Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

DIELLI DENOUNCES THE FREEDOM OF PRESS VIOLATIONS IN ALBANIA

by

–DIELLI condemns the attacks on the freedom of the media, supports the free press and the constitutional right to information as well as appeals for the media awareness of the dangerous trends of newspapers and online outlets of the smearing of the formerly persecuted by their abusers-/

The 2019 World Press Freedom Index by Reporters without Borders ranked Albania down by 7 places compared to last year’s world ranking. The organization is sounding the alarm bells concerned with Albania’s media environment and the targeting of journalists by the governing officials. The aggressive rhetoric towards the media coupled with physical assaults of the reporters and censoring acts by the government seriously undermine Albania’s democracy and lengthen the transition period nearing its third decade. The violations of the freedom of expression and attacks on the independent media are explicit indications of a totalitarian regime and traces of an authoritarian mentality garnished with executive powers to exert control over democracy.

The Prime Minister’s response to the publishing of the latest report was that there are no truths in the reports about the independent media decline and restrictions on the freedom of speech. His denials are classic expressions of the authoritarian official who continues to berate the media with insults like “trash can”.

Additionally Dielli appeals to the media outlets in Albania to rise up to its as role as the fourth branch of government and safeguard its independence in order to resist turning into an anti-democratic tool of politics.

Dielli is the newspaper that shares its fate and history with the Albanian National Revival movement. Throughout its existence, Dielli has heralded crucial historic events of the nation beginning with the Independence of Albania. From the start of the 20th century the Albanian patriots of America have been at the frontlines of arousing the national consciousness of their compatriots through the actions and efforts of Vatra and Vatrans, as reflected in the pages of Dielli. During the time of communist Albania, Dielli defended the civil and human rights including the right to information. At the present time, Dielli acknowledges that the country’s freedom of information is under attack. The ongoing threats and acts of censoring free media directed by the political elite led by   Prime Minister Edi Rama, are cause for Dielli’s denouncement of the pro-government institutions of Albania for undermining the independent media. Dielli fiercely believes in the freedom of expression as the foundation of the democratic state that aims to join the larger family of European democracies.

Dielli acknowledges the dangerous trend of Tirana’s newspapers and portals of subjecting the innocent victims of the communist system to insults by their abusers. The case of the targeting Visar Zhiti by his prison torturer, Edmond Caja, sets a very dangerous precedent. The negative campaign towards Visar Zhiti indicates a weak democracy. Not only have the notorious abusers of communism not answered for their

crimes, but, to add to the insult, they are allowed to abuse once again the dissidents of tyranny.

Visar Zhiti has elevated to new levels the democratic Albanian literature in the genre of post-imprisonment while serving as a role model of resistance against communist dictatorship. As a matter of morality, our society should stand by his side and speak up for justice.

Hanging by the threads of the spider-web like autocratic rule of Edi Rama, Albania’s democracy has not been able to counteract a governmental launched war against the journalists. The outcome is a serious decline of freedom of expression. The absolute control by the Prime Minister Edi Rama and the brazen attacks against the media have contributed to undermining democracy, imposing a form of tyranny and falling back in the dark times of information.

The censoring of the free media and attacks on the journalists in Albania are legitimate concerns for which Dielli will alert the government institutions in America and around the world.

***

REAGIM I GAZETES DIELLI         

– GAZETA “DIELLI” DENONCON CËNIMIN E LIRISË SË MEDIAS, MBRON LIRINË E SHTYPIT DHE TË DREJTËN KUSHTETUESE TË INFORMIMIT DHE APELON PËR TË MOS LEJUAR HAPSIRA KU PERSEKUTORËT TË SULMOJNË TË PERSEKUTUARIT-

DIELLI është i ndërgjegjshëm për rolin e vet në fushën mediale si gazeta që ka nderin të identifikohet me Rilindjen Kombëtare, dhe që në udhën e vet 110 vjeçare, i ka paraprirë Pavarësisë së Shqipërisë dhe momenteve kyçe të historisë. Qysh  nga fillimi i shekullit të 20 patriotët shqiptarë të Amerikës i kanë prirë lëvizjes së zgjimit të ndërgjegjes kombëtare të bashkëatdhetarëve të tyre nëpërmjet veprimtarisë së Federatës VATRA të shprehura qartazi tek gazeta DIELLI. GjatëDiktaturës komuniste ka qenë DIELLI që ka denocuar cënimin e lirive njerëzore, përfshirë dhe atë të informimit. Në ditët e sotme DIELLI konstaton se liria e medias në Shqipëri është e rrezikuar. Përballë akteve të rënda të censurimit të informimit nga elita politike e drejtuar nga kryeministri aktual Edi Rama, “DIELLI” denoncon shtetin shqiptar për hapat mbrapa në lirinë mediale. DIELLI mbron shprehjen e lirisë si “abetarja” e një vendi demokratik, që synon Demokracinë Europiane.

