritë ankesat e popullsisë së damtueme.
   Në fillim, udhëheqsi i PD-së Lulzim Basha dha instruksione për zyrtarët e PD-së që u ngarkuen me dhanë ndihmë për të damtuemët, që të ndihmojshin pa theksue partizaninë e tyne në PD-në. Jam prekë nga ky gjest politikisht korrekt dhe moralisht i detyrueshëm. Në raste të këtilla katastrofësh kombëtare, të gjithë ne, jemi pa përjashtim vetëm argatë të kauzës që sherbejmë. 
    Më lindi pyetja pse Z. Basha akuzonte KM Rama për “150 miljonë dollarë për oligarkët t’i kalohen të damtuemëve nga termeti” simbas shtypit shqiptar. Nji akuzë e këtill nenkupton nji akt kriminel që duhet dënue me ligjë. Në se ashtë e vertetë, Z. Basha duhet të nxjerrë faktet që e provojnë akuzën, dhe ligji duhet zbatue. Në se jo, ai vetëm diskrediton veten dhe humbë kredibilitetin e popullsisë.
    Në të njajtën kohë, nji gazetar shqiptar shkruen: “Termeti që po themelon diktaturën” e cila deri dje ishte e nëndheshme, tani doli krejt në sipërfaqe me përmbajtjet e saja të plota falë arrogancës së (KM)Ramës….(Panorama 6.XII.2019)
    Ndërsa nji koleg i imi nga Tirana, mendimin e të cilit unë çmoj, shkruen: “Si familje nuk patem dam, por edhe ne përjetuam një dramë jo të vogël pa siguri, dhe në pasiguri jetojmë akoma. Në zonat e prekura nga termeti dëmet janë shumë të mëdha. Doli në dritë korrupsioni i shfrenuar i ndertesave, i zyrtarëve që dhanë lejet e ndertimit pa asnjë kriter, ingjinierë zbatues etj. Ndoshta një ditë do të gjejmë qetësi….”përfundon ky mesazh pikëllues që vajton nji gjendje që nuk gjen rrugëdalje!
     Lojë fjalësh! KM Rama i drejtohet edhe nji herë kreut të opozitës, ndërsa shkruen se refuzimi i tryezës së përbashkët nga Lulzim Basha “është një gabim i madh”. Njikohësisht, KM Rama konfirmon se platform e PD-së me 5 pika për të nxjerrë nga kriza bizmenët e damtuem nga termeti në Durrës përkojnë me propozimet e hartuara nga Këshilli Kombëtar i Rindërtimit dhe Ministria e Financave”. “Sot, shkruen nji tjetër gazetar mendje-hapun, “ma parë se gjithçka  ne kemi nevojë për duar të bashkuara për t’i dhenë besim kujdo që e don këte vend” Lindë pyetja: kush ashtë përgjegjës për këte konfuzion të panevojshëm dhe shkatërrimtar?
    Federata Panshqiptare VATRA ka mbledhë dhe dergue nji shumë të mirë të hollash për ndihmë. Nuk kam pa ende as edhe nji rresht të vetëm  falënderimi për këte gjest të bashkatdhetarëve tonë në SHBA. Qendrim që dekurajon.
   “Sepse, ekzistojnë probleme të këtilla si kapja e shtetit, korrupsioni i thellë, si dhe ajo që është evidentuar nga shtypi nderkombëtar, siç është ekzistenca e një narko-shteti….”.  shkruen nji ish ambasador me emën të mirë.
    Jemi para nji kaosi të vertetë në këto ditë katastrofe të vertetë. Nji spjegim që më ndihmoi me kuptue këte situatë e gjejmë në analizën e Z Afrim Krasniqi dhanë Zërit të Amerikë, me 13 tetor 2019 mbi dekriminalizimin. Ai deklaroi:
    “Individët të cilët kanë patur rekorde kriminale kanë axhenda politike, dhe se dinë ku fitohet më shumë, dhe luftojnë për të kapur poste ku fitimet janë më të mëdha. Eshtë shumë interesante se si munden indidvidët që kanë kryer vepra penale në të kaluarën, të kenë kurajo që të kandidojnë për poste të larta drejtuese, dhe si është e mundur që këta fitojnë dhe janë njerëzit e preferuar të udhëheqjes politike…?”
    Përballë nji gjendje të këtill, mendjet e ndrituna duhet të mobilizohen për zgjidhjen e kësaj situate frikësuese!
————-
* Autori ashtë i merguem politik që nga viti 1959.
—————————————————————-