Raporti i Përvitshëm i “Gazetarëve pa Kufij” e rrëzoi Shqipërinë shtatë shkallë më poshtë se ç’ishte në raportin e vitit të mëparshëm. Organizata Boterore për Lirinë e Shtypit ka dhënë alarmin për gjendjen reale të medias shqiptare dhe presionet mediale nga institucionet qeveritare. Shantazhet, sulmet ndaj gazetarëve dhe shtimi i censurës qeveritare cënon vetë

Demokracinë Shqiptare dhe zgjat tranzicionin që po i afrohet dekadës së tretë. Shkelja e së drejtës së shprehjes dhe presionet ndaj lirisë së mjeteve të informimit flasin për përpjekjet agresive të mbetjeve të sistemit totalitar, dhe mendësisë totalitare, të veshura me pushtet ekzekutiv për të kontrolluar demokracinë shqiptare.

Reagimi i Kryeministrit Edi Rama se në qeverisjen e tij nuk ka media të shantazhuara e liri të mohuara është shprehja tipike e pushtetarit autoritar për të cilin media mbetet thjesht një kazan.

Në të njëjtën kohë, DIELLI i bën apel Medias Shqiptare që të vetëdijësohet për rolin e “pushtetit të katërt”, dhe ta ruaj pavarësinë e vet nga politika për të mos u bërë instrument anti-demokratik.

DIELLI e sheh me shqetësim që sulmet e ish persekutorëve të diktaturës komuniste ndaj ish viktimat e pafajshme, gjejnë hapsirë në gazetat dhe portalet e Tiranës. Rasti i sulmeve ndaj shkrimtarit Visar Zhiti prej ish torturuesit të tij, Edmond Caja, përbën një precedent të rrezikshëm. Të tilla akte sulmi ndaj Visar Zhitit tregojnë mosveprimin e demokracisë shqiptare që jo vetëm nuk i ka dënuar ish persekutorët dhe fajtorët për krimet e komunizmit por edhe i lejon të ri-viktimizojnë disidentët e diktaturës.

Visar Zhiti mbetet një ikonë e letërsisë shqiptare të pasburgut dhe demokracisë si edhe model për qendresën në diktaturë, prandaj është detyrë morale e shoqërisë që ta përkrah dhe ta mbrojë atë si të tillë.

Demokracia shqiptare, e ngecur nëpër labirinthet e merimangave të stilit të diktaturës së Ramës, po tregohet e pafuqishme për të kundërvepruar mbi qeverinë që ka hapur frontin e luftës ndaj gazetarëve dhë ka çuar në rrënimin e lirive të shprehjes. Kapja e të gjithë pushteteve nga Kryeministri Edi Rama dhe fronti i hapur i luftës me median po e kthen Shqipërinë në errësirën mediale që minon Demokracinë dhe kultivon tiraninë.

Gazeta DIELLI do ta përcjellë shqetësimin e vet për censurën mediale të ushtruar nga qeveritarët ndaj mjeteve të informimit dhe gazetareve shqiptarë në instancat amerikane dhe ato botërore.

Delegacioni nga Iowa e SHBA në Kosovë

by

-Kryeministri Haradinaj priti në takim përfaqësuesit e Amateur Athletic Union- AAU, është diskutuar për mundësinë që edhe Kosova ta zhvillojë sportin e futbollit amerikan/

PRISHTINË, 25 Prill 2019-Gazeta DIELLI/ Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, ka pritur sot në takim një delegacion nga Iowa e ShBA-së, përfaqësues të organizatës sportive “Amateur Athletic Union- AAU”, të kryesuar nga presidenti Roger Goudy.

Gjatë takimit, kryeministri Haradinaj ka falënderuar shtetin e Iowa-s për mbështetjen e vazhdueshme të Kosovës në të gjitha fushat, duke thënë se Kosova dhe qytetarët e saj janë falënderues për miqësinë e përhershme me ShBA-në dhe shtetin e Iowa-s në veçanti.

Kryeministri Haradinaj me këtë rast tha se Qeveria e Kosovës është duke investuar në përgatitjen e infrastrukturës sportive për të gjitha sportet në Kosovë, në të njëjtën ka njoftuar edhe për të arriturat e sportistëve kosovarë në arenën ndërkombëtare.

“Ky takim dhe bashkëpunimi i shkëlqyer i deritashëm janë platformë e mirë, për t’u mundësuar më shumë qasje sportistëve tanë në këmbimin e përvojave mes dyja vendeve. Ne jemi falënderuar për pajisjet sportive që kjo organizatë i dhuroi për sportistët tanë, siç jemi falënderues për ftesën që po u bëjnë federatave tona për vizitë dhe këmbim përvojash me organizatën në Iowa”, tha kryeministri Haradinaj.

Kryeministri Haradinaj ka falënderuar përfaqësuesit e organizatës sportive për donacionin që AAU ka dorëzuar, si pajisje sportive, uniforma sportive, mijëra topa për futboll, basketboll, mjete për mundje dhe mijëra pajisje të tjera për shkollat, federatat sportive dhe komunat në Kosovë.

Në këtë takim është diskutuar për mundësinë që edhe Kosova ta zhvillojë sportin e futbollit amerikan, gjithmonë duke e shfrytëzuar këtë partneritet dhe miqësi.

“Amateur Athletic Union- AAU”, është një organizatë sportive amatore multi-sportive që vepron në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, dedikuar ekskluzivisht promovimit dhe zhvillimit të programeve sportive dhe palestrave fizike, e cila ka më shumë se 700,000 anëtarë në mbarë vendin, duke përfshirë më shumë se 100,000 vullnetarë./b.j/

*Per me shume foto shikoni ne Facebook Gazeta Dielli

AKADEMI PËRKUJTIMORE PËR MASAKRËN E TIVARIN NË PRISHTINË

by

Nga Frank Shkreli/

  Ja edhe shënjat e para të një interesimi zyrtar për njërën prej tragjedive më të mëdha të historisë së Kombit shqiptar.  Ditën e martë në Prishtinë u mbajt një akademi përkujtimore me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit. Sipas lajmeve, në tubimin e organizuar nën përkujdesjen e Presidentit të Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi, foli Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj, Zëvëndës Kryeministri i Kosovës, Z. Enver Hoxhaj dhe Drejtori i Institutit të Historisë, Sabit Syla.

Në fjalën e tij me këtë rast, Kryeministri i Kosovës, Z. Haradinaj e cilësoi Masakrën e Tivarit, si njërën prej ngjarjeve më të dhimbëshme, si një ngjarje, ndaj së cilës është bërë më së shumti padrejtësi në gjithë këto vite.  Udhëheqsi i qeverisë së Kosovës u kujtoi të pranishëmve se këtë vit janë janë mbushur 74-vjet nga Masakra e Tivarit, që atëherë, “Nën ndikimin e hegjemonizmit serb u mobilizuan dhunshëm 13 mijë e 335 shqiptarë, të shpallur si robër lufte, një pjesë e të cilët pastaj u vranë dhe u hodhën në varreza masive, prej të cilëve shumica djem e burra të Kosovës”.

Kryeministri Haradinaj tha se kjo ditë duhet të kujtohet jo vetëm si një datë tragjike në historinë e Kombit shqiptar, por edhe të përdoret si një rast që të merren masa dhe veprime të nevojshme për të zbuluar të vërtetën mbi këtë masakër, ashtu që sipas tij të, “nxjerrim në dritë të drejtën”.  Ai shtoi se e vërteta e këtij krimi makabër është mohuar për një kohë të gjatë, ndërkohë që pasardhësit e këtyre martirëve nuk kanë marrë kurrë asnjë përgjigje dhe se as nuk u ndëshkua askush për vrasjen e tyre.  Z. Haradinaj tha me këtë rast se zbulimi i së vërtetës dhe ndëshkimi i përgjegjësve të këtij krimi – një ndëshkim të pakën edhe para historisë, pasi shumë prej tyre mund të mos jetojnë më — duhet të ndodhë sepse, sipas tij, “Pa ndëshkimin e atyre që urdhëruan dhe kryen krimet, ato krime mund të përsëritën, kurdo.  Së këndejmi, është detyrë e shtetit të Kosovës që t’i njohë dhe t’i trajtojë ata që kaluan ferrin e Tivarit — pas vdekjes — si martirë”, ka thënë Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj, në Akademinë Përkujtimore mbajtur në Prishtinë të martën, me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit.

Kryeministri i Republikës së Kosovës tha se kjo tragjedi e fshehur për shumë dekada nga qeveritë komuniste në të kaluarën, më në fund, ka filluar të tërheq vëmendjen e historianëve dhe po studiohet, por, sipas tij, kjo gjë po bëhet gjithnjë nga pikëpamje të ndryshme ideologjike.  “Kuptohet se, motivi i kësaj masakre, ishte spastrimi etnik i Kosovës.   Kolonat e të rinjve kosovarë që ecën për një javë, në kushte çnjerëzore dhe nën tytat e armëve të komunistëve të atëhershëm, ishin stigmatizuar si reaksionarë”, ka thënë Z. Haradinaj.  Në fund të fjalës së tij me këtë rast, Kryeministri i Republikës së Kosovës e cilësoi Masakrën e Tivarit si njërën prej “faqeve më të errëta të historisë së Ballkanit, e drejtuar kundër shqiptarëve të Kosovës”, si një përpjekje për të spastruar etnikisht Kosovën nga shqiptarët autoktonë, ndërkohë që bëri thirrje se për “zbardhjen e saj të plotë, duhet të ndërveprojnë të gjitha palët e involvuara…në frymën e bashkpunimit rajonal”, ka përfunduar Kryeministri Haradinaj.

Ndërsa, Zëvëndës Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Enver Hoxhaj foli për atë që ai cilësoi si “dimensioni njerëzor i tragjedisë së Tivarit, i njerës prej tragjedive më të përgjakshme, më të dhimbshme për shqiptarët e Kosovës, por edhe një tragjedi që ka përmasa ballkanike, në kontekstin e Luftës së Dytë Botërore.”  Z. Hoxhaj e cilësoi Masakrën e Tivarit, “Jo si një zhvillim periferik, por ka qenë qëllim i vet luftës”, tha ai. Masakra e Tivarit “Nuk ka qenë një ngjarje e izoluar”, u shpreh Zevëndës-Kryeministri i Kosovës, “Por ka qenë një vazhdimësi e krimeve që Serbia ka bërë në Kosovë edhe para Masakrës së Tivarit, prej luftërave ballkanike, 1912-13, por edhe një vazhdimësi e asaj çfarë ka ndodhur në Kosovë, sidomos në kontekstin e viteve 90-ta dhe të politikës së spastrimit etnik të vitit 1998-99.”   Nga dimensioni politik, vazhdoi mëtej Zoti Hoxhaj, Masakra e Tivarit tregon edhe natyrën e re të regjimit të ri komunist, i cili po instalohej në ato anë. “Thënë shkurt”, u shpreh zyrtari i lartë i Kosovës, “Maskara e Tivarit është një tragjedi dhe një paralajmërim se si një padrejtësi e vjetër po zevëndësohej me një padrejtësi të re” , nenvijoi ai, duke shtuar se, “Masakra e Tivarit ishte gjithashtu edhe një paralajmërim për një sistem të padrejtë që ka qenë komunizmi – ai jugosllav edhe komunizmi shqiptar, sisteme të padrejta, që heret ose vonë, shpërbëhen”, theksoi Z. Hoxhaj.

Zevëndës-Kryeministri i Republikës së Kosovës u bëri thirrje institucioneve akademike të Kosovës që të bëhen studime të mëtejshme të plota — për të mos thënë përfundimtare — në lidhje me këtë tragjedi dhe të mos hesitojnë që të trajtojnë, si rolin që kanë luajtur komunistët jugosllavë, ashtu edhe edhe rolin e komunistëve shqiptarë, në Maskarën e Tivarit.

Natyrisht se zbardhja e plotë e së vërtetës dhe e fakteve historike mbi Masakrën e Tivarit është detyrë dhe përgjegjësi e historianëve dhe akademikëve shqiptarë në Prishtinë dhe në Tiranë  – por duhet të trajtohet larg influencave ideologjike të së kaluarës komuniste, pasi këta heronjë të Kombit shqiptar ishin viktimat e para – jo vetëm të një regjimi të padrejtë siç e cilësoi Z. Hoxhaj – por, mbi të gjitha, të një regjimi kriminal komunist sllavo-aziatik, që skllavëroi një popull të tërë për pothuaj gjysëm shekulli.

Organizimi i Akademisë Përkujtimore në Prishtinë mbi Masakrën e Tivarit — nën përkujdesjen e Presidentit të Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi, ku folësi kryesor ishte Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj dhe ku foli gjithashtu edhe Zëvëndës Kryeministri i Kosovës, Z. Enver Hoxhaj  — tregon rëndësinë që duhet t’i kushtojnë dhe përgjegjësinë historike, kombëtare dhe morale që duhet të kenë politikanët shqiptarë anë e mbanë trojeve shqiptare mbi çështje të tilla, përfshir edhe rolin që duhet të luaj politika dhe përfaqsuesit e saj në një shoqëri të lirë — në mbështetje të zbardhjes së të vërtetave të dhimbëshme historike, siç është Masakra e Tivarit.   

Për këtë, udhëheqsit e Republikës së Kosovës meritojnë vlerësimin tonë jo vetëm për përkujdesjen e organizimit të kësaj Akademie Përkujtimore, me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit, por edhe për pjesmarrjen e tyre në punimet e saja.  Simbolikisht dhe realisht, ky është një mesazh tepër i rëndësishëm dhe domethënës për vullnetin e tyre për të zbuluar, më në fund, të vërtetën mbi një prej krimeve më të rënda kundër Kombit shqiptar në trojet e veta — e planifikuar, e drejtuar dhe miratuar nga një bandë kriminelësh, mbështetës të komunizmit ndërkombëtar, të maskuar si çlirimtarë të popujve.

***

*Një reagim nga Profesor Sami Repishti, dëshmitar i kësaj ngjarjeje:

“Mirëmengjezi e falemnderit Frank për kete shkrim me randësi. 

Unë i kam pa kosovarët në Shkodër, të gjithë leckamanë me rroba civile, te rij dhe të lodhun e të raskapitun mbas nji udhëtimi NË KAMBË prej Prizrenit deri në Shkodër e Tivar.  Ruheshin nga të dy anët me vajza partizane ma të shumëten me mashinka dhe plot urrejtje. Atë natë, u ndigjue lajmi se nji lundër e mbushun me kosovarë ashtë fundosë në Bunë, sepse ura ishte prishë.

Ma vonë erdhi lajmi nga ata që shpëtuen se të gjithë ishin vra. Asnji shenj pendese nuk u tregue nga autoritetet komuniste as nga anëtaret e partisë.

Tragjedi për kosovarët, tragjedi për të gjithë ne shkodranët që deshmuem kete ngjarje dhe nuk u ba asgja. “Kishte vdeke ora!”

Te fala Sami

Nga Frank Shkreli

  Ja edhe shënjat e para të një interesimi zyrtar për njërën prej tragjedive më të mëdha të historisë së Kombit shqiptar.  Ditën e martë në Prishtinë u mbajt një akademi përkujtimore me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit. Sipas lajmeve, në tubimin e organizuar nën përkujdesjen e Presidentit të Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi, foli Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj, Zëvëndës Kryeministri i Kosovës, Z. Enver Hoxhaj dhe Drejtori i Institutit të Historisë, Sabit Syla.

Në fjalën e tij me këtë rast, Kryeministri i Kosovës, Z. Haradinaj e cilësoi Masakrën e Tivarit, si njërën prej ngjarjeve më të dhimbëshme, si një ngjarje, ndaj së cilës është bërë më së shumti padrejtësi në gjithë këto vite.  Udhëheqsi i qeverisë së Kosovës u kujtoi të pranishëmve se këtë vit janë janë mbushur 74-vjet nga Masakra e Tivarit, që atëherë, “Nën ndikimin e hegjemonizmit serb u mobilizuan dhunshëm 13 mijë e 335 shqiptarë, të shpallur si robër lufte, një pjesë e të cilët pastaj u vranë dhe u hodhën në varreza masive, prej të cilëve shumica djem e burra të Kosovës”.

Kryeministri Haradinaj tha se kjo ditë duhet të kujtohet jo vetëm si një datë tragjike në historinë e Kombit shqiptar, por edhe të përdoret si një rast që të merren masa dhe veprime të nevojshme për të zbuluar të vërtetën mbi këtë masakër, ashtu që sipas tij të, “nxjerrim në dritë të drejtën”.  Ai shtoi se e vërteta e këtij krimi makabër është mohuar për një kohë të gjatë, ndërkohë që pasardhësit e këtyre martirëve nuk kanë marrë kurrë asnjë përgjigje dhe se as nuk u ndëshkua askush për vrasjen e tyre.  Z. Haradinaj tha me këtë rast se zbulimi i së vërtetës dhe ndëshkimi i përgjegjësve të këtij krimi – një ndëshkim të pakën edhe para historisë, pasi shumë prej tyre mund të mos jetojnë më — duhet të ndodhë sepse, sipas tij, “Pa ndëshkimin e atyre që urdhëruan dhe kryen krimet, ato krime mund të përsëritën, kurdo.  Së këndejmi, është detyrë e shtetit të Kosovës që t’i njohë dhe t’i trajtojë ata që kaluan ferrin e Tivarit — pas vdekjes — si martirë”, ka thënë Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj, në Akademinë Përkujtimore mbajtur në Prishtinë të martën, me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit.

Kryeministri i Republikës së Kosovës tha se kjo tragjedi e fshehur për shumë dekada nga qeveritë komuniste në të kaluarën, më në fund, ka filluar të tërheq vëmendjen e historianëve dhe po studiohet, por, sipas tij, kjo gjë po bëhet gjithnjë nga pikëpamje të ndryshme ideologjike.  “Kuptohet se, motivi i kësaj masakre, ishte spastrimi etnik i Kosovës.   Kolonat e të rinjve kosovarë që ecën për një javë, në kushte çnjerëzore dhe nën tytat e armëve të komunistëve të atëhershëm, ishin stigmatizuar si reaksionarë”, ka thënë Z. Haradinaj.  Në fund të fjalës së tij me këtë rast, Kryeministri i Republikës së Kosovës e cilësoi Masakrën e Tivarit si njërën prej “faqeve më të errëta të historisë së Ballkanit, e drejtuar kundër shqiptarëve të Kosovës”, si një përpjekje për të spastruar etnikisht Kosovën nga shqiptarët autoktonë, ndërkohë që bëri thirrje se për “zbardhjen e saj të plotë, duhet të ndërveprojnë të gjitha palët e involvuara…në frymën e bashkpunimit rajonal”, ka përfunduar Kryeministri Haradinaj.

Ndërsa, Zëvëndës Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Enver Hoxhaj foli për atë që ai cilësoi si “dimensioni njerëzor i tragjedisë së Tivarit, i njerës prej tragjedive më të përgjakshme, më të dhimbshme për shqiptarët e Kosovës, por edhe një tragjedi që ka përmasa ballkanike, në kontekstin e Luftës së Dytë Botërore.”  Z. Hoxhaj e cilësoi Masakrën e Tivarit, “Jo si një zhvillim periferik, por ka qenë qëllim i vet luftës”, tha ai. Masakra e Tivarit “Nuk ka qenë një ngjarje e izoluar”, u shpreh Zevëndës-Kryeministri i Kosovës, “Por ka qenë një vazhdimësi e krimeve që Serbia ka bërë në Kosovë edhe para Masakrës së Tivarit, prej luftërave ballkanike, 1912-13, por edhe një vazhdimësi e asaj çfarë ka ndodhur në Kosovë, sidomos në kontekstin e viteve 90-ta dhe të politikës së spastrimit etnik të vitit 1998-99.”   Nga dimensioni politik, vazhdoi mëtej Zoti Hoxhaj, Masakra e Tivarit tregon edhe natyrën e re të regjimit të ri komunist, i cili po instalohej në ato anë. “Thënë shkurt”, u shpreh zyrtari i lartë i Kosovës, “Maskara e Tivarit është një tragjedi dhe një paralajmërim se si një padrejtësi e vjetër po zevëndësohej me një padrejtësi të re” , nenvijoi ai, duke shtuar se, “Masakra e Tivarit ishte gjithashtu edhe një paralajmërim për një sistem të padrejtë që ka qenë komunizmi – ai jugosllav edhe komunizmi shqiptar, sisteme të padrejta, që heret ose vonë, shpërbëhen”, theksoi Z. Hoxhaj.

Zevëndës-Kryeministri i Republikës së Kosovës u bëri thirrje institucioneve akademike të Kosovës që të bëhen studime të mëtejshme të plota — për të mos thënë përfundimtare — në lidhje me këtë tragjedi dhe të mos hesitojnë që të trajtojnë, si rolin që kanë luajtur komunistët jugosllavë, ashtu edhe edhe rolin e komunistëve shqiptarë, në Maskarën e Tivarit.

Natyrisht se zbardhja e plotë e së vërtetës dhe e fakteve historike mbi Masakrën e Tivarit është detyrë dhe përgjegjësi e historianëve dhe akademikëve shqiptarë në Prishtinë dhe në Tiranë  – por duhet të trajtohet larg influencave ideologjike të së kaluarës komuniste, pasi këta heronjë të Kombit shqiptar ishin viktimat e para – jo vetëm të një regjimi të padrejtë siç e cilësoi Z. Hoxhaj – por, mbi të gjitha, të një regjimi kriminal komunist sllavo-aziatik, që skllavëroi një popull të tërë për pothuaj gjysëm shekulli.

Organizimi i Akademisë Përkujtimore në Prishtinë mbi Masakrën e Tivarit — nën përkujdesjen e Presidentit të Republikës së Kosovës, Z. Hashim Thaçi, ku folësi kryesor ishte Kryeministri i Republikës së Kosovës, Z. Ramush Haradinaj dhe ku foli gjithashtu edhe Zëvëndës Kryeministri i Kosovës, Z. Enver Hoxhaj  — tregon rëndësinë që duhet t’i kushtojnë dhe përgjegjësinë historike, kombëtare dhe morale që duhet të kenë politikanët shqiptarë anë e mbanë trojeve shqiptare mbi çështje të tilla, përfshir edhe rolin që duhet të luaj politika dhe përfaqsuesit e saj në një shoqëri të lirë — në mbështetje të zbardhjes së të vërtetave të dhimbëshme historike, siç është Masakra e Tivarit.   

Për këtë, udhëheqsit e Republikës së Kosovës meritojnë vlerësimin tonë jo vetëm për përkujdesjen e organizimit të kësaj Akademie Përkujtimore, me rastin e 74-vjetorit të Masakrës së Tivarit, por edhe për pjesmarrjen e tyre në punimet e saja.  Simbolikisht dhe realisht, ky është një mesazh tepër i rëndësishëm dhe domethënës për vullnetin e tyre për të zbuluar, më në fund, të vërtetën mbi një prej krimeve më të rënda kundër Kombit shqiptar në trojet e veta — e planifikuar, e drejtuar dhe miratuar nga një bandë kriminelësh, mbështetës të komunizmit ndërkombëtar, të maskuar si çlirimtarë të popujve.

***

*Një reagim nga Profesor Sami Repishti, dëshmitar i kësaj ngjarjeje:

“Mirëmengjezi e falemnderit Frank për kete shkrim me randësi. 

Unë i kam pa kosovarët në Shkodër, të gjithë leckamanë me rroba civile, te rij dhe të lodhun e të raskapitun mbas nji udhëtimi NË KAMBË prej Prizrenit deri në Shkodër e Tivar.  Ruheshin nga të dy anët me vajza partizane ma të shumëten me mashinka dhe plot urrejtje. Atë natë, u ndigjue lajmi se nji lundër e mbushun me kosovarë ashtë fundosë në Bunë, sepse ura ishte prishë.

Ma vonë erdhi lajmi nga ata që shpëtuen se të gjithë ishin vra. Asnji shenj pendese nuk u tregue nga autoritetet komuniste as nga anëtaret e partisë.

Tragjedi për kosovarët, tragjedi për të gjithë ne shkodranët që deshmuem kete ngjarje dhe nuk u ba asgja. “Kishte vdeke ora!”

Te fala Sami

KUR NOLI GRINDEJ ME CEKREZIN PER ZOGUN

by

Një grindje në Boston. Udhëheqësit shqiptarë që kërkonin njohjen e Amerikës./

Nga Ilir IKONOMI-Marre nga faqa e Ilir Ikonomit ne Facebook/

Viti 1942. Shqipëria është e pushtuar nga Italia. Dy udhëheqës të shqiptarëve të Amerikës, Fan Noli i “Vatrës” dhe Kostë Çekrezi i “Shqipërisë së Lirë”, ulen të bisedojnë në kishën shqiptare të Bostonit, për të ngritur një front të bashkuar me përkrahjen e Amerikës. Faik Konica nuk merr pjesë. Edhe pse është bërë mik me Nolin, ai nuk e duron dot Çekrezin. Noli dhe Konica duan në krye të frontit të bashkuar Mbretin Zog, që jeton në Londër. Çekrezi nuk e duron Zogun, i cili dikur e ka dënuar me vdekje në mungesë.

Në këtë bisedë që kam rindërtuar në bazë të dokumenteve, dëshira e udhëheqësve për t’i bërë mirë vendit pengohej nga egoja dhe kokëfortësia e secilit prandaj, në fund, nuk u arrit gjë.

Ishte e dielë, 12 korrik. Noli dhe Çekrezi u takuan në kishën e Shën Gjergjit në Emerald Street të Bostonit për të arritur bashkimin e shqiptarëve nën një plan të vetëm.

Në orën 3 pasdite, rreth 15 veta u ulën në tryezën e gjatë të kishës. Nga njerëzit e Çekrezit ishin: Ilo Tromara, John T. Nasse, Kosta Isaak dhe Vangjel Sotir. Ndërsa Vatrën e përfaqësonin Vasil Pani, Peter Tyko, Shefqet Bënça dhe Peter Kolonja. Palët ishin marrë vesh që Noli të ishte i paanshëm në atë mbledhje. Faik Konica nuk merrte pjesë sepse nuk denjonte të ulej në një tryezë me Çekrezin.

Noli foli i pari:

– Shqipëria nuk ka se si bëhet edhe një herë përveçse me një front të përbashkët, të cilin duhet ta kryesojë Zogu. Sado i keq të ketë qenë Zogu për Shqipërinë, puna e do që ta vemë edhe një herë në krye të lëvizjes kombëtare për formimin e një qeverie në mërgim.

Çekrezi u përgjigj me një fjalim bombastik që zgjati një orë e gjysmë e që herë-herë i largohej temës së mbledhjes.

– Nga bisedat që kam patur deri tani, mund të deklaroj botërisht se Zogu nuk përfillet as nga Amerika dhe as nga ndonjë prej aleatëve të saj. Propozoj që disa prej nesh që janë në këtë mbledhje të vijnë bashkë me mua në Uashington për të dëgjuar me veshët tanë se cili është mendimi i qeverisë amerikane dhe angleze për Zogun.

Fjalët e Çekrezit e ngacmuan Nolin dhe gjakrat u nxehën. Në zemërim e sipër, peshkopi i ra tryezës me grusht.

– Po të ishte për të bërtitur e për të rrahur tryezën, njerëzit e mi dinë ta godasin atë më fort se ju, – tha Çekrezi.

– Goditja e tryezës ishte thjesht një gjest oratorik, – u përgjigj Noli disi i zbutur.

Duke qenë se mbledhja hyri në rrugë pa krye, Çekrezi propozoi që dy grupet t’i kërkonin së bashku qeverisë amerikane njohjen e Shqipërisë si fuqi aleate dhe, në qoftë se amerikanët ose anglezët shprehinin dëshirën që ky bashkim të kishte në krye një përfaqësues të ligjshëm, atëherë ky përfaqësues le të ishte Zogu. Çekrezi propozoi gjithashtu që ai vetë dhe Faik Konica të ishin delegatë fuqiplotë të shqiptarëve të Amerikës në Uashington, me Nolin si këshilltar. Sytë e të gjithëve u drejtuan nga Noli.

– Ky është një plan i çmendur, – tha peshkopi. Nuk pranoj të hyj në bisedime për një plan të tillë.

– Janë të çmendur vetëm ata që nuk pranojnë bisedime mbi propozime të bëra me vullnet të mirë për bashkim të vërtetë, sepse e kanë vendosur që më parë që Zogu gjakatar të pranohet në krye të lëvizjes tonë, tha Kostë Çekrezi.

– Në qoftë se nuk merremi dot vesh, – ndërhyri një delegat nga Nju Jorku, – të paktën të mos përdorim fjalë jashtë edukatës, si ‘i çmendur’ e të tjera.

– Më falni zotërinj, por paskam bërë një gabim të madh, – tha Noli. Tani po e kuptoj që e paskemi thirrur këtë mbledhje pa ditur mirë se përse po mblidhemi.

– Me sa shikoj, – tha Çekrezi, – na paskeni thirrur jo për të biseduar se si mund të bëhet bashkimi, por për të na kandisur të pranojmë Zogun që këtë minutë, në kohën kur “Shqipëria e Lirë” gjendet në marrëveshje me qeverinë amerikane për njohjen e të drejtave të Shqipërisë. “Shqipëria e Lirë” do të njihet nga Departamenti i Shtetit brenda tre muajve.

– A mund të na tregosh dokumentet zyrtare që ke për këtë marrëveshje? – u hodh Shefqet Bënça i Nju Jorkut.

– Eja në zyrën tonë dhe do t’i shohësh, – ia ktheu Çekrezi.

Njerëzit e Nolit nuk duruan dhe iu sulën Çekrezit:

– Je i çmendur!

– Je agjent greko-serb!

– Ik ore mbytu!

Ora kishte shkuar 7 e 30 e mbrëmjes. Çekrezi, i bërë ujë në djersë nga të folurit e tepërt, doli nga kisha bashkë me të tijët.

Çekrezi nuk u shkurajua. Dy javë më vonë, i dërgoi një tjetër letër Departamentit të Shtetit me kërkesën për njohje. Letra i drejtohej Sekretarit Cordell Hull dhe tonet e saj ishin më pajtuese për kundërshtarët e tij politikë.

“Mund të argumentohet – shkruante Çekrezi – se shqiptarët jashtë vendit, të vetmit që mund të flasin për popullin e tyre që ka mbetur pa zë, janë të përçarë mes vetes. Nëse kjo është e vërtetë, ata janë të përçarë vetëm në çështjet e brendshme, por janë plotësisht të bashkuar, që nga ish-Mbreti e deri te shqiptari më i fundit, në vendosmërinë për të luftuar deri në fund në krah të Kombeve të Bashkuara”.

Për t’u bërë më i besueshëm, Çekrezi shkruante se, po ta donte puna, ishte gati të hiqte dorë nga kërkesa për t’u bërë udhëheqës i një organizimi të shqiptarëve jashtë vendit, në favor të cilitdo njeriu tjetër, duke përfshirë Zogun.

Zaevi mori shuplakën, ndërsa partitë shqiptare ujin e ftohtë

by

– “Duke bojkotuar zgjedhjet e 5 majit, automatikisht kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, Talat Xhaferi zgjidhet përkohësisht president i Maqedonisë së Veriut”/

–80 mijë votat që mori Blerim Reka tregojnë se ka ardhur koha që politikën shqiptare ta drejtojnë intelektualët e vërtetë dhe jo injorantët hipokritë me një gjysmë diplome apo me një shkollë të mesme që ju kanë qëndruar votuesve shqiptare prej kaq vitesh me kobure pas veshit, të ndihmuar edhe nga UDB apo mashat e tyre./

Nga Arben LLALLA/

Zgjedhjet për presidentin e Maqedonisë së Veriut të mbajtura më 21 prill, treguan se opozita sllavomaqedonase dhe ajo shqiptare janë fituesit morale përballë makinerisë së kualicionit qeverisës të drejtuar nga Zaevi. Por kjo nuk do të thotë se nëse mbahen zgjedhjet e parakohshme për Kuvendin e Maqedonisë së Veriut, do jetë fitues opozita e sotme. Në kampin shqiptar votuesit bojkotuan këto zgjedhje, dalja e ulët në trevat ku banojnë shqiptarët etnik tregojë se partitë shqiptare nuk i bindin më votuesit e tyre me folklorizëm dhe pa ofruar asnjë projekt konkretë kombëtar e ekonomik. Rreth 80 mijë vota që mori kandidati i pavarur Blerim Reka, i mbështetur nga ASH dhe BESA nuk është diçka për tu gëzuar apo ulëritur se janë fitues ekskluzivë. Reka mori numër të ulët të votave të krahasuar ndërvite me kandidatët e tjerë shqiptar si Muharrem Nexhipi, Imer Selmani, Gëzim Ostreni, Zudi Xhelili, Agron Buxhaku duke patur parasysh se Blerim Reka kishte mbështetjen e dy partive shqiptare ASH dhe BESA, duke i shtuar edhe votat e tija personale. Por 80 mijë vota janë inkurajim që opozita shqiptare të forcohet dhe të mbetet e bashkuar deri në fund. duke mos lenë asnjë elementët të interesave personale për përçarje. 80 mijë votat që mori Blerim Reka tregojnë se ka ardhur koha që politikën shqiptare ta drejtojnë intelektualët e vërtetë dhe jo injorantët hipokritë me një gjysmë diplome apo me një shkollë të mesme që ju kanë qëndruar votuesve shqiptare prej kaq vitesh me kobure pas veshit, të ndihmuar edhe nga UDB apo mashat e tyre.

 E ardhmja për shqiptarët në Maqedoninë e Veriut duket e zymtë dhe ndoshta në zgjedhjet e ardhshme shqiptarët nuk do mund të nxjerrin më shumë se 18 deputet, duke ulur edhe numrin në rregjistrimit që do mbahet në vitin 2020.

            Kryeministri Zaev mori një shuplakë të fortë nga votuesit shqiptare që më 2016 i kishin besuar rreth 70 mijë vota. Zaevi e ka kuptuar tashmë se me buzëqeshje, mashtrime dhe premtime boshe nuk mund ti manipulojë më shqiptarët. Përderisa Zaev nuk burgos vrasësit, hajdutët dhe keqpërdoruesit e qeverisjes ndërvite VMRO-BDI, LSDM nuk do ketë më mbështetje të fortë nga shqiptarët dhe shumë shpejtë mund ta shohë veten në opozitë të gjatë.

            Nëse LSDM nuk do të tregohet serioze me partnerët e saj qeveritar, nuk do të realizojë premtimet e bëra gjatë fushatës do jetë e vështirë të binden votuesit shqiptar për ta votuar Pendarovskin në raundin e dytë më 5 maj. Megjithatë votuesi shqiptar ka edhe një rrugë më të mirë e të drejtë për presidentë të Maqedonisë së Veriut, duke bojkotuar zgjedhjet e 5 majit. Me qëllim që mos të arrihet dalje e 40%, dhe kështu automatikisht kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, shqiptari Talat Xhaferi zgjidhet përkohësisht president i vendin. Kështu, tregohet se shqiptarët kanë peshën e tyre në funksionimin e kësaj Republike të brishtë.

            Në përfundim, Zoran Zevi mori shuplakën nga votuesit shqiptar, ndërsa partitë shqiptare ujin e ftohtë. Askush nuk mund të tallet me sinqeritetin, urtësinë, durimin dhe zgjuarsinë e votuesve shqiptar në Maqedoninë e Veriut.